[RPG] Charming

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Drew neemt een hijs van haar sigaret en luistert aandachtig naar wat Tom haar vertelt. Russel's reputatie is niet brandschoon... Zou hij daadwerkelijk kinderen aanvallen? Drew wilt opnieuw een heel vragenvuur starten, maar iets zegt haar dat ze ook bij Tom niet te wanhopig moet overkomen. Ze kijkt hem even aan en neemt dan nog een hijs. "Dat van die aura zal ik maar als een compliment opvatten." zegt ze wat koeltjes, "Dus Russel weet zich niet altijd te gedragen? Wat-"

Voor dat ze haar vraag af kan maken ziet ze even verder op op het pad twee lichten aankomen. Ze zwaait als ze de auto van Dr Harrinton herkent. De kleine kalende man met een EHBO koffer stapt uit en loopt in hun richting. Wanneer hij zich over Garrett ontfermt, richt Drew haar blik op Tom. Eigenlijk wilt zij hem nog veel meer vragen stellen, maar daar was nu geen tijd voor. Daarom neemt ze nog maar een hijs van haar sigaret.

Angel · Hotemetoot

Nicholas Vermont

“1429” antwoord hij eerlijk. Hij klinkt neutraal, niet arrogant over het feit dat hij ouder is dan haar.

Nicholas volgt Elaine van het pad af, weg van de stemgeluiden van de anderen. In het zwakke schijnsel van het maanlicht bestudeerd hij haar gezicht als ze praat. Hij luistert aandachtig en laat haar uitpraten. “Ik neem aan dat ondanks je woordkeuze ook een regerende vrouw weinig indruk op je zou maken.” Hij kijkt haar onderzoekend aan en richt zijn blik dan weer op de route voor hun. Oud zeer? Wie had er geen last van. Hij laat het onderwerp daarom meteen rusten “Maar ik snap je punt.”

“Ik ken Russel redelijk goed. Al moet ik zeggen dat het ook niet de meest gecompliceerde man op aarde is. Een uur is al bijna voldoende om een goede indruk te krijgen.” Het klinkt allemaal niet echt als een compliment, toch blijft hij een zekere mate van beleefdheid in zijn stem vasthouden. “Ik heb hem ontmoet toen hij slechts enkele jaren een vampier was. Door de loop van de eeuwen heen ben ik hem nog een paar keer tegen gekomen. De laatste keer was in 1898. Het verbaasde me eigenlijk om hem te zien, ik had verwacht dat zijn gedrag hem in problemen zou brengen.” Hij fronst even en tuit bedachtvol zijn lippen, blijkbaar had Russel het in de tussentijd zelfs tot koning weten te schoppen. “in ieder geval neem ik zijn ‘gezag’ niet serieus. Na een eeuwigheid zonder regels ben ik niet van plan mij te onderwerpen aan een broekie als Russel.” Bij deze woorden glimlacht hij even flauwtjes naar haar. Hij schudt zijn hoofd en slaat zijn ogen even neer “De ‘ jeugd’ van tegenwoordig is zwaar overmoedig dat ze denken dat dat wel het geval zal zijn.”

Felix Fortana · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Bij An!

Charte Sulin

Wanneer Mina haar naar haar toestand vraagt knikt ze even kort en krachtig. "Met mij gaat het. Een vampier krijgen ze niet zo snel klein." Ze grijnst gemeen en laat hierbij even kort haar scherpe snijtanden zien. (ooc: als ze die hebben? (':)
De angst die in Mina haar stem te horen is wanneer ze voorstelt om naar de anderen toe te gaan zorgt ervoor dat er spontaan een glimlach op Charte haar gezicht komt. Ze kijkt even om haar heen naar de weg die ze al hebben afgelegd en de weg die ze nog moeten afleggen maar ze ziet niemand. "Jij kent hier de spooktocht? Enig idee waar de anderen zijn? Ze zouden achter ons moeten zijn niet?" Charte grijpt Mina met een vlugge beweging aan haar pols. En begint aan de terug wandeling. "De spooktocht is echt alles behalve, griezelig. Het is gewoon irritant dat sommige mensen zich zo gedragen." Dit is duidelijk bedoeld op hun vriendelijke 'aanvaller'.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Elaine is lichtelijk verbaasd over het feit dat Nicholas ouder is dan dat zij is, maar ze laat het niet merken. Het is niet alsof ze verwacht dat ze de oudste is, het is alleen vreemd om iemand tegen te komen die ouder is als je zelf ruim 400 jaar bent. Als hij zegt dat ze waarschijnlijk ook niet naar een regerende vrouw zou luisteren glimlacht ze. Goed gezien. Elaine luistert aandachtig naar de woorden van Nicholas over Russel. Russel is dus jonger dan dat zij is, iets wat ze eigenlijk al verwachtte.

"Wie weet brengt zijn gedrag hem nog in de problemen," zegt ze dan met een onschuldige glimlach, "Zelfs een 'koning' is niet onaantastbaar en hij dus ook niet..."

Niet dat Elaine nu een heel plan heeft om Russel te vermoorden, maar als die gast denkt dat hij Elaine regels op kan leggen zal hij nog wel merken dat Elaine een totaal andere orde is dan hij. En op politiek vlak heeft ze misschien weinig invloed, maar de onderwereld is een stuk groter...

"Maar tegenwoordig zijn ze allemaal overmoedig, denken dat ze met een paar jaar alles al weten en kunnen," zegt ze dan en ze haalt een hand door haar haren heen, "Ik heb ze vaak genoeg voorbij zien komen, het zijn net kleine kinderen in een snoepwinkel zonder ouders. Draait uit op problemen."

Ze haalt nonchalant haar schouders op en kijkt even rond. Ze zouden ondertussen toch wel bij het einde moeten zijn? Ach, dit is een goede manier om de omgeving te verkennen. Dit bos is een mooie plek voor joggers om te lopen en daar zal Elaine zeker gebruik van maken..

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

De dokter hurkt bij Garrett neer en gaat meteen aan de slag. Na een tijdje zitten de hechtingen erin en wil de dokter Garrett mee naar zijn auto nemen om hem naar huis te brengen.

"Het gaat wel, ik loop wel met de rest mee," zegt hij koppig. De dokter probeert nog aan te dringen dat het echt beter voor hem is, maar Garrett voelt zich prima en heeft geen zin om zielig thuis te gaan zitten. Het ziet er niet naar uit dat er in Charming nou zo vaak iets gebeurd, dus dit feestje wil hij niet missen. Met hulp van de dokter staat hij op, die nog een laatste keer probeert hem naar huis te praten. "Bedankt voor de hechtingen, maar het gaat echt prima," zegt Garrett zo vriendelijk mogelijk. De dokter mompelt iets in de trant van 'eigenwijs' en loopt dan terug naar zijn auto.

"Zo, zullen we verder gaan?" vraagt Garrett aan de rest terwijl hij nog half tegen de boom hangt ter ondersteuning.

Melody · Hotemetoot

Alyssa Miller

Alyssa kijkt de rest van de groep even na en blijft vervolgens bij het groepje van Drew, Garrett en Tom staan. Drew en Tom raken al snel in een gesprek en Alyssa staat een beetje opgefokt en op haar hoede te wachten tot de dokter komt. Ze blijft constant naar het pad kijken en na een poos wachten komt de dokter er eindelijk aan.

Vanaf een afstandje kijkt ze voorzichtig toe hoe het er met Garrett aan toe gaat, alhoewel ze bij de hechtingen gauw ergens anders naartoe kijkt. Ew, alsof hij gewoon een lapje stof was!
"Oh." verlaat het haar mond met grote ogen. De dokter wilde Garrett graag mee terug nemen naar het dorp. "Oh, maa,-" mompelt ze wanneer Garrett hem er voor de zoveelste keer op wijst dat het echt niet hoeft en dat hij gewoon verder wil. Maar zij niet!
Ze bijt op haar lip om zich in te houden wanneer de dokter zich omdraait en zich terug naar de auto begeeft. Ze blaast eventjes zo onopmerkelijk mogelijk uit en zet snel een glimlachje op. "Weet je wel zeker dat het gaat?" vraagt ze Garrett voor de zekerheid nog een laatste keer.

"Drew.. We kunnen gaan." zegt ze zelf ook richting Drew en Tom wanneer Garrett vraagt of ze verder kunnen gaan. Ze zou liever meteen rechtsomkeert maken en terug gaan om gewoon van het feestje te genieten. Ze krijgt kippenvel van dit gedoe.
Alyssa kijkt nog eens richting Garrett en moet haast weerstaan om hem een beschuldigende blik te geven om dat hij niet met de auto terug wilde gaan :( Ze merkt echter op dat hij nog half tegen de boom aanhangt. Ze denkt echter niet dat ze hem zelf op deze pumps zou kunnen ondersteunen. "Gaat het? Of moet Drew of Tom je even helpen?"

Angel · Hotemetoot

Nicholas Vermont

De lichten van het dorp worden weer langzaam zichtbaar, net zoals de stemgeluiden van de aanwezige bewoners. “We zijn er, gelukkig zit de hele spooktocht er weer op.” Hij klinkt duidelijk verveeld bij die opmerking. Hij loopt dan ook door naar de bar, daar zou het feest immers voortgezet worden.

Omdat oude gewoontes niet slijten houdt hij galant de deur voor haar open. Eenmaal binnen verplaatst hij zich naar de bar waar hij zijn jas uit doet. “Kan ik je jas aannemen?” vraagt hij haar “Ondanks dat de halloween outfits elk jaar gewaagder worden, neem ik aan dat je daadwerkelijk een kostuum onder je jas aan hebt.” Het was hem wel duidelijk dat Elaine graag wou opvallen. De kleur van haar jas het feit dat er tot dusver nog geen kostuum te bespotten viel. Ondertussen werpt Nick alvast een snelle blik op de drankenkaart.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Zijn lipt krult iets op, als ze hem koeltjes van repliek dient op de opmerking over haar aura. Tom voelt er weinig voor om veel meer woorden aan Russel te besteden, maar Drew blijft met vragen komen. Gelukkig wordt ze afgeleid door de komst van de dokter. Tom volgt de man met zijn ogen en als deze zich bezig houdt met het hechten van de wond, maar zijn aandacht verplaatst zich al snel naar Alyssa. Ze leek meer ontdaan dan James Bond zelf. De discussie over het wel of niet verder kunnen wat deze met de dokter heeft, interesseert hem vrij weinig en op zijn gemak rookt hij zijn sigaret op.

Als Garret staat en vraagt verder te gaan, knikt Tom slechts. Hij gooit zijn sigaret op de grond en trapt deze uit. Nog voor hij verder een stap heeft kunnen verzetten hoort hij zijn naam en kijkt hij op naar Alyssa, kort naar Garret maar dan naar Drew. Het kon nog leuk worden als Bond ondersteuning nodig had, want hij geloofde niet dat Drew hem daarmee toe zou vertrouwen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Elaine vind het ergens wel grappig dat Nicholas verveeld is door de spooktocht, hij kan zich dus absoluut niet vermaken met het nietige van de mensen. Iets waar Elaine toch wel fan van is. Als hij de deur galant voor haar openhoud glimlacht ze zoetjes. Galant. Mooi. Als hij vraagt of hij haar jas ana kan nemen en erna opneemt dat hij er wel vanuit gaat dat ze een kostuum aanheeft haalt ze een hand door haar haren heen en glimlacht.

"Ik denk niet dat het eerlijk zou zijn als ik er niets onder aan zou hebben," zegt ze dan, "Dan maakt de rest sowieso geen kans meer."

Niet dat de mensen überhaupt kan maken met Elaine haar krachten. Ze kan altijd nog andere manipuleren. Werkt prima. Dus Elaine trekt haar rode jas uit en eronder komt haar Ghostbuster pakje tevoorschijn. Ze geeft haar jas aan Nicholas en neemt plaats op een barkruk waar ze haar laarzen uit het tasje haalt wat ze bij had. De laarzen zijn van zwart lak, komen tot aan haar knieën en de hak is zeker tien centimeter. De perfecte toevoeging aan haar outfit. De platte schoenen verdwijnen in het tasje. Laat het feestje maar beginnen..

Angel · Hotemetoot

Nicholas Vermont

“Je bent niet erg bescheiden” Met een glimlach neemt hij haar jas aan en hangt hij beide jassen aan de kapstok even verderop. Vanuit zijn ooghoeken ziet hij haar nog net van schoenen wisselen. Haar kostuum kan hij verder niet echt plaatsen, maar hij besluit niet te gaan staren of er naar te vragen. Het interesseert hem eigenlijk ook niet zoveel. Elaine heeft in ieder geval haar best gedaan om er zo perfect mogelijk uit te zien.

Hij neemt naast haar plaats op de barkruk en laat zijn ogen nu eens over de menukaart glijden. Zijn lange vingers glijden even over de kaart. “Dus, wat doet iemand zoals jij in een stadje als Charming.” Hij lijkt zijn keuze gemaakt te hebben en kijkt nu op van de kaart. “Je lijkt me niet het type dat voor de rust naar Charming is gekomen.” Zijn mondhoek krult wat omhoog en zijn ogen vernauwen zich iets. Met een doorgronde blik kijkt hij haar aan, ze heeft zijn nieuwsgierigheid gewekt.

Intussen heeft de barman hun aanwezigheid gespot en komt hij hun kant op gelopen. Voor hij zijn mond open kan doen om te vragen wat ze willen bestellen geeft Nick al antwoord op zijn niet gestelde vraag. “Whiskey.” Hij scheurt zijn blik van Elaine los en lijk licht geagiteerd door de plotse onderbreking van de barman.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Drew kijkt toe hoe de dokter Garrett aan het hechten was. Veel moeite heeft ze d'r niet mee, daar ze zelf iedere dag dode dieren aan stukken snijdt. Toch schiet haar blik af en toe naar Tom, hij moest immers in de gaten gehouden worden. Hij heeft zijn ogen echter op Allyssa gericht. "Dank u wel." zegt ze, als de dokter weer vertrekt.

Als Alyssa zegt dat ze kunnen gaan, gooit Drew haar sigaret op de grond en trapt deze uit. Dan loopt ze op Garrett af en legt zijn arm over haar schouder. Haar eigen arm slaat ze om zijn middel. No way in hell dat ze dat Tom liet doen. Ze kijkt de anderen aan. "Wat zeggen jullie ervan? Doorlopen of rechtsomkeer maken en gelijk naar het feestje gaan?"

Persoonlijk was ze meer in voor het laatste.

Melody · Hotemetoot

Alyssa Miller

"Ik denk dat het wel tijd is voor een feestje!" zegt Alyssa al snel op de vraag van Drew. "We hebben vast al de hoogtepunten al gehad van de spooktocht en het begint al aardig frisjes te worden." Ze kijkt even met een glimlachje van de een naar de ander.

"Bovendien ziet het er naar uit dat we anders toch als laatste aan komen, straks missen we nog al de pret." Nouja, Alyssa wil vooral gewoon weg van dit bos en z'n nare spooktocht. Ze maakt dan ook een mental note dat ze volgend jaar de tocht gewoon over slaat en meteen richting het feestje gaat. Bovendien zou dat ook een stuk beter voor haar pumps zijn. Ze werpt er even een blik op. Yikes, ze zaten alweer helemaal onder het zand en blaadjes.

Alyssa maakt vast aanstalten om het pad terug richting het dorp te nemen. "Zullen we maar gaan dan?" Ze kon niet wachten tot ze terug waren.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Mina kijkt, met een spanning in haar lichaam, naar Charte die vraagt of ze weet waar de anderen zijn. Net als ze iets wil antwoorden, geeft Charte blijkbaar al zelf antwoord en Mina wordt bij de pols gegrepen, voordat ze ook maar een fractie van een seconde de beweging van haar gezelschap zag. Ze slaakt een klein gilletje als ze wordt meegetrokken en met veel moeite maar kan bijbenen omdat Charte veel te onmenselijke stappen aan het nemen is.
'Ik heb echt geen flauw idee wie het kon geweest zijn. Misschien een dorpsbewoner die niet opgezet is bij de komst van je soort?' zegt ze buiten adem, door het snel wandelen. Zou een gewone mens wel een vampier aankunnen?

Uiteindelijk komen ze weer in het dorp terecht en Mina kan haar opgeluchtheid niet verbergen als ze de pub ziet. Herkenbaarheid!
Ze loert even opzij naar Charte en duwt dan, zo hard als ze kan, tegen haar aan.
Mina knippert met haar ogen als er nog nooit beweging in Charte komt, en ze kan een nerveuze giechel niet onderdrukken terwijl ze een hand voor haar mond slaat.
'Sorry' mompelt ze met een kleine grijns. 'Ik kon het niet laten om eens te testen of een mens wel enige kracht heeft om een vampier aan te kunnen.' geen flauw idee hebbend hoeveel schade een vampier kan berokkenen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Elaine kijkt Nicholas aan als hij weer naast haar komt zitten, ze weet toch allang wat ze wilt drinken. Als hij dan vraagt naar haar reden om naar Charming te komen glimlacht ze onschuldig. De blik die hij haar geeft negeert ze. Voordat Elaine een goed antwoord kan geven komt de barman bij hun en Nicholas geeft zijn bestelling al door voordat de jongeman iets zegt. Elaine kijkt hem even aan en glimlacht liefjes. Ze had hem nog niet eerder gezien en hij was gelukkig niet zo oud en redelijk knap.

"Een dubbele whisky alsjeblieft," zegt ze met aan charmante glimlach.

Als niet veel later de glazen voor hun staan pakt Elaine haar glas op. De barman kijkt haar nog even aan en Elaine richt haar blik weer op Nicholas.

"Ik was de stad even zat," antwoord ze dan en het is niet eens een leugen, "Ik zocht verandering en dat zal hier niet zo moeilijk zijn... en als het me niet bevalt ben ik zo weer weg."

Ze neemt een slok van haar whisky en kijkt Nicholas even onderzoekend aan.

"En hoe zit dat met jou?"

Als hij antwoorden wilt en informatie zal hij toch echt haar vragen ook moeten beantwoorden. Anders is dit spelletje heel snel over..

Indian Violet · Klassenoudste Ravenklauw

Garrett moet een beetje lachen als Alyssa probeert om Garrett mee met de dokter in de auto te stappen. Zij wilde dan vast ook meerijden, die spooktocht was vast niet echt iets voor haar. Als ze vraagt of Drew of Tom hem moeten helpen met lopen, wil Garrett eigenlijk zeggen dat het wel gaat. Hij vraagt niet graag om hulp. Voor hij iets kan zeggen, heeft Drew hem al vast en ondersteunt hem door zijn arm om haar schouder te leggen. Hij geeft het niet graag toe, maar die ondersteuning is toch wel erg prettig als ze nog een stuk moeten lopen. Als Drew vraagt of ze door zullen lopen of rechtsomkeert te gaan, is Alyssa hem voor. Zijn reflexen zijn blijkbaar nog niet zo goed, jeetje wat is hij traag met reageren.

"Laten we inderdaad maar gewoon terug gaan," zegt hij bevestigend. Hij maakt aanstalten om te vertrekken, hopend dat de rest daarin volgt. Het begint al aardig fris te worden zoals Alyssa al zei en hij heeft geen zin meer om nog eens te worden aangevallen.

[RPG] Charming

Wie is er online