[RPG] Fantasy

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Welkom!

Het verhaal
Honderd jaar geleden vochten twee tovenaars tegen elkaar in een groot fort. De duistere tovenaar streed voor totale macht en de goede tovenaar probeerde hem tegen te houden. Op het hoogtepunt van het gevecht deed de duistere tovenaar een spreuk om al het kwaad naar één kant te krijgen. Dit lukte. In het land ontstond een kloof, een grote scheur van onpeilbare diepte en kilometers lengte. Het noordelijke deel van het land werd Sarth en vanaf dat moment heerst daar het kwaad. Het zuidelijke deel van het land werd Soroth en vanaf dat moment heerst daar het goede. De goede tovenaar deed een spreuk om dit tegen te gaan. Het lukte hem niet, maar in plaats daarvan plaatste hij drie sleutels in nieuwgeborene kinderen. Als die kinderen bij elkaar zouden komen op het juiste moment en de juiste plek zou de spreuk van de duistere tovenaar worden opgeheven.

Eén priester was ten tijde het gevecht aanwezig in het fort. Hij zag alles gebeuren, hij schreef alles op en was de enige die precies wist wat er moest gebeuren en hoe de sleutels te herkennen waren. Het boek waarin hij alles opschreef werd bekend onder de naam, "˜Het boek der Gevallene'. Vele wilden het boek en de priester verstopte het en na zijn dood is er nooit meer wat gehoord of gezien van het boek. En met het boek verdween ook het antwoord op het mysterie.

Na het gevecht zijn er twee ordes ontstaan, de Orde van Sarth en de Orde van Soroth. De Orde van Sarth zijn de aanhangers van de duistere tovenaar en zij zullen er alles aan doen om de sleutels tegen te houden, ze te vermoorden en de spreuk intact te laten. De Orde van Soroth zijn de aanhangers van de goede tovenaar en zij zullen er alles aan doen om de sleutels te beschermen en leden van de Orde van Sarth te ontmaskeren. Zij willen de spreuk ongedaan krijgen.

Elk jaar komen er jongeren bijeen in het dorp bij het fort. Dit dorp is de enige manier om van Sarth naar Soroth te gaan en andersom. Vanwege een mysterieuze reden stopte de scheuring aan beide kanten van dit dorp, het dorp staat dan ook bekend als een neutrale plek. Vanuit dit dorp trekken de jongeren het land in om "˜Het boek der Gevallene' te vinden. Zolang zij in Soroth blijven vinden zij niets en zijn ze veilig, zodra zij in Sarth komen verdwijnen de groepen al snel en hoort niemand meer wat van ze. Toch lijkt het antwoord in Sarth te liggen.

Nu honderd jaar later heeft zich een nieuwe groep verzameld in de herberg van het dorp. De groep lijkt betrouwbaar, maar niemand weet of dat ook zo is. Zijn er leden uit de Orde van Soroth aanwezig? Of erger, zijn er leden van de Orde van Sarth aanwezig? Is iedereen wel wie hij zegt? Hoe betrouwbaar is de informatie van al die jaren geleden nog?

Personages
Vrouwelijk
Catie - Caleigh Raven
Pottergirl - Isra Walker
Jalf - Jessa Aldin
MissMyrna - Yvaine Jolt
TheKimKommer - Melody Page

Mannelijk
TheKimKommer - Eric Jones
Tengaar - Luc Christopher
Pottergirl - Benicio Sharpe

De kaart
http://img.photobucket.com/albums/v245/ ... asyRPG.jpg

Paar feiten op een rijtje

De groep verzamelt in de Herberg van het dorp bij het Fort. Ze zitten dus in neutraal gebied.
Je hoeft niet per paard te komen.
Mijn personage zal uiteindelijk het woord doen. Dat doe ik zodra iedereen heeft gepost in de herberg te zitten.
Je mag nu aankomen, je mag er ook al zitten. Doe wat je wilt.

And finally, Have Fun!

----------------------------------------------------

Afbeelding

Grijze wolken kleuren de lucht en een zachte miezer begint er te vallen terwijl een jonge merrie en haar rijder het dorpje inrijden. Verscholen onder de mantel springt ze behendig van haar merrie af en loopt met haar de stallen in. Op het moment dat ze droog is doet ze de kap af en komt het gezicht van een jonge vrouw tevoorschijn. De merrie zet ze in een lege box en aait haar zachtjes over haar manen.

"Een nieuw avontuur met nieuwe uitkomsten," mompelt ze zachtjes tegen zichzelf als ze achteruit stapt.

Even kijkt ze naar het verband om haar rechterhand heen. Er was wat bloed te zien, maar ze doet er weinig mee. De wond begon al te helen en meer kan ze er toch niet aan doen. Dan loopt ze naar buiten toe en naar de ingang van de herberg. Ze duwt de deur open en stapt de warmte in.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Met flinke vaart laat Eric zijn paard galopperen over de straten richting het fort. De miezer in zijn gezicht deerde hem niet. Het enige waar hij aan kon denken was de vraag wat hij in de herberg aan zou treffen en of de reis hem zou brengen waar hij op hoopte.
Bij de herberg aangekomen springt hij van zijn paard en begeleid deze naar de stallen. Eric zet hem in een box naast een jonge merrie en als hij er van verzekerd is dat zijn paard goed vast staat, draait hij zich om en verlaat de stallen. Onderweg controleert hij zijn zakken, of hij alles goed weggestopt heeft. Terwijl hij de deur van de herberg opent, kijkt hij in de zak van zijn mantel om zich er nogmaals van te verzekeren dat hij zijn notitieboek heeft meegenomen.

In gedachten stapt hij de herberg in, en botst plotseling tegen iets of iemand aan. Verstoord kijkt Eric op, en laat zijn blik zakken als hij ziet tegen wie hij aangelopen is. Een kleine dame, met haar mantel nog aan.

"Pardon." Zegt Eric zonder dat het hem echt spijt.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

De warmte verwelkomt haar en even laat ze haar blik door de herberg glijden. Een kou achter haar is het teken dat de deur open gaat en voordat ze het door heeft loopt er iemand tegen haar aan. Met een geirriteerde blik draait ze zich om naar diegene die tegen haar is aangelopen. Natuurlijk is het een man. De pardon die hij zegt komt er niet overtuigend uit.

"Is het echt zo moeilijk om te kijken waar je loopt," bijt ze hem geirriteerd toe.

Zonder hem nog echt een blik waardig te gunnen draait ze zich om waarbij haar lange haren mee bewegen op de beweging en ze loopt naar de bar toe. Ze legt haar mantel over de kruk naast haar en besteld wat te drinken. Zodra ze betaald heeft draait ze zich zodat ze de herberg beter kan bestuderen. De man negeert ze, stomme idioot. Ze mag dan klein zijn, maar onzichtbaar is ze zeker niet.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine pakt haar spullen en stopt de zadeltassen van haar schimmel vol met dingen die ze denkt mee te moeten nemen. Nadat ze nog een keer de kamer doorkijkt om te bedenken of ze echt niet iets is vergeten loopt ze naar buiten.
Daar stonden haar ouders om afscheid van haar te nemen.
Ze omhelst ze beide een keer stevig en steeg toen op haar paard.

Het paard had er duidelijk zin in, het hinnikte een keer vrolijk en toen Yvaine hem de sporen gaf draafde hij er meteen vandoor.

[...]

Na een lange reis is het altijd fijn om aan te komen bij een herberg om te kunnen rusten en weer in het gezelschap te verkeren van mensen.
Ze stijgt elegant af en leidt haar paard naar de stallen. Er staan al twee andere paarden en Yvaine zet de hare ernaast.
Ze sprak een staljongen aan en gaf hem instructies hoe hij haar paard moest verzorgen. De jongen knikt als ze klaar is en gaat ijverig aan het werk.
Ze loopt naar buiten en gaat de herberg binnen. Blij met de warmte doet ze haar kap van haar mantel af en schudt haar, iets wat vochtige, lange blonde haar uit en kamt er een keer doorheen met haar hand.

Ze loopt naar de bar toe en informeert naar een kamer. Ze had bedacht om er een te nemen zodat ze zich even kon opfrissen en indien er mensen laat kwamen zou ze nog even kunnen slapen.
De herbergier knipoogt naar haar terwijl hij haar de sleutel van zijn 'beste kamer' geeft. Yvaine bloost en draait zich snel om. Ze loopt de trap op en vind in de kamer een waskom met warm water en een schone zachte doek. Ze wast zich en als ze klaar is gaat ze weer naar beneden.

Bij de herbergier bestelt ze een maaltijd en ze gaat aan een klein tafeltje zitten wachten tot ze haar eten krijgt. Ondertussen wordt haar aandacht getrokken door de twee mensen die ook in de herberg zijn. Ze glimlacht uitnodigend naar hen. Wat gezelschap was altijd fijn, denkt ze vrolijk.

Tom Riddle · Murderer

In een vrij rustig tempo wandelt Ethan in de richting van de herberg. Hij had al twee ruiters voorbij zien komen, die hoogstwaarschijnlijk ook op weg waren naar de herberg.

Aangekomen op de plek van bestemming, werpt hij eerst even een blik in de stallen. Drie paarden al, dat betekent drie personen waarmee hij de komende tijd door moet brengen. Hij opent de deur en doet die snel en geruisloos weer dicht. Zijn mantel houdt hij aan, met de kap op. In de hoek staat een tafeltje met twee stoelen, waar hij plaatsneemt en vervolgens de drie vreemdelingen begint te bestuderen.

Hij gromt even wat als de herbergier naar hem toe loopt en enkele seconden later staat er een groot glas voor hem, waar hij zo nu en dan een slok uit neemt. Een poging tot contact mogen de vreemdelingen beginnen, daar heeft Ethan nog geen zin in.

Michelle · Volleerd Tovenaar

De mok thee voor haar stoomde allang niet meer van hitte, zolang zat ze nu al aan de bar. Haar broodje lag vergeten op haar bord. Onverstoord speelt Medea met haar vork terwijl één voor één meer vreemdelingen de herberg binnenkomen.

Ze kijkt even over haar schouder als er een mantel wordt neergesmeten op een kruk aan de andere kant van de bar. Vriendelijk type, die gaat vast vrienden maken.

Met een scheve glimlach draait ze zich langzaam om en kijkt de herberg rond. Op één meisje na leken ze allemaal niet zo'n behoefte te hebben aan gezelschap, maar ze zou een poging bij haar wagen. Wie weet bleek de blonde in het midden van de kamer nog wel interessant.
Met haar mantel over haar arm loopt ze richting het tafeltje. "Jij ziet eruit alsof je gezelschap wel kan waarderen," zegt ze met een lieve glimlach.

Niinza · Professor

Brody Felton

Brody kijkt naar de knokkels van zijn hand. Ze lijken een beetje blauw. Het is natuurlijk niet zo heel erg slim om met de barman in een gevecht verwikkeld te raken. Maar goed, slimme acties zijn nooit echt Brody's punt geweest. Hij zucht eens diep en stopt zijn hand dan in zijn zak.

Al snel komt hij bij de herberg aan. Hij hoopt dat zijn blauwe oog niet te veel mensen afschrikt of iets in die trant. Ach, het zou ook wel meevallen. Ze zijn vast wel meer gewend, of anders moeten ze maar er aan gewend raken. Hij stapt de herberg binnen. Hij loopt naar de bar toe, waar al verschillende mensen aanzitten. Hij bestelt een Boterbiertje en betaalt de herbergier.

OOC: Brody heeft dus een blauw oogje... ;(

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Een beetje nerveus komt Jessa de herberg binnen. Ondanks dat ze hier niet ver vandaan woonde, was ze hier nog nooit geweest. Ze hijst haar tas over haar schouder terwijl ze voorzichtig de deur openduwt.

Ze loopt naar de bar terwijl ze gefasineert rondkijkt, ze herkent wel het een en ander waar mensen haar over vertelt hadden. Ze bestelt een thee en neemt deze mee naar een tafeltje, waar ze besluit iedereen te observeren. Ze vraagt zich af met wie ze allemaal zou gaan reizen.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra liep naast Vaskur, haar enorme bruine hengst. Aangezien ze een grote afstand hadden afgelegd binnen korte tijd, gunde ze het beest de laatste kilometers wat rust. Ze waren er bijna, dat wist Isra, maar door de miezer kon ze niet ver voor zich uit kijken.

Uiteindelijk verschijnt de herberg. Soppend in haar schoenen loopt Isra de stallen in en met een paar liefkozingen laat ze Vaskur achter bij de andere paarden. Ze loopt de herberg in, hangt haar doorweekte mantel bij het haardvuur en gaat aan de bar zitten. Nadat ze een kop dampende zwarte koffie heeft ontvangen van de barman, kijkt ze even om zich heen.

Alleen maar jonge mensen. Geen van allen zagen ze eruit alsof ze erg zaten te wachten op een gesprek, behalve twee meiden die bij een van de tafeltjes aan de praat waren geraakt.

Isra hoopte dat de boel een beetje snel op gang zou komen. Ze had hier helemáál geen zin in, maar zolang niemand actie zou ondernemen zou het alleen maar langer duren. Hoe sneller ze hier vanaf zouden zijn, hoe beter.

MissMyrna · Volleerd Tovenaar

Yvaine glimlacht warm naar de jonge vrouw die aan haar tafeltje plaats neemt. Ze strijkt een lok haar achter haar oor.
'Jazeker. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd wat mij betreft. Vertel, hoe heet je en waar kom je vandaan?'
Dan komt er een jongeman binnen die eruit ziet alsof hij gevochten had. Hij had een blauw oog dat er pijnlijk uitzag.
'Oei, dat ziet er pijnlijk uit. Daar zou je wat kruiden op moeten leggen...'
Ze begon in haar tas te rommelen om te kijken of ze de juiste kruiden bij zich had. Ook keek ze nog een keer naar de jonge vrouw of ze al begon te vertellen.

Michelle · Volleerd Tovenaar

Medea kijkt zwijgzaam toe terwijl de blonde tegenover haar haar tas begint te doorzoeken. Ze trekt een half-geinteresseerde wenkbrauw op terwijl ze een glimp probeert op te vangen van de inhoud. Kruiden. Blondie bleek toch nog interessant-ish.
Ze trekt haar eigen tas tegen haar borst.

Ze trekt haar blik weg van de tas en kijkt vluchtig naar de jongen met het blauwe oog. "Een behulpzaam typje, zo te zien," zegt ze met een vriendelijke lach. "Ik ben Medea." De vraag over haar geboorteplek ontwijkt ze subtiel door haar hoofd terug naar de jongen te draaien.
"Losse handjes?"

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

De reactie van de kleine dame doet hem lichtelijk geamuseerd kijken, maar nog voordat hij haar van repliek kan dienen draaft ze kwaad in de richting van de bar. Eric blijft nog even staan, haalt dan zijn schouders op en trekt zijn mantel uit.

Hij ziet dat de herberg voor dit tijdstip al vrij vol begint te raken, en hij heeft niet geheel onterecht het gevoel dat de meeste mensen die nu binnen zijn, hier vast om dezelfde reden als hijzelf waren. Aan een kleine tafel zit een blond meisje, die zonet nog uitnodigend naar hem glimlachte te praten met een dame met donker haar. Verder zitten er nog wat mensen alleen die, net als hijzelf, de rest kritisch lijken te bestuderen. En, zijn zojuist gemaakte nieuwe vriendin zit met een hoofd als onweer aan de bar.

Eric beseft dat hij nog zo goed als in de deuropening staat, als hij gepasseerd wordt door een dame met rood haar. Hij volgt haar met zijn blik en ziet dat ook zij alleen aan het tafeltje gaat zitten en mensen begint te observeren. Hij glimlacht even en besluit dat hij dan ook wel lang genoeg als portier hier heeft gestaan. Nonchalant loopt hij met de mantel in zijn hand naar de bar.

Als hij al had getwijfeld of hij het beter kon doen of laten, was dit niet langer dan een seconde, maar hij gaat bij de kruk staan waar haar mantel overheen ligt. Zonder haar een blik waardig te gunnen trekt hij de aandacht van de barman en besteld een beker koffie. Pas als hij deze in zijn hand heeft, kijkt hij met opgetrokken wenkbrauw naar de jas en dan op naar de kleine dame op de kruk ernaast.

"Waarschijnlijk net zo moeilijk als het verschil tussen een kapstok en een kruk, kleine dame."

Eric neemt een slok van zijn koffie en blijft haar geamuseerd aankijken.

Niinza · Professor

Brody Felton

Brody neemt een slok van zijn Boterbier. Ah, heerlijk. Hij geniet er van. Even denkt hij om ijsklontjes te vragen aan de herbergier, maar stiekem vindt hij een blauw oog ook wel stoer staan. Badass!

Hij draait zich half om als hij wordt aangesproken - hij heeft tenminste een sterk vermoeden dat de vrouw het tegen hem heeft. Hij maakt even een halve grijns en pakt zijn glas Boterbier. Hij neemt nog vlug even een slok.
"For what it's worth, hij ziet er slechter uit dan ik."
Hij kijkt nu even naar beide vrouwen, aangezien hij nu ook de blonde vrouw opmerkt. Hij knikt haar ook even toe.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Langzaamaan begint er wat meer interactie te ontstaan tussen de mensen om haar heen, maar Isra neemt geí¯rriteerd haar laatste slok koffie.

'Heb je ook wat sterkers?' gromt ze naar de barman, terwijl ze haar lege koffiemok naar hem toe schuift.

Ze slaat de Firewhisky die de man haar vervolgens met een wat argwanende blik aanbiedt in één keer achterover en zet met een klap het lege glaasje terug op de bar. Dan draait ze zich om op haar kruk en leunt met haar ellebogen op de bar waar ze nu met haar rug tegenaan zit. Ze heeft vanaf hier een prachtig overzicht over de groep idioten die zich hier heeft moeten verzamelen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh haalt een hand door haar lange haren heen en neemt een slok van haar drinken. Erna kijkt ze even naar rechterhand. Ze schud haar hoofd bijna onmerkbaar als ze terugdenkt aan hoe de wond is ontstaan. Veel tijd om erover na te denken krijgt ze niet als de man, die tegen haar aanliep naast de kruk staat waar haar mantel overheen hangt. Zodra hij begint te praten kijkt ze geirriteerd op. De laatste twee woorden zorgen ervoor dat haar geirriteerde blik veranderd naar kwaad. Hoe had hij het lef om haar zo te noemen.

"Wauw, binnen enkele seconden heb je al een vage overeenkomst gevonden," zegt ze dan met een toon van sarcasme en ingehouden woede, "Als je weer wat vind, hou het dan maar voor je. Ik ben niet geinteresseerd in je mening. Over wat voor onderwerp dan ook."

Ze kijkt hem even met een arrogante blik aan en dan draait ze haar hoofd weg. Alsof ze tegen hem aan wilt kijken, echt niet.

OOC:: Sorry PG, maar wil iedereen de laatste vraag van Isra even doen alsof die er niet staat. De groep is nog niet compleet en ik had al gezegd dat zodra iedereen 1x gepost heeft dan neemt Caleigh de leiding.

[RPG] Fantasy

Wie is er online