Noah TaylorNoah gaat met enige tegenzin naast Flynn zitten. Niks persoonlijks maar, nouja, zand! Enige nadeel van deze tropische bestemming dat je altijd overal maar zand vond.
"Aah, oke." hij haalt even neutraal zijn schouders op. Wat Sophia en Flynn doen moeten ze lekker zelf weten. Hij had ze gewoon gemist op het feestje.
"Leuk..?" Door een oerwoud lopen leek hem nou niet echt een leuke activiteit, zeker niet nadat er gebleken was wat voor gevaarlijke planten er groeien.
Hij staart wat richting het donkere water als er nog iemand naast hem komt zitten. Rose.
"Goedemorgen" glimlacht hij terwijl hij haar slaperige voorkomen even met een glimlach in zich op neemt.
"Omdat Chase nu de leiding heeft" Duh, Chase is gestoord.
Noah trekt even een wenkbrauw op als Rose een ontdekking lijkt te hebben gedaan. Hij blijft haar secondenlang even verbaasd aankijken voor hij zich weet te herstellen.
"Ik blijf de mensheid verbazen" antwoord hij melodramatisch. Hij gaat nog even verder
"Maar ik begrijp je verbazing. Voldoende slaap is erg belangrijk om er.." hij wijst even naar zichzelf
"zo uit te blijven zien" Zelfvoldaan haalt hij even een hand door zijn haar. Toch kan hij een geeuw met moeite onderdrukken
"Maar ja, het is té vroeg". Ze had wel een punt, hij had nu nog in zijn bed moeten liggen. Misschien was het Sam die teveel trappelde in haar slaap. Hmm...
Hij werpt nog een blik op de zee en strekt zich uit. Om volledig onsubtiel zijn arm over Rose haar schouder te laten zakken. Het is dan ook niet zijn intentie om het subtieler te laten zijn. Verdere romantische anekdotes blijven echter uit, hij heeft het gewoon koud. En het is vroeg en hij is moe én Thomas is weg en en.. Thomas.
"Dit is stom" verzucht hij.