[RPG] At the other side of the world (10)

Angel · Hotemetoot

“Ja, soms. Zodra mijn zussen oud genoeg waren namen ze dat soort klusjes wel van me over.” Hij legt alle ingrediënten klaar en gaat naast haar staan. “Er is niets leukers dan je eigen eten maken en opeten. Vooral dat laatste. Mits het natuurlijk goed gelukt is.” Hij glimlacht en tikt een ei kapot “zonder hulp, zonder magie.”

Het duurt slechts enkele minuten of de keuken is een enorme bende. Ryan zijn voorste lok haar kleurt wit van de meel, eierschillen liggen verspreid over het aanrecht en pakken staan half open. Ryan mag dan wel weten hoe je een taart bakt, erg secuur gaat hij niet te werk. Dat is het leuke van dit alles, zij hoeven het straks niet op te ruimen. Ondertussen probeert hij het ijs te breken door niks over haar verleden te vragen maar ongevraagd veel over dat van hem te vertellen. “Mijn moeder stierf veels te jong. Mijn jongste zusje was net een jaar. Hoewel het ook nadelen heeft is het ook heel erg gezellig om in een huis vol zussen te wonen.” Hij likt even wat beslag van zijn vinger “Heel vermoeiend soms.” Hij veegt zijn hand af aan zijn schort en zet de oven aan “Ik heb wijze dingen geleerd over korsetten, de vaste rituelen bij liefdesverdriet en geleerd veel geduld te hebben als de badkamer bezet is.”

Tevreden kijkt hij naar het mengsel en haalt hij zijn lepel even langs de randen. Er was niks lekkerder dan alvast voorproeven. Hij houdt de lepel uitdagend voor Celeste haar mond “Je moet wel even proeven voor je het straks in de bakvorm de oven in plaatst.” Met een grijnsje beweegt hij de lepel nog iets naar voren, om hem vervolgens al tegen haar mond aan te duwen.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Mijn meester. En dat was één. Sam kan een zuchtje nog net onderdrukken en glimlacht maar even onwennig naar Kit. Rose neemt het woord over en doet haar uiterste best om Kit te overtuigen om ze te helpen. Ondertussen houdt Sam Kit in de gaten en probeert ze zijn reactie te pijlen. Ze moet in zichzelf even lachen om het feit dat Rose heel snel van enthousiast ‘heel leuk’ naar droevig over haar moeder vertelt.
Deze keer kan ze een zuchtje niet onderdrukken. Het lijkt wel alsof Kit een eed heeft afgelegd om elke keer dat ie een zin maakt, dat daar ‘mijn meester’ in moet zitten.

En dan is het moment blijkbaar daar dat Samantha ook wat moet zeggen, te zien aan de twee paar vragende ogen richting haar. ‘Ehh.. ,’ ze wisselt even een blik met Rose, Samantha was er nog altijd niet van overtuigd om Kit te vertellen van hun plannen. Helemaal nu hij nog steeds niet helemaal overtuigd is. Maar misschien is het een groot voordeel dat hun mikpunt voorlopig nog niet Noah is, maar Celeste. ‘Goed, Rose bedacht zich dat Celeste toch wel vrij belangrijk is geworden voor Noah, toch? Dus het grote idee is..’ ze zoekt even naar de juiste woorden, ‘om Celeste te gebruiken om tot Noah door te kunnen dringen.’ Ze glimlacht eventjes. ‘Dus nu de vraag aan jou.. Wil jij ons erbij helpen? Jij kent het kasteel heel goed, en je weet ook meer over Celeste..’

Melody · Hotemetoot

Celeste Willow

Terwijl Ryan in haar ogen vooral veel rotzooi maakt en vooral veel ingrediënten aan het mixen is, probeert Celeste in het begin alles nog een beetje netjes en georganiseerd te leggen op het aanrecht - wat ze na vijf minuten al opgeeft en de chaos z'n gang laat gaan.
Zelf kijkt ze vooral veel toe hoe Ryan bezig is, terwijl ze hem zo nu en dan ingrediënten aangeeft als hij erom vraagt. Ze luistert naar wat hij allemaal te vertellen heeft. Het verbaast haar zelfs een beetje dat hij opeens zoveel over zichzelf vertelt - ze dacht juist dat hij haar niet vertrouwde. Z'n verhalen over z'n zussen zijn amuserend en ze moet bij de gedachte aan zo'n huis vol meiden en een jongen toch wel glimlachen.

Ze kijkt toe hoe hij de lepel uiteindelijk langs de rand haalt en het beslag klaar lijkt te zijn. Ze trekt automatisch haar wenkbrauwen op wanneer hij opeens de lepel voor haar mond houdt. Was het de bedoeling dat ze die zou aflikken? Blijkbaar wel, aangezien hij hem nu tegen haar mond aanhoudt.
"Het is dat ik heb gezien wat je er allemaal in hebt gedaan, anders zou ik niet weten of ik je wel kon vertrouwen." zegt ze. Ze kijkt hem nog even twijfelend aan, maar de uitdagende blik in z'n ogen zorgt er uiteindelijk voor dat ze de lepel in haar mond neemt om van het beslag te proeven.

Ze haalt de lepel uit haar mond en kijkt hem even keurend aan. "Hmm.. Ik weet het niet zo zeker hoor." zegt ze, met een niet al te veel onder de indruk-uitdrukking. "Het zal er maar mee door moeten." Ze reikt vervolgens naar de bak met het mengsel toe om die naar zich toe te trekken. Zonder wat te zeggen dipt ze vervolgens met een grijnsje haar vinger in het beslag. Het was juist wel lekker - weer iets waar Ryan haar in het afgelopen uur mee verbaasde. Met een plagerig gezicht stopt ze vervolgens haar vinger in haar mond om hem af te likken. "Kan nog altijd beter."
Met een glimlachje giet ze vervolgens het beslag in de bakvorm. Voor ze hem in de oven stopt geeft ze Ryan nog de mogelijkheid om ook nog van het beslaf te proeven, waarna ze hem pas in de oven doet.

Celeste doet de oven dicht en draait zich vervolgens om naar Ryan, terwijl ze tegen het aanrecht achter zich leunt. "Hoeveel zussen heb je in totaal?" vraagt ze hem vervolgens verder naar zijn verhaal. Ze vond het leuk om naar hem te luisteren, ze heeft het altijd leuk gevonden om naar de verhalen te luisteren van mensen die van de andere kant van de brug kwamen - zolang ze zelf niets over haar eigen leven hoefde te vertellen. Ze veegt even haar vinger af aan haar schort. "En hoe zit het eigenlijk met je vader? Waar is hij in dit hele verhaal?"

Trijn · Opperste Hotemetoot

Kit richt meteen zijn blik richting Sam als Rose duidelijk maakt dat Sam al een soort van idee had als in hoe ze te werk zullen gaan.
Hij slaat zijn armen over elkaar terwijl hij haar afwachtend aankijkt.
Hij moet toegeven dat hij haar niet echt meteen zou uitkiezen om een plan te beramen, hij is hun eerste ontmoeting nog niet vergeten. En hij heeft zo het gevoel dat ze heel slinks uit de hoek kan komen.

En dan begint Sam aan haar uitleg. Nuja, min of meer verkondigen dat ze Noah proberen te raken via Celeste. Hm.
'Oh. Jullie zijn toch niets kwaads in de zin met haar? Ik bedoel maar...Ik weet dat ze niet echt vertrouwend overkomt, geloof me. De eerste dagen moest ik ook niets van haar weten, en eerlijk gezegd vertrouw ik haar nog altijd niet helemaal. Maar ik heb haar de voordeel van de twijfel gegeven omdat- Je weet wel. Ze staat nu eenmaal dicht bij de meester.'

Hij zwijgt even terwijl hij de woorden van Sam probeert te laten zinken.
'Maar ik wil best helpen. Als ik kan helpen om je terug bij je moeder te krijgen...Dan doe ik dat graag.' deze keer richt hij zich tot Rose.
Een reden om Sam te helpen heeft hij niet, maar Rose is altijd aardig geweest tegen hem zowel in Alusia als in Between. Dus het is wel het overwegen waard.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Nummer drie. Oh god, ze moet echt gaan stoppen om alleen maar te wachten wanneer de volgende ‘meester’ komt. Kit was dus zogenaamd overtuigd, alleen wil hij Celeste niets aan doen en ook niet tegen zijn ‘meester’ ingaan. Nou, super, aan zo’n hulp hadden ze echt behoefte. Ze schudt even lichtjes met haar hoofd. De samenwerking met Kit heeft meer nadelen dan voordelen in Samantha’s ogen, maar ze kan beter nu uitvinden aan wiens kant Kit staat, dan later. Daarbij, zo’n bedreiging lijkt Kit niet voor haar. Ze kan hem altijd nog wel uit de weg ruimen, indien dat moment zich voor zou doen. Rose blijkt er blijkbaar in te geloven dat ze Kit kan vertrouwen, dus dan moet het maar. Het zou onnodig zijn dat Rose aan Sam zou gaan twijfelen door Kit.

‘Goed, we zullen het er nog wel over hebben.. ’ besluit ze dan, ‘Ik heb wel zin om even een rondje te paard door het bos te gaan,’ ze glimlacht even, ‘Een beetje uitwaaien en wat meer van Between te zien. Zullen we?’ Ze laat Kit voorgaan naar de stallen, waarna ze naast hem gaat lopen. ‘Dus Kit, ga je wel vaker een rondje rijden hier?’ probeert ze een gewoon gesprek aan te knopen.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Kit knikt kort als Sam aangeeft dat ze het er later wel nog over zullen hebben.
De twee meiden weten vast nog niet goed wat ze precies gaan uitvoeren van plan, en Kit weet niet goed wat zijn rol er in gaat spelen. Als hij hen enkel moet helpen omdat hij nu eenmaal Between kent, is dat meer dan goed.
Alhoewel hij niet snapt waarom Sam ook aan het plan meewerkt, aan Rose haar kant kan hij het snappen, maar Sam- Oh wacht. Ze is voor de zoveelste keer afgewezen geweest door Noah. Ja, dat is het.
Hij kent de verhalen maar al te goed, Sam en Noah waren vaak het roddelonderwerp geweest tussen de bediendes toen hij er nog werkzaam was.

Kit probeert een brede grijns te onderdrukken omdat het zo verdomd grappig is.
Waarschijnlijk wil ze Noah nu gewoon in het ootje nemen omdat hij haar zoveel keer aan de kant geschoven heeft. Alhoewel Kit Noah geen ongelijk kan geven..Rose of Sam, hij zou het ook wel weten.

Hij kijkt op als Sam hem vraagt of hij wel meer gaat paardrijden.
'Ja, ik houd er wel van om even buiten te zijn in mijn vrije tijd.'
Hij draait zich om en wandelt alvast naar de stallen toe.
'Ik weet wel een paar mooie plekjes die zeker de moeite waard zijn om naartoe te rijden!'

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose schudt even haar hoofd wanneer Kit vraagt of ze niks kwaads in de zin hebben met Celeste. Als het aan Rose lag, hadden ze inderdaad niks kwaads met haar in de zin - ze weet echter nog niet helemaal het precieze plan waar Sam aan denkt.
Ze kijkt Kit uiteindelijk opgelucht aan wanneer hij zegt dat hij haar wel wil helpen. Ze kijkt hem dan ook met een opgelucht grijnsje aan.

Rose knikt even wanneer Sam zegt dat ze het er later nog wel over hebben. Samen met Sam en Kit loopt ze dan uiteindelijk richting de stallen. Onderweg luistert ze naar het gesprek tussen Kit en Sam, zonder zichzelf erin te mengen.

"Ik heb me sowieso altijd afgevraagd wat jullie hier nou heel het jaar door hebben gedaan eigenlijk.." zegt ze wanneer Kit vertelt dat hij nog wel een paar mooie plekjes weet waar ze naartoe kunnen gaan. "Dus.. Wat deden jullie naast paardrijden en feestjes houden?" Wanneer ze bij de stallen zijn aangekomen, loopt Rose naar een van de paarden toe en aait hem even over z'n hoofd heen.

Angel · Hotemetoot

“Heb een beetje vertrouwen in de medemens, het is heus niet mijn intentie om je te vergiftigen.” Glimlacht hij oprecht. Hij trekt verbaasd zijn wenkbrauwen iets op als ze het niet lekker lijkt te vinden. Gelukkig maakt zee en grapje “Ik was al bang dat je smaakpapillen hier afgestorven waren.” Hij grijnst en begint wat losse spullen op te ruimen om het niet helemaal in chaos achter te laten.

“Ik heb vier zussen.” Achteloos haalt hij zijn duim langs haar mondhoek om wat beslag weg te vegen. Of om Celeste op alle fronten te testen. Celeste was als een reusachtige puzzel. Hij moest alle stukjes zien te bemachtigen en hem dan in elkaar leggen “Krysta, is de oudste en heeft kastanje rood haar. Ilse, is donkerblond en van tijd tot tijd vreselijk veeleisend. Dan is er nog Lotte, met haar donker bruine haar steekt ze wat af bij de rest. Ze is meer het jongensachtige type, lekker stoer. De jongste is Sarah, haar haren zijn net zo blond als de jouwe, alleen krult het. Ze is vreselijk ondeugend, als jongste komt ze overall mee weg”

Keurend werpt hij een blik op de oven “Mijn vader is houthakker. Heel zijn leven geweest, het is van generatie op generatie doorgegeven. Hij heeft heel zijn leven keihard gewerkt om zijn gezin te onderhouden, nog steeds.” Met een glimlach knoopt hij haar schort los, ze gingen hier niet de hele tijd zitten wachten tot de taart klaar was.

“Dus, wat gaan we doen tot de taart klaar is?” met grote nieuwsgierige ogen kijkt hij haar aan “Wat vind jij leuk om te doen? Of wat heb je altijd al willen doen?” Hij houdt zijn hoofd wat schuiner en neemt Celeste uitgebreid in zich op "Wat voor type meisje ben jij achter dat porseleinen gezichtje?" Zijn mondhoeken krullen zich tot een brutale grijns, hij zou zijn puzzel oplossen.

Melody · Hotemetoot

Celeste Willow

Celeste haar hand gaat automatisch naar haar mondhoek toe wanneer Ryan daarlangs veegt. Ze glimlacht even flauwtjes. Zat er nog wat beslag op? Ze veegt er even langs en pakt uiteindelijk een stukje keukenrol om haar mond mee schoon te vegen.

Hoewel ze het niet verwacht had, luistert ze nieuwsgierig naar Ryans beschrijving van z'n zusjes. Ergens wenst ze dat ze zelf broers of zussen had gehad, dan had ze misschien ook een soort van gezelligheid om zich heen gehad. Between lijkt echter alles van haar afgenomen te hebben. Haar hand gaat automatisch naar haar haren en haar vinger wikkelt zich dan ook om een lok haar wanneer hij het heeft over zijn jongste zusje en haar blonde haren.

"Van generatie op generatie?" vraagt ze, met betrekking tot haar vader. "Betekent dat dat jij ook een houthakker bent?" grijnst ze flauwtjes. "Daar leek je me niet echt het typetje voor.. Meer iemand die veel kattekwaad uithaalt." Ze kijkt hem vervolgens even bedenkelijk aan wanneer ze beseft dat ze niet eens weet wat hij zelf doet. "Ja.. Wat doe je zelf eigenlijk? Buiten op je zusjes te passen?"

Er speelt even een vluchtig glimlachje op bij Celeste wanneer hij vraagt wat voor meisje zij is. Het glimlachje verdwijnt echter even snel als dat het is gekomen. Ja, wat was zij voor meisje? "Themafeestjes en meidenavonden.." antwoordt ze met een half glimlachje. Het is op dit moment het enige wat in haar opkomt - de woorden die Noah iets eerder had gebruikt. Ze houdt echter helemaal niet van themafeestjes en meidenavonden - daar deed ze nooit aan. Ze had veel van Between gezien in haar tijd hier, en dat leek op allesbehalve meidenavonden. Om eerlijk te zijn is ze een beetje van haar aprepos om Ryans vraag. Ergens irriteert het haar dat hij precies de foute vragen weet te stellen, alsof hij wist wat ze hier allemaal had gedaan.

"Well.. Ik maak vaak een wandeling of ga paardrijden. Er is hier meer dan je zou denken.. Zoals een mooie en heerlijke heetwaterbron als je maar diep genoeg het bos in gaat." antwoordt ze dan iets meer richting de waarheid. Ze kijkt hem vervolgens even vertwijfeld aan. Wat heeft ze altijd al willen doen of wat vond ze leuk om te doen?
Dan komt er opeens iets in haar op - wat meteen voor een lichte twinkeling in haar ogen zorgt. "We hebben een soort van atelier hier.. Ik hou ervan om te schilderen." zegt ze met ditmaal een oprecht glimlachje. Ze hield ervan om zich af te sluiten van de eenzame wereld van Between en juist met de vele kleuren die hier in Between ontbreken schilderijen te maken - het gaf haar een gevoel van vrijheid. "Lijkt dat je wat? Schilderen?" vraagt ze hem.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Dan geen gesprek, denkt Samantha terwijl ze even fronst op het korte antwoord van Kit. Rose neemt het gesprek gelukkig over en Samantha loopt nieuwsgierig door de stallen heen. Haar oog valt al gauw op een prachtige voskleurige hengst. Ze loopt op hem af en houdt haar hand rustig bij zijn neus om kennis te maken. Noah laat blijkbaar wel goed voor zijn paarden zorgen. Ze aait hem even over zijn bles heen en maakt vervolgens de stal open. Op het naambordje staat zijn naam. ‘Hey Bahidi.’ Met een glimlach laat ze haar vingers over zijn huid gaan. Samantha had altijd een liefde voor paarden gehad, ze waren tenminste eerlijk. En hoewel ze vaak niet begrepen worden, kun je zo veel uit hun grote ogen en houding halen.
Voorzichtig doet ze hem het hoofdstel om en haalt ze hem uit de stal. Wanneer ze haar hand even inschattend over zijn rug laat gaan, besluit ze het zadel achterwege te laten. Met een pluk manen in haar hand, springt ze en komt ze gecontroleerd op zijn rug terecht.

‘Ik ben er klaar voor,’ glimlacht ze oprecht en ze geeft een klopje op de hals van Bahidi.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Kit heeft natuurlijk de dames laten voorgaan in de stallen en zelf wandelt hij naar zijn vaste paard toe, die hij persoonlijk toegewezen heeft gekregen door Noah toen ze hier pas waren terecht gekomen.
Hij aait even zachtjes over de manen en begint het gitzwarte paard te zadelen.

Kit kijkt op als Rose hem een vraag stelt.
'Oh. Jagen doen de meester en ik soms ook. En natuurlijk ook gewone zaken als gewoon lezen.' hij haalt de schouders op. 'Zoveel anders dan Alusia is het hier niet qua bezighoud.'
Hij ziet nog net hoe Sam haar paard bestijgt en hij volgt haar voorbeeld.
'Zijn we klaar, dames?' hij glimlacht lichtjes en trekt zachtjes aan de teugels als teken voor zijn paard.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose zorgt ervoor dat ze haar uitgekozen paard opzadelt en zit niet veel later net als Kit en Sam ook bovenop het paard. "Ik ben ook klaar, laten we gaan."

Samen met Sam en Kit stappen ze dan ook op de paarden de stallen uit en beginnen ze op hun gemakje een beetje rond te rijden. Zelf zorgt ze dat ze een beetje achter Kit aanrijdt. Hij wist immers waar ze naartoe gingen. "Waar gaan we eigenlijk heen?" Ze is wel benieuwd naar die zogenaamde "prachtige plekken" hier.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Kit houdt de teugels losjes in zijn handen terwijl ze rustig verder rijden met hun paarden. Ze bevinden zich dan algauw in het bos. Niet dat je je het mag voorstellen als een bos vol wilde dieren en vrolijk knetterende vogels. Nee, veel van de bomen staan er maar doods bij. Velen zonder bladeren, gedroogde takken. Sommige liggen zelfs verwaarloosd op de grond omdat de stronk doormidden gesplitst is door een onweer.

Kit bijt op zijn lip terwijl ze dieper door het bos gaan.
'Dat zal je zo meteen zien.' Hij kijkt met een glimlach om naar de twee meiden, als Rose vraagt waar ze heen gaan.
Na een kwartiertje bevinden ze zich in een meer dichtbevolkt stuk bos en ze moeten meer moeite doen om het pad te blijven volgen.
Uiteindelijk laat hij zijn paard stoppen en kruipt hij er behendig af.
'We binden ze hier beter even vast, want met de paarden geraken we er niet.' Hij zoekt een boom die er nog ietwat levendig uitziet en bindt er de teugels rond.

Daarna wenkt hij de dames terwijl hij al verder wandelt naar de plaats toe en hij glimlacht lichtjes terwijl hij een grote struik aan de kant duwt waardoor er slingerbomen zichtbaar zijn waar er allemaal glinsterende en zwevende lichtjes in hangen. 'De lichtjes...Dat zijn de zielen van overleden personen.' hij kijkt Rose en Sam even aan. 'Als je je goed concentreert kan je soms horen praten. Je kan het luguber vinden maar ikzelf vind het fascinerend. En je moet toegeven...Het is een prachtig zicht.'

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Nieuwsgierig kijkt Samantha om zich heen als ze dieper het bos in rijden. Er was geen teken van leven te bekennen, buiten die van henzelf dan. Misschien werkte Kit wel voor Noah nu, en zou hij hun ergens in het bos achterlaten. Het ergste van deze gedachte is nog dat ze Noah en Kit er ook nog toe in staat ziet.

‘Nou, ik ben benieuwd waar hij ons mee naartoe neemt,’ zegt ze tegen Rose als ze ook haar paard vastbindt. Ze geeft hem nog een aai over zijn hoofd en volgt dan Kit.

Zorgvuldig kijkt ze waar ze haar voeten neerzet om niet te vallen. Doordat ze alleen naar de grond kijkt, botst ze tegen Kit aan die plots is blijven staan. ‘Oh, sorry,’ ze glimlacht even, waarna haar blik op het natuurverschijnsel voor hen valt. Ze loopt Kit voorbij en draait een rondje terwijl ze alleen maar lichtjes ziet. ‘Het is inderdaad prachtig,’ herhaalt ze Kit’s woorden. Ze loopt naar een tak toe en laat die door haar vingers gaan. Hoewel ze niet weet wat ze had verwacht, voelt de tak net zoals een tak van een bloesemboom aan. ‘Maar Kit.. Waar komen deze zielen vandaan dan?’ ze kijkt even vragend zijn kant op, ‘Zijn ze van heel Alusia? Of alleen van de mensen die hier geweest zijn en dan zijn gestorven?’ Het waren zoveel lichtjes.. Zoveel doden.. Zou haar familie hier hangen? Voor eeuwig aan een boom hangend?

Trijn · Opperste Hotemetoot

Kit laat zijn blik op de talloze slingerbomen rusten en geniet van het spel tussen alle zwevende lichtjes. Sommige hebben zich aan de boom vastgehangen waardoor ze nu zachtjes meewiegen met de wind, anderen zweven of hangen stil zwevend in de lucht, nog niet besloten waar ze zich zullen vestigen.

Hij kijkt opzij als Sam hem vraagt of het allemaal personen zijn van Alusia.
'Hm, dat weet ik eigenlijk niet. Ik heb ook nog nooit een naam horen vallen. Laat staan dat ik de naam zelfs zou kennen zodat ik weet dat het een Alusiaan is geweest.'
Kit strekt zijn arm voorzichtig uit en laat zijn hand openliggen terwijl hij de zwevende lichtjes in de gaten houdt. 'Als ze iets willen vertellen tegen jou, gaan ze zich vestigen op je hand zodat je in contact staat. Maar ik moet je waarschuwen. Ze zijn niet altijd zo lief qua informatie. Er is zelf eentje geweest die zo negatief in elkaar zat, dat hij probeerde mijn lichaam over te nemen.

[RPG] At the other side of the world (10)

Wie is er online