
Dorian bedaard langzaam weer, hoewel de frustraties blijven hangen. Hij glimlacht dan ook even flauwtjes als juist Enora bij hem komt staan. Enora beschouwt hij toch als een volgeling van Shawn en ze was de ex van Matt. Gelukkig komt Thomas bij hem staan en dat is wel zo prettig nu Matt naar hem toe loopt. Want eerlijk is eerlijk, Dorian is niet echt een vechtersbaasje. Hoewel hij zou wensen dat hij wel het lef had om nu initiatief te nemen, maar nee dat heeft hij niet. Dus knijpt hij zijn lippen venijnig op elkaar en blijft hij Matt met priemende ogen aankijken. De blaaskaak. Ook Shawn komt nu zijn kant op en het liefst verstopt hij zich nu achter Thomas. Als aan de grond genageld blijft hij staan en houdt hij onbewust zijn adem in als hij passeert. Passeert ja. Hij gaat weg. Perplex knippert hij even met zijn ogen, de almachtige Shawn zegt niks en kruipt zijn tentje in. Hij heeft Shawn naar zijn tent gestuurd. Wooowww. Was dit een droom? Nu hij zich de hele tijd heeft weten te vermannen verschiet hij even bij Naomi haar aanraking op zijn schouder. Een kreetje weet hij nog net binnen te houden, het is Naomi maar.
"..ja" murmelt hij gehoorzaam. Met beide handen neemt hij het drankje van Thomas aan en drinkt hij daar wat van.
"Ik ga zo denk ik inderdaad alvast naar mijn tent." "Je krijgt wat je geeft" zijn Dorian zijn wijze woorden op Matt zijn laatste reactie. Shawn had menig klasgenootje al eens aan het huilen gebracht of in elk geval van slag weten te brengen. Hij heeft geen medelijden. Nu hij gekalmeerd is voelt hij zich eindelijk weer een beetje zoals zichzelf. Grr, zijn klasgenoten, de hitte en de muskieten drijven hem tot waanzin. Hij gebaard even vaag richting de tent ten teken naar Enora dat hij gaat en schuifelt dan geluidloos richting de tent. Thomas zou wel volgen toch? Voor het geval hij alsnog aangevallen wordt.[/color]