[RPG] Yokai Academy

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Lilith doet gekwetst een stapje achteruit wanneer Kyra haar bot de hand afschud en kijkt, aangeslagen door de hele situatie, naar de grond. Wanneer er dan, na Jade's opmerking, inderdaad iemand aankomt, ziet Lilith het amulet van Yokai om zijn nek. Een leraar. Op de een of andere manier voelt ze zich hierdoor iets meer op haar gemak, maar het huilen staat haar nader dan het lachen. Bedrukt trekt ze haar rode All Stars weer aan. Iemand anders zou ongetwijfeld de vraag van de onbekende leraar beantwoorden - Lilith stond liever niet zo in het centrum van de aandacht. Ze hoort Kyra wegrennen.

Haar schoenen zijn weer aan en ze kijkt een beetje ongemakkelijk om zich heen. Ze ziet Eric tegen een boom leunen en is even een seconde geneigd om naar hem toe te lopen om te vragen wat er is, maar na de botte afwijzing van Kyra denkt ze wel twee keer na voordat ze iemand haar bezorgdheid laat merken. Niemand zit hier op mijn gezeur te wachten. Ze bijt op haar lip en blijft maar gewoon naar de grond kijken, hopend dat iemand met de leraar zou praten.

Odie · Dreuzel

Ineens komen er allemaal mensen aanrennen. Eerst Helena en Vin en daarna een weerwolf die duidelijk een leraar van Yokai is. Crap, denkt hij gelijk. Nou moet hij gaan uitleggen waarom hij zijn krachten heeft gebruikt. Kyra heeft duidelijk haar monsterlijke kant niet onder controle, wat blijkt als ze snel wegrent. Hij wil achter haar aan gaan en heeft al een stap in haar richting gedaan, maar er is iets wat hem tegenhoudt. Een flits van haar rode ogen doemt op in haar achterhoofd. Iets zegt hem weg te blijven bij haar. Direct versteend hij op zijn plaats.

"We kwamen zombies tegen," reageert hij als enige op de leraar. "Het probleem is echter al opgelost, zoals u kunt zien." Thomas heeft geen zin om te vertellen hoe en wat, voor hem voldoet deze uitleg op dit moment. Hij staart naar de plek waar Kyra het bos in verdween. Hij hoopt dat alles goed met haar gaat. Die reactie was vreemd, zoals hij nog nooit eerder had gezien. Tegelijkertijd maakt het hem een beetje angstig, omdat hij een naar voorgevoel heeft.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Onbekende leraar
Twee van de leerlingen verdwijnen gelijk als hij erbij komt en uiteindelijk antwoord één van de jongens. De houding staat hem totaal niet aan en hij loopt op hem af en gaat voor hem staan. De dreiging die om hem heen hangt interesseert hem niet, deze jongen zou bang voor hem moeten zijn.

"Je problemen, zijn zojuist begonnen," zegt hij dan, "Ik tolereer jouw arrogantie niet, dus laten wij eens gezellig gaan babbelen over wat er is gebeurd."

Hij grijpt Thomas bij zijn arm, een greep waar Thomas zichzelf niet uit kan trekken. Dan kijkt hij de rest aan.

"Ga terug naar jullie kamers," zegt hij dan, "Ik wil jullie hier niet meer zien."

Dan sleurt hij Thomas mee, of die het nu wilt of niet.

Afbeelding

Jade kijkt even Kyra en Sem na als die verdwijnen en als Thomas dan een reactie geeft voelt ze al aankomen dat dit verkeerd afloopt. Ze krijgt gelijk en niet veel later wordt Thomas meegenomen door de leraar. Even kijkt ze naar het groepje dat over is gebleven.

"Laten we maar teruggaan," zegt ze dan.

Zonder op de rest te wachten begint ze te lopen.

[...]

Jade heeft nog een tijdje gezocht naar zowel Sem als Kyra, maar beide had ze niet gevonden. Ze heeft het avondeten overgeslagen en nu zit ze op de bank in de woonkamer. Ze vraagt zich af of Thomas al klaar is met het gesprek en waarover het ging. Maar nog meer vraagt ze zich af hoe het met Sem gaat. Over een paar uur zak het volle maan zijn en ze wilt niets liever dan hem nog even zien. Ze zucht even.

OOC:: Omdat het zombie-gedeelte wat lang duurde [A] Het is net na het avondeten, dus laten we zeggen, 6 uur - half 7 ergens. Jade zit alleen in de woonkamer, je kan wel op de slaapkamer zijn en binnenkomen.
Voor Thomas, je bent meegenomen, hebt minimaal 3x je verhaal verteld en daarna nog lange tijd alleen in een kamer gezeten. Ondertussen ben ej weer vrij en mag je ook de woonkamer inkomen. We doen nog stukje avond en dan gaan we naar de maandagochtend, lessen o.o

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem raakt het gevoel van tijd kwijt, terwijl hij buiten, onder de boom zit. Afleiding zou hem niet meer kunnen helpen. Zijn hele lichaam deed hem zeer en elke gedachte putte hem nog verder uit. Moe zet hij zijn handen in zijn haar en laat hij zijn hoofd hangen. Zijn gedachtes dwalen af naar de vorige volle maan, de groep die hij had verlaten en de hoop dat Yokai hem verder kon helpen. Maar hij haatte dat wat hij was, en zelfs Yokai, of de docent waarvan hij hem niet kon plaatsen konden daar geen enkel verschil aan maken.

Uiteindelijk slaakt hij een zucht en hijst zichzelf overeind. Sem kijkt omhoog, schudt moedeloos zijn hoofd en loopt dan langzaam terug naar school. Het was niet heel lang meer totdat de maan vol zou schijnen en hij wist eigenlijk nog niet eens precies wat hem hier op school daarvoor te wachten stond. Uiteindelijk komt hij bij de deur naar de slaapvertrekken uit en duwt deze open. Sem twijfelt even, maar besluit om dan naar de woonkamer te gaan.
In de deurpost blijft hij even staan als hij Jade ziet zitten. Hij knikt naar haar bij wijze van begroeting en loopt dan naar het raam, waar hij deze ochtend de dag ook was begonnen.

Tengaar · Schoolhoofd

Het duurde niet lang nadat Kyra de slaapzaal in gekomen was tot ze in huilen uitbarstte. Ergens verbaast het haar dat ze het nog zolang heeft kunnen uitstellen. Het is niet zo dat Kyra een huilebalk is, maar deze situatie maakt van haar hoofd een behoorlijk zooitje. Wat moet ze nu eigenlijk doen, wat moet ze zeggen als ze iedereen weer ziet. Het is niet alsof ze trots even gaat uitleggen waarom ze zo reageerde, dat ze een Hellhound is.

Ze besluit om onder de douch te duiken en haar gedachte even te laten wegglijden met het water dat aangenaam over haar lichaam stroomt. Fris komt ze weer onder de douch vandaan, maar verder heeft het haar niet heel veel beter laten voelen. Haar klasgenoten zijn nog niet terug gekomen. Blijkbaar is ze toch wel heel snel geweest. Aan de andere hand ze heeft eigenlijk geen idee hoeveel tijd er verstreken is. Ze heeft wat simpele kleding aangetrokken en na haar borstel voor de laatste keer door haar haar te halen zet ze haar zwarte muts op. Ze pakt haar gitaar en gaat in de raamopening zitten en begint een simpel deuntje te spelen. Ja dit helpt wel, een beetje dan.

Niinza · Professor

Helena Sachs

Na het hele zombievoorval is Thomas meegenomen door de leraar. Helena hoopt maar dat hij niet in de problemen komt, maar aan de toon van de leraar te horen, heeft die heel wat plannen met hem. Helena is maar naar de bieb gegaan en heeft zich daar een paar uur stilgehouden met een Neutral Milk Hotel-CD en een dik boek.

Helena heeft heel erg de behoefte om te gaan zwemmen, maar naar het zwembad gaan lijkt haar niets en eigenlijk weet ze niet eens of het mag. Liever in het meer, maar ze wil in niet nog meer problemen komen. Ze besluit daarom maar terug naar de zitkamer te gaan. Ze legt het boek weg en doet haar iPod uit. Eenmaal in de zitkamer ziet ze al wat bekenden. Ze hoort ook gitaarspel.
"Hé," begroet Helena hun. "Al iets van Thomas vernomen?"

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade kijkt op als de deur opengaat en als Sem binnenkomt glimlacht ze even flauw naar hem. Hij gaat bij het raam zitten en ze maakt aanstalten om op te staan als de deur weer opengaat en Helena binnenkomt. Ze schud haar hoofd.

"Nee, ik heb hem nog niet gezien," zegt ze dan, "Zal vast niet lang duren voordat hij binnen komt lopen."

Ze glimlacht even en dan staat ze toch echt op. Ze haalt een hand door haar haren heen en vanuit de meidenslaapkamer hoort ze muziek komen. Hoewel ze bijna zeker weet dat het Kyra met haar gitaar is loopt ze er niet heen. In plaats daarvan loopt ze naar het raam waar Sem staat. Ze leunt wat tegen de vensterbank en kijkt hem aan met een kleine glimlach.

"Gaat het een beetje?" vraagt ze dan zachtjes aan hem.

De vraag klinkt stom in haar oren, natuurlijk gaat het niet. Binnen een uur of twee zou de volle maan tevoorschijn komen en zou alles voor hem veranderen. Ze zou zo graag willen dat ze iets kon doen om hem te helpen, maar ze weet dat ze zelf niets kan doen. Behalve hem wat afleiden en met hem praten. Ergens geeft het haar een gevoel van nutteloosheid, in belangrijke situaties kon ze nooit iets doen, zo is het altijd al geweest.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Ergens meent Sem een gitaar te horen, maar voordat hij iets van de melodie kan herkennen kijkt hij op naar Jade die bij hem is komen staan en hem een vraag stelt. Hij blijft haar een paar seconden aankijken voordat hij helemaal beseft wat ze aan hem vroeg. Hij schudt licht zijn hoofd, maar haalt dan ook zijn schouders op. De interesse, het medeleven wat hij in haar ogen leest, doen hem wat ongemakkelijk voelen. Sem slaat zijn ogen neer, haalt een keer diep adem en schudt dan nogmaals zijn hoofd.

"Nee, maar.." Begint hij schor. Hij zucht nogmaals en kijkt dan weer op naar Jade. "Maar, dank je." Maakt hij met wat vastere stem, en echt gemeend, af.

Nog nooit had iemand hem die vraag gesteld. In de groep waar hij het laatste half jaar zich had bijgevoegd was het niets anders dan een strijd onderling, en velen juist verlangden naar de laatste dagen voor de volle maan.

Odie · Dreuzel

Arrogantie? Thomas is verbaasd, hij had er simpelweg geen zin in om over de gebeurtenissen van zojuist te praten. Hoe ging hij uitleggen dat hij al eeuwen dood was aan de rest van de groep? Zag die man dat dan niet in? Voor Thomas ook maar iets kan zeggen, sleurt de leraar hem mee. Hij probeert nog tegen te stribbelen . "Laat me los!" schreeuwt Thomas. Maar het heeft allemaal geen zin.

[...]

Na een zéér vermoeiend verhoor loopt Thomas terug naar de woonkamer. Hij is eigenlijk ontzettend uitgeput, maar aan de andere kant raast er een woede door hem heen die hij niet kan plaatsen. Waarom snapte die man niet gewoon dat hij de rest van zijn klasgenoten wilde beschermen?! Wat hij ook probeerde te zeggen, de man liet hem gewoon niet uitpraten. Al slenterend met zijn blik op oneindig komt Thomas de woonkamer binnen. "Hi" komt er afgemat uit, terwijl hij neerploft op de bank. Hij gaat even met zijn hoofd achterop en zijn ogen gesloten zitten. Hij zit er helemaal doorheen op dit moment.

Pottergirl · The Fangirl Mod **Woonplaats:** Bag End

Nadat de leraar Thomas had meegenomen was Lilith met de rest van de groep in stilte teruggelopen naar het schoolgebouw. Daar had ze een tijdje in haar eentje door de voor haar nog onbekende gangen gelopen, was ze hopeloos verdwaald en had ze aan een toevallige voorbijganger en medestudent de weg naar de kamers moeten vragen.

Nu zat ze op haar bed en zuchtte even. Misschien was het toch niet verstandig om hier te komen. Maar dan denkt ze terug aan de commune en ze schud haar hoofd. Nee, het was een goede beslissing. Als ik ooit wil leren om m'n krachten onder controle te krijgen moet ik hier zijn. Ze gaat op haar rug op bed liggen en staart een tijdje naar het plafond. Eigenlijk heeft ze honger maar ze heeft geen zin om naar de kantine te lopen.

Kyra zit gitaar te spelen bij het raam. Lilith kijkt en luistert een tijdje, maar zegt niets. Nadat Kyra haar had afgesnauwd wist ze wel beter. Ze is een beetje huiverig om de woonkamer binnen te gaan. Ze mocht dan wel vriendelijk zijn onthaald, na de gebeurtenissen van die middag was ze alleen maar onzekerder geworden. Dan haalt ze even diep adem en gaat rechtop zitten.

'Je gaat NU die woonkamer in,' mompelt ze streng tegen zichzelf.

Ze wil de kamer verlaten, en bedenkt zich dan op het laatste moment nog iets. Ze grist het boek waar ze momenteel in bezig is van haar bed en opent dan voorzichtig de deur. Ze ziet Jade, Helena, Sem en Thomas. Terwijl ze naar de vloer blijft kijken loopt ze naar een lege zetel in de hoek van de kamer en gaat daar voorzichtig in zitten, alsof het ding breekbaar is. Dan trekt ze haar benen op de stoel en slaat haar boek open. Terwijl ze probeert te lezen luistert ze ook aandachtig naar eventuele gesprekken tussen haar klasgenoten.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade heeft het antwoord al verwacht wat hij geeft, als hij haar bedankt glimlacht ze naar hem. Ze probeert iets te verzinnen waarmee ze hem gerust kan stellen, maar ze moet toegeven, dat ze geen idee heeft wat hij precies doormaakt.

"Ik weet dat het heel gemakkelijk klinkt, maar ik denk wel dat je hier de kans hebt om er steeds beter mee om te gaan," zegt ze dan zachtjes, "Als die leraar het kan, dan kan jij het ook Sem..."

De laatste zin spreekt ze zachter uit, omdat ze niet zeker weet hoe Sem reageert. Maar Jade wist zeker dat de leraar een weerwolf is. De aura die om beiden heenhangt is precies hetzelfde, op een paar kleine verschillen na, maar die hadden niets met hun werkelijke aard te maken.

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sems blik dwaalt af naar het raam als Jade naar hem glimlacht. Het was bijna tijd, hij kon hier niet veel langer blijven. De kans waar Jade over spreekt, was ook de reden dat hij nu hier was. Maar als ze haar zin wat zachter afmaakt, kijkt Sem haar geschrokken aan. De transformatie van de leraar, zijn instincten, de verbazing en ongeloof razen weer door zijn hoofd, plus de vraag hoe Jade wist dat ze hetzelfde waren. Dat wist hij zelf misschien ergens wel, maar het kon niet. Dan schudt Sem zijn hoofd. Hij was nu niet in staat om ook maar ergens over na te denken en haalt uiteindelijk moedeloos zijn schouders op

"Ik.. Ik moet gaan." Zegt hij en staat op.

Het valt hem nu pas op dat de ruimte ondertussen met meer medestudenten gevuld is. Hij ziet Thomas onderuitgezakt in de bank hangen en wat verderop Lilith in een stoel. Sem haalt een hand door zijn haren, knikt even naar Lilith en draait zich dan om naar Jade.

"Tot later.." Zegt hij schor en loopt dan de kamer uit om zich te gaan melden bij de docent.

Niinza · Professor

Helena Sachs

Helena krijgt een antwoord van Jade, maar die zegt dat ze nog niets gehoord heeft. Helena zucht even. Ze hoopt maar dat Thomas niet al te erg in de problemen is gekomen. Ze kijkt op als er iemand binnen komt - het is Thomas! Hij lijkt er nogal doorheen te zijn en Helena begrijpt het, hij is best lang weggeweest en het lijkt er op dat hij de hele tijd met die leraar heeft doorgebracht.
"Hé," groet ze hem terug. Ze weet niet echt precies wat ze moet zeggen, misschien wil hij ook wel met rust gelaten worden. Dat kan Helena bij hem niet helemaal inschatten.
"Hoe ging het?" vraagt ze toch tenslotte.

Catie · Black Bird of the Sky **Woonplaats:** Winterfell

Jade hoopt dat ze met haar woorden hem niet van slag heeft gemaakt en als hij zegt dat hij moet gaan weet ze niet zo goed wat ze moet zeggen of moet doen. Als hij dan tot later zegt en de kamer uitloopt kijkt ze hem even na. Dan gaat ze recht staan en zonder op de andere studenten te letten volgt ze Sem de kamer uit.

"Sem wacht!" zegt ze als ze hem vlakbij de trap ziet staan.

De laatste paar meter overbrugt ze door grotere en snellere stappen en als ze bij hem staat komt ze tot de conclusie dat ze eigenlijk niet weet wat ze wilt zeggen. Er valt een stilte. Ze kijkt hem aan en dan zonder wat te zeggen legt ze haar hand onder zijn kin en duwt een kus op zijn wang, slechts enkele milimeters van zijn lippen verwijderd. Als ze zich terugtrekt kijkt ze hem aan.

"Ik wil dat je weet dat je niet alleen bent," begint ze dan zachtjes, "Ik zal aan je denken en ik hoop dat alles goed gaat..."

Ze kijkt hem nog steeds aan, maar nu helemaal niet wetende wat ze zou kunnen zeggen.

OOC:: In mijn volgende post gaan we ook naar de maandagochtend. Dat jullie dat alvast weten (:

TheKimKommer · Opperste Hotemetoot

Sem zet met lood in zijn schoenen de eerste voet op de trede om de trap omhoog te gaan, als hij achter hem Jade hoort roepen. Hij draait zich om en stapt de trede weer af. Verbaasd kijkt hij haar aan. De verbazing neemt toe als ze zijn kin ondersteund en hem een kus op de wang duwt. Als ze van hem wegstapt en hem aankijkt blijft hij verbluft staan. Zelfs als het niet zo vlak voor volle maan was geweest, had zijn hoofd nu overgelopen van de vraagtekens, maar nu kon hij het helemaal niet plaatsen. Hoe? Waarom? Sem blijft haar nog een paar seconden aankijken voordat hij uiteindelijk een lichte glimlach produceert.

"Dank je." Zegt hij en glimlacht nogmaals.

Hoewel hij het niet begreep, was alleen al het gebaar zo veel meer dan dat hij ooit had gehad en dat gevoel overstemde de verbazing.

[RPG] Yokai Academy

Wie is er online