Ging alles wel goed? Het voelt een beetje raar om nog een stap dichter richting de deur te zetten. Hij weerhoudt zich er dan ook van om zijn oor tegen de deur te laten rusten, al doet hij duidelijk zijn best te achterhalen waarom Juliet geen antwoord geeft. Beschaamd werpt hij nog een blik de lege gang in. Dit was waanzin. Hij stond Juliet af te luisteren bij een toilet. Een toilet! Hij krabt even op zijn hoofd, dat was echt een beetje raar. Toch zegt een sterk onderbuik gevoel hem dat er iets mis is, of dat het op zijn minst geen standaard toiletbezoek is. Voordat hij kan overwegen hoe lang hij moet wachten voor hij de deur intrapt, geeft ze antwoord.
Hij grinnikt zacht, al heeft dat niet geheel met Juliet haar opmerking te maken. Het is de spanning. Na een lichte aarzeling leunt hij wat opzij om een blik in het toilet te werpen. Ze heeft de deur tenslotte geopend, dus dat was dan ook wel toegestaan.
“Ja..” antwoord hij schuldig. Hij haalt zijn schouders even op en bestudeerd haar gezicht.
“Alhoewel ik wel netjes buiten heb gewacht” hij steekt even eigenwijs zijn neus omhoog
“In tegenstelling tot wat jij deed.” Zijn glimlach verzwakt iets en zijn wenkbrauwen vormen een bezorgde frons.
“Je ziet ongewoon bleek. Is alles wel in orde?” Vrijwel direct zet hij een stap naar voren zodat ze zich niet kan bedenken en de deur weer sluit.
“Ik weet dat je tegenwoordig niet meer het tere poppetje bent van vroeger en je eigen kampvuren maakt en herten neerschiet, maar dit is heel wat anders dan het bos” Hij werpt een veel betekende blik op het toilet. Het toilet leek daarbij de enige plek waar hij met Juliet kon praten. Anders was ze op jacht, had hij belangrijke dingen aan zijn hoofd, of was ze met Thomas op pad. En ze hadden een hoop te bespreken. Glimlachend draait hij de kraan open en pakt hij een handdoek van het rek om deze vochtig te maken.
“Ik vind je als oervrouw wel wat griezelig hoor” grijnzend veegt hij een zogenaamde vlek van haar wang voor hij de koele handdoek in haar nek legt
“Ben je misselijk?”