
Tristan opent zijn aktetas en neemt plaats achter een tafel. Met zijn schrijfgerij voor zich wacht hij op de anderen. Zijn blik gaat even naar Rebecca
"Dus je hebt hier gewoond?" voordat ze kan antwoord geven gaat hij verder
"Ik geloof dat het in het belang van het onderzoek is om te weten wanneer je hier hebt gewoond, of je hier familie hebt wonen en wat de reden van je vertrek was" Hij wrijft even bedenkelijk over zijn kin
"Want deze hele situatie is uiterst ongewoon." Tristan keurt Rebecca haar aanwezigheid nu duidelijk af, hoewel hij het alleen subtiel laat doorschemeren. Bij dit soort onderzoeken moest je niet persoonlijk betrokken raken, dat Rebecca dus een oud inwoonster is vind hij een uiterst nare ontdekking. En dan weet hij nog niet eens dat ze niet met open armen ontvangen wordt.Â