Welkom op Harry Potter Forum! 


Antwoord op onderwerp Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jun 01, 2013 13:22 

Dit is een van mijn vele verhalen, als jullie het leuk vinden kunnen jullie dat zeggen, en dan ga ik er zeker mee door! Tips vind ik ook heel leuk, dus zeg alles maar hieronder! Even wat info over de hoofdpersoon: Albus is een jongen van 11 jaar, broertje van James en Lily Potter en zoon van Harry en Ginny. Hij mag dit jaar voor het eerst naar Zweinstein, of toch niet?


Laatst bijgewerkt door Sarah op za jun 01, 2013 13:47, in totaal 3 keer bewerkt.

 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jun 01, 2013 13:22 

Hoofdstuk 1: Albus

Albus was een normale jongen, nou ja, hij had een eigenaardigheid. Hij was een Tovenaar.
Zijn ouders, Ginny Wemel en Harry Potter, hadden hem opgevoed als Tovenaar, en ze hadden hem Albus Severus Potter genoemd.
Albus Perkamentus was het oude schoolhoofd van Harry en Ginny geweest. Albus’ 2de naam, Severus, had hij te danken aan een gehaatte leraar, die uiteindelijk toch goed bleek te zijn.
Albus was de jongste in het gezin. Zijn broer James was heel eigenwijs en plaagde Albus graag, maar zijn zus Lily daarentegen was erg aardig voor hem.
Albus was 11 jaar oud, en mocht dit jaar ook voor het eerst naar Zweinstein. Hij had een aftelkalender op de muur gehangen, waar de dagen op stonden voor hij eindelijk naar Zweinstein mocht.

Niet dat het thuis niet leuk was, integendeel zelfs. Harry was heel rijk geworden door zijn werk als Schouwer en Ginny zat vol verrassingen voor de kinderen. Vorig jaar had ze bijvoorbeeld een Zwerkbalveld cadeau gedaan, die zo behekst was dat Dreuzels hem niet konden zien. Ook kon je hem opvouwen en overal mee naartoe nemen. Het was gebleken dat Albus heel goed kon Zwerkballen.
Dat had hij geërfd van zijn vader, maar ook een beetje van Ginny. Zijn moeder was Jager bij de Hollyhead Harpies, en zijn vader was Zoeker bij de Cambridge Cannons. Albus was vooral gespecialiseerd in het Drijverschap. Hij sloeg elke bal die hij tegenkwam hard weg met behulp van een knuppel. Een keer had hij per ongeluk de kat over de schutting geslagen. Daarmee had hij zijn ouders behoorlijk kwaad gemaakt.

De dag waarop dit verhaal zich afspeelt, zat Albus' grijze kerkuil te fladderen in zijn kooi, en zijn rat Perkie was aan het rennen voor Huffel, de kat. Verder zaten er nog 2 ratten, Irkie en Juk, in een kooi op een wankele stapel boeken. Onder het bureau lag nog een bruine kat, Myni, te slapen, en er sprongen ook nog 5 Ukkepulken door de kamer, Work, Katol, Sarlie, Lotte en Firmo. De familie Potter was een echte dieren familie, Albus in ieder geval dan toch. Zelf hoefde hij de dieren niet te verzorgen, dat deden zijn ouders.

Hij mocht voor hij naar Zweinstein ging wel nog een nieuwe uil kopen. Hij wilde er net zo een als die zijn vader op zijn 11e had gekocht. Een sneeuwuil, en hij had al een naam gekozen. Hij was niet erg origineel, maar wel mooi. Hedwig.

Het was 8 uur 's avonds en Albus zat op zijn kamer te lezen in een schoolboek van James, Toverdranken voor Gevorderden. Hij kon niet wachten tot hij ook eindelijk zo’n drank mocht brouwen.
Hij las net het recept van de Drank van de Levende Dood, toen er iemand op zijn deur klopte. Albus keek op van zijn boek en riep 'Binnen!'.
Harry kwam zijn kamer binnen en ging naast Albus op het bed zitten.
'Overmorgen is de grote dag!' zei hij en Albus knikte opgewonden. 'Morgen moeten we vroeg uit de veren, we gaan met z'n 3en naar de Wegisweg, je moeder, jij, en ik.' Albus keek hem met grote ogen aan, hij was heel zenuwachtig, omdat hij voor het eerst in zijn leven naar een plek ging waar alleen Tovenaars kwamen. Hij had er nooit eerder mee naartoe mogen gaan, hij moest thuisblijven.
Nu vond hij dat wel fijn, want als hij alleen was met zijn ouders werd hij extra verwend. Stiekem hoopte hij erop dat hij ook een nieuwe Bezemsteel mocht kopen, want nu vloog hij op de oude Nimbus 2000. Helaas mocht je als eerstejaars geen bezem bezitten op het schoolterrein, dus het zal niet zoveel verschil maken of hij er nu eentje kreeg of niet. Maar toch...
'Uiteraard krijg je een cadeautje van mij en mam, en dat is je huisdier. Die gaan we dus ook kopen. Ik dacht dat je hem Hedwig wilde noemen?' Albus knikte.
'Ik kan niet wachten...' zei hij en hij staarde dromerig voor zich uit.

'Je moet wel eerder dan normaal naar bed eigenlijk, maar toch, kom je nog even Zwerkballen?' vroeg Harry met twinkelende ogen.
Ze sprongen op en liepen de houten wenteltrap af. Het veld stond in de voortuin, en de bezems lagen ernaast.
Ginny, James, en Lily kwamen ook aanlopen.
'Hallo!' zei James opgewekt. 'Doen jullie mee met 2 tegen 2? Ja Albus, we zijn met zijn vijven. Je kan niet meer meedoen... Helaas.' Albus keek hem woedend aan, maar zijn vader glimlachte alleen maar.
'Sorry, maar jullie moeten het veld af. Jij in ieder geval, James! Nee, grapje, ik ben wel de scheidsrechter!' riep Harry lachend en de rest pakte hun bezems van de grond, met behulp van het woordje 'Op'.
Tot Albus' grote genoegen mislukte de poging van James, en iedereen lachte. Hij keek alleen nors voor zich uit en steeg op.
'Oké, Albus, jij bent Drijver en Zoeker van team 1, Ginny, jij bent Wachter en Jager in team 1. James, jij hebt dezelfde rol als Albus, en Lily, voor jou geld hetzelfde als voor Ginny. 3, 2, 1, START!' brulde Harry en de wedstrijd begon.
Harry trok Albus en Ginny voor, en mede daarom won dat team met 210-70. Albus had de Snaai eerder gevangen dan James, en de jonge broer keek trots en zelfvoldaan naar zijn andere broer. Een voor een liepen ze naar binnen, en Harry en Albus bleven achter.

'Hoor eens, ik heb wat gefrutseld met professor Anderling, het schoolhoofd, en die vond het goed dat jij liet zien wat je kan, zodat je misschien in het team van Griffoendor kon komen, als je al in Griffoendor komt hé! Maar we nemen wel aan dat dat zal gebeuren. Stel je voor, je komt op Zwadderich!' zei Harry en Albus glimlachte zwakjes. 'Kom op! Dat is hartstikke goed nieuws!' zei hij.
'Ik weet niet, ik hoef niet echt het middelpunt te zijn, alleen wil ik de beste zijn tegenover James, maar de rest zie ik niet echt zitten...' zei hij en zijn vader leek erg teleurgesteld, maar hij beurde meteen weer op.
'Nou ja, ze merken snel genoeg dat je goed kan Zwerkballen!' zei hij en nu maakte hij ook rechtsomkeer, nadat hij Albus een dikke knuffel had gegeven. Albus bleef nog even treuzelen, maar volgde toen zijn voorbeeld en stapte in pyjama en al zijn warme bed in.

De volgende dag kwam er een feniks uit zijn koek-koek wekker en maakte duidelijk dat het half 6 was. Albus stapte uit zijn bed, en hij kleedde zich vlug om.
Hij dacht de hele tijd aan de Wegisweg, en aan de verhalen die zijn vader er allemaal over had verteld. Hij was heel benieuwd naar de Tovertweelings Topfopshop, de fopwinkel die Fred en George Wemel (zijn ooms) hebben opgericht, en die nu door Ron Wemel en George wordt gerund, na Freds dood.
Hij dacht stiekem aan Liefdesdrankjes, want hij zou vast en zeker leuke meisjes tegenkomen op Zweinstein. Ze zouden Verdwijnselen naar Londen, en Albus was behoorlijk zenuwachtig voor het Bijverschijnselen. Hij was benieuwd hoe het was om op de ene plek te verdwijnen, en nog geen seconde later op de andere weer op te duiken.

Zijn moeder riep hem van onder, en hij snelde de trap af, de eetkamer in. Daar zaten zijn ouders aan tafel een toast te eten, en Albus ging tussen hen in zitten.
'Goedemorgen!' zei Ginny, die een grote hap toast in haar mond had.
'Hallo.' antwoordde Albus, en zijn maag staakte om te eten; dat deed hij dan ook niet.
'Kom kom, dat mag wel wat vrolijker!' zei zijn vader.
'Maar ik ben zo zenuwachtig...' bracht Albus moeizaam uit, want hij verslikte zich in zijn eigen speeksel.
'Je weet niet wat je ziet!' zei Ginny, nu ook opgewonden.
'En de Wemels, hun Liefdesdrankjes zijn nog meer verbeterd, er zijn er nu ook voor eeuwig! Je zou bijna denken dat Ginny die op mij heeft gebruikt, zo stapel ben ik op haar!' zei zijn vader en zijn ouders keken elkaar verliefd aan. Ginny gaf Harry een kus op zijn mond. Albus voelde zich niet bepaald prettig tussen de twee tortelduifjes, maar hij besloot om hen hun gang te laten gaan.
'Schat,' vroeg Ginny aan Harry. 'Weet jij misschien waar de sleutel van Albus' kluis van Goudgrijp ligt?'
'Ja hoor!' antwoordde Harry. 'Kom maar mee!' Hij stond op en Ginny volgde hem richting de woonkamer. Albus’ maag weigerde nog steeds om ook maar een klein beetje eten toe te laten, en de zenuwen namen toe. Hij had nergens zin in, alleen in de Wegisweg.
Zijn ouders kwamen al snel terug en Ginny had een klein, gouden sleuteltje in haar hand.
'Nou, zullen we dan maar gaan?' vroeg Harry en Albus knikte opgewonden, net zoals gisteravond.
'Pak mijn hand maar.' Ginny en Albus pakten de handen van Harry en ze draaiden in het rond. Na een heleboel gedraai stonden ze met z'n 3’tjes in een kring in Londen. Het wemelde er van de Dreuzels.
Voor hen was een klein en groezelig cafeetje. De Dreuzels besteedden er geen aandacht aan. Dat moest de Lekke Ketel zijn, de ingang tot de Wegisweg.
'Nou, hier zijn we dan, in Londen. Daar moeten we naartoe, kom mee!' zei Harry en hij wees in de richting van de Lekke Ketel.


Laatst bijgewerkt door Sarah op ma jul 15, 2013 20:58, in totaal 2 keer bewerkt.

 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jun 01, 2013 13:43 

2. De WegisWeg

Ze liepen hand in hand het cafeetje in, en Bart, die Tom als barman had vervangen, poetste een paar borden met een oude vaatdoek. 'Goedemorgen!' zei hij maar hij ging gewoon verder met zijn werk. 'Dit wordt lekker...' fluisterde Harry in Albus' oor. Albus keek hem vragend aan. 'Mag ik 3 Boterbier?' vroeg Albus' vader aan Bart. 'Ja hoor.' antwoordde Bart en hij legde zijn spullen neer. Hij pakte 3 glazen uit de gootsteen en tapte iets wat op bier leek af. '2 galjoenen asjeblieft.' zei hij en Harry betaalde en pakte de glazen aan. Hij gaf er eentje aan Albus en aan zijn vrouw, en ze gingen aan een tafeltje achter in de hoek zitten. Albus proefde wat van het spul en er zoog iets warms al het koude in zijn lichaam weg. Hij rilde even door de plotselinge verandering en nam nog een slok. 'En?' vroeg zijn vader en hij nam nu ook een slok. 'Lekker!' antwoordde Albus en hij goot nu de rest van de inhoud achterover. 'Kom, we hebben niet de hele dag de tijd! zei Harry en hij sleepte de rest mee naar het plein achter de Lekke Ketel. Daar tikte hij met zijn toverstaf op bepaalde bakstenen en er vormde zich een grote poort. Albus wist inderdaad niet wat hij zag. Achter de poort verscheen een drukke winkelstraat, met allerlei vrolijke en gekleurde etalages. Tovenaars bleven even staan om bij te kletsen en hij zag en groepje kinderen van zijn leeftijd. In de verte zag hij een in paars en oranje gehulde winkel, met daarop de letters 'Tovertweeling TopFopShop'. 'Daar wil ik heen!' gilde Albus van opwinding en hij wees naar de felgekleurde winkel. 'Straks,' zei Ginny. 'Eerst moeten we je schoolspullen gaan halen.' Albus trok zijn hand terug en zijn blik viel op een groot gebouw van wit marmer. 'Wat is dat?' vroeg hij. 'Is dat Goudgrijp waar je over vertelde? De bank!?' Nu grijnsden ze alle drie oor tot oor. 'Precies.' antwoordde zijn vader. 'Fijn dat mijn verhalen toch wat waard zijn geweest!' Albus keek verder, en hij zag een groep kinderen om een etalage heen staan.Hij ging nu op zijn tenen staan en zag dat er een Vuurflits 2000 was, een nieuwe bezemsteel van de makers van de Vuurflits en de Nimbus. Hij staarde er verlangend naar. 'Ja, die zou je wel willen hebben! Maar je weet, eerstejaars mogen geen bezemstelen...' zei Harry. 'Nou...' jammerde Albus. 'Kom, we gaan eerst naar Goudgrijp, we moeten je geld ophalen!' zei Ginny tegen Albus en ze liepen met zijn allen naar het marmeren gebouw. Links en rechts naast de poort stonden mensen met een Hypocrietspriet, en ze porden op elk lichaamsdeel. Nadat ze klaar waren met de overbodige controle stapten ze het gebouw naar binnen. Het was veel veranderd sinds de laatste keer dat zijn vader hier als kind geweest was, want het zag er heel anders uit dan zijn vader verteld had. Er zaten nu 5 kobolden aan een lange tafel achter in de zaal, die allemaal niks aan het doen waren. Ze wachtten blijkbaar op iets, maar Albus wist niet waarop. Toen Albus en zijn ouders aan kwamen lopen verroerden ze geen vin, ze bleven alleen maar star voor zich uit staren. Het zag er een beetje griezelig uit, ze hadden helemaal geen aandacht voor de 3 mensen. Toen ze voor de toonbank, of hoe je het ook wilt noemen, gingen staan, reageerden ze nog altijd niet en Harry kuchte zacht maar duidelijk. 'Verklaar je bezoek.' zei de middelste kobold streng en bars. 'Uhm.' begon Harry onzeker en Ginny porde hem in zijn zij. 'Ik kom het geld ophalen uit de kluis van Albus Potter. Hier is zijn sleutel.' Hij legde het gouden sleuteltje op de toonbank en de kobold keek er even naar en kwam toen van zijn zetel af. 'Volg me.' Ze volgden hem naar een deur aan de rechterkant, en ze stapten in een mijnkarretje. 'Klaar?' vroeg de kobold lijzig. De anderen knikten stijf. Ze werden humeurig van zo'n stijve kobold. De mijnkar reed steeds sneller en hij vloog bijna letterlijk door de bochten. Albus' kluis zat niet zo diep onder de grond, want binnen enkele minuten stapten ze al uit. De kobold legde zijn hand op een gouden deur, en die smolt weg. Nu pas zag Albus hoeveel geld hij had. De hele kluis zat propvol met Knoeten en Sikkels, maar vooral met Galjoenen. Zijn mond viel open en de kobold pakte een klein buideltje met geld en gaf die aan Ginny. Die pakte het aan en probeerde daarbij de hand van de kobold niet aan te raken, maar tevergeefs. Er ging een koude rilling door haar heen, die je al zag op 100 meter afstand. Ze reden weer terug naar de WegisWeg, en het karretje leek dit keer veel langzamer te rijden. Ze kwamen wel aan bij het marmeren gebouw, en het gezin liep snel naar de uitgang, weg van de Kobolden. 'Sinds Voldemort verslagen is zijn ze allemaal een beetje oppervlakkig, de kobolden.' legde Harry uit. 'Ze zijn nors en humeurig, en ze zijn volgens mij plannetjes aan het smeden om de baas te worden van de Tovenaars...' Hij zuchtte. 'Rare wezens, die Kobolden. Maar ja,' vervolgde Ginny. 'Zullen we nu even je schoolboeken gaan kopen?' 'Ja!' riep Albus opgewonden, hoe zou het zijn, die magische winkel?! De eerste was tegengevallen, maar Albus hield van lezen, dus een magische boekenwinkel...! Hij huppelde bijna voor hen uit, en zijn ogen flitsten tussen de etalages door, op zoek naar 'Klieder en Vlek'. Hij had het al snel gevonden, en hij stormde naar binnen. Het belletje rinkelde en er kwam een meneer aangesneld. 'Welkom! Wat heb je nodig?' vroeg de man. Hij had een kalend hoofd waar nog een paar grijze haren aan hingen vastgekleefd, mede door zweet. 'Uhm...' zei Albus en hij haalde voor het eerst de lijst met benodigdheden tevoorschijn.

"Benodigdheden voor Zweinstein:"

Stond er boven geschreven. Zijn vader had ook heel veel verhalen verteld over die keer dat hij met Hagrid zijn schoolspullen ging halen, en hij had het formulier nog bewaard. In een oogopslag zag Albus dat het schema heel erg veranderd was.

Gids voor Zweinstein door Minerva Anderling
1 zwart gewaad
1 zwarte tovenaarshoed
1 galagewaad
1 toverketel, tin
1 toverdrankenset
1 toverstok
1 huisdier (niet verplicht) kat, Ukkepulk, rat of uil
1 telescoop


Albus merkte al meteen dat er maar één boek op de lijst stond, en dat was de Gids voor Zweinstein. "Ik wil graag 1 exemplaar van de Gids van Zweinstein.' zei Albus keurig en op dat moment ging de bel nog een keer en zijn ouders liepen naar binnen. 'Heb je het al teken meneer Klieder gezegd?' vroeg Ginny aan Albus en die knikte. 20 minuten later hadden ze al hun spullen die op de lijst stonden al gekocht, behalve de toverstok en Hedwig. 'Nou, zullen we dan maar eerst Hedwig gaan halen?' stelde Harry voor en Albus stemde daar meteen mee in. Ze liepen naar de dierenwinkel en Albus zag al meteen wat hij wilde. Daar zat een brave en tamme witte, sneeuwwitte, uil op zijn stokje te slapen. Toen het belletje van de deur rinkelde schrok hij wakker en hij keek met zijn felle gele nachtkijkers Albus aan. 'Die wil ik,' zei Albus vastbesloten. 'Ik wil die en geen andere.' 'Je maakt een beetje de indruk van een Kobold, maar ja. We zullen het maar accepteren en naar jou luisteren!' zei Harry als een schoolkind. Hij liep grinnikend naar de balie en vroeg aan de oude mevrouw met bruin rossig haar aan de balie naar de sneeuwuil. 'Ja die is te koop, ja. 10 Galjoenen en dan is hij van jou. Lief beessie, soms een beetje koppig, maar verder is het een perfecte postuil.' zei de vrouw en Albus deed haar aan Hagrid denken, waar Harry ook al zoveel over verteld had. Harry legde een paar grote gouden munten op de balie en de vrouw stopte ze veilig weg. 'Hij is van jou.' zei ze, Albus vond haar best wel oppervlakkig, en er klonk iets raars door haar stem... Daar dacht Albus helemaal niet meer aan, want de uil kwam op zijn schouder zitten. 'Dat is dat...' zei Ginny toen ze de winkel uit kwamen. 'Ik word niet goed van die geur.' Ze liepen nu samen richting Olivander, de Toverstokkenmaker. Natuurlijk was de Olivander die Harry en Ginny's Toverstokken gemaakt had dood, maar zijn jonge zoon had hem overgenomen. Hier rinkelde ook een belletje toen ze met zijn 3en naar binnen stapten. Een knappe jongeman met bruine krullen verwelkomde hen, en hij wees Harry en Ginny 2 stoelen aan. 'Ik neem aan dat jullie voor een Toverstok komen?' vroeg hij en Albus' vader lachtte. 'Zeker weten!' 'Fijn, dan moet ik eerst wat metingen doen en daarna kunnen we beginnen!' zei Olivander en hij pakte een meetlint. Hij nam alles op, de breedte en lengte van zijn linker kleine teennagel, de afstand tussen zijn neus en grootste moedervlek, alles. Toen hij eindelijk klaar was met meten liep hij een wankel trappetje op en pakte daar een stapel dozen. 'Probeer deze maar eens,' zei Olivander, en hij gaf Albus een donkere toverstok. 'Vlierhout, drakenhartenbloed en 31 centimeter. Fijne zwiep.' citeerde hij. Albus hief hem op maar de jongen trok hem al meteen uit zijn handen. Zo ging dat bij bijna elke toverstok. Hij had al een stuk of duizend stokken voor zijn gevoel door zijn vingers laten glijden, en zijn hand kreeg langzaam kramp. Olivander liep voor de zoveelste keer het trappetje op en hij kwam terug met één bruine doos. 'Dit is volgens mij de laatste. Tast toe.' zei Olivander vermoeit. Albus zuchtte en pakte de staf aan. 'Nee, dat gaat hem niet worden!' zei Olivander. 'Ik hoop dat er nog er nog ergens eentje ligt, anders ben je denk ik geen Tovenaar...' Albus kreeg zo zijn bedenkingen. Was hij inderdaad wel een Tovenaar? Was hij geen Snul? Paste hij wel op Zweinstein? De jongen kwam weer met lege handen het trapje af. 'De Toverstokken zijn op. Ik ben bang dat je geen Tovenaar bent.' zei hij.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: In mijn eigen fantasie

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jun 01, 2013 15:31 

Je verhaal is origineel bedacht, maar de schrijfstijl loopt niet altijd even lekker. Zet bvb. enters tussen de woorden van 2 personen. Zoals dit:

'Mij best', zei Harry, en hij keek Ron strak in de ogen. 'Maar dan moet jij...'
'Moet? Ik moet helemaal niets.' snauwde Ron terug, en met een kwade blik liep hij weg.

Dit leest veel makkelijker dan dit:

'Mij best', zei Harry, en hij keek Ron strak in de ogen. 'Maar dan moet jij...' 'Moet? Ik moet helemaal niets.' snauwde Ron terug, en met een kwade blik liep hij weg.

Ook je details kloppen niet altijd helemaal. Een opvouwbaar zwerkbalveld?
Voor de rest is het origineel bedacht!

_________________
As Acting Captian, I order you to answer the question ~ Spock
I won't tell you, Acting Captain ~ Kirk


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jun 01, 2013 16:09 

Lilly schreef:
Je verhaal is origineel bedacht, maar de schrijfstijl loopt niet altijd even lekker. Zet bvb. enters tussen de woorden van 2 personen. Zoals dit:

'Mij best', zei Harry, en hij keek Ron strak in de ogen. 'Maar dan moet jij...'
'Moet? Ik moet helemaal niets.' snauwde Ron terug, en met een kwade blik liep hij weg.

Dit leest veel makkelijker dan dit:

'Mij best', zei Harry, en hij keek Ron strak in de ogen. 'Maar dan moet jij...' 'Moet? Ik moet helemaal niets.' snauwde Ron terug, en met een kwade blik liep hij weg.

Ook je details kloppen niet altijd helemaal. Een opvouwbaar zwerkbalveld?
Voor de rest is het origineel bedacht!

Dankjewel voor de tips! Magie kan alles zijn, dus ook een opvouwbaar zwerkbalveld. 17 jaar nadat Harry Potter zich afspeelt is er veel veranderd in de magische wereld...


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: za jun 01, 2013 16:11 

3. Bijna op Zweinstein

Albus keek zijn ouders geschokt aan en zijn ogen prikten. Harry stond op en haalde diep adem. 'Meneer Olivander,' begon hij. 'Ik weet zeker dat mijn zoon een Tovenaar is. Ik weet zeker dat er nog ergens een stok ligt die niet is uitgetest. En als jij die niet kan vinden dan zoeken we samen. Er is geen vergissing gemaakt wat mijn zoon betreft, maar wat uw Toverstokken betreffen.' Olivander leek even uit het veld geslagen, maar herstelde zich weer. 'Oké. Deal. Als jij nog een Toverstok weet te vinden die bij uw zoon past, krijg je 50% korting.' zei hij. 'Maar als je er geen meer weet te vinden, dan betaal je mij 20 galjoenen.' 'Deal.' besloot Harry en hij begon met zoeken. Nou ja, beginnen, hij wist eigenlijk niet waar hij moest beginnen met zoeken, en hij kroop op handen en voeten tussen de dozen door. Ginny en Albus bleven even stokstijf staan, maar hielpen ook mee met zoeken. Ondertussen stond Olivander triomfantelijk te kijken hoe de Potters een poging deden om gelijk te krijgen. Hij ging zitten en sloeg zijn been over het andere. Na 10 minuten begon de hoop hopeloos te verkleinen, totdat... Albus schoof een paar dozen opzij en zag daar een luik, in de vloer. Hij trok het met moeite open en een ladder die eindeloos ver naar beneden kroop werd zichtbaar. Zonder de anderen te waarschuwen kroop hij in het gat, en hij klom langzaam naar beneden. Eindelijk raakte zijn voet de vloer, en hij draaide zich om. Een grote ronde ruimte doemde op, en tegen de muren stonden kasten met eindeloos veel Toverstokken. Albus' mond viel open en hij pakte zoveel Toverstokken als hij dragen kon. Hij wilde net naar boven klimmen toen hij zich bedacht. 'Mama! Papa!' gilde hij. 'Kom eens naar beneden!' Hij hoorde ver boven zich zijn ouders praten. 'Wat is hier?' vroeg zijn moeder. 'Geen idee.' antwoordde zijn vader. 'Laten we gaan kijken.'Uhm... Oké dan.' zei Ginny met tegenzin. De ladder kraakte en Albus keek omhoog. Daar verscheen zijn vader, met vlak boven hem zijn vrouw. Ze klommen omlaag en stonden nu vlak achter Albus. Er verscheen een serene glimlach op het gezicht van beide en ze duwden Albus tegen zich aan. 'Olivander!' riep Harry naar boven. 'We hebben gewonnen, en nog niet zo een beetje ook!' Boven aan de ladder verscheen de jongen en hij keek teleurgesteld, dat ze zijn geheime ruimte ontdekt hadden. Hij klom naar beneden. 'Inderdaad.' gaf hij toe toen hij beneden was. 'Probeer ze maar.' Albus probeerde een stuk of zes stokken, en toen had hij hem al gevonden. Er liep een warm gevoel vanaf zijn vingers door zijn hele lijf, en er spoten rode vonken uit de punt. '33 centimeter, vlier en feniksveer. Extra sterk op het gebied van Gedaanteverwisselingen en Vervloekingen. 50% korting, zoals ik beloofd had...' zei Olivander spijtig. Harry betaalde hem wat gouden munten en ze klommen met zijn allen naar boven. Albus zwiepte trots met zijn Toverstaf en er spoten blauwe vonken uit. 'Je mag hem pas gebruiken als je op Zweinstein of in de Expres bent.' herinnerde Ginny hem eraan en Albus keek hem sip aan. Ze liepen na Olivander te bedanken weer naar de Lekke Ketel. De eigenaresse van de Lekke Ketel, Hannah Albedil, kwam Harry luidkeels begroetend tegen, ze bleek een oud klasgenootje te zijn geweest van hem. Ze raakten in een lang gesprek en Ginny besloot om nog 2 Boterbier te bestellen voor haarzelf en Albus. Toen ze het op hadden bestelden ze nog wat Ketelkoeken, en daarna vertrokken ze. Toen ze eenmaal buiten stonden Verdwijnselden ze naar hun huis. Het was inmiddels half 4, en thuis liepen ze Hermelien en Ron Wemel tegen het lijf. 'Hallo Harry!' zei Hermelien. 'Ik heb Roos, Hugo en Ted ook meegenomen! Teddy kwam even op bezoek. hij studeert dit jaar af.' Harry knikte ongeïnteresseerd. 'Zeg, waarom komen jullie op bezoek?' vroeg Ginny aan Ron. 'We komen net terug van de WegisWeg. Hugo gaat dit jaar ook voor het eerst naar Zweinstein, en we moesten nog wat extra spulletjes kopen voor Roos. Misschien kunnen we Hugo en Albus even met elkaar laten spelen? Ze vinden mekaar toch zo aardig...' zei Ron. 'Trouwens, volgens mij heeft James een geheime relatie met Roos, ze sturen de hele tijd brieven naar elkaar...' fluisterde Hermelien in Harry's oor en die glimlachte terug. 'Aha!' dacht Albus. Hij was al maanden aan het uitzoeken wie achter al die brieven zat die James alsmaar kreeg. 'Nou Roos,' zei Ginny. 'Ga jij even boven naar James, hij verveelt zich, hij kan wel wat gezelschap gebruiken...' Ze knipoogde naar Hermelien. Roos stormde de trap op. 'Jamie!' gilde ze. 'Zo geheim is het ook weer niet...' zei Ron en Hermelien barste in lachen uit. 'Ron!' gierde ze. Die grijnsde breed naar Harry. 'Nou, willen jullie koffie?' vroeg Ginny en ze verdwenen in de keuken. Albus bleef met Hugo achter, en Hugo begreep meteen wat Albus bedoelde. Ze kende mekaar al langer, sinds ze 5 waren, en ze waren beste maatjes. 'Kom.' fluisterde Hugo en ze grijnsden breed. 'Pak jij het violierwater? Dan pak ik de rest.' Albus gehoorzaamde en liep de kelder in. Hij pakte een fles met violierwater uit de ijskast en ging toen weer naam boven. Hugo kwam ook en hij had een fles Boterbier en een fluwelen mantel in zijn handen. 'Kom,' fluisterde hij en ze kropen samen onder de Onzichtbaarheidsmantel. Ze liepen struikelend naar de woonkamer, waar de rest zat te praten en te drinken. Albus ging achter Harry en Ginny staan, en Hugo ging zo dicht mogelijk bij zijn ouders staan, want ze moesten nog altijd samen onder de mantel zitten. '3, 2, 1,' fluisterde Hugo zo zacht dat alleen Albus het kon horen. 'NU!' schreeuwde hij en toen hun ouders omkeken gooiden ze de Onzichtbaarheidsmantel af en de drank over de 4 volwassenen. Die konden net niet op tijd wegduiken en ze werden overspoeld door het water en de bier. 'Bah!' zeiden Ginny en Hermelien maar de mannen klopten de jongens op de schouders. 'Goeie streek!'zei Ron trots. 'Perfect!' glunderde Harry. Albus en Hugo grijnsden letterlijk van oor tot oor. 'Aguamenti!' riep Harry en hij spoot daarmee de vrouwen, Harry en zichzelf nat maar schoon. 'Uh! Buiten!' riep Ginny boos en ze vervolgden hun waterparty op het grasveld naast het huis. Albus gaf Hugo een high-five en ze liepen naar Albus' kamer. 'Morgen gaan we voor het eerst naar Zweinstein!' zei Hugo opgewonden zodra Albus de deur dicht had gegooid. 'Ja,' zei Albus en hij haalde zijn Toverstok uit zijn zak. 'Wacht even!' zei hij en hij liep naar de badkamer. Daar deed hij zijn gewaad aan en hij zette zijn hoed op. Hij liep weer naar zijn eigen kamer. 'Wauw!' zei Hugo bij het zien van Albus' gewaad. 'Ik heb van Roos gehoord dat er heel knappe meisjes op de school rondlopen, en ze heeft zelf al eens een meisje mee naar huis genomen. Ik claim haar!' Albus lachte. 'Ik heb een lijst van meisjes, hoe meer keus, hoe beter!' zei Albus. 'Op nummer 1 staat toch wel Victoire. Ze staat wel in mijn stamboom, maar het verst van me af! Het is 1 van de dochtertjes van Bill en Fleur Wemel. Familie van mijn moeders kant en van jouw vaders kant dus.' Hugo glimlachte. 'Van mij mag je haar hebben!' Zo praten ze nog even door over Zweinstein en meisjes, en rond 6 uur riep Ginny iedereen. 'Eten!' Ze liepen lachend om een grap de trap af. 'We blijven eten, schat.' zei Hermelien tegen Hugo. 'Komen Roos en James ook?' Albus knikte en inderdaad, even later kwamen de 2 hand in hand de trap af. Ze aten pompoensoep met pasta. De volwassenen praten over het rare feit dat hun kinderen een relatie hadden met elkaar, neefje en nichtje. Het kón, maar ze wilden geen gehandicapte kleinkinderen. Ze besloten uiteindelijk om het maar aan de twijfel over te laten, er kon nog van alles gebeuren. De kinderen praten allemaal over iets anders, terwijl Roos met James aan het flirten was. De volgende dag stonden ze allemaal vroeg op, Ron, Hermelien en hun kinderen waren blijven slapen. Roos sliep met tegenzin niet bij James, en Hugo bij Albus. Ron en Hermelien sliepen bij Roos. Ze ontbeten snel en gingen toen Verdwijnselend naar Kings Cross.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo jun 02, 2013 13:24 

4. De erfgenaam van Voldemort
Hoewel Albus nog moe was, had hij toch fantastisch uitzicht. De treinen kwamen op en aan op het station, en verschillende Tovenaars in slecht gecombineerde Dreuzelkleding vielen onopvallend tussen het bord van station 9 en station 10. 'Kom, we gaan in 2 groepen.' zei Ginny. 'Jij gaat met Albus, Hugo en Roos, en ik ga met James, Lily en Harry.' Ron gehoorzaamde en hij pakte de handen van Albus en Hugo, Roos pakte die van Albus stevig vast. Ze namen een aanloop en vielen toen door de muur. Albus kwam op een overvol perron terecht, en overal krasten uilen, mauwden katten, sprongen Ukkepulken, piepten ratten en praatten mensen. Achter hun verscheen de rest, en Hugo pakte de hand van Albus. 'Daar zijn we dan.' zei hij. 'Op naar Zweinstein...' Hugo wees naar de rode trein. 'Ja...' reageerde Albus en hij keek achterom. Zijn moeder keek hem liefdevol aan en Harry grijnsde. 'Hier.' zei hij en hij gaf een stuk perkament aan Albus. 'De Sluipwegwijzer.' Albus keek hem met grote ogen en met open mond aan. 'Dé Sluipwegwijzer?' fluisterde hij. 'Uit je verhalen?' Hij keek nog een naar het stukje perkament. 'Ja.' antwoordde Harry. 'Gebruik hem goed.' Albus knikte. 'Dat zal ik zeker doen!' Hij haalde zijn Toverstok uit zijn zak. 'Ik beloof plechtig dat ik snode plannen heb.' zei hij en het perkament vouwde open. Er verscheen een inktvlek en die breide zich uit, totdat er een kaart uit verscheen. Er waren een paar bewegende stipjes met de namen van enkele leraren en leraressen. Hij zag ook het stipje van Hagrid, de halfreus, door het kasteel lopen. 'En dit.' Harry gaf Albus de Onzichtbaarheidsmantel. 'Jij bent mijn lievelingetje, en ik wil dat jij net zo een leuke periode op Zweinstein krijgt als mij.' Albus pakte de mantel aan. 'Dankjewel!' fluisterde hij. 'Je hebt het verdient.' antwoordde Harry en ze namen afscheid. Daarna gaf Ginny hem nog een afscheidsknuffel. 'Doe de groeten aan Marcel.' zei ze en ze gaf haar zoon een zetje richting de Expres. Hij stapte samen met Hugo in en ze zochten een lege coupé. Die was er echter niet, en ze gingen bij 2 jongens van hun leeftijd zitten. Ze waren beide blond en leken sprekend op elkaar. 'Zijn jullie toevallig Lorcan en Lycander?' vroeg Albus en ze knikten. 'Jullie zijn toch de kinderen van Loena Leeflang?' Ze knikten nogmaals. 'Met trots, de hoofdredacteur van de Kibbelaar!' zei Lorcan dromerig. Hij haalde een tijdschrift uit zijn hutkoffer waar in grote letters "De Kibbelaar" stond geschreven. 'Eerst was Xenofilus de hoofdredacteur, maar die werd te oud.' zei Lycander en hij haalde net zo'n tijdschrift uit zijn hutkoffer. Ze begonnen beide te lezen en lachen om sommige dingen, en Albus en Hugo keken een beetje ongemakkelijk toe. De coupédeur schoof open en er kwamen 2 meisjes naar binnen. De een had donkerbruin lang haar en de ander blond en krullend haar. 'Dat is haar!' fluisterde Albus in Hugo zijn oor. 'Dat is Victoire, de dochter van Fleur en Bill Wemel!' Hij wees naar het blonde meisje. 'Ies hier nog plek?' vroeg ze met een heldere en mooie stem. 'Zeker!' antwoordde Albus en hij schoof naar Hugo toe, zodat Victoire daar kon gaan zitten. 'En hier is nog plek voor jou!' zei Hugo en hij klopte op de plek rechts van hem. 'O, hallo! Ik heet Alice. En jij bent?' vroeg het meisje met het bruine haar. 'Hugo.' vulde hij aan. 'Oké, leuk om je te ontmoeten!' zei Alice opgewekt en ze ging naast Hugo zitten. 'Zo, jij bent toch de zoon van Hermelien en Ron Wemel?' vroeg Alice. 'Ja! En jij was...' 'De dochter van Marcel en Hannah Lubbermans, inderdaad.' Zo ging dat ook ongeveer bij Albus en Victoire, en een kwartier later waren ze beste vrienden. 'Wanneer komt het lunchkarretje nou? Ik heb honger!' vroeg Albus aan Victoire. 'Om half 1, maar iek heb wel wat snoep bij me.' antwoordde ze en ze deelden samen wat Chocokikkers. 'Spaar jij ook Chocokikkerplaatjes?' 'Jazeker! Ik moet alleen nog Harry Potter, en dat is nota bene mijn eigen vader!' antwoordde Albus. 'Die heb iek zeker 20 keer, je mag er wel eentje hebben?' En ze gaf Albus een plaatje met daarop Harry. 'Wauw, bedankt! Nu heb ik ze allemaal compleet!' riep Albus uit. De twee koppels, met gebrek aan een betere naam, bouwden elke seconde een betere band op, en het lunchkarretje kwam eraan. Ze kochten wat snoepgoed en aten die samen op. Albus dompelde op Victoires schouder langzaam is slaap. Hij droomde dat hij ingedeeld werd bij Zwadderich, dat Victoire iets overkwam. Dat Anderling, het schoolhoofd, besloot dat Zweinstein ging sluiten. Hij schrok wakker toen hij voelde dat de schouder van Victoire langzaam weggleed. 'Kijk! Daar is Zweinstein! We moeten ons snel omkleden!' riep Hugo en Albus stond snel op. Hij pakte zijn hutkoffer van de rest van de bagage en trok zijn gewaad over zijn hoofd. De rest volgde zijn voorbeeld en Albus ging met zijn neus tegen het raam zitten. De torens rezen hoog op uit de grond, en alle ramen waren gezellig verlicht. Het was avond en donker, dus dat maakte een mooi effect. 'Wow!' bracht Albus uit en Hugo kwam naast hem zitten. 'Is dat Zweinstein?' 'Zeker weten.' De snelheid van de trein nam af, en hij kwam schokkend tot stilstand. Overal klonk gerommel en gebons, gepraat en gevloek. Albus stond ook op, en liep hand in hand met Hugo de trein uit. Op het perron was het heel druk, en een grote gedaante met lantaarn en een jas van mookvel kwam naar hen toe gelopen. 'Eerstejaars hierheen!' bulderde hij. 'Ha Albus, hoi Hugo! Welkom op Zweinstein!' 'Dank je, Hagrid!' antwoordde Hugo. 'Hoe gaat 't met Harry, Ron, Hermelien en Ginny?' vroeg Hagrid. 'Perfect!' antwoordde Albus. 'Eerstejaars hierheen!' bulderde Hagrid nogmaals. Er strompelde wat jongens en meisjes van 11 naar Hagrid toe. 'Zijn we compleet?' vroeg Hagrid. 'Euh. Zover ik weet wel.' zei Albus toen hij Victoire gevonden had. 'Oké, dan gaan we maar vertrekken.' Ze liepen strompelend en struikelend achter Hagrid aan, en een paar kinderen vielen over elkaar heen toen er een eerstejaars bleef staan toen hij naar het kasteel wilde kijken. Ze stapten in de bootjes in trio's, Albus ging met Hugo en een onbekende jongen met glad blond haar. 'Hallo. Ik ben Scorpius. En jullie?' vroeg hij lijzig. 'Ik ben Hugo en dat is Albus.' antwoordde Hugo kil. 'Jullie... Albus Potter en Hugo Wemel.... Bloedverrader!' zei Scorpius grinnikend. 'Ja! En wat dan nog? Oude Dooddoener!' reageerde Albus fel. Het stoom spoot uit de oren van Scorpius. 'Mijn vader was een Dooddoener. Mijn opa was een Dooddoener. Mijn hele familie was Dooddoener! Met trots!' 'Ja, en nu Voldemort verslagen is heb je niks meer te zeggen!' schreeuwde Hugo, paars van woede. 'Ho, ho! Effe dimmen!' riep Hagrid vanuit een ander bootje. Albus keek Scorpius nors aan en die grijnsde breed. 'Voldemort is verslagen. Maar zijn erfgenaam leeft nog...' zei hij. 'Wat wil je daarmee zeggen?1' daagde Albus hem fluisterend uit, maar de zoon van Draco Malfidus zweeg.


 Profiel  

Schoolhoofd

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Schuilen voor de regen

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo jun 02, 2013 17:08 

Mag ik je een tip geven? Probeer alineas te maken. Als het ergens anders plaatsvind of het gaat over iets anders, zet dan 2 enters en ga daar verder. Ook met het lezen van gesprekken is dit handiger. Bijv.

Lilly gaf haar zoon een briefje.
'Wat zou erin staan?' mompelt Harry.
'Lees maar gauw, jongen,' zei Lilly.

I.P.V.

Lilly gaf haar zoon een briefje. 'Wat zou erin staan?' mompelt Harry. 'Lees maar gauw, jongen,' zei Lilly.

Dat leest veel makkelijker weg, en je hebt meer van: Laat een nieuw hoofdstuk komen, please! Je mag zelf weten wat je met mijn tip doet hoor ;)

_________________
    Green is the color of Mother Nature
    That's why I love that color

    Eppur si muove

    En toch beweegt (Galileo Galilei)


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo jun 02, 2013 21:27 

Zelf weten wat ik met de tip doe!? Ik ga hem natuurlijk gebruiken! Vanaf volgend hoofdstuk komen er alinea`s aan!

_________________
Questions don't have to make sense. But answers do.


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: zo jun 02, 2013 21:40 

Hier is al het eerste deel van het 5de hoofdstuk, zijn de alinea's goed ingedeeld?

5. Zweinstein
Ze vaarden langzaam naar het kasteel toe, via het meer. Ze waren nog ongeveer 4 meter van het kasteel af en Albus piste bijna in zijn broek.
Hij kneep in de hand van Hugo en ze wisselden enkele zenuwachtige blikken.
'We zijn d'r!' brulde Hagrid vanaf een ander bootje. Ze stapten allen op het vaste land, en Scorpius ging meteen bij een paar andere gemene eerstejaars staan.
'Die zijn we kwijt, en ik hoop dat hij geen opvolger van zijn vader wordt...' zei Hugo terwijl ze richting het kasteel liepen.
'Nou dat wordt hij zo!' antwoordde Albus en ze liepen met knikkende knieën naar het kasteel.
Hagrid deed de poort open, en daar was een grote hal, met rechts het trappenhuis en rechtdoor nog een poort. Ze stonden tegen elkaar gedrukt en te trillen, en Albus voelde een hand op zijn schouder.
'Ik ben het.' fluisterde de vertrouwde stem van Victoire. Albus keek achter zich en hij zag inderdaad Victoire daar staan.
'Ben jij ook zo zenuwachtig?' vroeg Albus aan haar en ze knikte hevig.
'Wie niet?' antwoordde Victoire.
'Scorpius.' zei Albus. 'Die vieze Zwadderaar.'
'Ja natuurlijk, ik bedoel, wie is er meer Zwadderaar dan hij?'
'Genoeg mensen! Hordes. Denk eens na met wat onze ouders is overkomen. Voldemort...'
Victoire huiverde toen hij die naam zei en ze besloot maar af te wachten op de Sorteerceremonie. Dat besloot ook Albus om te doen, al was het niet zo lang wachten meer.
De poort voor hen vloog open, en een wel heel grote kamer werd zichtbaar. Hij werd verlicht door duizenden en nog eens duizenden vliegende kaarsen, die boven de 4 afdelingstafels zweefden.
Aan het einde van de Grote Zaal stond nog een tafel, met daaraan alle leraren, en het schoolhoofd. Professor Anderling.

_________________
Questions don't have to make sense. But answers do.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: In mijn eigen fantasie

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma jun 03, 2013 17:04 

sarah.eggen schreef:
Zelf weten wat ik met de tip doe!? Ik ga hem natuurlijk gebruiken! Vanaf volgend hoofdstuk komen er alinea`s aan!


Je weet toch dat ik je die tip ook al heb gegeven he :P
Anyway, het leest nu veel vlotter!

_________________
As Acting Captian, I order you to answer the question ~ Spock
I won't tell you, Acting Captain ~ Kirk


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma jun 03, 2013 20:34 

Zeker wist ik dat, alleen was ik toen verder gegaan met het hoofdstuk afmaken, en dan alinea's te gaan maken, maar toen het hoofdstuk af was was ik het weer vergeten, en Ropandina hielp me eraan herinneren, dus sorry dat je je misschien nu een beetje ... voelt omdat je "genegeerd" werd om het zomaar even te zeggen...

_________________
Questions don't have to make sense. But answers do.


 Profiel  

Lid Wikenweegschaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: In mijn eigen fantasie

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma jun 03, 2013 20:53 

Nee hoor, zo voel ik me helemaal niet :P Ik zei het gewoon eventjes :)

_________________
As Acting Captian, I order you to answer the question ~ Spock
I won't tell you, Acting Captain ~ Kirk


 Profiel  

Hotemetoot

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Quidditch Pitch

Houseitem
BerichtGeplaatst: ma jun 03, 2013 21:14 

Lilly schreef:
Nee hoor, zo voel ik me helemaal niet :P Ik zei het gewoon eventjes :)


Oke dan is het goed... XD

_________________
Questions don't have to make sense. But answers do.


 Profiel  

Volleerd Tovenaar

Avatar gebruiker

Offline

Woonplaats: Zwik en Zwachtels Zwerkbalpaleis
BerichtGeplaatst: wo jun 05, 2013 20:49 

Fantastisch!

_________________
'Follow the Spiders, Follow the Spiders',
'If Hagrid ever comes back out Azkaban, I kill him!'


 Profiel  
Geef de volgende berichten weer:  Sorteer op  
Antwoord op onderwerp  [ 31 berichten ]  Ga naar pagina 1, 2, 3  Volgende


Keer terug naar Fan Fictions
Ga naar:  


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 5 gasten

cron

Powered by phpBB :: FI Theme