|
Geplaatst: di sep 04, 2012 9:11
Gabe Miller
Liam en het meisje trekken aan de stoel voor Gabe. Gabe knikt op de vraag van het meisje of ze het zo goed doet. Hij kijkt haar aan en glimlacht flauwtjes. Langzaam maar zeker scheurt het linoleum en is ook Gabe bevrijd. Hij slaakt een zucht van opluchting. Gabe voelt zich nog steeds draaierig en gedesoriënteerd van binnen. Voorzichtig staat hij op, waarbij hij even zijn evenwicht lijkt te verliezen, maar steunt op één van de inmiddels verbogen stoelen.
Het 'stoerdere' meisje stelt zich voor als Myra en ze oppert meteen dat de rest met haar mee komt - er waren kennelijk al andere overlevenden uit de bus die op verkenning waren gegaan. Ook Sophie stelt zichzelf voor. ,,...Ik ben Gabe en dit is m'n broer, Liam,'' zegt Gabe dan, de vrijheid nemend om ook zijn broer voor te stellen.
Dan klinkt er geroep verder in de bus. ,,...Ja...'' mompelt Gabe. Hij kijkt Myra en Sophie even aan, en vervolgens Liam. ,,We moeten helpen,'' zegt hij. En hij stapt lang Myra, steunend op de busstoelen richting waar het geluid vandaan komt. Iets verderop ligt inderdaad nog iemand die in leven is; een meisje met lang blond haar. Er ligt echter een stevige man op haar. ,,Rustig blijven liggen,'' merkt Gabe meteen op. ,,We komen helpen.''
Gabe - die zelf op dit moment ook niet alle kracht heeft en in wiens hoofd het duizelt - hurkt bij de dode man neer, zet zijn armen onder diens lichaam en duwt hem gestaag in een kerende beweging van het meisje af. Een vermoeide zucht volgt. ,,...Alles Oké?'' vraagt hij aan het meisje. Gabe staat op en reikt haar een hand.
_________________
,,The novelist is an ever-wakeful creator, carefully monitoring those characters who might foil his design, run away with his themes, step out of their own atmosphere, and make their way in the void between the stars.’’
|
|