[RPG] At the other side of the world (8)

Nienna · Lid Wikenweegschaar

’Ja, jouw hulp,’ zucht ze, ‘Héél af en toe kan dat voorkomen. -en dan ben ik er net zo blij mee als jij,’ Dat laatste mompelt ze erachteraan. Ze maakt zijn deur wat verder open en loopt de kamer in. Haar blik gaat de kamer even rond, een boek op bed en voor de rest niets bijzonders te zien. ‘Geen Sophia?’ Ze kan het niet laten een opmerking te maken.
Ze gooit hem zijn jas, sjaal en handschoenen. ‘Kom, we hebben geen tijd om te treuzelen. De rest leg ik je onderweg wel uit.’ Met een lach kijkt ze hem aan, ‘We gaan een ritje maken, de paarden staan klaar. Je hebt toch wel eerder op een paard gezeten?’
Aanvoelend dat er een weerwoord gaat komen van Flynn, besluit ze hem iets meer informatie te geven. ‘We gaan een cadeautje ophalen, en vervolgens heb ik jouw hulp nodig bij het.. ehh.. gebruiksklaar maken.’ Nogal ongeduldig loopt ze de gang weer in, ‘Kom je?’

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn trekt een gezicht als hij zijn sjaal, jas en handschoenen in de handen gedrukt krijgt en luistert ontzet naar de uitleg van Sam.
'Ik moet met jou mee? Alleen met jou?'
Hij onderdrukt sterk de neiging van een walgend gezicht te trekken terwijl de gedachte 'Sophia gaat dit niet leuk vinden, na het voorvalletje bij de heksen.' door zijn hoofd gaat. Hij mag echt blij zijn dat hij nog leeft.
'En nee, Sophia is hier niet. Ze is niet constant bij me hoor.'
De waarheid is gewoon dat ze hem momenteel heel hard aan het negeren is. Zucht.
Maar dat hoeft Sam niet te weten.

Met tegenzin wikkelt hij de sjaal rond zijn nek.
'Een cadeautje?' Hij rolt met zijn ogen. 'Geweldig. Fine, als je dan toch zo mijn hulp nodig hebt, dan ga ik ondertussen bedenken wat ik van jou terug wil als wederdienst. Denk maar niet dat ik dit gratis ga doen hoor, en zeker niet om jou te behagen.' een klein grijnsje verschijnt rond zijn lippen.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

‘Prima, bedenk jij maar wat je wilt,’ ze maakt er een luchtig gebaar bij, ‘Denk alleen niet dat er ooit iets tussen jou en mij zal gebeuren.’

Waneer Flynn eindelijk aangekleed is, gebaart ze hem te volgen. Net een hondje zo. Eerst gaat ze nog even langs haar eigen kamer, waar ze een stoffen zakje meeneemt, nog een sjaal en een jas, om vervolgens naar buiten te gaan. ‘Neem jij de gevlekte maar,’ wijst ze hem op het kleinere paard, ‘Ik neem deze zwarte schoonheid. Je komt er zelf wel op?’ Het was geen vraag, want no way dat ze hem ging helpen.

Samantha vliegt er meteen in galop vandoor, zodra Flynn –eindelijk- ook zit. En niet perse omdat ze zo ver moeten, meer voor het effect. Stiekem hoopt ze een ‘plof’ achter haar te horen. Eenmaal in het bos, gaat ze over in stap en kijkt ze naar Flynn. ‘We zijn er bijna.’

En dan rijden ze de begraafplaats op. Samantha besluit Flynn maar even te laten piekeren en rijdt op even tussen de graven door, totdat ze de juiste heeft gevonden. ‘Hier is het.’ Ze stapt af en veegt de sneeuw van de grafsteen af. Thomas Taylor. Er liggen zelfs nog bloemen. Ze kucht even en haalt vervolgens een schep te voorschijn. ‘Jij mag beginnen,’ knikt ze naar Flynn, terwijl ze hem de schep aanreikt, ‘Het zal niet al te moeilijk gaan, aangezien het zand nog vrij los ligt.’

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn slaakt een zucht als hij meteen het kleinste paard voor zichzelf krijgt.
Puh, het is toch lekker schattig!

Hij aait het even over zijn kop en kruipt dan op zijn rug om daarna de teugels te nemen zodat hij Sam kan volgen die er als een drama queen vandoor gaat.
Flynn rolt met zijn ogen en blijft verveeld achter haar rijden in volle galop, die stomme saaie en vervelende verplichte paardrijlessen die hij moest doen van zijn ouders hebben dan toch nog iets opgeleverd.

Hij bijt op zijn lip als ze door het bos rijden en even later op een kerkhof terecht komen. Van zo'n plaatsen houdt hij helemaal niet en zelfs zijn paard voelt een beetje onrustig aan. Flynn weet dat dit door zichzelf komt omdat dieren dit aanvoelen. Hij aait even over de manen om het paard in rust te houden en kijkt dan naar Sam die zich van haar paard laat glijden en bij een graf gaat staan.

Hij kruipt van zijn eigen paard af en neemt de teugels vast zodat het beest niet gaat lopen om daarna een blik te werpen op het graf.
'Thomas? -' Hij snuift diep als hij een schop in zijn handen krijgt. 'Geen denken aan, mens! De doden opgraven brengt alleen maar ongeluk!'
Jep, Flynn is gelovig xD

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Jarrod Michaelis

Jarrod wacht geduldig tot Dominic de trui aan heeft getrokken, terwijl hij het gevoel krijgt dat zijn vinger eraf beginnen te vriezen. Ja, Jarrod heeft een gevoelige en kwetsbare huid, oké? "Dooom, mijn huid droogt uit." Jarrod zet een pruillipje op. Want hij is zielig. En stiekem wil hij mee met de anderen, want alleen met Dominic zijn voelt verschrikkelijk awkward. En ook een beetje eng, nadat Dom en Noah elkaar in de haren gevlogen zijn.

Omdat hij toch van de sneeuw wil genieten, begint hij een sneeuwbal te rollen. Al snel gaat hij verder over de grond. Ja, Jarrod houdt van enorme sneeuwpoppen maken. Helemaal in zijn element, draait hij rondjes om Dominic heen. "Jij moet het middenlijf gaan maken." Commandeert hij. Als het om zijn sneeuwpop gaat, mag Jarrod bepalen hoe het gebeurt.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

‘Ach Flynn, stel je niet zo aan,’ snuift ze, ‘Je wilt toch niet beweren dat je gelovig bent? Dat er een of andere ‘god’ is die over leven en dood beslist? Ik dacht dat je ondertussen wel beter wist. Misschien in jullie wereld, maar hier niet.’ Ze haalt even diep adem, en pakt dan zelf een andere schep. ‘Je gaat me dit nu toch niet alleen laten doen?’ Eens proberen of lief vragen werkt.
Zo, de eerste schep zand is gedaan. Blij kijkt ze Flynn aan, ‘Daarbij, hij is mijn cadeautje!’ Ze lacht om het idee van het gezicht van Noah. Thomas, met alleen één enkele strik om :’) ‘Dus we moeten opschieten.’

Samantha heeft totaal niet door hoe dit op Flynn over moet komen. Zij met een schep in haar handen, die lachend het dode lichaam van Thomas op wilt graven als cadeautje.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Hij onderdrukt een snuif als Sam begint over gelovig zijn en er ook meteen sceptisch om gaat doen. 'Sorry hoor.''antwoordt hij met een grom. 'Maar ik geloof liever in iets dan in niets.'
Flynn staart haar geschokt aan als ze nog begint te lachen ook om het feit dat ze hier een poging aan het doen zijn om Thomas op te graven.
Dat mens is echt gek geworden. Arme meid. *Cough* Ze was sowiezo al gek. [a]

Hij grijpt haar bij de pols en staart haar zwijgend aan.
'Sam... Kan je er niet gewoon vrede mee nemen dat hij dood is? Iedereen gaat dood.'

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Snapt hij het nu echt niet? Zucht. Moet ze het letterlijk voor hem gaan uitspellen. ‘Oke, Flynn. Kijk.’ Ze kijkt hem nu bloedserieus aan. ‘Jij,’ ze wijst naar hem, ‘Hebt nu de voormalige gave van Thomas. Het geven van Leven.’ Ze stopt even, zodat hij het begrijpt. ‘Ik, daarentegen,’ ze kijkt hem even liefjes aan en stapt wat dichterbij, ‘.. Heb ook wat krachten, zegmaar. Ik ben niet zo nutteloos als iedereen denkt, hoor.’ Samantha laat haar woorden even op hem inwerken, waarna ze even glimlacht. ‘En samen.. kunnen wij Thomas weer terughalen.’

‘Dus stop nu met treuzelen en graaf,’ zo, nu commandeert ze weer. ‘Daarbij hoef je mij niets te vertellen over dat iedereen dood gaat, blabla, dat wéét ik. Maar zolang zijn lichaam nog in vrij goede staat is, kan het. Verbranding is iets heel anders.’ Ze gaat steeds zachter praten en begint met graven.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn kijkt haar steeds meer en meer ongelovig aan hoe verder ze gaat met haar uitleg en slikt dan een krop weg.
'In een min of meer goede staat?'
Hij laat zijn blik over haar handeling gaan als ze verder gaat met graven.
'Best. Als jij persé Thomas terug wil met een half afgerotte neus...Mij niet gelaten.'
Hij neemt zijn schop beter vast en begint dan de aarde op te scheppen, ook al heeft hij hier totaal geen goed gevoel over.

Flynn stopt als hij met zijn schop tegen iets hards bonkt.
'We zijn bij de kist.' mompelt hij zwak en voelt zijn hart wild in zijn borstkas bonken.
Hij haalt diep adem en maakt snel een kruisteken terwijl hij een paar woorden prevelt. Zijn ticket naar de hel is gereserveerd.

Angel · Hotemetoot

Noah Taylor

Cadeautjes dus. Noah besluit dat hij het beste een bediende erop uit kan sturen om wat standaard cadeaus te halen terwijl hij zich bezig houdt met de speciale gevallen. Het probleem is alleen dat hij niet goed weet wat hij iedereen moet geven. Bij de mensen was dat helemaal lastig, die waren vast iets totaal anders gewend. “Voor Dominic mag je ondergoed kopen. Een lelijk paar ouderwets ondergoed.” Hij kijkt de bediende even aan en trekt een wenkbrauw op “Schrijf het op, ik ben serieus. “ Hij wrijft even bedenkelijk over zijn kin en gaat verder met het boodschappenlijstje “Voor Jarrod shampoo, veel shampoo. Hoe vrouwelijk hoe beter denk ik? Oeh en doe er z’ on bordje bij voor aan de deur, do not disturb voor hun beide.” Hij gniffelt even, nu de serieuze cadeautjes. “Flynn krijgt sokken, iets standaards want daar weet ik niks voor. Voor Daisy en Rose wil ik een ketting met een hangertje eraan. Die op de markt te koop zijn, met een vuurvliegje erin welke oplicht. “ Hij glimlacht even terwijl zijn gedachten duidelijk afdwalen. Hij zou de tiara die hij destijds voor Rose verstopt had aan haar terug geven. Misschien konden ze hem nog even extra mooi oppoetsen en dan gaf hij haar die gewoon alvast voor het kerstgala. Dan kon ze hem dan al dragen. Misschien had zijn moeder ook nog wel een paar bijpassende oorbellen. “Ohja, voor Sam mag je van alles halen. Kettingen, armbanden, juwelen doosjes en dat soort zaken. Als het maar veel is, anders is ze de rest van de avond sacherijnig.” Ook hij kent Sam inmiddels goed genoeg, net zoals zij hem kent. “Maar geen chocola! De laatste keer beschuldigde ze me ervan dat ik haar dik vond.” Misschien kwam dat ook door een dubbelzinnige opmerking die hij had gemaakt, maar dat staat niet helemaal meer scherp in zijn geheugen. Kerstcadeaus in huis, klaar. Opgewekt wandelt hij door de gangen en regelt hij ook nog even de tiara en de bijpassende oorbellen voor Rose.

Als alles klaar is voegt hij zich bij de zusjes in de gang “Dat ziet er al mooi uit” glimlacht hij als hij de twee op de trap ziet staan. Hij werpt even een blik op zijn horloge “De zaal is ook al helemaal versiert voor straks.” Ondertussen klimt hij bij Rose op de ladder en leunt hij achter haar langs om ook nog een kerstbal op te hangen. “Ik heb straks nog iets voor je” fluistert hij waarna hij zich weer naar beneden laat zakken. “En er ligt voor middernacht al een hele stapel cadeaus onder de boom. Chase schijnt ook iets speciaals geregeld te hebben want ik zag persoonlijke lakei met iets bezig achter een gordijn.” Hij schudt even zachtjes aan Daisy haar ladder “Zal ik vanavond een rijke hertog voor je regelen?” grapt hij.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Samantha voelt de opwinding door haar lichaam gaan als ze de ‘bonk’ tegen de kist hoort. Het was zover. Veelbetekenend kijkt ze naar Flynn, waarvan ze spontaan moet grijnzen als ze hem een kruis ziet slaan. Sam zag deze gebeurtenis zo anders dan hij. Dé manier om de eeuwige dankbaarheid van de Taylor’s te krijgen, en belangrijker.. ze zullen voor eeuwig in haar gunst staan. En als leuke bijkomstigheid moet Rose nu wel respect voor haar gaan tonen.

‘Help me even,’ ze staat ondertussen in de kuil en probeert de kist te openen, ‘We moeten hem eruit tillen en vervolgens maar even op dat kleed neerleggen.’ Ze wijst naar een kleed dat ze in de tussentijd al had neergelegd.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn staart haar met grote ogen aan als ze doodleuk zegt dat ze de kist moeten optillen en hem op een kleed moeten leggen.
'W-wat?' stamelt hij terwijl hij zijn blik naar de kist werpt.
Hij kruipt de put uit, gaat op zijn knieën zitten aan de rand en grijpt dan een handvat van de kist.
'Wil jij dan wel even duwen?'
Met enig gepuf en gezweet, terwijl Flynn de opwinding op Sam haar gezicht probeert te negeren krijgen ze de kist eindelijk op hun hoogte.
'Jij doet de kist maar open!' roept hij snel en neemt een paar stappen afstand van de kist. Bah.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Als je van de duivel spreekt. Ze kijkt vanuit haar positie op de ladder neer op Noah en kan het niet laten om zelfvoldaan te glimlachen richting haar zusje. Natuurlijk ziet het er mooi uit!
Ze houdt zich goed vast aan de ladder wanneer hij er ook op klimt om ook een kerstbal op te hangen. Met een vragende blik kijkt ze hem aan wanneer hij zegt dat hij nog iets voor haar heeft. "Wat dan?" Haar vraag blijft echter onbeantwoordt.

"Oh, cadeautjes, leuk!" Ze klimt van de ladder af en werpt even een blik op Noah's horloge. Hij zei net ook al dat alles al helemaal versiert was. "Misschien dat je eerst iemand voor jezelf kan regelen voordat je dat voor ons doet." plaagt ze Noah wanneer hij het over een hertog voor Daisy heeft. "Maar wij moeten er vandoor, Noah, ons klaar maken enzo. We zien je straks wel!" zegt ze gauw waarna ze Daisy snel meeneemt de zaal uit.

[...] tja, we hebben nogal haast eh :')

Rose staat helemaal gereed voor de spiegel naar zichzelf te kijken. Hmm. Ze steekt nog een laatste speldje in haar haar dat ze nu elegant half heeft opgestoken. Ze heeft een mooie strapless, lange, wijdvallende bordeauxrode jurk aan die haar prachtig staat. Daarbij heeft ze het kettinkje dat ze van haar vader had gekregen om gedaan en heeft ze het plaatje compleet gemaakt met wat make-up. Tevreden kijkt ze naar het resultaat.
"Daisy, schiet je op? Ik denk dat ik vast naar de zaal toe loop, kijken of mam er al is." roept ze naar haar zusje toe terwijl ze haar hakken aan doet.

Wanneer ze eenmaal van top tot teen klaar is, roept ze nog een laatste keer naar haar zusje dat ze op moet schieten, om vervolgens vast naar de zaal waar het bal gehouden zou worden toe loopt. Terwijl ze naar binnen stapt probeert ze niet met al te veel verbazing naar de prachtig verzierde zaal te kijken, maar ze kijkt haar ogen uit. Wat mooi!
Snel zet ze een glimlachje op en loopt ze verder, terwijl ze rond kijkt om te zien of ze al een bekende ziet.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Samantha doet met liefde de kist open. Ze is het toch al gewend dat ze alles moet doen. Voorzichtig laat ze haar hand even over de houten kist glijden.. Die zag er nog mooi en nieuw uit. Dan moest het met Thomas ook wel meevallen. 1.. 2.. 3.. De kist is open. Nieuwsgierig kijkt ze erin. ‘Hij is weg!’ ze kijkt Flynn met grote ogen aan, maar kan maar een kort moment haar lach inhouden als ze zijn gezicht zien, ‘Nah, grapje. Haha, hij ligt nog gewoon op ons te wachten.’

Ze pakt haar stoffen zakje erbij en haalt er een aantal kaarsen uit te voorschijn en nog wat dingetjes die ze nodig heeft. De kaarsen zet ze in een cirkel om Thomas heen en vervolgens gaat zij aan een kant van Thomas staan. ‘Ben je er klaar voor?’ Zelf heeft ze al een lange tijd geen magie meer gebruikt, maar dat kan ze nu beter niet vertellen aan Flynn. Hij is al zo overtuigd van zijn zaak. De zielige jongen. Misschien moet ze hem een beetje overtuigen. ‘Het is niet zo heel anders als dat vogeltje van laatst, lijkt me.. En Noah is nu niet eens in de buurt,’ probeert ze het luchtig te brengen.

Flynn staat ondertussen bij haar in de cirkel, ze heeft hem er van weten te overtuigen naar Thomas te kijken en hij raakt hem nu zélfs aan. ‘Daar gaan we dan..’ Ze glimlacht nog even bemoedigend naar Flynn, waarna ze haar ogen sluit. Ze herhaalt de tekst die ze van de heksen gekregen heeft en concentreert al haar energie op het terughalen van Thomas.

Snel opent ze haar ogen als voelt dat Thomas lichaam van ijskoud naar een iets warmere temperatuur gaat. Het is gelukt! ‘Hi, stranger,’ ja, dat is het eerste wat Sam tegen Thomas zegt, ‘Heb je me gemist?’

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn kijkt geïrriteerd toe naar Sam die effectief de kist gaat openen. Walgelijk. Ziek. HEIDENS!

Hij slaat zijn armen afkeurend over elkaar en houdt zijn adem in, klaar om de vieze doodsstank niet te moeten ruiken.
Hij verstart meteen met wijdopen ogen als Sam roept dat hij weg is.
'Wat?! W-W-Weg?!'Jemig moeder Maria! =O
Hij wil net naar de kist lopen als Sam meteen er na zegt dat het geen waar is. Kutwijf. X.X

[...]
Flynn heeft na lang- héél lang - overhalen dan toch maar de knoop doorgehakt en Sam haar gedacht gegeven.
'Als je maar niet denkt dat je het zomaar krijgt.' mompelt hij nog tussendoor en zegt dan luidop de woorden samen met Sam die nodig zijn om Thomas weer tot leven te wekken.

Aarzelend buigt hij zich meer over het lichaam en trekt grote ogen als Thomas meer kleur krijgt terwijl Flynn net lijkbleek aan het trekken is.
Zijn maag maakt een draaiing, als het ware dat het een knoop in zichzelf heeft gelegd, en Flynn voelt hoe hij misselijk aan het worden is.
'Oh f-' Snel rent hij naar een struik toe en laat zijn maaginhoud naar buiten komen.
Hij hoort nog net de woorden dat Sam tegen Thomas zegt, en sluit dan zelf gepijnigd zijn ogen. Lag ie nou maar gewoon in Sophia haar armen en dat er helemaal niets aan de hand was...ZOALS EEN FREAKIN LIJK TOT LEVEN WEKKEN. X.X

[RPG] At the other side of the world (8)

Wie is er online