Welkom op Harry Potter Forum! 


Antwoord op onderwerp Ga naar pagina Vorige  1, 2

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: vr dec 30, 2011 22:11 

14.

De dagen gingen sneller en sneller, en inplaats van dat de klok langzaam ging in de lessen leek het uur soms maar net tien minuten. Voor ik het wist was er nog een halve week voorbij gegaan en duurde het nog maar een week voordat het feest was. En hoe dichterbij het feest kwam hoe zenuwachtiger ik werd en hoe meer ik ging twijfelen. Verdiende hij het wel? Was het niet mijn schuld dat hij zijn heil ergens anders ging zoeken? Moest ik wel doorzetten? Ik zuchte diep en liet me achterover op mijn bed vallen.
‘Wat is er?’ vroeg CJ nadat ze me een paar minuten had staan bekijken.
‘Hoezo?’ vroeg ik en probeerde te ontkennen. Ik wist haar andwoord toch al. ‘Je moet het doen.’
Maar was dat wel wat ik wou? Ik wilde dan misschien wraak op Logan maar zou het niet genoeg wraak zijn om hem gewoon te dumpen, midden in de gangen terwijl iedereen het zag?
‘Gewoon, je ligt te zuchten en te puffen en je kijkt een beetje bezorgt.’ Ze keek me onderzoekend aan. ‘Heb je iets van Logan gehoord ofzo?’
Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee ik heb niks van Logan gehoord.’ Zei ik afwezig.
‘Wat is er dan?’
Maar ik was alweer in gedachten verzonken en hoorde haar niet eens meer.
‘Lily?’ geen andwoord. ‘Lily!’
‘Wat?’ vroeg ik geïrriteerd en draaide mijn hoofd naar haar.
‘Wat is er dan?’
‘Niks! Dat heb ik toch al gezegd.’ Snauwde ik naar haar.
Maar ze leek niet op het minst uit het veld geslagen. ‘Heb je ruzie met James?’
Ik kreunde en liet me weer naar achter vallen.
‘Nou?’
‘Nee CJ, ik heb geen ruzie met James!’ zei ik en voelde een pest humeur aankomen.
‘Wie heeft er ruzie met James?’ in de deuropening stond Sasha.
‘Niemand!’ gilde ik gefrustreerd. ‘Ik ben weg hier.’ Vervolgde ik en liep naar de deur.
‘In je pyjama?’ vroeg Sasha.
Ik keek naar beneden en zuchte. Natuurlijk. Snel liep ik naar de kast terug. Ik haalde diep adem om een vloed van scheldwoorden tegen te houden.
CJ en Sasha barsten allebei in lachen uit.

tien minuten later liep eindelijk – volledig gekleed – naar beneden. De leerlingenkamer was op een paar lerende eerstejaars volledig leeg. Ik liep snel naar het portretgat en klom door de tunnel heen.
Vijf minuten later liep ik over het terrein van Zweinstein en ademde ik de frisse lucht in. Ik liep doelloze in gedachten verzonken rondjes, en toen ik een keer opkeek zag ik dat ik ineens op het zwerkbal terrein was en keek verbaasd om me heen. Was ik zo ver gelopen?
En toen hoorde ik een bekende stem. Ik keek om me heen en hoopte dat hij me niet zou zien, vandaag had ik echt geen zin om hem te zien. Maar hij liep nergens rond, het geluid kwam uit de kleedkamers. Op mijn tenen liep ik naar de deur en legde mijn oor erop, benieuwt waar ze het over zouden hebben.
‘Hoe gaat het tussen jouw en Simphson, Alcott?’ vroeg een zware jongensstem. Jeffrey Rijders.
‘We hebben ruzie.’ Zei hij.
‘Je lijkt het niet echt erg te vinden, ofwel?’ vroeg een andere jongensstem. Barend Kannewasser. De drijver van het team.
‘Ze komt wel terug, zoals altijd.’ Hij lachte. ‘En trouwens, over een tijdje heb ik haar niet meer nodig. Veel tijd zal Lily niet meer nodig hebben.’
Ik trok een lelijk gezicht en had de neiging om de deur open te trekken en hem een klets tegen zijn gezicht te verkopen. Wat een zak! Dat ik ooit verliefd op hem was geweest.
‘Je weet het nooit met meisjes.’ Concludeerde Jeffrey. ‘Als je denkt dat ze het willen, duwen ze je weer weg.’
Alle jongens begonnen te lachen.
‘Nee, Lily is zo niet. Ze laat me niet eeuwig wachten.’ Vervolgde Logan. Hij zuchte. ‘Soms heb ik het gevoel dat ze me de laatste tijd steeds vaker wegduwt. Ik weet niet, maar soms… heb ik het gevoel dat ze het weet.’ Het werd muisstil.
‘Wat weet?’ vroeg Kannewasser.
‘Dat ik met Cassie naar bed ga.’ Verzuchte hij.
‘Waarom doe je het dan nog?’ vroeg Jeffrey. ‘We weten dat je van Lily houdt en dat je Cassie nooit boven haar zou verkiezen.’
Ik knipperde met mijn ogen en liet me toen langs de houten muur naar beneden glijden. Houdt hij van me?
‘Ik weet het niet, Cassie is een verslaving, als zei je een keer aanraakt wil je dat ze het nog een keer doet. Maar Lily, ze is zo knap en aardig en…’ hij zuchte. ‘Ze is het meisje dat je aan je ouders voorstelt, de ideale schoondochter. Ze heeft alles wat een jongen kan wensen.’
‘Wat ontroerend.’ Zei Barend lachend.
‘Hou jij je bek!’ snauwde Logan. ‘Als je ooit een meisje langer kan vasthouden dan twee weken, dan weet je misschien wat ik bedoel.’
Het was even stil en op mijn tenen sloop ik weg en een paar meter verder begon ik te rennen.

Ik kon dit niet doorzetten, ik kon het niet!

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: do jan 05, 2012 15:05 

15.

Ik rende terug naar het kasteel met tranen in mijn ogen die ze deden laten glinsteren. Ik was een kutwijf, ik had alleen maar aan mezelf gedacht toen ik mijn ‘wraak’ bedacht. Ik moest alles terug draaien, voordat ik mensen ging kwetsten met mijn acties.
Toen ik voor de dikke dame stond streek ik gauw met een hand door mijn haar en vreef snel door mijn ogen.
‘Is er iets liefje?’ vroeg ze bezorgt.
Volgens mijn was ze voor het eerst in twee weken niet zat van de wijn.
‘Nee, er is niks aan de hand,’ antwoorden ik beleeft. ‘Ik heb gewoon te hard gerent. Dat is alles.’
Ze keek me nog een keer bedenkelijk aan en toen zonder dat ze me het wachtwoord vroeg sloeg ze het portret gat open.
Ook goed.
Snel klom ik door de korte stenen tunnel en liet mezelf eruit glijden. Ik keek gauw door de leerlingenkamer en vond al snel wat ik zocht. Met grote passen liep ik erheen.
‘James?’ vroeg ik toen ik bij de stoel zat waar hij blijkbaar aan het leren was. Maar schijn bedroog, hij had een zwerkbal boekje in zijn leerboek zitten. Sasha deed het ook wel is omdat de hoofdmonitor er een handje naar had gekregen om iedereen te straffen die tussen vijf en zes niet zat te leren.
Hij keek op en glimlachte toen hij zag dat ik het was. ‘Wat is er?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Ik wil even met je praten, onder vier ogen.’ voegde ik eraan toe en liet mijn blik glijden over zijn mede Marauders vriendjes en de tientallen eerste en tweede jaars.
‘O,’ zei hij verdwaast en keek snel om zich heen. ‘Natuurlijk!’ vervolgde hij en veerde behendig op van zijn stoel. ‘Laten we een eindje gaan lopen.’ Zei hij toen.
Ik knikte en liet me door hem weer naar het portretgat begeleiden er viel een ongemakkelijke stilte tussen ons toen we door de gangen liepen. Hij liep een stel trappen op en stopte voor een meisjes wc.
‘Daar mag jij niet in.’ Zei ik verbaast.
‘Dit is de wc van jammerende Jenny, niemand komt hier.’ Merkte hij droog op.
‘Waarom komt hier niemand?’ vroeg ik belangstellend.
‘Wacht maar, daar kom je zo achter. Maar het is bijna de enige plek waar we alleen kunnen zijn.’
Hij duwde de deur voor me open. ‘Dames gaan voor.’ Zei hij met een sierlijk handgebaar naar binnen. Ik glimlachte en liep naar binnen waarna ik naar de wasbakken liep en erop ging zitten.
‘Dus…’ zei hij en er viel even een stilte. ‘Waar wou je het over hebben?’
Ik haalde diep adem terwijl er van alles door mijn hoofd spookte. Zou hij boos zijn? Of, hoe zou hij reageren? Ik probeerde mijn klamme handen aan mijn broek af te vegen maar het lukte niet. Deed ik er wel goed aan? Ik keek overal naartoe behalve naar James. Ik kon hem niet aankijken. Ik wist niet zeker of ik er goed aan deed, maar mijn gevoel zei van wel.
Wat moest ik zeggen? Dacht ik in paniek en ineens kwam het in me op dat ik helemaal niets had voorbereid. Iets wat ik altijd deed, ik ging nooit naar een jongen voordat ik eerst een half uur voor de spiegel had staan repeteren. Bij Logan deed ik dat niet meer, maar de eerste keer dat ik James moest kussen had ik een uur voor de spiegel gestaan. Klote! Wat moet ik zeggen. gedoe, gedoe, gedoe! Wat moest ik zeggen? Ik kon niet zeggen wat er was gebeurt, dadelijk denkt hij dat ik gek ben ofzo, of… van veraf hoorde ik James zijn stem zeggen, ‘Lily?’
Verbaasd keek ik om me heen en herinnerde ik mezelf waar ik was. ‘Wat?’
‘Gaat het?’ vroeg hij bezorgt. ‘Je kijkt ofdat je elk moment kan flauw vallen.’
‘Ja, het gaat best hoor, dankje.’ Antwoorden ik bedrukt.
Hij leek gerust gesteld. ‘Waar wilde je het over zeggen?’
‘Ja, uhm…’ zei ik zenuwachtig. ‘Over dat, ik wilde…’ ik slikte moeizaam en streek gauw door mijn haren heen. Toen sloot ik mijn ogen en gooide ik het eruit. ‘Ik kan het niet doen!’
Hij keek me verbaasd aan. ‘Wat niet?’
‘Op het feest.’ Zei ik met een bang voorgevoel. ‘Ik kan het niet doorzetten.’
‘Wat!?’ vroeg hij verbaasd. ‘Hoezo niet?’
Ik keek naar beneden en durfde hem niet aan te kijken toen ik vertelde waarom ik het niet kon doorzetten.
‘Lily,’ zei hij met een vreemde klank in zijn stem. ‘Je moet het doorzetten.’
‘Nee, het kan niet. Ik zou net zo erg zijn als Logan… en, uhm,’ ik haalde diep adem. ‘Niemand verdient het om zo vernederd te worden.’
Hij zuchte. ‘Lily, je begrijpt het niet…’
‘Jawel! Ik begrijp het wel! Ik heb hem horen zeggen dat hij van me houdt! Jongens die dat zeggen horen…-’
‘Denk je dat hij van je houdt?’ James begon hard te lachen. Ik voelde me uitgelachen, vernederd en net toen ik wilde weglopen ging hij verder. ‘Denk je werkelijk dat hij van je houdt?’
Ik draaide me om met tranen in mijn ogen. ‘Hij zei het; tegen zijn vrienden. Dat moet toch iets zeggen.’
‘Misschien heeft hij je gezien.’
Toen barste ik los. ‘Wat maakt jouw het uit!’ schreeuwde ik. ‘Het zijn mijn zaken! Niet de jouwe.’
‘Niet mijn zaken?’
‘Inderdaad!’ zei ik geïrriteerd. ‘Niet jouw zaken!’
‘Goed!’ zei hij gefrustreerd. ‘Wat jij wil. Maar onthoudt een ding, Lily. Denk er vooral aan als je later bij hem in bed ligt. Kun jij met een man leven waarvan dat je weet dat hij is vreemd gegaan.’
‘Je snap het niet!’ riep ik, hij had Logan niet horen praten in de kleedruimte. Hij hield echt van me! Cassie was slechts een vervanging van mijn.
‘Jawel! Ik snap het wel!’ riep hij gefrustreerd. ‘Jij wilt iemand vergeven die jouw pijn heeft gedaan. Voor ieder ander zou je genoeg zijn geweest.’ Hij keek de andere kant op. ‘Voor mijn zou je genoeg zijn geweest.’
‘Wat bedoel je daarmee?’ fluisterde ik zacht.
‘Is het je nog niet duidelijk?’
Ik schudde mijn hoofd. ‘Wat bedoel je?’ herhaalde ik weer.
‘Zo moeilijk is het niet.’ Mompelde hij.
‘Vertel het me dan?’ zei ik scherp. ‘Want ik weet niet wat je bedoelt.’
Lange tijd bleef het stil. Toen leunde James tegen de deur aan en zei; ‘Ik hou van je!’
‘Wat?’ vroeg ik geschokt.
‘Ik hou van je…’ mompelde hij. ‘En ik weet dat jij ook iets voor mijn voelt, ik voelde het elke keer als je me kuste. Ik voelde het!’ zijn stem werd iets sterker. ‘En ik heb altijd gedacht dat je sterk in je schoenen stond, dat geen een jongen over jouw heen kon lopen.’ Hij keek haar lange tijd aan. ‘Maar blijkbaar had ik het mis!’
‘Waarom heb je dit gedaan, James?’ vroeg ik hem zacht.
‘Wat gedaan?’
Ik zuchte. ‘Gedaan ofdat het je allemaal niet kon schelen, dat je het zogenaamd deed op mij te helpen.’ Ik keek hem recht in de ogen en ik wist dat hij zich gekwetst voelde. ‘Waarom liet je mijn geen andere jongen zoeken die het voor mij wou doen zodat jij er niet onder zou lijden.’
Hij lachte. Hard. ‘Wat zou jij hebben gedaan als je in mijn schoenen zou staan?’ vroeg hij, zijn stem klonk bitter. ‘twee jaar lang heb ik je met rust gelaten. Twee jaar! En het was moeilijk. Twee jaar heb ik je met jongens zien lopen terwijl ik het gevoel had dat ik naast je hoorde te lopen. Dat ik je hand vast mocht houden. En toen kwam Logan in beeld!’ hij spuwde de naam Logan uit. ‘En je leek het sirieus te menen met die jongen. Je had zo’n gelukkige glans in je ogen als je met hem was.’ Hij vreef over zijn gezicht heen. ‘En ik dacht dat ik nooit meer de kans zou krijgen.’ Hij glimlachte. ‘En toen kwam jij de jongens slaapzaal binnen, met je geweldige ideetje om wraak de te nemen op hem. En ik zag mijn kans, Sirius deed moeilijk, Remus had het nooit gedaan en Peter had je waarschijnlijk nooit gewild. Daar kon je Logan niet jaloers mee maken. Dus zei ik dat ik het zou doen.’ hij glimlachte. ‘Het was een droom die uit kwam. Ik kon Lily Evers kussen, je zou het uitmaken met Logan en ik zag het al helemaal voor me. Misschien zouden we wel vrienden worden en uiteindelijk misschien meer.’
Ik keek hem gekwetst aan. ‘Je hebt me gebruikt!’
‘Jij mijn ook, nietwaar?’
‘Je had nee kunnen zeggen als je het zo erg had gevonden.’ Kaatste ik terug. ‘Maar nee, meneer Potter zag zijn kans schoon.’ Ik keek hem beledigt aan. ‘Je hebt me gebruikt!’
‘En jij laat je gebruiken door Logan!’ kaatste hij terug. Hij wist dat hij me daardoor pijn deed, maar toch zei hij het. Ik keek hem verdrietig aan en ik zag dat zijn gezicht iets verzachte.
‘Lily,’ zei hij zacht en deed een stap naar me toe, ik sloeg mijn armen over elkaar en wachte op wat er volgde. ‘Doe dit jezelf niet aan, je weet dat Logan niet van je houdt.’ Ik schudde mijn hoofd ontkennend. ‘Nee, Lily. Je weet het. Waarom gaat hij anders met andere meisjes naar bed.’
‘Omdat ik hem niet gaf wat hij wou.’ Ik keek hem aan. ‘Sexs.’
Hij schrok. Dat wist hij niet. Hij dacht dat ik en Logan allang met elkaar naar bed waren geweest. Ik had het hem ook nooit vertelt, waarom zou ik. Toen ik in de tijd kwam van jongens en al de dingen die daarbij hoorden waren wij allang geen vrienden meer.
Hij herstelde zich snel. ‘En dan nog…-’
‘Nee, James, luister!’ zei ik vastberaden. ‘Waarom laat je het niet rusten, oké?’ ik haalde diep adem. ‘Ik dump Logan, gewoon met de rede dat ik niks meer voor hem voel. Ik kan verder met mijn leven, hij kan verder met zijn leven en jij kan verder met je leven.’
‘Ik wil niet verder met mijn leven als jij niet bij me bent.’ Zei hij.
‘Het spijt me.’ zei ik en ik meende het echt!
‘Nee! Lily doe dit niet!’ zei hij gekwetst.
‘Je bent een vriend James. Meer niet, dat zul je ook nooit zijn.’ Ik voelde me gemeen, een kutwijf. Maar ik moest het doen.
Hij keek me aan met een gekwetste blik in zijn ogen. ‘Je liegt.’
‘Nee! Jij liegt. Je hebt tegen me gelogen! De hele tijd. Ik zou dit nooit goed hebben gevonden als ik wist wat ik nu weet!’ ik haalde diep adem en zei de woorden waarvan dat ik wist dat het zijn hart zou breken. ‘Ik wil je niet! Wanneer wil je dat inzien?’
Hij knikte. Gekwetst, vernederd en bijna in tranen. ‘Veel geluk in je leven Lily. Ik hoop dat je héél gelukkig word met Logan.’ Toen liep hij weg. langs me heen en hij duwde de deur boos open. Met een knap viel hij terug in het slot. Ik draaide me om en sloeg mijn handen voor mijn gezicht. langzaam begon de tranen te rollen.

Ik had het gevoel dat ik zojuist mijn beste vriend was kwijt geraakt.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo feb 12, 2012 20:43 

16.

Ik stond voor de spiegel en keek naar wat ik aanhad. Vandaag was het feest, het feest waarop als ik niet alles had stopgezet wraak had genomen op mijn – bijna – ex vriend. Ik streek een keer over mijn haren om ze goed te leggen en bekeek mezelf nog een keer in de spiegel, ik wou mezelf extra mooi maken zodat Logan goed zou weten wat hij had laten varen toen hij zich inliet met Cassie.
Dreuzel kleren waren verplicht geweest, het zou een soort house party worden die je in al die Amerikaanse film zag, harde muziek, drank en sexs voor de mensen die zich er nodig toe achten.
‘Ben je klaar, Lily?’ vroeg CJ aan me die uit de badkamer kwam gevolgd door Sasha.
Ik knikte, ‘Ja,’ antwoorden ik een beetje schor. ‘Ik ben er klaar voor.’
‘Weet je het is eigenlijk maar beter dat je het niet hebt door laten gaan.’ Zei Sasha. ‘Anders was jij straks de boosdoener geweest en zou jij de oorzaak van alles zijn geweest.’
Ik knikte, iets waar ik al veel eerder achter was gekomen maar het uit mijn hoofd had gebannen omdat ik te graag wraak wou nemen op Logan, hem laten zien dat ik niet over mezelf heen liet lopen.

Na negen uur kwamen er geen leraren meer buiten hun kantoor, tenzij ze geluid hoorde. De Marauders hadden een geluid afstotende spreuk over alle kantoren uitgesproken zodat niemand gepakt kon worden. De gangen liepen vol met mensen die nieuwschierig waren waarom de Marauders ons naar de zevende verdieping stuurden. Daar zat niks maar ik wist wel beter. James had het me een keer laten zien.
De zaal die er nu was was veel anders dan toen ik en James er alleen waren geweest. Hij was compleet wit, uit het niets kwam harde muziek er was een lange bar waar een paar meiden achter stonden die drank aan mensen gaven. Ze waren gekleed in kort rokje en een soort van beha met sliertjes. Sommige mensen waren al binnen en dronken glas naar glas alcohol op. Ik grinnikte, ze hadden het groot aangepakt. CJ gaf me een bemoedigend klopje op mijn schouder en samen met haar en Sasha liep ik naar James toe om hem te feliciteren, niet wetend hoe hij op me zou reageren. Dit was de eerste keer naar onze laatste confrontatie dat we elkaar weer zouden zien. Maar – tot mijn verbazing – deed hij juist heel normaal. Misschien omdat hij niet wist hoe hij zich anders moest gedragen, hij wou – denk ik – niet boos op me zijn. Maar hij wou ook niet aardig tegen me doen, dus deed hij normaal.
Ik glimlachte naar hem en pakte zijn hand vast. Met een schorre stem fluisterde ik, ‘Gefeliciteerd, James.’ Ik gaf hem een klein pakketje waar een ketting in zat waarvan ik wist dat hij hem mooi vond en er zat een briefje bij waarop stond;

Bedankt voor de leuke tijd die we samen hebben gehad,
Ik hoop dat we dit alles achter ons kunnen laten en gewoon weer vrienden zijn,
zoals vroeger.. Het spijt me dat ik je heb gekwetst.

Veel liefs,
Lily.


Ik gaf hem een hand en drukte drie kussen op zijn wang, bij de laatste kus draaide hij zijn hoofd een stukje zodat de kus op mijn mond belande. Ik keek hem verbaasd aan en hij knipoogde naar me en toen wist ik dat het wel goed met ons zou komen.
Nadat we drie glazen vuurwisky op hadden begaven we ons met zijn drieën naar de dansvloer en dansten. Na wat eeuwen leek gingen CJ en ik terug op de bank zitten, we lachten, we dronken nog wat en toen we keken waar Sasha was zagen we dat ze in een hoekje tussen de muur en Sirius zat gedrukt. Ze waren aan het kussen. Ik tikte CJ aan en samen begonnen we te lachen. Nooit gedacht dat die twee elkaar een kans zouden geven. En toen zag ik het ineens, de Marauders hadden hokjes ontworpen voor mensen die niet gezien wouden worden samen. Maar een stel had de gordijn niet helemaal goed dicht gemaakt, of Cassie had het expres gedaan.
‘Hoe durft ie!’ siste ik.
‘Wat is er?’ vroeg CJ geschrokken van mijn boze gezicht.
Maar ik luisterde niet meer naar haar en stapte vast beraden op. Ik voelde dat sommige ogen me volgde waaronder Sirius en James die tegenover ons hadden gezeten.
Toen ik bij de witte gordijntjes was rukte ik ze open. Logan ogen schoten open en keken me geschrokken aan. Hij duwde Cassie van zich af. ‘Lily!’ riep hij geschrokken.
Ik haalde uit en gaf hem een klap in zijn gezicht.
Hard zal de klap niet zijn geweest maar hij kreeg een wazige blik in zijn gezicht en wankelde een beetje. ‘Lily, ik…’ zei hij stotterend. ‘Ik kan dit uitlegg-’
‘Hou je mond!’ gilde ik en ik wist dat iedereen naar de scène keek. ‘Hou verdomme je mond!’ hij keek me geschrokken. Hij had me nog nooit boos gezien, niet echt tenminste. ‘Dacht je dat ik het niet wist!?’ vroeg ik buiten adem en keek hem verachtend aan, hij keek me verbaasd aan. ‘W-wat wist?’
‘Dat je vreemd ging!’ het leek of hij nog een klap in zijn gezicht kreeg want hij wankelde. ‘Ik wou dat ik alles had doorgezet maar dat gunde ik je niet, ik had medelijden met je, maar weet je wat Logan, je bent een klootzak en een zielige ook!’
Toen richten ik me tot Cassie. Ze keek me aan met een voldoening in haar gezicht dat ik haar ook wel in haar gezicht had kunnen slaan. ‘Ik hoop dat je tevreden bent, je mag hem voor jezelf houden! Want ik hoef hem niet meer!’
‘Nee! Lily, alsjeblieft.’ Zei Logan wanhopig. ‘Ik ik…’
Maar ik draaide me om na nog een laatste vuile blik op hem te werpen. Het liefst had ik nog op de grond gespietst zoals hij bij Cassie had gedaan en hem vertelt dat hij niks meer voor me betekende. Maar dat deed ik niet, ik liep weg. Weg van het feest, weg van alles.

Ik moest iets recht zetten voordat het te laat was.

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  

Professor

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: in Tortuga ;)

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo feb 12, 2012 20:45 

17.

Het feest was op een vrijdag gehouden dus tot mijn opluchting hoefde ik me de volgende dagen aan niemand te vertonen. CJ en Sasha hadden meerdere malen gezegd hoe trots ze op me waren en vertelde me zaterdag avond dat Logan meerdere malen voor de Dikke Dame gestaan en haar had gesmeekt hem binnen te laten maar dat had ze gelukkig niet gedaan zonder dat hij haar het goede wachtwoord kon geven. Ondanks de opluchting die ik voelde was een deel van me ook droevig dat het uit was. Maar dat was
niet erg, daar kwam ik wel weer overheen.
De maandag kwam snel en nadat Sasha me bemoedigend had toegesproken liep ik met haar mee de wenteltrap af naar de leerlingenkamer waarna we naar de Grote zaal liepen. Niemand keek me gelukkig raar aan, sommige gaven me hooguit een bemoedigd glimlachje. De dag ging bijzonder gewoon voorbij. Anderling gaf zoals gewoonlijk weer een grote berg huiswerk op, Slakhoorn prees haar nog steeds de hemel in en de les van Banning verliep gemoedelijk. Toch liep ik die dag met een knoop in mijn maag, misschien omdat ik wist dat ik uiteindelijk de confrontatie aan moest. En dat moment kwam sneller dan me lief was…
‘Lily!’ Doorlopen, Lily. Misschien geeft hij het op.
‘Lily, alsjeblieft, wat even!’
Ze zuchtte en draaide zich om. ‘Wat is er?’
‘Ik wil uitleggen wat er gisteren gebeurt…-’
‘Dat leek me vrij duidelijk!’ onderbrak ik hem ruw.
Hij keek me hulpeloos aan. ‘Ik weet dat het een stom excuus is, maar ik had teveel gedronken gisteren en toen kwam Cassie naar me…-’
Weer onderbrak ze hem. ‘Ik weet alles al, Logan. Al weken!’
‘Wat… hoe bedoel je?’
‘Dat je al maanden achter mijn rug om met haar gaat! Dus kom nu niet aan met het was een éénmalig foutje!’
De wanhoop groeide in zijn ogen. ‘Ik begrijp dat je boos op me bent en ik begrijp dat je het me niet meteen kan vergeven maar kan je me niet nog een kans geven?’
Ik keek hem vol ongeloof aan. ‘Jou een kans geven?’ vroeg ik sarcastisch.
‘Alsjeblieft, je moet begrijpen waarom ik dat met Cassie deed.’
‘Wat valt er te begrijpen?’ vroeg ik glimlachend.
‘Je begrijpt het niet,’ zei hij wanhopig. ‘Jij bent een meisje, jij hebt dat niet nodig, maar je wou niet met me naar bed en ik werd gefrustreerd en ik wou je niet kwetsen dus ik dacht dat het het beste was als ik met een ander meisje…’ hij keek me aan en zag dat ik bozer werd met elk woord dat hij zei. ‘Ik hou van je, Li-’
‘Mannen die van hun vriendin houden doen zoiets niet, Logan!’ snauwde ik en met dat was het voor mijn gedaan, ik draaide mezelf om en liep weg nog een paar keer riep hij me maar ik trok mezelf er niks van aan en liep verder.

Later die middag zaten ik CJ en Sasha met zijn alle voor het haardvuur, op een paar hardwerkende vijfde jaars was iedereen weg, naar buiten, eten of gewoon ergens rondhangen.
‘Hoe gaat het nou tussen jou en James, Lily?’ vroeg Sasha aan me.
Ik keek op van het huiswerk dat ik in mijn schoot had liggen en haalde mijn schouder op. ‘Ik weet het niet precies, op het feest hebben we het eigenlijk een beetje bijgelegd maar verder hebben we niet meer echt gepraat, alleen een paar keer naar elkaar gelachen toen we elkaar tegen kwamen in de gangen. Hoezo?’
‘Oh, nee ik ving wat dingentjes op in een gesprek tussen Sirius en James, niets belangrijks…’ ze wierp een zijdelingse blik op mijn en zag dat ze mijn aandacht had.
‘Wat dan?’ vroeg ik nieuwschierig.
‘Niks belangrijks.’ Zei ze glimlachend.
‘Nee, wat? Zeg is?’
ze grijnsde. ‘Gewoon, dat hij nog altijd een zwak voor je heeft, en dat is een beetje zacht uigedrukt.’
‘Echt?’ vroeg ik hoopvol.
Ze knikte.
‘Denk je dat ik…?’
CJ en Sasha keken elkaar aan en zeiden toen in koor; ‘Waar wacht je nog op!?’
Ik grijnsde, sprong uit mijn stoel en gunde mezelf nog net de tijd om een das en mantel van boven te pakken.
Ik wist dat James op een maandag altijd rond het middaguur aan het vliegen was dat deed hij al vanaf het tweede jaar nadat hij in het zwerkbalteam was gekomen en ik vond hem daarom ook op het zwerkbalveld. Een tijdje keek ik alleen maar naar hem. Hij was een van de beste zwerkbal spelers van Zweinstein. Hij droeg de rode zwerkbal gewaden van Griffoendor eerst had hij me niet in de gaten dus ging ik op een houten bankje zitten en keek alleen maar naar hem. Maar ineens keek hij om en zag hij me staan, even bleef hij verbaast in de lucht hangen maar toen liet hij zich met een snelheid zakken en stond hij binnen een paar seconde naast me.
‘Hé,’ zei hij glimlachend. ‘Wat doe je hier?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Niks bijzonders, wou met je praten.’
‘Waarover?’ vroeg hij grijnzend.
Ik glimlachte verlegen naar hem en zei; ‘Ons.’
Hij trok zijn wenkbrauwen speels op en ik zag dat zijn glimlach verbreedde.
‘Ik wist niet dat er een ons was?’
Ik tuiten mijn lippen. ‘Ik ook niet, is die er dan?’
Hij haalde zijn schouders op en liep een stukje op mijn af. ‘Vertel jij het me maar?’
Ik glimlachte naar hem en liep een stukje achteruit maar kwam er toen achter dat ik niet verder kon door het houten podium, ik stond tegen de muur aan en zag hoe James op me af kwam. Ik richten mijn hoofd naar hem toe en aarzelend liet hij zijn hoofd een beetje zakken ik glimlachte en snel flitsten zijn ogen naar mijn lippen en toen drukte hij ze erop. Ik glimlachte tegen zijn lippen en woelde met mijn handen door zijn koele haren. Na een paar seconde liet hij me los.
‘Wil je volgend weekend met me naar Zweinveld?’
‘Moet je dat echt nog vragen?’
‘Natuurlijk! Betekend dat een ja?’
Ze rolde haar ogen, sloeg haar armen om hem heen en drukte haar mond op de zijne bij wijze van antwoord. Ze voelde zijn glimlach tegen haar lippen aan en toen tilde hij haar op en draaide haar in het rond.

Ik wist dat alles goed zou komen met ons.


Dit was het, het einde van Revenge, ik hoop dat jullie het mooi vonden :P

_________________
Blessed is the heart that bends; it can never be broken.


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Antwoord op onderwerp  [ 19 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1, 2


Keer terug naar Fan Fictions
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 5 gasten

cron

Powered by phpBB :: FI Theme