[RPG] At the other side of the world (8)

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

"Koning Samuel," stelt Sammie zich kort voor aan Flynn. Hij wordt onderbroken door flink aangeschoten Dominic. Geagiteerd staat Sammie op en rukt de fles uit Dominic's handen.
"Zo is het wel weer genoeg," gromt hij, terwijl hij de fles door een bediende weer mee terug laat nemen.

Hij zucht, en neemt weer plaats tegenover Flynn.
"Je hebt geluk dat jouw pad de onze kruiste," zegt hij. "De mensen worden zo spoedig mogelijk terug naar de aarde gebracht, zodra we de poorten kunnen openen."

Niinza · Professor

Sophia Koontz

In het hotel is Sophia enigszins bijgekomen van de heftige ontsnappingspoging uit de tempel. Iedereen, afgezien van Percival, lijkt in orde te zijn. Plus, er is ook een nieuwe jongen bijgekomen. Sophia heeft nog niet echt aandacht aan hem besteed, ze zit te veel in haar hoofd met Percival. Ze kende hem niet heel erg goed, maar het is toch wel een beetje beangstigend als iemand die zo dicht bij hun stond, doodging.

Ze loopt een beetje te dwalen door het hotel, als ze Daisy ziet. Bij haar zijn Jarrod en Dominic, en de nieuwe jongen. Sophia doet een poging tot een vrolijke glimlach opzetten en loopt hun kant op.
"Hey."
Ze kijkt meteen naar de nieuwe jongen, die net zich aan Daisy heeft voorgesteld.
"Ik ben Sophia."
Ze merkt nu ook koning Samuel op en knikt maar even naar hem.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Flynn staart ongelovig naar Sammie als die doodleuk verkondigt dat hij de koning is.
Hij slikt en knikt dan even kort naar Sammie als eerbetoon.
'Ik ben jullie dankbaar dat ik mee mocht.'
Hij weet niet hoe hij het anders zou gered hebben, en hoe lang hij nog in leven zou zijn geweest.

Hij zet zijn leeg glas opzij, van de thee, en laat zijn blik dan over Sophia gaan.
'Hey.' Hij glimlacht en geniet stiekem van al het vrouwelijk schoon.
En dan heeft hij er nog maar twee gezien!

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Samantha rolt met haar ogen als Noah haar verlaat om zich te gaan douchen. De tweede keer vandaag dat hij wegloopt. Ze zucht en drinkt haar glas met het overheerlijke goede dat alcohol heet in een teug leeg. Ze kijkt Dominic even aan en als die vervolgens ook nog besluit niet in haar gezelschap te verblijven, besluit ze dat het tijd is om zich ook maar even op te frissen. No way dat iemand haar dan nog zal kunnen weerstaan. Ze laat haar glas bijvullen en vertrekt naar haar kamer.

Niet veel later verschijnt Samantha weer beneden. Ze heeft een sexy zwart jurkje aangetrokken en hoge hakken. Haar haren zijn nog ietwat nat, waardoor het geheel een ietwat nonchalante uitstraling krijgt. Het feit dat ze zowat geen nagel meer overheeft, negeert ze nu maar even. Het is tijd voor nog wat alcohol.
Ze ziet nog net hoe Sammie de fles alcohol van Dominic afpakt en rolt even met haar ogen. Samantha bemachtigd een nieuwe fles, neemt een flinke slok en vult dan twee glazen. Hiermee loopt ze doodleuk naar het groepje toe.

"˜Hey sexy,' ze kijkt Dominic met een uitdagende blik aan en houdt hem het glas voor. Samantha vindt dat Dominic wel wat goed te maken heeft, nadat hij Noah zojuist heeft weggejaagd. Daarbij ziet Dominic er ook goed genoeg uit. Ze kijkt even naar de arm van Dominic om Jarrod's schouders heen en propt zich er dan subtiel tussen, waardoor zijn arm nu om haar heen ligt :')

Alice · Lid Wikenweegschaar **Woonplaats:** Rapture

Jarrod Michaelis

[...]

Als ze weer bij het hotel aan komen, is de blos op zijn wangen nog steeds niet verdwenen. Zijn hart gaat tekeer en hij schrikt zich dood als Dominic weer tegen hem begint te praten. Zijn wangen worden nog roder. Hij wil tekeer gaan tegen de ander, maar besluit zich in te houden. Hij zette zichzelf alleen maar voor paal op deze manier.

Als ze zich bij Noah en Samantha voegen, voelt hij zich meteen aangesproken als Dominic zegt dat je verdriet wegdrinken zwak is. Hallo, Mr. Alcoholic hier. Ook Noah lijkt niet van zijn commentaar gedient te zijn en gaat ervandoor. Jarrod wil achter hem aan (het is niet alleen Noah, er is alcohol bij hem), maar dan merkt hij Rose op, die achter de prins aan loopt. Wait, Rose?

Voor hij van de verwarring bekomen is, krijgt hij een fles drank in zijn handen geduwd. Zijn ogen worden wat wijder en hij begint te drinken alsof hij weken niets gedronken heeft. Alcohol. His personal heaven. Redelijk gewillig laat hij zich meetrekken door Dominic, zich steeds beter voelend met zijn drank. Hij sputtert dan ook tegen als de fles van hem afgepakt wordt. Voordat hij hem weer van Dominic over kan pakken, heeft Sammie de fles al weg laten halen.

Automatisch zoeken zijn ogen naar een andere fles. Daisy komt erbij en ze ziet er niet gelukkig uit. Natuurlijk niet, Noah was er nu weer met een ander meisje vandoor. Samantha komt doodleuk in een jurk aanzetten. Hallo, Percival is net gestorven? What the hell? Ze gaat ook nog tussen hem en Dominic in staan, waarna ze met Dom begint te flirten. Jarrod heeft het wel gezien. Half aangeschoten, trekt hij Daisy in een onhandige omhelzing. "Noah is gemeen.." Mompelt hij in haar oor. "En Samantha is raaaar."

Margo · Professor **Woonplaats:** Mystic Falls

Daisy Pocock

Daisy komt al in een iets betere stemming wanneer de jongen haar vrij hartelijk begroet. Misschien is het niet slecht dat er ook iemand is om mee om te gaan die niet echt lijdt onder wat er met Percival gebeurd is. In ieder geval kan hij haar een beetje afleiden. 'Daisy,' antwoordt ze met een klein glimlachje.

En dan komt Sophia erbij staan. Sophiaaa <3 Die heeft ze echt al lang niet meer gesproken. 'Dit is Flynn,' deelt ze mee aan Sophia, want hij schijnt te vergeten dat zij zijn naam nog niet kent.

En dan komt er een minder leuk persoon bij staan. Samantha. Daisy rolt met haar ogen en laat zich in een omhelzing trekken door Jarrod. De woorden die hij in haar oor mompelt, sijpelen langzaam in. Ze knikt even. 'True, en-' ze kijkt even naar Samantha die alweer aan het flirten is, ditmaal met Dominic in plaats van Noah, 'true,' baamt ze beide dingen die hij gezegd heeft. Ze grijnst even naar hem.

Angel · Hotemetoot

Noah Taylor

Noah trekt beledigt zijn wenkbrauwen op als Rose zegt dat hij blijkbaar niemand nodig heeft. Een beetje waar, hij doet graag alsof. "En waarom denk je dat ik dat nodig heb?" Hij laat haar dan ook vrijwillig los als zijn aanraking duidelijk niet gewenst is. "Best" mompelt hij dan ook duidelijk op zijn teentjes getrapt. Hij heeft Rose niet nodig om hem te troosten. Hij heft zijn glas even alsof hij een toost uit gaat brengen "Precies!" beaamt hij het feit dat hij haar niet nodig heeft.
Hij blijft wel hier, op zijn kamer zodat hij geen last heeft van wijze woorden van Dominic, Rose, zijn broer of zijn vader. Hij zet de fles / zijn vriend dan ook neer op het nachtkastje en houdt de deur hoffelijk maar nogal spottend voor Rose open. Zijn blik gaat even naar buiten, blijkbaar zijn Daisy en Jarrod ineens vriendjes. Iedereen is vriendjes na Percival zijn dood. Zelfs Sam hangt om Dominic heen. Ugh. "Ik wist niet dat we een afscheidsfeestje hielden voor Percival" mompelt hij sarcastisch als hij Sam helemaal opgedoft ziet "En blijkbaar heb ik geen uitnodiging gekregen" Hij rolt even met zijn ogen en laat de deur dan los. Rose heeft zelf handen en kan best zelfstandig de kamer verlaten.
Sacherijnig duikt hij in de kast met de alcohol voorraad om gefrustreerd wat labels van flessen te lezen en de flessen te verschuiven. Nogal hardhandig sluit hij de gordijnen, hij wil rust en stilte, hoewel de luide muziek anders doet vermoeden. Met zijn glas en de fles gaat hij op de grond in de hoek van de kamer zitten.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose kijkt Noah nogal aangedaan en verontwaardigt aan maar besluit niks te zeggen wanneer hij de deur haast spottend voor haar open houdt. Hij had drank op en wist niet hoe hij z'n verdriet moest verweken, niet bepaald het juiste moment om te gaan kibbelen nu.
Haar blik schiet ook even naar de rest toe die buiten staat en probeert zich in te houden niks tegen Noah in te brengen, al maakt hij het haar soms wel moeilijk. Wanneer hij zich dan ook weer omdraait om zich te werpen op de kast met drank, slaakt ze een diepe zucht. Hij wist echt niet beter en het ging er niet beter op worden. Ze besluit dan ook maar dat haar aanwezigheid compleet nutteloos is en gewoon maar weg te gaan.
Jammer dat ze alleen nog een laatste keer achterom kijkt en hem zo in een hoekje ziet zitten. Argh. Ze doet de deur weer terug dicht en slaat haar ogen ten hemel. Geduld is een schone zaak.

Rose draait zich weer om en loopt recht en vastbesloten op Noah af. Ze pakt hem zijn glas uit de handen en zo ook de fles drank. "Sta op." verplicht ze hem dan haast. "Kom op, sta op, verman jezelf. Als het je toch niks doet en je er gewoon om kan drinken, dan moet je dat niet zielig in een hoekje gaan doen." Ze pakt hem dan ook bij een arm en dwingt hem haast tot overeind staan.
"Het was maar een vriend of niet? Gewoon nog een wezen van vlees en bloed, wellicht een vriend, maar that's it. Bovendien heb jij er wel meer ervaring mee, met de dood bedoel ik." Okay, ze heeft nu al spijt van elk woord dat haar mond verlaat op het moment, maar het is niet anders. Ze moest op de een of andere manier toch tot hem door moeten kunnen dringen? Wanneer zou hij het er nu verdomme eens allemaal uit gaan gooien? "Ach, wat maakt het ook uit. Mensen komen en gaan nu eenmaal. Niks aan te doen."
Come on Noah, toon nu eens je menselijke kant.. don't let me hurt you too much.

Darren · Volleerd Tovenaar **Woonplaats:** Assiah.

Dominic Logan

Dominic zendt een charmante glimlach naar Daisy als ze zich bij het steeds groter wordende groepje voegt. Een negatieve energie komt van haar af, wat hij voor het gemak afschuift op Percival's dood. Dat Noah te veel met Samantha optrekt, en dat in vrouwentaal vaak gelijk staat aan vreemdgaan en dus reden voor een ruzie, is ook mogelijk, maar te gecompliceerd en daar had hij nu geen zin in. Of ooit. Flynnstone lijkt de toegevoegde waarde erg op prijs te stellen, en Dominic plaatst hem meteen in het hokje van 'mannen-waarvoor-het-woord-'vrouw'-gelijk-staat-aan-borsten'. Geamuseerd kijkt hij hem aan, maar wordt al snel uit zijn entertainment gehaald door meneer de koning die besluit zichzelf het recht te geven hem van zijn alcohol te ontdoen.

"King,'' gaat hij ietwat beledigd tegen Sammie in. "Ik was pas net begonnen. En tot de poorten open gaan, vind ik dat jullie zo gastvrij moeten zijn om al de aardlingen van alcohol te voorzien, zodat ze wat troost kunnen krijgen en hun depressieve emoties kunnen achterlaten op de bodem van een lege fles. Of gewoon omdat ze het lekker vinden. Persoonlijk had ik een prima leven op de aarde, en om de één of andere reden zit ik nu hier.'' [/oneindig gelul]

Iedereen, blijkbaar zelfs Sophia, lijkt vreselijk aangedaan door het verlies. Dom bijt op zijn onderlip als een sexy figuur zich naar hun toe beweegt. Oeh la la. Samantha. Een lichte frons verschijnt op zijn gezicht als de vrouw subtiel tussen hem en Jarrod glipt. Zijn uitdrukking verandert al snel in een wederom geamuseerde.

"Hoor eens wie het zegt.'' Dominic neemt het glas dankbaar aan en neemt een slok. "Dat klonk al iets beter dan de openingszin slash suggestie Noah te bezatten. Je gaat vooruit.'' complimenteert hij haar.

Angel · Hotemetoot

[color=#8080BF]Noah Taylor

Noah kijkt verbaasd naar Rose op. Was dat een commando? Hij trekt even een wenkbrauw op, het is tenslotte Rose. Met enige tegenzin maar braaf laat hij zich overeind helpen door Rose. "Rustig maar" prutteld hij. En dan klinkt Rose als...well..hem. Ze zijn koel en nuchter en ze snijden door hem heen. Achterdochtig knijpt hij zijn ogen wat toe, waar was ze mee bezig? "Dat Thomas zijn geheimpje met jou gedeeld heeft betekend nog niet dat jij mij kent." sist hij met een trillende onderlip. Ze drijft de spot met hem. Ze gebruikt zijn eigen koelheid nu tegen hem. En Noah bijt. Alleen misschien niet helemaal zoals Rose het zou verwachten.

Met een grom draait hij haar om en duwt hij haar hard tegen de muur. "Stop ermee!" blaft hij haar toe, Rose haar 1 meter regel nu volkomen negerend nu hij zich slechts op enkele centimeters afstand bevind. Met ogen vervuld van woede kijkt hij in de hare die zo dichtbij zijn dat hij bijna zijn eigen spiegelbeeld kan zien. En dan ebt de woede uit zijn ogen even plotseling weer weg en maken plaats voor een verwarde en schuldige blik. Ontzet laat hij haar arm los en vergroot hij de afstand tussen hen weer. Had hij haar pijn gedaan? "Het was niet mijn bedoeling om.." beschaamd richt hij zijn blik op de vloer. Bang om angst in haar ogen te zien, er was een grote kans dat ze hem niet eens meer zou willen troosten ook al werd ze ervoor betaald. " Sorry" fluisterd hij. Hij strekt zijn hand even uit en trekt hem dan vertwijfeld weer terug. In stilte staart hij naar de vloer "Wees asjeblieft niet bang" zijn stem klinkt afgeknepen "Ga niet weg" hij bijt even op zijn lip voordat hij met een krakende stem nog iets fluisterd "Asjeblieft" Hij wil wel een knuffel nu. Hij wil de geur van haar haren opsnuiven en haar troostende woorden horen. Hij wil haar vastpakken en niet meer loslaten omdat ze hem op de een of andere manier zo lijkt door te hebben. Omdat hij net als Thomas een keer getroost wil worden, oprecht getroost worden.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Rose weet even niet wat haar overkomt wanneer Noah haar opeens hard tegen de muur duwt. Ze schrikt er behoorlijk van, en dat is nog zacht uitgedrukt. Hij doet haar pijn en ze durft geen woord meer uit te brengen. Ze kijkt hem angstig aan met ingehouden adem, de woede is uit zijn ogen af te lezen, het is haast te voelen met hoe dicht hij nu bij haar staat.
En dan wanneer ze nog meer woede en pijn verwacht, laat hij haar plots los en vergroot de afstand tussen hun twee. Ze durft nog net schokkerig uit te ademen terwijl ze haar blik niet van hem afwendt, voor het geval hij weer om zou slaan.

Ze kijkt hem angstig en zwijgend aan wanneer hij wat verontschuldigende woorden fluistert. Ze moet haar knieen en handen in bedwang houden om niet te trillen van de schrik. Dit had ze niet zien aankomen. Niet zo..

Heel voorzichtig haalt ze even diep adem, bang dat als ze dat te hard zou doen, hij misschien weer tegen haar uit zou vallen. Met een trillende hand veegt ze een pluk haar uit haar gezicht.
Ze volgt elke beweging, hoe hij zijn hand even naar haar uitstrekt maar die vervolgens weer terug trekt, hoe hij zijn blik op de grond richt en haar niet aan durft te kijken.
Ze wordt overwelmd door een dubbel gevoel wanneer hij met een afgeknepen stem van haar vraagt niet bang te zijn. Dat was haast onmogelijk, vooral na zijn plotse omslag zonet. Maar de toon in zijn stem, het krakende, hoe hij haar haast smeekt.. Het doet haar inzien en beseffen waarom hij zo anders is dan Thomas. Mensen houden niet van de duistere kant van het leven, de dood. Het maakt ze bang en er is weinig sympathie voor. Vooral als hij zelf zo kil van zichzelf is. Hij kan zich niet uiten zoals Thomas dat wel kan. Niemand die iemand in de armen wil nemen om te troosten terwijl hij elk moment om kan slaan en je van woede iets aan zou kunnen doen.
Terwijl dit besef langzamaan tot haar doordringt hoort ze hem brekend fluisteren niet weg te gaan. Zijn 'alsjeblieft' doet haar van binnen toch wel iets, het breekt haar ergens, het simpele woordje bevestigt namelijk al hetgeen wat er zojuist door haar heen ging.

Langzamaan komt ze dan ook weer in beweging. "Noah.." verlaat het zachtjes haar mond, waarna ze zich voorzichtig toch weer wat dichter bij hem durft te begeven, ergens toch nog altijd bang dat hij weer elk moment zou kunnen uitvallen tegen haar. Langzaam maar zeker wordt de afstand tussen de twee dan voorzichtig toch wel kleiner, waarna Rose met nog altijd trillende handen - ze is nog niet helemaal van de schrik bekomen - haar armen om zijn hals heen slaat. "Het is oke zo, het is in orde.." fluistert ze zachtjes.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

De ondankbare nieuweling heeft al geen aandacht meer voor hem. Sammie zucht, leunt achterover, neemt zijn bril af en masseert vermoeid zijn oogleden. Hij opent zijn ogen weer en zet zijn bril goed terug.

Als Dominic dan ineens tegen hem uitvalt over de alcohol, staat hij kwaad op.
"Dit soort brutaliteit wordt niet geaccepteerd," zegt hij, zijn stem verheffend. "Zolang jij in Alusia bent val je onder het koninklijk gezag - ik dus. Jij gaat mij al helemaal niet vertellen wat ik jou wel of niet moet toestaan. Er is zojuist een nobele Alusiaan gestorven voor jóuw doel dus je ziet je maar te gedragen, of ik laat je verbannen naar de tussenwereld!"
Hij slaat kwaad het nieuwe glas alcohol uit zijn hand, dat op de grond stukvalt.

Angel · Hotemetoot

Noah Taylor

Noah verwacht eigenlijk niets van Rose, zeker niet als ze als een bang hertje op haar plek blijft staan. Toch verbaasd het hem niet, hij verwacht eigenlijk niet eens dat ze blijft. Wanneer ze dan ook zachtjes zijn naam uitspreekt kijkt hij langzaam naar haar op. Ze rent niet weg maar begeeft zich dan langzaam naar hem toe waardoor Noah automatisch zijn adem in houdt. Misschien doet de alcohol nu dan toch nog iets goeds door de pieken die het geeft in zijn emoties. Hoewel hij altijd een opvliegend typje is geweest versterkt het nu ook de emotionele kant. Wanneer Rose dan ook haar handen, die opvallend trillen, om hem heen slaat laat hij opgelucht zijn adem weer ontsnappen. "Het spijt me" mompelt hij nogmaals waarna hij zich aan haar omhelzing overgeeft. Voordat de tranen uit zijn ogen dreigen te vallen verbergt hij zijn hoofd in haar haren. "Percival is dood" hakkelt hij, alsof hij het nieuws nu pas te horen heeft gekregen. "Percival was mijn vriend" fluistert hij waarna zijn lichaam lichtjes schokt. Niet vanwege een onwijze huilbui maar omdat hij moet lachen. "Mijn enige vriend is dood" lacht hij door zijn tranen heen zijn emoties nu duidelijk in een achtbaan. Zijn gelach eindigt weer in een snik. Percival was als een broer en een vriend. Percival wist vanaf het begin alles over Noah en Thomas en koos nooit partij. Hoewel ze er nooit echt over gesproken hadden had Percival zich nooit raar rondom hem gedragen, nooit.

De tranen stoppen uiteindelijk weer terwijl Noah leeg voor zich uit staart naar de muur waar hij Rose zojuist nog tegenaan had geduwd. Thomas zou zo boos op hem zijn als hij het wist. Of niet. Thomas was diegene die zich altijd goed wist te beheersen. Met een diepe zucht richt hij zijn hoofd weer op en haalt hij even verward een hand door zijn haar. Overspoelt door al zijn eigen emoties en het feit dat hij die toont waar Rose bij is. Met een laatste achtergebleven snik haalt hij zijn neus op. Hij laat zijn blik even op Rose rusten en plaatst zijn voorhoofd dan tegen het hare. Teveel onder invloed van de alcohol om door te hebben dat iemand zich gezien de geringe afstand ongemakkelijk zou kunnen voelen. "Ik beloof je dat ik je nooit met opzet pijn zal doen." Fluistert hij met een enigszins dubbele tong, maar dronken mensen zeggen de waarheid nietwaar. "Dat zweer ik" Hij wil niet dat ze bang is, ze mocht niet bang zijn, nooit niet. Samantha had hij in het verleden ook wel meer dan eens de stuipen op het lijf gejaagd maar dat was anders. Rose was te puur. Zich totaal niet bewust van het feit dat zijn vader op dat moment woorden uitspreekt die hem opnieuw va streek zouden kunnen maken. Hoewel hij zijn woede waarschijnlijk graag op Dominic los liet.

Melody · Hotemetoot

Rose Pocock

Stilletjes luistert ze naar de woorden die z'n mond verlaten, voelt ze hoe hij zich uiteindelijk overgeeft en zijn gezicht verbergt in haar haren, hoe hij van de ene emotie over gaat in de andere. Ze laat hem rustig alles even uiten, hij had genoeg aan haar als luisterend oor nu, als uitlaatklep.

Zwijgend kijkt ze hem aan wanneer hij een beetje tot zichzelf lijkt te zijn gekomen en de tranen in ieder geval gestopt zijn. Onbewust houdt ze haar adem in wanneer Noah weer dichter bij haar komt. Nouja, heel dichtbij. Ze kan elk detail van z'n gezicht in zich opnemen wanneer hij z'n voorhoofd tegen dat van haar plaatst, z'n nog betraande ogen, tranen die nog niet opgedroogd of weggeveegd zijn, z'n natte wimpers. Het voelt nogal ongemakkelijk, vooral omdat hij ook nog eens onder invloed is van drank.
Ze blijft hem aankijken wanneer hij zachtjes wat woorden begint te fluisteren. Er vormt zich een brok in haar keel wanneer ze hem zo hoort. Ze wendt haar blik even van hem af, en dat lukt alleen door naar de grond te kijken. Ze laat de woorden even goed tot haar doordringen, voor ze weer naar hem opkijkt en zachtjes knikt. Hij zou haar niks aan doen met opzet, maar onwillekeurig schieten haar gedachten weer terug naar een kort poosje terug, hoe bang ze was geweest toen hij haar zo vol woede tegen de muur duwde. "Oke.." fluistert ze uiteindelijk zachtjes.

Even is het stil. Ongemakkelijk en stil. Ze bijt eventjes op haar lip en kijkt vervolgens weer naar hem op. Voorzichtig legt ze haar handen om zijn gezicht, terwijl ze haar gezicht wat verder van hem houdt nu, zodat ze niet meer met hun voorhoofden tegen elkaar aan staan. "Je bent niet alleen Noah. Hij is niet je enige vriend geweest." probeert ze hem zachtjes duidelijk te maken. "Je hebt Thomas.. Daisy.. Samantha desnoods.." Ze brengt aarzelend uiteindelijk toch een licht glimlachje op. "En.. Mij?"

Trijn · Opperste Hotemetoot

Poging 2

Flynn zit zwijgend naar de flessen drank te staren die in zijn omgeving staan.
De verleiding is zéér sterk. Drank is goed. Zeker om ontspannen meisjes te kunnen binnendraaien. Zelfs een blauwtje lopen is leuk als je genoeg alcohol in je bloed hebt liggen stromen.

Hij ontwaakt uit zijn bedenkingen, en heeft best een maffe grijns op zijn gezicht door die gedachten, maar komt tot de realiteit door Sammie die bruut rechtspringt en een glas uit Dominics hand duwt terwijl hij een tirade op hem afvuurt.
Ziet er niet zo goed uit.
Flynn krabbelt snel overeind, voordat het uit de hand gaat lopen.
Je weet nooit...
Verzachtend legt hij een hand op Doms schouder en kijkt hem rustig aan.
'Misschien moeten we even kalmeren?'

[RPG] At the other side of the world (8)

Wie is er online