Alice
Lid Wikenweegschaar
Woonplaats: Rapture
|
|
Geplaatst: vr mei 11, 2012 15:19
Justin glimlacht automatisch terug naar Jamie en knikt, terwijl hij naar het tafeltje kijkt. "Uhu." Antwoordt hij, zijn stem zachter dan normaal. Hij weet niet of hij blij of nerveus moet worden van de leegte die er heerst. Gelukkig heeft hij Jamie bij zich. Bij de opmerking over 'hun café', moet Justin glimlachen. Hij kan zich hun eerste date nog goed herinneren. Hij was nog nooit zo nerveus geweest, waardoor hij misschien iets te onaardig tegen de arme Jamie is geweest. Gelukkig wilde de jongen hem de volgende dag alweer opnieuw zien en werd de dag afgesloten met hun eerste zoen. Alleen al bij de herinnering, voelt Justin zijn hart warmer worden.
"Misschien komt dat omdat het volledige dorp bij ons op de stoep staat." Reageert hij droogjes, terwijl er nog steeds een klein glimlachje om zijn lippen speelt door de herinnering aan hun eerste, tweede, derde en een heleboel andere afspraakjes. "Het zou mij niks verbazen als ze mandjes met voedsel bij zich hebben." Niet dat hij iets heeft tegen buurt-tradities, maar het idee is gewoon een beetje vreemd en lachwekkend.
Hij laat zich neerzakken op één van de stoelen. De deur gaat open, maar Justin probeert zich ervan af te sluiten. Doen alsof je er niet bent, is zijn beste survivalmodus en op school werkte het prima. Hij wil gewoon doen alsof het enkel Jamie en hemzelf is, zodat hij kan proberen normaal te eten en niet paranoia te zijn over de blikken of reacties van andere mensen. Helaas herkent hij dan de stem van de persoon die binnen is gekomen en zodra hij opkijkt, merkt hij dat Christian het tegen hem had. Hij klemt zijn kaken op elkaar en denkt verwoed na over een goede opmerking, maar Christian is aan de bar gaan zitten en Justin heeft toch nog niet het lef om in een openbare plaats als een café (zeker niet in een dorp waarin ze waarschijnlijk nogal anti-gay zijn) ruzie te gaan zoeken.
Hij wil het dan ook maar laten gaan, wanneer hij Jamie ineens in beweging ziet komen. Zijn ogen worden wijder als hij door heeft dat zijn vriend op Christian af stapt. 'Fout, fout, Jame, wat ben je aan het doen?' En Christian aanspreekt. 'Kom terug, kom gewoon terug. Begroet hem en kom terug.' En begint over de bijnamen. 'Oh mijn God, kom terug.'
Justin zit in tweestrijd. Hij vindt het natuurlijk verschrikkelijk lief en fijn dat Jamie het voor hem opneemt. Hij moet er nog steeds aan wennen dat er iemand in zijn leven is die hem beschermt en boos wordt als iemand hem pijn doet. Het vaderfiguur dat hij nooit gehad heeft, omdat zijn eigen vader overleed toen hij slechts 6 jaar oud was. Zijn moeder had daardoor genoeg stress en Justin heeft haar nooit veel lastig willen vallen met zijn eigen problemen. Hij is dus gewend om zelf dingen op te lossen. En nu is Jamie er, die van hem houdt en mensen erop aanspreekt wanneer ze Justin beledigen. Hij is blij dat het niet al te vaak is voorgekomen, op een enkele keer na dat er geweld aan te pas kwam.
Justin weet dat Jamie weet dat hij het niet hoeft te doen. Hij wil het alleen doen voor Justin. Maar Justin is bang dat mensen hem daardoor nog meer als 'het meisje' zien, terwijl hij prima voor zichzelf op kan komen. Alleen op momenten als deze, heeft hij er gewoon de energie niet voor. Dus hij plukt zenuwachtig aan zijn mouw, terwijl hij luistert naar Jamie's woorden en naar de tafel staart. Hij wil zich ermee bemoeien, maar tegelijk lokt hij daar waarschijnlijk nog meer reacties van Christian uit. Hij blijft dus stilletjes zitten, terwijl hij Jamie's naam in zijn hoofd blijft herhalen, in de hoop dat het gesprek snel voorbij is.
_________________
I am done with my graceless heart, So tonight I'm gonna cut it out and then restart. 'Cause I like to keep my issues drawn, It's always darkest before the dawn.
|
|