[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Finlay wandelt stilletjes mee met Lana over de markt. Hij laat zijn oogjes over de verschillende kraampjes glijden en kijkt wat afkeurend naar de goedkoop geklede marktlui. Zijn blik glijdt verder en op een afstandje spot hij Lucy. Zijn blik blijft lang op haar hangen terwijl ze met Katherine en David in gesprek is.

Hij scheurt zijn blik los als Lana iets tegen hem zegt.
"Euh... oh."
Hij schraapt even zijn keel.
"Natuurlijk," zegt hij en hij loopt richting het kraampje. "Geef je ogen goed de kost."
Verveeld kijkt hij weg, richting Lucy, en wacht tot Lana een keuze heeft kunnen maken.

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Een minuut later komt Lucy hen vergezellen. "Dag juffrouw Lucy" groet ze haar. Katherine's ogen flikkeren uitermate nieuwsgierig over de markt heen en merkt Lana en Finlay op. Haar ogen glijden veelwetend van het koppel naar David en Lucy. Ze pakt een tinnenblikje uit een zakje wat ze bij zich draagt en opent het zorgvuldig. Na een korte doorzoekende blik kiest ze een keurig opgerolde sigaret uit die ze met een lucifer aansteekt. "Mag ik u een aanbieden?" vraagt ze uitermate beleefd aan David en dan aan Lucy. Natuurlijk hoopt ze dat geen van beiden aanneemt, omdat de krengen ontiegelijk duur zijn.

De koets ontglipt Katherine niet en ze bestudeert de man die uitstapt tot in de puntjes. Deze man moest ze later in de dag zeker gaan leren kennen. Het was vast en zeker een onderzoeker, zoals een betrouwbare bron haar had geí¯nformeerd. Alsof David haar gedachten kan lezen vraagt hij wanneer de onderzoekers aankomen. Katherine besluit dat het niet bepaald geheime informatie is en het dus te delen. Dit zou daarbij ook nog weer eens aantonen wat voor informatiebron Katherine wel niet was. "Vandaag. Dat is een van de heren die ons komt vergezellen," vertelt ze betweterig. "Ik heb vernomen dat er in het totaal vier onderzoekers zullen arriveren, waarvan twee mannen en twee vrouwen. En blijkbaar zal juffrouw Rebecca Leicester hier een van zijn." Haar vermoedens waarom Rebecca weer terug was in het dorp, zou ze niet te prijs stellen, tenzij er wat interessants in de ruil voor was.

Haar ogen priemen in David's rug als hij buigt voor Lana. "Hebben jullie nog nieuws over de moord?" vraagt ze nonchalant.

Nevodeon · 2e jaars **Woonplaats:** Fleet Street

Heerlijk, die nieuwe marktlieden. Ze zijn bijna te makkelijk af te leiden van hun kraampje, wat de plaatselijke kleptomaan alle kans geeft om wat spulletjes om te wisselen, bijvoorbeeld een hoed met de waarde van een halfje brood tegen een hoed met de waarde van drie halfjes.

Een stukje verderop ziet Hank het drietal Katherine, Lucy en David staan. Hij loopt een beetje onopvallend richting de drie en probeert wat op te vangen van het gesprek, want hij had al door dat het over de moord ging. "Ben benieuwd hoe ver ze zijn," denkt hij.
Hij vangt wat op over onderzoekers die ons dorp komen stalken. Dat verklaart Tristan's aanwezigheid.

Hank besluit het drietal te vergezellen, misschien valt er nog wat weg te snaaien. "˜Een goedendag, allen,' spreekt hij deftig met een glimlach, zijn ogen onopvallend rondzoekend naar waarde.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana Boyle

Lana glimlacht vrolijk als Finlay het teken geeft dat ze er eentje mag uitkiezen.
Ze gaat nét niet spinnen als een poesje en kijkt met attentvolle ogen naar de parasols. Geen denken aan dat die kraamvrouw haar zal te slim af zijn.
Ze laat haar vingers over een mooie witte parasol gaan die is afgewerkt met fijn kantwerk.
Voorzichtig neemt ze de parasol vast uit de ronde doos en klapt het open.
'Dit is wel een leuke.' Ze laat haar ogen glijden naar Finlay, merkt dat ie afgeleid is, en volgt zijn blik om uiteindelijk bij Lucy terecht te komen.
Lana snuift lichtjes en kan een klak met haar tong niet onderdrukken.
'Bevalt het, Finlay?' Ze neemt de parasol demonstratief beter vast en loopt naar het winkeltje van Katherine toe. 'Jij betaalt toch, hé?' Roept ze naar Finlay toe, als ze de kraamvrouw lichtjes hoort protesteren.

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

David weigert beleefd de sigaret die Katherine hen aanbiedt. Hij heeft het niet zo op die stinkende stokjes. Ondertussen vouwt hij zijn armen achter zijn rug terwijl hij naar Katherine luistert, die wel zo vriendelijk is om haar informatie te verschaffen over de onderzoekers.

Bij het horen van haar verhaal, kijkt hij om naar Tristan die ondertussen naar het bordje met 'Herberg' op kijkt. Hij knikt eventjes bedenkelijk en kijkt dan weer naar Katherine die verder gaat over de onderzoekers. Bij de naam Rebecca Leicester, kan David niet onderdrukken dat zijn wenkbrauw omhoog gaat.
'Het is weer niet raar dat jij dat weet.' Schiet het door David heen, maar hij glimlacht enkel vaag.

Vanuit zijn ooghoek merkt hij hoe Lana een parasol gaat afluizen van Finlay. Toch houdt hij zijn aandacht bij het gesprek en kijkt katherine aan. Voor hij kan antwoorden op haar laatste vraag, voegt Hank zich bij hun groepje.
David knikt eventjes naar hem. "Goedemorgen, mijn beste." Antwoordt David beleefd en kijkt dan weer naar Katherine.
"Ik weet eigenlijk niet veel over de moord. Toch niet meer dan dat er de afgelopen dagen gefluisterd en gezegd wordt. Soms vraag ik me af wat we in godsnaam moeten geloven van alle verhalen die de ronde doen. Hopelijk kunnen de onderzoekers duidelijkheid brengen in het -."

Hij valt stil als hij juffrouw Lana in hun richting ziet komen. Hij wil haar nu ook niet pijn doen door haar te doen herrineren aan haar overleden zus, dus doet hij er maar eventjes het zwijgen toe.

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

Rebecca Leicester

Rebecca zit tegenover Tristan in de koets en fronst haar wenkbrauwen als hij zonder enige reden glimlacht en dan nutteloos opmerkt dat ze er zijn. Ja, dat klopt, en Rebecca is daar niet blij mee. Als Tristan de koets uitstapt blijft ze nog even zitten terwijl ze voor zichzelf even moed verzamelt; dan volgt ze hem langzaam.

Ze neemt zonder iets te zeggen haar tas aan en kijkt in het rond. Rebecca ziet verderop een groepje bekenden staan, maar maakt geen aanstalten om naar ze toe te lopen, vooral omdat Lana Boyle erbij staat. Wat zou Rebecca moeten zeggen? 'Blij dat je zus dood is'? Ze vindt dat de Boyles krijgen wat ze verdienen. Hetzelfde met Thomas Talbot. Ze gaat geen sympathie veinzen.

"Laten we maar richting de herberg gaan, wellicht zijn de anderen er al," zegt Rebecca kort. Was ze uitgenodigd om bij haar familie te verblijven? Neen, natuurlijk niet. Ze is niet verbaasd, maar dat betekent niet dat ze het leuk vindt. Rebecca begint richting de herberg te sjokken terwijl ze uit de tegenovergestelde richting Depoix al aan ziet komen.

Preu · 3e jaars **Woonplaats:** Brabant

Emily ziet in de verte al een collega aankomen. Maar kan niet met een gesprek beginnen voordat ze de reis heeft afgesloten door haar koffers uit de pakken. Ze loopt naar binnen en vraagt om te kamer die al klaar staat.

Emily loopt achter het kamer meisje aan die haar de weg naar haar kamer wijst. Aan het einde van de gang stopt de vrouw en opent de donkerode deur. "Dit is u kamer mevrouw ik hoop dat het u bevalt" Daarna geeft het meisje nog een knikje en vertrekt.

Emily kijk observerend om haar heen. Het is een ruime kamer. Met tegen de muur een kast en daarnaast een kaptafel met een spiegel. Aan de andere kant van de kamer staat het bed en een bureau. Voordat Emily tevreden is, gaat ze met haar witte handschoenen langs de meubels en kijkt erna. Niet helemaal brandschoon maar het kan er mee door.

Vervolgens pakt ze haar koffers en pakt ze net zo netjes weer uit als dat ze ingepakt waren. Als ze helemaal klaar is. Werpt ze nog een laatste blik op haar kamer. Dan loopt ze naar beneden om haar collega te begroeten.

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

Elvin Millbrooke

Met het nodige gehobbel en gebonk komt Elvin aan op zijn plaats van bestemming. Een oud, stoffig dorpje. Vast de meest gezellige plaats op aarde, denkt Elvin bij zichzelf.

Nog voordat de koets goed en wel is gestopt, springt Elvin eruit en grist zijn koffers mee. Fijn, hij was weer eens niet op tijd. Snel propt hij wat geld in de handen van zijn koetsier en sprint naar het adres waar hij moest zijn, het hotel. Die was niet te missen, het was het meest luxe, voor zover je daarover kon spreken, gebouw op het marktplein. Voor het hotel stond nog een koets te wachten, die net weg reed.

Elvin probeert zo goed en zo kwaad als het kan de deur open te beuken, want met zijn handen vol tassen, dossier mappen en bewijzen heeft hij geen handen vrij om de deur open te maken. Met een fikse, laatste dreun vliegt de deur open en Elvin struikelt naar binnen.

'Sorry dat ik zo laat ben! Maar de paarden waren op hol geslagen en we hadden last van struikrovers en...' Elvin stopt midden in zijn verhaal, tot zijn schrik is er nog helemaal niemand! Hij zal toch niet in het verkeerde hotel zijn?

'Pardon mevrouw,' begint hij tegen de lady achter de balie. 'Weet u misschien of hier al twee vrouwen en een man aankomen zijn? Ik wordt door hen verwacht.' Wanneer de baliemedewerkster antwoordt dat er al iemand naar boven is gelopen, knikt Elvin vriendelijk en pakt zijn tassen op. Terwijl hij de trap op loopt, ziet hij niet dat er een plak wat los zit en stapt daar niets vermoedend op. En natuurlijk valt hij, terwijl de dossiermappen in het rond dwarrelen, met losse papiertjes en al. Elvin tuimelt de trap af en komt met een bonk weer beneden terecht. Fijn, dit zo op je eerste, zelfstandige onderzoek. Zeer professioneel ook. Dus met een rood hoofd, zoekt Elvin koortsachtig zijn papieren bij elkaar.

OOC: Banner komt z.s.m!

Angel · Hotemetoot

Tristan negeert nieuwsgierige bewoners van het dorp, hij is hier tenslotte niet voor de lol. "Ja misschien wel" antwoord hij. Beleefd pakt hij Rebecca haar tas van haar over en loopt hij richting de herberg.

Eenmaal daar aangekomen zet hij de tassen op de grond. "Goedemorgen" begroet hij de vrouw achter de balie. Uit de binnenkant van zijn jas haalt hij een keurig opgevouwen envelop tevoorschijn welke hij overhandigt. Er is een hoop kabaal te horen en wanneer Tristan zich richting de oorzaak van het geluid draait trekt hij even verbaasd zijn wenkbrauwen op. Met een flauwe glimlach kijkt hij naar de rond dwarrelende velletjes papier "Elvin" concludeert hij hardop. Hij glimlacht even vriendelijk. Hij herkende de jongen wel van eerdere onderzoeken, Elvin had weleens stage gelopen bij een collega van hem. Nu de herinneringen aan Elvin terug komen kost het hem moeite zijn vriendelijke masker op te houden. Ohja, die Elvin. Onhandige en beí¯nvloedbare Elvin. "Je hebt in elk geval goed je huiswerk gedaan" zegt hij met een knikje richting al het papierwerk. Met een goedkeurend knikje geeft hij een huismeid toestemming om zijn tas alvast naar zijn kamer te brengen waarna hij zelf zijn kamersleutel aan neemt. Hij zucht even zacht en wandelt dan richting Elvin om hem een handje te helpen. Belangstellend, niet om Elvin maar om zijn papieren, raapt hij wat papieren op. Zijn vingers glijden zeven over de tekst heen waarna hij er een stapel van maakt en deze terug aan Elvin geeft.

OOC: Volgens mij klopt het zo..ik twijfelde even over waar iedereen was. Ik doe maar alsof hij Emily nog niet heeft gezien :-)

Yuuki · Lioness of Casterly Rock **Woonplaats:** King's Landing

Rebecca Leicester

Rebecca raakt geí«rgerd als Tristan zonder te vragen haar tas overneemt. Ze loopt achter hem aan en als ze de herberg binnen komen zegt ze bits: "Dat hoefde je niet te doen, ik heb zelf ook twee handen waarvan ik weet hoe ik ze moet gebruiken." Ze legt pinnig de nodige papieren op de balie van de herberg en negeert de blikken die ze toegeworpen krijgt van mensen die haar 'van vroeger' kennen.

Dan komt Elvin de trap af gestunteld, waarop de papieren in het rond vliegen. "Wat een schitterend blijk van incompetentie," geeft Rebecca als commentaar, terwijl ze verder geen poot uitsteekt. In plaats daarvan neemt ze een kamersleutel aan en tikt met haar voet ongeduldig op de vloer. Des te sneller ze beginnen aan de zaak, des te sneller ze weer weg kan.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Lucy Masin

Katherine en David begroeten haar vriendelijk, David maakt zelfs een klein buiginkje voor haar. Katherine pakt haar tinnenblikje tevoorschijn en neemt er een sigaret uit. Ze voelt zich blijkbaar geroepen om te delen en dat is iets wat niet vaak bij Katherine voorkomt. En aangezien een sigaret tegenwoordig een soort van status uitstraalt, maakt Lucy graag van het aanbod gebruikt. "˜Ja, graag, wat vriendelijk van u.'

Haar blik valt dan op Lana en Finlay, die ook op de markt gearriveerd zijn. Ze ziet dan Finlay haar al opgemerkt heeft en haar nu bekijkt. Ze kan het niet laten dat er een zelfvoldaan glimlachje op haar gezich verschijnt als Lana zijn aandacht probeert op te eisen door bij een kraampje een parasol te willen kopen.

Hank voegt zich bij hen en Lucy begroet hem even vriendelijk. Vervolgens gaat het gesprek over de onderzoekers die vandaag arriveren en de moord. "˜Ik betwijfel of die onderzoekers wat zullen vinden, ik denk dat de mensen hier in het dorp als beste weten wat er gebeurd,' zegt ze en dan ziet ze Lana hun richting op komen, "˜Daarbij hoop ik echt dat ik het fout heb en ze die moordenaar zullen vinden, voordat er dadelijk nog een mooie, gerespecteerde vrouw vermoord wordt.' Met dit laatste doelt ze overduidelijk op zichzelf.
"˜Overigens, wie is die Rebecca Leicester dan?'

Als Lana vlakbij is, kijkt ze langs haar heen naar Finlay die verderop staat. Hopelijk zouden ze elkaar vandaag nog even kunnen zien.

Debbert · 6e jaars **Woonplaats:** HPF

Elvin Millbrooke

Elvin kijkt verward op als hij twee mensen binnen hoort komen. Hij zat zo in zijn papieren verzonken, dat hij de deur niet open had horen gaan. Hij staat op en ziet dan een bekend gezicht, Tristan. Die kent hij wel. Hij heeft hem regelmatig voorbij zien lopen, zijn eerdere werkgevers waren altijd vol lof over hem te spreken. Ja, Tristan was wel een voorbeeld voor Elvin.

'Hallo Tristan!' roept Elvin enthousiast en pakt gretig het stapeltje papier aan, die hij snel in zijn tast stop. 'Ik heb inderdaad mijn huiswerk wel gemaakt! Ik heb de stambomen uitgeplozen en ik heb de geschiedenis van het dorp ook uitgezocht! En ik ben erachter gekomen dat ene Rebecca hier heeft gewoond en toen is verhuisd, maar niemand weer waarom en nu is ze ook, net als wij, onderzoekster!' verteld hij gretig en kijkt Tristan met grote puppy ogen aan. 'Ik vind het trouwens echt een eer, dat ik mijn eerste solo onderzoek met jou door mag brengen!'

Dan hoort Elvin de stem die hem niet al te aardig aanspreekt, maar dat deert hem niet. Hij is zo excited! 'Hallo,' zegt hij vriendelijk en steekt zijn hand uit naar Rebecca. 'Ik ben Tristan, wie ben jij?'

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana Boyle

Lana glimlacht vriendelijk als ze dichter komt bij het groepje, klaar om David een schitterende grijns toe te werpen.
Maar de glimlach verdwijnt als sneeuw als ze David de naam Rebecca Leicester hoort zeggen.
Haar hersenen beginnen als radartjes te werken, terwijl het gezicht van Rebecca langzaam weer voor haar komt.
'Waar heb je het over?' Ze gaat er geen doekjes rond winden. Ze moet het weten. 'Ze komt toch niet terug ofzo?'
Lana doet geen poging om haar verbazing te onderdrukken en kijkt dan met grote ogen naar Katherine, alsof die het verlossend woord moet geven.
Rebecca en Lana zijn nooit goede vriendinnen geweest, vijanden zelfs...Om het nog zacht uit te drukken.
Ze is er van overtuigd dat Rebecca haar nog heeft willen vervloeken met haar smerige heksentrucjes.
Lana spert haar ogen dan wijdopen.
"Misschien is zij wel de moordenaar...En komt ze nu mooi langs om niet op te vallen en zeker niet beschuldigd te worden.' Fluistert ze onheilspellend naar Katherine, David en Lucy.

Preu · 3e jaars **Woonplaats:** Brabant

Emily loopt richting de trap als ze ineens een enorm kabaal hoort. Nieuwsgierig kijkt ze om de hoek. Ze ziet een berg papier. Waarvan ze meteen ziet dat het met het onderzoek te maken heeft.

Afkeurent kijkt ze naar de door elkaar gevallen documenten die door heel de gang verspreid zijn. Ze knijpt van afgunst haar handen stevig in elkaar als de jongen ook nog eens alles bij elkaar verzameld, op een manier dat alle bladeren gekreukt en gevouwen in een slordige stapel terecht komen. Dan kijkt ze naar de jongen. Ze weet het meteen. Dit is Elvin. Hij doet haar altijd denken aan een jonge hond die je een bal voor zijn neus houdt.

Ze zuchtte en wreef over haar voorhoofd. Niet alleen die moord zou lastig worden.

Als ze verder de gang in kijkt ziet ze ook Rebecca en Tristan staan. Mmm verschillende kwaliteiten samen gevoegd in een team. Dit zou moeten lukken.

Goed nu we allemaal zijn, kunnen we beter een ruimte zoeken waar we onze bevindingen rustig kunnen bespreken. In plaats van het hier allemaal in de gang te bespreken. Ze laat haar blik even rusten op Elvin. Ze draait zich om en loopt richting de kleine kamer die speciaal voor de onderzoekers is klaar gezet om rustig gesprekken te voeren over de vorderingen.

Angel · Hotemetoot

Ohja, Rebecca was een emotioneel wezen. Jup, op en top emoties bij deze dame. Zelfs het dragen van haar tas is een reden om haar emoties weer de vrije loop te laten nemen. "Mijn excuses" antwoord hij netjes op haar commentaar "Ik had niet door dat mijn vorm van beleefdheid een gevoelige snaar zou raken." gaat hij zakelijk verder. Daar laat hij het bij want hij is niet van plan het voor Elvin op te nemen. Die moest maar voor zichzelf leren opkomen.

In ieder geval lijkt Elvin dolblij met zijn komst, hoewel hij betwijfeld of dat wederzijds is. Nouja, misschien kwam Elvin nog wel van pas. "Wat goed!" glimlacht hij breed alsof het een van zijn studenten is "Ik vrees dat ik minder goed voorbereid ben, ik ben net klaar met een ander onderzoek en heb niet meer de kans gehad mij helemaal voor te bereiden" Hij legt zijn hand even vriendelijk op Elvin zijn schouder nu deze hem nog een extra veer in zijn kont steekt. "Ik vind het ook leuk dat jij erbij bent Elvin. Dankzij jou goede voorbereiding hoef ik geen tijd te verspillen aan ingewikkelde inhaalslagen" Precies, want hij gaat Elvin zijn gegevens even overschrijven, bijschaven waar nodig en dan zelf verder onderzoek doen. Elvin bespaart hem zojuist een hoop theoretisch onderzoek.

Dat Elvin Rebecca niet herkent is bijna lachwekkend. Zijn mondhoeken krullen dan ook vermakelijk iets omhoog "Dit is Rebecca Leicester" zijn blik gaat even onderzoekend richting Rebecca "Met kennelijk wat interessante achtergrond informatie"

En daar is Emily al. Omdat zij geen gedag zegt doet hij dat ook niet en houdt hij eventuele kletspraatjes achterwege. Het bespaart hem een hoop moeite. Met zijn aktetas al in zijn hand volgt hij Emily naar een andere kamer. Met een ganzenveer, inkt en wat perkament in de aanslag wacht hij op de anderen. Klaar om Rebecca even flink onder druk te zetten.[/color]

[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Wie is er online