Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina 1, 2  Volgende

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: do dec 27, 2012 21:21 

Welkom in het nieuwe RPG-topic van The Blood of Sado!

Situering:

De RPG situeert zich in mei 1998, in een dorpje genaamd Sado. Een klein tovenaarsdorpje dat leeft in de magische wereld zoals wij die kennen van de Harry Potter-reeks.
In dit dorp, dat gelegen is op de Schotse heuvels, is het “Hoe zuiverder van bloed, hoe beter”-principe nog sterk van kracht. Er zijn conservatieve bewoners enerzijds, progressieve bewoners anderzijds. En aan elke kant zijn er zowel Vol-, Half- als de zogenaamde Modderbloedjes te vinden. De één komt openlijk uit voor zijn afkomst, terwijl de ander zijn/haar afkomst zo veel mogelijk probeert te verbergen of zijn/haar leven volledig bij elkaar liegt. En allemaal leven ze samen in hetzelfde dorp, de één al liever dan de ander.

De zogenaamde bloedhaat is al zolang Sado bestaat een hekelpunt geweest in het dorp, maar tot op heden kon iedereen, kleine akkefietjes buiten beschouwing gelaten, nog met elkaar leven. Toen Voldemort terug aan de macht kwam, is de onrust, haat en voorzichtigheid tussen de bewoners enkel toegenomen. Soms gebeurden er eerder onschuldige dingen, maar steeds vaker kenden gebeurtenissen een wrede en gruwelijke afloop.

Voldemort is dan echter door toedoen van Harry Potter aan zijn einde gekomen. Iedereen ter wereld haalt opgelucht adem en viert feest! Ook in Sado wordt een groot dorpsfeest gehouden ter ere van de val van Voldemort. Zullen de inwoners van Sado weer rust vinden, of blijft afkomst nog altijd van cruciaal belang? De gruwelijke moord op die jonge “Modderbloed”vrouw van twee weken geleden, ligt echter nog vers in het geheugen.

Personages:

    Pureblood
    Susannah Hunter - F (Arianna)
    Erza Stoyanov - F (Yuuki)
    Amy Käsemacher - F (Reflex)
    Danny Gilroy - M (Indian Violet)


    Halfblood
    Liz Wright - F (Arianna)
    Cecilia McCloud née Doyle - F (Lacrimosa)
    Helena Montgomery - F (Lana)
    Eleonora McCloud - F (Lana)
    Rodrick G. McCloud - M (Reflex)
    Callen McDuff - M (Harry, Ron & Hermione)


    Mudblood
    Adam Kaden - M (Skywalker)
    Donovan Hastings (doet zich voor als pureblood) - M (Lacrimosa)


    Onbekend
    Elisabeth - F (Lana)
    Mairi Brewer - F (Reflex)

Nuttige links:

Het sollicitatietopic
Het OOC-topic
Sado – bannertjes
Het eerste RPG-topic, voor de geĂŻnteresseerden, of degenen die te lui zijn om in het archief te zoeken ^^

De postkleurcodes:

Pureblood – code = #E35F10
Halfblood – code = #4E5EC1
Mudblood – code = #DB1829
Onbekend – code = #908C8A

Waar beginnen we?

Voldemort is gevallen en na de brute moord op de vorige burgemeester wordt vandaag de nieuwe burgemeester voorgesteld. Ter ere hiervan wordt er vanavond in Sado een gemaskerd bal/feest georganiseerd. Het hele dorp loopt uit om dat te vieren op het uitbundig versierde dorpsplein en in Polly’s Pub. Op het plein staat een enorme tent en dienbladen met hapjes worden vanuit Polly’s Pub het plein over gedirigeerd.
Het is een uur of 7 ’s avonds en het feest is net begonnen. De eerste gasten zullen al gearriveerd zijn, anderen zijn onderweg of staan op het punt te vertrekken. De eerste muziekklanken van de live band schallen over het plein. Het belooft een hele mooie avond te worden…

-------------------------------------------

En bij deze zijn we dus officieel begonnen!
Veel plezier!

_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  

The Girl Who Lived

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Storybrooke

Houseitem
BerichtGeplaatst: do dec 27, 2012 21:46 

Afbeelding

Compleet in de stress staat Liz nog in de keuken van Polly's Pub. Ze stuurt verwoed bediendes in het rond en deelt schalen met hapjes uit, terwijl ze achter zich de kok hoort schelden op de extra krachten die ze ergens vandaan heeft weten te halen. De jongeren in het dorp wilden maar wat graag gebruik maken van de kans op een extra zakcentje, maar Liz voelt de moed in haar mooie pumps zakken als ze een meisje een schaal vol hapjes ziet balanceren. Ze vervloekt haar 'briljante' ingeving om de jeugd te vragen: waarom geen mensen die gewoon met magie dienbladen rond kunnen laten zweven?

Er komt iemand de keuken binnen om vertellen dat de gasten binnen komen druppelen. Liz vloekt zacht en strijkt haar donkerblauwe jurk voorzichtig glad. Ze haalt haar masker van een plank, waar hij veilig weggeborgen lag voor vallende dienbladen, waarna ze het voorzichtig voor haar gezicht bindt. Het is tijd om voor gastvrouw te spelen.

_________________
    If I could give you just one gift, do you know what it would be? Confidence. That, or a scented candle.


 Profiel  

Queen of Babylon

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Shiz
BerichtGeplaatst: do dec 27, 2012 23:37 

Afbeelding

Helena strijkt met haar hand een denkbeeldige plooi uit haar dieprode jurk – die weliswaar een decolleté heeft, maar wel één die klein genoeg is dat ze nog met een gerust hart kan niezen – en laat haar ogen van achter haar al even rode masker glijden over het rijkelijk versierde dorpsplein. Ze was één van de eerste aanwezigen. Dat had ze bewust zo gekozen. Als zo goed als nieuwe werkneemster op het gemeentehuis hoopt ze aan te kunnen tonen aan de nieuwe burgemeester dat ze een betrouwbare werkkracht is door overal op tijd te zijn. En zo te zien was ze de eerste van haar collega’s. Het doet haar in ieder geval deugd om Donovan nog nergens gespot te hebben. Missie dubbel geslaagd dus.

Ze haalt haar handen door haar stekelige haar terwijl langzaam wat meer volk begint binnen te druppelen en bedenkt zich dat, ondanks het feit dat dit een gemaskerd bal is, mensen haar toch makkelijk zullen herkennen aan haar kapsel. Het is nu niet dat ze veel mogelijkheden heeft met haar haren, maar langs de andere kant: zo bekend is ze nu ook weer niet in dit dorp. Dat masker is waarschijnlijk toch enkel voor de fun, en omdat het fancy is. En ze ziet er goed uit vanavond, besluit ze met een zelfvoldane glimlach wanneer ze een weerspiegeling van zichzelf in haar dieprode nauw aansluitende, van décolleté voorziene jurk ziet. Weer een missie geslaagd dus.

Glimlachend neemt ze twee drankjes af van het dienblad van Ă©Ă©n van de passerende bedienden en geeft een glas door aan Mairi, die naast haar staat.
“Hier,” zegt ze, “Daar word je misschien wat meer ontspannen van,” zegt ze met een bemoedigende glimlach. Helena vond Mairi er wat gespannen uit zien. Misschien voelde ze zich nog niet zo comfortabel met haar nieuwe look, die ze mee had helpen uitkiezen en voorbereiden. Niet nodig, vindt Helena. Ze ziet eruit als een lekker stuk. Ja, die metamorfose was méér dan geslaagd.

_________________
    ..*Eleka nahmen nahmen ah tum ah tum eleka nahmen*..


 Profiel  

Lioness of Casterly Rock

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: King's Landing
BerichtGeplaatst: do dec 27, 2012 23:50 

Afbeelding

Erza was pas vrij laat erachter gekomen dat er ĂĽberhaupt een feest zou zijn. Ze had zichzelf dagenlang helemaal op haar werk gestort en was pas vanonder haar stapels perkament en vellen aan berekeningen vandaan gekomen toen ze zich realiseerde dat ze al een paar dagen teerde op een stel droge crackers. Bij het boodschappen doen realiseerde ze zich dat er een feest zou zijn en na heel wat aarzeling heeft ze besloten om te gaan. Erza kan zich immers niet eeuwig blijven afzonderen van de buitenwereld, hoe aanlokkelijk dat ook is.

Bovendien is het een gemaskerd bal. Zelfs als Erza een enorme flater slaat, mensen zullen toch niet weten dat zij het is. Niet dat dat nou waarschijnlijk is; Erza is gewend aan het bijwonen van Pureblood bals. Etiquette is haar met de paplepel ingegoten; hetzelfde geldt voor netjes voor de dag komen, wat er zo diep ingehamerd is bij Erza dat ze ondanks de verleiding om gewoon in haar standaard jeans, t-shirt en robes op te komen dagen toch een jurk uit de kast trekt. Wel simpel. En zwart. Erza heeft geen zin om zich anders voor te doen dan ze is. Niet meer. Een beetje magie verhult de wallen onder haar ogen en ze maakt het plaatje af met een wederom zwart masker. Te veel moeite om haar haar op te steken; dat laat Erza gewoon in krullen over haar schouders vallen.

En dan is Erza klaar om te gaan. Ze negeert het fladderende, nerveuze gevoel in haar buik en gaat, met een laatste verlangende blik op haar aantekeningen, de deur uit. Even later komt ze op het plein aan, dat er op het moment nogal verlaten uitziet. Erza's blik wordt even getrokken naar het korte haar van een vrouw in een rode jurk. Ze vraagt zich af hoe het zou zijn, om zo kort haar te hebben. Erza zou nooit voor zoiets gewaagds durven gaan. En met deze observatie besluit ze dat de vrouw in de rode jurk en haar metgezellin te intmiderend zijn om te benaderen. Bij gebrek aan beter pakt Erza dus een glas drinken over van een bediende en gaat alleen in de buurt van de pub staa. Hoewel haar uitstraling eerder beschreven zou kunnen worden als "poging tot nonchalant doen" begint die nu om te slaan in "oh God wat doe ik hier".

_________________
I remember the color of music
and how forever
all the trembling bells of you
were mine.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Wonderland

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 28, 2012 0:24 

Afbeelding

Een beetje stilletjes staat Mairi naast Helena. Ze voelt zich erg naakt in deze jurk. Ze heeft dan gelukkig nog een masker op, maar ze heeft ook weer niet de illusie dat ze volledig onherkenbaar is op deze manier. Haar handen glijden even over de rok van haar groene jurk. De jurk was mooi en Helena heeft het een en ander met haar haren uitgehaald dat Mairi waarschijnlijk niet na zou kunnen doen, maar het ziet er wel mooi uit. Gelukkig drukt Helena haar een drankje in haar handen en Mairi glimlacht even flauwtjes naar haar.

Haar blik glijdt over het plein. Ze had het een en ander kunnen helpen met de bezweringen, maar het grootste deel was door anderen gedaan. Het is wel mooi geworden en het zou er straks vast nog beter uitzien als het helemaal donker zou zijn en alle lichtjes branden. Mairi vraagt zich af waar Liz is, maar ze kan haar zo snel niet vinden. Waarschijnlijk is ze nog in de pub.

"Het is nog rustig genoeg..." zegt ze tegen Helena. Het is niet veel beter dan 'wat is het een lekker weertje he', maar ze weet niet zo goed wat ze anders moet zeggen. De situatie met Helena in de winkel doet haar nog een beetje ongemakkelijk voelen. Ze zou er later maar met haar over moeten praten. En haar duidelijk maken dat ze moet zwijgen. "Laten we hopen dat dit beter verloopt dan het vorige feest waarbij het hele dorp aanwezig was." De bruiloft staat nog vers in haar geheugen.

_________________
    Que sera, sera.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: vr dec 28, 2012 17:39 

Afbeelding

Adam is net verschijnseld in Sado met zijn plunjezak over zijn schouder geslingerd. Het eerste dat hem opvalt is het scherpe contrast tussen deze plek en de plek waar hij net vandaan komt. Er branden hier te weinig lichtjes, het is hier te stil. Adam kijkt om zich heen in een poging zich te oriënteren. Het was misschien een beter idee geweest als hij al eerder hier langs was gekomen om het huis te bekijken. Niet dat hij daar echt tijd voor heeft gehad - alles is zo last-minute verlopen. Het adres staat in zijn geheugen gegrift, en Adam begint dus maar te lopen in de hoop het gauw te vinden.

Verwarring kleurt zijn gezicht als hij een paar minuten later voor huisnummer 267 staat. Aan de ene kant staat 268 en aan de andere kant 266, maar ertussen staat geen huis. Ertussen staan vier muren en een heleboel as. Adam haalt zijn neus op - het ruikt zelfs nog naar afgebrande rotzooi. Hij zet een stap naar achteren en neemt het beeld in zich op. Oké, er is brand geweest? Wanneer dan? Voordat hij het huis gekocht heeft of erna? Hij voelt de huissleutel in zijn broekzak en voelt de neiging om het weg te smijten. Dit slaat nergens op - is hij in de zeik genomen? Is hij überhaupt wel aan het juiste adres?

Adam is op dit punt nogal wanhopig om iemand te spreken die hier woont, zodat zij hem meer informatie kunnen bieden. Hij zag verderop dat er een gelegenheid aan de gang was, maar omdat hij toen nog op zoek was naar zijn huis is hij er voorbij gelopen. Met een zucht versterkt Adam zijn grip op zijn tas en begint richting de plek van eerder te lopen. Hij moet zichzelf voorzien van een constante stroom aan geruststelling: het komt wel in orde; je hebt vast de verkeerde straat; of het verkeerde nummer; iemand zal wel weten wat er aan de hand is.

Het duurt niet lang eer hij aankomt bij het evenement, of wat het ook moet voorstellen. Er lopen bedienden rond die drankjes serveren op dienbladen en er zijn her en der wat mensen verspreid in fancy kleding en maskers. Oh. Het lijkt op een gemaskerd bal dat georganiseerd is door iemand die niet bijzonder populair is. Dat, of de mensen hier in Sado vinden het leuk om zo rond te lopen op hun vrije avonden. Hoe dan ook, het zijn mensen, en Adam heeft mensen nodig. Hij is zich er plots acuut van bewust dat hij vreselijk underdressed is. Met zijn vrije hand strijkt hij over zijn leren jack in een poging er wat netter uit te zien. Niet dat het helpt, natuurlijk.

Hij ziet een jongedame in een zwarte jurk van ongeveer zijn leeftijd alleen staan en besluit dat ze er wel toegankelijk genoeg uitziet. Adam stapt nu dus doelgericht het plein op en loopt in een rechte en directe lijn naar haar toe. "Hoi," begroet hij haar met een kleine glimlach.

_________________

    you think i’ll be the dark sky so you can be the star? i’ll swallow you whole.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 28, 2012 22:06 

Afbeelding

Donovan heeft van veel dingen verstand. EĂ©n daarvan is stijlvol door de dag komen: iets dat hij deze avond nog meer dan anders zou bewijzen. Zo staat hij al een minuut of zeven als een puberaal schepsel van het vrouwelijke geslacht voor zijn spiegel te draaien. Waarschijnlijk eerder om zichzelf ervan te verzekeren dat hij er goed uitziet dan omwille van onzekerheid. Zijn reflectie moet het uiteindelijk de goedkeurende knik geven, waarna hij zijn stropdas aantrekt (karakteristiek een beetje te strak). Donovan diept nog even het eenvoudige zwarte masker op dat ergens in een lade is weggemoffeld. Eigenlijk vindt hij dat hele gemaskerde gedoe een beetje onzinnig. Hij durfde te wedden dat iedereen elkaar sowieso zou herkennen en bovendien voelde hij zich een beetje als Zorro. Maar dan zonder paard en gelukkig zonder snor.

Voor Donovan vertrekt laat hij nog even zijn duim over het glas glijden dat de foto beschermt van een meisje met blond haar. Waarna ook het verlangen volgt dat zij eigenlijk mee zou moeten kunnen naar dit feest, waarna ze samen kunnen klagen over de stupiditeit ervan. (OOC. Schaamteloos gekopieerd)


Donovan arriveert niet veel later in de pub waar al enkele mensen aan hun eerste drankje staan te nippen. Helena is nu niet bepaald moeilijk om te herkennen, maar de vrouw die naast haar staat herkent hij niet gelijk. Noch de twee andere jonge mensen die alvast zijn gearriveerd. Zijn het misschien enkele nieuwe bewoners die hij nog niet nader heeft kunnen inspecteren? De avond is nog jong en nu heeft hij vooral nood aan iets alcoholisch.

"Liz? Mag ik een firewhiskey?", vraagt hij terwijl hij zacht met zijn vingers op de bar roffelt.

In afwachting tot zijn drankje laat Donovan zijn blik flitsen naar de deur flitsen. Hij heeft op het gemeentehuis horen waaien dat er mogelijk een belangrijke functie vrij komt. Een met een eigen bureau. Geen vervelende collega's. Geen uitzicht op die muffe kaasfabriek. En een hoger salaris. Eigenlijk wel verschillende dingen die misschien wel het slijmen waard zijn bij de burgemeester.


 Profiel  

Klassenoudste Ravenklauw

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 28, 2012 22:40 

Afbeelding

Danny werpt nog een laatste blik in de spiegel. Een laatste haal door zijn kuifje en nog eventjes zijn vlinderdasje rechttrekken en hij is klaar om te gaan. Ook al is hij pas net in Sado wonende, Danny voelt zich al helemaal thuis. Waar er gefeest wordt, daar zal hij zijn! Hij pakt zijn zilveren masker, bindt deze voor zijn ogen en verlaat het huis. Het idee dat hij in incognito is terwijl hij toch al nieuw is, voelt een beetje vreemd, maar als hij blunder mocht begaan vanavond is er tenminste niemand die hem zal herkennen.

Het plein is niet moeilijk te vinden, hij kan gewoon op het geluid van de muziek afgaan. Op het plein zijn al enkele aanwezigen, maar de meesten lijken in de pub te staan. Danny steekt het plein over en stapt de pub binnen. Hij heeft zijn oog al over het vrouwelijk schoon laten glijden en heeft besloten dat hij niet mag klagen. De maskers maken het uiteraard wat lastiger, maar tot nog toe ziet alles er goed uit. Hij loopt door naar de bar, waar hij een man een firewhiskey hoort bestellen. Die gaat er bij Danny ook wel in.

"Doe er mij ook maar een alsjeblieft," zegt Danny tegen de vrouw achter de bar, die Liz blijkt te heten. Hij bekijkt de andere man even vluchtig: hij ziet er stijlvol en verzorgd uit. Hij lijkt in gedachten te zijn verzonken als Danny hem besluit aan te spreken, hij moet toch ergens beginnen met contact te maken. En roddels te verzamelen.
"Die nieuwe burgemeester, kunnen we er iets goeds van verwachten?" vraagt hij aan de firewhiskey-man. Small talk will do the job.

_________________
the pavement is my friend
it will take me where I need to go


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Wonderland

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 28, 2012 23:05 

Afbeelding

Als Rodrick het type man zou zijn dat vloekt, dan had hij het nu waarschijnlijk wel gedaan. GeĂŻrriteerd blijft hij naar zijn klokje turen. Ze weten hoe een hekel hij heeft aan te laat komen en nog weten ze het te presteren om toch te laat klaar te zijn. "Eleanora! Cecilia!" Blaft hij naar boven. Het is een van de spaarzame momenten dat hij zijn vrouw bij haar werkelijke naam noemt. Hopelijk zou ze daar mee begrijpen dat het toch wel menens is allemaal.

Rodrick hoopt maar dat het meisje van de pub de boel een beetje onder controle heeft. Hij was 's middags nog even naar de voorbereidingen gaan kijken en het leek allemaal prima te verlopen, maar dat zegt niets over het feest zelf. Hij baalt er nog steeds van dat hij geen vuurwerkshow kon krijgen. Blijkbaar had de ene helft van het Weasley duo zich om laten leggen en was zo'n opdracht even niet aan de ander besteedt. Een andere show heeft hij ook niet kunnen vinden op die korte termijn, maar stiekem hoopt hij dat er toch iemand wat geregeld heeft. Als verrassing, of zo. Hoewel hij normaal helemaal niet van verrassingen houdt.

"Schiet nou op!" roept hij naar boven. Grotjegriebels. Vrouwen. Hij kan toch moeilijk te laat komen op zijn eigen feest!

_________________
    Que sera, sera.


 Profiel  

The Girl Who Lived

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Storybrooke

Houseitem
BerichtGeplaatst: za dec 29, 2012 1:30 

Afbeelding

Liz is net de keuken uit gekomen en staat op het punt om achter de bar vandaan te komen en zich onder de schaarse feestgangers te mengen, als Donovan besluit dat ze wel even een drankje voor hem kan inschenken. GeĂŻrriteerd kijkt ze hem aan: zag ze eruit alsof ze van plan was voor barvrouw te spelen? Toch begint ze het drankje in te schenken, zichzelf sussend met het idee dat ze tot voor kort ook niet veel meer was in deze pub.

Net als ze de firewhiskey voor hem neerzet, voegt een voor haar nog onbekende man zich bij Donovan aan de bar. Ze voldoet aan zijn verzoek om een firewhiskey en blijft erna bij de mannen hangen. Ze heeft wel behoefte aan wat aanspraak. Syll was nergens te bekennen en het feest was veel meer werk geweest dan gepland in haar eentje, dus ze had wel zin in een luchtig gesprek.
'Hij was vanmiddag in de pub om de voorbereidingen te bekijken, volgens mij is hij wel okee. Maar ik heb hem niet echt gesproken,' antwoordt ze Danny.

_________________
    If I could give you just one gift, do you know what it would be? Confidence. That, or a scented candle.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: za dec 29, 2012 13:13 

Afbeelding

Donovan wordt uit zijn gedachten opgeschrikt als er plots een andere man naast hem komt te staan. Donovan had al via zijn werk een aanvraag binnengekregen dat Sado een nieuwe inwoner rijker zou worden, maar hij had de man in kwestie nog niet gezien. Donovan neemt hem taxerend in zich op en steekt dan zijn hand uit. "Het doel van deze avond is waarschijnlijk anoniem te blijven, maar ik zal me even voorstellen; Donovan Hastings".

Donovan, die er wel vanuit gaat dat Liz zich geroepen voelt om deze avond nog veel achter de bar te staan, neemt het drankje dankbaar aan. Hij had wel iets sterks nodig om deze avond te overbruggen. "Dank je." Donovan wou haar naam er nog aan toevoegen, maar besloot dat maar niet te doen.

Als de man naar de burgemeester informeert, zwijgt Donovan even. Hij kon heel wat verzinnen over de burgemeester, maar nu niet bepaald positieve dingen. Tot nog toe vond hij de bugemeester een rare kwast die het charisma ontbeert om een echt gerespecteerd dorpsfiguur te kunnen zijn. Maar eigenlijk vond hij de burgemeester vooral vreselijk omdat hij hem steevast Donald noemt. Onvergeeflijk.

"Hij heeft in ieder geval lef dat hij deze baan heeft aangenomen. De vorige burgemeester werd omwille van zijn bloedsoort vermoordt. Ik denk niet dat veel mensen stonden te springen om deze vacature aan te nemen."


 Profiel  

Klassenoudste Ravenklauw

Avatar gebruiker

Offline

Houseitem
BerichtGeplaatst: do jan 03, 2013 16:01 

Afbeelding

Danny is opgelucht dat hij niet genegeerd wordt, je weet maar nooit. Hij neemt de firewhiskey aan van Liz en bedankt haar met een "Dank je wel," en een knipoog. In hoeverre die op zou vallen met dat masker was maar de vraag, maar dat was Danny's automatische reactie bij vrouwen. De andere man stelt zich voor als Donovan en duidt op het feit dat ze misschien anoniem hadden moeten blijven.
"Danny Gilroy, aangenaam. En die maskers verraden toch nog niet erg veel, dus of we elkaar op het dorpsplein zouden herkennen is nog maar de vraag," zegt hij terwijl hij Donovan de hand schudt. Vervolgens steekt hij zijn hand over de bar richting Liz.
"Liz was het geloof ik, als ik het goed heb gehoord zonet?"

Liz klinkt positief over de burgemeester, Donovan iets minder. Het lijkt er niet op alsof de burgemeester een bekend figuur was in het dorp, deze twee dorpsbewoners leken hem in ieder geval niet erg goed te kennen. Donovan begint over de bloedsoorten, hét onderwerp waar Danny op zat te wachten.
"Misschien niet het beste onderwerp om het over te hebben op deze feestelijke avond, maar ik heb inderdaad gehoord over de bloedvetes. Is het echt zo erg als ze zeggen?"

_________________
the pavement is my friend
it will take me where I need to go


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Abbey Road

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr jan 04, 2013 23:46 

Afbeelding

Cecilia bestudeert haar spiegelbeeld aan het kaptafeltje wanneer ze de laatste hand legt aan haar kapsel. Het heeft een hele tijd geduurd, maar haar lange kastanjebruin haar heeft zich eindelijk tot een elegante knot gevormd. Cecilia vindt haar voorkomen erg belangrijk en stopt er dan ook veel tijd in. Letterlijk. Elke heks kan haar make-up in een oogwenk veranderen, maar zij moet elke tube, pincet, borsteltje, poederdoosje met de nodige voorzichtigheid hanteren. Cecilia sluit haar halsketting en laat even haar blik rusten op haar staf die er volkomen nutteloos bijligt. Aarzelend werpt ze een blik op de slaapkamerdeur. Rodrick was beneden en Eleanora was vast nog honderd verschillende kapsels aan het uittesten.

Ze neemt haar staf voorzichtig vast en maakt er een sierlijk beweging mee, iets dat ze ook al eens iemand anders zag doen. Ondertussen fluistert ze een spreuk, maar er gebeurt niets. Er gebeurde nooit iets. Niet bij haar.

Cecilia veert recht na een laatste inspecterende blik in de spiegel te hebben geworpen en loopt de gang op. Als haar man haar voornaam gebruikt, weet ze dat hij ongeduldig begint te worden.Voor ze naar beneden loopt klopt ze voorzichtig op de slaapkamerdeur van Eleanora. “Kom je, lieverd? Papa wil niet dat we te laat komen. Je zal sowieso het mooiste meisje van het feest zijn”. En het enige. Er zijn geen leeftijdsgenoten in het dorp. Eén seconde voelde Cecilia zich goed toen ze hun dochter van school haalden. Cecilia had tenslotte ook niet van een leuke Hogwartstijd kunnen genieten. Maar dat gevoel werd al snel vervangen door schaamte omdat ze haar kind deze periode ontneemt.

Met ene iets te brede glimlach loopt ze haar man tegemoet. “Oh snoepje, je weet dat ik wat meer tijd nodig heb”, zegt ze een beetje wrang, terwijl ze op haar tenen staat en een kus op zijn wang drukt. Vervolgens trekt ze zijn das nog een tikkeltje rechter. “Je gaat het geweldig doen, geweldig”.


 Profiel  

The Girl Who Lived

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Storybrooke

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jan 05, 2013 0:10 

Afbeelding

Susannah heeft 's middags in het gemeentehuis van Donovan gehoord dat er een bal zal zijn, dus heeft ze besloten er naartoe te gaan. Het lijkt haar een mooie gelegenheid om de inwoners van het dorp een beetje te kunnen bestuderen. Niemand zal haar herkennen als ze gemaskerd is - ze vermoed niet dat Donovan al te veel aandacht aan haar heeft besteed op het gemeentehuis.

Ze legt net een laatste hand aan de ingewikkelde vlecht waarmee ze vervolgens haar haren opsteekt. De laatste details doet ze altijd liever zelf, dat gaat netter dan met haar staf. Tevreden draait ze een rondje voor de spiegel, terwijl ze haar korte, zwart jurk glad strijkt. Tot slot haalt ze een zwart masker tevoorschijn, dat ze voor haar gezicht bindt.

Als Suze vlakbij het dorpsplein is verschijnselt, begeeft ze zich onder de mensen. Het begint net wat drukker te worden, maar het is nog niet vol genoeg naar Susannah's zin. Ze neemt een drankje aan van een stuntelende tiener en observeert de andere aanwezigen.

_________________
    If I could give you just one gift, do you know what it would be? Confidence. That, or a scented candle.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Aboard of the SAR 19D 3360 Shaun

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo jan 06, 2013 14:21 

Afbeelding
Een gemaskerd bal is een uitstekende gelegenheid om een volkstelling te houden, zo zat Callen te denken terwijl hij zijn vlinderstrik omdeed. Zeker de laatste tijd weet je nooit helemaal zeker wie zich zoal doet uitkomen als inwoner van de gemeente, de burgerlijke stand zegt ook niet alles immers. Een dergelijk iets ambieerde Callen dan ook niet. Je zou namelijk nog eerder verworden tot kantoorknecht van de burgemeester en elke vorm van perspectief op promotie is ver te zoeken. Nee, Callen had zijn aandacht gericht op een zekere vacature die - aldus de geruchten - aanstaande was en iets beters behelst.

Zeker zo'n gemaskerd bal geeft je dan de ideale gelegenheid om je in de kijker te spelen. Hij zou het ook wel nodig hebben, want om iemand als Donovan de loef af te steken in referenties en afkomst, dan zou je toch van betere huize moeten komen dan uit Schotland. Daarom is een gemaskerd bal als informele aangelegenheid een kans om de vermoedelijke sollicitatiecommissie te observeren. Zodat je als aspirant-werknemer, hopelijk, te weten komt wat al dan niet qua gespreksonderwerp in goede aarde valt. Maar bovenal zou Callen er van dienen te genieten en niet elke aangelegenheid inzetten om te netwerken. Maarja, wat wil je dan ook: zeker in kleine plaatsen zoals Sado zullen de functies wel veeleer via-via worden verdeeld, dan via de officiële kanalen.

Callen streek zijn haar in model, knoopte zijn jasje dicht (terwijl de onderste knoop open bleef uiteraard) en zette zijn masker op, welke een donkerblauwe kleur met subtiele zilver/grijstinten accenten bevatte. Eens een 'claw, altijd een 'claw nietwaar? Na een laatste indruk voor de spiegel, liep Callen zijn woning uit op weg naar het plein. Er was al muziek te horen, dus zelfs voor een buitenstaander gaf het aangelegenheid andermaal als nieuwsgierig aagje te kijken wat voor iets feestelijks aan de hand zou zijn. Bij binnenkomst in de pub bleek Callen verre van de eerste te zijn, maar evenmin aan de late kant. Ondanks de maskers ontwaarde hij uit de mensenmassa een aantal bekenden en een aantal nieuwelingen. Callen was benieuwd naar wat de avond brengen zal en nam plaats nabij de bar.

_________________

Ek het gedink dat ek jou kon vergeet,
en in die sagte nag alleen kon slaap,
maar in my eenvoud het ek nie geweet
dat ek met elke windvlaag sou ontwaak.


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 25 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast

cron

Powered by phpBB :: FI Theme