
Dorian lijkt heel even te moeten nadenken over zijn antwoord. Of hij hun even alleen wil laten. Kortom, ze gaan nu hun geheime gespreksonderwerp bespreken. "Oke" glimlacht hij dan uiteindelijk, hoewel die glimlach enige forcering nodig heeft. Hij laat zijn spullen maar even liggen en zoekt de schaduw van het gebouw maar weer op. Vanaf een grote afstand bestudeerd hij de twee even kort. Ging het over hem? Of was er een of ander mastplan waar hij niet bij betrokken was?
Hij schopt tegen een steentje aan en wacht. Belachelijk eigenlijk, hij voelt zich echt een klein kind nu. Met een zucht kijkt hij even de gang in, waar was Adrian? Ooh en dan wenkt Naomi hem. Alsof er niks aan de hand is neemt hij weer plaats bij hem. Hoewel Thomas wel even een Whatwasthat-blik krijgt toegeworpen.
"We hebben straks Potions" merkt hij op. Zijn gezicht klaart duidelijk op bij dit nieuws. Eindelijk een normale les! Zijn blik gaat even naar Naomi "Ik zal de inhoud van mijn ketel niet over je heen gooien, beloofd." grapt hij waarna hij dan maar het goede voorbeeld besluit te zijn door zich toch nog soort van te excuseren "Sorry."