[RPG] Tartarus

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Joaquin heeft ondertussen al meer argumenten gehoord waarom iets een slecht idee, dan enige goedkeuring of andere ideeën. Hij besluit alle mogelijke ideeën nog even in de koelkast op te bergen, hoewel hem dat wel ergert. Hij is naar deze bijeenkomst gekomen met een bepaalde verwachting: actie, beslissingen en een klein beetje hoop om uit deze wereld te kunnen ontsnappen. Niet een groep die voortdurend elkaar afkeurt en dat er na een tijd nog niets uit de bus is gekomen. Hij kijkt even naar Ryan die de ideeën op een papiertje wil schrijven met een ‘gurlll~’blik aan. Welke gevolgen verwacht hij als dat lijstje onderschept zou worden door de guards?

“Ik denk dat we allemaal met de verwachting zijn gekomen dat er misschien al een plan was. Of dat iemand al een bepaald idee had waar de anderen dan verder op konden bouwen. Dat had ik althans. Maar de tijd dringt en we zullen met een plan op de proppen moeten komen waar we het allemaal over eens zijn. Misschien kunnen we ons focussen op een nieuw afleidingsmanoeuvre, maar het staat vast dat we elkaar nodig hebben om dat doel te kunnen bereiken.”

Joaquin betrapt zichzelf erop dat hij weer te lang praat en gelooft niet echt in zijn laatste woorden. In zijn beroep was een nauwe samenwerking letterlijk en figuurlijk van levensbelang en met deze groep zou hij nu niet bepaald op missie in Irak gaan.

Joaquin kijkt Elina na en hoopt dat zij iets nuttigs kan terugvinden in de bibliotheek of in ieder geval iéts dat het dat startsignaal kan zijn voor ‘het plan’. Vervolgens laat hij zijn blik nog eens over de menigte glijden en kijkt even naar Georgia. Eigenlijk is zij de enige niet-builder die hij goed kent en hij had niet verwacht dat zij aan een operatie als deze zou deelnemen. Hij beweegt zich naar haar toe en gaat op de vrije stoel naast haar zitten. Joaquin ondersteunt zijn hoofd met zijn rechterhand en buigt zich naar haar toe:

“En, heb jij er nog een beetje vertrouwen in?” Hij slaat zijn ogen even neer, nadenkend over het feit dat dat antwoord vast voorspelbaar in. “Ik weet… dat je met honden werkt. Ik weet er wel niet het fijne van, maar heb jij enige ideeën wat dat zou kunnen bijdragen? Uiteindelijk luisteren ze naar je en kan je ze dingen opdragen…” Joaquin heeft zelf weinig verstand van honden. Alleen dat de honden van de guards behoorlijk angstaanjagend zijn.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Jeron glimlacht lichtjes bij Elina's introductie - ze laat meteen aan de rest merken wat ze aan haar hebben en volgens hem is dat een slimme zet zo vroeg in het proces. Als ze dan de bibliotheek in verdwijnt slaat hij zijn armen over elkaar en leunt tegen de muur, de rest van de groep observerend.

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Georgia heeft de conversatie, of het gekibbel, in stilte gevolgd. Af en toe fronst ze een beetje, omdat sommige mensen het nodig vinden anderen af te snauwen zonder zelf met een echt goed idee te komen. Ze voelt zich wat overbodig, omdat zij in tegenstelling tot sommige anderen vrij weinig weet van de systemen en de omgeving.

Wanneer Elina weg stuift met de woorden dat ze misschien iets heeft dat kan helpen kijkt ze haar wat hoopvol na. Dit zou misschien toch ergens toe leiden... Want Georgia had meer verwacht van deze meeting. Het was misschien wat naïef geweest, maar ze had min of meer verwacht dat er al een plan was.

Georgia kijkt opzij wanneer Joaquin naast haar komt zitten. Ze glimlacht even naar hem wanneer hij vraagt of ze er vertrouwen in heeft. Ze denkt even kort na. Dan haalt ze haar schouders op, terwijl ze de groep weer rond kijkt. Nee, ze heeft niet erg veel vertrouwen in het hele gebeuren. Het ziet er naar uit dat niemand elkaar vertrouwt, dat lijkt haar geen goede basis voor hetgeen wat ze gaan doen.

Wanneer Joaquin vraagt wat zij zou kunnen betekenen met de honden en zwijgend staart Georgia naar haar voeten. Ze had het zichzelf ook al afgevraagd en eerlijk gezegd wist ze het niet zo goed. Dan glimlacht ze even flauw. "Ik weet het niet zo goed." zegt ze zachtjes tegen hem. "Ik kan er misschien voor zorgen dat ze niet aanvallen, moest die situatie zich voordoen, maar verder..." Georgia denkt even haar aan werk. Ze kwam regelmatig mensen van allerlei posities tegen, maar meer dan hen leren hoe ze met hun honden om moesten gaan deed ze niet. Ze kon niet eens garanderen dat de honden niet aan zouden vallen, ze was alleen maar vrijwel zeker dat ze háár niet aan zouden vallen.

xMissme · Volleerd Tovenaar

Beau knikt als hij hoort wat Elina over zichzelf te vertellen heeft, als om dat te beamen. Dan trekken Elina en Joaquin beiden de conclusie die Beau zelf ook al getrokken had; er was geen plan, iedereen was daar enigszins in teleurgesteld en het zou niet gemakkelijk worden om een plan te scheppen. Elina lijkt daarbij te kunnen helpen en verdwijnt in de bibliotheek. Ook Beau kan helpen, maar daar heeft hij hulp bij nodig. Mila geeft die hulp, enigszins, door hem de beurt te geven; hetgeen Ryan niet echt kan waarderen. Beau glimlacht echter verontschuldigend naar Ryan, en kijkt dan Mila aan.

,,...Ik ben eens aan de rand geweest...'' verzucht Beau dan zachtjes. Maar meteen als hij spreekt bedenkt hij zich. Hoe waardevol was die informatie nou helemaal? Wijfelend tuit Beau z'n lippen en kijkt hij schuin met zijn ogen naar de vloer. ,,Er is misschien een uitgang zonder bewaking - '' Beau kijkt op en voegt daar meteen aan toe, om geen valse hoop op te wekken: ,, - maar ik weet niet zeker of dat bruikbare informatie is en of het überhaupt een weg naar boven is.''

Een vreugdeloze glimlach tekent Beau's gelaat en zijn ogen schieten willekeurig van Lana naar Sebastian - die nog niet had gesproken - naar Joaquin en Georgia. Ten einde blikt hij op Mila. ,,Het spijt me - misschien moeten we wachten op wat Elina heeft?''

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sebastian beseft maar al te goed dat hij nog geen zinnig woord heeft bijgedragen aan het hele gesprek. Hij haalt een hand door zijn haren en gaat iets verzitten als Beau zegt aan de rand te zijn geweest. Kijk, dat was tenminste iets. Het was dan een misschien, maar wel een die wat meer waarde kon hebben dan het misschien stelen van een kaart..

Als Beau zijn kant opkijkt, glimlacht hij even wrang.

"Een uitgang zonder bewaking, klinkt misschien als iets te mooi om waar te zijn.. Maar als we het niet uitzoeken, zullen we het ook nooit zeker weten.." Zegt hij dan.

Meteen bewust van het feit dat dit het eerste is wat hij überhaupt te melden had, vervolgt hij;

"En wat betreft het voorstel rondje, Sebastian. Ik ben trainer."

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

"Ja, zoiets dacht ik al," zegt Bree zacht terug tegen Lara. Ze glimlacht voorzichtig. Ze mag Lara, ook al kent ze haar helemaal niet goed ofzo. "En hij doet maar, het is het niet waard om me er zorgen over te maken." Ze klinkt vol vertrouwen, alsof Ryans woorden zo van haar afgegleden zijn, al is dat niet helemaal waar.

Ondertussen heeft Elina zich voorgesteld en loopt ze de kamer uit, waarna dan Mila zich voorstelt en een assassin blijkt te zijn. Oh. Bree is eigenlijk te verbaasd om bang te zijn. Hoezo, slecht inschattingsvermogen? spreekt ze zichzelf toe. Bree probeert om zich te focussen op Beau, die van Mila de beurt krijgt, in plaats van het feit dat een freaking assassin maar een paar meter van haar afzit. Beau lijkt echter in dubio te zijn en zegt nog niets, waardoor Bree alleen maar kan denken aan de horror verhalen die ze gehoord heeft - als ze waar zijn, zou Mila zo iedereen hier de pijp uit kunnen helpen. Niet iets dat Bree vertrouwen inboezemt.

"Maar zou een afleidingsmanoeuvre niet alleen maar de aandacht erop vestigen dat er iets te gebeuren staat, waardoor de autoriteiten nog achterdochtiger worden?" reageert Bree op Joaquin, resoluut niet Mila's kant uitkijkend. "En zoiets als vandaag plannen zal sowieso veel tijd en moeite kosten - wie heeft überhaupt voor de afleiding van vandaag gezorgd? Daar heeft een uitgekiend plan achter moeten zitten. Daarom is iedereen er denk ik al vanuit gegaan dat er voor de ontsnapping ook een plan was." Bree vindt het eigenlijk vreemd dat niemand verantwoordelijkheid heeft genomen voor de afleiding van vandaag; iemand moet toch het initiatief genomen hebben om de groep bijeen te laten komen?

Maar voordat Bree er verder over na kan denken trekt Beau eindelijk zijn mond open, waarop hij met vage informatie komt die nog niet echt iets bijdraagt. De man die zich voorstelt als Sebastian geeft aan dat ze niet kunnen weten of het bruikbaar is totdat ze het uitzoeken en daar is Bree het eigenlijk wel mee eens.

"Zeg gewoon direct wat je te melden hebt," zegt Bree tegen Beau. Ze was in eerste instantie geïntimideerd door zijn messenger status, maar met al zijn gemompel en onzekerheid komt hij niet echt dreigend meer op haar over. "Waarom zouden we wachten op wat Elina misschien zou kunnen vinden als jij misschien ook wel iets nuttigs hebt? Het is niet alsof we haar info niet zouden kunnen gebruiken als we horen wat jij te zeggen hebt." Dus kom op Beau, wordt eens duidelijk.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Mila kijkt Ryan kort en arrogant aan en vanaf dat moment negeert ze hem slechts. Zijn gemompel over een verkenningsronde en voor zijn beurt spreken krijgen absoluut geen aandacht van haar. Een gast als hem levert alleen maar problemen op met zijn attitude. En eindelijk spreekt Beau voor zich. Hij spreekt over misschien een uitgang zonder bewaking, maar hij weet het allemaal niet zeker. Ook Sebastian stelt zich eidnelijk voor en Mila haalt een hand door haar haren heen. Bree is haar voor met een reactie, maar het; waarom zouden we wachten op Elina, staat Mila niet aan.

Ze kijkt even naar een van de deuren en even meent ze het geluid van vele voetstappen te horen. Maar als ze zich op het geluid concentreert hoort ze niets. Ze vervloekt zichzelf, ze begint nu al paranoide te worden, deze kamer was zo goed als geludisdicht, ze hoorde niets te kunnen horen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Damiën knikt als Elina zich voorstelt. Blijkbaar een dame met een goed stel hersens. Hij kijkt haar even na als ze de kamer uit loopt. Onverstandig, naar zijn mening. De meesten zouden haar niet vertrouwen. Het maakt hem echter nieuwsgierig, waarom zou iemand zo'n verdachte houding aannemen?

Hij kijkt op als Mila vertelt dat Beau iets wilt zeggen. Waarom doet hij dat dan gewoon niet? Damiën zucht, hij had eigenlijk helemaal geen zin in onzekere kleine jongetjes, die niet zelf hun mond open konden trekken.

"Misschien een uitgang?" herhaalt hij Beau's woorden, "Het klinkt onwaarschijnlijk, maar niet oninteressant..." Hij stopt met spreken als hij naast zich een stem hoort. Zijn blik schiet opzij, een zekere Sebastian in aan het woord. Hij observeert hem even, veel hoogste kan hij niet van hem krijgen.

Dan trekt Bree haar mond weer open en er komt zowaar iets nuttigs uit. Damiën knikt, Beau moest maar eens doorgaan met vertellen. "Ik ben het met Bree eens." zegt hij kort, "Er is weinig tijd om op Elina te wachten. Mocht ze iets vinden, dan is ze meer dan welkom om dat te komen delen."

xMissme · Volleerd Tovenaar

Beau knikt op wat Sebastian zegt - die zich ten einde ook voorstelt. Dan spreekt Bree. Ze stelt een vraag die ook al in het hoofd van Beau had rondgespookt - wie had er voor de afleiding gezorgd vandaag? Iemand die aanwezig was? Iemand die niet aanwezig was? Was dat praktisch?

Beau's mondhoeken trekken omlaag als Bree hem op zijn nummer zet - op een nogal bitse manier. Beau's ogen draaien vlug naar rechts, niets of niemand specifiek aankijkend. Damiën deelt Bree haar mening, maar hij komt niet zo nors op Beau over als Bree dat deed. Beau kijkt hem aan en knikt. ,,Oké dan. Ik ben dus eenmaal aan de rand geweest. Het is een eindje vanuit het centrum, en zoals Elina al eerder zei, er is nauwelijks tot geen bebouwing,'' Beau neemt even kort pauze in zijn spreken. ,,Er is daar een doolhof of een labyrinth of hoe je het ook wilt noemen. Ik weet van horen zeggen dat het niet bewaakt wordt omdat men het vertrouwen heeft dat er toch niemand doorheen komt,'' zegt Beau dan. ,,Maar zoals ik zei; ik weet niet of het een uitgang is. Ik weet niet waar het naar toe leidt. Ik weet niet wat er zich in dat doolhof - of wat het mag zijn - bevindt en ik weet zodoende überhaupt niet of dit zulke bruikbare informatie is.''

Beau glimlacht dan, uit beleefdheid, om de wens uit te drukken tot consensus over dit onderwerp te komen. ,,Daarbij is het niet bepaald de norm dat zo'n grote groep zich richting de rand begeeft. Ik heb alleen van andere messengers gehoord dat zij eens naar de rand toe moesten om te berichten; maar er met elkaar over praten is niet zo zinvol - tenzij je wilt ontsnappen.''

,,Dat is nagenoeg alles wat ik weet,'' en daarmee besluit Beau.

Tengaar · Schoolhoofd

Na een tijdje te rommelen in verschillende boekenkasten heeft Elina eindelijk het boek gevonden wat ze zocht. De kaft van het boek heeft hetzelfde effect als de eerste keer dat ze het zag, ze wilt weten wat het is. Ze laat haar hand over de ruwe, lichtbruine kaft glijden. Dan slaat ze het boek open en bladert er doorheen. Net als de eerste keer zijn de pagina's nagenoeg leeg. Elina kijkt op als ze iets denkt te horen in de bibliotheek en snel slaat ze het boek dicht. Kort kijkt ze naar de uitgang van het pad, maar ze ziet niets. Dan loopt ze snel terug naar de kamer waar de rest is. Als ze de deur opent, lijkt de spanning gestegen te zijn. Ze hoort nog net de laatste woorden van Beau 'alles wat ik weet'. En dan valt er een stilte.

"Dit is het boek wat ik zocht," zegt ze dan en ze legt het boek op de tafel. Opnieuw laat ze haar hand over de kaft glijden en dan slaat ze het boek met een klap open. Beide pagina's van het boek zijn leeg.

"Dit is eigenlijk hoe het boek er grotendeels uitziet," zegt ze terwijl ze achteruit stapt. Ze geeft even iedereen de ruimte om te kijken.

"Er zijn slechts enkele pagina's beschreven," zegt ze dan en ze stapt weer naar het boek toe en begint op een rustig tempo door het boek te bladeren en zoekt naar de meest uitgesproken pagina van het boek. Op de pagina is een getekende kaart te zien die duidelijk niet bedoeld is voor navigatie, maar geeft wel een indicatie van de Onderwereld. Centraal is de stad getekend die vervaagt naar de buiten lijn, met puntjes voor de poorten, dit zijn de bewaakte poorten die zij allen kennen. Rondom de stad is een gigantische zwarte vlakte te zien, sommige stukken zijn breder dan andere. Aan een van de uiteindes is een vergelijkbare stip te zien zoals de poorten.

Elina tikt even met haar vinger op deze stip en kijkt vervolgens de groep rond. "Dit zou een uitgang kunnen zijn..."

OOC: De beschrijving met goedkeuring van Catie

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Elina verdwijnt naar een andere kamer van de bibliotheek en iedereen begint gesprekken met elkaar aan te knopen. Lara houdt zich een beetje afzijdig. Ze vraagt zich af of ze hier wel mee moet doorgaan... Zo te horen wist iedereen veel meer van de Onderwereld af dan zij deed, ook al was ze hier al een flinke tijd. Ze was dan wel een Guard, maar helemaal geen goede. En des te meer er gesproken werd, hoe stommer ze zich ging voelen. Lara heeft dan ook totaal geen idee wat ze kan bijdragen aan de groep.

Dan herinnert Lara iets wat haar moeder vroeger altijd over haar zei... Ze krijgt tranen in haar ogen als ze er aan denkt, maar probeert ze zo snel en zo onopvallend mogelijk weg te vegen. Haar moeder zei altijd dat zij een harde werker was en dat ze altijd de moed erin hield. Lara herinnert zich die keer in de bakkerij dat er een klant kwam die vijfentwintig taarten wilde hebben. Voor de volgende dag. Als een gek ging Lara aan het werk en de klant was uiteindelijk heel tevreden. Dit kon ze hier ook doen.

Net op het moment dat ze de moed heeft verzamelt om wat te zeggen, komt Elina terug. Geboeid kijkt Lara naar het boek en luistert ze naar de theorie van Elina.

"Ik vind dat we het gewoon moeten proberen. Desnoods sturen we een aantal van ons en komt de rest erachteraan, maar als we het niet proberen, zullen we het nooit weten. En daarnaast... we moeten ergens beginnen..." zegt Lara. Als ze klaar is met praten, glimlacht ze kort. Ze hoopt niet dat ze de woede of frustratie van een van de groepsleden op de hals heeft gehaald...

"Ik ben Lara trouwens en ik ben een Guard."

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Als Elina de kamer weer binnenkomt kijkt Jeron op. Ze heeft een boek bij zich, maar wanneer ze het openslaat blijken de meeste pagina's onbeschreven te zijn. Jerons teleurstelling is niet heel groot - zoveel verwachtte hij niet van een boek - maar hij vraagt zich af wat ze met een leeg boek moeten. Wanneer Elina dan doorbladert naar een pagina waarop iets dat op een kaart lijkt staat, wordt zijn aandacht getrokken. Hij komt wat dichterbij en tuurt naar de bladzijde.

'Het zou een uitgang kunnen zijn,' herhaalt hij Elina's woorden, zijn stem een zachte maar zware bas.

Hij slaat zijn armen over elkaar en luistert geduldig naar een meisje dat zich nu voorstelt als Lara. Ze is van mening dat ze het in ieder geval moeten proberen. Jeron haalt een schouder op.

'En jij zou je wel beschikbaar willen stellen voor zo'n missie?' vraagt hij, een licht spottende toon in zijn stem. Hij wil haar niet afschrikken, maar hij is benieuwd wat voor vlees ze in de kuip hebben.

Blijerd · Happy to kill **Woonplaats:** New New York

De laatste paar minuten heeft Ryan zich wijselijk stil gehouden. Als hij Lara hoort over 'mensen vooruit sturen' knikt hij. Dat idee is zeker niet verkeerd.

"Ik stel me beschikbaar." Zegt Ryan met een korte, maar zekere knik met zijn hoofd. Wat kan er gebeuren? Dit lijkt de enige uitweg te zijn en hij is ervan overtuigd dat als het hem niet zal lukken, het de anderen ook niet lukt.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Damiën luistert naar wat Beau en Elina te vertellen hebben. Zijn gedachten klopte, Elina was een intelligente meid. "Slim gevonden." zegt hij terwijl hij haar aankijkt, "Een mogelijke uitgang is altijd het proberen waard."

Dan kijkt hij de groep rond. "Ik bied me ook aan als vrijwilliger." zegt hij dan. Hij en Ryan hebben altijd goed kunnen samenwerken, dus hij zag niet in waarom dat nu ook niet zou zijn. "Iemand anders die nog zin heeft om mee te gaan?" Dan kon hij gelijk zien wat voor vlees hij in de kuip had.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sebastian luistert naar de nieuwe inbreng van Elina. Ryan en Damiën bieden zich al vrij snel hierop aan als vrijwilliger.

"Ik ga mee." Zegt hij na Damiën.

Hij had weinig inbreng gehad tot nu toe, maar als er iets gedaan moest worden, dat was wel aan hem besteed.

[RPG] Tartarus

Wie is er online