[RPG] Fantasy (2)

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Als er plotseling iemand schreeuwt en er twee ruiters in volle vaart het plein oprijden, kijkt Mel met grote ogen naar dat wat er voor haar afspeelt. Een paar seconden blijft ze vol verbazing naar het podium staren waar zojuist Jessa en Caleigh verdwenen zijn.

Vol ongeloof rent ze zonder een woord tegen Julius te zeggen in de richting van het podium.

"Nee! Nee! Nee!" roept ze bijna hysterisch terwijl ze dichter bij het podium komt.

Plotseling voelt ze iets aan haar been en als ze kijkt ziet ze een meisje huilend onder het bloed. Mel blijft geschrokken staan en gaat door haar hurken om op ooghoogte van het meisje te komen. Als ze deze in haar huil slechts om haar moeder hoort vragen, pakt Mel haar hand vast en gaat dan weer omhoog om te kijken of ze iemand ziet.
Zo snel als dat ze echter helemaal overeind is, wordt ze hard aan de kant geduwd door een blonde vrouw die het meisje snel optilt en begint te troosten.

Opgelucht dat het meisje haar moeder heeft terug gevonden blijft Mel een seconde of wat kijken, maar als ze dan een bekend gestalte voorbij ziet flitsen, draait ze zich om en loopt snel achter Luc aan.

Ze moet haar best doen om hem in te halen, maar als hij bij Eric aankomt, hoort ze nog net wat hij zegt. En hoe hij erbij staat na de spurt die hij zojuist heeft gemaakt.

"Ben je helemaal gek geworden, jij gaat helemaal niet." Zegt ze kwaad en loopt mee in de richting van waar de mannen lijken te lopen.

Afbeelding

Met moeite weet Eric zich door de menigte op het plein naar voren te werken. Als hij op nog geen drie meter verwijdert is van de toneelspeler, klaar om verhaal te halen bij de bedrieger, wordt hij door Luc ingehaald.

De woede van Eric verdwijnt iets naar de achtergrond als hij de woorden van Luc hoort, maar alleen omdat deze plaats maken voor een ander, meer verontrustend gevoel. Eric kijkt een seconde naar de toneelspeler, dan naar de arm van Luc op zijn schouder en knikt vervolgens als hij Luc aankijkt.

"Je hebt gelijk." Zegt hij en wilt zo snel mogelijk in de richting van de stallen lopen, als Mel er plotseling ook bij komt.

Eric kijkt kort van haar, naar Luc, maar besluit aan deze discussie nu geen woord vuil te maken. Luc had gelijk, ze moesten nu gaan.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh merkt dat de hele situatie haar irriteert en ze weet niet zeker waardoor het komt. Haar hoofd doet nog steeds pijn en als Jessa dan begint over dat Devon, Caleigh gokt dat dat de andere van de twee is, bij haar stond en afvraagt waarom hij dat zou doen probeert ze de opmerking binnen te houden.

"Ben je nou echt zo stom om te geloven dat, alleen maar omdat iemand aardig tegen je doet, dat ze geen slechte bedoelingen kunnen hebben?!" haar stem klinkt geirriteerd en hoewel ze weet dat ze het recht niet heeft om dit te zeggen, doet ze het wel, "Heb je dan echt niets geleerd van wat er al is gebeurd?!"

Ze zwijgt even kort.

"Je moet eens gaan beseffen dat niet iedereen die aardig doet, ook aardig is. Mensen zijn niet te vertrouwen en jij vertrouwt ze blindelings..."

Er klinkt een hint van verwijten in haar stem en kwaad staat ze op om erna nutteloos aan de deurklink te rammelen.

Tengaar · Schoolhoofd

Eric maakt al aanstalten om naar de stallen te gaan en Luc volgt hem tot hij een bekende stem achter hem hoort. Met een ruk draait hij zichzelf om, om in de kwade ogen van Mel te kijken. De menigte beweegt nog snel om hem heen, maar Luc blijft stokstijf staan. Langzaam veranderd de uitdrukking op zijn gezicht in een woedende blik waar hij misschien later spijt van zal krijgen.

"Ben jij wel helemaal goed geworden?!" Spurt hij eruit. "Wie weet wat ze allemaal wel niet met hen zullen doen als we niet opschieten." Beheerst haalt hij adem en zijn blik weer op serieus in plaats van manisch. "Ik ga wel en jij gaat mij niet tegen houden." zegt hij terwijl hij zich omdraait en weer aanstalten maakt naar de stallen achter Eric aan.

ooc: stop me if you dare

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa bijt op haar lip als Caleigh met aan preek begint. Het is niet de eerste keer dat ze zo'n preek te horen krijgt, verre van de eerste keer. Vaak genoeg had ze voor haar voogd gestaan wanneer ze, volgens hem, met verkeerde mensen had gesproken. Hoewel zijn woorden vaak onterecht zijn geweest en Caleigh nu wel gelijk heeft, merkt ze dat ze boos begint te worden. Ze is dit zat. Ze wil niet meer horen dat ze stom is en makkelijk van vertrouwen.

"Dat is heel gemeen dat je dat zegt." zegt ze zachtjes, "Ik denk anders dan jij en daar kan ik niets aan doen. Ik kom nou eenmaal uit een gemeenschap waarin bijna iedereen te vertrouwen is." Ze merkt dat er tranen van woede in haar ogen springen. Hoe durfde Caleigh zo over haar te oordelen? "Je doet nu net alsof ik nog nooit wat mee heb gemaakt. Dat is niet waar. Als ik vanaf het begin van de reis niemand vertrouwd had die aardig voor me was, dan was ik de eerste dag al terug naar huis gegaan." Ze leunt tegen de muur aan. Woedend veegt ze haar tranen weg.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh slikt een sarcastische opmerking in als Jessa begint dat het gemeen is en zegt dat zij anders denkt dan Jessa. Als Caleigh iets wel duidelijk is, dan is het wel dat Jessa en zij anders denken en ergens maakt het haar kwaad. Als Jessa dan begint over dat Caleigh denkt dat ze nog nooit wat heeft meegemaakt en dat als ze niemand had vertrouwd dat ze naar huis was gegaan snuift ze even kwaad. De deur die totaal niet meewerkt maakt haar humeur er niet beter op en kwaad draait ze zich weer om.

"Ik weet dat je dingen hebt meegemaakt, je hebt gezien hoe iemand werd opgegeten door een anaconda, er een mes tegen je keel is aangezet en je healerkwaliteit verteld meer dan genoeg, maar huilen gaat je absoluut niet helpen," zegt ze kwaad, "Als je vanwege dit gaat huilen kun je maar beter terugrennen naar je mama en papa."

En op het moment dat de woorden uit haar mond komen weet ze dat het gewoonweg laag is om het te zeggen. Dit is niet meer gemeen, het is gewoon vals. In elke andere situatie had ze dit nooit gezegd, maar de afgelopen dagen waren meer dan frustrerend en het is duidelijk wie er op dit moment haar slachtoffer is om haar frustratie te uiten.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Benicio's verwarring over de situatie wordt alleen maar groter als er opeens een aantal ruiters verschijnen en er chaos ontstaat. Wat hij wel weet is dat Jessa in gevaar is, en onwillekeurig schreeuwt hij. Achter Eric aan rent hij in de richting van het podium, zijn wand in zijn hand.

'JESSA!' schreeuwt hij, ook al weet hij dat het weinig zin heeft.

Zijn woede jegens Devon is vertienvoudigd. Als ik die klootzak ooit nog eens voor me krijg... Zijn handen vormen zich weer tot vuisten terwijl hij gedesoriënteerd en woedend met Luc en Eric meerent richting de stallen.

De situatie tussen Luc en Mel die ontstaat irriteert Benicio mateloos. Hij rent naar de boerenknol die hem tot vervoermiddel diende. Hij maakt de teugels los en leidt het dier richting de uitgang van de stallen.

Afbeelding

Isra kijkt met grote ogen toe als er opeens een rare chaos ontstaat, en Jessa en Caleigh in gevaar zijn. Zonder iets te zeggen gaat ze met Eric, Luc en Benicio mee naar de stallen, klaar om op Vaskurs rug te springen en hun groepsgenoten terug te halen.

'Mel, we gaan toch wel, dus of je blijft hier en probeert erachter te komen wat er aan de hand is, of je gaat mee en helpt ons,' zegt ze bruusk. Ze weet dat de confrontatie tussen Mel en Luc haar niets aangaat, maar ze weet dat het nu belangrijk is dat ze snel zijn.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa kijkt op dat Caleigh over huilen en het terugrennen naar haar ouders begint. Ze heeft geen idee wat voor blik ze in haar ogen heeft, maar iets zegt haar dat het geen blik is die mensen van haar gewent zijn. "Mijn ouders zijn dood." zegt Jessa scherp, "Ik heb zowel mijn moeder als mijn vader zien wegkwijnen aan een ernstige onbekende ziekte. Ik was nog maar 10 jaar oud toen mijn moeder overleedt. Mijn vader ging kapot van verdriet en ik wilde hem helpen. Ik besloot dat ik healer wilde worden, om te voorkomen dat er nog meer mensen zouden overlijden. Dat was het minste wat ik voor hem kon doen."

Ze kijkt weer naar beneden. Haar haren vallen als een gordijn voor haar gezicht. "Toen ik 15 was kreeg mijn vader dezelfde ziekte. Ik heb alles gedaan wat ik kon om hem te redden, maar dat heeft niet geholpen. Ik was niet goed genoeg en er was na al die jaren nog steeds heel weinig over de ziekte te vinden." gaat ze verder, "Mijn oom werd toen mijn voogd. Hij heeft mijn ouders altijd veroordeeld... aangezien ze niet getrouwd waren, maar wel een kind hadden." Ze kijkt Caleigh nog steeds niet aan. Het feit dat ze een bastaard is en daarmee gelijk een stempel bij zicht draagt, blijft na al die jaren nog steeds een moeilijk onderwerp. "Stel je nu eens voor dat er iemand voor je moet zorgen die eigenlijk liever heeft dat je niet bestaat. Iemand die bang is dat je dezelfde 'fouten' maakt als je ouders. Iemand die elke stap die je doet controleert en je straft als je iets doen wat hem niet bevalt. Iemand die je verbiedt met mannen van buiten onze gemeenschap om te gaan, zelfs al zijn dit je beste vrienden. Iemand die een jongen die één keer iets voor je opraapt op de markt van onder tot boven uitlicht. Stel je eens voor in zo'n wereld te leven..."

Ze merkt dat de tranen over haar wangen lopen, maar ze doet geen moeite ze weg te vegen. Ze weet eigenlijk niet eens waarom ze dit vertelt, de woorden rollen zo haar mond uit.

Harry, Ron & Hermione

Julius kijkt tevreden op wanneer Mel de ijsthee zich laat wel gevallen. Hij volgt de kant waar ze naar toewijst en ziet dan voor het eerst de bron die haar en Caleigh dus meer had verteld over For. Nadien hoort Julius zijn eigen gedachte uit de mond van Mel en hij kan het er moeilijk mee oneens zijn. Als hij zijn blik wat vernauwd begint Julius Caleigh en Jessa te ontrafelen als degene die eveneens op het podium staan naast Ryce. Waarom was hem een raadsel, Jessa zag hij nog wel aan voor het meedoen aan zo'n act, maar Caleigh?!

Het bleek een hinderlaag te zijn, waarbij Julius slechts kon toekijken hoe even verder op vanaf het terras beide dames buiten westen werden geslagen en werden meegenomen. Verward kijkt hij om zich heen of de rest van de groep ditzelfde had gadegeslagen. Zijn ogen vinden de contouren van Mr. know it all, de krullebol en Luc. Terwijl Julius zijn hoofd koel houd in deze hectische situatie, zit Mel allang niet meer naast hem op het terras. In plaats daarvan snelt ze richting het trio, die haastig naar de stallen lopen. Wait for me!, het was nu geen tijd om te blijven zitten. Het was tijd voor actie, tijd voor een queeste. Zo snel als mogelijk was om zich een weg te banen door de verwarde groep inwoners, voegde Julius zich bij de rest. En hij merkte hoe ze meteen al in een discussie terecht kwamen of Luc mee mocht of niet.

Hij had weinig trek om tussen beide te komen, bovendien was het niet langer nodig. Anderen kapten Mel af, ze gingen gewoon. PUNT Zwijgzaam, maar vast beraden om niet te treuzelen had Julius Rocka al uit de stallen geleid. Klaar om in volle vaart te vertrekken. Hij keek de groep aan en zei: "Zullen we dan maar?" Elke seconde die minuten lieten wegtikken zou in het nadeel zijn om beide dames überhaupt nog te vinden. Dat, of er moest toevallig iemand zijn die op de uitkijktoren stond en hen kon voorzien van bruikbare informatie..

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

De blik in de ogen van Luc doet Mel even met haar mond vol tanden staan. Wat had ze gedaan dat hij sinds For zo kwaad op haar was? En waarom leek iedereen zich tegen haar te keren, en te vergeten dat Luc nog steeds niet 100% genezen was? Als hij doorloopt naar de stallen, stapt ze met grote woedende passen achter hem aan.

"Prima, dat je dan ook maar dood van je paard af mag vallen! En niemand stopt, want we moeten opschieten. Inderdaad, wie weet wat er met Caleigh en Jessa gebeurd!" Roept ze woedend tegen zijn rug.

In de stal loopt ze direct door naar het paard van Caleigh. Ze had sinds de Dolheuvels geen eigen vervoer meer gehad. Ze zou anders nooit zonder vragen op iemands paard durven rijden, maar nood breekt wet.

"Alsjeblieft, laat ze niks gebeuren.." Prevelt ze wat tegen zichzelf terwijl ze naar buiten loopt met het paard. Het nare gevoel wat opspeelt, probeert ze te onderdrukken.

Mel knikt naar Julius als ze op het zadel zit. Ze moesten zo snel mogelijk weg, ze moesten ze vinden!

Afbeelding

Zonder zich verder ook maar een seconde druk te maken over wat er precies tussen Mel en Luc afspeelt, en of Lucs gezondheid dan wel of niet goed genoeg is, loopt Eric naar Aeolus toe. Snel maakt hij de teugels los en loopt achter Benicio aan naar buiten.

"Luc heeft de ruiters in de richting van de poorten zien rijden." Zegt hij tegen Benicio terwijl hij op zijn paard gaat zitten.

Dan geeft hij Aeolus zonder er nog een woord vuil aan te maken de sporen. Hij ging niet wachten, daar was geen tijd voor.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh hoort de woorden van Jessa wel, maar er lijkt helemaal niets aan haar emoties te veranderen. In haar hoofd gebeuren echter meerdere dingen tegelijk. Hoe vreemd het ook lijkt, hun verleden lijkt een zelfde lijn te hebben. Uiteindelijk valt er een doodse stilte en Caleigh laat zichzelf via de muur op de grond zakken.

"Dat is geen wereld van vertrouwen Jessa..." zegt ze uiteindelijk, maar de kilte en woede zijn uit haar stem verdwenen, "Dat is een wereld van wantrouwen en hoewel ik nooit een voogd heb gehad die me dingen verbiedde, ik weet hoe die wereld voelt."

Er valt weer een stilte en Caleigh haalt een hand door haar haren heen.

"Mijn opmerking was fout Jessa," zegt ze dan, "Het was laag en ondoordacht..." ze haalt even diep adem en kijkt naar de vloer, "Zeker omdat ik precies weet hoe het voelt om je ouders kwijt te raken..."

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa kijkt Caleigh nog steeds niet aan als Caleigh over een wereld van wantrouwen begint. "Hij heeft me nooit vertrouwd. Bang dat ik, naar zijn zegge, net als mijn moeder ben. Daarom verbeidt hij me zoveel dingen." zegt ze zacht, "Mijn ouders, vrienden en veel van de mensen van onze gemeenschap zijn echter altijd volledig te vertrouwen geweest en ik ben ze meer dan dankbaar daarvoor."

Dan volgt er een soort van excuses. Jessa kijkt op en veegt haar tranen weg. "Ik ben blij dat je dat toegeeft," zegt ze zachtjes. Ze gaat op haar knieën zitten. Caleigh is misschien hard, maar iets in haar woorden geeft aan dat ze ook een zachtere kant heeft en deze heel goed verbergt. Waarschijnlijk is Caleigh ook pijn gedaan en verbergt ze dit met de harde buitenkant, in plaats van de zachte onderdanige houding die zijzelf aanneemt.

"Ik denk dat we nu vooral moet bepalen wat we nu gaan doen..." zegt ze zachtjes, "We moeten ontsnappen..." Wie hier ook achter zat, ze moeten hier weg komen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh reageert niet op de woorden van Jessa over het fijn vinden dat ze het toegeeft. Het is al heel wat dat Caleigh toegeeft dat ze fout zit en ze wilt er niet aan herinnerd worden. En dan begint Jessa over ontspannen en Caleigh kijkt op. Komen deze woorden echt uit Jessa haar mond? Caleigh kijkt haar aan en dan kijkt ze de kamer rond.

"Alles zit dicht Jessa," zegt ze dan zachtjes, "Ze hebben onze wands afgepakt en de enige in en uitgang is die deur. En die zit stevig dicht."

Caleigh had al hard genoeg eraan getrokken om te weten dat de deur met magie dicht zat. En dan hoort ze plotseling voetstappen aan de andere kant van de deur en ze kijkt Jessa kort aan. Dan luistert ze aandachtig naar wat er gebeurd.

"We kunnen toch wel een beetje plezier met die twee hebben voordat ze komen? Die roodharige zag er lekker uit..."

"Je weet wat ze gezegd hebben, we mogen ze niet aanraken. Weet je nog wat er met Billy is gebeurd?"

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

De woorden van de twee mannen achter de deur doen Jessa opschrikken. Met angstige ogen kijkt ze naar de deur en schuift volledig achteruit tegen de muur aan. Nee, dat mocht niet gebeuren. Ze merkt dat ze in paniek begint te raken. Haar adem zit erg hoog en ze merkt dat de tranen, die net weg waren, weer in haar ogen springen.

"We moeten weg..." zegt ze angstig, terwijl ze heel erg haar best doet om niet een volledige paniekaanval te krijgen, "Ze mogen dit niet doen..." Ze moest hier weg. Weg van deze mannen die haar van alles wilde aandoen. Ze had Benicio beloofd dat ze op een dag haarzelf aan hem zou geven, dat ze er ooit klaar voor zou zijn. Ze wil niet dat een of andere vieze vent hem voor was.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh weet niet zeker hoeveel tijd er verstrijkt dat ze samen met Jessa in de kamer zit, maar het voelt als een eeuwigheid. De twee mannen zijn nooit binnen gekomen en Caleigh had geen idee hoe ze Jessa moest troosten of wat dan ook. Als ze dan plotseling paarden hoort staat ze op. Ze hoort stemmen buiten en ze loopt naar het dichtgetimmerde raam toe om meer te horen. Ze weet zeker dat ze de stem van Ryce herkent en ze kijkt Jessa aan. Als hij er was, dan was zijn broer er ook.

"Jessa... Ik weet niet wat er gaat gebeuren, maar we zitten niet lang meer in deze kamer gok ik," zegt ze dan zachtjes, "Als ze ons scheiden... Wat er ook gebeurd, probeer hem zoveel mogelijk af te leiden. Stel hem vragen, vertel over jezelf, wat dan ook. Als je hem kan af leiden van meer te doen... Misschien dat het dan genoeg is totdat..." ze twijfelt over haar woorden, omdat ze geen idee heeft of ze waar zijn, "Totdat hopelijk de rest van de groep ons vind..."

De voetstappen komen het huis in en Caleigh hoort ze op de gang lopen. Ze wenst dat ze haar wand had, dat zou zoveel schelen. Als het een paar minuten stil blijft op de gang loopt ze voorzichtig naar de deur toe. Misschien was er nog iets mogelijk..? Maar voordat ze iets kan bedenken hoort ze de duidelijke klik van de deur en als die open gaat staat ze oog in oog met Ryce.

Ryce
Als hij de deur opentrekt krult er een valse glimlach op zijn lippen en hij kijkt Caleigh aan, de roodharige totaal negerend. "Mooier dan ik me herinner liefje," zegt hij vals. Hij stapt de kamer in en als ze weigert een stap achteruit te doen en weigert hem angstig aan te kijken kan hij slechts genieten van de felheid die ze nog niet is verloren. Ruw pakt hij haar bovenarm vast. "tijd voor een andere kamer liefje, eentje waar we alleen zijn..." En zonder echt moeite te doen trekt hij haar de kamer uit en duwt haar dwingend de trap op.

Devon
Hij blijft buiten zicht staan als zijn broer de deur van de kamer opent. De manier hoe hij met de jonge vrouw omgaat voorspelt weinig goeds en pas als ze halverwege de trap zijn stapt hij de kamer in en kijkt Jessa aan. Langzaam steekt hij zijn hand naar haar uit. "Kom Jessa... Bij mij ben je veilig voor al die bruten in dit huis," zegt hij dan met een kleine glimlach. Een glimlach die niet helemaal verbergt hoe slecht hij zich voelt over deze situatie. Maar dat gevoel moest hij aan de kant zetten en wel nu.

Onbekende man
Hij weet niet hoe lang hij heeft gewacht bij de herberg, maar hij weet dat er minimaal twee uur is verstreken. De chaos op het plein was verdwenen, de vertellers waren vertrokken en het was rustig. Eindelijk ziet hij de groep rijders aankomen waar hij al de hele tijd op wacht. Hij herkent de man met het donkere haar die als eerste vertrok en ook een van de andere. Als ze in de stal zijn twijfelt hij even, maar dan stapt hij ook de stal in. Hij kucht even zachtjes. "Ik kan jullie misschien helpen ze te vinden..." zegt hij dsn zachtjes. zijn blik staat ongelukkig, voor zijn dochter was het te laat, maar misschien niet voor deze twee jonge vrouwen.

OOC:: Voor onze wanhopige zoekers, jullie zijn minimaal 2 uur op zoek geweest ter paard (miss wel 3?) En un zijn jullie terug in de stallen van de herberg en wilt iemand jullie helpen!:D Aardig he?

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Zodra de deur opengaat doet Jessa een stap achteruit. Ryce komt de kamer binnen, maar heeft alleen oog voor Caleigh. Van hem heeft Jessa op dit moment niets te vrezen. Ergens lucht dat haar op, maar ze maakt zich zorgen over Caleigh. Wat was Ryce allemaal met haar van plan?

Dan blijft ze alleen achter met Devon. Ze kijkt hem aan, afwachtend van wat hij gaat doen. Ze denkt aan de woorden van Caleigh. Afleiden, vragen stellen. Als hij haar zijn hand aanbiedt, schudt Jessa haar hoofd. "Ik loop zelf wel met je mee..." zegt ze. Ze loopt de kamer uit en staat gelijk oog in oog met één van de mannen die bij de deur had gestaan. Een lange kalende man, met fel blauwe ogen. De verlekkerde manier waarop hij naar haar kijkt bevalt haar niet... Was dit de man die zo over haar gesproken had? Ze draait zich weer naar Devon. "Waar gaan we naar toe?" vraagt ze, terwijl ze ontzettend haar best doet om niet bang over te komen. Ze plukt echter heel erg nerveus aan haar mouw.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online