[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana kijkt zwijgend naar Finlay in de hoop dat hij eindelijk een paar woorden zal terug fluisteren.
Ze bijt op haar lip als ie iets mompelt over heren die beleefd zijn.
Hmpf, niet alle heren zijn beleefd hoor. X.X
Net als ze iets wil zeggen, hoort ze de stem van Lucy door haar trommelvliezen gaan waardoor haar nekharen overeind gaan.
Met een giftige blik kijkt ze opzij en wil net reageren als Finlay in haar plaats antwoordt.
Oh, gaan we het zo spelen? Lana de marionet?

Ze laat haar blik snel over de onderzoeker gaan, die net is binnen gekomen, en probeert zich op die man te concentreren.
Straks gaat die arme knaap nog rare dingen denken.
Lana ontspant dan lichtjes, en laat haar adem ontsnappen, als Finlay met zijn hand over de rug van haar hand gaat en luchtig tegen Lucy zegt dat ze binnen een maand gaan trouwen.
Lana kijkt kort opzij naar Lucy maar weigert van een woord te zeggen.
Hoe durft dat snertkind zomaar naast haar te gaan zitten!
'Bij nader inzien, heb ik het gevoel dat ik te dicht zit om te luisteren naar de onderzoekers. Ik wil niet met mijn neus op de feiten zitten.' Ze laat haar blik over de dossiers gaan die Oliver net op een tafeltje heeft gelegd.
Lana staat recht en neemt haar parasol die ze netjes op haar schoot had gelegd.
'Prettige dag verder, juffrouw Masin.'

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

David knikt naar Isabella die hen passeert en hen een goedemorgen wenst. "Goedemorgen." Beantwoordt David haar.
Ze wordt gevolgd door één van de onderzoekers die hen zegt dat ze beter naar binnen kunnen gaan. David slaat zijn ogen eventjes op. De rest was nog niet mee hoor.

Desondanks had hij het net zelf voorgesteld, dus moest hij maar volgen. David volgt Lucy en Hank naar binnen terwijl deze laatste vraagt of de onderzoekers veel zouden verdienen. Hij krijgt een glimlach om zijn lippen door Lucy's antwoord.
"Waarschijnlijk inderdaad een pak meer dan wij doen." Vult hij aan.

Eens binnen, kijkt hij toe hoe Lucy naast Lana en Finlay gaat zitten. Hij trekt eventjes een wenkbrauw op. 'Noemen ze dat subtiliteit?'
Hij slaat zijn armen eventjes over elkaar en gaat tegen de muur leunen terwijl hij het in de gaten houdt.
Ugh... David wordt gek van het hele schijnheilige gedoe en laat zijn adem ontsnappen.
Hij zet zijn blik op neutraal en staart naar Oliver die vooraan staat en naar hen knikt. David knikt enkel eventjes kort terug.

Hij is afgeleid als hij vanuit zijn ooghoeken Lana ziet opstaan. Heeft hij daar een kans?

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Finlay's ogen vernauwen zich als Lana op wil staan en weg wil lopen. Deze verloving was verschrikkelijk. Lana zette met haar jaloerse gedrag hem te kijk. Zijn goede naam ging eraan! Nog meer openbaar drama en zijn klantenaantal zou te drastisch gaan dalen bij de bank. Nouja, niet dat de bank concurrenten had, maar...

Finlay stoot een klein lachje aan.
"Ach, doe niet zo raar," zegt hij, terwijl hij lichtjes aan haar rok trekt. "Zit, Lana. Zit."
Dit laatste wat venijnig uitsprekend, kijkt hij Lana dwingend aan. Ze zou nu maar beter luisteren...

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana slikt als ze zijn venijnige stem zachtjes hoort weerklinken, maar net hard genoeg zodat zij het hoort.
En wat vernederend dat hij aan haar rok trekt!
Ze laat zich op haar stoel zakken, zorgvuldig ontwijkend dat ze per ongeluk tegen Lucy zou zitten, en bijt verstikt op haar lip.
Ze legt haar parasol neer, gaat met een hand even door haar haar en probeert een snik te onderdrukken.
Ze probeert niet te denken aan het feit dat Lucy waarschijnlijk héél hard aan het genieten is van dit moment.

Haastig haalt ze een zakdoek tevoorschijn en dept die tegen haar ogen aan vooraleer de tranen de kans krijgen om te ontsnappen.
Ze sluit haar ogen dan even terwijl ze zich probeert te herstellen.
Ik doe zo mijn best, en nog steeds niet toont hij dat hij van me houdt.
Ze kijkt zwak opzij naar hem, met een ietwat gebroken blik en vouwt haar handen dan plechtig op haar schoot.
Hij houdt niet van me.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Lucy voelt een steek als Finlay meedeelt dat Lana en hij binnen de maand al gaan trouwen. Ze wist dan wel dat dit zou gaan gebeuren, maar dan nog vindt ze het geen leuk idee. Vanuit haar ooghoek ziet ze hoe Finlay Lana's hand aanraakt.
Ze haalt even diep adem en wilt net een faí§ade gaan ophouden over hoe fijn dat wel niet is, als Lana recht gaat staan en ergens anders wilt gaan zitten. Haar zin is meteen weer goed en ze geniet hoe Lana zichzelf nu voor schut zet. Helemaal als Finlay haar vervolgens weer dwingt te gaan zitten. Het perfecte huwelijk, denkt ze vals bij zichzelf.

"˜Wat fijn voor jullie beiden dat jullie gaan trouwen,' zegt ze met een –gemaakte- glimlach, terwijl ze Lana even soortvan bemoedigend aanraakt. "˜Jullie zullen vast een interessant koppel vormen. Heb je al je bruidsmeisjes uitgezocht? Oh en je zal nu wel even nog wat meer op je figuur letten dan, voor in die mooie jurk straks.'

Angel · Hotemetoot

"Fijn om te horen" Tristan glimlacht "Met mij gaat het prima, dank u" Einde gesprek. Tristan is niet erg goed in persoonlijke gesprekken aanknopen. Uitzonderingen daargelaten. Juffrouw Dupoix was een collega en dus een extra reden om formeel en zakelijk te blijven. Het voorkwam altijd een hoop narigheid. Als Olivier even stopt, stopt Tristan ook. Hij voelt zich nu even als Elvin, een brave volger en het begint hem langzamerhand te irriteren. Hij zucht even zacht als Olivier voor de verandering weer de leiding neemt. Nieuwsgierig volgt hij dan ook even zijn blik als Olivier plots zijn hoofd draait en afgeleid lijkt. Aah vrouwen. Olivier was dus echt een mens van vlees en bloed. Wie had dat ooit gedacht [/sarcastisch].

Ook Tristan tovert zijn meest vriendelijke en warmhartige glimlach te voorschijn. Over enkele minuten zou dat toch geen verschil meer maken. Onderzoekers werden vaak gecombineerd met de woorden argwaan en achterdocht. Op wat roddels na, waren de meeste mensen na de eerste kennismaking altijd een stuk minder open. Hij neemt netjes naast Olivier plaats en recht zijn rug. Zijn handen vouwt hij achter zijn rug terwijl zijn aandacht even wordt getrokken naar het gedrag van de heer Talbot en zijn verloofde. Omdat hij niet wil staren kijkt hij weer weg en laat hij zijn blik over de andere aanwezigen gaan. Bij oogcontact knikt hij even vriendelijk. Formaliteiten, uch.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana probeert het niet aan haar hart te laten komen, als Finlay niet meteen een krimp geeft, maar héél stiekem is haar hart lichtjes aan het afbrokkelen.
Nog nooit had een man haar zo vernederd/genegeerd/niet lief gehad.
En hij is dan nog nota bene haar verloofde/toekomstige man.

Ze slaat haar ogen neer en wil wachten tot de onderzoekers van start gaan als Lucy haar - ugh! - haast liefdevol vastneemt in een korte reflex.
Het voelt haast aan alsof ze net haar huid heeft verbrand aan iets.
'Dank je.' Mompelt ze zwak. De moeite niet meer willen doen om venijnigheid naar boven te halen.
Ze is mentaal even op.
'Nee, we hebben nog geen bruidsmeisjes. We hebben nog tijd.' gaat ze mompelend verder en kijkt Lucy met een weinig overtuigende glimlach aan.
Lana kijkt naar haar handen, alsof ze het meest fascinerende voorwerp zijn op de gehele aardbol, als Lucy iets over haar lijn zegt. No.Respond.

Lana onderdrukt een zucht en kijkt even rond in het zaaltje om te zien hoeveel volk er ondertussen aanwezig is.
Kort laat ze haar blik op David rusten en zet zich daarna terug goed om dan te ontdekken dat er nog een onderzoeker is gearriveerd.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Finlay glimlacht om het venijnige gedoe een beetje te verbergen voor Lucy, al weet hij dondersgoed dat ze het doorheeft. Gelukkig, Lana gaat zonder verder morren zitten. Als hij ziet hoe ze haar ogen afdept - en Finlay heeft dondersgoed door dat ze tranen probeert te onderdrukken - richt hij zijn blik maar aan Lucy. Hij is niet gediend van die dramatiek. Van alle vrouwen in de wereld heeft hij natuurlijk een gearrangeerd huwelijk met de meest dramatische.

Chapeau, Lucy. Hoe ze het flikt om er zo vrolijk en beleefd onder te blijven onder deze situatie was hem een raadsel. Jammer dat ze, afgezien van zijn genereuze giften af en toe, arm is. Anders had hij de verloving afgeblazen en Lucy ten huwelijk gevraagd.

"Ach, we hebben pas net besloten eerder te gaan trouwen," neemt hij het gesprek maar over als Lana een beetje stilvalt. "Dus van regelen is nog niets gekomen. Maar dat komt helemaal in orde."
Hij glimlacht, zoekt even Lana's blik op en kijkt dan voor zich uit. Dat die onderzoekers maar snel mogen beginnen.

Preu · 3e jaars **Woonplaats:** Brabant

Emily loopt behoedzaam achter de heren aan mee naar binnen. Dit was een van de belangerijkste momenten van het onderzoek. Alle mogelijke verdachten in een ruimte. De zaal is nog niet helemaal voor maar er zitten al aardig wat mensen.

Ze herkent de gezichten van de foto´s in de dossiers.

Ze plaatst zich naast de heren en zet haar koffertje op de grond. Dan gaat ze alle gezichten langs in de zaal, en neemt ze zorgvuldig in zich op.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana laat haar blik op haar handen rusten, terwijl Finlay een praatje gaat slaan met Lucy. Ze gaat niet reageren. Deze keer niet.
Zelfs niet op zijn vluchtige blik die hij naar haar werpt.
Als Finlay een mak lammetje wil, dan zal hij het krijgen.
Ze laat een stukje van haar parasol tussen haar vingers glijden en glimlacht als Emily binnen komt en doorloopt naar de twee mannelijke onderzoekers.
Vreemd dat vrouwen dit beroep mogen uitvoeren. En ze zag er best goed uit, ook qua kleding. Franse stijl? Like!

Lana besluit dat ze na de bespreking snel een praatje moet doen met de vrouwelijke onderzoeker - Emily - om haar te vragen hoe ze aan die prachtige kleding is geraakt.
Ze laat met een glimlach haar ogen over de kledij gaan, die leuke accentjes en de subtiele afwerking van kant. Ja, zo'n jurk moet ze ook hebben!

Afbeelding

Oliver glimlacht als hij al snel de vergezelling van Emily en Tristan krijgt.
Elvin zal zo wel heus opduiken, hij is zelfs lichtelijk verbijsterd dat hij nog niet hysterisch achter zijn rug staat en wild aantekeningen maakt over alles wat hij ziet in de ruimte inclusief de bewoners.
Zelfs een stofdeeltje die voorbij dwarrelt zou de overijverige jonge knaap nog neerpennen.
Oliver amuseert zich even met zijn gedachte en geeft dan een zacht klopje op het tafeltje voor zijn neus.
'Mogen we even jullie aandacht, beste?'

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

David kijkt toe hoe Finlay aan Lana's kleed trekt om haar terug te doen zitten. Hij kijkt ontzet. Ze is geen lappenpop hoor!
David trekt een gezicht en slaat zijn armen over elkaar. Het liefst van al zou hij Finlay eens goed de les spellen over hoe hij moet omgaan met vrouwen - en zeker Lana - maar hij beheerst zich.
Als hij ziet hoe Lana haar ogen afdept omwille van de tranen die zich opdringen is hij helemaal ontzet. Hoe durft Finlay haar in godsnaam zo kleineren?!
Hij zou veel beter voor Lana kunnen zorgen dan die Finlay-kerel.

David kijkt naar Lana en probeert haar blik te vangen. Als ze haar blik eventjes opricht naar hem, krijgt David het moeilijk. Een steek gaat door zijn hart als hij beseft hoe hard Lana nu gekwetst is, wat hij heel goed ziet aan haar blik.
Hij wil iets doen, iets zeggen, maar weet niet wat.
Het enige dat hij kan doen is Lana aankijken en hopen dat ze beseft hoe erg hij het vindt voor haar. Hij zou haar wel liefhebben...

Ondertussen is hij al helemaal uit het oog verloren dat er onderzoekers binnengekomen zijn. Het enige waar hij oog voor heeft is Lana.
Pas wanneer Oliver op de tafel klopt om aandacht te trekken, wendt David zijn blik heel eventjes af. Een zucht ontsnapt aan zijn lippen.

Melody · Hotemetoot

Isabella merkt in eerste instantie de binnenkomst van de eerste onderzoeker niet op, omdat ze te verdiept is in het stukje theater dat zich voor haar afspeelt, met of course Lana in de hoofdrol, het is ook nooit anders.

Ze kijkt pas op wanneer ook de tweede en derde onderzoeker naar binnen komen. Ze laat haar blik over de drie heen gaan en glimlacht eventjes wanneer die allemaal wat naar de bewoners knikken ter begroeting. Waar was die onhandige jongen die ze gisteren had gezien gebleven?

Isabella laat haar vingers wat door haar lange lokken glijden waarna haar aandacht al gauw weer getrokken wordt door een van de onderzoekers, Oliver. Isabella laat haar blik op hem rusten wanneer hij om de aandacht van de bewoners vraagt.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Lucy knikt alleen maar beleefd bij het antwoord van Lana. Nu Lana niet meer zo heftig reageert, is er voor Lucy gauw het leuke vanaf. Ahja, ze wist dan wel dat dit zou gaan gebeuren. Dat Lana echt in zou gaan zien dat Lucy gewoon beter/leuker is dan zij.
Ze luistert niet echt naar wat Finlay zegt, want het klinkt allemaal veel te echt als hij het zo zegt. Gelukkig hoeft ze verder ook niets meer te zeggen, omdat de onderzoeker om aandacht vraagt.

Lucy gaat wat rechter zitten en richt haar aandacht op de onderzoekers voor haar.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Oliver haalt zijn charmante glimlach boven - Ja, dat heeft ie echt wel. Is gewoon een zeldzaamheid, dus wees vereerd! - terwijl hij naar de inwoners kijkt.
Elk met een eigen gezicht en elk met een alibi. Of net niet! =O

Hij vouwt zijn handen, plechtig, in elkaar terwijl hij zijn blik over de aandachtige inwoners laat gaan. Dit is leuk. Ze in spanning laten wachten. >D
'Ik geloof dat jullie wel weten waarom we hier aanwezig zijn? Wij -' Hij kijkt even opzij naar zijn medecollega's. ' zijn van plan om de moordzaken op Elizabeth Boyle en Thomas Talbot op te lossen. En wees maar verzekerd dat we hier voor tot het uiterste zullen gaan.'
Hij knikt even eervol naar Lana Boyle en Finlay Talbot om zo zijn medeleven naar hun verloren familieleden te tonen.
'Normaal zijn er nog twee collega's maar deze zijn al druk bezig met voorbereidingen te treffen naar het onderzoek toe.'
Niet te geloven dat hij de twee slaapkoppen moet een goede naam geven met een waterdichte leugen. Of waren ze effectief iets aan het doen?

Hij laat zijn adem langzaam ontsnappen, terwijl er stiekem tromgeroffel af gaat in zijn hoofd. Spannend! =D
'Ik hoop dan ook, net als mijn collega's, dat we de volle medewerking van ieder van jullie mogen verwachten om deze twee zaken zo snel mogelijk op te lossen.'
Hij maakt zijn handen los van elkaar en kijkt even opzij naar Tristan die naast hem staat.
'Mag ik jullie er ook op attent maken dat het best is dat enige voorzichtigheid geen slechte deugd is in deze moeilijke tijden? De moordenaar kan evengoed iemand onder ons zijn.' Hij laat zijn blik onheilspellend over de inwoners gaan.
Lachen!

Hij richt zijn blik dan opnieuw naar Tristan. 'Nog iets aan toe te voegen, collega? Misschien kan u al kort uitleggen wat we allemaal zullen doen in de eerste dagen?'
Géén denken aan dat hij het woord aan Emily zal laten. Zitten en zwijgen.

Sjar · Citizen of the World **Woonplaats:** At ALL the parties.

Katherine bevind zich ergens in een achterhoekje van de zaal, zodat ze iedereen prachtig kan observeren. Nog niemand heeft haar opgemerkt, zo lijkt het. Ze bestudeert de onderzoekers zo volledig mogelijk. Een nieuwe onderzoeker was gearriveerd en hier wist ze tot haar schok nog helemaal niks over. Dit was haar doel voor de volgende paar dagen - de onderzoekers zo veel mogelijk volgen en haar neus in zaken steken die niet haar zaken zijn. Natuurlijk moest ze uit Rebecca's buurt blijven, maar voor de anderen is ze toch alleen maar een bezorgde en getraumatiseerde dorpsbewoner die graag interesse toont en de zaak zo vlot mogelijk wil verhelpen. Natuurlijk om ze te vriend te houden, had ze wat informatie verzamelt.
Het meest interessante nieuwe stukje informatie was van de heer Brown, die om de een of andere reden een baan had in een paar dorpjes verderop. Deze middag zou ze gauw wat brieven aan de postman meegeven en er achter komen of ditgene waar was doormiddel van haar vele connecties.
Uiteindelijk begint de nieuwste onderzoeker te praten en luistert ze aandachtig en kijkt vol medelijden naar de heer.

[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Wie is er online