Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 12, 13, 14, 15, 16, 17  Volgende

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do jan 03, 2013 20:16 

Afbeelding

Sebastian laat zich verbaasd meesleuren door Elina. Zo snel als haar argwaan was opgekomen, zo snel was deze schijnbaar ook weer weg. Ergens begreep hij het wel, alleen was het nogal abrupt zo vlak voordat ze weg moesten.
Aangekomen bij haar huis loopt ze vrijwel meteen haar slaapkamer in en Sebastian wilt net een blik over de woonkamer heen laten glijden als ze weer terug komt met een stapel kleren in haar hand. Owja, haar vriend, Jeron welke hij voor het laatst op het feest had gezien.. Terwijl Elina terug haar kamer ingaat bekijkt Sebastian de stapel even kritisch. Oké, het was misschien te groot, maar beter iets als niets..

"Past het nog in je rugzak erbij?" Vraagt hij als Elina de kamer weer, omgekleed, instapt. "Ik draag hem dan wel." Vult hij aan met een lichte glimlach. Hij wist niet of haar twijfels jegens hem van zojuist door zouden zetten of niet. Wat hij niet hoopte..

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr jan 04, 2013 17:31 

Afbeelding

Elina knikt instemmend als Sebastian vraagt of de kleding nog bij haar in de tas past. Ze pakt de stapel van hem over en propt het erin. De tas is wat zwaar maar niet té zwaar voor Elina, toch geeft ze hem aan Sebastian om te dragen. Ze geeft hem een kleine glimlacht terug.

"Laten we gaan." zegt ze tegen hem terwijl ze de deur naar buiten opent.

[...]

Na een stuk door de stad gelopen te hebben op volle snelheid komen Elina en Sebastian eindelijk aan bij de afgesproken plek. Ze zijn wat laat, maar hopelijk niet te laat. Twijfelachtig kijkt ze Sebastian aan terwijl ze voor de deur staan.
Zachtjes klopt ze op de deur. In hoop dat er straks een bekend gezicht open zal doen.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: vr jan 04, 2013 19:20 

Afbeelding

Mila hoort het geklop op de deur en ze volgt Damien met haar ogen als hij de deur open doet. Op het moment dat hij spreekt weet ze wie het zijn. Ryan&Lara. Dat betekende dat ze nog steeds veel mensen misten. Terwijl de twee binnenkomen blijft Mila bij de deur staan. Ongeduldig luistert ze naar de geluiden buiten terwijl de tijd langzaam voorbij tikt. Als het 01.59 is gaat ze rechtop staan.

"Tijd om de spullen te pakken en zo te vertrekken," zegt ze dan op een zakelijke toon, "Blijkbaar heeft de rest zich bedacht."

Ze kijkt nog even naar de deur. Ergens had ze niet verwacht dat Sebastian het op zou geven. Ze loopt naar haar tas toe en pakt die op. Als ze weer naar de deur loopt en de deurklink vastpakt wordt er aangeklopt. Haar adem stokt even. Dan opent ze de deur langzaam. Elina&Sebastian. Ze kijkt de twee even aan. Over precies op tijd gesproken.

"Een minuut later en we waren vertrokken," zegt ze dan op zakelijke toon, "We gaan gelijk."


[[...]]


De tocht door het barre landschap is absoluut niet de makkelijkste die Mila ooit heeft gemaakt, maar er leken geen verborgen vallen te zijn of gevaarlijke beesten. De uren zijn voorbij gestreken en ze heeft geen idee hoe laat het ondertussen is. Dit gedeelte kende de lichten niet en Mila begrijpt wel waarom. Het was makkelijk verdwalen in de duisternis. Ze waren uiteindelijk aan de rand van de afgrond beland en één richting op gaan lopen, eigenlijk maar hopend dat ze de juiste op gingen.

Mila loopt voorop, de omgeving houdt ze in de gaten. Ergens knaagt er iets aan haar dat dit allemaal niet klopt, maar ze kan haar vinger er niet opleggen. Misschien ging het gewoon te gemakkelijk? En dan ziet ze het. Verderop, in de verte. Licht. Ze stopt en kijkt even om naar de anderen.

"Licht... Misschien de ingang van het doolhof..." zegt ze dan.

Ze begint weer te lopen, ze moet het zeker weten. Hoe dichterbij ze komt, hoe meer ze kan zien. Het was een smalle oversteek en aan de andere kant stond een torenhoge muur met een ingang. En ervoor, een klein houten huisje met licht. En ze weet het niet zeker, maar er lijkt iemand buiten te zitten. Ze stopt weer en kijkt de andere aan.

"De ingang... Maar volgens mij zit er iemand op wacht," zegt ze dan en ze richt haar blik op Damien, "Gelijk uitschakelen?"


OOC:: En ik heb doorgespoeld! Oke, de groep is bijna bij de ingang van het doolhof. Er zit een oude man bij de ingang, doet geen vlieg kwaad. Als ze hem voorbij proberen te slippen zal hij ze opmerken. (Hij merkt ze sowieso op) Hij heeft geen wapens. En overduidelijk, het is nog donker.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: vr jan 04, 2013 19:48 

Afbeelding

Tijdens de tocht loopt Damiën afwisselend naast Mila en naast Ryan. Eigenlijk zou hij het liefst Ryan willen uithoren over zijn avond net Lara, maar tot nu toe is er geen moment geweest om hem apart van de rest te kunnen spreken. Na wat een tocht van uren lijkt houd Mila plotseling halt. Voor hen ligt een ingang.

"Dus dit is het doolhof" zegt hij na Mila's woorden, hij had nog nooit iets van het doolhof gezien. Wat is dit voor plek? Dan valt zijn blik op het houten huisje en even kan het hem niets schelen of deze plek een doolhof is of een godvergeten kermisattractie. Als er iemand op wacht stond liep deze persoon in de weg en moest hij uitgeschakeld worden.

"Ja," zegt hij kort en zakelijk, "Gelijk uitschakelen." en hij staat op om met zijn pistool in de hand richting het huisje gaan. Deze man was, net als de wachters in de toren, net op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: zo jan 06, 2013 11:34 

Afbeelding

Mila knikt bij de woorden van Damien. Kort kijkt ze de groep rond en ze weet heel goed dat lang niet iedereen in staat is om iemand te vermoorden. Kort vraagt ze zich af of ze bereid waren iemand te vermoorden om verder te komen, maar ze weet dat ze geen tijd heeft om erover na te denken en ze kijkt weer naar het huisje. Langzaam loopt ze dichterbij, naar het dunne pad wat over het ravijn gaat. In de stoel zit iemand en Mila probeert in te schatten of ze wapens ziet. Maar deze persoon lijkt niets dreigend te hebben. En plotseling draait de man zijn hoofd en kijkt haar recht aan. Ze blijft staan, licht geschrokken van de man. Eén ding is haar duidelijk, deze man ziet haar niet.

"Wie is daar..?" Hij hoorde voetstappen en hij kijkt de richting op van waar het vandaan komt. Buiten het doolhof. Hij ziet vage schimmen en wacht op een antwoord.

Mila kijkt de man aan. Zijn vraag beantwoord haar vragen. Deze man was blind, of althans bijna blind. Maar niet alleen dat, deze man was stokoud. Mila kan zich niet herinnerend at ze ooit zo'n oud iemand had gezien. Ze draait zich om en stap naar Damien toe.

"Hij is blind en oud. Dit is geen bedreiging voor ons," zegt ze zacht, "Het is zinloos om hem te vermoorden."

Het is niet dat Mila het absoluut niet durft, maar om een oude en blinde man te vermoorden gaat haar te ver. Deze man is onschuldig en zou waarschijnlijk snel genoeg sterven met die leeftijd.

"We komen hem gemakkelijk voorbij zonder dat hij ons tegen kan houden..."

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma jan 14, 2013 21:02 

Afbeelding

Sebastian heeft zowat de gehele tocht zich achteraan opgehouden. De stilte en de duisternis voelden zowel bevrijdend als bedreigend. Hij was hier echt, bezig met een poging weg te komen uit dit vreselijke oord. Met een kleine groep en hij had nog steeds niet helemaal duidelijk of iedereen wel te vertrouwen was, of dat niemand van de eerste bijeenkomst alsnog zijn of haar mond voorbij gepraat had..
Maar hij was er en de duisternis bracht ook hoop mee dat het goed ging komen.

Mila stopt als ze licht ziet en Sebastian knikt als ze haar vermoeden uitspreekt, dat was dezelfde als die van hemzelf. Inderdaad als ze dichterbij komen is het de ingang van het doolhof. Zij en Damien nemen het voortouw als er iemand bij de ingang blijkt te zijn.

De man lijkt blind en Sebastian is ergens opgelucht met de reactie van Mila. Hij wist wel dat het nog ging gebeuren deze reis, maar ondanks alles en daar waar hij zelf hier misschien ook naartoe zou worden opgeleid, voelde hij er weinig voor om maar te pas en te onpas iedereen die in hun weg stond zonder daar echt schuld aan te hebben om te brengen.
Sebastian kijkt kort naar Elina. Hij wist bijna zeker dat onnodig bloed laten vloeien haar ook niet zou kunnen bekoren.
Dan kijkt hij weer naar Mila en Damien. Zij hadden hier de meeste ervaring op het veld en er was geen tijd voor eindeloze discussies met wat Sebastian eventueel zou kunnen betekenen hier.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: ma jan 14, 2013 22:06 

Afbeelding

De groep vervolgt zich snel naar een ontsnappingspoging. Rustig loopt Elina achter de andere aan. Zo rustig mogelijk kijkt ze om zich heen, de duisternis in. Ze wilde niet vooraan lopen maar absolute niet achteraan. De groep was een stuk kleiner geworden dan bij de eerste ontmoeting. Het deerde Elina niet veel, zolang ze blijven doorlopen zoals nu zullen ze het redden al zou er iemand hen verraden.

Het licht dat in de verte brand komt als een aangename verrassing. Mila spreekt over de ingang van het doolhof. Kort denk Elina terug aan het boek en wat er was beschreven, al was dit niet veel. Ze dacht gelijk aan de beesten die beschreven stonden. Moest ze de andere er aan herinneren? Niet dat het veel nut heeft, het is niet alsof iemand nu nog terug zal keren.

Eenmaal bij het licht wordt al snel duidelijk dat er iemand op wacht zit. Mila en Damien spreken direct over uitschakelen. Van binnen schrikt het Elina kort wakker dat ze met koelbloedige moordenaars op pad was die alles uit de weg zouden ruimen wat op hun pad kwam. Ondanks dat houdt ze haar gezicht strak, ze mochten niet weten hoe ze dacht. Niemand. Ze weet tenslotte ook niet wat de rest ervan denkt. Kort kijkt ze Sebastian na die haar voorbij loopt en vervolgens kort aankijkt. Nee niemand.

Elina kijkt de groep rond terwijl ze een tijdje stil staan. Ze haalt haar schouders op en begint rustig en geruisloos richting het huisje te lopen, in de hoop voorbij de man te lopen. Als de man daadwerkelijk blind was dan kwam haar geruisloos rond snuffelen rond haar afdeling op dit moment perfect van pas.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: di jan 15, 2013 22:55 

Afbeelding

Damiën's ogen vernauwen zich als de man tegen hem begint te spreken. Hij heft zijn pistool op om de man neer te schieten, maar al snel merkt Mila op dat dat onnodig is. Hij moet haar gelijk geven. Het zou zonde van de kogels zijn.

Hij zucht. De man had hen opgemerkt en het zou argwaan wekken als ze zonder iets te zeggen zouden doorlopen. Dan zou hij zeker alarm slaan. Damiën steekt zijn pistool terug in zijn binnenzak en loopt op de man af. Hij ging een groot risico nemen, maar het moest. Hij blijft voor de man staan en legt zijn hand op tafel, net naast die van de man. "Wij zijn op doorreis." zegt hij kort, "Ik neem aan dat u dat wel voor u kan houden?" Hij haalt zijn hand weg en een klein flesje drank blijft er staan.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Lid Orde van de Feniks

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: do jan 17, 2013 13:43 

Afbeelding

Lara is verbaasd dat er nog maar zo weinig groepsleden zijn. Is de rest allemaal afgehaakt? Gelukkig komen Sebastian en Elina nog binnen en daarna vertrekt de groep direct. Lara vindt dit toch wel heftig en de zenuwen beginnen haar weer parten te spelen.

[…]

De tocht door het donker berooft Lara van elk besef van tijd. Haar benen beginnen pijn te doen en ze in constant bang dat ze ergens in stapt: een gat, iets scherps, wat dan ook. Maar ze weet dat ze niet kunnen rusten, omdat de kans dat ze gepakt worden dan aanzienlijk groeit. Eindelijk komen ze bij een ingang van iets – Lara heeft geen idee van wat, maar het kan haar eigenlijk ook niets schelen. Mila loopt zacht richting de ingang. Ze schrikt van de stem die ze dan plotseling hoort. De stem klonk oud. Ouder dan ze tot nu toe in de Onderwereld had gehoord.

Verward kijkt ze de groep rond. Vonden de anderen dat niet raar? Ook Damiën en Elina lopen nu door de ingang en Lara vindt dat ze moeilijk achter kan blijven. Als ze langs de man loopt, kan ze het niet laten om hem even goed te observeren. De man ziet er uit alsof hij elk moment zijn laatste adem uit kan blazen. Waarom zou hij hier staan? Ze heeft zoveel vragen op dit moment. Ze heeft geen idee wat ze op dit moment verder voor de groep kan betekenen. Moest ze op onderzoek uit gaan? Ergens mee helpen? Lara heeft geen idee.

_________________
    Differences of habit and language are nothing at all
    if our aims are identical and our hearts are open.


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: do jan 17, 2013 22:49 

De vage schimmen komen dichterbij en hij luistert naar de voetstappen die ze maken. Eén iemand komt bij hem staan en hij gokt een man. Een ander iemand loopt richting het huisje. Bijna geruisloos... Zijn zicht was hem ontmomen, maar zijn gehoor was vele malen beter. "Je zult binnen niets vinden... jongedame," zegt hij dan, "Niets van waarde dus gun mij op mijn oude dag wat privacy..."

Zijn stem kraakt wat en dan richt hij zich op de schim bij hem. Een hand vlakbij zijn hand. Als de hand verdwijnt laat hij zacht zijn hand over de tafel glijden en grijpt hetgeen vast wat er is neergezet. "Voordat jullie gaan moeten jullie wat dingen weten over deze plek," begint hij dan, "Deze plek is niet zonder gevaar. Onthoud dat als je een deur tegenkomt, ga altijd door de linker deur. Nooit de rechter. Onthoud dat niets is wat het lijkt, alles is gebaseerd op wat jullie verlangen. Er loert altijd iets in de schaduwen. Als je denkt dat het over is begint het pas. En het belangrijkste, al het eten wat je tegenkomt... Eet nooit hetgeen wat je het liefste wilt eten. Eet alleen wat je niet wilt eten..." Zijn stem hapert even. "Succes."



Afbeelding

Mila volgt Damien met haar ogen als hij naar de man toestapt. Maar voordat daar iets gebeurd richt de man zich op Elina die overduidelijk richting het huisje loopt. Ze glimlacht kort. Deze man ontkwam echt niets. Als de man erna begint te praten spitst ze haar oren en stapt naar hem toe. Alle woorden blijven hangen en kort kijkt ze naar Damien. Regels... Makkelijke regels, maar misschien des te gevaarlijker. Ze kucht even.

"Dank u voor de tips," zegt ze dan tegen de man, "We zullen ze onthouden."

Ze kijkt even naar de man. Het is vreemd om hem te zien, maar ze is gewend aan de mensenwereld waardoor het minder vreemd voelt. Dan stapt ze naar de ingang van het doolhof toe. Het pad is redelijk smal en naast haar kan ze de afgrond zien. De ingang is een grote stenen poort en op het moment dat ze één voet onder de poort zet schiet er een fakkel aan die een vaag idee geeft van de gang. Voor nu is het slechts een rechte gang. Ze draait zich even om naar de rest om te kijken of hun eraan komen.


OOC:: Okay, ze zijn nog niet door de ingang heen. Het is als het ware zo; het huisje staat aan de kant van de Onderwereld. De onderwereld en het doolhof worden gescheiden door een kloof (je kan geen bodem zien). Ze komen bij de ingang door over een smal stuk te lopen. Iedereen staat nu dus nog voor dat smalle stuk behalve Mila. Die staat één stap in het doolhof. Voor nu is er alleen een rechte donkere gang. Fakkels gaan automatisch aan als je dichtbij genoeg komt. Duidelijk? [A]

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: zo jan 20, 2013 21:21 

Afbeelding

Damiën luistert aandachtig. Altijd de linkerdeur nemen, alles is gebasseerd op je verlangen, er loert iets in de schaduwen, als het over lijkt begint het pas en eet alleen wat je niet wilt eten. De laatste hint was maar vaag en hij twijfelt of hij deze letterlijk moet nemen. Even kijkt hij naar Mila om te zien wat zij ervan vindt, maar ze bedankt de man en loopt dan het doolhof in.

Hij kijkt nog even naar de man, maar besluit dat Mila te volgen. Even kijkt hij over zijn schouder naar de rest. "Komen jullie?" vraagt hij. Dan loopt hij net als Mila het doolhof in. Met een paar vlugge stappen staat hij naast haar. Hij buigt zich even naar haar toe en fluistert dan: "Wat denk jij ervan?"

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: do jan 24, 2013 12:41 

Afbeelding

Mila wacht totdat de rest ook eindelijk besluit te willen bewegen Damien is de eerste die bij haar staat en als hij naar haar toe buigt en vraagt wat ze ervan denkt haalt ze even haar schouders op. Wat viel er echt van te denken? Sommige hints waren duidelijk, andere hints waren vaag.

"Ik denk niet dat de man liegt," fluistert ze dan, "Maar ik weet alleen niet of hij ook werkelijk de waarheid weet. Als hem dit verteld is kan het voor hem de waarheid zijn, maar als diegene die 't vertelt heeft liegt..."

De hints maakten het er eigenlijk niet makkelijker op. Als Mila ziet dat de rest ook beweegt draait ze zich om en begint verder door de gang te lopen. tot nu toe kan ze alleen maar één gang zien. Niet meerdere gangen, geen keuzes die ze moesten maken. Het leek absoluut niet op een doolhof. Ze kijkt Damien weer aan.

"Ik denk dat het vooral afwachten wordt... Een deur in doolhof? Een splitsing zou ik begrijpen, maar een deur klinkt niet erg logisch," vervolgt ze dan zachtjes, "Maar dan nog... alles hier is anders dan verwacht. En wat denk jij?"

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do jan 24, 2013 23:37 

Afbeelding

Geschrokken kijkt Elina op als Damiën besluit zomaar naar de man toe te stappen. Nog voordat ze iets kan doen is het al te laat, maar de man blijkt zich niet op Damiën te richten maar op haar. De kleur in haar gezicht verdwijnt, maar terwijl de man verder spreek slaat dit volledig om en siert een lichte blos haar wangen. Ze was helemaal niet van plan de man te storen, ze had geen kwaad in de zin, maar al snel blijkt de man evenmin.

Aandachtig luistert ze naar zijn woorden en laat ze rustig tot haar door dringen. Ok dit kon zij wel, emoties waren toch al niet haar ding. Ondertussen is Mila haar voorbij gelopen en stapt richting de poort. Terwijl ze haar nakijkt ziet ze hoe de fakkel aangaan. Licht! Dit is een goed teken. Met een rustig tempo loopt ze achter Mila en Damiën aan. Als hij vraagt aan de rest of zij ook komen kijkt Elina achterom. Kort gebaart ze naar de rest en laat haar blik wat langer bij Sebastian hangen. Ze glimlacht kort naar hem. Hij draagt nog steeds de tas met zware spullen, wellicht moesten ze snel een moment vinden om een deel te dumpen.

"Het boek uit de bibliotheek spreekt ook over een deur" valt ze binnen in het gesprek tussen Mila en Damiën. Ze loopt nu vlak achter hen en kon nog net de laatste stukken van Mila's woorden opvangen. "Helaas is er daarna niet veel duidelijk, maar het zal vast niet zomaar de uitgang uit de onderwereld zijn." zegt ze met een teleurstellende ondertoon.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: vr jan 25, 2013 21:17 

Afbeelding

Nee, de man loog niet. Daarin was Damiën het volledig met Mila eens. Deuren vond hij eigenlijk niet zo vreemd. "Zolang er muren zijn, zijn deuren niet eens zo'n heel gek idee." zegt hij, redelijk zakelijk, "Maar blijkbaar zullen we altijd de linkerdeur moeten nemen." De weg loopt alsmaar rechtdoor, geen splitsingen, geen poorten, zelfs geen bochten. Dit zit Damiën niet lekker en even twijfelt hij of ze opgesloten zitten.

Elina voegt zich bij hen en Damiën glimlacht even vriendelijk naar haar. Ze valt nogal het gesprek binnen, maar Damiën kan haar inbreng wel waarderen. Haar woorden helpen niet veel in de situatie, maar het is goed te weten dat zij niet de eerste personen in dit doolhof zijn. Terwijl ze doorlopen legt Damiën zijn hand op de muur. Dan kijkt hij achterom. "Ik stel voor dat als we een splitsing tegenkomen we standaard linksaf slaan." zegt hij dan.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo jan 27, 2013 14:26 

Afbeelding

Op een rustig tempo blijft Elina achter Damiën en Mila lopen. Als Damiën achterom kijkt, kijkt ze hem vragend aan. Hij stelt voor om bij iedere splitsing linksaf te gaan. Kort zwijgt ze, maar het zit Elina niet lekker en besluit het toch te vragen.

"En waarom denk je dat?"
vraagt ze terwijl ze hem strak aankijkt. "De man zegt dat we de linker deur moeten nemen, maar hij zegt ook dat alles gebaseerd is op je verlangen. Als de man en waarschijnlijk jij, rechtshandig is, dan heeft hij vanuit nature het verlangen om rechtsaf te gaan en zal dus linksaf moeten gaan om dit tegen te spreken. " Kort laat ze een stilte vallen.

"Ik ben linkshandig, mij eerste instinct zal altijd zijn om linksaf te gaan. Dat zou betekenen dat ik rechtsaf moet gaan in dit geval. " In een vorm van automatisme schuift ze haar bril weer goed op haar neus. "Welke is dan juist?" Ze wist het zelf ook niet, ze hoopt maar dat er iemand anders is die met een geruststellend antwoord komt, want opsplitsen in deze plek lijkt haar geen goed idee. Er bestaat een grote kans dat zijzelf de enige linkshandige is, ze heeft geen probleem met alleen zijn, maar in deze situatie wel!

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 246 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 12, 13, 14, 15, 16, 17  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme