[RPG] The Blood of Sado

Olivier · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Sado!

Rollen:

Fullbloods:
Olivier - Syll Whyte
Moniek - Selene Whyte
Manouk - Ralph Whyte
Marlon - Amy Käsemacher
Charlie - Joseph Balcombe
Bea - Damien Leighton
Bea - Cecilia Doyle née McCloud

Halfbloods:
Lana - Helena Montgomery
Arianna – Liz Wright
Marlon - Mairi Brewer
Moniek - Philip Shaw
Joost - Callen MacDuff
Marlon - Rodrick G. McCloud
Niinza – Stacey Singer

Mudbloods:
Charlie – Nathan Taylor
Lacrimosa - Donovan Hastings (doet zich voor als Full)
Olivier - Kyla Shaw
Melinda - Chase Marshall

Bloedsoort onbekend:
Lana - ??

Postkleuren:

Voor de volbloeden is dat #E35F10
Voor de halfbloeden is dat #4e5ec1
Voor de Modderbloeden is dat #DB1829
Voor de Algemene personages #1F9C28
Voor personages met onbekende bloedsoort #908C8A

Link naar de banners:

http://s1141.photobucket.com/albums/n584/SadoRPG/
(Bedankt Bea voor het maken van de banners!)

Samenvatting
Het verhaal begint op 26 april 1998, de dag van de bruiloft van Syll Whyte en Dorothy Colson. Dit volbloedpaar wil na een jaar hun liefde gaan bezegelen, want ze weten zeker dat ze samen oud willen worden. Ze vieren het heugelijke feit op het dorpsplein van Sado, een oude traditie onder de bewoners van het dorp.

Al vroeg in de morgen is het een grote drukte in huize Whyte. De bruidegom is behoorlijk zenuwachtig en maakt zich druk om het feit dat de rest van de familie niet echt opschiet. Uiteindelijk zijn ze toch nog net op tijd voor de bruiloft. Zijn vader Ralph en zus Selene gaan naar de bruid toe. Ralph zal haar weggeven omdat haar ouders niet aanwezig zijn, Selene en Liz (een goede vriendin van Dorothy) zijn de bruidsmeisjes.

Ondertussen schrijven zich ook nog enkele nieuwe dorpsgenoten in bij het gemeentehuis. Zij wonen sinds kort in het dorp. Helena, Nathan en Martin schrijven zich in bij Donovan en lijken elkaar te herkennen van Hogwarts. Ook zij gaan allemaal naar de bruiloft.

De ceremoniemeester van de bruiloft geeft nog niet echt de indruk dat alles goed gaat komen. Maar met een beetje hulp van Mairi weet hij het plein toch op tijd te versieren voor de bruiloft begint. Ook gaat hij nog even controleren of alles goed gaat met het eten, wat na de bruiloft in Polly's Pub zal worden genuttigd. Polly is hard aan het werk, maar of alles goed komt is nog maar de vraag.

Dan begint de bruiloft. Dorothy en Syll spreken beiden hun gelofte uit, maar als de Ceremoniemeester op het punt staat hun huwelijk te bezegelen worden ze ineens ruw onderbroken. Een groep Death Eaters verschijnt op het feest. Ze vallen Dorothy aan. Zij blijkt een modderbloedje te zijn. Haar dreuzelouders zijn al vermoord. Ze probeerde door zich voor te doen als volbloed en met een volbloed met aanzien te trouwen een dekmantel voor zichzelf te realiseren. Deze is echter op het laatste moment ontdekt. Dan wordt ze vermoord door de Death Eater.

Veel bruiloftgasten zijn verontwaardigd. Er ontstaat een flinke chaos, waarbij verschillende personen worden aangevallen. Uiteindelijk wordt ook de Ceremoniemeester vermoord door een Death Eater. Verder vallen er verschillende gewonden onder de gasten; Helena, Nathan, Donovan. Pas wanneer de Death Eaters door de Dark Lord worden gesommeerd verdwijnen ze van het feest en keert de rust enigszins terug.

Syll voelt zich verraden door Dorothy en heeft totaal geen medelijden met haar. Hij vlucht uiteindelijk van het plein af, na een woede-uitbarsting waarbij hij Helena en Liz gebruikt als zondebokken. Selene krijgt het aan stok met haar vader omdat ze het voor Dorothy opneemt. Helena geneesd het been van Donovan.

Dan komt iedereen als door toeval terecht in het huis van Dorothy. Liz, een goede vriendin van Dorothy, brengt haar lijk naar haar huis. Mairi komt langs om te kijken of ze nog iets voor haar kan doen. Ondertussen gaat Donovan, namens de gemeente, met Syll en Selene naar het huis, omdat zij hier nog spullen van henzelf hebben liggen. Helena heeft sinds die dag ook een baan bij de gemeente en mag ook meteen aan de slag om Donovan te helpen, Nathan wijst haar de weg naar het adres en belandt zo ook in het huis.
Syll gaat als een dolle door de spullen heen, hij wil zoveel mogelijk meenemen. Alle anderen proberen zoveel mogelijk spullen in het huis te redden. Ondertussen worden ze in de gaten gehouden door een Mysterieus stel, dat aan de andere kant van de straat op de loer staat.

Reflex · Schoolhoofd **Woonplaats:** Wonderland

Een zucht ontglipt haar lippen. Twijfelend kijkt Mairi in haar kast. Wat moet ze aantrekken naar de bruiloft? Het is niet dat ze de bruid en bruidegom goed kent, maar het lijkt haar wel zo netjes even te gaan kijken. En wat trek je dan aan? Ze schuift enkele van haar dagelijkse mantels opzij, om te zien wat er achter in de kast ligt. Ze werpt een blik op het kleine doosje dat achterin staat en schuift dan haar kleding er weer voor. Uiteindelijk beslist ze voor een pastelkleurige outfit te gaan. Niet te opvallend.

Nadat Mairi haar kleding uit de kast heeft gehaald en op bed heeft gelegd, loopt ze naar het raam. Ze woont aan de rand van Sado, een beetje weg van de drukte. Aan de voorkant van het huis kan ze het centrum zien liggen, maar aan de achterkant van het huis (waar ook haar slaapkamer is) kijkt ze uit op bossen. In de verte kan ze nog net de kaasfabriek zien liggen. Even kijkt ze naar het oude gebouw, dan draait ze zich om, om op de klok te kijken. Nog een paar uur de tijd om haar huis "˜bejaarden-proof' te maken.

Toen één van de huiselfen van haar grootmoeder vorige week ineens in haar woonkamer stond was ze zich dood geschrokken. De huiself had met tegenzin gemompeld dat er een probleempje was geweest met haar grootmoeder. Hij had er aan toegevoegd dat het ook niet de eerste keer was geweest. Na een beetje doorvragen had de huiself schoorvoetend gefluisterd dat Grootmoeder zichzelf al voor de 5e keer in brand had gestoken met haar wand. Ergens had Mairi hier om moeten lachen, de koppigheid van haar oma was ondanks de vergeetachtigheid nog niet verdwenen. Daarna had ze de ernst van de situatie ingezien. Ze had zich beseft dat haar grootmoeder naar een verzorgingstehuis moest, maar ze had net zo goed beseft dat haar grootmoeder daar nooit mee zou instemmen. En dus had ze in een opwelling besloten dan zelf haar oma in huis te halen.

En dus is het nu de noodzaak om een aantal spreuken in haar huis aan te brengen. Een blussysteem voor als grootmoeder zichzelf opnieuw in brand steekt is belangrijk. Daarnaast is het niet de bedoeling dat haar grootmoeder uit zichzelf aan de wandel gaat, dus moet er ook wat bedacht worden om haar veilig binnen te houden. Haar slaapkamer heeft Mairi al als verboden terrein bestempeld en zo moet die kamer dus ook een slot krijgen. Een slot die grootmoeder met haar uitspatting niet per ongeluk open kan toveren (want een degelijke spreuk uit voeren lukt niet echt meer). De breekbare spullen heeft ze zo betoverd dat deze zichzelf weer helen, zodra ze kapot vallen.

Na even puzzelen is het haar gelukt haar huis klaar te maken. Vanavond komt haar grootmoeder, eerst nog maar even rustig, zonder zorgen, naar de bruiloft. Ze kijkt naar het cadeau voor het bruidspaar dat om haar tafeltje ligt. Zo'n gelukkig stelt brengt altijd wat jaloerse gevoelens bij haar naar boven...

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

"Ik ben echt zo terug hoor", piept Simon zenuwachtig, terwijl hij zijn mantel over zijn schouders zwaait en klungelig het raampje sluit waar zijn uil net uit is gewipt. "De bezem van mijn vrouw is stuk en ze kan niet verschijnselen. Kan jij ondertussen als deze documenten archiveren en koffie zetten?"

Donovan staart zijn collega aan met een zeer hoog opgetrokken wenkbrauw wat wil duidelijk maken dat een persoon die maar liefst 12 O.W.L.'s heeft gehaald echt geen koffie gaat zetten voor een persoon dat al begint te zweten bij een lullige opgave als "˜verander een pluim in een theelepel'. Voor dat hij een sarcastisch antwoord kan geven is Simon al met een luide knal verdwenen en ziet hij dat de punt van zijn gewaad opgeslorpt wordt door de groene rook.
Donovan recht zijn rug en laat zijn blik glijden over zijn bureau waar elk accessoire keurig geordend ligt, naar het bureau van zijn collega dat een wanordelijke stapel is van los fladderende documenten, veren en inktafdrukken. Met een zwiep van zijn toverstok laat hij achteloos Simons documenten naar de verschillende archiefkasten vliegen. Of ze goed terecht zullen komen kan hem bitter weinig schelen: het zal niet de eerste keer zijn dat zijn incompetente collega een gigantische uitbrander krijgt van het gemeentehoofd.

Donovan concentreert zich vervolgens terug op zijn eigen werk. Hij plaatst een zwierige handteken onder de geboorteakte van de nieuwste aanwinst van de Sadobevolking. Enigszins gepikeerd en jaloers staart hij naar het Full-blood hokje dat hij krasserig heeft aangeduid. Wat zou je leven gemakkelijk zijn als je geboren wordt als een fullblood tovenaar. Abrupt laat hij het document los dat zich vanzelf terug oprolt. Hij wilt zich niet tot het niveau verlagen om jaloers te zijn op de bloedstatus van pasgeboren kinderen.
Donovan is ontevreden met zijn werk. Sinds een jaar werkt hij in het gemeentehuis van Sado als klerk, terwijl andere inwoners spannende beroepen uitoefenen op het ministerie. Naast zijn werk studeert hij, zodat hij na de bloedoorlog zo snel mogelijk examens kan doen om rechter of advocaat te worden: baantjes die voorlopig enkel voor volbloeden zijn weggelegd. Maar op een bepaalde manier lijkt zijn werk fascinerend te zijn: heel de levensloop van Sado ziet hij voor zijn ogen passeren: geboortes, overlijdens, inwoners die spoorloos verdwijnen, mensen die naar het dorp vluchten,...
Mensen die naar het dorp vluchten...
Donovan kijkt naar het bakje waar de kakelverse inschrijvingsformulieren in liggen. Snel tovert hij nog een stapeltje nieuwe erbij. Je weet maar nooit wie zich nog geroepen wordt om inwoner te worden van het geweldige Sado.

Lana · Queen of Babylon **Woonplaats:** Shiz

Helena trekt de deur van haar nederige stulpje achter zich dicht en hangt haar schoudertas om zich heen. Het is een mooie lentedag: de ochtendzon straalt aan de helderblauwe hemel, waar een paar dikke witte wolken het tafereel niet ontsieren. Een paar vogels fluiten vrolijk. Met een teug haalt ze de frisse lucht binnen vooraleer ze haar tochtje naar het gemeentehuis van Sado aanvangt.

Ze had de afgelopen weken horen waaien dat er vandaag een huwelijk tussen twee Fullbloods zou voltrokken worden in het dorp. Heeft het koppel in kwestie wel eventjes geluk met het weer, denkt ze onwillekeurig terwijl ze wat andere mensen die zich op straat bevinden in de gaten houdt. Ze leken voor een keertje allemaal minder gespannen dan gewoonlijk. Misschien was het wel omdat iedereen uitgenodigd was: niemand verwacht dat er vandaag ook maar iets zal gebeuren tussen de bloedsoorten. Althans, dat verwacht Helena toch, dat vandaag een perfecte dag is om – op zijn minst – de schijn hoog te houden.

Dus loopt Helena rustig verder doorheen de straten van het dorp, iets minder op haar hoede dan ze gewoonlijk zou doen. Ze weet nog niet of ze naar het huwelijk zou gaan: ze kent het koppel in kwestie niet eens. Als ze op tijd terug zou zijn van het gemeentehuis, misschien, van op een afstandje.

Ze ontwaakt uit haar gedachten als het gemeentehuis aan de andere kant van het plein opdoemt. Eens binnen ziet ze al gauw op een aanwijzingenbord staan dat ze op "˜Verdieping 1: Dienst Burgerzaken' moet zijn. Met een klein loopje rent ze de trap op. Op de overloop blijft ze even staan en ziet dat er twee burelen zijn aan de overkant: één voor het aanmelden van geboortes, overlijdens en adreswijzigingen, een andere voor vlieg-, Apparate-bewijzen en ander administratief werk dat Helena momenteel niet nodig heeft. Ze weet al dat ze aan het eerste loket moet zijn.

Terwijl ze er naartoe loopt, kijkt ze de man die achter de desk zit een beetje inschattend aan. Hij zag er keurig, maar ook verveeld uit. Maar dat verbaast haar ook niet: de hele dag aan een tafel zitten wachten tot er iemand komt met werk dat je met je ogen dicht kan doen omdat iedereen met dezelfde vragen komt. Nogal weinig uitdaging aan.

Ze houdt halt voor het bureau en wacht rustig af tot de man opkijkt van zijn werk. Helena onderdrukt het kuchje dat ze wil maken om te laten weten dat er iemand voor hem is. Een vriendelijke en subtiele glimlach staat alvast te wachten op haar gezicht, terwijl ze aan haar zilveren kettinkje frunnikt.

Neville · The Phoenix Admin **Woonplaats:** Austin, TX

Blijkbaar. Was er een bruiloft. In de loop der jaren heeft hij doorgekregen dat zo'n feest blijkbaar heel belangrijk was voor sommige mensen - met name de twee lijdende voorwerpen van de barbaarse ceremonie. Man doet vrouw ring om. Vrouw doet man ring om. En dan moeten ze de rest van hun leven bij elkaar blijven. Arme zielen.

Aha! Die gele strik paste perfect bij zijn gewaad. Al moest hij het gewaad dat hij van plan was aan te doen nog vinden - dat wil zeggen, het eerste galawaad dat hij tegen kwam onder de ongeveer 3 voet dikke laag troep die een keurig egale laag vormde, zijn kamervloer zorgvuldig bedekkend. Stiekem hoopte hij dat het een paarse zou zijn. Als alles eenmaal op zijn plaats zit en hij er tamelijk zeker van is dat zijn gewaad (helaas, het was een marineblauwe) niet binnenstebuiten zat, opende hij het raam en stapte naar buiten. Het weer was heerlijk. De weerman was waarschijnlijk omgekocht om mooi weer te bestellen voor deze zogenaamd bijzondere dag.

Zijn opoe had hem altijd ingeprent dat het belangrijk was om goede contacten te hebben met je buurtgenoten. Geen idee waarom, maar die raad had hij altijd braaf opgevolgd, en dus was hij van plan om zijn achterstand van de afgelopen maand in te halen. Op naar de bruiloft, dat er veel taart en overvloeden aan appelsap mogen zijn! Hij had geen uitnodiging gekregen, of hij was hem kwijtgeraakt. Whatever.

Zou de bruiloft starten in a) de kerk b) het gemeentehuis c) geen van beiden? Hij ging voor antwoord d. En dus startte hij aan een indrukwekkende ijsbeersessie tussen beide gebouwen.

Niinza · Professor

Stacey borstelt afwezig haar haren. Ze legt de borstel tenslotte maar weg en kijkt in de spiegel van het kaptafeltje. Haar eigen gezicht staart terug, desalniettemin een beetje afwezig. Ze lijkt er niet helemaal bij te zijn vandaag. Stacey staat op en loopt naar de badkamer om wat water in haar gezicht te gooien, terwijl ze zich afvraagt of er niet een spreuk voor is om er wakkerder uit te zien.

Nadat ze een washandje met koud water over haar gezicht heeft laten gaan, concludeert Stacey dat ze er al beter uitziet. Ze brengt met een stabiele hand wat oog make-up aan en schudt haar haren nog een beetje los voor een nonchalant effect. Zo kan ze wel voor de dag komen. Ze pakt een tasje en gaat dan naar buiten. Ze draait de deur achter zich in het slot en gaat op weg naar het gemeentehuis.

Stacey woont wat meer in centrum, dus ver is het gelukkig niet. Ze gaat gewoon te voet, om te Verschijnselen vindt ze nou ook weer een tikkeltje overdreven. Met haar normale, ietwat chagrijnige misschien, uitdrukking op haar gezicht verplaatst ze zich door de straten, terwijl de hakjes onder haar schoenen een schattig klikklakkend geluid maken.
'Laten we hopen dat het niet te lang duurt.'

Enjolras · King of Babylon

Nathan strompelt wat rond in de badkamer die, net als de rest van zijn nederige stulpje, nog vol staat met ongeopende kartonnen dozen. Vandaag is nu al een mislukking. Er is vanavond een bruiloft waar hij wonder boven wonder ook op uitgenodigd is, terwijl geen kat "˜m in Sado kent en iedereen er waarschijnlijk van uit gaat dat zijn huis nog steeds leegstaand is. Hij heeft geen idee wie de vorige bewoner was, één ding weet hij zeker: het mens hield van bloemkolen. Over het hele huis hangt nog steeds een rotte geur die hij alleen maar aan bloemkolen kan toewijzen. De meest onaangename geur van de wereld. Hij spuit wat parfum in zijn nek en in het rond.

Broek gevonden. Hemd aan. Een das is pas voor straks. Hij staat voor de spiegel en checkt zijn haar. Wax of geen wax? Hij haalt zijn schouders op en gaat voor de wax. Het is ten slotte zijn verjaardag. minder prettig dag. Je eigen verjaardag en een bruiloft van twee mensen die je niet kent, die het zo nodig vinden om met elkaar te trouwen, aar de hele stad op uit te nodigen, de ene een man is, de andere een vrouw en allebei nog wel van die arrogante Fullbloods. Net op die dag, besluit je je eindelijk in te gaan schrijven in het volksregister. Hij haalt zijn schouders op en knikt. Wax erin. Toch iets dat alvast goed gaat vandaag.

Nathan besluit om eerst richting het stadhuis te gaan. Nog genoeg tijd om zich straks voor te bereiden op de bruiloft. Hij weet niet eens of hij wel echt zin heeft in zo'n feest. Ah, het is vast een geschikt moment om nieuwe mensen te leren kennen. Eindelijk eens zijn kop laten zien. Misschien doet het goed.

Hij stapt zijn huis uit en loopt de straat op richting het stadhuis. Of in ieder geval, in de richting waarvan hij denkt dat daar wel het stadhuis zal liggen. Het weer zit in ieder geval mee. Wordt dit dan toch nog een geslaagde dag? Hij betwijfelt het. Hij heeft een hekel aan verjaardagen en al zeker aan de zijne.

Olivier · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Sado!

Hijgend ploft hij neer in het gras. Nu merkte hij pas hoe hij zijn conditie had verwaarloosd de afgelopen maanden. Waar hij eerst iedere dag een rondje maakte in een flink tempo was dat de afgelopen maanden eerder veranderd in één keer per week. Het enige wat nog hard liep was zijn hart dat volledig was verkocht aan zijn aanstaande.

De reden dat hij vanmorgen toch was gaan hardlopen had gek genoeg met diezelfde aanstaande te maken. Hoewel hij het nooit zou toegeven, hij was behoorlijk zenuwachtig voor vandaag. Hij ging trouwen. Wie had dat ooit gedacht. En dan ook nog eens met een bloedmooie volbloed die zelfs de goedkeuring van zijn vader kon dragen.
En dus was hij nadat hij gisteravond pas laat in slaap was gevallen vanmorgen alweer rond vijf uur wakker geweest. En hoevaak hij ook zijn kussen opklopte, het omdraaide, of zelf andersom ging liggen, hij kon de slaap niet meer vatten.
Uiteindelijk was hij rond een uur of 7 opgestaan, trok z'n joggingbroek aan en een makkelijk shirt en liep nog half slaapdronken naar de ontbijttafel. De rest sliep uiteraard nog, dat waren niet zulke ochtenddieren.
Hij had geprobeerd zijn broodje kaas naar binnen te werken, maar hij kreeg geen hap door zijn keel. Dus had hij uiteindelijk maar besloten te gaan hardlopen, om zo zijn zenuwen wat te bedwingen.

Na een tijdje uitgerust te hebben begon hij aan de laatste kilometer door het heuvelachtige landschap van Sado. Hij merkte dat hij moest opschieten, want hij had er langer over gedaan dan gedacht (ook dat had met zijn conditie te maken). Hij moest nog douchen en zich klaarmaken voor de bruiloft. Het liefst zou hij gewoon in zijn joggingbroek verschijnen, want hij had een hekel aan chique kleren, alleen maar 'omdat dat erbij hoort'.

Hij vroeg zich af wat Dorothy op het moment aan het doen was. Zou ze ook zo slecht geslapen hebben?

Rayna · Dreuzel **Woonplaats:** In a lemontree

Als een overjaarde ambachtelijke bezem, zo zag het haar van Polly eruit nadat ze al een aantal uur in de keuken van de pub had doorgebracht. Haastig probeerde ze een paar pieken haar glad te strijken om het er nog enigszins ordelijk uit te laten zien, maar dat faalde uiteraard jammerlijk.

Ze vervloekte zichzelf vanwege haar luiheid van gisteravond. Had ze toen maar wat langer doorgewerkt dan stond ze hier nu niet zo te stressen om alle hapjes, drankjes en gerechten te voltooien! De bruiloft begon al over een paar uur en daarna zouden het bruidspaar en de gasten zich naar de pub verplaatsen om daar tot in de late uurtjes door te gaan met het feest.
Tegelijkertijd vroeg Polly zich af of ze wel tegen Liz, haar nieuwe barkeeper/hulp, had gezegd dat de bruiloft vandaag was want haar hulp kon ze nu goed gebruiken! En voor een tweede maal vervloekte ze zichzelf vanwege haar chaotisch-heid.

Toen begon de smekkiesoep over te koken. Polly schrok op uit haar gedachten. Stukken smekkies vlogen alle kanten op en ze kon er nog net eentje ontwijken voordat Polly het vuur lager kon zetten. Verdorie, dat kon er ook nog wel bij! Met een zucht begon ze met het opruimen van de troep en het in orde maken van de rest van het bruilofts-eten.

Lacrimosa · Schoolhoofd **Woonplaats:** Abbey Road

Donovan ondersteunt met zijn hand zijn hoofd en bladert afwezig door een studieboek dat hij soms naar zijn werk meezeult. Want je moet toch iets. Hij heeft daarnaast nog altijd een sprankeltje hoop dat de oorlog heel snel voorbij zal zijn, hij Sado gauw achter zich kan laten, zijn examen kan maken (en met grote onderscheiding slagen, of wat dacht je nou zelf) en in Londen aan het werk kan gaan.

Terwijl hij met een wazige blik naar de ellenlange lijst van recht en plichten van de baas van een huiself staart, hoort hij dat iemand voor zijn bureautje is gaan staan. Hij schrikt op uit zijn gedachten, staart naar een stel benen dat duidelijk een beetje te bloot en vrouwelijk zijn voor Simon (en geen nood, Donovan heeft nog nooit de naakte benen van zijn collega mogen bewonderen, maar hij kan zich er wel het een en ander bij voorstellen).

Vervolgens bestudeerd hij het fladderige mugglejurkje en daarna pas het gezicht van het meisje. Hij kijkt haar op een bepaalde manier aan dat de meeste mensen vrij intimiderend zullen vinden en neemt dan een kersvers inschrijvingsformulier.

"Welkom op de dienst van Sado's bevolkingsregister. Mijn naam is Donovan Hastings."

Hij schraapt zijn keel, pakt een duur uitziende, zwarte veer uit zijn bakje en dompelt deze in het inktpotje.

"Mag ik je naam, geboortedatum, geboorteplaats, beroep, naam van je ouders, bloedsoort, vorige woonplaats en favoriete kleur weten?"

Dat laatste hoort allicht niet bij de procedure, maar de meeste nieuwelingen beantwoorden de vraag bloedserieus. Donovan vindt kleuren altijd immens boeiend en vraagt zich, wanneer hij zich stierlijk verveelt, af welke kleur een bepaalde persoon representeert. Zelf is hij naar zijn mening appelblauwzeegroen. Het meisje dat voor zich staat is eerder een frivole lentegroene kleur. En zijn collega's zijn de kleurloosheid zelve.
Ondertussen laat hij alvast zijn veer boven het vakje van "˜mudblood"˜ zweven, omdat de kledij tot zijn lichte irritatie absoluut niet tovenaarswaardig is.

OOC. De bruidpost komt er morgen aan!

Moniek · The Dark Mod

Selene wordt wakker – nouja, half wakker – en ziet dat het al 8 uur is. Ze zucht diep, het is nog zo vroeg. Ze blijft nog even liggen, maar een klein half uurtje later komt ze toch moeizaam overeind. Het is dat het Syll is die vandaag gaat trouwen, want voor iedere andere bruiloft zou ze nog in bed zijn gebleven. Behalve misschien die van haarzelf. Of misschien juist wel, want die bruiloft zou toch niet beginnen zonder haar.
Zo blijft ze even op de rand van haar bed zitten, maar dan staat ze toch op en loopt ze haar kamer uit. Onderweg laat ze haar ogen even glijden over haar outfit die al klaar hangt aan haar kledingkast, maar ze besluit om nog zo lang mogelijk in haar felpaarse pyjama te blijven rondlopen. Liefst tot zo rond een uur of half 11. Of kwart over 11.

Ze denkt verderop in het huis al te horen dat haar ouders wakker zijn, maar ze weet het niet zeker, het is tenslotte een groot huis en hun kamer is een stuk verderop. Als ze in de keuken komt ziet ze resten van een ontbijt liggen, dat zal wel van Syll geweest zijn. Ze vraagt zich even af waar hij zo vroeg al heen kan zijn, maar staat er niet al te lang bij stil en schenkt voor zichzelf een glas pompoensap in. Dan ploft ze neer op een stoel aan de eettafel en blijft zo even suf zitten, ze moet nog een beetje wakker worden.

Arianna · The Girl Who Lived **Woonplaats:** Storybrooke

Liz is vanochtend al redelijk vroeg opengestaan. Vandaag is dan ook een speciale dag, want Dorothy trouwt maar één keer! Als het goed is dan.

Snel trekt ze de kleren aan die er nog liggen van gisteren. Omkleden doet ze toch daar. Voorzichtig haalt ze de kledinghoes met haar jurk erin uit de kast. Ze zoekt op de bodem van de kast naar bijpassende schoenen. Verder.. Meer heeft ze eigenlijk niet echt nodig.

Beneden zegt ze haar moeder gedag, die altijd vroeg wakker is. Ze smeert vlug een boterham en gaat dan de deur uit, richting het huis van Dorothy. Onderweg passeert ze Polly's Pub.
Deed Polly niet de catering? Ze heeft er niets over gezegd..
Liz aarzelt eventjes, maar ze moet toch echt richting Dorothy. Echt tijd om met de catering te helpen heeft ze toch niet.

Bij Dorothy aangekomen belt ze lang en hard uit.
'Wie gaat er hier trouwen!' roept ze vrolijk door de brievenbus.

Olivier · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** Sado!

'Nog één heuvel, en dan is Sado weer in zicht,' denkt Syll bij zichzelf. Hij probeert zich wat moet in te praten, want ondertussen struikelt hij bijna over zijn eigen voeten. De zon begint nu toch ook wel flink te branden op zijn huid, het is uitzonderlijk mooi weer voor deze tijd van het jaar. Daar hebben ze dan in ieder geval al geluk mee.
Wanneer hij de top van de heuvel bereikt kijkt hij glimlachend naar Sado, het dorp schittert in de zon. In de verte ziet hij het huis van zijn ouders al ligge naan de rand van het dorp, een landhuis kun je het gerust noemen, want het is behoorlijk groot.

Wanneer hij de bordjes 'Welkom in Sado' voorbij rent probeert hij niet teveel om zich heen te kijken, bang dat mensen hem nog even willen spreken voor de bruiloft. Daar heeft hij nu echt geen zin in. Bij Bejaardenhuis 'Rust&Vrede' (inmiddels is het bord voor al minstens de 20e keer vervangen, doordat het door jeugd steeds veranderd wordt in 'Rust in Vrede') gaat hij de hoek om. Dan nog twee straten door en hij is weer bijna thuis. Aan het begin van de straat mindert hij vaart, en al snel heeft hij een looptempo. Voor het huis doet hij nog wat rek-en-strekoefeningen. Hij rekt zich nog eens uit en gaapt eens flink (hij was toch wel moe van zo'n kort nachtje en een flinke ronde). Vervolgens loopt hij naar de achterdeur.

Hij gaat naar binnen en ziet Selene met haar ogen half dicht slaapdronken aan de keukentafel neer.
'Een hele goedemorgen!' Zegt hij overdreven enthousiast tegen haar, omdat hij weet dat ze geen ochtendmens is. Vervolgens ploft hij naast haar neer op een stoel. Eigenlijk zou hij het liefst nog even naar bed gaan.

Moniek · The Dark Mod

Hmm... Wat is het lekker warm hier en wat zit deze stoel eigenlijk lekker... Al bijna is Selene weer in slaap gevallen als ze de deur hoort. Ohja, right, ze lag niet in bed meer. Syll is inmiddels binnen gekomen en begroet haar nogal overdreven enthousiast.

"Ook een goedemorgen," zegt ze, iets minder enthousiast maar wel met een vrolijke glimlach. Ze gaat overeind zitten en kijkt hem even inschattend aan, hij ziet er niet uit alsof hij veel slaap heeft gehad.
"Zenuwachtig?" vraagt ze, al kon ze dat wel raden zonder dat hij daar antwoord op gaf. "Hoe vroeg was je op, ik vond 8 uur al vroeg en toen was je al weg!" Niet dat het de eerste keer was dat hij vroeg op was, maar ze blijft zich er elke keer weer over verbazen.

Ze neemt maar een slok van haar pompoensap. Het is wel lekker koud, daar wordt ze al iets wakkerder van.

Enjolras · King of Babylon

Wat ben ik goed, denkt Nathan wanneer ie na drie straten respectievelijk links, rechts, links te nemen het gemeentehuis ziet opdoemen in een relatief nabije verte. Dat ging vlotjes.

Terwijl hij wat aan de kraag van zijn hemdje prutst, loopt hij de trappen richting de ingang van het gemeentehuis op. Voor het binnenkomen blijft hij even staan om zichzelf in de reflectie van het semi-reflecterende raam van de ingangsdeur te beschouwen. Zijn haren zien er goed uit. Zijn hemd zit strak, zijn broek hangt perfect. Hij denkt er niet eens over na dat hij zich eigenlijk alleen maar komt inschrijven in het register. Alsof het de grootste zaak van de wereld is.

Eenmaal binnen merkt hij al snel dat hij op de eerste verdieping moet zijn: Dienst Burgerzaken. Boven schuifelt hij wat nonchalant verder richting bureel twee. Achter het loket merkt hij een niet onknappe man op wiens haren meteen Nathan's aandacht trekken. Netjes. Aan de andere kant van het loket staat een dame die aan een kettinkje rond haar nek prutst. Hij blijft nonchalant wachten op zo ongeveer vijf voetsappen achter de dame. Hij trekt een wenkbrauw op wanneer hij hoort wat hen wordt gevraagd aan te geven.

[RPG] The Blood of Sado

Wie is er online