Lana
Queen of Babylon
Woonplaats: Shiz
|
|
Geplaatst: ma feb 14, 2011 0:09

Ja. Natuurlijk. Helena onderdrukt een zucht. Verdorie. Aarzelend kijkt Helena naar Nathans uitgestoken arm, alsof hij haar een voorstel doet dat ongetwijfeld negatieve gevolgen zal hebben. Ze kijkt Nathan aan. Het helpt echt wanneer hij aangeeft er ook niet zo veel ervaring mee te hebben. Niet dus.
Helena wil een "˜Weet je het wel zeker?' uitstoten, maar slikt het in. Hij zal toch wel weten wat hij doet, zeker? Anders zal hij het toch niet voorstellen...
"OK dan..." overtuigt ze zichzelf, half en half, voor ze haar hand uitsteekt. Ze klemt haar vingers stevig eromheen en knijpt haar ogen dicht. Even gebeurt er niks, maar dan krijgt Helena plots het gevoel alsof ze in een kamer zit waar de muren haar op elkaar proberen te persen. Helena schreeuwt het uit van angst. Had ze beter niet gedaan, want haar adem is in een mum van tijd op en ze krijgt het gevoel dat ze stikt. En dan is het gevoel weg. Helena hoort dat ze nog altijd een enorme gil geeft terwijl ze terug grond onder haar voeten voelt. Ze doet haar ogen open, merkt dat ze zich met twee armen en half in elkaar gedoken aan Nathans arm vastgeklampt heeft.
Nathan wist niet beter dan te Verschijnselen, nét op de verhoogde, opvallende, prachtige, rijkelijk versierde plek waar het tweetal binnen enkele ogenblikken mekaar hun jawoord zouden geven. Maar Helena heeft het niet door. Met grote ogen kijkt ze hem aan, waarna ze hem een beetje bevend loslaat. Ze wendt haar blik af naar de grond en grijpt onbewust naar haar arm. Ze voelt eens aan haar gezicht. Helena heeft een lijkbleke kleur. Met een kuchje draait ze zich om. Wat voelde ze zich beroerd.
"Sorry, hoor," mompelt ze, terwijl ze van het opstapje afspringt en vlug naar de rand van het plein rent. Ze weet nog net op tijd een boom te bereiken vooraleer Helena al haar maaginhoud eruit gooit.
Stijlvol. Zeer stijlvol, denkt Helena, voordat ze haar staf neemt en een glas tevoorschijn tovert, waarna ze haar staf er op richt en "Aguamenti..." mompelt. Een beetje gepikeerd door zichzelf, spoelt ze haar mond terwijl ze subtiel een paar passen van de boom weggaat.
_________________
|
|