[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Preu · 3e jaars **Woonplaats:** Brabant

Emily tovert het kaartje tevoorschijn en geeft het aan Lana. Sil vous Plait, Madame. Als u mij dan nu wilt excuseren. Vraagt ze met een Glimlach. Die meteen weer verdwijnt als ze het Schouwspel van Oliver en Elizabeth ontdekt.

Even verward blijft ze staan en hoort ineens dat ze over 15 minuten een bespreking hebben. Nou daar is ze wel benieuwt naar.

Als iedereen naar buitenloopt gaat ze hun achterna. Tristan en Elizabeth gaan op het terras zitten. Alsof ze daar nu tijd voor hebben!

Ze besluit er niets van te zeggen en gaat al vast naar binnen en gaat in het kamertje zitten. Ze doet haar koffer open en legt de papieren op een keurige stapel voor zich op tafel. Dan pakt ze haar notitie boeken en begint aantekeningen te maken van wat er vandaag allemaal al is gebeurt.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana kijkt met een lieve glimlach op en neemt dankbaar het kaartje aan.
'Mijn dank is groot, juffrouw.' mompelt ze met een welgemeende dankbaarheid.
Voorzichtig steekt ze het kaartje weg in haar tas en neemt haar parasol beter vast.
Ze knikt kort met een vriendelijke blik als Emily haar excuseert en daarna vertrekt.

Daarna gaat ze even met haar vrije hand over haar jurk, zodat er geen kreuken in zitten en zet een paar stappen naar Finlay toe.
'Ik ga naar huis toe. Wil je me brengen of niet? Anders ga ik wel alleen.'
Afwachtend kijkt ze hem aan en speelt afwezig met de stof van de parasol tussen haar wijs - en duimvinger.

Melody · Hotemetoot

Eenmaal buiten bij het stadhuis leunt Isabella even tegen een muur aan en ademt ze even diep uit. Okay. Ze had zojuist een afspraak gemaakt met een van de onderzoekers. En wat voor een afspraak, pfoe.
Isabella draait zich om naar een van de ruiten van het stadhuis en haal even een paar vingers door haar blonde lokken heen, terwijl ze wat naar haar spiegelbeeld kijkt in de vieze ruit. Ze draait zich weer om en loopt dan wat het plein over.

Isabella's aandacht blijft hangen bij twee andere onderzoekers die er net ook bij waren, een van daar die er pas nieuw bij was. Er gaan allerlei dingen door haar heen. Misschien dat ze maar een babbeltje moest gaan maken. Het zou opvallen als ze van de onderzoekers alleen met Oliver gezien zou worden. Bovendien was ze een van de vele nieuwsgierige dorpsbewoners, daar was niks vreemds aan.

Zo rustig mogelijk loopt ze richting het restaurantje, en blijft ze op een doodgewone manier bij het terrasje stilstaan wanneer ze de onderzoekers opmerkt. Ze knikt eventjes vriendelijk naar de twee.
"Een hele goede middag. Jullie doen er goed aan om nog even van de rust te genieten hier." glimlacht ze.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Elizabeth Rose

Elizabeth trekt haar wenkbrauwen een fractie op als ze Tristan’s verklaring hoort over waarom hij dit werk is gaan doen. Hij vertelt dus doodleuk dat hij is opgegroeid met lijken en is daar ook nog vrolijk om. Oke.. Maar gelukkig heeft hij wel een beetje humor, en dat kan Elizabeth wel waarderen. Net als het feit dat hij zich niet meer voelt, puur omdat hij een man is. Ze knikt dan ook begrijpelijk bij zijn uitleg.

Ze neemt nog een slokje van haar drankje en glimlacht bij zijn vraag. ‘Nou, op de eerste plek natuurlijk, omdat het me gewoon erg interesseert. Ik hou ervan om mensen te observeren, hun beweegredenen te achterhalen. Mensen kunnen zeer interessant zijn.’ Ze stopt even en denkt na over haar volgende woorden. ‘Ehh, en ja, het feit dat het me verboden werd door mijn vader, puur omdat ik een vrouw ben, maakte het voor mij alleen maar aantrekkelijker en zo wilde ik dus laten zien dat ik meer dan alleen een willekeurige vrouw ben.’ Ze glimlacht een beetje ongemakkelijk naar Tristan. Maar waarschijnlijk had hij zoiets ook wel kunnen zien aankomen.

Elizabeth tilt net haar glas op om nog wat te drinken als ze worden aangesproken. Ze zet haar glas weer neer en kijkt met een vriendelijke glimlach naar de jongedame.
‘Goedemiddag mejuffrouw,’ ze herkent het meisje van eerder in de zaal. ‘Ja, we zijn nog even een drankje aan het doen voor we verder gaan. Misschien wilt u ons even vergezellen?’ Ze wisselt even een blik met Tristan, maar eigenlijk gaat ze ervan uit dat hij hier geen problemen mee heeft.

Angel · Hotemetoot

Tristan - Onderzoeker

Tristan glimlacht en toont duidelijk zijn interesse in het gesprek door lichte hoodknikjes en goedkeurende geluiden. "Heb je al een analyse voor Oliver?" grinnikt hij zachtjes als ze graag mensen observeert en beweegredenen wil achterhalen. In Tristan zijn ogen zijn de reden voor de meeste moorden simpel. Emoties. Meer dan eens was er vreemdgaan, een familieconflict of geld in het spel. Simpel. "Iedereen is uniek op zijn of haar manier" glimlacht hij bemoedigend als Elizabeth over haar vader begint. Inwendig zucht hij diep. Dit gesprek kreeg teveel diepgang, daar was hij niet voor in de stemming. Hij nipt wat van zijn drankje en kijkt dan ook blij verrast op als het blonde meisje, niet erg subtiel, hun aanspreekt. "Goedemiddag" knikt hij ook vriendelijk terug.

Tristan heeft inderdaad geen problemen met het feit dat Elizabeth haar uitnodigd om plaats te nemen aan hun tafel. Dit was het meisje dat Oliver zijn aandacht zo wist vast te houden. Hij laat zijn blik even over haar heen gaan. Een groter contrast met Oliver dan dit was niet mogelijk. Ze was net een porseleinen pop. "Op onze kosten uiteraard" voegt hij er dan ook uitnodigend aan toe. Elizabeth haar motieven waren vast ook niet om alleen een gezellig praatje met haar te maken. Als een echte heer, hij is de enige aan tafel tenslotte, staat hij op en schuift hij een stoel voor Elizabeth naar achteren. Weigeren zou nu simpelweg onbeschoft zijn.

Melody · Hotemetoot

Er verschijnt een verrast glimlachje op haar gezicht wanneer haar wordt voorgesteld om er even bij te komen zitten. Zelfs op hun kosten. Wanneer de mannelijke onderzoeker opstaat en een stoel naar achteren trekt voor haar, kan ze natuurlijk niet weigeren.
"Het is me een genoegen." glimlacht ze dan ook, waarna ze op de stoel gaat zitten. "Dank u."

"Ik mag hopen dat ik jullie niet in het midden van een belangrijk gesprek heb onderbroken." verontschuldigt ze zich dan ook al snel beleefd. Ze glimlacht eventjes naar beide onderzoekers en houdt vervolgens even haar mond, niet zo goed wetend wat ze nu eigenlijk moet zeggen. "Ik wil jullie natuurlijk niet tot last zijn."

"Kunnen jullie het hier een beetje vinden? Het is een klein dorpje, lekker rustig en de bewoners zijn over het algemeen wel te trekken." Ze glimlacht eventjes. Op het moord-incidentje na dan. "Maar het is helaas niet zoals eerst."
"Als ik iets voor jullie zou kunnen betekenen, hoor ik het graag." brengt ze dan uiteindelijk maar voorzichtig uit, ietwat opgelaten nu, gezien het feit dat ze niks beters weet - misschien was het ook niet helemaal slim geweest om als jong dorpsbewonertje bij een stel onderzoekers aan tafel te gaan zitten.

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Finlay kijkt op als Lana vraagt of hij haar thuis wil brengen. Hij kijkt even kort achterom - zijn ogen zoeken vlug de zaal af - en knikt dan.
"Natuurlijk," zegt hij, en hij steekt zijn arm uitnodigend omhoog zodat Lana de hare ertussen kan steken.

"Wat heb je besproken met die onderzoekster?" vraagt hij, zoekend naar een luchtig gespreksonderwerp. "Vrouwenbabbeltjes?"
Hij stapt met Lana richting huis.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana glimlacht en kijkt met een puppyblik naar hem op.
Hij doet weer lief. Dus als ze braaf luistert...Dan doet hij lief.
Hm, dan zal de opvoeding van haar ouders dan toch naar de waarheid uitgevoerd zijn. Vrouwen moeten nu eenmaal hun man liefhebben.
En dat zal ze als een waardige Boyle doen. Haar moeder zou trots zijn.
Liefjes laat ze haar vingers even over zijn arm glijden vooraleer ze haar arm dan door de zijne haakt.

Terwijl ze het zaaltje verlaten, kijkt ze even opzij naar David en richt haar blik dan weer naar Finlay als die haar iets vraagt.
'Oh, ik heb het adres gevraagd van de ontwerpers van de juffrouw haar jurk. Ik vond de afwerking uitermate prachtig. Zou het geen goed idee zijn als ik mijn trouwjurk door hen liet maken? In de Franse stijl?'

Angel · Hotemetoot

Tristan - Onderzoeker

Tristan schuift haar stoel iets aan en neemt vervolgens zelf weer plaats. Hij wenkt een ober om iets te drinken voor Isabella te regelen en wisselt een snelle blik met Elizabeth. "Oh je bent ons niet te last, we houden even een korte pauze." wuift hij haar excuses met een glimlach weg. Wanneer Isabella weer verder gaat met praten vouwt hij geïnteresseerd zijn vingers in elkaar. Hij knikt even bij haar woorden en luistert.

"Nou, misschien is er wel iets wat je voor ons kan doen. Voor de ietwat simpele taken komen we duidelijk wat handen tekort, ondanks de aanvulling van Elizabeth. Het is niet geheel ongebruikelijk dat er normaal een assistent bij is om de lichtere taken uit handen te nemen en bij te springen waar dat nodig is." hij kijkt even naar Elizabeth "Gewoon voor het brengen van koffie, het inbinden van aantekeningen en gewoon wat kleine klusjes. Niks zwaars." hij glimlacht eventjes. "Als je discreet kan zijn en als je verloofde of ouders het natuurlijk zouden goedkeuren.." hij kent haar dosieer al, ze heeft geen verloofde noch ouders, maar het zou meer vertrouwen wekken door onwetend te doen "Dan zou u er eens over kunnen nadenken. Uiteraard krijgt u een kleine vergoeding."

Machoefeltje · Beginnend Tovenaar **Woonplaats:** In my cosy little bed

David staat geduldig te wachten tot Lana klaar is en laat zijn blik door de zaal glijden. Ongeveer iedereen was nu echt wel opnieuw andere dingen aan het doen.
Hij ziet vanuit zijn ooghoeken hoe Lana een kaartje krijgt van Emily en verwacht dat ze klaar is. Hij draait zich half, maar ziet hoe Lana hem dan straal negeert en naar Finlay toeloopt.

Hij kan nog net een ontzette blik verbergen maar zijn gezicht verstrakt. Zwijgend kijkt hij toe hoe Finlay zijn arm aanbiedt aan Lana en met haar de zaal uitloopt, terwijl Lana even opzij kijkt naar hem.
... Wacht, wat?!

Eerst kijkt ze naar hem dat hij moet wachten en nu loopt ze der gewoon vandoor met hem?! Fine hoor, als ze met haar verloofde op schok wil, David niet gelaten. Wat interesseert hem het ook? (Nou, veel... Maar sht...)
"Nou, ik moet gaan." Kan hij nog net uit beleefdheid uitbrengen tegen Hank, alvorens hij er vandoor beent, de zaal uit.

Nijdig loopt hij de straat over, Finlay vervloekend, Lana vervloekend, alles wat hem irriteert, vervloekend. Nee, David is vooral niet jaloers hoor.
Isabella, Tristan en Elisabeth ontgaan hem zo ongeveer volledig die buiten op een terrasje zitten.
Geïrriteerd ploft hij een paar minuten later voor zijn huis neer en staart de straat door. Iedere afleiding, zelfs Lucy of wie dan ook, zou haast welkom zijn. Als hij maar niet moet staren op het vrolijke huwelijkskoppel.

Melody · Hotemetoot

Isabella neemt met een bedankje richting Tristan het drankje aan dat de ober haar komt brengen. Ze drinkt er wat van maar kijkt op wanneer Tristan zegt dat ze misschien wel wat voor hun kan doen. Nogal verrast zet ze haar drankje dan ook terug op tafel, benieuwd naar waar hij op doelt.

Terwijl hij praat knikt Isabella zo nu en dan eventjes, ten teken dat haar aandacht bij elk woord dat zijn mond verlaat, is en dat ze de dingen die hij opsomt begrijpt. Ondanks dat het ondertussen wel duidelijk is waar hij heen wil met zijn verhaal, is ze toch wel verrast om wat hij haar vraagt. Ze zou in hun omgeving moeten blijven, terwijl hun met het onderzoek bezig zijn, terwijl die onderzoeker Oliver dus ook in de buurt is.

"Oh.. Ik weet niet wat te zeggen." brengt ze dan ook oprecht uit. Ze stopt even een pluk haar achter haar oor en kijkt wat naar het glas in haar handen. Ze gaat eventjes alles na. Ze had eigenlijk niet zo heel veel beters te doen, ze zou er een vergoeding voor krijgen, en nieuwsgierig als ze is zou ze ook dichter bij het onderzoek staan. Ze kijkt even op naar beide onderzoekers en glimlacht dan lichtjes.

"Ik denk dat ik dat wel zou kunnen doen." knikt ze dan ook bescheiden. "Er is voor de rest ook niks dat me belemmert, ik zou jullie graag waar mogelijk willen helpen." knikt ze.
Of heeft ze misschien te snel geantwoord nu? Hij zei dat ze er even over na zou kunnen denken, dat heeft ze ook gedaan, maar misschien wat sneller dan verwacht. Als het maar niet leek alsof ze te greterig meteen erop af was gesprongen. Ze glimlacht weer eventjes licht, waarna ze snel nog een slok van het drankje neemt.

Trijn · Opperste Hotemetoot

Oliver laat vernietigend zijn blik op de rug van Tristan en Elizabeth rusten.
Bah.Bah.Bah.
En waar is Elvin in godsnaam naar toe? en Rebecca?
Hij slaakt een zucht en grist zijn dossieren beter vast.
Hij gaat ze eens goed op hun donder geven, nu hij terug op weg is naar hun verblijfplaats.
Met licht stampende voeten passeert hij langs Finlay en Lana die samen het gemeentehuis verlaten en komt weer buiten.
Net als Oliver naar hun verblijfplaats wil terug lopen, valt zijn blik op Tristan en Elizabeth die zijn neergeploft op een terras en Isabella aan het wenken zijn.
Nu begint zijn bloed helemaal te koken, maar dat mag niet opvallen.
Hij zal wel straks zelf vragen aan zijn hartediefje wat ze aan haar gevraagd hebben.
Oliver snuift schamper en loopt in rechte lijn het dorpje door.
15 minuten hebben ze,15 minuten!

Agenia · Headhunter **Woonplaats:** Kruideniersstraat 71

Finlay fronst. Kleding, blablabla, vrouwenpraat. Doe geïnteresseerd! Hij filtert de boodschap uit haar onnozele woordjes. Jurk, iets over een jurk.
"Oh, enig popje," zegt hij, en hij klopt op haar hand. "Dat lijkt me een uitstekend idee. Alles om mijn popje zich goed te laten voelen op de bruiloft. Als je het adres opschrijft, stuur ik meteen een bode om een afspraak te maken, is dat geen goed idee?"

Trijn · Opperste Hotemetoot

Lana kijkt opzij naar hem terwijl ze zorgvuldig luistert naar zijn antwoord en laat haar ogen dan glijden naar het zachte getik op haar hand.
Soms kunnen mannen zo'n onnozele handelingen stellen. Zucht.
Maar Lana haalt een vrolijke glimlach boven en onderdrukt een klein gilletje terwijl ze haar arm vanuit zijn arm trekt.
Met een lachje haakt ze haar armen rond zijn nek en drukt zacht een zoen op zijn lippen.
'Ik heb een kaartje gekregen van de onderzoekster.' verlaat Lanas mond en ze laat haar handen zakken naar zijn das om die netjes te leggen. 'Ik geef je die wel even.'
Ze kijkt liefjes op naar hem nadat ze het kaartje in zijn linkerhand drukt.
'Ik kan niet wachten tot we trouwen. Dan kan ik mij officieel jouw vrouw noemen...En dan kan ik je eindelijk een nageslacht geven.'
Lana bijt op haar lip en kijkt hem verlegen aan bij de gedachte dat ze zichzelf op de huwelijksnacht lichamelijk zal moeten geven aan Finlay.

Nienna · Lid Wikenweegschaar

Elizabeth Rose

Elizabeth kijkt tevreden toe hoe dat Isabella plaatsneemt bij hen aan tafel. Ze luistert naar wat ze te zeggen heeft en glimlacht zo nu en dan bemoedigend naar het meisje. Het idee dat Oliver in haar geïnteresseerd is, is zowat niet te bevatten voor haar. Isabella lijkt net een engeltje.
Ze knikt bevestigend wanneer Tristan zegt dat ze hen absoluut niet tot last is.

Lichtelijk verbaast kijkt ze vervolgens naar Tristan die erover begint dat er misschien wel iets is dat Isabella kan doen. Ze hoort haar eigen naam vallen en glimlacht even. Ja, de taken als koffie halen, inbinden etc. gaat ze zelf echt niet doen. En blijkbaar zijn sommige onderzoekers niet zo serieus bezig met hun werk hier, dus daar zou Isabella zich dan ook mee bezig kunnen houden, bijvoorbeeld door ze er wat vaker aan te herinneren.
Ze geeft Tristan een goedkeurende blik en neemt vervolgens een slokje van haar drinken. Daarbij kunnen ze Oliver nu meteen wat in de gaten houden in verband met zijn interesse in Isabella.

Elizabeth glimlacht tevreden wanneer Isabella dan instemt met het idee van Tristan. ‘Dat is heel erg fijn! Ik geloof dat alle onderzoekers je aanwezigheid op prijs zullen gaan stellen.’
Ze kijkt hoe laat dat het is en ziet dat het bijna tijd is voor de vergadering. En aangezien zij degene is geweest die hem over 15 minuten liet beginnen, hoort ze dan wel op tijd te zijn. Ook wilt ze Oliver natuurlijk niet de kans geven om iets op haar aan te merken.
‘Ik denk dat we maar eens moeten vertrekken,’ ze kijkt Tristan en Isabella even aan, ‘Misschien is het een goed plan dat je nu meteen meegaat, juffrouw Fowler, als het je schikt? Dan kun je de rest van de collega’s gelijk leren kennen.’

[RPG] Maligni [GESLOTEN]

Wie is er online