[RPG] Fantasy (2)

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Ondanks het besef dat hij zijn eigen doelen voor deze reis in een belachelijk hoog tempo heeft weten te vergeten, ontstaat er een wrange glimlach op zijn lippen bij haar woorden. Bij haar vraag verschijnt er echter een echte glimlach en Eric houdt haar in zijn armen terwijl hij nog een kus in haar haren duwt.

"Altijd."

Eric heeft geen flauw idee hoelang ze zo blijven staan, maar dat doet er ook niet toe. Uiteindelijk laat hij haar los en kijkt haar aan. De sleutel die ze hem had gegeven ligt nog steeds in zijn hand. Hij kijkt kort naar zijn hand, naar de sleutel, en houdt deze uiteindelijk omhoog naar Caleigh zodat ze deze uit zijn hand kan pakken.

"Ik zorg ervoor dat we vandaag nog vertrekken." Zegt hij zacht, maar als hij verder gaat verhard zijn stem iets. "Deze sleutel is voor velen misschien wel het kostbaarste wat er te vinden is.. Zeker in Sarth, maar ook in Soroth zul je extra voorzichtig moeten zijn met deze sleutel in je bezit.."

Afbeelding

Mel kijkt op naar Isra als ze er bij komt zitten. Winkelen, dat had ze natuurlijk ook zelf kunnen voorstellen. Met een glimlach knikt Mel en kijkt naar Luc als hij oppert dat ze wel z'n drieën kunnen gaan. Haar glimlach is nog groter als ze weer naar Emma kijkt. Zo had ze zich vanmorgen nog eenzaam gevoeld, nu zouden ze zo met z'n drieën op pad gaan!

"Ja!" Zegt ze daarom enthousiast bij de vraag van Emma.

Mel gaat weer op haar stoel zitten en neemt een hap van haar broodje. Terwijl ze haar mond leeg eet kijkt ze met opgetogen gevoel van Isra, naar Luc en naar Emma. Ergens ver weg merkt ze dat ze het jammer vindt dat Caleigh hier mist, maar dat gevoel probeert ze te verdringen door nog een slok van haar thee te nemen. In ieder geval was alles weer goed tussen haar en Luc..

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh produceert een kleine glimlach als Eric haar nog even vasthoud en als hij haar uiteindelijk loslaat en zijn hand omhoog houdt met de sleutel pakt ze die voorzichtig aan. Ze knikt even bij zijn woorden.

"Hoe minder mensen van het bestaan afweten, hoe beter," zegt ze dan.

Ze laat de ketting over haar hoofd glijden, om haar nek en laat de ketting onder haar shirt glijden. Dan kijkt ze Eric aan en glimlacht even flauw. Ze buigt naar hem toe en duwt een korte kus op zijn lippen en hoewel ze het liefst die kus veel langer zou willen maken, weet ze dat als ze weg wilt, ze hier niet eeuwig kan blijven staan met hem. Hoe aanlokkelijk dat idee nu ook is.

[[... Anderhalve dag reizen later ...]]

Ze hadden de stad verruild voor de rust van het reizen en vanwege de gebeurtenissen hadden ze een lager tempo dan dat Caleigh gewend is. Ze hadden slechts een paar uur gerust, maar nu zat het moment eraan te komen om een volledige nacht te rusten. Caleigh weet dat het snel zal beginnen met schemeren en ze kijkt rond om te zien of ze een goede plek ziet voor de nacht. Links van hun was veel open ruimte, maar verderop, aan de rechterkant, waren bomen te zien. Bomen die hun dekking konden geven. Ze stuurt Marie die richting op en niet veel later stata Caleigh stil.

"Dit lijkt me een goede plek om ons kamp voor de nacht op te slaan," zegt ze dan zodat de groep haar hoort, "En aangezien het snel zal gaan schemeren, moeten we niet meer te lang doorzoeken naar een goede plek."

Om haar woorden kracht bij te zetten, niemand ging ooit echt in discussie als over de plek ging waar ze zouden overnachten, springt ze van Marie af en bekijkt de plek wat beter. Bomen zouden ervoor zorgen dat ze niet gelijk te zien waren en tegelijkertijd een manier zijn om de vlakte in de gaten te houden.

"Ik wil wel eerste of tweede wacht houden vannacht," zegt ze dan.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Met een kleine glimlach zit Jessa achterop bij Benicio, haar armen om hem heen. Al dagen zat ze met een zeer voldaan gevoel, alsof ze een soort geheim heeft. Dat is het ook eigenlijk, Jessa had de gebeurtenis niet met de rest van de groep gedeeld. Het is iets heel prives, iets wat alleen achter de deur van de slaapkamer plaats vindt. Ergens voelt het heel erg fijn om zo'n geheim te hebben, in plaats van ellendige geheimen.

Ze laat zich door Benicio van het paard helpen. Ze glimlacht even naar hem. Dan valt haar oog op Caleigh die een paar meter verderop staat. Ze ziet een plek in haar nek, een plek die er behoorlijk naar uit ziet. Ze kijkt even naar Benicio. "Ik ben zo terug." zegt ze zachtjes, en ze kust hem op zijn wang. Dan loopt ze naar Caleigh. "Caleigh..." zegt ze zachtjes, zodat anderen haar niet kunnen horen, "Je nek... Mag ik?" Ze kan wel raden hoe Caleigh aan die plekken in haar nek komt en iets zegt haar dat voorzichtigheid gepaard is.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc zijn vermoedens waren correct en de groep verliet niet veel later die dag For. Het is hem nog niet helemaal duidelijk waarom de groep in de windrichting van Cinn vertrekt. Door goed vertrouwen geeft hij de keuze echter het voordeel van de twijfel. Het reizen is voor hem tot nu toe goed verlopen. Gelukkig kon hij eindelijk stoppen met de medicijnen. De zachte zon scheen op een aangename manier op zijn gezicht, terwijl de groep door het landschap gaat. Ja, hij voelt zich weer goed. Luc wordt uit zijn trance gehaald als Caleigh plots spreekt.

"Ik heb er ook geen problemen mee om een wacht te houden deze nacht." zegt hij terwijl hij van zijn lompe paard afspringt. Of voor de gene die hem niet geloven dat het aan het beest ligt, springt hij lomp van het paard af. Hij pakt zijn flacon met water en neemt een slok terwijl hij wacht op verdere reacties.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh haalt net een appel uit haar tas en voert die aan Marie als Jessa plotseling bij haar staat. Gelijk merkt Caleigh dat dit een gesprek gaat worden wat ze niet wilt voeren als Jessa haar stem overduidelijk zachtjes is, zodat de rest haar niet hoort. En Caleigh krijgt gelijk. Jessa wilt de plek in haar nek healen en hoewel Caleigh niets liever dan van de plekken af wilt zijn, weet ze dat ze dit niet kan vragen van Jessa.

"Nee," zegt ze daarom en hoewel ze het niet wilt, klinkt haar stem een stuk kouder, "Dat is niet nodig Jessa."

Als ze jessa deze plek zou laten healen, dan zou ze de rest ook moeten doen, wat betekend dat Jessa zou zien wat er met haar was gebeurd en dat is wat Caleigh niet wilt. De situatie was als erg genoeg geweest voor Jessa, ze hoefde er niet bij te hebben wat er bij haar was gebeurd. Omdat Caleigh er niet eens over wilt praten richt ze zich weer op Marie en geeft haar de andere helft van de appel en duwt een kus op haar neus. Ze moest zo maar eens een tentje opzetten. En hout zoeken voor vuur.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

"Oh... Het spijt me..." zegt Jessa, een beetje aangedaan door de kille toon waarmee Caleigh tegen haar praat, "Ik dacht dat je er wel vanaf zou willen... Aangezien het je misschien herinnert aan..." Ze merkt dat het voor haar ook moeilijk is om erover te praten. Daarom kijkt ze naar beneden en plukt wat onzeker aan haar mouw. "Ik wil het graag doen... Ik bedoel, we hebben ongeveer in hetzelfde schuitje gezeten. Ik dacht dat, als je dat tenminste wilt, we erover konden praten." Ze bijt op haar lip, zelf heeft ze eigen wel behoefte om erover te praten. Met Benicio kon ze maar zo veel bespreken, maar daartegenover staat dat ze Caleigh absoluut niet boos wil maken.

"Nou ja..." zegt ze dan, "Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat, als je ergens behoefte aan hebt, dan je altijd naar me toe mag komen, voor wat dan ook."

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh hoort aan de reactie van Jessa dat ze de reactie niet had verwacht en dat hij niet goed was aangekomen. En ze weet dat de koude toon niet nodig was geweest, maar hij was meegekomen met haar woorden en ze kon er nu nog weinig aan doen. En dan zegt Jessa dat ze erover zouden kunnen praten en Caleigh weet niet zeker of het nu Jessa is die erover wilt praten, of dat het Jessa vraagt of zij erover wilt praten. Want de tweede gaat het niet worden, Caleigh wilt absoluut niet praten over wat er bij haar gebeurd is. Haar aatste woorden dringen wel door tot Caleigh, maar het blijft even stil voordat ze een reactie geeft.

"Ik zal het onthouden Jessa," zegt ze dan, en haar stem klinkt al minder koud dan voorheen.

Caleigh weet niet zo goed wat ze moet zeggen, voornamelijk omdat ze dit onderwerp gewoon wilt vergeten. Ze haalt even adem, ze moet zich concentreren op het overnachten, niet op wat er in For is gebeurd. De nacht zou al genoeg tijd geven om erover na te denken. Ze begint in haar zadeltas te rommelen om even wat afleiding te hebben.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Na een geslaagde ochtend shoppen met twee dames uit de groep, bleek bij terugkomst dat de groep verder wilde reizen. Emma had ook wel behoefte aan een andere omgeving na alles wat er gebeurd was en na een korte aarzeling had ze Mel gevraagd of ze met de groep mee mocht reizen.

Nu, anderhalve dag later, zit ze op het paard dat de zeer vriendelijke herbergier aan haar geleend had en dat op geen enkele wijze naar haar luistert. Misschien voelt hij wel aan haar dat ze een bloedhekel heeft aan paarden. Gelukkig volgde hij de andere paarden en stopt hij wanneer zij ook stoppen. Emma slaakt een diepe zucht als duidelijk wordt dat ze hier de nacht gaan doorbrengen. De lange reis had haar fysiek helemaal gesloopt. Ze was toe aan een goede nachtrust.

Met veel moeite laat Emma zich van haar paard vallen en ze gaat met haar benen gestrekt op de grond zitten. Emma besluit even van de zon te genieten en te wachten tot iemand haar een specifieke opdracht geeft. Ze was zo lang alleen geweest dat ze even aan het functioneren in een groep moest wennen.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel haar kont was beurs. Ze haat dit paard. Het blijft de naam Judas duidelijk eer aan doen. Voor het gevoel in haar achterste zijn ze weken dan niet al maanden onderweg. Ze let allang niet meer op wat er om haar heen gebeurd maar is slechts bezig met zich van links naar rechts op het zadel manoeuvreren om haar billen te ontzien.
Als ze plotseling de stem van Caleigh hoort kijkt Mel verbaasd op, maar er ontstaat een brede grijns als ze ziet dat ze gaan stoppen. Mel springt direct van Judas af en met de teugels in de hand loopt ze het laatste stuk. Hoewel ze een hekel aan de wacht houden had, zag ze hier toch iets anders wat ze veel belangrijker vond; Caleigh.

"Ik doe die wel samen met je." Zegt ze tegen Caleigh met een glimlach.

Als ze de teugels van Judas vast heeft gemaakt blijft ze even kritisch naar het paard kijken. Eigenlijk zou ze het niet zo heel erg vinden als hij 'per ongeluk' weg zou weten te komen.. Uiteindelijk haalt ze haar schouders op, pakt haar tas en loopt dan weg. Naast Emma laat ze zich met een plof op de grond neervallen en glimlacht naar haar.

"Is je kont ook zo gehavend uit de strijd gekomen?" Vraagt ze en begint erna iets eetbaars in haar tas te zoeken.

Afbeelding

Zelfs Eric zelf was misschien wel verbaasd hoe weinig moeite het kostte om de groep uit For weg te krijgen. Maar aan de andere kant, de meeste hadden er misschien juist wel behoefte aan om de ellende van de stad te ontvluchten.. Inclusief hun duidleijk nieuwste aanwinst, de Dame in nood van Luc.

Als Caleigh stopt, glimlacht Eric licht, stapt van Aeolus af en bekijkt de plek een keer kritisch. Achter hem werpen verschillende mensen zich op voor de wacht, en Mel is hem net voor. Eric glimlacht nogmaals en richt zich dan tot Luc.

"Laat de dames ons dan maar wakker maken voor de tweede ronde."

Harry, Ron & Hermione

Niet veel later dan zodra Julius het ontbijt achter de kiezen had, had de groep For achter zich gelaten en waren ze weer op doortocht. Zo'n gek voorgevoel had ie dus niet, want de komende tijd zou er geen douche of wasbak meer te vinden zijn.

[...]

Inmiddels was er al een ruime dag gepasseerd terwijl de groep zich buiten bewoond gebied begaf. Er was slechts tijd voor een korte stop geweest tot dusver, dus zodra Julius door kreeg dat anderen van de groep van hun paard afsprongen alsof er op elk zadel een cactus was vastgelijmd, volgde hij hun voorbeeld. Rustig dirigeerde hij Rocka naar de kant alvorens in een sierlijke beweging met beide benen op de grond te eindigen. Een nacht rusten was van welkome aanvulling, want dat breekt zo lekker de week, ahum het reizen.

Zoals gebruikelijk was al snel duidelijk wie welke wacht op zich zou nemen, dus daar hoefde Julius zich niet meer druk om te maken. Hij merkte hoe Jessa naar Caleigh zich begaf, hoe Mel zich richt naar Caleigh en zich nadien voegt bij de damsel-in-distress. En het zou Mr. Know it all niet zijn als die zich meteen voegt bij Luc. Wat ontbreekt aan het tafereel zijn de tortelduifjes en Isra. Julius bekijkt alles van een afstandje en haalt zijn schouders op. Vervolgens pakt hij Rocka bij de teugels vast om ze bij een boom vast te knopen. Hij rommelt wat in de zadeltassen, pakt zijn watervoorziening erbij plus twee appels. Julius laat Rocka wat water drinken en geeft haar een appel. Nadien spoelt ie zijn handen om, waarna Julius zich met water en appel richting een boom begeeft om daar neer te ploffen. Tijd voor een tussendoortje, zo gezegd, zo gedaan. Hij neemt een slok water, gevolgd door een hap van de appel en vindt het verder wel best zo.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Met Jessa's armen om zich heen is rijden op die stomme boerenknol toch ietsje minder onaangenaam. Hij zal nooit een fan worden van lange stukken paardrijden maar dit was wel te overzien. Als ze dan eindelijk ergens halt houden helpt hij Jessa van het paard af. Zij loopt naar Caleigh toe om iets te bespreken. Benicio houdt zich bezig met het tevoorschijn halen van eetbare dingen uit zadeltassen. Met een stuk oud brood in zijn handen loopt hij naar Mel en Emma toe, waar hij naast op de grond ploft en een hap van het brood neemt, dat smaakt alsof er elk moment schimmel uit kan groeien. Zijn mond vertrekt een beetje maar hij zijn honger wint het van zijn afschuw.

Afbeelding

Isra vond het heerlijk om weer voor langere tijd op Vaskur te kunnen rijden. Een kleine glimlach speelde bijna continu om haar lippen tijdens de reis. Als Caleigh na anderhalve dag reizen aangeeft dat ze hier kamp opzetten, klimt ze met enige tegenzin van Vaskur af, waarna ze het paard naar de bomen toe leidt en het daar de teugels met een losse knoop om een boomstam legt. Ze haalt een zakje haver uit een zadeltas en houdt dit voor Vaskur zodat hij kan eten.

Om haar heen roepen verschillende mensen al dat ze de wacht wel willen houden en Isra houdt haar mond. Het zal wel goed komen. Als ze nog iemand nodig hebben hoort ze het vanzelf. Ze stopt het lege jute zakje weer terug in haar zadeltas, klopt Vaskur nogmaals op de hals en haalt vervolgens een kleine pijl en boog uit een andere zadeltas tevoorschijn. Met een oog op het bosje, waarin vast wel wat vierpotige lekkernijen rondliepen, roept Isra naar de rest van de groep: 'Ik ga even kijken of ik iets eetbaars kan vinden.' Ze houdt haar boog omhoog ter verduidelijking. 'Als er iemand mee wil - voel je vrij.' En zonder verder nog achterom te kijken loopt ze het bos in.

Harry, Ron & Hermione

Net op het moment dat Julius zijn mond vol heeft zitten met appel laat madame la rosa zich ontvallen dat anderen, als zij zich zo vrij voelen, mee mogen op jacht. Dat laat hij zich geen tweede keer zeggen. Julius staat op, gooit het restant van de appel naar Rocka toe, die het restant meteen tot appelmoes maalt. Daarna loopt hij in de richting waar Isra zo net nog stond, om ook in het bos op te gaan.

Julius moet haar bijbenen om op gelijke tred te komen, dus na even snel wandelen is de achterstand alweer in gehaald. "Gelijk heb je dat je wat eetbaarders op de maag wilt hebben liggen dan fruit en oud brood" begint Julius. Hij tast de omgeving af op zoek naar een geschikte tak die Julius kan omtoveren in een speer. Dit zou old skool jagen worden, dus alles leuk en aardig om je eigen wand bij je te hebben, maar daar die zouden ze niet nodig hebben, eventuele vreemdelingen die hun pad mochten kruizen daar gelaten...

Na even pakt Julius een geschikte tak en niet lang daarna is de tak verworden tot een speer. "Maar eens zien hoe mijn speerwerp kwaliteit er aan toe is na al die jaren niks doen.." vertelt Julius met een knipoog naar Isra. Er gaat niks boven jezelf in stand kunnen houden in de wildernis, maar met de komst van wands is dat geen noodzaak meer geweest.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Jessa bijt even op haar lip en twijfelt of ze nog iets tegen Caleigh moet zeggen. Ze komt tot de conclusie dat ze haar liever niet boos wil maken, dus ze besluit het hierbij te laten. Dit geeft haar echter een heel vervelend en nutteloos gevoel. Even plukt ze wat ongelukkig aan haar mouw, maar besluit dan dat ze zich dan maar nuttig moest gaan maken. Als Isra over jagen begint, knikt ze even.

"Dan ga ik op zoek naar brandhout." zegt ze, "Als iemand wilt helpen mag dat." Ze vraag niet direct iemand om hulp. Ze wil bewijzen dat ze ook zelf iets kan doen. Dan loopt ze een stukje het boos in op zoek naar hout.

Tengaar · Schoolhoofd

Het verbaast Luc eigenlijk niets dat Mel zich aanbiedt om met Caleigh de wacht te houden. Met zijn ogen volgt hij haar terwijl ze haar paard vastmaakt en naast Emma in het gras ploft. Hij wordt uit zijn gedachte gehaald als Eric hem aanspreekt.

"Ja dat moet dan maar hé" antwoord hij hem met een grijns. Het maakt hem eigenlijk niet zo uit met wie hij de wacht houdt of zelfs alleen, maar het maakt het met Eric wel een stuk gezellig dat wist hij zeker. Luc geeft ook zijn paard een gepaste plek en verzorgt hem kort. Hij heeft wel niets met paarden, maar dat is nog geen reden om hem te verwaarlozen. Uiteindelijk hebben ze elkaar toch nodig. Julius en Isra gaan op pad voor wat te eten en Jessa vertrekt om brandhout te zoeken. Luc voelt zich verder niet zo geroepen om verder te helpen, maar Ben maar met haar meegaan. Dat zou hij tenslotte toch liever hebben. Zijn blik verplaatst kort naar Benicio. Als Luc met Jessa alleen de bosjes in verdwijnt zou hij waarschijnlijk lichtelijk gek worden. Het is een aantrekkelijke gedachte om hem gek te maken, maar op dit moment even niet.

Hij loopt naar het groepje op de grond toe en ploft ook op de grond neer. Terwijl nog wat meer water drinkt kijkt hij de omgeving rond. Ondanks alles is het eigenlijk best wel een mooie plek, als je even vergeet dat zij in Sarth zitten.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Emma glimlacht als Mel naast haar komt zitten.
”Zo, dat kun je wel zeggen, ja! Ik ben het helemaal niet gewend om zo lang op een paard te zitten. En volgens mij vond het paard zelf het ook niet echt fijn.” Lachend wrijft ze even over haar zere billen en bovenbenen.

Om haar heen ziet ze de rest van de groep eten of op zoek naar iets eetbaars gaan en ze begint ook in haar tas te rommelen. Ze haalt een stuk brood en een appel tevoorschijn en ze valt aan.
”Eigenlijk is het best ongezellig dat iedereen apart zit te eten, vind je niet?” zegt ze tegen Mel als ze haar mond leeg heeft. Emma zou best graag de rest van de groep wat beter willen kennen, maar na alles wat er gebeurt was, was ze nog steeds een beetje wantrouwig.

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online