Welkom op Harry Potter Forum! 


Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen Ga naar pagina Vorige  1 ... 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 ... 50  Volgende

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo jun 27, 2012 17:27 

Afbeelding

Mel had de avond dat Luc aan haar deur stond meteen daarna proberen te vergeten. De dag erna had ze zich zo veel mogelijk buiten opgehouden en verschillende plekken van For bezocht. Ze was er nu toch en misschien kwam ze nog wel iets bruikbaars tegen. Die avond was ze vroeg naar bed gegaan, haar voeten waren kapot van het vele lopen.

Vandaag had ze in tegenstelling tot de dag ervoor eigenlijk nog vrij weinig gedaan. Ze had een uitgebreid bad genomen, haar notities bij elkaar gezocht en was uiteindelijk aan een tafeltje buiten in de zon voor de herberg gaan zitten. Ze liet hier haar lunch zich uitstekend smaken en liet haar blik soms op haar papieren, soms op dat wat er zich op straat afspeelde rusten. Zo'n dagje niksen, ja dat beviel haar eigenlijk ook wel prima.



Afbeelding

Hoe hij uiteindelijk op zijn kamer terecht was gekomen, dat wist Eric de volgende ochtend ook niet meer precies. Wat hij wel wist was dat hij er een enorme kater aan over gehouden had. En hoe hij de avond ook voor de geest probeert te halen, het enige wat hem telkens weer voor de ogen verschijnt zijn twee beelden die hij beide juist weer zo snel mogelijk van zich af wilt schudden. De charlatan die haar gedag zoende en Furie slechts in een handdoek op haar bed in haar slaapkamer.. De eerste omdat het hem weer woedend maakt en de tweede omdat het hem op een andere manier ongelooflijk frustreert.

Die ochtend beneden in de herberg, na verschillende bekers koffie en een enorme inspanning om de Furie zo veel mogelijk te negeren, was hij voor zichzelf tot de conclusie gekomen dat het nu over moest zijn. Hij wist maar al te goed wat jaloezie met hem deed en in deze situatie was dat helemaal niet goed. Tenslotte moest ze niets van hem weten en bracht hij alleen maar zichzelf er nog verder mee in de problemen.

In de middag loopt hij door de straten van For en als hij zich plotseling beseft dat hij vlakbij de straat is waar Alex woont, twijfelt hij misschien een seconde. Dan draait hij rechtsom en loopt naar haar huis toe. Ze had het hem de dag ervoor nog gevraagd en er was geen enkele reden om het niet te doen. Misschien was dat wel precies wat hij nodig had.

[...]

Eric opent de deur, maar draait zich om als hij achter hem Alex de trap af hoort komen. Met een glimlach neemt hij zijn notitieboekje aan wat schijnbaar boven uit zijn zak is gevallen. Hij bedankt haar, duwt nog een zoen op haar lippen en loopt dan verder naar buiten.
Een vreemd gevoel bekruipt hem als hij tot zijn schrik een paar meter verder in de straat Furie weg ziet lopen. Hij had geen flauw idee waar ze vandaan was gekomen, waar ze heenging en of ze hem had gezien.

[...]

Die avond was hij vroeg naar bed gegaan, maar had maar weinig geslapen. Nog steeds speelden er verschillende dingen door zijn hoofd, maar het leek voor zijn gevoel gelukkig eindelijk weer meer te gaan over de zaken die er wel toe deden; het verhaal van For en de reden dat ze hier waren.
Toch was hij weer vroeg opgestaan om nog voordat de hele herberg zou worden weer op pad te gaan. Het werd nu eindelijk eens tijd dat hij echt goed alleen aan de slag ging om iets nieuws te vinden rondom het mysterie.


OOC: 1,5 dag is best ingewikkeld bijtypen hoor.. pfff;)

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: wo jun 27, 2012 18:39 

Ryce
De kinderen zijn al enthousiast over de nieuwe verhalen die gaan komen en na enkele verhalen knikt hij even naar zijn broertje. "Welk verhaal willen jullie horen lieve kinderen?" vraagt hij het jonge publiek. Er wordt vanalles door elkaar geschreeuwd en hij springt van het podium af, luisterend naar verschillende kinderen. Uiteindelijk komt hij bij een jong meisje aan die vraagt hoe het met de prinsesses is afgelopen en hij glimlacht. Hij maakt een beweging en alle kinderen worden weer stil. "Deze lieve dame wilt graag weten wat er met de prinsesses is gebeurd. Wie wil dat nog meer weten?" Er wordt gejoeld, de meeste kinderen weten wat dit betekend. "Ga de prinsessen maar snel zoeken kinderen! Als jullie ze vinden zullen we alles vertellen!" En enthousiast springen de kinderen op. Elk lid van hun groep nam een groepje onder hun hoede en iedereen ging een andere kant op. Het spel kon beginnen...



Afbeelding

Caleigh haar gedachtegang glijd al snel af naar de herinneringen van gisteren. Hoewel ze er niet aan wilt denken, kan ze het beeld niet uit haar hoofd zetten. Wat deed hij daar? Nee, stomme gedachte, het was duidelijk wat hij daar deed, maar waarom deed het haar zoveel? Ze zucht even. Ze had het er met niemand over gehad, want wat voor nut had het? Het was niet alsof zij beslissingen maakte voor hem. In een straat verderop hoort ze dan plotseling geroep en gelach. Het duurt slechts enkele seconden voordat een groep kinderen de hoek om komt rennen. Een onbekende man loopt erbij en als hij haar ziet roept hij gelijk naar de kinderen en als die haar zien krijgt ze niet eens de kans om zich om te draaien en weg te lopen. Het groepje kinderen zwermt om haar heen en haar handen wordt beetgepakt en ze beginnen vrolijk te roepen dat de prinses mee moet komen.

"Nee..." probeert ze nog, "Ik ben niet wie jullie zoeken."

Maar de enthousiaste kinderen zijn totaal niet geinteresseerd in wat ze wilt zeggen en trekken haar vrolijk mee. Wanhopig zoekt ze een uitweg, maar om de kinderen te vervloeken is absoluut geen optie met al deze mensen die toekijken.



Devon
Met een kleine groepje kinderen zoeken ze het plein af en hoewel Devon Jessa spot, wijst hij niet naar haar. Hij is nog in tweestrijd wat hij moet doen en zoalng de kinderen haar niet zien, hoeft hij niets te doen.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: wo jun 27, 2012 19:19 

Afbeelding

De kinderen versamelen zich rond het podium en al snel verspreiden ze zich over het plein. Nieuwsgierig kijkt ze even op. De kinderen zijn blijkbaar op zoek naar iemand. Als Jessa even verderop Caleigh ziet lopen worden haar ogen groot. Als zij mee moest dan waren ze ook vast op zoek naar naar. Ze wil niet nog een keer op het podium staan. Onmiddellijk staat ze op en probeert naar binnen te lopen.

"Daar is ze!" piept het kleine meisje dat de vorige keer vooraan zat. De kinderen lopen gelijk naar het terras en twee andere wat oudere meisjes pakken haar handen vast en trekken haar mee naar het podium.

Even werpt Jessa een wanhopige blik op Devon. Hij had beloofd dat ze niet meer op het podium terecht zou komen.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: wo jun 27, 2012 19:38 

Devon
Maar de kinderen vinden Jessa sneller dan dat ze doorheeft wat er gebeurd. Als Jessa hem hopeloos aankijkt gefet hij haar een blik van; het spijt me. hij volgt het groepje terug naar het podium en als hij achter haar loopt weet hij dat de kinderen hem nu niet horen. "Het spijt me Jessa, het was het idee van Ryce, ik wilde hem tegenhouden, maar de kinderen..." fluisterd hij naar haar toe, "Het is snel over."



Afbeelding

Caleigh kan geen enkele reden bedenken waarom de kinderen haar los moeten laten of een ontsnapping verzinnen. En hoe dichter ze bij het plein komen, hoe meer Caleigh weet wat er aan de hand is. Dit was het plan van Ryce en het bevalt haar niets. Bij het plein aangekomen ziet ze dat de kinderen ook Jessa gevonden hebben en voordat ze het goed en wel door heeft staat ze op het podium. Vanuit elke straat komen kinderen gerend en vrolijk lachend gaan ze weer op de banken zitten.


Ryce
Hij glimlacht als beide dames uiteindelijk op het podium staan. Niemand durfde de kinderen weg te jagen en zoals hij had gegokt, Caleigh ook niet. Zijn broertje lijkt niet helemaal op zijn gemak te zijn met de situatie, maar hij negeert het. Als alle kinderen weer zitten glimlacht hij breed. "Vinden jullie niet dat onze prinsessen nog mooier zijn dan de vorige keer?" De kinderen joelen enthousiast. Hij kijkt de dames even aan en maakt een galante buiging. "Waar waren we gebleven. Oh ja, de dappere helden hebben de prinsessen net gered van de boze tovenaar die hun op wilde sluiten!"

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: wo jun 27, 2012 20:13 

Afbeelding

Mel hoort achter haar plotseling een hoop juichende kinderen en ze draait zich om in haar stoel om het beter te kunnen zien. Een aantal tafeltjes verder ziet ze Jessa nog net door een paar kinderen uit haar beeld weggetrokken worden. Nieuwsgierig staat Mel op en aan de andere kant van de herberg ziet ze een podium op het plein.

Tot haar verbazing ziet ze hoe zowel Jessa als Caleigh op dit podium komen te staan en even vraagt ze zich af waarom. Dan komt Ryce erbij en wordt alles plotseling een stuk duidelijker. Hij was een verhaal aan het vertellen aan de kinderen. Nieuwsgierig blijft Mel staan kijken en luisteren.


Afbeelding

Hij had een hekel aan For. Na drie dagen helemaal niks vinden aan wat voor informatie dan ook, kon hij dit wel concluderen. Zelfs het verhaal wat velen wel hadden gevonden op de eerste dag, kreeg hij nog steeds niet goed boven water.
Uiteindelijk heeft hij besloten om terug te gaan naar de herberg.

Het plein is vol. Vol met kinderen die allemaal in de richting van het podium kijken. Pas als Eric dezelfde stem hoort als de vorige keer dat hij op dit schouwspel is ingelopen en hoort wat hij zegt kijkt hij die kant op. Op het podium ziet hij de toneelspeler een buiging maken naar Jessa en Furie. Eric blijft staan en kijkt naar het podium.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Aboard of the SAR 19D 3360 Shaun

Houseitem
BerichtGeplaatst: wo jun 27, 2012 23:56 

Afbeelding


Na even bleek het een onmogelijke missie om de conversatie nog langer voort te zetten met Isra. Ze had het waarschijnlijk gewoon niet zo op nieuwkomers om daar meteen mee aan te pappen. Want na enkele pogingen van Julius kwam er nauwelijks respons op een kort antwoord na dan. Hij dronk zijn kruik leeg, zei trusten tegen de vuurtoren en begaf zich naar zijn kamer. Julius dook de douche in en het werkte als een slaapmutsje op hem in, want zodra ie in bed stapte viel hij in een diepe slaap weg.

[de volgende dag]

Julius nam het er van door eens lang uit te slapen. Vervolgens nam ie op zijn dooie akkertje een douche, waarna hij zijn driedaags baardje elimineerde. Julius begaf zich naar het herbergdeel beneden om bij de waard een ontbijt te bestellen en koffie. De mok met het zwarte goedje nam hij mee naar buiten. Hij ging zitten aan een tafeltje, om te genieten van de ochtendzon. Na een paar slokken koffie liet Julius de zonnestralen zich goed bevallen zodra die zijn huid hadden bereikt. Even later kwam de waard zijn ontbijt brengen. Julius pakte het aan en rekende meteen af.

[twee dagen later]

Gisteren had uiteindelijk weinig om handen. Het was uitgedraaid op een relax-dagje. Maar ach, met het mooie weer maalde Julius daar niet bepaald om. Hij had Rocka van stal gehaald en om net buiten For erop uit te gaan. Informatie wist Julius daar niet mee te verkrijgen, maar het was wel eens fijn om even uit de stad te zijn. Na een tochtje buiten kwam hij gistermiddag weer terug bij de herberg. De rest van de dag had Julius besteed aan slenteren door de stad. Her en der een herberg induiken, lukraak aan de bar wat bestellen. Om een beetje in de praat te komen met inwoners van For.

Vandaag besloot Julius om na het ontbijt nogmaals met de neus in de boeken te gaan zitten in de bibliotheek. Natuurlijk is het zoeken naar een speld in de hooiberg, maar juist daarom vond hij het te gemakkelijk om na eenmaal zoeken het al op te geven. Na rustig zijn ontbijt achter de kiezen te hebben verwerkt, begaf hij zich naar de bibliotheek. Om daar tot een uur of drie 's middags te verblijven. Sindsdien was Julius wel toe aan een pauze en dus liep hij rond dat tijdstip door de straten van For. Terwijl hij voor de herberg op het terras was gaan zitten, merkte Julius Mel pas op toen de waard zijn drankje kwam brengen. Julius wenkte de waard opnieuw en verzocht hem een ice tea mee te nemen. Met dit weer was er geen plek voor normale thee en Julius wist dat Mel dat lekker vond.

"Ben je hier ook lekker aan het genieten van de zon?" vroeg hij op een vriendelijke toon. "We boffen wel met dit weer vind je niet?" vervolgde Julius. Na even verscheen de waard opnieuw en zette een kan ijsthee neer en een emmer met ijsblokjes en twee glazen met een citroenschijfje op de rand. Hij gebaarde naar Mel op de kan met ice tea en zei: "Dit gaat er toch op dit moment beter in dan normale thee of niet soms?" met een knipoog.

_________________

Ek het gedink dat ek jou kon vergeet,
en in die sagte nag alleen kon slaap,
maar in my eenvoud het ek nie geweet
dat ek met elke windvlaag sou ontwaak.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do jun 28, 2012 12:33 

Afbeelding

Deur nummer 2 was inderdaad de goede deur, maar zelf in de dronken staat dat Luc was, was hij er eigenlijk niet blij mee. De reactie was heftig en snel en de wind die de klap van de deur gaf deed hem een stap naar achteren zetten. Hij draait zich om naar Eric die van het lachen op knallen stond. Luc kon het niet helpen erin mee te gaan.

[...twee dagen later...]

Luc zit op de rand van zijn bed en kijkt de lege kamer rond. Hij zucht, maar grinnikt vervolgens mij de gedachte die hem in deze positie heeft gebracht. Na deur nummer twee hebben Luc en Eric nog een poging gedaan voor nummer 3, waren het de kamer van Jessa en Ben te zijn. Jessa was flink uit haar stekker gegaan en heeft Luc nu ongeveer verboden zijn kamer te verlaten tot zijn hem genezen verklaart.

Hij staat op van zijn bed en loopt richting om maar weer onder de douche te stappen voor de 3de keer die dag. Hij verveelt zich flink. Er is ook niet veel te doen in het kleine kamertje waar hij in vast zat. De afgelopen dag is Jessa een aantal keer komen kijken. Ook heeft ze hem een keer betrapt op een ontsnappingspoging. Verder was Eric de enige die af en toen langs kwam maar dit was ook maar minimaal. Mel heeft hij niet meer gezien of gehoord.

Als Luc de badkamer uitstapt hoort hij een hoop geschreeuw van kinderen. Hij loopt naar het raam en kijkt naar buiten. Hij ziet een grote groep kinderen verzameld op het plein voor de herberg. Een glimlach verschijnt op zijn gezicht als hij ziet dat Caleigh en Jessa de pineut waren om mee te doen in het toneelstuk van de twee gasten die hij eerste had zien optreden in de herberg. Hij gaat in de vensterbank zitten en slaat geamuseerd zijn armen over elkaar en kijkt vol verwachting verder.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do jun 28, 2012 19:02 

Afbeelding

Mel schrikt op als ze onverwachts een stem naast haar hoort en kijkt opzij. Als ze Julius ziet, glimlacht ze licht naar hem en knikt. Ja over het weer had ze niks te klagen. Haar glimlach wordt iets groter als ze Julius gebaar met haar ogen volgt en de kan koude thee ziet staan.

"Ow ja, zeker." Zegt ze dan met een grijns. Fijn dat als de ene man afviel door stom gedrag, de ander dan wel weer in was voor gewoon gezellig doen.

Ryce begint een verhaal te vertellen over prinsessen en Mel kijkt toch weer die kant op.

"Dat is de man die ons het verhaal heeft vertelt over hoe For aan zijn bijnaam is gekomen." Zegt Mel tegen Julius en wijst naar Ryce. "Ik kan me niet voorstellen dat Caleigh en Jessa dit zelf bedacht hebben.." Concludeert ze hardop, maar eigenlijk meer voor zichzelf dan voor Julius.

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

The Fangirl Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Bag End

Houseitem
BerichtGeplaatst: do jun 28, 2012 19:17 

Afbeelding

[...]

De twee dagen die verstreken zijn waren voornamelijk gevuld me frustraties rond het mysterie, maar Benicio was eigenlijk wel blij geweest dat het even wat rustiger was geworden. Hij en Jessa hadden een beetje kunnen bijkomen van de omstandigheden met Devon.

Die ochtend blijft Ben lang liggen terwijl Jessa beneden al op het terrasje zit. Op zijn dooie gemak neemt Benicio op een gegeven moment een lange douche en daarna kleedt hij zich aan en loopt naar beneden. Hij wil zich bij Jessa voegen op het terras maar kan haar niet vinden. Fronsend loopt hij verder naar buiten en hoort dan rumoer. Verderop ziet hij Eric aan de rand van het plein staan. Benicio voegt zich bij hem en richt zijn blik op het podium. Tot zijn grote verbazing ziet hij Caleigh en Jessa op het podium bij Devon en een andere man. Hij balt zijn vuisten maar blijft op zijn plaats.

'Wat is hier aan de hand?' vraagt hij tussen opeengeklemde kaken aan Eric. Zijn blik blijft gefixeerd op het podium.



Afbeelding

[...]

Isra's motivatie is nog nooit zo ver te zoeken geweest. For levert hen absoluut niets op en ze heeft al meerdere keren aan de rest gesuggereerd om verder te trekken naar de volgende locatie, maar haar suggesties vinden geen gehoor. Niemand lijkt echt te weten wat er moet gebeuren.

Terwijl ze die ochtend laat de herberg uit komt volgt ze nieuwsgierig het lawaai en komt bij het plein uit. Ze voegt zich bij Benicio en Eric en hoort nog net wat Benicio aan Eric vraagt. Dat zou ik ook wel eens willen weten. Met haar armen over elkaar geslagen blijft ze naar het podium kijken.

_________________
.
    far over the misty mountains cold


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: do jun 28, 2012 19:46 

Afbeelding

Caleigh probeert nog steeds een uitweg te vinden. Ze zou gewoon haar actie van vorige keer kunnen herhalen om daarna weg te lopen? Maar iets zegt haar dat ze niet zo makkelijk weg zal komen. Vaag luisterd ze naar Ryce die verder met het verhaal gaat en de kinderen luisteren gespannen. En dan hoort ze het. Geschreeuw vanaf een andere straat, ze kijkt om, kijkend waar het geluid vandaan komt. Lang hoeft ze niet te wachten. Vanuit een straat, bijna recht tegenover het podium komen twee ruiters op donkere paarden aan op een enorme snelheid. Er wordt geroepen en dan heerst er alleen nog maar blinde paniek op het plein. Gillende kinderen, ouders die in paniek naar hun kinderen rennen en ze aan de kant trekken.

Voordat Caleigh doorheeft wat er echt gebeurd voelt ze hoe een sterke arm haar beetgrijpt en omhoog trekt. Het duurt slechts een seconde voordat ze reageert en kwaad probeert ze de man te slaan, maar die is hier duidelijk niet van gediend en slechts een seconde later is ze haar bewustzijn kwijt.

[...]

Ze knippert langzaam met haar ogen, proberend aan het vage licht te wennen. Haar hoofd bontk als een gek. Moeizaam gaat ze overeind zitten en pas als ze gewend is aan het licht kijkt ze rond. Waar is ze? Dan merkt ze de gestalte naast haar op en ze herkent Jessa.

"Jessa!" zegt ze geschrokken en zachtjes schud ze haar heen en weer in de hoop dat ze wakker wordt.



Ryce
En hij begint aan het verhaal, de kinderen hangen aan zijn lippen en achter hem verschijnt de boze tovenaar. Maar dan begint het spektakel pas echt en met secondes is het hele plein in rep en roer. En met een paar secondes is het over. Perfect in zijn rol kijkt hij geschrokken rond en springt dan van het podium af om verschillende gewonde kinderen te helpen. Een klein blond meisje heeft een grote bloederige wond op haar hoofd en hij begint rustig tegen haar te praten. "Het komt allemaal goed liefje," zegt hij dan, "Ik zorg dat het goed komt."



Devon
Het duurt slechts minuten en hij moet bekennen dat hij nooit aan dit kan wennen. Verschillende kinderen en volwassenen gewond en alle kinderen huilen of zijn in paniek. Snel springt hij van het podium, hij geeft verschillende mensen aanwijzingen en haalt dan zijn wand tevoorschijn en helpt een jongen van een jaar of acht met een grote schaafwond.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


Laatst bijgewerkt door Catie op do jun 28, 2012 20:04, in totaal 1 keer bewerkt.

 Profiel  

Opperste Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: do jun 28, 2012 20:03 

Afbeelding

Eric kijkt opzij en ziet de krullenbol duidelijk not amused in de richting van het podium kijken. De vorige keer dat Jessa samen met Furie op dat toneel terecht was gekomen had hij er zijn vraagtekens al bij gehad. Dat ze er nu weer beiden stonden was duidelijk geen toeval meer. Dus dat Benicio het niet echt kan waarderen, begrijpt Eric volledig.

"Geen flauw idee wat die charlatans van plan zijn, maar goed kan het nooit zijn.."

Eric krijgt maar half mee dat Isra zich ook bij hen aansluit, want plotseling komen er op hoge snelheid twee ruiters uit de straat naast hen tevoorschijn en rijden duidelijk met een doel recht op het podium af. Nog voordat Eric het goed en wel doorheeft, zijn de paarden bij het podium en ziet hij hoe de ruiters Furie en Jessa oppakken, hard slaan en meteen met hoge snelheid doorrijden.

Woedend grijpt Eric zijn wand probeert zich door de hysterische menigte naar voren te werken. Wat was hier in hemelsnaam aan de hand?

_________________
Cos I am taking back what’s mine
I am taking back the time
You may call it suicide
But I’m being born again


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: do jun 28, 2012 20:12 

Afbeelding

Tijdens het hele toneelspel staat Jessa met haar blik naar beneden gericht. Lichtelijk beledigt, omdat Devon haar had beloofd dat ze niet meer op het toneel terecht zou komen.

Wanneer er geschreeuw op het plein klinkt, kijkt Jessa op. Wat is er aan de hand? Ze ziet een klein meisje dat op de grond valt. Ze wilt naar het meisje lopen, om te kijken of ze iets voor haar kan doen, maar voor haar neus staat ineens een man op een donker paard. Zijn arm grijpt haar stevig vast. Automatisch begint Jessa om zich heen te slaan, in de hoop dat ze hem ergens kan raken en hij haar los zou laten. Een hard klap tegen haar achterhoofd geeft aan dat het loos werk is. Alles is zwart.

[...]

Hoofdpijn. Dat is het enige wat er door Jessa hoofd heen gaan. Iemand schudt aan haar arm. Ze knijp haar ogen dicht en probeert ze daarna te openen. Het kleine beetje licht helpt niet bij haar hoofdpijn. Ze voelt aan haar achterhoofd. Een grote bult.

Ze kijkt opzij en ziet dat het Caleigh was die haar aan haar arm schudden. "Caleigh..." zegt ze zacht, "Waar zijn we?"

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Black Bird of the Sky

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Winterfell
BerichtGeplaatst: do jun 28, 2012 20:31 

Afbeelding

Caleigh haalt wat opgelucht adem als Jessa beweegt en ze haalt haar hand weg. Als Jessa dan vraagt waar ze zijn weet Caleigh niet hoe ze moet antwoorden. Ze kijkt even rond, het was een normale kamer met één deur en gordijnen. Zonder wat te zeggen staat ze op en ze loopt naar de gordijnen toe. Als ze ze open trekt komt er amper licht naar binnen, de ramen zijn dichtgetimmerd. Dan loopt ze naar de deur en ze probeert hem te openen, maar tevergeefs. Als ze naar haar wand grijpt merkt ze dat die ook verdwenen is. Ze draait zich om naar Jessa.

"We zitten opgesloten... En ik heb geen idee waar we zijn," zegt ze dan.

Ze laat zich weer op de grond zitten, het opstaan en bewegen maakte haar hoofdpijn niet minder. Ze probeert na te gaan wat er gebeurd is, maar het meeste is nog vaag. Ze zucht even.

"Dit is de schuld van die Ryce en zijn broer... Ze hebben alles opgezet, het hele verhaal was allemaal een opzet," zegt ze dan.

_________________
Life doesn't run a clear course
It flows through from within
It's supposed to take you places and leave markings on your skin


 Profiel  

The Immortal Mod

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Hopes Peak Academy
BerichtGeplaatst: za jun 30, 2012 21:18 

Afbeelding

Jessa heeft een aantal seconde nodig om Caleigh's woorden tot haar door te laten dringen. Met haar hand voelt ze om zich heen, maar haar wand en haar tas kan ze niet vinden. Ze merkt dat ze zich heel erg hulpeloos begint te voelen. Nee, nu niet gaan huilen, Jessa. Je moet sterk zijn. Ze knijpt haar ogen stijf dicht om haar tranen weg te dringen.

Als ze daarna over Ryce en Devon begint kijkt Jessa verbaasd op. "Weet je dat zeker?" vraagt ze dan. "Devon stond naast me op het podium, die mannen kwamen helemaal vanaf de andere kant van het plein. Waarom zou hij dat doen?"

Jessa begrijpt het niet. Devon was heel erg aardig voor haar geweest, hij had haar zelfs gerust gesteld toen ze voor de tweede keer het podium op moest. Waarom wantrouwde iedereen hem zo? Eerst Benicio en nu ook Caleigh.

_________________
BLOOD LUST
<3


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline
BerichtGeplaatst: zo jul 01, 2012 12:41 

Afbeelding

Terwijl Luc naar het toneelstuk staat te kijken slaat de sfeer snel om. Geschreeuw vanaf de straat doet hem wegkijken van het podium en ziet hij twee ruiters van ver aankomen. Zijn ogen volgen de twee en veroorzaken een hoop chaos, schreeuwende mensen en kinderen die huilen. Zijn lichaam verstart als hij machteloos toekijkt naar wat er zich beneden ontvouwt. De twee ruiters handelen snel, zij zorgen ervoor dat Jessa en Caleigh buitenwesten zijn en nemen hen mee. Het duo is zo snel verdwenen als dat ze zijn gekomen, maar vanaf Luc zijn kamer ziet hij de twee richting de poorten van de stad rijden.

Paniek zou het hij zelf nooit noemen maar vol adrenaline pakt Luc zijn spullen, zijn tas, wand en de dolken die hij eerder die ochtend nog had schoongemaakt en geslepen, en rent naar beneden. Als hij beneden de herberg uit rent richting het podium is de rust nog niet terug gekeerd. Hij werkt zich door de mensen massa heen. Hij ziet Eric en rent naar hem toe en leunt op zijn schouder om te rusten van de sprint.

"Ze reden in de richting van de poorten van de stad."
zegt hij lichtelijk hijgend die hopelijk zijn onrust een beetje maskeert. "Waarschijnlijk zijn ze nu buiten de stad." Hij kijkt even richting waar de ruiters heen gingen. "We moeten nu gaan!" De onrust in zijn stem is waarschijnlijk nu niet meer te maskeren, maar hij wilde dit niet nog een keer op zijn geweten hebben.

_________________
Like thunder and lightning go in the one
Together we make a perfect storm
You're like the wind I'm like the rain
Together we both make hurricanes


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Dit onderwerp is gesloten, je kunt geen berichten wijzigen of nieuwe antwoorden plaatsen  [ 737 berichten ]  Ga naar pagina Vorige  1 ... 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 ... 50  Volgende


Keer terug naar RPG Archief
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 1 gast


Powered by phpBB :: FI Theme