[AF] Lily en James die bleven leven

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Hoofdstuk 16: Harry's brief en Lily's hersenpan
“Gelukkige verjaardag, Harry!” Harry grijnsde. Hij was net elf geworden. Kai, Tristan en Lizzy die nu vier waren liepen de hele tijd rond Harry. Sirius kon het niet laten om daar een foto van te maken. “Oh ja, Harry, voordat je je cadeaus open maakt, maak je beter deze eerst open.” zei ze en ze knipoogde naar James terwijl ze Harry een brief voorhield die in smaragdgroene inkt was geadresseerd. Harry graaide de brief uit Lily's handen en scheurde die open. Hij haalde er een stuk perkament uit en vouwde het open.

Geachte Heer Potter,
Het doet ons genoegen om u mee te delen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Bijgaand treft u een lijst aan van schoolboeken en andere benodigdheden. Het schooljaar begint op 1 september. Gelieve per uil te reageren.
Hoogachtend,
Minerva Anderling,
Assistent-schoolhoofd

Harry nam het tweede stuk perkament en keek naar zijn schoolbenodigdheden. James las over zijn schouder mee.

ZWEINSTEIN HOGESCHOOL VOOR HEKSERIJ EN HOCUS-POCUS

UNIFORM
Eerstejaarsstudenten hebben nodig:
Drie effen werkgewaden (zwart)
Eén effen puntmuts (zwart) voor schooltijd
Eén paar beschermende handschoenen (drakenhuid of soortgelijk)
Eén wintermantel (zwart, met zilveren speld)
N.B.: Alle kledingstukken moeten van naamlabels zijn voorzien

VERPLICHTE LECTUUR
Alle leerlingen moeten in het bezit zijn van de volgende werken:
Het Standaard Spreukenboek (Niveau 1) door Miranda Wiggelaar
De Geschiedenis van de Toverkunst door Mathilda Belladonna
Theoretische Grondslagen der Magie door Adalbert Zwatel
Gedaanteverandering: een Boek voor Beginners door Emeric Morfo
Duizend Magische Kruiden en Paddestoelen door Philippa Zwam
Magische Brouwsels en Drankjes door Arsenius Grein
Fabeldieren en Waar Ze Te Vinden door Spiritus Zalmander
De Zwarte Kunsten: Een Handboek voor Zelfbescherming door Quinten Tondel

OVERIGE BENODIGDHEDEN
1toverstaf
1ketel (tin, standaardmaat 2)
1set glazen of kristallen flesjes
1telescoop
1set koperen weegschalen
Leerlingen mogen tevens een uil Of een kat Of een pad meenemen.

OUDERS WORDEN ERAAN HERINNERD DAT EERSTEJAARS GEEN EIGEN BEZEMSTELEN MOGEN BEZITTEN.

“Wat hebben ze die regel nog niet afgeschaft!” riep James verontwaardigd uit terwijl hij het onderste zinnetje op het perkament aanpookte. Harry keek ernaar en Sirius, die achter Harry was gaan staan, las het ook. “Geen bezemstelen?! Wat is dat voor onzin! Smokkel er toch gewoon een mee.” zei Sirius terwijl hij Harry een elleboogstoot gaf en knipoogde. “Hèm hèm!” kuchte Lily. Sirius keek haar onschuldig aan. “Ze zullen wel een reden hebben dat ze dat nog niet toestaan.” zei ze streng. “Ja waarschijnlijk om ongelukken te vermijden voor degenen die nog niet kunnen vliegen, maar vergeet niet dat Harry al honderd keren op een bezemsteel heeft gevlogen.” zei James. “Dat maakt geen verschil, James! Hij is een eerstejaars en die mogen geen bezemstelen en waag het niet om er een mee te smokkelen, Harry!” zei Lily dreigend. “Lily je zit niet meer op Zweinstein dus moet je ook niet meer de klassenoudste uithangen.” zei Sirius. Lily keek hem nijdig aan. “Hij heeft gelijk en vergeet niet dat ik ook hoofdmonitor ben geweest.” zei James met een grijns. “Leef eens Lily, snuif de lucht van regels breken eens op.” zei Sirius die overdreven door zijn neus begon te snuiven. “Denk je dat ik nooit een regel heb overtreden?” vroeg ze terwijl ze hem schaapachtig aankeek. “Eumh eigenlijk dacht ik dat, ja. En als je ooit een regel overtreden hebt zal het wel zo geweest zijn.” zei Sirius die zijn keel schraapte om met een hoog stemmetje Lily na te bootsen. “Oh nee! Ik ben een seconde te laat in de toren van Griffoendor. Oh nee! Nu krijg ik straf!” Iedereen lachte behalve Lily. “Ik en James hebben in ons zevende jaar veel regels overtreden.” zei ze koeltjes. Sirius stopte met lachen. “Wat zei je Lily?” zei hij terwijl hij zijn oren uitwreef. “Ik dacht dat ik je hoorde zeggen dat jij 'veel' regels overtreden hebt.” “Ja dat zei ik!” zei Lily geagiteerd. Sirius' mond viel open, maar hij herstelde zich snel. “Vertel!” zei hij gretig. Lily lachte poeslief. “Nu sta je wel als eerste in de rij om het te weten, maar dat gaat je niets aan.” zei ze en ze knipoogde naar James. James sloeg een arm om haar heen en keek Sirius grijnzend aan. “Je kan proberen haar dagboek te kraken misschien heeft ze er daar wat over ingeschreven.” “Goed idee! Waar ligt je dagboek Lily?” vroeg Sirius gretig. “Ik heb nooit een dagboek gehad.” zei Lily koeltjes. “Dat is waar ook ze heeft een hersenpan in haar nachtkastje zitten.” zei James. Hij had die woorden nog maar net gezegd of Sirius was naar boven gerend en kwam hij daarna triomfantelijk met een kom naar beneden. Lily keek James doordringend aan en hij had kunnen zweren dat haar mondhoeken omkrulden. Sirius zette de kom neer en pakte zijn toverstok en wilde ermee de zilveren substantie aanraken, maar toen hij het aanraakte gebeurde er niets. Hij keek verbouwereerd naar Lily die nu poeslief lachte. “Ik heb hem onleesbaar gemaakt voor anderen. Zelfs James kan er niet in.” zei ze met een poeslief glimlachje. James keek haar verontwaardigd aan. “Oh nee?! Vertrouw je me soms niet?” “Sommige herinneringen zijn misschien wat aan de nare kant voor jou.” zei ze gniffelend. James keek haar met grote ogen aan. “Je hebt Secreetje toch niet gekust?!” Lily lachte en zette de kom op de kast.
Pas toen Sirius en Emily met de tweeling naar huis waren en James Harry en Kai in bed had gestopt haalde Lily de hersenpan weer te voorschijn. Ze haalde haar toverstok tevoorschijn en roerde in de zilveren substantie die onmiddellijk begon te kolken.

Reacties?

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Het hoofdstuk is af. Ik heb de vorige post verwijderd dus staat het eerste deel van dit hooofstuk er weer bij.

Hoofdstuk 17: Lily's Herinneringen
James, die net de trap af kwam, ging naast Lily staan. Lily keek net in de hersenpan naar een meisje van vijf met donkerrood haar en groene ogen. James wist dat dat Lily was toen ze klein was.

De vijfjarige Lily liep over gras, toen ze opeens viel. Ze begon luid te wenen en een groter blond-harig meisje liep naar haar toe en begon haar te troosten.

“Is dat wie ik denk dat het is?” vroeg James plots.
“Dat hangt ervan af wie jij denkt dat het is.” zei Lily.
“Ik dacht aan Petunia.” flapte James eruit.
Lily knikte.
“Was dat echt Petunia? Dus ze is niet altijd een zo'n kreng geweest.” zei James bedachtzaam.
“James Potter! Ik verbied je om zo over mijn zus te praten!” zei Lily kwaad.
James keek haar geschrokken aan. Toen keek hij weer in de hersenpan en zag hij hoe Petunia met Lily speelde. Hij kreeg een krop in zijn keel.
“Hoe komt het dat jullie relatie nu niet meer zo is?” vroeg hij voorzichtig.
Lily haalde diep adem en roerde in de hersenpan zodat er geen herinneringen meer te zien waren.
“Toen ik mijn brief voor Zweinstein kreeg is ze chagrijnig tegen mij beginnen te doen.” zei Lily bitter.
“Was ze jaloers?” vroeg James.
“Ze zegt van niet en ze wil niets met magie te maken hebben.” zei Lily. “Volgens mij was ze niet jaloers omdat ik naar Zweinstein mocht, maar was ze jaloers omdat onze ouders meer aandacht schonken aan mij toen ik die brief kreeg.”
“Waarschijnlijk wel.” beaamde James.
Er heerste een moment een stilte. Totdat James die onderbrak.
“Is het al elf uur? Laten we maar gaan slapen.”
Lily knikte en ze liepen samen de trap op.

De volgende morgen werd James wakker en keek hij langs zich. Hij zag dat Lily nog vredig lag te slapen. James keek op de klok met ronddraaiende planeten en zag dat het nog maar vijf uur was. Hij wou zich net omdraaien toen hij een idee kreeg.
Hij stond op en liep naar beneden en zag de hersenpan op de tafel staan. Hij haalde Lily's toverstok te voorschijn, die hij had meegepakt omdat hij wist dat het met zijn toverstok niet zou werken en roerde in de hersenpan.
De zilverachtige substantie kolkte en het leek net alsof James door een dakraam in een kamer keek.
Hij zag een jonge Lily die ongeveer 18 jaar moest zijn. Ze droeg een wit kleed en stond zenuwachtig voor een spiegel.
James stak zijn hand in de kom en voelde hoe hij erin werkt gezogen.

Toen hij om zich heen keek zag hij dat hij zich langs de jonge Lily bevond. Haar haren waren opgestoken en ze streek zenuwachtig haar kleed glad.
Opeens werd er op de deur geklopt.
“Binnen!” zei de jonge Lily.
Lily's moeder kwam binnen.
“Iedereen is klaar, we wachten alleen op jou.” zei ze.
Lily slikte. “Zou ik dit wel doen? Ik ben ten slotte nog maar 18.” zei Lily onzeker.
“Daarover kan ik niet beslissen Lily. Het is jou toekomst en je bent tenslotte nu volwassen.” zei Lily's moeder. “Al vind ik het niet zo'n goed idee, als ik eerlijk ben.”
Daarna liep ze naar de deur. “Als je klaar bent, kom je maar!” en met die woorden verdween ze.
Lily keek onzeker in de spiegel. “Misschien is dit niet de juiste beslissing en zeker niet het juiste moment. Voldemort staat op het moment de toverwereld over te nemen en waarschijnlijk ook de dreuzelwereld.” mompelde ze zachtjes bij zich zelf.
Ze ging op de een stoel zitten en gleed een traan over haar gezicht. “Wat als een van ons vermoord wordt? Of erger dat James vermoord wordt door mijn toedoen! Dat zou ik mezelf nooit kunnen vergeven.” snikte ze bij zich zelf.
James keek ongerust naar Lily. Dit had ze hem nooit verteld.

Een halfuur later klopte iemand op de deur.
“Lily, ik ben het!” klonk de stem van Sirius aan de andere kant. “Kom je of mag ik binnenkomen.”
Lily antwoordde niet. Ze wist blijkbaar niet wat ze moest zeggen.
“Lily?” vroeg Sirius ongerust.
Geen antwoord en Sirius deed de deur op een kier en zag dat Lily aan het huilen was. Hij duwde de deur verder open en kwam binnen. Daarna sloot hij de deur weer en hurkte zich langs Lily.
“Lily, wat is er?” vroeg hij medelevend terwijl hij haar een zakdoek aanbood.
Lily pakte de zakdoek aan. “Ik weet niet of ik er goed aan doe om deze keuze te maken. Het zijn zo'n slechte tijden en ze vermoorden iedereen de modderbloedjes steunt! En ik wil niet dat James door mij toedoen in de problemen komt.” zei Lily snikkend.
Sirius sloeg medelevend een arm om haar schouder. “Lily, je weet toch dat James alles voor je over heeft. Hij zal je altijd beschermen of je nu trouwt of niet. Hij houd van je en daar kan niets tegenop.”
Lily keek hem met rode ogen aan en Sirius lachte naar haar.
“Knap je maar op en zorg dat je dadelijk bij je 'Lover' staat!” zei hij en hij stond op.
Lily lachte naar hem. “Bedankt Sirius!” zei ze.
“Geen probleem, prinses!” zei hij knipogend.

Een halfuur later verliet Lily de kamer. James was wel gedwongen haar te volgen dit was tenslotte haar herinnering. Ze liep naar beneden en ze bleef in een hal staan. Waar Emily en Lily's vader stonden. Emily was bruidsmeisje en Lily's vader zou haar naar het altaar begeleiden.
“Ben je daar eindelijk?” we waren al bang dat je niet meer kwam.” zei Lily's vader. “Iedereen is al binnen dus ik zal maar teken doen dat we kunnen beginnen.”
Daarna liep hij even weg en kwam hij terug.
“We kunnen beginnen!” zei Lily's vader en hij bood haar zijn arm aan, die ze glimlachend aannam.
De deuren van de zaal gingen open en de muziek begon te spelen. Lily's vader bracht haar naar het altaar waar James breed glimlachend stond te lachen. Toen Lily langs James stond ging Lily's vader weer zitten en de plechtigheid begon.
James kon het zich allemaal nog zo goed herinneren. En hij stond dan ook breed te grijnzen toen hij zag hoe hijzelf en Lily mekaar het ja-woord gaven en de ringen aan elkaars vingers schoven.

Opeens kolkte alles om James heen en toen hij rond zich keek zag hij dat hij in de feestzaal stond waar hun trouwfeest door was gegaan. Opeens begon de muziek te spelen en zag James hoe zijn jongere versie Lily ten dans vroeg. Glimlachend nam ze zijn hand aan en begaven ze zich naar de dansvloer, waar ze een rustige dans begonnen. Sirius kon het niet laten om op zijn vingers te fluiten. Al gauw stond de dansvloer vol.
Nadat James en Lily even hadden gedanst kwam Sirius naar hen toe.
“Mag ik deze dans van u?” vroeg hij plechtig aan Lily terwijl hij een buiging maakte en haar hand kuste.
James grijnsde en knikte en even later danste Sirius met Lily. James zag hoe hijzelf aan de kant ging staan, maar ook daar werd hij niet met rust gelaten. Emily trok hem mee de dansvloer op. Blijkbaar wou ze niet alleen dansen.
“Ik mag Sirius wel. Hij is zo charmant.” zei Emily meer tegen zichzelf.
James keek haar schaapachtig aan.
“Wat probeer je me nu eigenlijk duidelijk te maken?” vroeg hij, hij kon het antwoord al raden.
Emily zuchtte en rolde haar ogen, wat James gedachten bevestigden. Hij sleurde Emily mee naar Sirius en Lily die nog stonden te dansen.
“Sirius, je kent mijn zus geloof ik al! Dans jij maar met haar dan kan ik weer met mijn prinses dansen!” zei James en hij duwde Emily naar Sirius terwijl Lily naar hem kwam.
Ze grijnsde en snapte het plannetje meteen. Ze begonnen weer te dansen terwijl ze vaak in de richting van Sirius en Emily keken.

Opeens stopte Lily en trok James mee naar de band die de muziek speelde.
“Kunnen jullie een rustige muziek spelen?” vroeg ze aan de zangeres.
Die knipoogde en draaide zich naar de band.
James keek Lily vragend aan, maar die glimlachte alleen geheimzinnig.
“Je zult het zo wel merken.” zei ze met een knipoog.
De band begon te spelen en een paar koppeltjes begonnen te slowen. Lily en James keken verwachtingsvol naar Sirius en Emily. Blijkbaar had Lily's plannetje gewerkt, want Sirius nam Emily om haar middel en met een knalrood hoofd sloeg Emily haar armen rond zijn nek. Lily en James gaven elkaar een High-Five alsof ze nog tieners van 14 waren.

James moest lachen toen hij dit opnieuw zag gebeuren. Hij besefte ook hoe jong hij toen eigenlijk nog was geweest. Soms twijfelde hij eraan of hij wel oud genoeg was geweest om te trouwen, maar hij voelde zich op het moment de gelukkigste man ter wereld.

De omgeving begon weer te kolken en even later herkende James de studeerkamer van hun huis. Hij zag Lily in haar kamerjas voor het raam staan, naar buiten starend. Hij ging naast haar staan om te kijken waar ze naar keek maar ze staarde blijkbaar alleen voor zich uit. Ze zag er moe uit.

Opeens hoorde ze dat er iemand aanbelde ze liep naar beneden en opende de deur.
“Hey Lil, hoe gaat-” Sirius staakte zijn vrolijke begroeting.
“Lily, sorry dat ik het zeg, maar je ziet er slecht uit.”
“Zo voel ik me ook.” antwoordde ze zacht.
“Wat scheelt er dan?” vroeg hij bezorgd.
“Ik voel me al een paar dagen niet zo best.”
“Is het wat ik denk?”
“Ik veronderstel wel dat ik weet wat je denkt en als je dat denkt, ja.” zei ze met een flauwe glimlach.
“Gefeliciteerd! Ik ben blij voor jou en James, ... over James gesproken: Weet hij het al?”
Lily schudde haar hoofd.
“Wanneer ga je het hem zeggen?”
“Als er zich een goede gelegenheid voordoet.”

James keek een beetje verontwaardigd naar de herinnering. Hij was blijkbaar niet zo gelukkig met het feit dat hij dat nieuws na Sirius pas vernam en toen hij en Lily het aankondigden had hij nog zo verrast geklonken. James keek op zijn horloge en besefte dat hij zich al lang genoeg in Lily's gedachten bevond en besloot terug te keren voordat Lily op zou staan en hem betrappen zou.

Even later stond hij weer voor de kom. Hij draaide zich om en stond oog in oog met Harry.

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Ik ben de laatste tijd niet meer zo veel online geweest en heb niet erg veel kunnen schrijven en komende vrijdag krijg ik een hond voor mijn verjaardag dus ga ik niet meer zo veel tijd hebben om heel lange stukken te posten. Dus zal ik vaker kortere stukken posten.
Dit is het eerste deel van hoofdstuk 18.

Hoofdstuk 18: De Weg is Weg
Harry keek hem verbaasd aan.
“Wat deed je met mama's hersenpan?” vroeg Harry nonchalant.
“Emh ... niets! ... emh, niet tegen mama zeggen, oké?” vroeg James bijna smekend.
Harry keek zijn vader fronsend aan. James verwachtte dat zijn elf-jarige zoon een rake opmerking zou maken.
“Mag ik ook eens kijken?!” vroeg hij enthousiast.
James keek zijn zoon een fractie van een seconde stomverbaasd aan, maar herstelde zich vlug en begon te grijnzen.
“Nee!” zei hij.
“Maaa-”
“Al goed je mag!” onderbrak James hem. “Chanteur!” voegde hij er nog snel aan toe.
Harry wreef enthousiast in zijn handen en stapte op de hersenpan af.
“Riep je Harry?” zei zijn moeder plots vrolijk achter hem.
Harry en James vielen bijna achterover.
“Oh, dat is waar ook. Ik ben mijn hersenpan vergeten weg te zetten.” zei ze en ze liep naar de kom toe en pakte hem en nam hem mee naar boven terwijl Harry en James geluidloos vloekten.

Even later kwam Lily terug beneden met Kai in haar kielzoog.
“James heb jij toevallig mijn toverstok gezien? Kai je hebt hem toch niet weer gepakt om iets op te blazen.
De vierjarige jongen keek haar kwaad aan. “Nee!”
“Hij lag hier op de keukentafel!” zei James snel.
“Oh, dan hadden jullie zo in mijn hersenpan kunnen kijken-” Lily zweeg abrupt en keek haar man aan.
“Wacht eens even ... jij hebt mijn toverstok van mijn nachtkastje genomen om in de hersenpan te kunnen kijken!” zei Lily terwijl ze James streng aankeek.
James keek haar onschuldig aan.
“Wat heb je gezien?” vroeg ze direct.
“Niet zo veel enkel de bruiloft en toen je Sirius vertelde dat je zwanger was.” zei hij eerlijk.
“Heb je ook gezien waarom ik bijna te laat was op de bruiloft?” vroeg ze onzeker.
James knikte. Lily slikte.
“We praten hier later over als je dat wilt.” zei James terwijl hij naar Harry en Kai knikte.

Enjoy! En reacties zijn welkom.

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Hier is het volgende deel van hoofdstuk 18. En bedankt voor de vroege felicitaties maar ik verjaar pas volgende maand de 21ste dan wordt ik 16. Ik krijg mijn hond wel nu vrijdag al omdat dan hier (in België) de herfstvakantie begint.

Een paar uur later stonden ze op de Weg is Weg en Harry keek nieuwsgierig om zich heen. Lily hield Kai bij zijn hand vast. Terwijl James Harry in het oog hield.
“We hebben nog genoeg geld, dus hoeven we niet naar Goudgrijp te gaan.” zei James terwijl hij de Galjoenen telde. “James ga jij met Harry zijn schoolgewaden en toverstok kopen dan ga ik naar Klieder en Vlek en de Apotheek om zijn boeken en toverdrankingrediënten te kopen.” Zei Lily.
James knikte en hij en Harry liepen naar Madame Mallekin, Gewaden voor Alle Gelegenheden. Nadat ze zijn gewaden hadden gekocht liepen ze naar Olivander voor een toverstok. Ze stapten de winkel in en de bel rinkelde. Harry keek onzeker naar zijn vader, hij vond dat Olivander's zaak er nogal griezelig uitzag. Opeens kwam er een oude man met bleke ogen naar hen toe.
“Aha, Harry Potter!” zei de man toen hij Harry zag staan.
Harry keek nog onzekerder.
“James Potter, zevenentwintig komma acht centimeter mahoniehout, buigzaam en uitstekend voor Gedaanteveranderingen.” vervolgde Meneer Olivander.
“Dat klopt!” zei James terwijl hij zijn toverstok tevoorschijn haalde.
“Hij heeft de ogen van zijn moeder,” zei Meneer Olivander en hij wees op Harry, “zesentwintig centimeter wilgenhout, soepel en prima voor Bezweringen.”
“Stafarm?”
Harry keek Meneer Olivander verbaasd aan.
“Hij bedoelt welke arm!” fluisterde James in Harry's oor.
“Emh ... rechts.” antwoordde Harry nerveus.
Meneer Olivander haalde een meetlint tevoorschijn en begon de lengte van Harry's arm te meten. Daarna liet hij het lint los, dat nog steeds allerlei lengten aan het meten was, en liep hij naar de kast.
“Genoeg!” zei Meneer Olivander en het lint viel op de grond.
Hij hield Harry een stok voor.
“Tweeëntwintig en een halve centimeter, berken en drakenbloed, lekker flexibel. Neem de stok maar en zwaai er mee.”
Harry nam de stok en zwaaide ermee. Er gebeurde niets en Meneer Olivander nam de stok terug uit zijn handen.
“Nee, duidelijk niet laten we deze proberen: vierentwintig komma zeven centimeter beukenhout en eenhoornhaar, soepel.”
Harry nam de stok en wou ermee zwaaien, maar Meneer Olivander nam hem uit zijn handen.
“Nee, ook niet!”
En zo ging het een hele tijd door.
“Laten we deze eens proberen!” zei hij uiteindelijk en zijn ogen fonkelden. “Zeventwintig komma acht centimeter, hulst en feniksveer, lekker soepel en een ongewone combinatie.”
Harry nam de stok en zwaaide ermee. Gouden en rode vonken spoten uit de punt van de stok. James klapte in zijn handen.
“Merkwaardig.” zei Olivander.
James en Harry keken hem niet begrijpend aan.
“Elke stok die ik maak is uniek en ik heb nooit dezelfde haren van een eenhoorn genomen of drakenbloed van dezelfde draak, toch is er slechts een keer dat ik twee veren van dezelfde feniks had, waarvan er één in deze stok zit en de andere in 'zijn' stok zit.” zei Olivander.
James keek hem bedachtzaam aan terwijl Meneer Olivander nog een laatste blik op Harry's liteken wierp voordat James betaalde en ze de winkel verlieten.

Toen ze een tijdje later in de Lekke Ketel zaten, Lily en Kai waren er nog niet, vroeg Harry: “Hoe komt het dat Meneer Olivander me kende? En naar wie verwees die 'zijn'?”
James zuchtte en nam nog een slok van zijn boterbier.
“Ik zal het je vertellen, niet alles natuurlijk, maar je bent oud genoeg zeker nu je naar Zweinstein gaat.” begon James.

Reacties zijn nog altijd welkom.

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Het laatste deel van hoofdstuk 18.

Harry luisterde gespannen.
“Kijk Harry, toen jij nog niet geboren was er een duistere, slechte tovenaar, Voldemort, die de macht wou over onze wereld en de dreuzelwereld. Je moeder en ik hebben vaker tegenover hem gestaan, tegenover de dood! Het waren duistere tijden!”
“Maar waar is die Voldemort dan?” vroeg Harry.
“Dat weet niemand, maar je moeder en ik waren getuigen toen hij verdween.” zei James.
“Verdwenen? Zomaar? Hoe? Waardoor?”
James wees op Harry, die hem nog verbaasder aankeek.
“Jij bent de oorzaak van zijn verdwijning.”
“Ik? Wanneer? Hoe?”
“Je was nog maar een paar weken oud. Niemand, zelfs wij, begrijpen niet hoe je dit hebt overleefd. We wisten wel dat hij het op jou gemunt zou kunnen hebben, maar waarom weten we niet. Maar we zijn er bijna zeker van dat hij nog leeft, hoewel het ministerie daar niet zo zeker van is. Toen hij je aanviel was hij van plan je te vermoorden, maar de vloek kaatste af en hij bezorgde je dat litteken.” zei James die over het litteken streek.
James hoorde Lily en Kai binnenkomen.
“Ik denk dat je moeder me vermoord als ze merkt dat ik je dat verteld heb.” zei James slikkend.
“Maar als Voldemort nog rondzwerft dan-”
“Niet nu Harry, we praten hier later over.” zei James toen hij merkte dat Lily en Kai te dicht bij hun in de buurt waren.
Harry knikte terleurgesteld.
“Er waren hordes mensen in Klieder en Vlek. Ik dacht dat we er nooit buiten zouden geraken.” zei Lily die nietsvermoedend ging zitten.

Nadat ze nog iets gedronken en gegeten hadden besloten ze om nog even Zwik & Zwachtels Zwerkbalpaleis in te gaan. Er stonden een hoop mensen voor de etalage.
“Wauw! De nieuwe Nimbus 2000!” riep een jongen uit.
“De snelste bezem ooit!”
James, Lily, Harry en Kai gingen naar binnen, waar ook een pak volk stond.
“Het Engelse team heeft een contract met Nimbus ze spelen de komende wedstrijd al met deze beauties.” zei de verkoper.
James grijnsde naar de verkoper.
“Ja, en als je maar weet dat we gaan winnen van Hongarije!”
De verkoper keek naar James.
“James Potter en het hele gezin.” zei hij en hij keek naar Lily die Kai in haar armen had genomen en Harry die langs haar stond.
Een horde meisjes van een jaar of 16 stormden op James af toen ze hem zagen.
“Oh! Het is James Potter!”
“Echt! Hij is zo knap!”
“Wat een lijf!”
Lily en Harry keken met grote ogen toe naar het tafereel. Harry eerder verbaasd en Lily vol afschuw. Kai leek niet echt te beseffen wat er eigenlijk aan de hand was.
“Zou hij net zo goed kunnen zoenen als zwerkballen?”
“Dat is dan wel heel goed!” giechelden een paar meisjes.
James deed een poging om de meisjes van zich af te houden.
“Hij heeft mooie ogen en is gespierd.”
Eén van de meisjes kreeg Lily, Kai en Harry in het oog. Ze gaf haar vriendin een por.
“... en hij is getrouwd!” zei ze net hoorbaar.
De andere meisjes hadden het ook gehoord en zuchtten teleurgesteld.
“Wacht eens even! Is dat niet Harry Potter?!” zei een man opeens.
Harry schrok zich een hoedje, toen hij zijn naam hoorde. Een fotograaf die net foto's van James en de Nimbus 2000 had getrokken voor de Bezemkampioen, begon onmiddellijk foto's van Harry te trekken. Uiteindelijk wou hij foto's van het hele gezin met de Nimbus 2000 erbij. Een journalist die bij de fotograaf was en eerst de mensen hun mening had gevraagd over de nieuwe bezem keerde zich naar James.
“Wat vind u van de nieuwe bezem?” vroeg hij aan James.
“Wel, ze zien er goed uit, zijn ongelooflijk snel, zeer wendbaar.” antwoordde James.
“Wat zijn u vooruitzichten van de aanstaande wedstrijd?”
“Hongarije is goed, maar we hebben hard getraind.”
De journalist knikte en keerde zich naar Harry.
“En hou je ook van Zwerkbal?”
Harry knikte.
“Je gaat voor het eerst naar Zweinstein, wat vind je van de regel die verbied dat eerstejaars geen eigen bezem mogen hebben.”
Harry zweeg.
“Vind je niet dat ze voor jou een uitzondering mogen maken, aangezien je de 'Harry Potter' bent?”
Lily kreeg er genoeg van en ging tussen Harry en de journalist staan.
“Geen commentaar!” zei ze bot en ze duwde Harry en Kai de winkel uit.
James keek de journalist een keer aan, draaide zich daarna om en volgde Lily de winkel uit.

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Beste lezers,
het spijt me om te moeten melden dat ik het volgende stuk niet kan posten aangezien internet broken is. Ik ben nu bij mijn tante op de computer en kan helaas mijn verhaal niet op deze computer zetten. Ik hoop dat het snek terug hersteld is dan komt ook mijn volgende stuk.
Grtz Jade The Orkkiller

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Lang verwacht, maar hier is het volgende hoofdstuk. Het spijt me dat het zo lang duurde, maar internet was gecrasht en werkt sinds 10 minuten weer Very Happy

Hoofdstuk 19: De ontdekking
's Avonds, toen Lily Kai in bed had gestopt, ging ze naast James in de sofa zitten. Harry zat op zijn kamer.
“Lily, ik moet je iets bekennen.” zei James opeens.
Lily keek haar echtgenoot aan.
“Maar beloof me dat je niet kwaad zult zijn.” voegde hij eraan toe.
Lily haalde haar schouders op.
“Ik heb het hem verteld.” zuchtte James.
“James, hij is nog maar elf-”
“En hij gaat naar Zweinstein waar hij er toch mee geconfronteerd wordt! Hij is niet achterlijk! Het is beter dat hij het van ons hoort.” verdedigde James zijn beslissing.
“Als hij er klaar voor is! Wat heb je hem verteld?”
“Niet veel, enkel over Voldemort en dat hij verdween.”
“Was hij van streek?”
“Nee, hij vroeg zich enkel af waar Voldemort nu was.”
“Je hebt hem toch niet verteld dat hij ... of Voldemort ...?” zei Lily die een traan over haar wang voelde glijden.
James omhelsde haar.
“Nee, dat kon ik niet.”
Lily begon geluidloos te huilen.
“We hebben ons huis onder geheimhouding geplaatst, we houden hem constant in de gaten, maar we kunnen hem niet blijven beschermen van zijn lot.”
“Dat gaan we ook niet doen. Harry zou zich daar niet gemakkelijk bij voelen.”
“Maar als hij-”
“Het wordt een strijd tussen hem en Voldemort, waarin wij hem alleen kunnen steunen.”
“Ma? Pa? Waar waren jullie over aan het praten?” vroeg Harry, die de woonkamer was binnengekomen.
“Harry?! Wat doe je hier nog zo laat?” vroeg Lily onmiddellijk.
Harry keek zijn ouders doordringend aan.
Lily besefte direct dat hem iets dwars zat.
“Wat is er Harry?” vroeg ze.
“Ik ... ik hoorde jullie praten.” gaf hij toe.
Lily en James keken elkaar bezorgd aan.
“Wat is mijn lot?” vroeg Harry opeens.
Er was een korte stilte.
“Dat kunnen we je niet vertellen, niet nu.” zei James.
“Laten we maar gaan slapen, morgen moet je spelen, James.”
“Heb je zin om mee te gaan?” vroeg James aan Harry om hem af te leiden.
Harry knikte. Hij wou dolgraag de nieuwe Nimbus 2000 in actie zien, maar de vragen bleven door zijn hoofd spoken.

James sliep slecht die nacht. Hij bleef piekeren over het feit dat er een dag zou aanbreken wanneer zijn zoon moest vechten tegen de meest verdorven tovenaar ter wereld. Hij was niet vergeten hoe doordringend Harry hem en Lily had aangekeken toen hij vroeg wat zijn lot was. Maar toen kwam er een andere gedachte in hem op. 'Voldemort is verdwenen! Eerst zou hij moeten terugkeren! En misschien kunnen we dat verhinderen.' Met die gedachte viel hij in slaap.

De volgende morgen werd hij gewekt door Lily.
“James, je moet opstaan! Over een uur moet je in de kleedkamers zijn.”
James vloog overeind, wat inhield dat hij met zijn hoofd tegen dat van Lily knalde en daardoor kreeg hij nog eens een klap van Lily in zijn gezicht wat -volgens haar- een reactie beweging was. James wreef over zijn voorhoofd waar nu een dikke buil stond en over zijn wang, waar Lily's hand in gegraveerd was.

Terwijl James aan het eten was, roerde Harry futloos door zijn cornflakes. Hij had nog niet één hap gegeten. Lily keek hem bezorgd aan.
“Harry, eet asjeblieft.”
Harry deed of hij wakker schrok uit een diepe trance en stopte de volle lepel uiteindelijk in zijn mond.

Toen James klaar was met eten gaf hij Lily een kus en verdwijnselde hij.
“Sirius komt je zo halen.” zei Lily tegen Harry en ze had het nog niet gezegd of de bel ging.
Lily liep naar de deur en deed die open.
“Goedemorgen!” zei Sirius vrolijk terwijl hij binnen sprong.
Harry moest lachen toen hij Sirius zo zag en Lily knikte tevreden.
“Zo Harry ben je klaar?” vroeg Sirius opgewonden.
Harry knikte.
“Hoe ga je trouwens naar het zwerkbalveld?” vroeg Lily opeens.
“Met mijn motor.” zei Sirius opgewekt.
“Waaat! Ben je gek geworden?”
“Kom nou Lily, Tristan en Lizzy vinden het ook leuk.” verdedigde Sirius zich.
Lily sloeg haar ogen ten hemel.
“Vooruit dan maar.” gaf ze toe.

Even later zaten Harry en Sirius op de tribune van het zwerkbalstadium. Opeens vlogen veertien spelers de lucht in en vormden boven de middencirkel een kring.
“Het team van Engeland: Plank, Lygo, Kelver, Chang, Trinch, Linmo ... en Potter! En daar is het team van Hongarije: Ropska, Kotelni, Martish, Ivansk, Goelah, Urelna ... en Olavf!”
“Ik heb al veel wedstrijden gezien maar die Hongaarse spelers hebben wel erg belachelijke namen.” zei Harry.
“Inderdaad!” beaamde Sirius vol afschuw.
“En de slurk wordt omhoog gegooid, het spel begint!” commentaarde Mark Jordaan.

Reacties zijn welkom!

Jade The Orkkiller · 1e jaars Verdiend: 47 Sikkels

Zo het is waarscheinlijk onverwacht, maar ik heb een einde gemaakt aan dit verhaal. Het is een redelijk open einde en er zal nog wel een vervolgverhaal komen met Harry in zijn eerst jaar als jullie dat willen. Laat het me dan wel weten. Grtz Jade The Orkkiller.
P.S.: Sorry dat het zo kort is Embarassed

Hoofdstuk 20: Alles komt wel goed
Na een halfuurtje had James de snaai eindelijk te pakken, de Hongaren hadden een smerig potje Zwerkbal zitten spelen en telkens James geblemmerd (staart van de bezem vast nemen om de bezem af te remmen) zodat hij afgeremd werd. Maar hij had uiteindelijk de snaai kunnen bemachtigen omdat Trinch, een van de Engelse drijvers, een beuker had geslagen naar de Hongaar die hem weer wou hinderen.

“James, ik heb een tijdje terug nog iets tofs gevonden toen ik in de dreuzel-stad rondliep.” zei Sirius.
“Oh ja? Wat dan?”
“Mc Don- don- don- getver ik ben vergeten hoe het heet. Maar ze hebben er zo van de gekke platte broodjes met een steak tussen, best lekker.”
“Laat me raden, Sirius' maag zegt: 'Ik heb honger, en wil dat eten!' Wat denk je, Harry? Ik trakteer!”

Een uurtje later zatten ze in de Mc Donalds en aten ze alledrie een Mc Cheese menu.
“Gwroowt Gwelijkw, echt lekker!” zei James met volle mond.
Sirius grinnikte en porde Harry, die nogal zwijgzaam was, in zijn zij.
“Moet jij volgende week niet naar Zweinstein?” vroeg hij toen.
Harry knikte.
“Je hebt hem toch alle afleidingsmanoeuvres, versiertechnieken, aandachttrekkers geleerd?”
Harry grijnsde.
“Nee, hij zij dat jij dat wel zou doen.”
Sirius grijnsde en begon hem uitgebreid uit te leggen hoe hij en James samen met Lupos en Peter hun jaren op Zweinstein doorbrachten.

Toen ze terug op weg waren naar huis, merkte James, dat Harry veel vrolijker was en glimlachte tevreden.
'We kunnen je niet blijven beschermen. Ooit zal je moeten strijden, maar die tijd is nog niet aangebroken en tegen die tijd zal je er klaar voor zijn. Het zal moeilijk zijn, maar met onze steun zal hij er komen.' dacht James bij zichzelf.
Hij glimlachte opnieuw naar zijn oudste zoon en die glimlachte terug. Sirius nam afscheid en verdwijnselde met een plop, terwijl James en Harry over het tuinpad naar de voordeur liepen. Lily stond hen al op te wachten en gaf James liefdevol een kus en omhelsde Harry, daarna sloot ze de deur.

Reacties zijn welkom. Dit is dus nu een afgesloten verhaal.