[RPG] Daisyville

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Justin kijkt verbaasd op als er ineens een vrouw op hen af komt rennen. Matthew? Oh, juist, dat was die gast met de eieren op zijn hoofd. Justin fronst even, terwijl de vrouw Matthew als een klein kind omhoog trekt en probeert te fatsoeneren. "Hij hoeft echt niet naar de dokter. De eieren hebben zijn val gebroken." Mompelt hij luchtig. Matthew zegt zelf ook dat hij in orde is, dus Justin maakt zich geen zorgen.

Hij merkt het kleine jongetje op en laat zijn blik dan weer naar de vrouw gaan. Zou dat zijn moeder zijn? Ze is de enige hier die zich als een moeder gedraagt. Maar echt oud ziet ze er niet uit. Hij besluit het maar even af te wachten, voordat hij verkeerde conclusies trekt. Wie weet waren de echte ouders wel dood.

Hij klopt onnodig zijn eigen kleding af, voor het geval er iets van vuil op is gekomen. Dan steekt hij lichtelijk geforceerd zijn hand uit richting de vrouw, die hem blijkbaar compleet over het hoofd heeft gezien, omdat ze te druk bezig was met Matthew bemoederen.

"Hi, ik ben Justin."

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Een jongen die zich als Jamie voorstelt, geeft aan dat alles in orde is met Matthew, omdat hij zogenaamd in goede handen zou zijn bij Justin, een man met vrouwlijke trekjes. Ze kijkt hem wantrouwend aan; ze gelooft namelijk heilig dat niemand in zulke goede handen zou zijn als in die van haar eigen. Matthew bevestigt Jamie's woorden echter wel, net als dat Justin er nog een woordje bij doet en Liv zet met getuite lippen haar handen in haar zij. "Okay dan. Maarjegaatwelnaardedoktervanmiddag!" voegt ze er aan toe met een vrij duivelse blik.

Haast meteen wordt die blik omgetovert in een hele typische Liv-glimlach, als Tess het woord voert. Ze beseft zich dat ze zichzelf nog niet heeft voorgesteld. "Ja, mijn naam is Liv, leuk jullie allen te ontmoeten!" voegt ze er aan toe. In plaats van Justin zijn hand aan te nemen, trekt ze hem in een hele grote knuffel, waar zijn hoofd haast verdwaald in haar boezem. Na een paar seconden laat ze weer los. "Welkom in Daisyville! Jullie zijn altijd welkom in de bakkerij voor een heerlijk hapje of vers brood voor in de ochtend. Ook wil ik jullie voorstellen aan mijn zoon Co-"

Liv beseft dat Collin ergens verderop in een boom aan het klimmen is. "COLLIN KOM NU NAAR BENEDEN EN STEL JE VOOR. Je bent immers geen aap!" schreeuwt ze als een bezetene. Het jochie schudt brutaal zijn hoofd.

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Justin grinnikt zachtjes. Arme Matthew zat zwaar onder de plak bij die vrouw. Oh, ze stelt zich voor als Liv. Prettig, had hij ook een naam bij het gezicht. Even lijkt het erop dat ze zijn hand aan gaat pakken, maar één seconde later, wordt hij in een nogal gênante en verstikkende houding getrokken. Misschien had hij zojuist het lievelingsplekje van Matthew ingenomen, maar Justin zelf begint te spartelen, tot Liv hem eindelijk los laat. Geïrriteerd, trekt hij zijn kleding weer recht. "Wil je dat nooit, nooit meer doen?" Zijn stem slaat lichtelijk over en hij beent terug naar Jamie, waar hij een beetje overstuur achter gaat staan.

Liv begint door te praten en blijkbaar is het kind ook echt van haar. Justin pakt een beetje geschrokken Jamie's arm vast, wanneer Liv begint te schreeuwen tegen haar in-bomen-klimmende-zoon. Hij knippert met zijn ogen en wacht tot ze klaar is met schreeuwen. "Dat was effectief.." Mompelt hij, nog altijd een beetje verslagen door Liv's wurgtechniek.

Melody · Hotemetoot

Emma Bell

Emma stopt zorgvuldig haar to-do-lijstje van deze dag in haar tas. Haar hakjes klinken in een constant ritme snel door de straat heen. Ze had nog zo veel te doen deze dag! Ze moest nog even langs de bakker om te kijken hoe het stond met de cakejes die ze besteld had voor de bijeenkomst later op de dag van de leden van de community en als het goed was zouden vandaag de nieuwe huurders arriveren, die ze natuurlijk met haar stralende lach welkom moest gaan heten. Er vormt zich al automatisch een glimlachje op haar gezicht en ze stopt uit automatisme even een plukje haar achter haar oor.

"Gesloten?!" verlaat het met een hoog stemmetje haar mond. "Maar hoe is dat mogelijk!" De lach op haar gezicht is meteen als sneeuw voor de zon verdwenen en er staat nu een gefrustreerde frons op haar gezicht. "Dit gaat moeder niet goed vinden. Alles zou zoals afgesproken verlopen, maar nee hoor, ik kan ook niks aan anderen over laten! Moet ik dan overal altijd bij blijven?" Al mopperend loopt Emma van de deur met het bordje 'gesloten' weg. Waar was al het volk als je ze nodig had?

Emma is druk bezig met het noteren van wat dingetjes terwijl ze verder loopt, wanneer ze opeens bijna omver wordt gerend door een klein mannetje die richting een boom rent om daar vervolgens in te klimmen. Ze slaakt nog net geen gilletje, maar kijkt het ventje gefrustreerd na, waarna haar oog valt op de drukte die hier is. Ze was blijkbaar doorgelopen naar het landhuis waar de huurders vandaag in zouden trekken.
"Oh!" verlaat het haar mond wanneer ze Liv en Matthew met de eieren ziet, en nog een hoop bekende en onbekende mensen. Als dat maar niet de eieren waren geweest waarmee haar cakejes gemaakt zouden worden!

Snel stopt ze haar notitieblokje en pen terug in haar tas, waarna ze richting Liv, Matthew en Justin toe loopt. "Liiiv! Goeiemorgen!" glimlacht ze uiterst vriendelijk. "Hoe staat het met de zaken?" vraagt ze vervolgens meteen subtiel, waarna ze haar aandacht meteen weer op de nieuwelingen richt. Haar blik glijdt even over de jongen heen zodra Liv hem heeft losgelaten uit haar omhelzing, waarna ze ook even de nadere nieuwelingen die nog buiten staan bekijkt.
Met een uiterst enthousiaste lach loopt ze wat dichter naar de ingang van het landhuis toe. "Welkom in Daisyville!" zegt ook zij dan nog tegen de nieuwelingen, waarbij ze met een stralende Daisyville-lach haar armen spreidt bij die woorden. "Jullie gaat het hier ontzettend naar jullie zin hebben!"

Ze hoort nog net de woorden van een andere jongeman, Jamie, die het over het huis heeft. "Oh, dit landhuis is minstens tien keer zo oud als de eigenares ervan, maar maak je maar geen zorgen.." Ze trekt eventjes twijfelend een wenkbrauw omhoog wanneer ze het landhuis nog eens bekijkt. "Alles is vast prima in orde." glimlacht ze snel.
"Oh, ik ben Emma trouwens." straalt ze. "Aangenaam allemaal!"

Skywalker · Schoolhoofd

Jamie Winsten

Liv stelt zich voor, en neemt vervolgens Justin in een nogal enthousiaste knuffel. Jamie grinnikt lichtelijk, vooral omdat Justin aan haar vraagt of ze dat nooit meer moet doen. Hij gaat gauw een beetje half achter Jamie staan. Liv wilt dan ook haar kindje voorstellen, maar die is momenteel bezig met het in-een-boom-klimmen, wat ertoe leidt dat Liv schreeuwt dat hij naar beneden moet komen. Hij voelt dat Justin zijn handen geschrokken om Jamie's arm klemt, waardoor Jamie een beetje moet lachen. Hij verlost zijn arm uit Justin's greep, en legt zijn arm om Justin's middel, waardoor Jus niet meer achter Jamie kan verschuilen.

Vervolgens komt er een jongedame aan die hen ook verwelkomt in Daisyville en hen vertelt over hoe oud het huis wel niet is. Ze stelt zich voor als Emma. "Ik ben Jamie," vertelt hij haar opgewekt. "En dit is Justin." Hij trekt Justin een beetje dichter naar zich toe. "Ik denk dat dit de perfecte plek voor ons is, toch Jus? Iedereen hier is zo vriendelijk."

Angel · Hotemetoot

Jessie haar mondhoeken zakken wat naar beneden als Tyler sarcastisch begint te doen. Was het geen leuk idee dan? Ze zegt dan ook niets maar kijkt nog eens pruilend de kamer rond. Als Tyler dan een kamer op de bovenste verdieping op eist trekt ze zodra hij haar de rug toe keert even een kinderachtig gezicht. Sukkel.

En dan begint de klim naar boven. Met een rood aangelopen gezicht tilt ze haar koffer elke keer een trede verder naar boven. Ze begint dan ook vermoeid maar opgelucht te stralen als Jamie de trap af komt gelopen en vraagt of het lukt. De redding is nabij! En dan heeft blijkbaar iets heel anders zijn aandacht en loopt hij door. “Het lukt wel hoor!” roept ze hem zo zelfverzekerd mogelijk na “Geen probleem” puft ze als ze haar koffer weer een trede hoger tilt.

Uitgeput aangekomen op de eerste verdieping kiest ze een kamer uit die nog vrij is. Met een zucht steekt ze haar haren op en loopt ze de badkamer in. Ze draait de kraan open en sluit haar ogen. Automatisch steekt ze haar handen onder de kraan om het verfrissende water even in haar gezicht te spetteren. Er is geen water. Verbaasd opent ze haar ogen. Verwoed begint ze nog eens aan de kraanknoppen te draaien. "Dit meen je niet" mompelt ze. Paniekerig rent ze de andere badkamers in en draait ze ook daar aan de kranen. Met een gil rent ze dan de trap af naar buiten. "We hebben geen water!" roept ze met haar handen hoog in de lucht "Ik neem het allemaal terug, wat is dit voor prehistorisch.." betrapt kijkt ze op. Ooh, er zijn allemaal mensen. Niet alleen Jamie en zijn vriendje. Er verschijnt een rode blos op haar wangen "Hoi" wat awkward steekt ze even haar hand op "Jessie" Beschaamd richt ze haar hoofd naar beneden "We hebben geen water" mompelt ze zachtjes, alsof ze haar punt nog niet had gemaakt.[/color]

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Met haar grote aviator zonnebril trekt Billy haar zwarte SUV op. Half over het gras rijdend - het pad is veel te nauw voor auto's, hoe doen die dorpslui dat in godsnaam?? - rijdt ze enigszins heuvelop richting de plek waarvan haar GPS claimt dat het huis staat.

Na nog geen vijf minutjes komt het huis in zicht. Hobbelend in de auto rijdt Billy verder. Ze ziet al wat mensen staan voor de deur. Zijn dat haar nieuwe huisgenoten?

Ze parkeert haar auto half schuin voor het huis. Ze pakt haar benodigdheden - mobiel, portemonnee - en stapt uit. Haar auto doet ze nog niet op slot om zometeen haar koffer te kunnen pakken en in te trekken. Maar eerst even voorstellen.

Opgewekt komt ze aanwandelen op haar hoge boots.
"Hiii," zegt ze, haar hand uitstekend naar één van de mannen, klaar om de rest ook de hand te schudden. "Ik ben Billy, ik kom hierin trekken. Zijn jullie m'n nieuwe huisgenoten?"

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Justin wil protesteren wanneer Jamie zijn arm los trekt - en zeuren dat hij de meisjes zeker geen verkeerde indruk wil geven - maar dan slaat Jamie zijn arm om Justin's middel. Justin verstijfd heel even en haalt diep adem om zichzelf te kalmeren. Het is Jamie maar. Hij is niet dik. Dit dorp is slecht voor zijn lichaam. Hij heeft nu al overal stress van. Misschien had hij bij zijn moeder moeten blijven. Die was nu helemaal alleen. Wat is hij een egoïstisch kind. En dik. Nee, niet dik..

Er komt nog een vrouw aan die zich voorstelt als Emma en hen opnieuw verwelkomt in het dorp. Jamie reageert daarop door Justin dichter naar zich toe te trekken, iets waar hij zijn vriend best wel dankbaar voor is. Dan merkt hij op dat het de perfecte plek is en dat iedereen zo vriendelijk is. Justin sluit zijn ogen voor een moment en probeert zijn ademhaling onder controle te krijgen. Perfecte plek voor hen? Daar heeft hij zijn twijfels over. Hij zegt alleen niets, omdat hij Jamie niet het gevoel wilt geven dat hij ondankbaar is. Het appartement is grotendeels betaald met zijn geld.

Hij opent zijn ogen weer en wil een glimlach op zijn gezicht forceren om Jamie en de dorpsbewoners tevreden te stellen, maar dan klinkt er geroep vanuit het huis en komt Jessie hysterisch naar buiten rennen. Ze gooit er een stroom van woorden uit, waar Justin alleen het eerste meekrijgt, maar dat is genoeg om hem in paniek te krijgen. "WAT?!" Geen water. Hoe kon er nu geen water zijn? Hij wringt zich los uit Jamie's arm en pakt Jessie bij haar schouders. "Jessie, hoe bedoel je er is geen water? Je bedoelt dat er geen vijver is, toch? Of zwembad? Dat bedoel je toch?"

Hij zal niet gaan huilen. Echt niet. Al is het wel moeilijk. Waarom hadden ze deze plek gekozen?

Zijn gedachtegang wordt verstoord door het geluid van een auto en vervolgens zware laarzen op het pad. Met een mengeling van angst en nieuwsgierigheid, draait hij zich om. Wauw, oké, deze vrouw was vast verdwaald. Maar dan steekt ze haar hand uit en stelt zich voor als Billy - iets waar Justin even verrast om moet snuiven - waarna ze vraagt of zij hun nieuwe huisgenoten zijn.

"Niet iedereen, het halve dorp staat hier ook." Reageert hij. Hij haalt nog eens diep adem en begint dan richting mensen te gebaren. "Dit is Jessie, dat is Jamie, Tyler is binnen en ik ben Justin. Volgens mij zijn dat al je huisgenoten. Dan hebben we nog.. Ehm.. Emma, Carolyn, Liv, Tess, Matthew en Collin." Die laatste twee wijst hij met een kleine grijns aan. Matthew met de ei-sporen in zijn haar en op zijn kleding en Collin die nog in de boom zit. Hij wuift richting Ryce. "En meneer ochtendhumeur heeft zich nog niet voorgesteld." Heel even is hij het water verhaal vergeten.

Apollo · 5e jaars

Christian kijkt naar zijn navigatie systeem die het laat afweten. Het heeft geen idee waar hij zich nu bevindt en geeft aan dat ze door een meer rijden. ”Nou dat kan niet kloppen” mompelt Christian terwijl hij zijn navigatie systeem uitzet. Al rijdend pakt hij de brief en zoekt naar het adres. Christian stopt bij de stoep en draait zijn autoraam open. ”Pardon mevrouw? Weet u waar dit adres is?” vraagt hij wijzend naar zijn brief. De voorbijganger kijkt hem beledigd aan – Christian heeft geen idee waarom – en geeft dan toch antwoord. ”Volgende straat rechts en dan zie je het wel”. Christian knikt haar vriendelijk toe en draait zijn raam weer dicht. God wat een heks, denkt hij hoofdschuddend. Hij rijdt weer verder en neemt de volgende bocht rechts. Als hij de bocht om is ziet hij het landhuis meteen staan. Groter als hij had verwacht. Christian parkeert zijn auto en stapt uit.

Christian beent zich naar het huis en ziet dat er een halve volkstam aanwezig is. Fijn is dat, hij heeft geen behoefte aan verwelkomingen. Christian loopt langs ze heen en stapt het huis naar binnen. Hij moest zijn koffer zomenteen maar ophalen, eerst maar eens het huis verkennen.

Moniek · The Dark Mod

Tess hoort alle introducties aan; het is inmiddels wel een drukke boel. Er arriveren nog wat mensen en dan komt iemand die zich Jessie voorstelt hysterisch het huis uitrennen. Iets over geen water ofzo. Ze grinnikt even om de eerste indruk en dan nogmaals om het gezicht van Justin.

"Geen paniek, het is waarschijnlijk gewoon even snel een kwestie van aansluiten, en anders kan Dexter het vast wel fixen," probeert ze hen gerust te stellen. "En desnoods hebben wij allemaal huizen met werkende douches," grapt ze, al weet ze wel dat dat natuurlijk niet de beste oplossing is. Ze zou het zelf ook haten als ze geen water had.

Ze moeten lachen om de introducties die Justin maakt tegen Billy. "Meneer ochtendhumeur gaat soms ook wel door het leven onder de naam Ryce, maar wat jij zei is doorgaans ook een toepasselijke naam," grijnst ze. "En welkom in Daisyville Billy!" zegt ze dan nog enthousiast tegen haar. Dan arriveert er nòg een nieuwe bewoner, maar hij loopt zonder iets te zeggen gewoon door.

"Over ochtendhumeuren gesproken," zegt ze tegen de rest. "Ook hallo! Welkom in Daisyville!" roept ze alsnog vrolijk de nieuweling na. Hij moet vast gewoon even iets belangrijks doen binnen en komt daarna gewoon socialiseren, right?

Melody · Hotemetoot

Emma Bell

Emma's aandacht blijft hangen bij Jamie en Justin wanneer Jamie een arm om Justin's middel legt. Snel zet ze een glimlachje op en kijkt ze Jamie weer aan wanneer hij zichzelf en zijn.. compagnon, voorstelt. "Aangenaam!" glimlacht ze snel. Haar blik schiet even tussen de twee heen en weer wanneer de een de ander nog wat dichter naar zich toe trekt. Dat Daisyville dit ook nog mee moest maken! Oh oh oh. Snel zet ze weer een glimlachje op wanneer Jamie verder begint te praten.
"Oh ja, als er ooit iets is dan kunnen jullie gewoon bij iedereen aankloppen hoor! Ook wanneer er niets aan de hand is, iedereen houdt wel van een gezellig praatje." Ze kijkt de twee met een opgewekte lach aan. "It's gonna be fun!" Ze klopt Jamie even vriendelijk op z'n arm, aangezien Justin alweer aan het uitglippen is over water ofzo.

En het wordt alsmaar drukker. Er schijnen nog meer huurders te arriveren en er blijken problemen te zijn met het water. Met opgetrokken wenkbrauwen kijkt ze even toe naar het stelletje ongeorganiseerde kudde mensen die er allemaal staan. Wat een chaos! Ze krijgt er meteen de kriebels van.
"Weet je wat, ik ga eens wat dingetjes regelen!" besluit ze dan om zich een weg uit deze chaos te manen. "Ik denk dat een welkomstfeestje helemaal op z'n plaats is nu!"

"Ik zal meteen Dexter even halen voor die wateraansluiting." zegt ze al achteruitlopend, waarna ze zich al snel omdraait en verder loopt.
Wat een chaos, wat een drukte. Het was wel duidelijk dat die mensen uit de stad kwamen, want grutjes hoe was dit mogelijk! Al hoofdschuddend loopt ze door richting het huis van Dexter, waar ze eenmaal wanneer ze is aangekomen al hard en snel op de deur begint te kloppen.
"Dexter!" Ze blijft doorkloppen tot ze een reactie krijgt. "Dexter!"

Angel · Hotemetoot

Jessie

Jessie kijkt met grote bambi ogen naar Justin als deze haar bij haar schouders beet pakt. “Als in, je draait de kraan open maar er komt geen water uit?” herhaalt ze voorzichtig alsof ze een schoolmeisje is dat niet hard genoeg gestudeerd heeft. Het blonde meisje, Emma, is dan ook de reddende engel. Of ze neemt gewoon de benen, want ze heeft wel erg veel haast. Feit is dat iedereen wel heel behulpzaam en vriendelijk is, het werkt zelf een beetje benauwend. Kwam dat niet vaker voor in kleine gemeenschappen, net zoals op televisie. Misschien waren ze onbewust in een sekte beland! Dan was het welkomstfeest een ritueel.

Afbeelding

Dexter

Bij het horen van zijn naam kreunt Dexter klagelijk en rolt hij lui nog een keer om. Niet nu, het is nog te vroeg. Nog een keer dat snerpende geluid gecombineerd met snel geklop. Emma. Prinses Emma, zoals hij haar zelf altijd graag noemde. Met enige moeite en niet al te vlug kruipt hij zijn bed uit en trekt hij een broek aan. Onderweg naar de deur drukt hij ook nog even het koffiezetapparaat aan. Slaperig, met een halve glimlach en een ongeschoren hoofd doet hij open. “Emma” geeuwt hij waarna hij in de deuropening blijft staan. “Wat is er zo dringend?” hij wendt hij zijn hoofd wat af om nog eens te gapen en doet daarna toch een poging zijn haar iets te fatsoeneren. Dat helpt niet tegen de gehele out of bed look, maar ach.
Zijn ogen zijn niet te slaperig om even kort over haar heen te darten “Of kom je voor de gezelligheid?” grijnst hij.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Matthew.

Matthew doet zijn ogen tot venijnige spleetjes als hij ziet hoe Liv Justin aan het knuffelen is. Die jongen heeft wel lef om zijn gezicht tussen haar mooie vrouwelijke vormen te duwen!
Hij snuift diep en geeft een schopje tegen een eierdoos aan. Veel nut had die doos toch niet meer. Hmpf.

Afzijdig van de groep, slaat hij zijn armen over elkaar, en houdt ze zwijgend in de gaten. Hij heeft het gevoel dat er steeds meer en meer mensen toestromen om in zijn vertrouwde dorpje binnen te dringen. Bah. Niet leuk.
Hij kijkt op als hij de naam van zijn neef hoort vallen. Hem halen?
Hah. Hij ligt vast nog in zijn bed. Good luck.

Ooc: Lame postje om er weer in te komen, stelletje snel posters.

Apollo · 5e jaars

Christian hoort hoe een vrouw een poging doet om hem alsnog te verwelkomen in Daisyville, maar negeert het verder. Hij loopt door het huis en gaat opzoek naar een kamer dat nog niet bezet is, de grootste kamer kon hij waarschijnlijk wel uit zijn hoofd zetten. Christian neemt de trap en gaat een kamer rechts van hem in. Er was geen koffer te bekennen. Hij trekt zijn jas uit en gooit het nonchalant op bed. Zo, deze kamer was vanaf nu bezet. Hij kijkt nog even rond en verlaat dan zijn kamer. Fijn, nu moet hij weer langs de meute om zijn koffer op te halen. Hij hield niet zo van drukte of van nieuwe onbetrouwbare gezichten. Wat doet hij hier eigenlijk? O ja natuurlijk, zijn ex-collega Matt had hem getipt. Hij wordt nergens meer aangenomen vanwege het incident enkele maanden terug. Maar volgens Matt was er een grote kans aanwezig dat hij een baan zou krijgen in Daisyville. De altijd vriendelijke Matt had hier zelfs even voor hem rondgevraagd.

Christian loopt de trap weer af en beent zich naar buiten. Het verwelkomcomité stond er nog steeds. Hij loopt weer negerend langs ze heen richting zijn auto. Dit kan hij niet telkens volhouden, denkt Christian als hij bij zijn auto arriveert. Hij gooit de kofferbak open en grijpt naar zijn koffer. De koffer glipt uit zijn handen en klapt open op de grond. Met als vervolg dat de straat bezaaid is met zijn spullen. ”Verdomme” mompelt hij geïrriteerd.

Moniek · The Dark Mod

Tess kijkt toe hoe Emma zich direct op het waterprobleem stort. "Zie, het wordt zo opgelost," zegt ze optimistisch tegen Justin en Jessie. "Er is namelijk niks wat Emma niet kan regelen en wat Dexter niet kan fixen."

Ze werpt dan nog eens een blik op Matthew die er nog altijd bij staat met ei in zijn haar en geen aanstalten maakt daar iets aan te doen. "Besloten om het maar zo te laten en het ei als natuurlijke gel te gebruiken?" vraagt ze plagend.

De man van eerder komt vervolgens weer naar buiten en - hoe onbeleefd! - negeert hen weer volledig. Ze hobbelt achter hem aan omdat ze inmiddels toch wel nieuwsgierig is geworden naar hem en ziet dan hoe hij bij zijn auto zijn koffer laat vallen.

"Volgende keer toch maar een koffer met een slotje?" grapt ze. "Ik ben Tess, en jij? Ik zal wel even helpen," zegt ze vervolgens en ze raapt wat spullen op om ze terug in zijn koffer te doen. "Je ziet er trouwens niet uit alsof je veel zin hebt om hier te zijn, dus wat kom je hier uberhaupt doen eigenlijk?" vraagt ze. Ze doet het niet om onbeleefd te zijn, maar ze is gewoon ontzettend nieuwsgierig. Al snapt ze natuurlijk in de eerste instantie al niet waarom iemand nou niet enthousiast kan zijn over Daisyville, what's not to love?

[RPG] Daisyville

Wie is er online