|
Geplaatst: do apr 12, 2012 12:30
Als de meesten ervan overtuigd raken dat naar binnen gaan in het Louvre 'veilig' mogelijk was, stapt Sören er ook maar achteraan. Wijfelachtig, want ze konden inderdaad naar binnen zonder dat er een alarm afging, maar het was wel het Louvre. Er lagen hier schatten van kunst - hoe konden ze zomaar naar binnen? Hoe dan ook, zijn 'god' had dit toch voor hem gewild...
Kate wijst hen de weg naar de zaal met de Griekse kunst. Sören kijkt nauwlettend om zich heen. Het Louvre lijkt spookachtig met zo weinig mensen binnen. Niet echt wetend welke van de goden die de beelden moesten voorstellen zijn god is, stapt Sören maar wat quasi-geïnteresseerd rond.
Jackson vraagt of Ryans god hem nog iets heeft laten merken, maar Ryan reageert ontkennend. Sören vertrouwd hem niet - zijn god leek hem alles te geven en overal heen te sturen. Had hij dit misschien allemaal bedacht? Imogen oppert dat de god van de kunst dan een boodschap heeft moeten geven. ,,Sorry, maar wie is de god van de kunst...?'' vraagt Sören dan; even voelt hij zich ontzettend dom, maar anderzijds had hij dit soort kennis helemaal niet nodig voor wat hij deed - dus het maakte hem niet uit.
,,Weten we eigenlijk wel zeker dat we bij de Griekse kunst moeten zijn?'' vraagt Sören dan. ,,Het lijkt inderdaad logisch -'' Sören blikt even op Kate, ,,Maar het ligt ook wel voor de hand. Misschien dat ze iets anders van ons willen...'' Sören oppert ook maar wat. Hij had geen idee wat ze hier moesten. ,,Of misschien moeten we wachten...'' mompelt Sören dan.
Sören kijkt naar Gaëlle, die foto's aan het maken is. Rustig loopt hij op haar toe, en als hij bij haar staat, fluistert hij: ,,Ik vertrouw die Ryan niet.'' Gaëlle leek Sören slim en oprecht genoeg om dit mee te bespreken. ,,Zijn god lijkt de enige die wat van zich laat horen...'' om de rest niets te laten merken van zijn fluistering, vraagt hij Gaëlle hardop: ,,Heb je hier al een foto van?'' wijzend op één of ander stukje tekst.
_________________
,,The novelist is an ever-wakeful creator, carefully monitoring those characters who might foil his design, run away with his themes, step out of their own atmosphere, and make their way in the void between the stars.’’
|
|