Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 5, 6, 7, 8, 9  Volgende

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Rapture

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr apr 06, 2012 14:32 

Afbeelding

[...]

Wanneer ze dan voor het Louvre staan, heeft Shin nog altijd koppig zijn armen over elkaar geslagen. Hij kan er niet tegen als er niet naar hem geluisterd wordt. Badger's poot is inmiddels verbonden en de pup zit weer veilig in zijn reistas. Shin wil hem er nog niet uit laten, uit gevaar dat zijn poot gaat ontsteken.

De anderen lijken Ryan niet te vertrouwen, ondanks dat hij ineens een sleutel lijkt te hebben van het Louvre. Eerlijk gezegd, vraagt hij zich steeds meer af of Ryan niet gewoon in een crimineel complot zit en hen nu allemaal gaat gijzelen of iets dergelijks. Imogen geeft ook aan dat ze eerder betrapt zullen worden als grote groep. Shin gaat steeds meer twijfelen of hij wel naar binnen moet gaan.

Wanneer Ryan, nadat hij opnieuw een hele speech over 'zijn God' heeft gevoerd, gewoon het gebouw binnen stapt, zonder dat er gelijk een alarm af gaat, fronst Shin. Ryan doet de lichten aan en Jackson vraagt of er nog iemand naar binnen gaat. Een tikkeltje zenuwachtig, gaat Shin aan Jackson's arm hangen. "Wat als het een stil alarm is? Ik wil niet in aanraking komen met de politie. Zeker niet in Frankrijk."

_________________
I am done with my graceless heart,
So tonight I'm gonna cut it out and then restart.
'Cause I like to keep my issues drawn,
It's always darkest before the dawn.


 Profiel  

Beginnend Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: In my cosy little bed

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo apr 08, 2012 16:03 

Afbeelding

Jackson kijkt opzij als Shin plots aan zijn arm komt hangen met een zenuwachtig gezicht. Hij glimlacht even geruststellend naar Shin.
"Nou... Dat wil ik liever ook niet hoor, Shin." Zegt Jay dan maar om Shin een beetje te sussen.

Hij kijkt weer eventjes naar het Louvre. "Maar blijkbaar heeft Ryans God ervoor gezorgd dat hij gewoon kan doorwandelen. En wij konden dat daarstraks uit de luchthaven ook, toch?" Dus dan zou er toch niets aan de hand zijn? Nuja... Zo redeneert Jackson dan toch.

Desondanks zet hij niet meteen een voet naar het Louvre toe. Hij moest zijn aanwijzing in de Notre Dame gaan zoeken. Niet in het Louvre.
En hoewel hij ervoor ijverde om iedereen bij elkaar te houden... Stond het overgrote deel van de groep nog steeds buiten. Dus tot dusver, kan hij zich niet schuldig voelen.

Hij laat zijn blik even rondglijden om te zien of nog mensen zijn die van plan zijn om wel binnen te gaan of gewoon te wachten tot de rest weer naar buiten komt.

_________________
I want to be a monkey, be monkeys with you.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Wonderland

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo apr 08, 2012 19:54 

Afbeelding

Noora volgt stilletjes de gesprekken tussen de mensen die zeggen dat het onmogelijk is zo het Louvre binnen te stappen. Ze is nogal geneigd in die gedachten mee te gaan, maar zo te zien kan Ryan wel gewoon naar binnen lopen. Noora fronst en loopt wat naar voren richting de deur. Ze kijkt wat naar binnen, maar kan niet veel zien. Die hippie met die gitaar vraagt of er niemand naar binnen gaat en die hondenknul zegt niet in aanraking met de franse politie te willen komen.

"Ik wacht ook graag even af of het alarm niet af gaat. Op het vliegveld zag niemand ons, maar wat zegt dat... Ik kom liever ook niet in aanraking met de franse politie. " zegt ze met een flauwe glimlach. "Opnieuw." voegt ze er dan heel zacht in het Fins aan toe. Noora kijkt weer door de deur naar binnen en besluit dan dat het lang genoeg heeft geduurd. Wat voorzichtig zet ze haar voet over de drempel. Wanneer er niet direct alarmbellen te horen zijn stapt ze volledig naar binnen.

Ryan heeft ondertussen de lichtknop gevonden en dus kan Noora precies zijn waar ze is. Ze werpt een verlangende blik op enkele van de antieke schilderijen. Hoeveel zouden ze waard zijn? Ryan stelt voor op zoek te gaan naar een trap en Noora kijkt de ruimte rond. Dan draait ze zich om, om te zien of er nog meer mensen gaan komen. Anders zou ze wel alleen met die mysterieuze kerel gaan.

_________________
    Que sera, sera.


 Profiel  

Lioness of Casterly Rock

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: King's Landing
BerichtGeplaatst: ma apr 09, 2012 0:58 

Afbeelding
Kate Morgan

Ryan praat verder over hoe hij gewoon doet wat zijn god wil dat hij doet en dat zijn god hem nooit iets aan zou doen. Kate schudt met haar hoofd. Snapt hij dan niet als de Ryans god hem niet meer nodig heeft, Ryan het er waarschijnlijk niet levend van af brengt? Kate heeft niet het gevoel dat de goden het beste met de groep voor hebben; ze hebben alleen contact gezocht met de groep voor hun eigen belang.

Maar ja, breng dat Ryan maar eens aan het hoofd. Hij komt op Kate erg over als een zeloot. En Kate vindt religieuze fanatiekelingen gevaarlijk. Ze voelt zich in ieder geval een stuk wantrouwender tegenover Ryan dan eerst, en ze besluit om voorzichtig met hem te zijn. Voor nu stapt ze maar achter hem de tram in, zonder verder iets te zeggen.

[...]

Een tijd later staan ze bij het Louvre. Het voelt heel vreemd voor Kate om hier te zijn; om het, na het bekijken van de afbeeldingen in allerlei boeken, in levende lijve te zien. Na de dood van haar vader had ze er eigenlijk ook geen behoefte meer aan om het te zien, wilde ze sowieso zo snel mogelijk uit Parijs weg... maar nu ze hier alsnog staat, voelt ze toch een kriebel van verwachting in haar maag. Al heeft dat ook te maken met het hele godenaspect.

Hoewel het Louvre nog gesloten is, komt Ryan met een sleutel aanzetten. Kate kijkt hem argwanend aan, maar volgt hem wel naar een deur aan de zijkant van het gebouw. Wanneer Gaëlle vraagt of andere mensen ook een sleutel hebben gekregen, schudt Kate haar hoofd. Ze is het met Gaëlle eens dat ze Ryan niet vertrouwt, maar ze ziet ook geen andere optie, ondanks de protesten van Shin en Imogen.

"De 'goden' zullen ons wel hierheen gestuurd hebben met een reden," zegt Kate. "Het lijkt me logisch dat ze, zoals Jackson al zei, ons net als op het vliegveld gewoon door laten wandelen. Bovendien schieten we met hier buiten blijven staan ook niets op en zijn we nogal opvallend als we hier op een kluitje blijven staan. Ik denk dat we behoedzaam moeten blijven, maar dat we het beste naar binnen kunnen gaan."

Kate voegt de daad naar het woord en gaat achter Ulrika en Ryan aan naar binnen toe. Nieuwsgierig kijkt ze in het rond. Een deel van haar verlangt ernaar om de schilderijen uitvoeriger te bekijken, maar ze onderdrukt die neiging en zoekt in plaats daarvan naar een van die plattegronden die vaak aan de muren hangen, waarop de nooduitgangen en dergelijke aangegeven staan.

Het duurt niet lang voordat Kate die gevonden heeft. Ze werpt er een lange blik op om de plattegrond in haar geheugen te prenten en kijkt dan naar het deel van de groep dat nog buiten staat. "Voor de trap moeten we daar links om de hoek" - ze wijst - "en dan rechts het trappenhuis in. Komen jullie? Des te sneller we hier doen wat het ook is dat we moeten doen, des te sneller we weer weg kunnen."

_________________
I remember the color of music
and how forever
all the trembling bells of you
were mine.


 Profiel  

5e jaars

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma apr 09, 2012 13:24 

Afbeelding

Het scheelt Richard niks of de rest hem volgt of niet. Hij weet niet wat hij kan verwachten straks, maar eigenaardiger dan op het vliegveld kan het niet worden. Zijn blik valt op een schilderij met een oude man die op een zetel zit en de vloer bezaaid is met goud. Er speelt een grijns rond Ryan's lippen. Dit schilderij is zijn toekomst. Hij staart even naar de koffer in zijn rechterhand. Het enige wat hij moet doen is levend van deze opdracht vandaan komen en dan is hij voor eeuwig rijk.

Richard wordt uit zijn gedachten gesleurd als Kate uitlegt aan de anderen hoe ze bij de Griekse kunst moeten komen. Mooi, dan hoeft hij daar ook geen aandacht meer aan te besteden. Richard wacht niet op de groep en beent zich naar het trappenhuis. Ook deze ruimte kent geen licht. Weer zoekt Richard een lichtknop en vindt hem na enkele seconden. Alles lijkt sinds het voorval op het vliegveld zo makkelijk te gaan. Het voelt net alsof zijn God hem iedere seconde in de gaten houdt.


 Profiel  

6e jaars

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: di apr 10, 2012 10:34 

Afbeelding

6 uur. Hoe komen we nou ooit in het Louvre. Dan houdt Ryan opeens een sleutel omhoog. 'Dus zo moeten we binnenkomen. Nou het alarm nog. Heeft die god van hem daar ook nog iets voor of dat dan weer niet?' Eigenlijk wil Sofia hem niet volgen, maar haar god had gezegd dat ze samen moesten blijven dus misschien dat ze dat dan toch maar moeten doen.

Verschillende geven aan geen zin erin te hebben om in aanraking te komen met de Franse politie. Kate komt dan ook met het argument dat het nou ook niet echt verstandig is om op dit uur zo op een kluitje te blijven staan omdat het opvallend is. "Oké ik ga ook maar naar binnen. Er lijkt geen alarm af te gaan en hier buiten te blijven staan heeft ook geen zin. We moeten toch iets doen als we zo snel mogelijk van deze onzin af willen zijn en hier blijven staan gaat ons dan niet helpen, waarschijnlijk." Ze voegt nog net 'waarschijnlijk' toe, want wie weet in deze situatie wat er wel kan gebeuren. Blijkbaar heel wat meer dan we ooit dachten in ons leven.

Na alles wat in afgelopen uur heeft afgespeeld... 'Een uur nog maar? Het lijkt toch wel wat meer, doordat alles zo snel ging.' ... weet ze niet meer wat ze kan verwachten en loopt ze maar naar binnen. Ze hoort nog net Kate uitleggen hoe ze bij de Griekse kunst moeten komen en ziet Ryan weer naar zijn koffer staren. 'Wat is het toch met die koffer? Wat zit daar toch in?' vraagt Sofia zich af.

_________________
The last enemy that shall be destroyed is death.


 Profiel  

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: di apr 10, 2012 13:09 

Afbeelding

Zucht. OK, dan gaan we maar met z’n allen naar binnen zeker? Wie maakt het uit of we gepakt worden of niet? Gaëlle ziet zichzelf al zitten achter de tralies, beschuldigd van inbraak in het Louvre terwijl ze als ze gewoon op het vliegveld gebleven was lekker haar misdaadloze plannen had kunnen verderzetten. Maar goed, het zij zo. Als de politie hier binnen vijf minuten stond omdat het Louvre geld genoeg heeft om een stil alarm te installeren, was ze tenminste niet alleen.

Zwijgend loopt ze achter de groep de trap op. Ze had geen zin om continue tegen de anderen in te varen. Als dat echt nodig was, zou ze haar mond wel opentrekken. Er wordt verondersteld dat ze naar de afdeling met Griekse kunst moeten, maar zekerheid hieromtrent is er niet echt, en dat vindt Gaëlle maar een luguber idee.

Niet veel later arriveert de groep via het trappenhuis in de vleugel van de Griekse kunst. Gaëlle kent er niet veel van, omwille van desinteresse. Haar blik gaat over enkele afbeeldingen. Verderop in de ruimte ziet ze enkele witgekleurde beeltenissen staan. Het schijnen machtige figuren te zijn. Zouden dit de Griekse goden zijn? Gaëlle laat de groep een beetje achter zich en stapt er nieuwsgierig op af, waarna ze merkt dat haar vermoeden bevestigd wordt. Elke Griekse God en Godin is in deze ruimte aanwezig. Haar ogen glijden over elk van hen, maar blijft hangen bij degene die haar persoonlijk gecontacteerd en kenbaar gemaakt zou hebben op het vliegveld. Haar ogen vinden de bijschriften, die ze vlug eens scant.

Vrijwel meteen haalt Gaëlle haar smartphone boven en zoekt de fotofunctie. Ze beseft dat ze vast een gebrek aan tijd heeft om alles te bestuderen en heeft een vaag vermoeden dat alle informatie omtrent deze goden haar als leek zijnde nog goed van pas zou kunnen komen. Dus begint ze ongegeneerd en zonder iemand te roepen of verwittigen van elk beeld en bijschrift in de ruimte foto’s vast te leggen.


OOC:: Boring post is boring.

_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  

Beginnend Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: In my cosy little bed

Houseitem
BerichtGeplaatst: di apr 10, 2012 19:44 

Afbeelding

Wanneer Noora ook besluit om naar binnen te gaan en Kate een goede reden geeft om toch naar binnen te gaan in het Louvre en ook besluit Ryan te volgen, haalt Jay even zijn schouders op.
Het alarm is nog steeds niet afgegaan en er is ook nog geen politie te zien, wat zijn theorie bevestigt, en nog een paar mensen waaronder Sofia en uiteindelijk toch Gaëlle gaan ook naar binnen. Jackson besluit dan maar om ook te volgen, vooral omdat Kate een goede reden had om toch naar binnen te gaan, en hij kijkt eventjes om naar Shin.
"Kom je, Shin? Het is waarschijnlijk beter als we bij elkaar blijven."

Hij wenkt Shin mee en loopt dan het Louvre in met een behoedzame tred. Hij kijkt rond en ziet de rest net het trappenhuis ingaan om naar de vleugel met de Griekse kunst te gaan. Hij bijt op zijn lip terwijl hij snel de groep achterna loopt.
Hij voelt er niets voor om hier helemaal op zijn eentje te blijven staan, dus hij doet snel een paar stappen rapper om de groep in te halen.

Eens ze op de juiste verdieping zijn, kijkt Jay even zijn ogen uit. De fooien die hij gedurende zijn tijd in Parijs bij elkaar gespeeld hadden, waren nooit genoeg geweest om een bezoekje te brengen aan het Louvre. Hij had ook gedacht dat hij hier nooit binnen ging geraken. Dat hij hier nu staat op een best illegale manier, dat negeert hij maar even voor de lieve vrede.
Hij laat zijn blik over de schilderijen en de beelden glijden en bijt op zijn lip.
Vanuit zijn ooghoeken merkt hij dat Gaëlle foto's begint te trekken van de Goden.
"Nou... We zijn hier al geraakt. Wat moeten we nu hier doen?" Hij kijkt van de ene naar de andere die ondertussen al op de juiste verdieping staat. "Jouw God nog iets gezegd, Ryan?"
Blijkbaar neemt Ryans God toch het voortouw... Waarom zou dat nu niet zo zijn?

_________________
I want to be a monkey, be monkeys with you.


 Profiel  

5e jaars

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: di apr 10, 2012 20:42 

Afbeelding

Als Ryan eenmaal aankomt in de vleugel van de Griekse kunst neemt hij rustig de tijd om zijn omgeving te onderzoeken. De rest is er toch nog niet. Het eerste wat hem opvalt zijn de witte beeldhouwwerken die de Griekse Goden moeten voorstellen. Zijn ogen vallen nieuwsgierig op de inscriptie die onder op het beeld geschreven is. Hij laat zijn blik langs alle beelden gaan totdat de rest arriveert.

Ook Gaëlle is geïnteresseerd in de beelden en stapt er meteen op af. Ze pakt zelfs haar mobiel om het op beeld vast te leggen. Ryan fronst zijn wenkbrauwen en wandelt naar een schilderij toe. Op het schilderij staat een kasteel dat omgeven wordt door een groot grondstuk met diverse bomen. Het is er nacht en het lijkt bepaald niet op een vriendelijke plek. Hij draait zich om als Jackson hem een vraag stelt. Ryan schudt zijn hoofd. ”Nee, mijn God heeft geen verdere instructies gegeven.” Zijn God heeft hem de sleutel al geleverd, het wordt eens tijd dat een andere God zijn of haar mouw uitsteekt.


Laatst bijgewerkt door Apollo op do apr 12, 2012 22:41, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Wonderland

Houseitem
BerichtGeplaatst: wo apr 11, 2012 14:44 

Afbeelding

Gelukkig blijken meer mensen mee naar binnen te gaan. Zelfs de Française en de Amerikaanse, die laatste wijst hen zelfs nog wat de weg. Noora volgt hen de trap op. Wanneer ze op de juiste afdeling aangekomen zijn speurt Noora even vluchtig de omgeving af, terwijl haar reisgenoten zich met de kunst bezig houden. Ze was normaal gezien geen ordinaire inbreker en had dus weinig ervaring met nachtelijke museumbezoekjes, maar ontsnappingsplannen zijn altijd handig.

Wanneer ze de ruimte bestudeerd heeft kijkt Noora naar haar reisgenoten. Haar blik gaat even over de beelden. Gaëlle begint met haar gsm foto's te maken. Slim. denkt ze onwillekeurig. Noora begint in haar tas naar haar gsm's te grissen en na eerst de verkeerde gepakt te hebben heeft ze uiteindelijk haar smartphone. Dan bedenkt ze zich en stopt ze de telefoon weer terug in haar tas, na er even aandachtig op gekeken te hebben. Ze ging niet toegeven dat ze vond dat het mens een goed idee had. Hoe kinderachtig ook.

Dus stapt Noora zonder telefoon naar een schilderij toe. Aandachtig bestudeert ze het. Ze weet nog steeds maar bar weinig over Griekse goden, dus zoekt ze naar een bijschrift met namen. Wanneer ze de god gevonden heeft die ze zoek gaat haar aandacht weer naar het schilderij. Ze grinnikt even wanneer ze het bekijkt. Kon haar god voor haar ook van die schoenen regelen?

Wanneer Noora enkele kunstwerken bekeken heeft loopt ze wat terug richting de groep, om te horen of daar al iemand weet wat ze hier moeten doen.



_________________
    Que sera, sera.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: wo apr 11, 2012 14:59 

Afbeelding

Hoewel Imogen de laatste jaren de voorkeur geeft aan abstracte en moderne kunst, kijkt ze geĂŻntereseerd naar de kunstwerken. Normaal gezien is het Louvre een drukbezochte plaats, maar nu kan ze in alle rust even genieten van bepaalde kunstwerken, hoewel ze nog altijd panisch om betrapt te worden. Imogen kan zich nog uit haar geschiedenislessen de verschillende goden, godinnen en hun functies herinneren en laat haar blik even vastliggen aan degene die haar bestookt met boodschappen. Het is maar een beeld, een verhaal van vroeger. Hoe is dit mogelijk?

Imogen keert zich naar de anderen toe en praat met een eerder gedempte stem, alsof ze bang is om betrapt te worden. "IĂ©mand moet een boodschap gekregen hebben. Aangezien we ons in een museum bevinden, lijkt het me logisch dat de god van de kunst ons op het juiste spoor helpt". Imogen knikt naar het beeld van Apollo.

Vervolgens laat ze haar blik over de anderen glijden. Langs de ene kant wil ze zo snel mogelijk een antwoord hebben zodat ze verder kunnen en langs de andere kant hoopt ze dat de persoon die deze god heeft toegewezen heeft gekregen zich bekend maakt. Het kan maar in haar voordeel spelen.


 Profiel  

Volleerd Tovenaar



Offline
BerichtGeplaatst: do apr 12, 2012 12:30 

Afbeelding

Als de meesten ervan overtuigd raken dat naar binnen gaan in het Louvre 'veilig' mogelijk was, stapt Sören er ook maar achteraan. Wijfelachtig, want ze konden inderdaad naar binnen zonder dat er een alarm afging, maar het was wel het Louvre. Er lagen hier schatten van kunst - hoe konden ze zomaar naar binnen? Hoe dan ook, zijn 'god' had dit toch voor hem gewild...

Kate wijst hen de weg naar de zaal met de Griekse kunst. Sören kijkt nauwlettend om zich heen. Het Louvre lijkt spookachtig met zo weinig mensen binnen. Niet echt wetend welke van de goden die de beelden moesten voorstellen zijn god is, stapt Sören maar wat quasi-geïnteresseerd rond.

Jackson vraagt of Ryans god hem nog iets heeft laten merken, maar Ryan reageert ontkennend. Sören vertrouwd hem niet - zijn god leek hem alles te geven en overal heen te sturen. Had hij dit misschien allemaal bedacht? Imogen oppert dat de god van de kunst dan een boodschap heeft moeten geven. ,,Sorry, maar wie is de god van de kunst...?'' vraagt Sören dan; even voelt hij zich ontzettend dom, maar anderzijds had hij dit soort kennis helemaal niet nodig voor wat hij deed - dus het maakte hem niet uit.

,,Weten we eigenlijk wel zeker dat we bij de Griekse kunst moeten zijn?'' vraagt Sören dan. ,,Het lijkt inderdaad logisch -'' Sören blikt even op Kate, ,,Maar het ligt ook wel voor de hand. Misschien dat ze iets anders van ons willen...'' Sören oppert ook maar wat. Hij had geen idee wat ze hier moesten. ,,Of misschien moeten we wachten...'' mompelt Sören dan.

Sören kijkt naar Gaëlle, die foto's aan het maken is. Rustig loopt hij op haar toe, en als hij bij haar staat, fluistert hij: ,,Ik vertrouw die Ryan niet.'' Gaëlle leek Sören slim en oprecht genoeg om dit mee te bespreken. ,,Zijn god lijkt de enige die wat van zich laat horen...'' om de rest niets te laten merken van zijn fluistering, vraagt hij Gaëlle hardop: ,,Heb je hier al een foto van?'' wijzend op één of ander stukje tekst.

_________________
,,The novelist is an ever-wakeful creator,
carefully monitoring those characters who might foil his design,
run away with his themes,
step out of their own atmosphere,
and make their way
in the void between the stars.
’’


 Profiel  

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: do apr 12, 2012 21:28 

Afbeelding

Gaëlle staat nog altijd relatief gehaast, maar toch gecontroleerd elk detail van de beeltenissen van de goden vast te leggen op foto. Vanuit haar ooghoek kijkt ze even opzij om te kijken wie haar nadert, maar onderbreekt haar activiteit niet echt. Ze spitst even haar oren wanneer Sören begint te spreken, niet echt voorbereid op gefluister. Ze kijkt naar het stukje tekst dat Sören aanwijst.

“Ja, dat heb ik al,” antwoordt ze hem gewoon, naar waarheid. Ze pauzeert kort. “Ik ben blij dat ik niet de enige ben,” antwoordt ze Sören dan zachter, zodat er enkel wat onverstaanbaar gefezel te horen is. Ze begint wat verder weg van de groep te stappen, langs de goden. “Ik voel me niet goed bij hem. Hij lijkt het allemaal maar vrij normaal te vinden. Hij is belachelijk kil, onverschillig en egoïstisch en ik heb zitten denken. Als elke God zijn contactpersoon heeft gekozen op basis van bepaalde kwaliteiten,” Gaëlle laat haar toestel even wat zakken en kijkt Sören recht aan, “vrees ik dat we nog voor hem gaan mogen oppassen. En voor zijn God.” Ze had tijdens de fotoshoot een paar goden de revue zien passeren die wel binnen het plaatje van Ryan pasten. Gaëlle blijft Sören zelfverzekerd aankijken.

“Als dit nu al een inbraak in een groot museum vereist, wil ik niet weten wat ons in de toekomst nog te wachten staat. Als ik iets doe wil ook graag weten waarom ik het doe, wat nu niet bepaald het geval is. Ik volg hem dus liever niet als een mak lammetje. Ik krijg alleen geen keuze aangezien me verteld is geweest dat samenblijven het best is.” Gaëlle werpt vervolgens een blik op haar telefoon en scrollt keurend door de zonet gemaakte foto’s. Het staat haar maar niks aan dat ze niet weten waar ze mee bezig zijn en niet weten waarom ze bepaalde dingen al dan niet doen.
“Ik wil weten welke God hem heeft uitgekozen…” zegt ze dan vrij direct tegen Sören.

_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  

Volleerd Tovenaar



Offline
BerichtGeplaatst: zo apr 15, 2012 11:45 

Afbeelding

Sören knikt bij wat Gaëlle allemaal over Ryan te zeggen heeft. Dus zij had hem ook al niet vertrouwd. En haar theorie over Ryans god klinkt logisch. Sören loopt samen met Gaëlle iets van de groep af. Tussen Gaëlle's woorden door probeert hij het één en ander aan tekstjes te lezen dat bij de beelden en afbeeldingen staat. Verscheidene namen van goden passeren de revue. ,,Ik weet niet zoveel over al die Griekse goden -'' geeft Sören dan toe. ,,- ik ben Zweeds. Griekse cultuur ligt niet echt in mijn straatje.''

Sören kijkt Gaëlle aan; haar zelfverzekerdheid was bewonderenswaardig. ,,Maar misschien moeten we geen overhaaste conclusies trekken over die goden,'' Sören begon een beetje moeite te hebben met dat woord. Goden. Hij zuchtte. ,,Tot nu toe zijn ze nog niet bepaald voorspelbaar geweest,'' gaat Sören verder. ,,En Ryan ook niet...''

Net als Sören wil voorstellen om gezamenlijk Ryan in de gaten te houden - en dat koffertje van hem - galmt er een harde klap door het Louvre heen. Sören schrikt en kijkt naar boven - daar leek het geluid vandaan te komen. Het had geklonken alsof iets zwaars was gevallen op de verdieping boven hen. De echo die het veroorzaakte gaf Sören kippenvel. ,,Wat was dat?'' vraagt hij, Gaëlle verbaasd aankijkend.

_________________
,,The novelist is an ever-wakeful creator,
carefully monitoring those characters who might foil his design,
run away with his themes,
step out of their own atmosphere,
and make their way
in the void between the stars.
’’


 Profiel  

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: wo apr 18, 2012 12:16 

Afbeelding

“Ik ben Frans.” Gaëlle kijkt Sören aan. “Ondanks het feit dat op school Griekse cultuur regelmatig de revue passeerde, is er maar bitter weinig van blijven plakken.” Gaëlle glimlacht naar Sören en trekt een veelbetekenende wenkbrauw op wanneer ze kort haar smartphone showt. “Maar gelukkig hebben we nu de technologie die ons kan helpen..”

Ze knikt bevestigend terwijl ze haar phone terug wegsteekt. “We weten inderdaad nog maar weinig over deze situatie, maar dat belet me niet om-” verdachte mensen in de gaten te houden, wil ze nog zeggen, maar een luide klap die door het ganse Louvre heen davert, snoert haar de mond. Uit reflex springt Gaëlle achter één van de beelden waar ze zonet een foto van maakte, alsof ze haar daar niet zouden vinden, bedenkt ze zich dan nuchter.

Alert glijden haar ogen over het hoge plafond boven haar, terwijl elke vezel in haar lijf zich klaarmaakt om te vluchten, mocht er iets gebeuren. Maar dat lijkt even niet het geval. Gaëlle kijkt Sören aan en schudt niet wetend haar hoofd. Ze gaat terug naast hem staan.

“Misschien viel er iets om…” fluistert ze terug. Het leek haar nu niet verstandig om luider te gaan spreken. Die klap moest vast door het hele museum te horen geweest zijn, dus bewakers zouden vast onderweg zijn om te kijken wat er gaande was. En de kans dat ze zich van verdieping vergissen, is wel menselijk.

“Misschien moeten we ons verwijderen uit deze hal…” fluistert ze weer, terwijl ze hem al zachtjes aan zijn mouw wegtrekt naar de trappen – andere trappen dan die waar ze eerst mee gekomen zijn. Ze probeert met een zwaai de aandacht van de anderen te trekken. Met een bedenkelijke blik onttrekt ze zich aan het zicht. Was het toeval dat er iets omviel? Misschien was het wel een teken om hen te wijzen waar ze wél moesten zijn. Gaëlle kijkt even opzij naar Sören.

“Zouden we moeten gaan kijken wat er gebeurd is?” vraagt ze, nog steeds fluisterend. Haar blik glijdt de trap op. “Als er geen bewaking komt…” voegt ze er dan aan toe, terwijl ze in haar achterhoofd terugdenkt hoe ze zonder problemen het vliegveld uit zijn kunnen wandelen. Ze probeert te horen of ze voetstappen hoort.

_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 125 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 5, 6, 7, 8, 9  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme