[RPG] Fantasy

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Het moment dat de zweep voor de eerste keer zijn rug raakt, vormt Eric zijn hand zich tot een vuist, maar geeft hij geen kick. Nee, als hij Bastian goed genoeg kende, wist hij dat dit zijn laatste overwinning kon zijn hier op dit smerige plein op dit vreselijke podium. Hij hoort achter hem hoe Bastian een woedende kreet slaakt en voelt vervolgens meerdere malen hoe hij die woede met de zweep probeert te uiten.
Eric probeert de pijnlijke steken in zijn rug te negeren door zijn vuisten strakker aan te spannen Hij voelt hoe hij hiermee zijn nagels in zijn eigen handpalm zet, maar het werkt. En met het toenemen van de aantal slagen, lijkt het gevoel in zijn rug zich te verdoven. Als het slaan van de zweep stopt, opent Eric met enige verbazing zijn ogen en luistert hij naar de geluiden die zich achter hem afspelen. Hij hoort Bastian zwaar ademen en vloeken. Door de pijn, de verdoving en alle andere emoties die er door hem heen razen, kan Eric een snuif niet onderdrukken. En snuif die plaats maakt voor een binnensmondse lach.

Bastian:
Woedend stopt Bastian. Hij had alle kracht uit zijn arm geslagen, maar Eric had geen geluid gemaakt. Hoe kon hij ervoor zorgen dat hij brak, zich inderdaad publiekelijk zou vernederen? Dan hoort hij iets en eerst kijkt hij met voldoening naar zijn halfbroer. Maar al snel hoort hij dat het geen overgave is, maar dat Eric in zichzelf begint te lachen en uiteindelijk hard op. Bastian staat in twee stappen voor Eric en kijkt hem woedend aan.

“Ben je eindelijk je verstand verloren, o Broeder lief?” Zegt hij met een duidelijke spot in zijn stem.

Als Eric hem ook nu lijkt te negeren, geeft Bastian hem een harde slag met zijn vuist op zijn kaak. Met voldoening kijkt hij Eric aan als deze hem nu met een woedende blik aankijkt.

Eric kan, op het moment dat hij zich overgeeft aan zijn lach, zichzelf niet meer stoppen. Pas als Bastian hem hardhandig weer bij de les roept, kijkt hij hem een paar seconden woedend aan. De smaak van bloed vult zijn mond. Kwaad spuugt hij het op de grond en kijkt dan zijn broer weer aan.

“Je snapt het niet, Broeder lief..” Zegt hij met eenzelfde spottende toon. “Maar zoals ik je al jaren probeer duidelijk te maken, je krijgt het niet.. Zelfs niet al ben ik dood. Dacht je echt dat ik te stom ben om dat niet vast te laten leggen?”

Het antwoord van Bastian is in de vorm van een vuist, maar Eric kan niets anders dan de klap opvangen. Hij spuugt nogmaals het bloed in zijn mond op de grond en ziet Bastian weer naar achteren lopen. Eric zet zich schrap op wat komen gaat, maar waar hij een zweep verwacht, worden zijn handen door een beul los gemaakt en daarna ruw achter zijn rug vastgebonden. Dan wordt hij hard op de grond, op zijn knieën geduwd. Eric beseft dat hij kapot is. De weinige energie die hij had bij de binnenkomst van Kalne heeft hij in zijn geheel gebruikt en hij kan slechts hopen dat dit fiasco snel genoeg over mag zijn.

Afbeelding

Mels ogen verwijden zich als ze hoort wat de vrouw zegt. Het duurt een paar seconden voordat het echt tot haar doordringt. Ze zag Jessa in een flits voorbij komen en naar boven toe gaan. Maar Mel beseft dat ze dat niet kan, daar heeft ze nu geen rust voor en rent dan zonder verder nadenken de herberg uit. Wat als ze Bennie, of obstakel Luc mee hadden genomen? Of Jessa’s reispartner Eric. Zo snel als dat ze kan, probeert ze haar weg door de stad te vinden. Voor haar gevoel was ze al veels te laat. En door de drukte richting het plein kon ze niet zo snel vooruitkomen als dat ze wilde.
Uiteindelijk weet ze het plein te bereiken. Mel probeert in de menigte iemand bekends te zien, maar de enige die ze ziet, is helemaal aan de andere kant van het plein inderdaad Eric, op het podium. Ze gaat op haar tenen staan en probeert de bekende gestaltes van Caleigh, Luc en de anderen te zoeken in de drukte.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh wilt eigenlijk niet eens weten wat er gaat gebeuren, maar de zweep die tevoorschijn wordt gehaald En eric vastgebonden zeggen genoeg. Ze moet moeite doen om niet weg te kijken. Als Isra haar dan aankijkt en dan Luc wordt ze uit haar gedachtes haalt. Ze bijt op haar lip bij de woorden van Isra. Ze schud haar hoofd.

"Nee," zegt ze dan, "Dat redden we niet, voordat we er doorheen zijn hebben ze het door."

De gedachtes razen door haar hoofd en ze kijkt naar het podium waar de man blijkbaar al zijn woede lijkt te uiten. Ze moesten nu handelen, zonder zelf te worden opgepakt. Ze draait haar hoofd naar Luc en Isra.

"Ik ga erheen," zegt ze dan, "En ik heb jullie straks nodig, voor alle afleiding die jullie maar kunnen bedenken. Maar niet alleen moeten jullie voor afleiding zorgen zodat we zo veilig mogelijk hier wegkomen, maar ook opletten op vijandelijke spells en ze uitschakelen. Ik probeer hem zo snel mogelijk daar weg te krijgen, maar wordt alsjeblieft niet gepakt voordat dat is gelukt.."

Ze twijfelt of ze nog wat moet zeggen, maar er gebeurd duidelijk iets op het podium als ze gelach hoort. De gebeurtenissen die volgen zorgen ervoor dat ze weet dat ze weinig tijd heeft. Met haar wand in haar hand dringt ze behendig de menigte door naar voren toe. Eén man die bijna vooraan staat en niet opzij wilt gaan haalt ze onderuit met een spell. Ze ziet hoe de beul Eric losmaakt en zijn handne op zijn rug bind en ze vloekt even binnensmonds. Ze weet dat ze niet veel tijd meer hebt.

"Sectumsempra," fluistert ze en de man bij het trappetje valt neer.

De andree mannen maken zich meer druk om hem dan om het trappetje en zo snel als ze kan staat ze op het podium. Met twee snelle bewegingen zijn de beulen uitgeschakeld. De priesters deinen verschrikt achteruit en de mannen die de leiding lijken te hebben doen langzaam een stap achteruit. Dan richt ze zich op de man die Eric martelde. Ze zou hem nu kunnen uitschakelen en Eric bevrijden, maar iets zegt haar dat als ze dat un zou doen, dat ze niet ver zouden komen. Ze heeft Luc en Isra nodig met een goede afleiding...

"Het spijt me dat ik je feestje verstoor," zegt ze dan, "Maar hij heeft iets wat ik wil en ik ben niet van plan, om hem te laten sterven voordat ik heb wat ik wil."

Ondertussen wordt het plein steeds stiller en ondanks dat Caleigh Bastian aankijkt, let ze op alles wat er gebeurd. Ze staat hier kwetsbaarder dan ooit, maar nu verliezen was geen optie. Ze doet een stap naar Bastian toe, ze positioneert zich zo, dat als hij Eric nu probeerde te vermoorden, hij haar eerst zou raken.

"Ik heb een voorstel... Je laat hem gaan en je mag nog wat langer leven, als er geen andere zijn die je willen afmaken," zegt ze dan, "En ik kan je vertellen, wat jij net hebt gedaan. Is niets in vergelijking met wat ik jou zal aandoen."

Haar ogen staan vol vuur en elk ander mens zou weten dat dit niet het juiste moment was om te spotten met haar. Maar ze is op alles voorbereid. En zonder blijk te geven van haar gedachtes, hoopt ze maar dat Luc en Isra opschieten met de afleiding.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric laat zijn hoofd zakken en probeert voor zichzelf iets te vinden waardoor hij zich kan weren tegen dat wat er komen gaat. Hij probeert zijn handen te bewegen, wat alleen maar een meer stekende pijn in zijn polsen veroorzaakt. Maar er is rumoer om hem heen en Eric kijkt verbaasd op als hij een maar al te bekende stem hoort. Hij schudt zijn hoofd en kijkt nogmaals.

"Caleigh..?" Weet hij er verbaasd uit te krijgen.

Hij begreep het niet. Niet van haar, maar zeker niet op deze dag, waarop niets meer dan een woord nodig was om hier het podium opgesleept te worden..
Als ze voor hem staat en met dreigende woorden zich tot Bastian richt merkt Eric dat hij zijn adem inhoudt. Wat was ze van plan, en nog belangrijker, hoe zou Bastian reageren?

Bastian:
Door de onverwachte gebeurtenissen op het podium is Bastian even uit het veld geslagen. Zijn ogen vernauwen zich iets als hij Eric iets hoort zeggen, maar kijkt dan de vrouw voor hem aan. Zijn blik glijdt van haar naar haar wand en weer terug. Haar woorden doen hem even glimlachen.

"Ach, maar natuurlijk, Eric. Je hebt door je abrupte vertrek natuurlijk geen afscheid kunnen nemen van je nieuwe vriendinnetje hier."

Hij kijkt haar met een opgetrokken wenkbrauw aan en wuift in de richting van zijn halfbroer.

"Jonge dame, wees zo vriendelijk om afscheid te nemen, of dat van hem te nemen wat je wilt en vertrek dan."

Afbeelding

Mel kijkt geschrokken op als het publiek stiller wordt en ze de stem van Caleigh meent te horen. Haar ogen worden groter als ze haar op het podium voor Eric ziet stappen. Was ze gek geworden?
Zo snel als ze kan, duwt ze mensen aan de kant om verder naar voren te komen. Ze moest Caleigh helpen, waar was iedereen? Was ze echt alleen?

Mel kijkt op om te kijken of ze al dichter bij het podium is, maar ziet vanuit haar ooghoek dan plotseling een maar al te bekend obstakel staan. Ze wurmt zich door wat verbaasde mensen heen en bereikt dan eindelijk Luc, die samen met Isra is. Buiten adem grijpt ze zijn schouder vast en haalt een keer diep adem voordat ze zo snel als haar tong toestaat Luc toespreekt.

"Waar zijn we mee bezig? Wat gaan we doen?"

Tengaar · Schoolhoofd

Luc kijkt gespannen toe als Jessa de man belaagt, maar deze reageert met een simpele duwbeweging die Jessa op de grond laat belanden. Caleigh is de eerste die bij Jessa is en haar omhoog haalt en terwijl Caleigh op haar inpraat, houdt Luc zich bezig met wat er in de straat gebeurd. Eric is steeds verder van hun verwijderd. Hij hoort Caleigh over een zwaluw praten en even kijkt hij haar onderzoekend aan. Hij zeker dat ze bekend is met de rebellen in Kalne, het gene wat hij maar al te goed wist van de stad. Beter gezegd het enige. Als Jessa terug gaat naar de herberg en zij hun weg vervolgen naar het executieplein is hij opgelucht dat Jessa er niet bij is. Gespannen kijkt hij naar wat er gebeurd op het podium en knikt instemmend naar Isra.

“Klinkt goed…” maar zijn zin wordt overstemd door Caleigh haar opmerking.

Ondanks dat hij begrijpt dat ze het waarschijnlijk niet redden staat hij eigenlijk al klaar om volop te gaan vechten met de mannen. Nadenkend kijkt hij naar het podium en net als hij een geniaal plan heeft verdwijnt Caleigh richting het podium. Hij kijkt Isra aan en de woorden van Caleigh malen door zijn hoofd. Afleiding. Dat moest geen probleem zijn.

“Waarom blazen we het podium niet op?” zegt hij dan zacht tegen Isra, “Aan de andere kant, zo ver weg van Eric en Caleigh. En dan een hoop rook, misschien iets in de fik zetten. Dat leid vast genoeg af. En alles wat in de weg staat of ons wilt tegenhouden slaan we gewoon bewusteloos.” Kort haalt hij zijn schouders op bij het noemen van 'gewoon'.

Caleigh heeft het podium bereikt en zoals hij verwacht had lijkt ze al snel de situatie onder controle te hebben. Plotseling voelt hij een hand op zijn schouder en als hij omdraait ziet hij Mel die buiten adem lijkt. Als hij haar vraag hoort kijkt hij Isra aan. Ze kunnen de hulp misschien goed gebruiken.

“We moeten voor afleiding zorgen en alles wat vijandelijk lijkt naar Caleigh uitschakelen.”

Hij kijkt naar het podium, de menigte afspeurend naar een teken van problemen voor Eric en Caleigh. Hij ziet dat ze bij de traptreden de problemen op het podium opmerken en weet dat ze sneller moeten gaan handelen. Als ze nu Caleigh zouden pakken hadden ze nog grotere problemen. Ze zijn niet ver van de trap en Luc besluit maar iets op te blazen. Hij richt zijn wand en blaast de traptreden op met een ‘reducto’.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh reageert niet op Eric die haar naam zegt en ze hoopt ergens dat het de man ontgaat. Maar het ontgaat de man niet en het is haar duidelijk dat hij haar niet serieus neemt. Stomme fout. Als hij dan begint over 'nieuwe vriendinnetje' zou haar blik hem kunnen doden, als dat mogelijk was. Als hij dan zegt dat ze afscheid kan nemen of nemen wat ze wilt, trekt ze spottend haar wenkbrauw op. Om haar lippen ligt een spottende glimlach.

"Je hebt geen idee... Wie je voor je hebt..."

Dan wordt de trap opgeblazen met een harde knal en Caleigh voelt het podium kraken. De opschudding zorgt ervoor dat de man voor haar is afgeleid en Caleigh reageert sneller dan hij kan reageren. Ze stapt naar hem toe zodat ze recht voor hem staat en met de meest simpele beweging, een goed gericht knietje, haalt ze hem onderuit. Hij zakt op zijn knieën en Caleigh grijpt zijn haren vast en trekt zijn hoofd hard omhoog zodat hij haar aan moet kijken. Met haar nog vrije hand haalt ze haar dolk tevoorschijn en zet die tegen zijn keel.

"Zoals ik zei, wat ik kan, is niets in vergelijking met wat jij hebt gedaan. Ik zou je zelfs aankunnen, met mijn handen vastgebonden op mijn rug. Je maakt geen schijn van kans en ik zal met plezier je horen smeken om genade," zegt ze dan, "Ik zal je vast een klein aandenken geven aan deze grote fout..."

Haar stem is ijskoud en in elk woord is te horen dat ze het meent. Met haar dolk maakt ze een dunne snee in zijn nek. Genoeg om hem een litteken te bezorgen, te weinig om hem gelijk dood te laten bloeden. Als Isra en Luc nu de actie ondernemen voor de perfecte afleiding, kan ze Eric bevrijden en een uitweg zoeken, maar dan heeft ze wel nu die afleiding nodig.

OOC:: De afleiding please [A] Dat is slechts 't begin van deze vrijlatenactie :')

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa, die nogal gefocust naar haar schoenen kijkt om Benicio niet aan te hoeven kijken, heeft niet door dat er iets goed mis gaat met hem. Ze gaat op haar knieën naast het bed zitten waar Eric's tas staat en begint de spullen klaar te leggen. Ze legt een laken over de dekens en kussen heen. Op het nachtkastje legt ze de flesjes, tubes en verband neer. Dit alles doet ze met haar rug naar Benicio toe. Ze pakt een kom, loopt naar de badkamer en vult deze met water.

Wanneer ze de kom neerzet en zich omdraait ziet ze de tranen in de ogen van Benicio staan. Ze schrikt en slaat een hand voor haar mond. "Gaat... Gaat het wel goed met je?" zegt ze zachtjes, terwijl ze op hem afloopt en naast hem neer hurkt, "Kan... Kan ik iets voor je doen?"

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra staart gefocused naar het podium en luistert ondertussen naar Lucs voorstel. Als hij zegt dat het misschien een goed idee is om iets op te blazen, knikt ze kort. Ook het bewusteloos slaan van iedereen die hen in de weg staat, klinkt goed. Ze draait even kort haar hoofd naar hem toe.

'Bewusteloos slaan. Niet doden,' gromt ze naar hem.

Ze heeft zijn methoden inmiddels een aantal keren in de praktijk mogen aanschouwen en ze weet van zijn fascinatie met het doorsnijden van kelen. In deze stad zijn echter al genoeg doden gevallen, en als ze hier zelf ooit nog weer levend uit willen komen is het wellicht verstandig om geen overtredingen te plegen waarbij hen eventueel hetzelfde lot als Eric staat te wachten.

Luc blaast de trap naar het podium op en door de rookontwikkeling kan Isra even niets zien. Wanneer de rook weer optrekt ziet ze hoe Caleigh de man die Eric had gemarteld in de houdgreep heeft, met een mes tegen zijn keel. Isra weet dat ze nu in actie moeten komen en ze kijkt naar Luc.

'Oké. Luister goed want ik ga dit maar één keer zeggen en we hebben weinig tijd. Er zijn geruchten dat Kalne beschikt over een actieve rebellengroep die al jaren probeert de regering van zijn troon te stoten. Dit soort activiteiten zijn voor hen een perfecte mogelijkheid om chaos te creëren. Ik heb gehoord dat het codewoord voor 'actie' bij hen 'sperwer' is,' ratelt ze af, zacht, maar wel zo dat Luc het kan horen. Ze haalt adem en gaat verder, haar blik op het schouwspel op het podium. 'Ik zeg: we springen het podium op, schakelen zoveel mogelijk van zijn -' ze knikt naar de man die Caleighs mes op zijn keel heeft '- vriendjes uit, stichten hier en daar een onschuldig brandje ter verwarring en schreeuwen dan 'sperwer' in de hoop dat onze onbekende rebellen hun gezichten laten zien.'

Ze wacht ongeduldig op Lucs reactie terwijl ze zichzelf klaar maakt om het podium op te springen.

Afbeelding

Benicio trekt zijn benen op het bed en kijkt naar de grond. Hij hoort hoe Jessa naast hem neer hurkt en hem vraagt of het wel gaat. Hij veegt verwoed langs zijn ogen en slikt. Dan kijkt hij haar aan. Ze is oprecht bezorgd en voorzichtig verschijnt er een waterig glimlachje om zijn mond.

'Het gaat niet goed,' zegt hij schor, 'maar dat heeft alleen maar tijd nodig. Simon is dood.' Hij slikt moeizaam. Jessa vraagt of ze iets kan doen. Hij kijkt naar dankbaar aan. 'Alleen je aanwezigheid is al een enorme troost,' zegt hij zacht. 'Ga alsjeblieft niet weg?'

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa merkt hoeveel het haar doet om Benicio zo ongelukkig te zien. Vijf minuten geleden was ze eigenlijk van plan de kamer zo snel mogelijk te verlaten om hem maar niet aan te hoeven kijken, maar na zijn verzoek om te blijven weet ze dat hij haar nu echt nodig heeft.

"Ik ga niet weg..." zegt ze zachtjes. Ze gaat op haar knieën zitten. "Het is moeilijk om iemand te verliezen. Ik ben er ook kapot van geweest dat Medea doodging en toen mijn-" Even stopt ze met praten. Nee, het ging nu niet over haar. Dit draaide om Benicio. Hij had troost nodig. "Ik zal bij je blijven..."

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Bastian:
Het ontgaat Bastian volledig dat het vriendinnetje van Eric hem een spottende glimlach schenkt. Hij had wel iets beters aan zijn hoofd; hoe dadelijk dit af te maken. Daarom schudt hij zijn hoofd, maar wordt tegelijkertijd afgeleid door een ontploffing aan de zijkant van het podium. Wat was er in hemelsnaam aan de han..?
Met een harde pijnlijke kreet zakt hij op de grond en nog voordat hij ziet dat het de verdomde heks van Eric is, voelt hij een lemmet op zijn keel staan. Nu pas is hij zich bewust van de toon in haar stem en beseft hij dat hij ergens een grove inschattingsfout gemaakt heeft. Nog voordat hij iets kan bedenken heeft de trut echter in zijn keel gesneden en kan Bastian een smoor van de pijn niet onderdrukken.

Afbeelding

Mel knikt naar Luc en haar blik verplaatst zich weer naar Caleigh. Waarom zou ze haar eigen leven wagen voor iemand anders, waar ze duidelijk niet bevriend mee was? Maar afleiding, dat moest ze wel kunnen, en zeker in de gaten houden of er niemand Caleigh van achteren zou belagen.
Luc komt als eerste in actie, door de trap op te blazen en als de rook verdwijnt ziet Mel hoe Caleigh de man op zijn knieën heeft weten te krijgen en hem met een mes op de keel klem heeft. Ze was opgelucht om te zien dat Caleigh in ieder geval voor nu aan de winnende hand is. Mel kijkt op naar Isra als deze duidelijk tegen Luc begint te praten. Ze probeerde te volgen wat ze vertelde, maar het was duidleijk voor Luc bestemd, want Isra praatte erg zacht. Ze meent het woord sperwer op te vangen, maar Mel had geen idee wat dat moest betekenen.

Ze richt haar blik daarom weer op het podium en ziet tot haar verschrikking van schuin achter iemand langzaam in de richting van Caleigh lopen. Snel trekt ze haar wand en probeert een goede spell te bedenken. Ze meost de man proberen te verlammen.. of.. Als de man dichter en dichter bij sluipt wordt Mel zenuwachtig en richt haar wand met twijfel.

"Bombarda Maxima" bedenkt ze impulsief, en raakt de grond vlak voor de man die zo tot ontploffing komt.

Ze kijkt met grote ogen naar de enorme ravage die ze hiermee heeft aangericht en stammelt slechts; "Ow.."

Afbeelding

Vol ongeloof kan Eric slechts staren naar dat wat er voor hem afspeelt. Hij had in gevechten eerder gezien dat ze veel in haar mars had, maar hij begreep niet waarom ze hier haar eigen leven in de waagschaal zette om hem te helpen. Een moment van euforie trekt er door hem heen als hij Bastian hoort kermen van de pijn, maar tegelijkertijd probeert Eric te bedenken hoe hij de boeien van zich af kon krijgen en haar kon helpen. Hij probeert nogmaals zijn touwen los te trekken, maar zijn gezicht betrekt van de pijn als het touw verder zijn polsen insnijdt.

Plotseling een krachtige ontploffing aan zijn linkerkant welke hem door het opvliegende stof even zijn ogen doet sluiten.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh glimlacht even vals als hij een smoor van pijn niet kan onderdrukken. Het is haar duidelijk wie hier sterker is, daar waar Eric geen kik had gegeven bij de zweepslagen, kermde hij al bij een knietje en een kleine snee.

"Je bent niets waard, zelfs een kleine snee doet al pijn. Als ik verder zou gaan, zouden de tranen over je wangen stromen," zegt ze dan en er ligt een valse toon in haar stem, "Je zou je moeten schamen."

Een plotselinge ontploffing, vlakbij zorgt ervoor dat ze even wordt afgeleid. Maar om de man geen kans te geven hiervan gebruik te maken laat ze zijn hoofd los en vormt haar hand een vuist. Haar vuist raakt hem hard tegen zijn kaak, hard genoeg om hem nu helemaal onderuit te halen. Zonder hem nog aan te kijken stapt ze naar Eric toe en knielt achter hem neer. Ze pakt haar dolk en snijd de touwen door die zijn polsen bij elkaar houden. Dan stopt ze haar dolk weg.

"Kun je staan en lopen, denk je?" vraagt ze hem gelijk.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc kijkt Isra aan als die zegt dat hij goed moet luisteren en dat ze het maar één keer zegt. Isra begint over de rebellengroep en Luc grijnst even kort. Dus niet alleen Caleigh is bekend met de groep, maar ook Isra. Deze informatie geeft hem een interessante kijk op de twee vrouwen. Hij knikt even instemmend. Mensen uitschakelen is niet zo moeilijk. Wacht, hij mag alleen bewusteloos slaan van Isra, hij ziet vanzelf wel hoe dat loopt. Het codewoord is bij Luc al bekend, maar dat hoeft Isra niet te weten. De plotselinge explosie die Mel veroorzaakt zorgt al voor wat paniek onder de mensen.

“Dit is het perfecte moment, dank je Mel” zegt hij met een grijns.

Dan springt hij het podium op en ziet hoe Caleigh Eric losmaakt. Hij grijnst even naar Eric.

“Leuk je weer te zien,” zegt hij, voordat hij een man neerslaat die ook het podium op klimt en aan wilt vallen.

Hij vind dat het aan Isra is om het woord te roepen en daarna te zien wat er gebeurde. Eerst moet hij maar eens wat mensen uitschakelen. De man ligt al gevloerd op de grond en Luc richt zich op een nieuwe man die op het podium staat, met zijn wand gericht op Luc.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel wordt weer terug bij de les geroepen als ze Luc hoort en zijn grijns ziet. Ze kijkt nogmaals naar het podium en ziet dan dat de man is verdwenen en Caleigh gelukkig nog helemaal in tact was. Ze slaakt een zucht, hoe kon ze zo'n spell roepen met iemand zo dicht in de buurt? Mel schudt haar hoofd en focust zich weer op het nu. Er was een gevecht aan de gang en ze konden haar daar vast bij gebruiken. Ze klimt op het podium, ontwijkt een spell van een van de mannen op het podium en richt vervolgens haar eigen wand op de man.

Afbeelding

Plotseling lijkt alles zich in fast foreward voor Eric af te spelen. Zijn handen waren los, Luc staat plotseling ook op het podium en er lijkt een complete chaos te heersen. Maar een chaos, waar hij niet op had durven hopen en die hem een uitweg kon bieden. Hij zag zelfs Bastian knock out op de vloer liggen. Eric probeert iets van een glimlach terug te produceren naar Luc. Nu zijn handen los waren, wrijft hij een keer over zijn bevrijde polsen en knikt op de vraag van Caleigh.
Hij zet zijn handen op de vloer en duwt zichzelf overeind. Het moment dat hij omhoog komt, overvalt een vlaag van duizeligheid hem en wordt het hem zwart voor de ogen. Eric probeert zich ergens aan vast te pakken, maar grijpt in de lucht en valt naar achteren.

Een paar seconden is hij zijn bewustzijn kwijt, maar als hij zijn ogen weer opent, beseft hij dat hij op de grond ligt, maar ook iemand heeft meegesleurd in zijn val.

"Sorr.." Wilt hij tegen Caleigh zeggen, maar zijn gezicht vertrekt van de pijn in zijn rug.

Eric leunt op zijn elleboog zodat hij niet meer op Caleigh ligt, sluit zijn ogen en wrijft hard met zijn vrije hand over zijn gezicht. Hij moest zich niet aanstellen en in ieder geval ervoor zorgen dat de rest hier veilig weg kon komen.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Isra schrikt even als iemand achter haar een Bombarda-spell roept, maar dan ziet ze dat het Mel was. Ze had niet gemerkt dat Mel erbij gekomen was, maar haar timing was perfect. Isra springt achter Luc aan het podium op en ziet tot haar tevredenheid dat Caleigh zich over Eric ontfermt.

'Petrificus Totalus!' roept ze tegen een man die in haar weg staat. De man krijgt niet eens de kans om zich om te draaien en valt voorover.

Isra rent naar het voorste gedeelte van het podium en ziet dat het publiek door alle consternatie flink in paniek is geraakt. Dat vuur hebben we misschien niet eens meer nodig. Ze zet haar wand op haar keel.

'Sonorus.'

Ze kijkt het publiek rond en ziet dat er tussen de duwende en trekkende massa ook een aantal mensen nog steeds naar het podium staan te kijken.

'SPERWER!' roept ze, in de hoop dat er iets gebeurt. Mocht dat 'iets' uitblijven, dan heeft Isra in ieder geval haar wand in haar hand en haar groepsgenoten in de buurt.

Afbeelding

Benicio knikt dankbaar naar Jessa en pakt voorzichtig haar hand vast.

'Dankjewel,' zegt hij, en zijn stem breekt.

Hij staart uit het raam.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa kijkt even naar haar hand die door Benicio wordt vastgepakt en ze voelt hoe haar maag samenknijpt als zijn stem breekt. Ze bijt even op haar lip en slaat haar andere hand om die van hem heen. "Als er verder nog dingen zijn die ik voor je kan doen, dan moet je het zeggen." zegt ze.

Eigenlijk wilt ze zelf heel veel zeggen. Dat ze bang is dat hij verkeerde dingen over haar dacht, dat ze zichzelf verschrikkelijk belachelijk had gemaakt en vooral dat ze heel erg bang was dat Eric het niet zo overleven of dat ze niets voor hem zou kunnen doen.

Zachtjes knijpt ze even in Benicio's hand. "Het komt wel goed..." zegt ze zachtjes tegen hem, maar ook een beetje tegen zichzelf.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh is opgelucht als zowel Luc als Mel het podium opkomen, maar let vooral op Eric. Als hij knikt dat hij op kan staan en de poging doet stata ze klaar om hem te helpen, maar voordat ze de kans krijgt om te helpen, wordt ze meegesleurd in zijn val. De aanraking met de grond is onverwachts en twee keer zo hard doordat Eric op haar valt. Haar hoofd knalt hard tegen de houten planken aan en even knijpt ze haar ogen dicht. Binnensmonds vloekt ze. Als ze haar ogen opent hoort ze dat Eric sorry wilt zeggen, maar het woord niet kan afmaken door de pijn. In elke andere situatie zou ze hem nu hardhandig hebben weggeduwd en staan schelden, maar dit was anders en ze begrijpt niet waarom. |Eigenlijk begrijpt ze de gehele situatie niet meer.

"Maakt niet uit," zegt ze als Eric op zijn elleboog leunt en ze weer vrij kan ademen.

Ondanks dat de val nog steeds pijn doet weet ze dat ze hier niet kunnen blijven liggen en ze staat weer op. Ook Isra staat nu op het podium en roept 'sperwer'. Even lijkt er niets te gebeuren, maar plotseling ziet ze verschillende lichtflitsen alle kanten opvliegen, voornamelijk gericht tegen diegene die de gevangene bewaken of bij de executies horen. Dan kijkt ze Eric aan.

"Wat ze ook gedaan heeft, het is een complete chaos," zegt ze tegen hem, "We moeten je hier wegkrijgen. Je kan op mij leunen."

Ze gokt dat ze hem wel kan houden, als ze maar voorbereid is op wat er kan gebeuren. Het is duidelijk dat hij hulp nodig heeft. Ze knielt naast hem neer en zonder op een reactie te wachten slaat ze zijn arm om haar schouder heen en ondersteunt hem zo goed mogelijk.

"Leun op mij tijdens het opstaan," zegt ze dan.

[RPG] Fantasy

Wie is er online