Catie
Black Bird of the Sky
Woonplaats: Winterfell
|
|
Geplaatst: za nov 02, 2013 13:00
Tara onderdrukt een lach. Iemand wilt zichzelf maar al te graag bewijzen en ze vind het meer dan grappig. Als hij dan voorstelt om de weg naar boven te gaan controleren kijkt ze hem met een wat pesterige glimlach aan.
"Bang voor een beetje concurrentie?" zegt ze spottend en dan richt ze zich op de laatste twee, "Kom op, het is niet alsof we wat beters te doen hebben."
Zonder nog verder te wachten loopt ze verder naar boven toe, ze heeft enkele verdiepingen hoger al een raam gezien wat op een kiertje staat. Daar aangekomen opent ze kundig de rest van het raam zonder het glas te breken. Ze duwt het raam omhoog en verdwijnt de duisternis in van de ruimte erachter. Binnen moeten haar ogen even wennen, maar het is duidelijk dat deze gang verlaten is. 'Kinderspel...' denkt ze bij zichzelf. Ze loopt verder de gang in en elk kenmerk van beveiliging ontbreekt. Geen camera's, geen sensoren, geen wezens. Dan kijkt ze naar het raam om te zien waar de rest blijft.Hij stapt de zaal weer in en kort kijkt hij rond. als hij het drietal heeft gevonden glimlacht hij en loopt naar hun toe. "Excuseert u mij," zegt hij terwijl hij een korte buiging maakt, "Lord Byron is klaar om u te ontvangen. Als u mij wilt volgen." Hij leid het drietal de zaal uit, de koude hal in en ze komen na enkele meters uit bij een grote deur waar twee wachters stonden. Dan draait hij zich om. "Dames, gaat u voor," zegt hij terwijl Ă©Ă©n van de wachters de deur opendoet. Als de man naar binnen wilt lopen houdt hij hem tegen en glimlacht. "Lord Byron wilt alleen de dames zien, je kan hier op ze wachten. Het zal vast niet lang duren..." Hij kijkt hem kort aan en stapt dan naar de deur. "Wachters, verwond hem neer als hij tegenwerkt. Als als het niet anders kan vermoord je hem." Dan opent hij de deur en gaat naar binnen toe en sluit die zorgvuldig af. Kali kijkt op als de man na een klein kwartier weer terugkomt en aangeeft dat Lord Byron ze kan ontvangen. Nerveus volgt ze de man en als ze bij een deur aankomen en ze als eerste naar binnen worden gelaten scant ze snel de kamer. Het was een hele grote ruimte en er was een kleine trap van drie treden die omhoog ging. Daar stond een enorm bed en gelijk zag ze de man die op het bed zat. De man van de foto. Het enige wat hij droeg was een paar jeans en hij glimlachte naar hun. Ondanks dat ze deed alsof ze zenuwachtig is, is ze op haar hoede. Er klopt iets niet. Waarom zou zo'n belangrijke en invloedrijke man ze alleen ontmoeten, zonder bewakers. Is het arrogantie? Of mist ze iets?De twee jonge vrouwen die binnen kwamen voldeden absoluut aan de eisen en hij glimlacht naar ze. De ene was nerveus en de andere lijkt een stuk zelfverzekerder te zijn. Het bevalt hem prima. "Dames, jullie wilden mij ontmoeten," zegt hij dan met een charmante glimlach, "Laat al dit je niet afschrikken. Kom dichterbij, vertel me hoe jullie heten."OOC:: Er gebeurd een hoop, sorry :') Onduidelijkheden? Vertel het me :')
_________________
Life doesn't run a clear course It flows through from within It's supposed to take you places and leave markings on your skin
|
|