[RPG] Fantasy (2)

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel port speels haar elleboog tussen de ribben van Luc bij zijn laatste opmerking, voordat hij zich tot Levi richt. Wat misschien een goed teken was, nadat hij hem zo resoluut mee naar buiten had gesleurd en duidelijk kwaad was geweest bij de eerste ontmoeting.

"Je zou ondertussen wel beter moeten weten, Meester," het laatste woord zegt ze met een duidelijke spot. "want het is je de vorige keer duur komen te staan."

Met een grijns draait ze zich weer in de richting van Emma, maar haar grijns wordt kleiner als Eric zich ook tot haar lijkt te richten. Één van haar stelen was tot daaraantoe, Emma moest hij niet ook nog eens gaan proberen. Gelukkig richt Emma zich weer tot haar en ookal begrijpt ze haar opmerking niet helemaal, grijnst ze toch.

"Luc kan niet winnen van meisjes met bierwedstrijden, dat is er aan de hand." Lacht ze.

Afbeelding

Eric kan een glimlach niet onderdrukken als Emma begint over een groepsavond organiseren. As dat slechts drinken inhield, was het hem allang goed, zolang ze maar geen andere vreemde activiteiten op touw gingen zetten... Waar hij vooral Mel wel voor aan zag.
Nog voor hij kan antwoorden hoort hij Emma een vraag aan Mel stellen en schuift Luc hem een glas toe. Eric pakt hem op en maakt een proost beweging naar Luc.

"Dank je," zegt hij tegen Luc en richt zich dan weer tot Emma. "en een avondje als groep hier in de herberg rondom de bar lijkt me een prima avondbesteding." Vult hij naar haar aan.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Na ene tijdje stapt ze weer onder de douche vandaan. Ze voelt zich een stuk beter na de douche, alleen haar vermoeidheid lijkt ngo aanwezig te zijn in haar lichaam. Rustig droogt ze zichzelf af en trekt haar kleding weer aan. Terwijl ze de kamer weer inloopt is haar blouse nog open en ze begint haar haren af te drogen. Wat moest ze meenemen...? Caleigh weet dat ze op alles voorbereid moet zijn nu. Ze heeft geen idee wat er gaat gebeuren. Het enige wat ze weet is dat ze dit moet doen. Als ze haar blouse heeft dichtgeknoopt en haar laarzen weer heeft aangetrokken opent ze haar tas. Haar wand was duidelijk. Dan pakt ze een dolk uit haar tas en stopt die in haar laars. Het kon van pas komen... Haar haren bind ze in een losse staart en als ze denkt dat ze alles heeft sluit ze haar tas en laat die op het bed leggen.

Dan pakt ze haar mantel, slaat die om en loopt de kamer weer uit. Zorgvuldig sluit ze de deur en loopt terug naar beneden toe. Beneden zit iedereen ngo aan de bar en ze twijfelt even of ze nog iets moet zeggen. Ze had al tegen Eric gezegd dat ze er niet zou zijn. En ze herinnert zich nog heel goed hoe Mel reageerde op haar plotselinge verdwijning in For. En dat kan ze nu niet gebruiken. Dus loopt ze naar de bar toe.

"Ik ga ervandoor," zegt ze dan, "Ik ben vanavond laat pas terug, dus maak je geen zorgen."

Ze kijkt Mel even aan, aangezien zij diegene is die zich het meest zorgen lijkt te maken als er iets is. Dan kijkt ze Eric even aan en glimlacht kort naar hem.

"Tot later," zegt ze dan.

Omdat Caleigh absoluut geen uitleg wil geven over wat ze gaat doen, knikt ze nog even naar Eric, Mel & Emma, voordat ze zich omdraait en de herberg uitloopt.

OOC:: Dit is toch wel een halfuurtje later [A]

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Emma kijkt naar de stralende Mel die haar een ietwat ontwijkend antwoord geeft. Ze besluit om er nu niet op in te gaan; dat deed ze wel wat later op de avond. ”Oh, is dat zo? Dan moeten we hem vanavond maar even opnieuw uitdagen.” zegt ze met een grijns.

”Gezellig, Eric!” zegt Emma blij. ”Misschien leren we elkaar dan wat beter kennen. Ik weet dat je veel aan je hoofd hebt gehad, en Caleigh ook, maar we hebben elkaar nog nauwelijks gesproken sinds ik met jullie meereis.”

Emma eet haar bord verder leeg en bestelt daarna nog een nieuw glas wijn. Ze vindt het gezellig om zo met bijna de hele groep samen te zijn en voor het eerst in tijden is de sfeer ontspannen. Dan komt Caleigh naar beneden en ze zegt dat ze weg gaat en vanavond laat pas terug komt. ”Maar wat ga je dan doen?” zegt Emma voordat ze zichzelf kan tegenhouden. Ze weet dat het haar niks aangaat, maar ze is toch wel benieuwd. Ryce en Devon hadden ook Caleigh onder handen genomen en nu ging ze alleen in het donker de straat op. ”Het is niet verstandig om alleen door het donker te gaan, Caleigh. Moet ik –“

Maar voordat Emma klaar is met haar preek, knikt Caleigh kort en loopt ze naar buiten. Emma springt van haar kruk af. ”Nou, ik hoop dat dat maar goed gaat…” zegt ze tegen niemand in het bijzonder.

Harry, Ron & Hermione

Na een frisse neus gehaald te hebben en toen er dusdanig veel alcohol door zijn aderen stroomde vond Julius het tijd om maar eens naar bed te gaan. De volgende ochtend bleek de groep van samenstelling te zijn veranderd. Ene bekende van Luc kwam bij de groep, Luc die Emma vond trad 'officieel' toe tot de groep en de tortelduifjes bleven elkaar trouw. Men zette de reis voort naar Chevney.

[...]

Na een lange reis, langer dan Julius doorgaans in dit gezelschap gewend was, kwam er eindelijk een eind aan zodra de groep door de straten van Chevney liep. En waar Julius Luc al een beetje had leren kennen, bleek al snel genoeg dat hij op een kamer zou komen met die nieuwe, die niet te vertrouwen valt. Mr. know it all zocht aansluiting bij Luc en zelfs Caleigh besloot daarop dat een meidenkamer nog beter is dan ofwel met Julius of de nieuweling opgescheept te zitten. Hij kon haar onmogelijk ongelijk geven, maarja daardoor zat Julius wel met de gebakken peren. Hij kende de nieuwe gast in hun midden niet, dus waar dat ontbreekt is wantrouwen heer en meester. En daar moest Julius mee op een kamer vertoeven....

Op het moment dat Julius in de herberg kwam, was er voor het eerst sinds tijden gezelligheid in de groep te bespeuren die aan de bar zat. Hij hoorde Eric diens aanvulling op Mel haar idee en dat kon hem wel bekoren. Maar zoals altijd weet je niet waar je aan toe bent als je Mel met plannen op de proppen laat komen. Julius besloot, net zoals de rest, eerst maar een avondmaal te nuttigen voordat er ook maar een vorm van alcohol aan te pas kwam. Op nuchtere maag de drankavond door is niet iets waar hij de voorkeur aan geeft. Julius wenkte de herbergier en vroeg om een stevig avondmaal van het huis. Na even zat hij een goed gevulde stoofpot weg te werken met wat brood. Een pul bier maakte het af. Na een lange reis smaakte dit Julius extra goed.

OOC: en weer terug. Tentamens, december die voorbij vliegt, kerstvakantie, tentamens, januari die voorbij vliegt. Enfin: dat verklaart mijn afwezigheid

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel ziet Caleigh en haar glimlach groeit. Nog voor ze echter haar een drankje heeft kunnen aanbieden is het duidelijk dat Caleigh er helemaal niet bij wilt komen zitten. De teleurstelling voelt ze wel, maar probeert ze weg te jagen door een grote slok van haar bier te nemen. En nog een, als Caleigh haar aandacht naar Eric verplaatst.

En dan vertrekt Caleigh en de woorden die ze in haar mond voelt opkomen, worden door Emma uitgesproken. Het was helemaal niet verstandig om alleen op pad te gaan.. Maar Caleigh had er vast een goede reden voor..
Bedenkelijk bekijkt ze het glas in haar hand, maar springt dan plotseling toch op.

"Helemaal niet verstandig!" Roept ze en loopt dan snel de deur uit waar Caleigh zojuist achter was verdwenen.

Buiten kijkt ze om zich heen en ziet Caleigh nog net de hoek om verdwijnen.

"Wacht!!" Roept ze en rent dan snel die kant op. Mel grijpt als ze erbij kan de hand van Caleigh vast en kijkt haar met grote ogen aan. "Je kunt niet alleen weg!" zegt ze met grote verontwaardiging.

Afbeelding

Eric glimlacht naar Emma als ze haar verhaal afmaakt en neemt dan een slok van zijn drinken. Hij begreep wel dat Mel en Emma prima met elkaar overweg konden. En hoewel hij zelf helemaal niet geschikt was voor kleine onzinnige elkaar beter leren kennen gesprekken, zou hij er in ieder geval zijn best voor doen om deze 'nieuwe groep' inderdaad beter te leren kennen.
Als Caleigh erbij komt, houdt Eric zijn blik op haar gericht. Het was duidelijk dat ze haar woorden vooral aan Mel richt maar als ze hem kort aankijkt probeert hij in haar ogen te lezen of ze kwaad is op hem of niet. Haar kleine glimlach en knik maken voor hem echter weinig duidelijk en als ze dan even snel als dat ze hier was verschenen weer is verdwenen, richt hij zich weer tot zijn glas.

"En niet alleen jij.." Mompelt Eric tegen zijn glas op de laatste woorden van Emma.

Het zinde hem helemaal niet dat hij er geen weet van had wat ze van plan was. Zeker niet omdat hij ook niet wist of ze kwaad was of niet. Maar hij weigerde ook om hieraan toe te geven en bij het minste of geringste achter haar aan te gaan.

Als ook Mel opspringt kijkt hij kort op naar Luc, schudt zijn hoofd en drinkt dan zijn glas leeg. Het doel was drinken en de nieuwe groep beter leren kennen, dat moest hem toch wel lukken?

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt kort even de straat rond om zich snel te focussen op waar ze heen moet. Als ze haar route heeft gepland begin ze te lopen en al snel slaat ze de hoek om. Ze hoort Mel niet roepen en op het moment dat ze de kap van haar mantel over haar hoofd wilt trekken grijpt een hand haar hand. Vlug kijkt ze om, maar ze kalmeert wat als het Mel is die achter haar staat. Als Mel dan verontwaardigd tegen haar zegt dat ze niet alleen weg kan trekt Caleigh kort haar wenkbrauw op.

"Ik geloof dat ik heel goed zelf kan beslissen of ik alleen weg kan gaan Mel..." zegt ze dan kalm.

Caleigh kan de aandacht absoluut niet gebruiken en ze merkt nu al dat mensen naar hun kijken. De planning was om zo onopgemerkt mogelijk te blijven.

"Ik moet wat zaken regelen Mel. Ik ben vanavond laat terug in de herberg en je hoeft je geen zorgen te maken. Dat is alles," zegt ze dan, duidelijk op een zachtere toon.

OOC:: Als Mel weigert om haar alleen te laten gaan dan zal Caleigh wel opgeven en haar mee laten gaan :')

Tengaar · Schoolhoofd

Luc krijgt nog een kleine por tussen zijn ribben en met een grijns kijkt hij Mel nog even aan. De opmerking van Mel herinnert hem aan Kalne en de bier-wedstrijd die niet zo goed afliep.

"Ik krijg nog wel een moment om revanche te krijgen," zegt hij snel tegen haar, voordat hij zich weer tot Levi richt. Hij neemt een grote slok van zijn drinken terwijl hij luistert naar de woorden van Levi. Hij grijnst kort als Levi hem vertelt dat Darion hem niet heeft laten gaan zonder een belofte.

"Typisch Darion," zegt hij voordat hij nog een slok neemt. Kort kijkt hij de andere kant even op. Emma fluistert iets naar Mel wat hij niet kan horen en in zijn ooghoek ziet hij Caleigh naar beneden komen. Ze ziet er niet uit alsof ze binnen blijft en al snel hoort hij dat hij gelijk heeft. Ze gaat weg en als Emma haar probeert te vertellen dat het gevaarlijk is glimlacht hij. Emma's woorden zijn zinloos want Caleigh vertrekt zonder er naar te luisteren. Mel springt enkele secondes later op en verdwijnt ook naar buiten toe. Luc kijkt Eric even aan als die zijn hoofd schud.

"Die red zich vast wel alleen," zegt hij schouderophalend en hij draait weer naar Levi, "En binnen enkele minuten is de groep weer incompleet." Zijn laatste woorden sluit hij af door een grote slok te nemen en te zuchten. Diep van binnen was hij bang dat het weer op een soort reddingsactie zou uitlopen die totaal niets met de mysteries van de sleutels te maken had en zeker niet met zijn eigen doelen. Hij draait nog even om om te zien dat Mel achter haar aan rent. Daarvoor moest hij zelf ook de dag eigenlijk nog voor in, maar misschien laat hij het deze keer wel schieten...

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Levi luistert naar het gesprek tussen Mel en Luc en hij trekt zijn wenkbrauwen even op als Mel Luc meester noemt. Dan komt Caleigh binnen en vertrekt eigenlijk weer net zo snel, terwijl Mel haar achterna gaat. Zo snel als de groep compleet is, zo snel valt deze ook weer uit elkaar.

Levi glimlacht even als Luc zijn gedachten verwoordt. "Dat blijkt maar weer." zegt hij. "Maar jij moet mij ook iets vertellen." Er verschijnt een brede grijns op zijn gezicht en hij begint zachter te praten. "Sinds wanneer noemen de dames jou Meester? Heb je je Queeste opgegeven?" Levi weet maar al te goed van Luc's zoektocht en hij is zeer benieuwd hoe het daarmee staat.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Mel blijft Caleigh een seconde of twee verontwaardigd aankijken. Natuurlijk vond ze het zelf geen enkel probleem om alleen op pad te gaan.. Maar dat betekende niet dat het ook meteen daarom wel een goed idee was. Daarom schudt ze na de woorden van Caleigh haar hoofd.

"Ik maak me ook geen zorgen, want ik ga me je mee." zegt ze resoluut.

Ze kijkt Caleigh aan en glimlacht dan licht.

"En voel je vrij bij dat zakelijke gedeelte me ergens op de hoek te parkeren, maar onderweg zul je het met mijn aanwezigheid moeten doen."

Afbeelding

Eric schudt nogmaals zijn hoofd en neemt een slok. Luc is met Levi in gesprek en het was duidelijk dat ze iets bespraken wat de rest niet aanging, gezien het geluidsniveau. Hij vertrouwde Levi niet, nog niet. Maar het was een kennis van Luc, wat hem iets het voordeel van te twijfel opleverde. Eric zou het wel zien. Net als dat hij het wel zou merken of Caleigh inderdaad boos op hem was.

Hij drinkt zijn glas leeg en richt zich weer tot Emma met een glimlach.

"Kan ik de dame nog een drankje aanbieden?"

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh is een paar secondes te verbaasd om te reageren op de woorden van Mel. Wacht.. wat? Ze wilt eigenlijk al gaan protesteren, ze wilt absoluut niemand mee hebben, maar eigenlijk weet ze al dat het volkomen zinloos is. Ze zucht. Het is duidelijk dat ze wat geïrriteerd is door de situatie.

"Prima..." zegt ze dan met een wat afkeurende toon in haar stem, "Maar ik wil geen vragen krijgen. En ik wil niet dat je mijn naam hardop uitspreekt. Begrepen?"

Ze kijkt Mel even aan en dan trekt ze de kap van haar mantel over haar hoofd heen. Niemand hier hoefde haar gezicht te zien, ze heeft geen zin in bekenden. Dan draait ze zich om en begint te lopen. Het is al donker, maar de straten zijn nog druk. Zonder Mel te vertellen waar ze heengaat loopt ze door de straten van Chevney. De straten worden steeds rustiger en uiteindelijk komen ze uit bij een rustige straat met een klein pleintje. In één van de kleine steegjes blijft ze staan. Ze heeft uitzicht op het huis aan de overkant. Er branden lampen en Caleigh voelt haar hart razen. Het was lang geleden dat ze in dat huis had gelopen en ze had er alleen maar slechte herinneringen aan. Herinneringen die terug waren gekomen. Door beide verblijven in Cinn. Ze slikt even en dan plotseling is er beweging. Maar tot haar verbazing is het niet een man, maar een vrouw. Met een kind. Het beeld verward haar. Het kind was zeker al zes jaar. Als er dan nog iemand bijkomt dringt het tot haar door. Hij woonde er niet meer... Voorzichtig haalt ze een hand door haar haren heen waarbij haar kap weer afglijd. Zonder iets te zeggen blijft ze staan.

"Er woonde voorheen een man met zijn vriendin..." zegt hij terwijl hij glimlacht naar de jonge vrouw, "Mooie jonge vrouw met donker haar, koppel leek altijd erg gelukkig. Maar wat achter de voordeur gebeurd weet nooit iemand.. Het verhaal gaat dat hij haar heeft vermoord en is verbannen uit Chevney. Het arme kind, ze was nog zo jong. Maar ze is nu op een betere plek." Hij buigt wat naar haar toe en zijn volgende woorden komen er fluisterend uit. "En jij ook, ik was blij te horen dat je wegging bij hem. Succes dame." En met die woorden draait hij zich om en loopt langzaam weg.

Caleigh hoort de woorden van de man en ze dringen eigenlijk maar langzaam tot haar door. Achter gesloten deuren. Vermoord. En dan zijn laatste woorden. Ze kijkt de man na, verwarring in haar ogen. De woorden galmen nog na en dan draait ze zich om.

"We gaan," zegt ze dan tegen Mel.

Ze wilt niet nadenken, maar ze realiseert zich maar al te goed wat dit betekende. Als ze zelf niet was weggegaan, was ze dan net zo geëindigd als deze jonge vrouw? Als de straten weer drukker worden stopt ze bij een café en ze kijkt Mel aan.

"Ik trakteer..." zegt ze dan en ze probeert een glimlach op te zetten, maar ze weet zeker dat die niet al te zeker overkomt.

Tengaar · Schoolhoofd

Luc lacht naar Levi als hij begint over de benaming van Meester, maar de expressie op zijn gezicht veranderd als hij begint over zijn queeste. Luc wist direct waar hij hij het over had, hij had het over zijn zoektocht naar Melina, maar hoe wist Levi daarvan. Hij gaat wat verzitten en probeert zijn uitdrukking weer normaal te krijgen, maar een lichte argwaan weet hij niet van zijn gezicht te krijgen. Hij had het hem nooit verteld toch? Gecontroleerd neemt hij een slok van zijn drinken.

"Mel geloofde niet dat mijn mannelijke imago erop vooruit zou gaan als ik in pak zou rond lopen een tijd terug." zegt hij met een lichte grijns op zijn gezicht, maar zonder Levi aan te kijken "Ik ook niet daar niet van." voegt hij eraan toe. "We sloegen flink aan het bier, want dat was echt mannelijk en van het ene kwam het andere rare gespreksonderwerp. En ik zou haar laten zien hoe je nu echt bier drinkt, vandaar het meester gedeelte." Luc kan opnieuw een glimlach niet onderdrukken als hij terug denkt aan de avond. "Helaas heeft de leerling de meester verslagen en dat heeft mij wel wat gekost. Nu heb ik voortdurend een stijve nek door de kou die erop slaat." Opnieuw neemt hij een slokje van zijn drank.

"Waar dacht jij dan aan?" vraagt hij Levi terwijl hij hem aankijkt. Totaal de opmerking over de queeste genegeerd.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Emma is het helemaal eens met Mel d’r "helemaal niet verstandig" en vindt het helemaal niet verstandig dat zij vervolgens opspringt en Caleigh achterna gaat. Ze zucht even diep en legt haar hoofd in haar armen. Tot zover de gezellige avond dus. Luc is met Levi in gesprek en Julius is erg zwijgzaam. Dankbaar glimlacht ze naar Eric als hij naar nog een drankje aan biedt. ”Doe nog maar een wijntje,” antwoordt ze. Ze heeft eigenlijk geen idee wat ze tegen Eric moet zeggen of waar ze het over moeten hebben. Als ze hiervoor vijf woorden met elkaar gewisseld hadden, was het veel geweest.

”Deze avond verloopt nu al heel anders dan ik had verwacht.” verzucht Emma. ”Maar we laten de pret niet drukken. We maken er gewoon als nog een gezellige avond van. Met of zonder Caleigh en Mel. Wat vind jij?”

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Eric knikt, wenkt de barman en bestelt nog een glas whisky en wijn.

"Wen er maar alvast aan." Zegt hij met een lach. "Met deze groep loopt geen enkele dag zoals gepland."

Hij pakt zijn glas op en steekt hem kort in de lucht.

"Voor een gezellige avond hebben we Mel of Caleigh niet perse nodig inderdaad.. Dus proost, Dame. Op deze onvoorspelbare groep en de vele bijzonderheden die daardoor nog zullen volgen."

Eric neemt een grote slok Van de gouden drank en bekijkt het glas in zijn hand. Hij glimlacht even en kijkt dan weer naar Emma.

"Onvoorspelbaar en bijzonder. Een groep waar je volgens mij prima bij past."

Hij had weinig met Emma gesproken, maar hij had ook niets tegen haar. Sterker nog, hij moest zeggen dat ze een stuk steviger in haar schoenen stond dan dat hij aan het begin gedacht had en ook deze ontspannen avond leek een steeds beter idee te worden. Zijn vragen en zorgen omtrent Caleigh zouden later wel weer aan bod komen.

Afbeelding

Mel negeert de toon in de stem van Caleigh en knikt. Ze zou haar best in ieder geval doen.. Ovm Caleighs naam niet te zeggen.. Snel loopt ze met Caleigh mee als deze met haar kap over haar hoofd snel doorloopt.
Met elke stap krijgt Mel het frisser en ze beseft dat ze zonder mantel of ook maar iets warms naar buiten is gerend. Ze schudt haar hoofd, wrijft over haar armen en versnelt haar pas om bij te blijven met Caleigh en zich zo hopelijk ook iets op te kunnen warmen.

Mel bijt op haar lip als ze door een uitgestorven stuk van Cinn heen lopen. Durfde ze Caleigh te vragen hoe ver het nog was, en of het binnen of buiten was? In gedachten hierover botst ze bijna tegen Caleigh op als ze plotseling in een donker steegje stopt en naar een huis blijft staren. Nieuwsgierig probeert Mel over de schouder van Caleigh heen te kijken en meent een glimp van de bewoners op te vangen. Maar veel tijd heeft ze niet, want plotseling verschijnt er een oude man die tegen Caleigh begint te praten.
Ongemakkelijk voelt ze zich door de woorden van de man en Mel wiebelt zowel van de zenuwen als de kou wat op haar voeten. Haar ogen vernauwen zich als de man naar Caleigh toe buigt en haar zintuigen staan op scherp. O wee als die oude gek wat ging proberen!
Het is echter in een flits voorbij en de oude man verdwijnt weer. De laatste woorden die hij tegen Caleigh had gezegd had ze niet goed verstaan en hoewel ze er weinig van begreep, was het haar wel duidelijk dat het iets betekende voor Caleigh.

Als Caleigh zich omdraait besluit Mel haar mond te houden en knikt slechts. Ja, dat leek haar een prima idee; gaan. Weer loopt ze achter Caleigh aan, dit keer weer terug naar de drukkere straten van Cinn. Alleen daar waar het eerst nog slechts een rilling en wiebelen van de kou was, loopt Mel nu klappertandend achter Caleigh aan en vervloekte ze zichzelf dat ze zonder mantel de herberg had verlaten.

"L.l.lekker.." Bibbert ze en probeert te glimlachen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Caleigh kijkt Mel even aan en ziet dat die het duidelijk koud heeft. Nog meer redenen om inderdaad wat te gaan drinken. Als Mel toestemt duwt Caleigh de deur van het café open en laat Mel voor gaan. Ergens achterin is nog een vrije tafel en Caleigh loopt tussen de andere tafeltjes door en neemt plaats aan het tafeltje. Vlug kijkt ze de herberg rond. Ze kent de herberg niet en ze ziet ook geen enkel bekend gezicht, iets waar haar oplucht. Ze wilt absoluut niemand tegen komen, vandaar dat ze eigenlijk alleen wilde. Het café is een stuk warmer en ze kijkt Mel aan. Hier kan ze tenminste opwarmen. Caleigh weet dat het eigenlijk niet haar schuld is, Mel wilde zo nodig mee, maar toch voelt ze zich er schuldig over. Als er een serveerster bij hun aan tafel staat kijkt Caleigh op.

"Een dubbele whiskey alsjeblieft," besteld ze dan.

Ze wacht totdat Mel ook besteld heeft en als ze serveerster weg is kijkt ze Mel aan. Ze vraagt zich af of ze iets moet zeggen. Misschien moest ze beginnen over For... Nee, dat is niet echt iets waar ze over wilt praten. Voornamelijk omdat de hele situatie ongemakkelijk is. Ze weet zelf amper hoe het echt zit tussen haar en Eric. Laat staan het uitleggen aan Mel.

"Ik zou het op prijs stellen als iemand ernaar vraagt wat we zijn gaan doen, dat je het houdt op dat we in een café zijn geweest en als ze aandringen stuur je ze maar door naar mij," zegt ze dan en ze probeert licht te glimlachen.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

De eeuwige sjaal. Levi had al het idee dat er iets anders was aan Luc. Hij grijnst. "Verslagen door een vrouw in een mannelijkheidswedstrijd?" zegt hij lachend, "Het moet niet gekker worden. Al kan dat natuurlijk ook veel over Mel zeggen." voegt hij er lachend aan toe.

Hij observeert Luc even als hij vraag waar hij aan dacht. "Persoonlijk klonk het alsof je een nieuwe verovering had gevonden in Mel. Blijkbaar heb ik het mis." Er verschijnt opnieuw een grijns op zijn gezicht. "En je negeert mijn vraag. Hoe staat het met je zoektocht naar je meisje?" Hoe het lieve kind ookal weer heette kan hij zich niet meer herinneren. Het leek wel eeuwen geleden dat hij en Luc het erover gehad hadden en daarbovenop waren ze allebei verschrikkelijk dronken. Een gezellige mannenavond met veel bier en slappe gesprekken over reizen en vrouwen, maar hij weet nog heel goed dat Luc over zijn verloren meisje begon. Hij is veel te nieuwsgierig. Zou Luc haar inmiddels al gevonden hebben?

[RPG] Fantasy (2)

Wie is er online