Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 33, 34, 35, 36, 37  Volgende

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: di feb 21, 2012 22:24 

Afbeelding

Cecilia neemt haar inschrijvinsperkament van Donovan over en laat haar duim over de rol gaan. Ze voelt haar hart in haar keel bonzen en kan nu een oprechte glimlach niet meer onderdrukken. Hij heeft geen enkele vraag gesteld over mijn schoolverleden, O.W.L.’s of welke magisch gegeven dan ook. Oh, Rodrick kon maar al te goed haar magische onbekwaamheid in de doofpot stoppen en met die klerk afrekenen, maar waar zowel een ander personeelslid áls een gewone burger bij zijn? Dat zou riskant worden. Het eindeloze geklets over haar muffins blijft een geweldig afleidingsmanoeuvre.

“Bedankt, meneer
”, ze werpt een vluchtige blik op Donovans glimmende naamplaatje. “..Hestings en we zien je vanavond op het bal. Vanzelfsprekend.”
Cecilia draait zich elegant om, bekijkt dan het naamplaatjes van Donovans collega en laat aarzelend haar hand boven het mandje zweven. Helena
 Vast iemand dat van hazelnoot houdt. Waarna ze het cakeje netjes naast haar naamplaatje, vergezeld met het handgeschreven kaartje waar ‘Bon Appetit –R. McCloud’ opstaat.

Vervolgens haakt ze haar arm in die van Rodrick en legt ze haar andere hand op Eleanora’s schouder. Ze schenkt Callen nog een vriendelijk lachje en als ze met enkele passen uit het gezichtsveld is van hem en Donovan knijpt ze zacht in Rodricks arm. “Hij heeft me niets gevraagd
 We hebben er geen scùne van hoeven te maken, geen leugens
”

Dit zegt Cecilia allemaal op een fluistertoon, bang dat de muren zouden luistervinken en tilt dan haar gezicht met alle waardigheid dat ze in zich heeft op. “Dat bal. Gaat geweldig worden. Er gaat niets mislukken. Alles zal perfect verlopen”, dat laatste lijkt ze meer naar haar dochter te richten, “Iedereen zal óns perfect vinden.”


Afbeelding

"Het is Hastings. Heejstings. Donovan”. Edelachtbare, for f’s sake. Als blikken konden doden, dan kon Cecilia nu een muffinkoffietafel voorbereiden. Donovan doet zijn uiterst blik om zijn pokerface te bewaren, maar kan toch geen eyetwitch onderdrukken. Hij ploft terug neer aan zijn bureau, kijkt Callen met een ‘denk maar niet dat ik ook zo’n toneeltje voor jou ga opvoeren’ en laat zijn vraag bezinken. Eigenlijk houdt Donovan zich niet met handel, tewerkstelling en employees in het algemeen bezig. Gelukkig heeft Callen Donovan Hastings voor zich zitten. En als er iemand overweg kan met het invullen van documentjes is hij het wel.

“Nee, dat kan je wel even bij mij afhandelen”, hij rolt voor de verandering eens naar zijn archiefkast toe en vist er een document uit. Vervolgens rolt hij met een beweging terug naar zijn bureau en legt hem voor Callen neer. “De formaliteiten: je naam, wat voor zaak je hebt,... als je dit voor me kan invullen handel ik de rest voor je af.”
Donovan overhandigt Callen een veer en knipt alvast zijn aktetas dicht, aangezien hij zo meteen naar huis vertrekt om zich klaar te maken voor het bal. “Ben je klaar voor het grote evenement van vanavond?”


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Aboard of the SAR 19D 3360 Shaun

Houseitem
BerichtGeplaatst: wo feb 22, 2012 20:44 

Afbeelding


Toen Callen naar tevredenheid te horen kreeg van Donovan dat de inschrijving bij hem geregeld kon worden glimlachte hij flauw. Hij krijgt een formulier voor zijn neus gedeponeerd inclusief veer. Callen pakt de veer aan en laat zijn ogen over de vragen glijden. Donovan had geen woord te veel gezegd. Het enige wat vereist was om in te vullen was je naam, welke winkel je had, in welke categorie die viel en hoe lang je al ervaring had in het runnen van die winkel. Callen krabbelde snel zijn naam in, gaf aan dat het een apotheek betrof en dat hij 0,0 ervaring had in het runnen van een apotheek, laat staan welke winkel dan ook. Hij sloot af met het zetten van zijn handtekening onderaan het formulier. Callen schoof het ingevulde formulier retour naar Donovan.

Op de vraag of Callen al klaar was voor het evenement van vanavond keek hij Donovan schaapachtig aan. Wat was dat nu voor een vraag? Je moest echt onder een steen geleefd te hebben de laatste tijd in Sado, wilde je niet op de hoogte zijn van de feestelijkheden vanavond. Kort daarop nam Callen zijn normale grimas weer aan. Hij besloot er maar gewoon op te antwoorden. "Ja, op de valreep. Ik ben vanmiddag nog op zoek gegaan naar een geschikt masker. Maar ik heb wat naar mijn gading gevonden hoor!" Hij zag hoe Donovan haastig bezig was alles af te sluiten, om maar zo snel mogelijk het stadhuis uit te zijn. De werkdag zat er weer op en zoals het een ambtenaar betaamt heb je een echte 9 tot 5 mentaliteit. Nuja, menig ambtenaar wenste vurig een 9 tot 4 mentaliteit te mogen hebben uiteraard. Dus Callen keek enigzins vreemd op hoe Donovan (het was ondertussen al 17:05 uur) nog steeds zich niet uit de voeten had gemaakt. Waarschijnlijk kwam dat doordat Callen last-minute nog binnenviel.

Donovan leek Callen niet het type wat dan maar een burger afpoeiert met de mededeling: "We gaan sluiten mevrouw/meneer" als het pas vijf voor vijf is. "Overigens, definieer groot. Dat het een feest van jewelste gaat worden staat wel vast. Maar hoe feestbeest-erig is menig Sado'er? Kortom... hoeveel mensen zullen er komen opdagen?" vroeg Callen na een overpeinzing. Je moest toch het gesprek wel gaande houden. Er is niks pijnlijker dan zonder iets te zeggen je naar de deur begeven, op naar huis. Callen was bovendien benieuwd of Donovan zou uitwijden over zijn kostuum voor vanavond. Gewoon om te polsen in hoeverre er achter Edelachtbare een diva schuil gaat bijvoorbeeld...

_________________

Ek het gedink dat ek jou kon vergeet,
en in die sagte nag alleen kon slaap,
maar in my eenvoud het ek nie geweet
dat ek met elke windvlaag sou ontwaak.


 Profiel  

Beginnend Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Sado!
BerichtGeplaatst: do maart 01, 2012 19:03 

Afbeelding

Volledig volgens het verwachtingspatroon reageert Amy met een sarcastische opmerking op haar mededeling dat zij thuis moet blijven. ’Het is veel te riskant voor jou om buiten te komen. Als ze jou hier ontdekken heb je pas Ă©cht een probleem. Ze kijkt Amy streng aan. ’En gezien je opstandige en impulsieve karakter lijkt het me dus beter dat je hier thuis blijft. Binnenkort kun je weer naar feestjes toe.

Even pauzeert ze en overdenkt de vorderingen in haar onderzoek nog eens. Ze is best tevreden over de reeds geboekte resultaten. Amy moest haar dankbaar zijn. En dat zegt ze dan ook hardop. ’Je zou me beter dankbaar zijn, anders zat je nu nog steeds in Holisto’s.

Als Amy haar vraagt naar haar jurk schrikt ze even. Helemaal vergeten door haar onderzoek. ’Uh, ik moet hem zo nog even zoeken in de kast. Ik heb hem al zolang niet meer aangehad!’ Kyla houdt niet zo van feestjes. Dat sociaal verplichte gedoe altijd. Maar vandaag maakt ze graag een uitzondering, voor haar eigen doeleinden. ’Philip draagt zijn galagewaad. Hij heeft echt een mooi pak, niet waar Philip?’ Stiekem vraagt ze zich af of Philip zich zijn galagewaad ĂŒberhaupt nog kan herinneren. Hij trekt het het liefst zo min mogelijk aan, alleen als hij er echt niet onderuit kan.




Afbeelding

Hij moet moeite doen zijn verontwaardigde en verbaasde blik te verbergen als Liz hem verteld dat zij nu de leiding heeft over de pub. Dat kan toch nooit lang draaien onder leiding van een halfbloed. Maar goed, vanavond hoefde ze zich daar niet druk over te maken, iedereen zou toch wel komen.

’Het lijkt me het handigst om alle tafels tegen de wanden te schuiven? Dan is er alle plaats in het midden en kunnen de hapjes op de tafels worden gezet,’ antwoordt hij op de vraag van Liz. ’Welke zalen worden allemaal gebruikt voor het feest?’ Vraagt hij dan. Hij meent zich te herinneren dat dit de vaste bingo-avond is van de bingoclub – 95% van de leden woont in Huize Rust&Vrede – en zelfs als Eerste Kerstdag op deze avond viel kwamen zij nog bingo spelen. Maar dat gaat hij Liz niet vertellen, hij was niet van plan het haar makkelijk te maken als leidinggevende. ’We moeten nog opschieten, het feest begint al snel.’ Laat hij er willekeurig op volgen terwijl hij een blik werpt door de pub.

_________________
'I've to go back, haven't I?' 'That is up to you.''
Do I have a choice?' 'Oh Yes.' Dumbledore smiled at him. 'We are in King's Cross you say? I think that if you decided not to go back, you would be able to...let's say...board a train.'


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo maart 04, 2012 14:31 

Afbeelding

Donovan stopt zijn aantekeningen en studiemateriaal in zijn aktetas, bestudeert of alles mooi op zijn plek zit en knipt de tas dicht. Hij controleert of zijn spullen allemaal op de juiste plaats staan en verandert meteen de manier waarop Rodrick het inktpotje heeft verplaatst. Het enige wat Rodrick hoeft te veranderen is het bedrag dat op Donovans loonfiche staat. Donovan hum't instemmend als Callen aan het woord is en manouvreert zich ondertussen naar Helena's bureau. Hij zet de muffin dat Cecilia voor haar heeft voorzien mooi in het midden van het bureau en ordent dan nog wat veren die iets te slordig naar Donovans zin rondslingeren.

"Sado lijkt een groot dorp, maar de laatste jaren zijn er veel mensen verhuisd, of verjaagd..." Dat laatste zegt Donovan ietwat stiller. "Of op mysterieuze wijze verdwenen. Maar nu Voldemort verjaagd is zullen de meeste mensen wel reden hebben om te feesten en dit bal is de ideale gelegenheid."

Donovan komt achter het bureau vandaan en bevindt zich dan weer op het terrein van de gewone medemens die niet gezegend is met een prestigieuze kantoorbaan. "Maar weet je Callen, dit bal is vooral een reden om zien en gezien te worden. Om te netwerken, of zo wil ik het althans gebruiken". Donovan kijkt een beetje pompeus. Normaal gezien zou hij zijn briljante plannen niet zo maar aan iemand anders toevertrouwen, maar Callen leek hem niet de meest onbetrouwbare persoon. "McCloud heeft ongetwijfeld connecties die ook op het feest aanwezig zullen zijn. De gratis drank, hapjes en extravaganza neem ik er met veel plezier bij".

Donovan loopt samen met Callen (OOC. sorry dat ik even je personage meesleep!) het gebouw uit. "Hoe bevalt het je tot nu toe in Sado? Nog geen spijt van je komst?" Donovan werpt even en blik op de wijzerplaat van zijn horloge. Hij wou zich klaarmaken voor het bal, maar hij wou nog even wat aan smalltalk doen voor de beleefdheid.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Aboard of the SAR 19D 3360 Shaun

Houseitem
BerichtGeplaatst: wo maart 07, 2012 22:54 

Afbeelding

Callen kijkt toe hoe Donovan zijn aktetas dichtknipt. Als Donovan vervolgens uitwijdt over de demografie van Sado, kijkt Julius hem nieuwsgierig aan. Tja, als ambtenaar van de burgerlijke stand weet je natuurlijk alle ins and outs van je dorp. Als er meteen daarop wordt overgeschakeld naar het feest luistert hij aandachtig. Zien en gezien worden, ja het zal wel. Daar deed Callen niet aan, voor Callen was het gewoon een manier om de avond leuk door te komen, c'est tout.

Wanneer Donovan hem vraagt hoe het Callen bevalt in Sado denkt hij na. Wat moest hij daar nu op antwoorden? Beter nog: wat kon Donovan uit zijn antwoord afleiden? De vraag stellen is hem beantwoorden dus besloot Callen tot: "Nee, nog geen spijt hier. Sterker nog: door Sado kan ik nu mijn carriĂšre opbouwen. Dus voor als nog heb ik niets te klagen hier" 'Neutraal antwoord, ja, dat houdt alles mooi in het midden', dacht Callen in zichzelf.

_________________

Ek het gedink dat ek jou kon vergeet,
en in die sagte nag alleen kon slaap,
maar in my eenvoud het ek nie geweet
dat ek met elke windvlaag sou ontwaak.


Laatst bijgewerkt door Harry, Ron & Hermione op vr maart 23, 2012 19:18, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: wo maart 21, 2012 23:46 

Afbeelding

Met een geĂŻrriteerde blik zet Elisabeth een emmer met heet water op de grond, waarna ze er een zwabber in dompelt. Een vloek ontsnapt uit haar mond wanneer ze met haar verbrande linkerhand de steel iets te stevig vast neemt. Het was een lomp ongelukje geweest: Elisabeth bleef met haar kleding achter Ă©Ă©n of ander kastje hangen, waardoor ze haar evenwicht verloor en de gloeiend hete soep die ze aan het klaarmaken was van het vuur trok. Gelukkig is de vloer betegeld. Helaas heeft Elisabeth geen staf ter beschikking om alles op magische manier te doen.

Voldemort was ondertussen twee weken geleden verslagen, maar Elisabeth had haar stok nog altijd niet van Joseph teruggekregen. Ze had er in haar vele uren dat ze alleen in zijn huis doorbracht tevergeefs naar gezocht om tot de conclusie te komen dat Joseph die waarschijnlijk dag en nacht met zich meedroeg. Ze had er in die tijd nooit achter gevraagd, of nooit proberen terug te nemen, ook al had haar dat zéér verleidelijk geleken. Maar ze wilde zijn vertrouwen niet schaden, gezien de situatie waarin ze zich bevindt.

Al werd het nu toch wel tijd dat ze haar stok terugkreeg. Elisabeth raakt het stilaan beu om alles met de hand te moeten doen. Blijkbaar is ze vrij onhandig, het doet haar voelen alsof ze een Squib is Ă©n het vertraagt haar. Niet dat ze tijd te weinig heeft. Elisabeth houdt zich met het huishouden bezig, puur en alleen om haar verveling te bestrijden. En zo is ze nog nuttig, ook. Ze had er Joseph alleszins nooit over horen klagen. Ook komt ze regelmatig buiten, al is het maar om haar rol als ‘Vrouw van’ voor de buitenwereld te spelen. Het zou verdacht zijn als ze nooit buiten kwam. Maar ze kwam altijd terug.

Ja, ze zou hem erover aanspreken. Vandaag nog. Ze zou haar staf graag terugwillen voor het bal.

Elisabeth kijkt op wanneer ze de voordeur hoort opengaan en met de zwabber in haar hand kijkt ze Joseph aan. Hij glimlacht, maar haar irritatie en pijn verhinderen haar van enige reactie te geven. Ze vroeg zich trouwens af waarom hij dat deed. Eigenlijk was Joseph Ă©Ă©n groot mysterie voor haar. Ze wist meer over zichzelf dan over hem en hey, dat wil al wat zeggen. Maar ze besluit het te laten rusten. Niet te veel tegelijk. Eerst haar stok.

Elisabeth reageert niet echt op zijn excuses. Niet omdat het haar niet kan schelen, maar ze vond het gewoon vreemd. Ze concentreert zich op de soep op de vloer.

“Het lijkt me het beste als ik je gewoon vergezel, neem ik aan,” antwoordt ze al zwabberend op zijn vraag. Dan kijkt ze hem aan. “Denk je niet dat mensen het vreemd zouden vinden als je alleen op dat bal zou verschijnen? Het is een vrij belangrijk en groot feest: een nieuwe burgemeester. En uiteraard het feit dat mijn Heer verslagen is,” Elisabeth legt er een bittere, sarcastische klemtoon op. Ze stopt met zwabberen en kijkt Joseph aan.

“Ik denk dat je wel beseft dat je erop kan vertrouwen dat ik geen stommiteiten ga uithalen. Want voor wie zou ik het nog doen
” Mocht dat nog niet duidelijk zijn voor Joseph. Wat haar brengt op het volgende.

“Krijg ik mijn stok terug?” Elisabeth kijkt even naar de vuile vloer, de zwabber en haar verbrande hand. Allemaal dingen die ze in drie minuten had kunnen fiksen. Nu was er nog niks van gedaan. En haar beblaarde handpalm deed tamelijk pijn.

_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Wonderland

Houseitem
BerichtGeplaatst: di apr 03, 2012 20:37 

De zon is onder. De pub is er klaar voor, evenals de inwoners van Sado. Langzaam druppelen de gemaskerde inwoners binnen. Het hele dorp is er klaar voor om de nare gebeurtenissen achter zich te laten en onder leiding van de nieuwe burgemeester te beginnen aan een betere tijd.

Afbeelding

Tevreden staart Rodrick in de spiegel. Zijn vlinderdasje zit met een beetje hulp van zijn toverstaf eindelijk kaarsrecht. En hij weet het zeker, want hij heeft de waterpas er langs gehouden. Het enige wat nog mist is het masker. Rodrick kijkt vluchtig om zich heen en ziet het al liggen. Wanneer hij het op heeft verlaat hij de badkamer en gaat hij naar beneden, waar hij wacht totdat zijn Snoepjes klaar zijn.

"Laten we gaan, meisjes." zegt Rodrick glimlachend wanneer ze binnen komen, terwijl hij zijn beide handen uitsteekt naar hun armen. "Jullie zien er enig uit." Rodrick kijkt even naar zijn dochter, die hij er eigenlijk wel wat te bloot vindt uit zien, maar de strijd om een wat betere jurk had hij tegen zijn vrouw wel een beetje verloren. Rodrick steekt zijn armen in die van Cecilia en Eleanora en nog voordat ze wat kunnen doen verdwijnt de omgeving van hun huis.

Een klein ogenblik later voelt Rodrick weer vaste grond onder zijn voeten. Tevreden kijkt hij even opzij naar Cecilia. Het was niet raar dat hij met zijn gezin samen zou reizen, op die manier zou niemand wat merken (okay, ze hebben ook maskers op, dus ja). Hij glimlacht even en kijkt dan naar de pub voor hen. Het zag er goed uit, moest hij toegeven. Al was de muziek wat luid en wat modern. Rodrick opent de deur en stapt naar binnen.

_________________
    Que sera, sera.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo apr 08, 2012 20:54 

Afbeelding

Cecilia heeft extreem veel tijd in haar kapsel en jurk gestopt, maar het eindresultaat mag er wezen. Tevreden kijkt ze naar haar blauwe jurk en bijbehorende masker en controleert of haar kapsel nog goed zit. Door de jaren heen is ze best wel handig geworden op dat vlak, aangezien ze nooit op magische steun heeft mogen rekenen. Cecilia daalt de trap af terwijl ze nog even haar oorbellen aandoet en kijkt uiterst tevreden naar haar mannetje. Wie zou nu niet op zo’n god stemmen? Ja, het bal zou ongetwijfeld een succes worden, hoewel Cecilia wel op een veel leukere locatie had gehoopt. Een pub. Ach ja, ze is hier uiteindelijk in Sado terecht gekomen.

‘Snoepje’, kirt ze terwijl ze een kust op zijn wang drukt. ‘Je ziet er zo
 burgemeesterachtig uit.’

Cecilia vindt verschijnselen altijd een hele ervaring op zich en ze geniet er van als ze indirect toch met magie in contact kan komen. Wanneer ze voor de pub staan stoot ze een droog kuchje uit en richt zich tot haar dochter. ‘Ik had toch gehoopt dat het nog minstens vijf jaar zou duren vooraleer je een pub zou betreden’.

Als Ciel zelf de pub betreedt komt ze tot de conclusie dat dat meisje en die knul van die dode bruid toch best veel moeite hebben gedaan. Ok die tafelkleedjes kunnen wel Ă©cht niet en de geur van bier en pasteitjes kan je waarschijnlijk niet volledig uit een pub verbannen. Maar zolang de dorpsbewoners ervan genieten is het voor haar allemaal ok. Cecilia tovert een glimlach op haar gezicht, kijkt onheilspellend naar Eleanora’s decoltĂ© (wacht maar jongedame) en vervolgens naar de pubuitbaters. ‘Het ziet er Ă©Ă©Ă©Ă©nig uit. Niet Rodrick? Laten we er een onvergetelijke avond van maken’.


 Profiel  

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: ma apr 09, 2012 13:10 

Afbeelding

Eleanora werpt nog een laatste blik in de spiegel. Had ze niet te veel foundation op? Of misschien te veel mascara? Een laatste frons, en dan ruimt ze alle make-up van haar moeder bij elkaar en verstopt die terug tussen haar ondergoed. Ze konden moeilijk haar wimpers er nu nog af rukken, toch? Daarbij, bedenkt ze zich nu pas cynisch, het is een gemaskerd bal. Who the hell gaat het zien? Al een geluk dat mijn haar goed gelukt is


Ze haalt haar handen door haar haren, die ze voor de gelegenheid goudblond heeft gekleurd, en legt haar pas geknipte pony op de juiste plek. Dan dendert ze de trap af en wanneer haar vader zegt dat ze er enig uitziet, glimlacht Eleanora oprecht. Ze hoopt gewoon dat haar ouders normaal gaan doen deze avond. Daaronder verstaat ze het niet erin wrijven dat zij het nieuwe burgemeesterkoppel zijn, en het feit dat ze haar eindelijk eens haar gang moeten laten gaan.

Ze Verschijnselen al gauw voor de pub en een brede grijns siert Eleanora’s gezicht. Ze was nog nooit in een pub geweest. De muziek klonk hip. Ja, dit zou hĂ©t feestje worden!

“Ma-ham
 Ik ben zestien. Ik ben geen klein kind meer,” zegt ze op een toon waarmee ze duidelijk probeert te maken dat ze haar eens moet leren loslaten. Verwachtingsvol loopt ze voor haar ouders op de pub binnen, vurig hopend dat het ook een beetje leuk zal worden. Want Eleanora vreest ergens dat dit feestje een beetje te veel naar hoogstaand volwassen niveau getild is. Toch hoopt ze ergens een of ander leeftijdsgenootje tegen te komen. Eleanora verlangt momenteel meer dan ooit naar een vriendschap.

Eleanora ziet de onheilspellende blik die haar moeder op haar decolleté werpt, en voor de vrede trekt ze haar jurk een klein beetje meer naar boven.
“Ik ga wat te drinken halen!” zegt ze dan tegen haar ouders, en zonder te wachten, beent ze weg naar de drankentafel (ze trekt haar jurk ondertussen weer een beetje lager), waar ze het breedste assortiment aan dranken ooit ziet uitgestald staan. De ene al wat geestrijker dan de andere. Eleanora kijkt er twijfelend naar, maar neemt dan een glaasje fruitsap op, wetende dat haar ouders haar momenteel nog nauwlettend in de gaten hebben. Straks misschien


_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: za apr 14, 2012 21:14 

Afbeelding

Donovan heeft van veel dingen verstand. EĂ©n daarvan is stijlvol door de dag komen: iets dat hij deze avond nog meer dan anders zou bewijzen. Zo staat hij al een minuut of zeven als een puberaal schepsel van het vrouwelijke geslacht voor zijn spiegel te draaien. Waarschijnlijk eerder om zichzelf ervan te verzekeren dat hij er goed uitziet dan omwille van onzekerheid. Zijn reflectie moet het uiteindelijk de goedkeurende knik geven, waarna hij zijn stropdas aantrekt (karakteristiek een beetje te strak). Donovan diept nog even het eenvoudige zwarte masker op dat ergens in een lade is weggemoffeld. Eigenlijk vindt hij dat hele gemaskerde gedoe een beetje onzinnig. Hij durfde te wedden dat iedereen elkaar sowieso zou herkennen en bovendien voelde hij zich een beetje als Zorro. Maar dan zonder paard en gelukkig zonder snor. Voor Donovan vertrekt laat hij nog even zijn duim over het glas glijden dat de foto beschermt van een meisje met blond haar. Waarna ook het verlangen volgt dat zij eigenlijk mee zou moeten kunnen naar dit feest, waarna ze samen kunnen klagen over de stupiditeit ervan.

Donovan arriveert niet veel later op het feest waar hij allereerst Syll en Liz begroet. Eerst Liz van de dood redden en nu uitgerekend bij haar een bijbaantje zoeken: Donovan zocht er ondertussen wel meer achter. Hij glimlacht begroetend naar ze.

“Jullie hebben jullie best gedaan zie ik. Mooie versiering en hopelijk ook een zeer mooie drankselectie?”
Donovan en Syll drinken op een blauwe maandag wel eens samen wat. Wel zo fijn dat die laatste nu in een positie is dat hij Donovan zowat dagelijks op een drankje kan trakteren. Donovan kijkt even naar de burgemeestersfamilie en neemt zich voor dat hij over een uurtje, als het feest goed en wel op gang is, stevig bij hem moet gaan slijmen. Maar eerst drank. Vervolgens krijgt hij iets roods in het vizier en aan het te veel aan decolleté te zien is het onmiskenbaar Helena. Daarnaast vermoed hij Mairi te herkennen die er heel mooi en anders uitziet in haar groene jurk en haar haar op deze manier. Hij veronderstelt toch dat het Mairi is. En anders hebben die maskers toch nog hun nut bewezen.

“Zullen we nu doen alsof we elkaar niet kennen, omdat we een masker dragen?”, vraagt hij aan de dames terwijl hij aan zijn cognac nipt.


Afbeelding

Damien drukt, in een poging om een bekend melodietje te imiteren, op de bel van Nathan. Hij ziet er misschien nogal sjofel uit, maar zijn supeheromask maakt veel goed. Vindt hij althans. Hij hupt van zijn ene been naar het ander om zijn nervositeit in toom te houden. Deels om zijn zenuwachtigheid omtrent de date in toom te houden, deels voor hetgene dat er deze avond zal gebeuren.



Laatst bijgewerkt door Lacrimosa op zo apr 22, 2012 20:31, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Aboard of the SAR 19D 3360 Shaun

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo apr 15, 2012 14:24 

Afbeelding

Callen was er klaar voor. Zijn fonkelnieuw kostuum schreeuwde 'draag mij', maar het meest content was Callen toch wel over het masker wat ie had weten te vinden. Hij deed weinig aan zijn haar, want zijn masker zou het leeuwendeel toch wel verbloemen. Bovendien: alsof mensen je zouden herkennen? Zelfs al zou dat het geval zijn, dan nog is de etiquette leek Callen dan toch, elkaar niet aan te spreken met elkaars naam. Je moet het idee ook in stand laten dat het echt een gemaskerd bal is en je dus niet weet wie er achter het gelaat schuil gaat van je conversatiepartner.

Wel zorgde hij ervoor dat Callen met een glad gezicht de deur achter zich dicht zou trekken. Hij pakte het scheermes erbij en na even kon hij in de spiegel tot tevredenheid vaststellen dat Callen zo tenminste voor de dag kon komen. Ookal ga je naar een gemaskerd bal, dat wil niet zeggen dat een masker dragen terwijl je snor/baard laat staan zo prettig is... dacht ie. Nadien bediende Callen zich van een beetje parfum en ten slotte hees hij zich in zijn kostuum. Tevreden griste hij het masker van de tafel mee en al neuriërend vertrok Callen. Na even stak hij het plein over richting de pub. Hij hield even stil, om zijn masker op te zetten. Vervolgens deed Callen rustig maar in een gecontroleerde beweging de deur open. Eenmaal binnen keek hij rond en zag hij hoe de weduwnaar en beste vriendin gezamenlijk achter de bar stonden.

Callen liep naar Syll en Liz om hen te complimenteren met hun werk. "Dat hebben jullie prima ingericht zo. Past goed bij het bal vanavond" zei Callen. Vanaf de toog liet hij zijn ogen de kost geven. Een mevrouw in een rode jurk, een in een zwarte jurk, een drietal te weten man, vrouw en dochter zo te zien en ten slotte een keurig opgedofte heer. Zelfs met maskers op was het niet moeilijk voor Callen om het drietal als het burgemeestersgezin te herkennen en de keurig opgedofte heer, hoe kan het ook anders, als zijne edelachtbare. Maar hij zou er geen blijk van geven dat Callen ze als zodanig had herkend. Want dat was nou net het hele idee.. je weet wie achter welk masker schuil gaat, maar je doet net alsof je niet weet wie je voor je hebt. Achja.. gelukkig is het maar voor een avondje. Callen zou het heel vermoeiend vinden als dit in het dagelijks leven gebruikelijk is.

_________________

Ek het gedink dat ek jou kon vergeet,
en in die sagte nag alleen kon slaap,
maar in my eenvoud het ek nie geweet
dat ek met elke windvlaag sou ontwaak.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Wonderland

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo apr 15, 2012 18:04 

Afbeelding

Een beetje schuchter gaat Mairi de pub binnen. Normaal gezien kwam ze hier alleen om of te ontbijten of om gebeurtenissen van een nare dag van zich af te drinken. Bij dat laatste had ze vaak gezelschap van de dronkaards van Sado, maar die zouden vanavond hun heil wel gezocht hebben in een andere kroeg. Dat hoopte ze althans.

Mairi kijkt onderzoekend de ruimte rond. Er waren al redelijk wat mensen, maar ze herkende er niet veel. Nu kende sowieso weinig mensen in Sado, maar de laatste weken was er wel wat verandering in gekomen. Het burgemeesterskoppel was duidelijk herkenbaar en hun dochter zou hier ook wel ergens rondhangen.

Wat nerveus strijkt Mairi langs haar groene jurk. Ze kijkt even opzij naar Helena (naast wie Mairi zich een beetje een muurbloempje voelde, die jurk!) en glimlacht ook wat naar haar. Ze had Mairi's haar prima onder handen genomen, Mairi had zelfs niet geweten dat zoiets mogelijk was met haar haar. Ze was toch blij dat ze een masker droeg, het deed haar nog enigszins op haar gemak voelen. Zonder masker had ze zich waarschijnlijk nogal belachelijk gevoeld.

Een man met in zijn hand alvast een drankje komt op hen af. Mairi glimlacht een beetje, blij dat ze onherkenbaar is. Wanneer hij tegen hen begint te praten herkent ze de stem van Donovan. Wanneer ze beseft dat hij weet wie ze is verstijft ze wat en verdwijnt de glimlach van haar gezicht. So far het onherkenbaar zijn... "Heey..." zegt ze dan maar tegen hem, terwijl ze een man met een nogal opvallend masker binnen ziet komen. Mairi stoot Helena even aan om op de nieuwkomer te wijzen en grijnst dan even, waarop ze ontspant. "Laten we maar hopen dat dit evenement beter afloopt dan de vorigen." zegt ze opnieuw glimlachend.



_________________
    Que sera, sera.


 Profiel  

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: vr apr 20, 2012 0:17 

Afbeelding

Om haar beste beentje voor te zetten, was Helena als één van de eerste gasten gearriveerd op het feest. Je moet toch wat over hebben voor je job, hoe lame hij dan ook is. Het doet Helena in ieder geval deugd om Donovan nog nergens gespot te hebben. Ze kijkt opzij naar Mairi en glimlacht naar haar terug na een slok van haar wit wijntje. Ja, die metamorfose was méér dan geslaagd. Dat had ze toch weer goed gedaan. Helena kan amper haar ogen van Mairi afhouden. Wanneer ze niet naar Mairi kijkt, kijkt ze naar een weerspiegeling van zichzelf in het raam, om zichzelf te checken.

Met haar hand haalt ze een valse plooi uit de rok van haar rode jurk, die weliswaar een decolleté heeft, maar wel één die klein genoeg is dat ze nog met een gerust hart kan niezen, indien nodig.

Helena draait zich om als een bekende mannenstem achter haar en Mairi weerklinkt. Daar heb je hem dan
 gaat het door haar heen, terwijl een zelfzekere glimlach om haar lippen krult. Ze kijkt even naar Mairi, die gewoon heey zegt. Ze glimlacht en kijkt terug naar Donovan.

“Dat lijkt me een zeer strak plan, meneer,” antwoordt ze hem dan, het spelletje meespelend, waarna ze haar rood gehandschoende hand uitsteekt. “Aangename kennismaking
”
Dan stoot Mairi haar aan en kijkt vervolgens naar de gast die het meest recent binnenkwam. Wat. Een. Masker. Helena kijkt even veelbetekenend naar Mairi en grijnst terug, waarbij ze moeite moet doen om niet in lachen uit te barsten.

“Wel,” zegt ze dan, “het kan moeilijk slecht aflopen. Het kwade is de wereld uit. Daarvoor dient net dit feest, naast het aantreden van de nieuwe burgemeester dan.” Haar blik gaat dan even naar het burgemeesterskoppel. Helena had iedereen bij binnenkomst nauwlettend in de gaten gehouden.


Afbeelding

Daar staat Eleanora dan. Aan de drankentafel. Met een fruitsapje in haar hand. Terwijl ze alle andere genodigden in de ruimte ziet komen en weer ziet gaan met alles behalve fruitsap in hun handen. ZĂł oneerlijk. Straks zou ze ook iets anders nemen. Dat donkerrode spul zag er wel lekker uit.

Eleanora kijkt even opzij wanneer een man in keurig pak en zwart masker zich naar de drankentafel begeeft. Wanneer de man zijn helderblauwe ogen op haar richt, glimlacht Eleanora wat schaapachtig, waarna ze blozend wegkijkt. Ze kijkt hem na wanneer hij terug wegwandelt en strijkt voor de zekerheid haar blonde haren nog iets meer in vorm, zich afvragend wie deze mensen allemaal zijn. Reikhalzend kijkt ze toe hoe een man met een erg opvallend masker de ruimte betreedt. Wow. Die durft wel.

_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo apr 22, 2012 20:55 

Afbeelding

"Nou, we zijn op een goede afstand van het kerkhof verwijderd. Dat scheelt misschien al iets. Op het overlijden van Dorothy lijkt een vloek te rusten, maar laten we inderdaad hopen dat het voorbij is."

Dat laatste betwijfelde Donovan ten zeerste, maar sinds de vorige burgemeester de pijp uit is, is er nog geen huis in de fik gevlogen, nog niemand gedood en heeft hij zelf al een steeds beter oog op zijn eigen toekomst. Hij is vastbesloten om Sado voorgoed de rug toe te keren als zijn rechtenexamen erop zit (wat hij allicht zal ownen). Hij zal in Londen gaan wonen en een carriĂšre maken zonder zich nog zorgen hoeven te maken over zijn bloedsoort.

Donovan laat zijn blik door de zaal dwalen, zich afvragend waar zijn bromance is met diens romance. Dan gaat Helena ook in op zijn verzoek. Ze leek een beetje op Miss Scarlett van Cluedo, wat Donovan doet denken aan het feit dat dat beeldje altijd in de speldoos moest blijven zitten omdat geen enkele jongen haar jammer genoeg wou spelen. Donovan geeft een handkus, kijkt haar even aan en neemt zich voor om zijn uiterste best te doen om deze avond geen snerende commentaar te geven. Hij laat Helena's hand los en volgt even hun blik naar de gemaskerde man. Als de vrouw van de burgemeester een 'beste vermomming' wedstrijd zal houden (wat vast wel het geval zal zijn), maakte hij best wel een hoge kans. Donovan neemt nog een slok van zijn drankje en schudt zijn hoofd.

"Er is iets met die man... Ik vertrouw ze niet. Al die cupcakes en dat 'snoepjes'-gedoe... Het is een beetje te perfect om waar te zijn. Maar dames", zegt hij dan plechtig. "Ik ga even op zoek naar m'n eerste danspartner, alvast een prettige avond". Hij voegt er nog net geen duistere 'I'll be back' aan toe.

Donovan speurt de zaal af naar een geschikte persoon. Persoonlijk wil hij een blonde persoon. Gewoon. En ze moet allicht knap zijn. Maar misschien is het wel een goede move om met een vrouw van de burgemeester te dansen? Die zal dat vast wel leuk vinden en als ze hem apprecieert dan... Nee, dat zal de burgemeester misschien net niet op prijs stellen. Dan krijgt hij een vrouw in een rode jurk in het oog. Het meisje dat naar de punch greep terwijl er hopen alcoholische drank aanwezig is. Ze lijkt een beetje klein, maar ze is wel blond. Donovan gaat als een ware gentleman naast het meisje staan en voegt er een glimlach aan toe. "Je ziet er zo eenzaam uit. Misschien zin om te dansen?"

Donovan beseft echter niet dat hij de dochter van de overbeschermende burgemeester vraagt om te gaan dansen. Dat ze minderjarig is. Dat dit een beetje creepy overkomt. Gelukkig bestaat er nog dat rechtenexamen en heeft hij nog net gestudeerd over het strafrecht in verband met seksuele intimidatie bij minderjarigen.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Wonderland

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma apr 23, 2012 16:03 

Afbeelding

Tevreden kijkt Rodrick rond. Het is toch wel een verdomd goed feest, al zegt hij het zelf. Niet dat hij ook maar iets gedaan heeft aan het feest, maar goed. Hij is burgemeester, dus het is zijn feest. Rodrick neemt een slok van zijn wijn en slaat een arm om de schouders van Cecilia. Hij glimlacht en zoekt dan in de menigte naar zijn dochter.

Hij ziet haar een eindje verder op staan bij de dranktafel en zijn blik glijdt direct naar het drankje in haar hand. Zijn stok heeft hij al tevoorschijn getrokken, voor het geval dat ze iets alcoholisch had en hij de inhoud van de beker zou moeten doen verdwijnen. Tot zijn opluchting blijkt ze wat anders te hebben en dus steekt Rodrick zijn stok weer weg. Hij had haar liever bij een oppas thuis gelaten, maar daar scheen ze te oud voor te zijn. Jammer genoeg.

Terwijl hij af en toe een slokje wijn neemt blijft Rodrick naar Eleanora staren. Tot zijn schrik komt er een mannelijke gedaante op haar af. Rodrick vernauwt zijn ogen. De man begint tegen zijn dochter te praten en Rodrick buigt zich wat naar voren, in de zinloze hoop dat hij kan verstaan wat er gezegd wordt. Het is maar te hopen dat de man aan zijn dochter vraagt of ze huiswerk hulp nodig heeft en dat hij haar niet een of ander oneerbaar voorstel doet. Zoals zoenen. Of dansen. Of praten over iets anders dan school of baby eenhoorntjes. En hij moest het eens wagen een compliment over haar uiterlijk te maken. Had hij haar nu toch maar thuis bij een oppas gelaten. Het leven is zwaar voor een vader op een feest met allemaal oude vieze mannetjes die met je dochter willen aanpappen.

"Ciel, snoepje..." zegt hij bezorgd, terwijl hij zijn vrouw zachtjes over haar arm wrijft. "Wie is die man daar bij Noortje?"


Afbeelding

Twee uur geleden was ze naar boven gegaan, met als smoes dat ze zware hoofdpijn had en dat ze ging slapen, zodat ze niet steeds zou hoeven denken aan het feest dat ze mistte. Ze had de deur op slot gedraaid, zoals ze altijd deed wanneer ze ging slapen, en hoopte dat Kyla haar geen gedag zou komen zeggen. Maar dat verwachtte ze eigenlijk niet.

Nadenkend strijkt Amy met haar handen door haar nu nog kortere blonde haar. Het kwam nu niet veel verder dan haar kaken en het was nogal piekerig. Amy was duidelijk geen kapster, maar desondanks was ze niet ontevreden. Het paste niet goed in het gala plaatje, maar dat was niet anders dan de rest van haar uiterlijk. Haar rode lippen vielen goed op in haar bleke gezicht. Amy's blik gaat naar haar jurk. Het fel blauwe glinsterende lijfje zat strak om haar lichaam, het verhulde haar magere lichaam nauwelijks. De niet eens knielange rok van pauwenveren zwierde om haar lichaam. Amy grijnst. Ze zag er opvallend uit. Het was misschien niet erg fashionable, maar ze viel in ieder geval op.

Na haar pumps en masker aangedaan te hebben loopt Amy even naar de deur. Als ze niets hoort loopt ze terug naar haar bed, waar ze op klimt. Ze duwt een van de plafondplaten die ze vorige week toen Kyla niet thuis was eruit geknald had van zijn plaats en klimt op de zolder. Hoewel het een hele tour was om via het dak buiten te komen, lukte het haar ondertussen redelijk snel. Het enige risico was dat ze wat spinnendraad in haar haren zou krijgen, maar dat paste ook wel weer bij d'r look. Eenmaal buiten op straat begeeft ze zich richting het centrum.

Wanneer Amy de pub binnenkomt loopt ze tegen een man met een grotesk masker aan. Wat verstoord kijkt ze hem aan. Normaal gezien had ze hem nu uitgescholden, maar ze kon nu geen ruzie gaan schoppen. Amy grijnst dan even naar de man (Lees: Callen) en kijkt dan rond of ze Kyla al ziet en/of herkent. Ze had zich voorgenomen ver uit diens buurt te blijven. Het was prettig een masker te dragen, zo zou niemand haar herkennen en als er al mensen waren die zij kende, zij zou hen ook niet herkennen.

_________________
    Que sera, sera.


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 548 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 33, 34, 35, 36, 37  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme