[RPG] Yokai Academy

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem trekt een wenkbrauw op als Allen naar Jade en Kyra zwaait. Je kon het er ook te dik bovenop leggen dat je iets van ze wilde..
De felle zon brand en Sem voelt zich hondsberoerd. Hij veegt het zweet van zijn voorhoofd af, duwt zijn zonnebril verder op zijn neus en houdt er een stevige pas in, om uiteindelijk gelukkig het bos en nog belangrijker; de schaduw te bereiken.

In de schaduw van de bomen blijft hij even staan en haalt een keer diep adem. Waarom moesten ze in hemelsnaam zo vlak voor de volle maan naar dit verdomde eiland toe.. Hij veegt nogmaals ruw over zijn gezicht, voordat hij naar Charu kijkt.

"Welke kant nu?" Vraagt hij.

OOC: Inspiratieloos, maar schopt topic toch weer even omhoog:)

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Gabriella glimlacht even als Blake aan haar been zit. Wat is hij toch aantrekkelijk op zo'n heerlijk foute manier. Ze leunt een beetje naar achter, maar dan klimt hij op de rotsen. Gabriella blijft naar hem kijken. Dan gaat ze op haar knieën zitten en kijkt in de richtig waarin hij kijken.

"Zie je iets?" vraagt ze nieuwsgierig.

Afbeelding

Charu loopt voor de anderen uit door het dicht begroeide bos. Als Sem hem vraagt welke kant ze op gaan kijkt hij even om zich heen. Hij moest weten waar die kracht vandaan kwam... Het pad links voelt sterker. Die kant gaan ze op.

"We gaan links," zegt hij kort, "kom mee."

En zonder verder iets te zeggen loopt hij door.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade neemt een slok van haar water en kijkt Kyra aan. Als er plotseling een handdoek naar haar hoofd komt bukt ze snel voorover en de handdoek beland net achter haar. Ze grijnst even kort als Kyra met schaamte 'nee' zegt. Als ze dan zegt dat zelfs als het zo zou zijn, dat Sem haar toch niet zou zien als relatiemateriaal. Jade haalt nonchalant haar schouders op.

"Dat weet je niet," zegt ze dan, "Het zou best kunnen dat hij je zo wel ziet of zo gaat zien. Hij vind je overduidelijk aardig, dus in theorie kan alles nog gebeuren."

Ze haalt haar hand door haar haren heen en kijkt even kort naar het water. Dan kijkt ze Kyra weer aan.

"Ik denk dat je wat zekerder van jezelf moet zijn op dat vlak, als je het zou willen dan zou het best kunnen gebeuren," zegt ze dan nonchalant, "Maar ik weet dat zoiets makkelijk komt van mij."

Ze glimlacht even flauw naar haar. Op dit soort momenten realiseerde ze zich dat ze een totaal ander karakter had dan Kyra. Jade was nooit onzeker geweest op het vlak van jongens en zichzelf... Dat was misschien ook een reden waarom ze in de problemen was gekomen...

Afbeelding

Blake antwoord niet gelijk op de vraag van Gabriella en kijkt nog even naar het eilandje. Hij ging zeker nog het woud in, hij wilde weten waar die kracht vandaan kwam. Hij moest het weten.

"Niet veel bijzonders," zegt hij dan zonder haar aan te kijken, "In een oogopslag lijkt het eilandje niet zo heel bijzonder.. Ik zie geen reden dat het verboden is."

Dan kijkt hij haar aan en glimlacht.

"Ik zie nu echter wel wat bijzonders..." zegt hij dan terwijl hij haar aankijkt, "Gaat die bijzondere dame later mee het woud in? Eens zien wat voor spannends daar gebeurd?"

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem knikt en loopt dan achter Charu aan, naar links. Na slechts een paar meter lijkt de maalstroom in zijn hoofd bijna net zo erg als de paar uur voor een volle Maan te zijn. Alles lijkt in een flits aan hem voorbij te gaan. De gebeurtenissen en alle emoties die daarbij kwamen kijken van de afgelopen maand; het vuur, Kyra, de sprong van Jade, het feest, de docenten.. Maar ook van alles daar veel verder voor.
Wat duizelig stopt Sem en zoekt wat stabiliteit door zich even vast te pakken aan een boom. Hij sluit zijn ogen even en haalt een keer diep adem. Wat was er aan de hand? Was het de warmte? Hij voelt hoe zweetdruppels via zijn nek over zijn rug glijden.
Sem dwingt zichzelf zijn ogen weer te openen en te concentreren op een punt. De maalstroom wordt niet minder, maar hij kan het iets naar de achtergrond verschuiven.

"Sorry.. Kater.." Zegt hij kort.

Ruw wrijft hij over zijn gezicht, om vervolgens weer verder te lopen. Hij zou duidelijk de laatste dagen voor een volle Maan nooit meer drinken, want hij had zich echt nog nooit zo beroerd gevoeld..

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Lilith heeft geen flauw idee hoelang ze door de bossen heeft gebanjerd. Uren, dagen, weken, jaren - haar besef van tijd is van slag. Bijna net zo van slag als de rest van haar lichaam. Ze is moe, ze heeft dorst en honger, en ze heeft ontzettend last van haar voeten.

Ze gaat tegen een willekeurige boom zitten en slaat haar handen voor haar gezicht. Een droge snik ontsnapt uit haar mond en ze wrijft in haar ogen. Dan balt ze haar vuisten en slaat ze op de grond. Ze is woedend op zichzelf, teleurgesteld in de wereld en voornamelijk ontzettend eenzaam. Van het geluid van haar vuisten op de grond schrikken een paar vogels, die vervolgens opvliegen met een hoop gefladder. Lilith kijkt de vogels na en zucht dan diep.

Je kunt zelf verandering brengen in je situatie.

De gedachte overvalt haar, en even staart ze verbaasd voor zich uit. Dan gaat ze staan. Ze was altijd afhankelijk geweest van anderen - haar zogenaamde familie, haar klasgenoten... En de manier waarop anderen haar behandelden had haar gedrag zodanig beïnvloed dat ze nu in haar eentje in een of ander afgelegen bos ronddoolde.

'Nee.'

Haar stem is schor. Ze schraapt haar keel.

'Nee!'

Ze lacht.

Lilith neemt een paar stappen in de richting waar ze vandaag was gekomen. Terug naar het kasteel. Terug naar de academie. Haar vertwijfelde stappen veranderen al snel in stevige, lange passen. Met haar vuisten gebald naast zich loopt ze terug.

Tengaar · Schoolhoofd

De woorden van Jade klinken logisch, maar toch kan Kyra het niet helpen onzeker te zijn over de uitkomst. Wat wist ze nu echt van Sem en wat wist hij nu van haar waren aard. Die vraag had ze zich al vele malen afgevraagd. De enige conclusie die ze kon trekken tot nu toe was dat ze nooit met met ander wezen samen zou zijn dan een Hellhound en hij is zeker duidelijk geen. Zo was het nu eenmaal en wie was zij om daar verandering in te brengen. Daarom is ze hier...om te leren leven met het de krachten van haar ras en niet alleen van haarzelf. Daarnaast zou de taak als hound gevaarlijk zijn voor andere rassen. Er kan zoveel mis gaan, ze zou er niet mee kunnen leven als dat gebeurde.

"Theoretisch is alles mogelijk" zegt ze tegen Jade na een lange stilte. "De vraag is wat ik echt wil." Met een flauwe glimlach kijkt ze haar aan. "Hoe weet jij eigenlijk zeker wat je wil....zo'n avondje met een jongen bijvoorbeeld, hoe kun je dat zo makkelijk loslaten?" Kyra wilt het gesprek niet te ingewikkeld maken, maar andere kant kan wat advies misschien geen kwaad. Kort kijkt ze naar het bos waar ze jongens in waren verdwenen. In theorie was tenslotte alles mogelijk

Afbeelding

De andere lijken Allen snel op de voet te volgen. Gelukkig maar want in zijn eentje dit gebied verkennen is ook zo saai. Voor hij het weet heeft Sem hem ingehaald. Hij had duidelijk haast om de schaduw op te zoeken. Als Charu zich aansluit besluit hij voor de groep om naar links te gaan. Niet dat hij er problemen mee had dat hij de leiding nam maar hey waarom zo'n stellige ons naar links commanderen. Nonchalant haar Allen zijn schouders op en loopt hij achter hen aan.

Terwijl hij de omgeving bekijkt loop hij verder, het bos veranderd ondertussen meer in jungle materiaal en het lijkt steeds steiler omhoog te lopen....en iets begint hem te irriteren. Venijnig kijkt hij naar de grond als hij zo hier en daar wat ongedierte voorbij ziet kruipen. Als Sem ineens stil staat, leunend tegen een boom, staart Allen hem aan. Had hij zo sterk last van gisteren? Wat een watje.

"Dan had je het maar niet zo gezellig moeten hebben met Kyra" spat hij hem toe en stampt hem voorbij. Als hij naast Charu loopt kijkt hij hem aan. "Wat denk jij, naar de toppen van die hoop stenen daar?" vraagt hij aan hem.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Gabriella blijft naar Blake kijken terwijl hij in de verte staart. Ze knikt als hij vraagt of ze mee het woud in gaat. "Dat lijkt me leuk," zegt ze zacht. Hij noemde haar bijzonder en automatisch voelt ze zich ook heel erg bijzonder. Ze duikt van de rots af en zwemt terug naar het strand.

Daar aan gekomen raapt ze haar jurk op van de grond en klopt het zand eraf. Het meeste water zou wel opdrogen als ze in het woud zou rondlopen. Ze trekt de jurk aan over haar bikini en wacht tot Blake ook zo ver is.

"Zullen we gaan?" vraagt ze vrolijk.

Afbeelding

Charu blijft stevig doorlopen en kijkt even over zijn schouder als hij een gesprek achter zich hoort. Allen maakt een rotopmerking richting Sem en Charu grijnst even. Ja, ruzie, daar kan hij wel van genieten. De ruzie is echter van korte duur, want al snel staat Allen weer bij hem en vraagt hem of ze naar de toppen van de stenen zullen klimmen.

"Ja," zegt Charu kort, "Dat lijkt me een goed idee." De mysterieuze kracht leek sterker te worden als ze dichter bij de rotsen kwamen en aan gezien Charu een lichtgewicht is, klimt hij zonder veel moeite de rotsen op. De rest zou hem wel volgen.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade neemt een slok water als er een stilte valt en kijkt even naar het water. Als Kyra dan weer begint te praten en dan aan haar vraagt hoe ze het zo makkelijk los kan laten haalt Jade haar schouders op.

"Ik wil gewoon plezier hebben," zegt ze dan, "En wat geflirt en eventueel meer op een avond betekent niet dat ik me aan iemand moet binden of dat er erna verplichtingen zijn. En als de ander dat wel denkt, is dat niet mijn probleem. Was het leuk genoeg dan gebeurd het misschien nog een keer en zo niet dan ziet diegene me waarschijnlijk nooit meer."

Ze kijkt Kyra even aan en glimlacht flauw. Ze weet niet of haar woorden een hoop duidelijk maakte, maar voor Jade was dit gewoon normaal.

"Ik wil als ik ouder ben niet terugkijken op mijn leven en spijt hebben van de kansen die ik niet heb aangenomen," zegt ze dan, "Dus ik doe gewoon wat ik zelf wil doen."

Afbeelding

Blake glimlacht even naar haar en kijkt toe hoe ze van de rots duikt en naar het strand zwemt. Zelf duikt hij ook en zwemt op zijn gemak terug naar het strand. Daar aangekomen loopt hij naar Gabriella toe. Als hij vraagt of ze zullen gaan kijkt hij haar aan en dan kijkt hij kort naar de twee meiden die als enige nog op het strand zitten. Dan kijkt hij Gabriella weer aan.

"Denk je dat we ze mee moeten vragen?" vraagt hij, "We weten niet wat de reden is dat het verboden is en als er iets gebeurd is het misschien beter als we met wat meer zijn."

Ondanks dat Blake maar al te graag die andere twee meiden erbij wilt hebben besluit hij voor nu om de keuze aan Gabriella te geven. Hij wilt zijn nieuwe speeltje nog niet kwijtraken.

"En dan leren we ze nog wat beter kennen? De keuze is aan u dame," zegt hij dan, "Ik heb geen voorkeur."

Hij glimlacht charmant naar haar terwijl hij een natte lok haar naar achteren schuift.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Merle wordt door een groepje uitgenodigd om het eiland te verkennen en stiekem is ze hen daar dankbaar voor. Beter dan in haar eentje op een hoopje stenen te verpieteren. Toch voelt ze zich niet echt op haar gemak tussen al deze jongens en dan beginnen ze ook nog ruzie te maken...

Gelukkig houdt de ruzie ook snel weer op en Charu begint de rotsen die voor hen liggen al te beklimmen. Merle werpt even een blik op haar eigen outfit: een lange rok, sandalen... Yup, hier kon ze vast goed die rotsen mee beklimmen. Ze besluit zich niet te laten kennen en klimt op de eerste rots. Opgelucht ontspant ze wat.

In een iets hoger tempo volgen er nog twee rotsen. Dan gaat het mis. Ze weet niet precies wat er gebeurt, maar ze glijdt weg en kan nog net het puntje van een uitstekende rots grijpen. Ze slaakte een korte gil van schrik.

Jalf · The Immortal Mod **Woonplaats:** Hopes Peak Academy

Gabriella knikt als Blake voorstelt om Kyra en Jade ook mee te vragen. Ja, het leek haar een goed idee om met meer het bos in te gaan. Daarbovenop kende ze beide meiden nog niet zo goed, dus dit zou gelijk een manier zijn om meer over ze te weten te komen.

Ze glimlacht even naar Blake, drukt een kus op zijn wang en pakt zijn hand. Zo lopen ze richting de andere meiden. "Wij gaan het bos verkennen. Je weet wel, even kijken waarom het verboden is. Hebben jullie zin om mee te gaan?" vraagt ze met een glimlach. Ze hoopt maar dat ze mee willen.

Afbeelding

Charu blijft door klimmen tot hij helemaal boven is. Het uitzicht is niet bijster interessant dus al snel gaat hij op de punt van de bovenste rots staan en kijkt hoe Merle ook naar boven klimt. Als hij ziet hoe ze wegglijdt, worden zijn ogen groot. In zijn gedachten ziet hij haar al even naar beneden vallen, maar dan schudt hij zijn hoofd.

Met enkele sprongen is hij snel beneden en pakt hij haar vast. Zo probeert hij haar langzaam en met al zijn kracht terug te trekken. Hij is sterker dan hij lijkt, dus na enkele seconden staat Merle weer op de rots. Leunend tegen één van de overige rotsen kijkt hij haar aan.

"Wil je uitkijken?" zegt hij wat geirriteerd, "Straks breek je je nek nog!"

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem schudt even zijn hoofd als Allen hem voorbij loopt en hem nog een opmerking over Kyra toesnauwt. Het maakte hem niet uit wat Allen er wel of niet van dacht. Maar beroerd voelde hij zich wel.
Bij de rotsen aangekomen hoort hij nog net hoe Charu het een goed idee vindt om juist hier naar boven te klimmen. Sem kijkt even omhoog en ziet Charu zonder enige moeite omhoog schieten. Klimmen vond Sem normaal gesproken geen enkel probleem, maar hij was net al zijn evenwicht bijna kwijt geweest. Naast hem begint het nieuwe meisje echter ook aan de klim en Sem wilt zich alles behalve laten kennen. Daarom grijpt hij zich ook vast en begint aan de klim naar boven.

Elk stuk naar boven lijkt het zowel makkelijker als moeilijker te gaan. Zijn hoofd raakt voller, de maalstroom werkt weer op volle toeren. Maar de kracht in zijn armen lijkt toe te nemen en hij trekt zich steeds makkelijker een steen omhoog. In een korte flits van helderheid in zijn hoofd beseft Sem wanneer dat gebeurd. Van schrik blijft hij plotseling staan en worden zijn ogen wat groter.. Dat kon helemaal niet!

"Maar.." Prevelt hij in zichzelf en tegelijkertijd glijdt Merle een klein stuk naast hem weg.

Sem ziet in een flits dat Charu haar te hulp schiet en hij voelt ergens ver weg opluchting dat het daar goed gaat. De rest wordt snel weer overstemd met zijn eigen probleem. Hij moest zo snel mogelijk omhoog zien te komen! Het zweet loopt over zijn voorhoofd en rug en de spieren in zijn armen spannen zich elk stuk omhoog steeds verder aan.

San Riddle · Lid Orde van de Feniks

Al snel wordt Merle's hand zweterig en glijdt ze steeds een beetje weg, maar al snel staat de blonde jongen voor haar. Ze slaakt een zucht van opluchting als hij haar omhoog trekt. Merle wil hem net uitbundig bedanken als hij geïrriteerd zegt dat ze moet uitkijken.

"Sorry... Ik wist niet dat we hier rotsen gingen beklimmen," mompelt ze zacht. Ze wist überhaupt niet dat er rotsen op het eiland waren. Correctie: toen ze op stond vanochtend wist ze niet eens dat er een eiland op het schoolterrein was.

"Denken jullie dat we er bijna zijn? Anders ga ik wel terug..."

Tengaar · Schoolhoofd

"hmm" denkt Kyra hardop als Jade haar vraag heeft beantwoord. "Ik weet het niet, het is moeilijk om te zeggen wat beter is denk ik." Kort kijkt ze om naar het bos waar de helft van de groep naar vertrokken was. Zou Sem zo'n gemiste kans kunnen zijn waar ze ooit met spijt aan terug zou denken later.

"maar....." begint ze een nieuwe zin. "ik wil ook geen spijt hebben als ik terug kijk op mijn leven later. Alleen vraag ik mij af of doen wat ik zelf wil altijd resulteert in iets goeds." Ze kon het niet helpen bang te zijn dat er iets mis zou gaan. Haar Hellhound ras stond er nu niet echt om bekend om met andere samen te zijn. Met mensen ja...maar andere monsters vreemd genoeg niet. Als Gabriella en Blake ineens bij hun staan kijkt Kyra op. Een kleine glimlach vormt zich op haar gezicht en kijkt daarna naar Jade.

"Wie niet waagt, wie niet wint" met een vloeiende beweging gaat Kyra weer staan en pakt haar spulletjes bij elkaar. Helemaal klaar om het bos in te gaan.

ooc: sorry even een halve post voor nu - ik doe mijn best echt echt echt waar maar het is zo giga druk :cry:

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade haalt nonchalant haar schouders op, voor haar is het niet moeilijk om te zeggen wat beter zou zijn. Als Kyra dan verder gaat en uiteindelijk zegt dat ze niet weet of doen wat ze zelf wilt in goede dingen resulteert wilt ze antwoorden. Maar op het moment dat ze haar mond open doet wordt er gevraagd of ze mee gaan het woud in. Kyra reageert gelijk en als die staat zucht Jade even. Dan staat ze ook op.

"Waarom ook niet," antwoord ze dan.

Ze volgt het groepje het bos in en besluit dat ze wat achteraan blijft lopen. Er was iets met dit eiland, maar ze weet niet precies wat het is. En hoe dieper ze het woud inlopen, hoe sterker dat gevoel wordt. Als ze plotseling geluid hoort blijft ze even staan en ze luistert wat aandachtiger.

"Ik denk dat we vlakbij de rest zijn," zegt ze dan.

Jade vind het niet erg om de rest tegen te komen, Blake irriteert haar lichtelijk door de manier waarop hij naar iedereen kijkt. Ze kijkt even rond, in de hoop de rest ook werkelijk te zien, maar misschien waren ze iets verder weg dan ze dacht. Haar gehoor was nou eenmaal gewoon goed.

Afbeelding

Blake laat zich door Gabriella mee leiden naar de andere twee meiden en laat haar het woord doen. Ondertussen kan hij snel de lichamen van de twee meiden scannen. Dit zou erg interessant zijn, drie van die mooie meiden aan zijn armen. Hij ziet het al helemaal gebeuren. Als de twee dan ook nog eens toestemmen juicht zijn innerlijk. Ze lopen het bos in en Gabriella houdt nog steeds zijn hand vast en hij kijkt rond. Deze energie zorgt ervoor dat de adrenaline door zijn bloed stroomt, zeker nu hij duidelijk voelt dat de energie sterker wordt met elke stap die ze dieper in het woud zetten.

"Als het echt zo gevaarlijk is dat het verboden is bescherm ik jullie wel," zegt hij met plagende grijns.

Kort laat hij zijn ogen over de meiden glijden en hij kan zichzelf al helemaal voorstellen hoe ze eruit zouden zien zonder die kleding. In zijn armen. Ja, dit was het goede leven... Als dan plotseling één zegt dat ze vlakbij de rest denkt te zijn kijkt hij kort op. 'Nee' denkt hij bij zichzelf en hij vloekt vanbinnen. Hij wilt deze drie niet delen met de rest...

OOC:: Ik heb de groep even wat dichter bij elkaar gebracht :')

Tengaar · Schoolhoofd

Allen staart naar de rotsen waar Charu met gemak naar boven klimt. Ergens heeft hij de neiging zijn vleugels uit te slaan en gewoon naar boven te vliegen. Het beklimmen van de rotsen zag er eigenlijk best vermoeiend uit. Net als hij wilt beginnen aan de klim glijdt Merle weg. Allen wilt razend snel reageren, maar Charu is hem voor. Met een bedenkelijke blik kijkt hij naar de jongen. Dat hij geïrriteerd reageert verbaast hem niets, maar was hij altijd al zo snel? Allen richt zijn blik weer naar boven en begint te klimmen.

"Het zal vast niet ver meer zijn." Antwoord hij Merle. "Als je nu terug gaat kom je waarschijnlijk meer problemen tegen." Na dat hij een stukje omhoog was geklommen kijkt hij weer achterom. "We helpen je wel." zegt hij met een glimlach tegen haar. Ze moesten door gaan, elke afleiding nu is zonde. Diep haalt hij adem, hij is té nieuwsgierig om zich nog door iemand te laten tegenhouden.

[RPG] Yokai Academy

Wie is er online