Harry Potter Forum index
Dit forum is gesloten. Bezoek nu de vernieuwde versie van HPF!
 Harry Potter Forum gesloten  •   Inloggen

 [AF] De moord op Christina Volgende onderwerp
Vorige onderwerp

Sla dit onderwerp op als textbestand
Poll :: meot ik verder schrijven?

echt wel!
72%
 72%  [ 13 ]
boeit me niet
27%
 27%  [ 5 ]
Totaal aantal stemmen : 18


Auteur Bericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 11:23 Terug naar boven Sla dit bericht op

Ik schrok..Was Edana’s ziel weggezogen?
Oh my god..Dit kreeg ik nooit meer goed
Angstig las ik verder
.. -van een Dementor.Maar deze kan ongedaan worden gemaakt.Er is echter heel wat moed en magische kracht voor nodig.Want Pure Kissing is een tegenvloek van een zeer duistere ,machtige vloek.
Pure Kissing kan ongedaan worden gemaakt , als het betreffende wezen bij volle maan een zeker ritueel volgt..Dan zal het wezen weer normaal worden , zijn emoties terugkrijgen en men weer herkennen.Want dat is waar de vloek voor zorgt.Dat het wezen geen emoties meer heeft..
Het ziet en voelt alles zelf wel , maar het uiterlijk en lichaam werken niet mee.
Het ritueel gaat als volgt:
· haal 23 dropeppers
· leg het wezen op een open plek in maanlicht , een feniks moet erbij zijn.Het wezen zal een
· De feniks moet op het hoofd van het wezen gaan zitten , en als zijn tranen de ogen van het dier raken ,worden die weer normaal.
· Voer alle dropeppers aan het wezen en zorg dat het kalm blijft , met zijn ogen gesloten.
· Dan moet een zeer , gecompliceerde spreuk worden uitgesproken: Vergillius Mecro .Richt uw toverstok op het wezen en concetreer u op uw doel.Als het wezen afzwakt moet u de spreuk uitspreken.
· Dan moet u bij het dier blijven tot zonsopgang , dan de ogen van het dier openen en de krachten van het dier zullen langzaam terugkeren. Rond de middag zal het dier weer helemaal op krachten zijn en zijn normale leven kunnen hervatten.



Oke , dacht ik…Is het vannacht volle maan?
Het is te hopen , anders kan ik niet verder.
Plotseling hoorde ik weer voetstappen achter me…
Bellatrix? Dacht ik ongerust.
Ik sprong op , liet het boek vallen en ging voor Edana staan.
Ze zou haar niet nog eens zoiets flikken!
Ik bleef zo wel tien minuten staan , verwachtend dat dat stommem mens elk moment tevoorschijn kon komen..
Maar toen er na een eeuwigheid nog steeds niks verschenen was ,liet ik mijn schouders hangen en liet mijn toverstok hangen.Ik tuurde door de bomen , en achter me over de velden, maar nergens was iets te zien…
Mijn aandacht voor vreemde onzichtbare dingen verslapte en ik keek naar Edana.
De schemer viel in , dus de maan moest ergens te zien zijn..
Ik zag in de verte een hoge heuveltop.Als ik daar zou zijn , zou ik op een open plek zijn , en de maan kunnen zien..
Ik pakte het boek en stopte het in de boekenkast in de koets.
Nu pas zag ik hoe groot die vanbinnen was. Duidelijk magisch vergroot.Er stond een mini-keuken in , links , een toilet en douche recht , een bankje en een boekenkast.De koets was waarschijnlijk speciaal bedoeld voor mensen die hier kwamen om zichzelf te vinden.
Ik liet Edana rijden , die reageerde loom en langzaam,alsof ze heel moe was.
We maakten vaart en de heuveltop kwam heel dichtbij. Landschap raasde voorbij , tot we voor de derde keer abrupt stopten…Gauw stapte ik uit en speurde de hemel af.Daar was de maan.Het was duidelijk geen volle maan




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 11:24 Terug naar boven Sla dit bericht op

Ik schrok..Was Edana’s ziel weggezogen?
Oh my god..Dit kreeg ik nooit meer goed
Angstig las ik verder
.. -van een Dementor.Maar deze kan ongedaan worden gemaakt.Er is echter heel wat moed en magische kracht voor nodig.Want Pure Kissing is een tegenvloek van een zeer duistere ,machtige vloek.
Pure Kissing kan ongedaan worden gemaakt , als het betreffende wezen bij volle maan een zeker ritueel volgt..Dan zal het wezen weer normaal worden , zijn emoties terugkrijgen en men weer herkennen.Want dat is waar de vloek voor zorgt.Dat het wezen geen emoties meer heeft..
Het ziet en voelt alles zelf wel , maar het uiterlijk en lichaam werken niet mee.
Het ritueel gaat als volgt:
· haal 23 dropeppers
· leg het wezen op een open plek in maanlicht , een feniks moet erbij zijn.Het wezen zal een
· De feniks moet op het hoofd van het wezen gaan zitten , en als zijn tranen de ogen van het dier raken ,worden die weer normaal.
· Voer alle dropeppers aan het wezen en zorg dat het kalm blijft , met zijn ogen gesloten.
· Dan moet een zeer , gecompliceerde spreuk worden uitgesproken: Vergillius Mecro .Richt uw toverstok op het wezen en concetreer u op uw doel.Als het wezen afzwakt moet u de spreuk uitspreken.
· Dan moet u bij het dier blijven tot zonsopgang , dan de ogen van het dier openen en de krachten van het dier zullen langzaam terugkeren. Rond de middag zal het dier weer helemaal op krachten zijn en zijn normale leven kunnen hervatten.



Oke , dacht ik…Is het vannacht volle maan?
Het is te hopen , anders kan ik niet verder.
Plotseling hoorde ik weer voetstappen achter me…
Bellatrix? Dacht ik ongerust.
Ik sprong op , liet het boek vallen en ging voor Edana staan.
Ze zou haar niet nog eens zoiets flikken!
Ik bleef zo wel tien minuten staan , verwachtend dat dat stommem mens elk moment tevoorschijn kon komen..
Maar toen er na een eeuwigheid nog steeds niks verschenen was ,liet ik mijn schouders hangen en liet mijn toverstok hangen.Ik tuurde door de bomen , en achter me over de velden, maar nergens was iets te zien…
Mijn aandacht voor vreemde onzichtbare dingen verslapte en ik keek naar Edana.
De schemer viel in , dus de maan moest ergens te zien zijn..
Ik zag in de verte een hoge heuveltop.Als ik daar zou zijn , zou ik op een open plek zijn , en de maan kunnen zien..
Ik pakte het boek en stopte het in de boekenkast in de koets.
Nu pas zag ik hoe groot die vanbinnen was. Duidelijk magisch vergroot.Er stond een mini-keuken in , links , een toilet en douche recht , een bankje en een boekenkast.De koets was waarschijnlijk speciaal bedoeld voor mensen die hier kwamen om zichzelf te vinden.
Ik liet Edana rijden , die reageerde loom en langzaam,alsof ze heel moe was.
We maakten vaart en de heuveltop kwam heel dichtbij. Landschap raasde voorbij , tot we voor de derde keer abrupt stopten…Gauw stapte ik uit en speurde de hemel af.Daar was de maan.Het was duidelijk geen volle maan




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 13:43 Terug naar boven Sla dit bericht op

geen zachte , vertrouwde stem meer in mijn hoofd , geen lieve , hartelijk ogen als ik weer eens verdriet had..
Godsiemikke! Waarom kon ik ook niet normaal zijn , een gewoon leven lijden , zonder die twee krengen in m’n kop.
Ik had zin om het uit te schreeuwen van frustratie!
Maar ik deed wat ik had geleerd als ik boos was , en dit keer lukte het me wel.
Ik sloot mijn ogen , haalde een paar keer diep adem en ging in kleermakers zit zitten en concentreerde me goed op mijn doel..
Dit stomme gedoe stoppen!
Ho! Zei ik tegen mezelf..Nu niet weer boos worden.
Ik maakte mezelf ff helemaal leeg..
Ik zat daar wel een uur , tot ik weer tot rust was gekomen.Toen stond ik op en omhelsde Edana.Ze keek me vreemd aan. Ze had natuurlijk nog steeds geen emoties , maar toch…
Het leek….alsof ze haar gloed terugkreeg..
Maar het zal wel verbeelding zijn , dacht ik bij mezelf..
Toch kon ik mijn blik niet afwenden van die ogen.Uiteindelijk wist ik nog steeds niet wat er nou mee was , dus besloot ik die ogen maar te laten. Ik stopte met Edana omhelzen en liep naar de koets. Met een laatste blik op Edana ging ik de koets binnen.Daar ging ik op het bankje liggen.Het bleek dat je die kon uitklappen tot bed , dus dat deed ik en ging liggen.
Even rust ….dacht ik nog .Toen zakte ik weer weg ,de diepe duisternis in.

‘Waaaaah!’ gilde ik toen ik ineens 2 veren lang s me neus voelde strijken…
Ik sperde geschrokken mijn ogen open maar zag niets.Het was pikkedonker , middernacht..
Ik probeerde te ontdekken van wie de veren waren die langs me neus waren gestreken..
Zou het weer Bellatrix van Detta zijn? Dat stomme Bella-mens ook! ,dacht ik.Grijnzend keek ik nu het duister in. Dat was nou eens precies de goede naam voor haar: Bella-mens… ik lachte zachtjes om mezelf , maar toen besefte ik dat ze gerust hier in de kamer kon zijn..
Angstig ging ik zitten… De lakens vielen van het zitbed maar ik merkte het niet..
Ik tuurde alleen maar het duister in..
Zonder mijn blik af te wenden van het duister voelde ik met mijn hand langs de muur achter me..
Voor zover ik me kon herinneren zat daar een lichtknopje.Maar ik wist het niet zeker , wan daar had ik overdag echt niet op gelet.
Uiteindelijk ik voelde ik een klein , uitstekkend iets..
Ik probeerde of ik het opzij of omlaag kon klikken en in een oogwenk was de hele koets fel verligt.Natuurlijk..
Waarom was ik nu zo bang geweest? Het was Jabelou maar , de feniks!
Dat Bella-mens had toch zeker geen veren!??? Jemig , waar had ik me druk om gemaakt?
Ik bedacht dat ik nu toch niet meer kon slapen , dus ik stapte maar uit de koets , mijn toverstok waakzaam in mijn hand. Ik liep naar Edana toe. Ze stond te soezen. Ik gaf haar een klopje op haar hals en ze werd langzaam wakker..Ze keek naar iets achter me en ik volgde haar blik.
Maar ik zag niks…Alleen duisternis.
‘Lumos.’mompelde ik zacht…Nog steeds was er niets te zien.Plots werd mijn blik getrokken door iets fel verlichts links van me.Ik keek…en zag een volle maan. Verbaasd keek ik ernaar.Verstijfd.
Toen wist ik moest doen. De stappen van de Pure Kissing stonden in mijn geheugen gegrift.
Gauw haalde ik 23 dropeppers uit het bos.
Daarna spande ik Edana uit en liet ik haar rustig gaan liggen in het maanlicht.
Ik zou Edana weer beter maken.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 19:56 Terug naar boven Sla dit bericht op

Ik pakte Jabelou voorzichtig en zette hem op Edana’s hoofd.
Die was inmiddels alweer gaan liggen en wilde nu gaan slapen , maar ik hield hem tegen.. Straks zou ik hem die dropeppers voeren en dan zou die slaap wel over gaan.
Toen de feniks op Edana’s hoofd zat , merkte ik al dat het begon te wenen.
Ik keek toe of de tranen wel goed op Edana’s ogen landde.Gespannen volgde ik de eerste , duidelijke traan uit Jabelou’s ogen.
Hij gleed over de wang van het dier , hing een tijdje aan een veer en toen ,heel langzaam,als in slowmotion , viel de traan van de veer af en landde precies op de ogen van e Edana. Onmiddellijk keerde haar mooie , blauwe gloed terug.
Dolgelukkig keek ik toe.Het ging lukken!
Toen voerde ik haar de dropeppers.Edana was er dol op. Gulzig keek ze ernaar en schrokte ze op. Ze werd onmiddellijk activer.,
Ofwel door de uitwerking , ofwel door de smaak..
Nee , Edana..
Je moet je ogen sluiten , anders wordt je niet bbeter.
Maar Edana was nog steeds zo wezenloos en begreep me niet..Ze bleef me opgewekt aanstaren , beweginsloos.
Kom op , Edaa. Voorzichtig legde ik een hand over haar ogen..
Langzaam werd ze weer slaperig…Ik haalde voorzichtig mijn hand weg , maar haar ogen bleven dicht.
Toen haalde ik diep adem en pakte mijn toverstok stevig beet , alsof dat me hielp overeind te blijven.Ik concentreerde me zo goed als ik maar kon op mijn doel: Edana haar normale leven teruggeven.Maar het lukte niet erg..
Ik werd steeds afgeleid door het licht dat langzaam zichtbaar werd,. De zon was nog niet zichtbaar , maar hij was duidelijk dicht in de buurt.Ik raakte een beetje in paniek en probeerde me nog beter te concentreren. Uiteindelijk lukte het en ik zag Edana gewoon verzwakkken. Precies de bedoeling ,al was het wel pijnlijk om te zien. Het was een rotgevoel om je krachten kwijt te raken.. Dat wist ik , want mijn moeder had me af en toe mijn krachten afgenomen…
Alle spieren in Edana’s lichaam verslapten.Ik sprak gauw , met kracht , de spreuk uit.
‘Vergillius Mecro!’ Ik wachtte gespannen af en concentreerde me nog beter toen er niets gebeurde.
‘VERGILLIUS MECROOOO!’ gilde ik keihard.
Edana keek niet eens op , maar je kon gewoon zien dat zeEdana weer normaal werd.
Na een tijdje richtte ze haar hoofd op.Mijn schouders werden ineens een stuk lichter.
De zware druk in mijn maag was verdwenen en Edana was weer opgestaan.
Ik lachte hardop , steeds harder en harder.Ik was opgelucht , blij en had het gevoel dat ik de hele wereld aankon.
bedankt , Marieke.De eerste opdracht is gevuld. Er volgen nog anderen,maar de eerste stap heb je met succes gezet”ze knikte me bemoedigend toe..
Het was nog steeds vreemd om mijn eenhoorn te horen praten en communiceren met mij , maar ik lette er nu al niet meer op.
Ik was verbijsterd , verontwaardigd. Het was gewoon een opdracht! Een van de gevaren waar Perkamentus het overhad! Het was niet echt , niet waar niet van dat Bella-mens.
Jawel” zei Edana rustig..
Ik keek haar peinzend aan terwijl ze rustig graasde.
Ik besefte dat dit gebied al gevaarlijk was , voordat het als Obekend Gebied werd gebruikt , en dat ze er een paar spreukjes over hadden uitgesproken,dat je een veer zou vinden enzo… Ze vonden de gevaren wel handig om jezelf te leren kennen..
Ik vond het nog steeds vreemd , maar ik kon gewoon geen andere logische verklaring vinden.
Ik keek nog eens goed rond me heen. Ik had het gevoel dat ik bekeken werd.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 20:18 Terug naar boven Sla dit bericht op

Dat Bella-mens weer?
Er trok een rilling door mij heen.
De vorige keer was geluk geweest , nu zou ik er echt niet levend van af komen , laat staan pijnloos.Ik bleef maar om heen kijken Maar ik zag nog steeds niks.Na een tijdje stopte ik er maar mee,
Ik voelde nog steeds de ogen in mijn rug prikken , maar dwong mezelf om niet om te draaien.
Kom op , mariek. Wees niet bang , pak je toverstok en ga op zoek..
Ja.Dacht ik bij mezelf. Ik mag geen Christina worden.Die was veel te bang en schuw.
Dus pakte ik mijn toverstok uit mijn zak en liep zoeken door de struiken , tussen de bomen door en nam Edana mee.
Want ik moest bij edane blijven..
Ik probeerde haar ogen dicht te houden , maar geen enkel levend wezen vind het prettig om met ogen dicht te lopen , al loopt er nog zo’n betrouwbaar iemand naast je.
Uiteindelijk scheurde ik een reep van mijn gewaad en bond die losjes om haar hoofd. De hoorn glansde in het maanlicht en voorzichtig prikte ik de hoorn door de stof heen , zodat hij niet zou verschuiven
Men ,wat ging dat makkelijk! Dat ding was echt vlijmscherp-a u w!
Ik had mezelf eraan gestoten..Stom,stom,stom!
Een grote bloedende snee kwam tevoorschijn,dwars door het duistere teken,het duistere teken werd goud en zilver , uiteindelijk zwart en toen rood. Bloederood , voornamenlijk door het bloed wat er langs trok , maar dat leek op te lossen in het teken.
Het gaf ,me kracht , dat voelde ik gewoon.Duistere krachten..
Ik probeerde eht bloeden te stelpen.Ik wilde helemaal geen duistere krachten , laat staan een of ander speciaal verbond met de dooddoeners…Oh ,my god ..
Ik raakte in paniek.Wanhopig probeerde ik het bloed weg te vegen.Maar daar werd eht teken alleen maar roder van. Het teken begon te branden , verschrikkelijke tbranden en met een gil tuimelde ik een witte , diepe afgrond in. Mijn hoofd bleef rond tollen ,de pijn gonsde door mijn hele lichaam.
Het was plotseling alsof ik met een klap neerkwam en daarna zakte ik weer langzaam weg./.
Dit keer de duisternis in.

Met een schok werd ik wakker.Zweetdruppeltjes lagen als parels op me neus.Het leek alsof mijn hoofd barstte van de hoofdpijn , een scherpe steek ging nogmaals door me arm..
Iets zwaars ging op mijn arm zitten.Ik zag te wazig om te zien wie of wat het was., maar het hielp.
De pijn in mijn arm trok langzaam weg.Mijn beeld werd duidelijker en ik zag 2 bezorgde , bruine ogen.Ze bleven haar maar aankeken..
‘gaat het weer een beetje? Je gilde zo….’ Zei George Wemel.
‘J-ja…Maar wat doe jij in hemelsnaam hier?’
‘ik hoorde dat je hiernaar was verplaatst. Er is al bijna een maand verstreken en ik maakte me echt zorgen..
Ik ben al een tijdje bij je … Onder de onzichtbaarheidsmantel van Harry.’
‘Een-..een maand?’ vroeg ik ongelovig.
‘ja… Kijk een uur hier is ongeveer 3 dagen in het normale leven..’
‘oh nee…’ zie ik zachtjes.
‘Ik had dan al een maand geleden .. oh nee..
Dit gaat helemaal de verkeerde kant uit…’Ik voelde me misselijk worden , end keek george wanhopig aan.
‘wat is er dan?’ vroeg hij met 2 grote puppy-ogen. Wanhopig hield ik mezelf tegen om hem de waarheid te vertellen..Ik kon het niet..Ik was er niet klaar voor,ik mocht het niet….




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 20:19 Terug naar boven Sla dit bericht op

‘Dat…dat kan ik echt niet zeggen….Dan verpest ik het nog meer…Het is niet…belangrijk’
bracht ik moeizaam uit.Ik ontweek George’s blik.Wat was dit moeilijk. Hoorde dit er ook bij?
Liegen tegen je…beste vriend?
Was het eigenlijk nog wel een beste vriend?
Als ik hem aankijk…als hij glimlachte naar me…Dan is het…alsof ik een glas zachte , zoete thee heb gedronken hen het door heel mijn lichaam stroomde.Dan sloeg mijn hart een slag over…Dan moest ik gewoon…Hem aanraken
‘het klonk wel belangrijk….Maar als je het niet wilt..of mag vertellen , dan hoeft dat niet.
Je moet pas iets doen wanneer je er klaar voor bent.
Plots keken we elkaar aan.Geschrokken.Ik besefte wat voor betekenis die woorden nog meer hadden.
Bedoelde George dat? Dat ik hem niet had moeten kussen?Maar ik moest gewoon..
Ik dacht dat het mijn laatste keer was. Ik besefte nu hoe stom ik had gedaan.Waarom ook?
‘Ik…ik bedoelde -dat- niet..’ Hij keek me onderzoekend aan .Kijkend of ik dat wel vond.
‘Ik heb je brieven gestuurd , maar je beantwoordde die niet.. Waarom niet?’ vroeg hij aan me.
Verward keek ik hem aan.Kon hij brieven naar me versturen?
Maar ik had geen uil gezien?
‘Ze liggen in je brievenbus.Je feniks heeft ze opgehaald en ze daarin gestopt.Ik kon maar een bepaald aantal naar Onnoway versturen.Dus besloot ik om maar naar je toe te komen..
Ik moest gewoon met je praten…’
Legde hij uit toen hij mijn niet-begrijpende gezicht zag.
‘maar hoe kom jij hier dan?’ vroeg ik uiteindelijk.
‘Toen je feniks op het punt stond mijn laatste brief te versturen , ben ik naar hem toegsetapt en reisde mee.
Ik vond de groene veer al na 2 minuten…Mijn kmkoets tsaat een stukje verderop.Ik kan niet lang blijven…Maar ik wil…weten wat je…bedoelde…’vroeg hij uiteindelijk. Hij kreeg een kop als vuur en vond het voeteneinde van het bed opeens heel interessant.
‘oh george..Het probleem is dat ik het zelf niet weet.Ik ben hier niet voor niks , ik heb de veer nog lang niet gevonden…’
‘ik begrijp het…’ zei hij zacht.Plots begon hij te vervagen..
‘ohoh….ik keer weer terug.Ik…ik houd van je,Chris!..Ik hoop dat je… snel terugkeert!’ nu was hij alleen nog maar een wit schijnsel.. Maar ik keek ernaar met nietsziende ogen..
Ik mompelde gedag en ging weer liggen.George….hij had gezegt dat hij van me hield.wow…De eerste in mijn 17 jaren…Ik grijnsde breed en stapte de koets uit..
Dus hij was degen die ik had voelen kijken.Ik keek vrolijk naar de mooie groene weilanden..Ze hadden iets…vreemds..Mijn opgewektheid verdween als sneeuw voor de zon en mijn grijns zakte langzaam weg.Ik tuurde over het groen,maar zag niets…toch wist ik zeker dat er iets , iets vreselijks in de buurt was.Ik trok vliegensvlug mijn toverstok en stond klaar om een vloek uit te spreken , maar alles bleef zoals het was.Niks bewoog..Er waaide zelfs geen briesje , er was zelfs nergens een vogel,geen krekels , geen wolken…Helemaal niets.Ik wist dat ze er was.Het moest wel..Wie of wat anders? Er trok weer zo’n rilling van afschuw door me heen.
Een korte , snerpende pijn trok door me arm heen en daar stond ze opeens. Ze was zo’n 8 meter verderop verschijnseld .Ze lachte kil , zonder geammuseerd te zijn.
‘Zozo…En nu gaan we het eens uitvechten , christina…
‘Je schijnt het zelf te willen.’
Ik voelde me weer boos worden..Die naam maakte gewoon iets…ongekends in me los.
‘kom maar op!’ siste ik furieus.
Ze lachte en hield haar toverstok in de aanslag…In een waas van woede wilden we aan een duel beginnen…Als george me niet tegengehouden had.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 20:51 Terug naar boven Sla dit bericht op

Hij stond opeens voor me.
‘Je krenkt Christina geen haar!’ riep hij woedend.
‘Zo ,zo kreng. Dus je liefie mag je wel Christina noemen?’ ze lachte weer met die kille lach. ‘Het spijt me voor jou , maar straks heb je geen liefje meer.’ Ze grijnste vals..Dat kon ik duidelijk zien , ookal stond ze zo’n acht meter van ons vandaan en stond george voor mijn neus.
‘Ga.!’ Zei george tegen mij,zonder zijn toverstok van dat bella-mens af te wenden of zich om te draaien.
‘breng je in veiligheid! Ik heb me opgeofferd .Straks vervaag jij…Dan kun je terugkeren.’
Plotseling verstijfde ik.Er leken uren te verstrijken.Ik voelde me in-en-in verdrietig…Dat betekende….Ik zou George kwijtraken..Tranen springen in mijn ogen.Ik voelde me ijskoud worden van binnen.
‘nee!’ gilde ik.
‘het moet’zei george zacht.
‘nee! Dat weiger ik te accepteren…Ik wil je niet kwijt george, alsjeblieft…! Alsjeblieft…’zei ik…mijn adem stokte..Ik begon te vervagen,ik werd omhoog getrokken.
‘george..je…was een echte vriend.Ik…ik houd van je….Onthoudt dat goed!!!!’ Ik gilde het laatste uit , omdat ik de hoogte in werd getrokken..mijn hoofd tolde rond , mijn maag schoot weer omlaag .Ik kon niet meer ademen..alles werd zwart.Ik hoestte,alsof mijn leven ervanaf hing.Met een keiharde B E N G kwam ik plots in perkamentus’ kantoortje terecht..
Wazig opende ik mijn ogen..
Mar ik zag niets…Ik dacht alleen aan George.
George,die ik achter gelaten had.George , die op het moment zijn leven op het spel zette voor mij..Ik besefte dat het duel met dat rot**** waarschijnlijk mijn dood was geworden..Ik zuchtte en wilde dit eigenlijk allemaal niet weten..
Dit mocht niet waar zijn , dit kon niet waar zijn!
Straks werd ik wakker door George en dan zou ik hem omhelzen hem knuffelen , hem aanraken..
Ik zat daar maar op de grond…ik zag niks , voelde niks…Wachtte alleen maar.Tot ik wakker zou worden…
Maar dat werd ik niet..
Langzaam begon ik te beseffen wat dat betekende…Ik verdrong de gedachte..Maar hij bleef maar opkomen…George…Ik zou hem nooit meer weerzien.Tranen liepen geluidlooos over mijn wangen…Ik wilde het niet weten..Maar het was waar..Dat was duidelijk.Ik liet zakte ineen als een hoopje gewaden.
‘George…’ mompelde ik nog,voordat ik wegtuimeld in een soort roes verkeerde en mijn hoofd begon te tollen..
Na een paar tellen stopte mijn hoofd met tollen, maar ik verkeerde nog steeds in een soort roes.Ik besefte niet goed meer wat ik deed , ik zga niet goed meer.Ik veolde eigenlijk helemaal niets meer.Ik liep rond , door Zweinstein.
Verschillende leerlingen wezen op mij en mompelden , sommigen ging angstig aan de kant.
Uiteindlijk zag ik , heel wazig , perkamentus staan , aan het eind van de gang , met Minerva aan het praten.
Ik liep naar hun toe en stortte het verhaal eruit.
Maar ik voelde geen verdriet meer toen ik het vertelde van George..Het was helemaal leeg vanbinnen.perkamentus pakte me bij mijn schouder , zacht en voorzichtig , alsof ik van glas was…hij leidde me naar zijn kantoortje en ondervroeg me daar of ik me wel goed voelde.
Maar toen ik wel honderd keer had gezegd dat het prima ging , liet hij me gaan.
Op de gang kwam ik Ginny Wemel tegen,aan de zeide van Harry Potter
Geschokt bleef ik staan.Ik ontwaakte half …Ik herinnerde me mijn belofte met Perkamentus .




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Za Okt 16, 2004 21:47 Terug naar boven Sla dit bericht op

‘Ginny….Ik moet je …spreken…’ zei ik met een stem die van heel ver leek te komen… Het werd weer duidelijk voor mij ogen.. Verbaasd keken de twee mij aan.
‘U bent weer terug , prof. Vindra!’ zei Harry.
‘Welkom terug , professor…Waar bent u heen geweest? Op reis?’ vroeg Ginny nieuwsgierig…
‘Sorry maar dat kan ik niet vertellen’ zei ik snel, terwijl ik ze beiden naar me kantoortje loodste.Daar ging het nu niet om.
‘Het gaat om jou , Ginny.Er ligt iets… iets heel zwaars voor je..’
‘huh?’
‘ je bent het Zevende Kind , Ginny.Het zevende kind betekent….de dood…’ zei ik zacht.
Ginny keek me aan… Eerst verward , toen boos , toen angstig… ‘ Het is heel ingewikkeld..Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen…Verduistering van de Familie…Je ouders weten er niks van…Alleen ik…Je Binding.’
Nu keken ze me aan alsof ze water zagen branden.Ik zuchtte diep. Het was te verwachten…Ik zou alles moeten uitleggen.
‘Een zuivere tovenaarsfamilie is op een of andere manier altijd verbonden emt voldemort en zijn dooddoeners…Logisch , er zijn niet veel bloedzuivere familie’s meer , dus zodoende.
Voldemort heeft een vloek uitgesproken over alle zuivere tovenaarsfamilie’s die geen volgelingen van hem waren.’ Verklaarde ik.
‘De vloek luidt , dat geen enkele zuivere ,verraderlijke familie een zevende kind mag hebben… 7 is een geluksgetal en Voldemort verafschuwt geluk voor goede familie’s , zoals die van jullie.Jij bent toch het zevende kind.Een meisje , nog wel ,en dat maakte de vloek alleen maar erger.Maar als je hem tegenhoudt , zal dat makkelijker gaan…’ ik schudde mijn hoofd. ‘Het is allemaal ongelooflijk ingewikkeld , maar ik ben de enige die het je mag vertellen…Als iemand anders het je zou vert6ellen dan….’ Ik maakte mijn zin niet af..Hoe moest ik dit brengen..
‘Ik ben je Binding .Als er zo’n zevende kind geboren wordt , moet er een verbinding mee gemaakt worden met iemand van wie de ouders dooddoeners zijn.’ Ik ontweek hun blik. Ze keken me geschokt aan..Dat wist ik.Ze waren geschokt door het nieuwtje dat mijn ouders dooddoeners zijn.
‘Dus heeft Perkamentus mij uitgekozen. Hij is verder de enige die ervan weet.Ik was een jaar of 2 toen ik als je Binding werd Benoemt. Perkamentus legde het me uit tijdens mijn eerste jaar op zweinstein.Ik had het je 2 maanden gelden moeten vertellen..We zijn eigenlijk al…te laat…
Maar ik heb er nooit meer aangedacht eigenlijk , sinds mijn eerste jaar.’
Ik voelde me een beetje verdrietig bij de afschuwelijke gedachte aan mijn eerstejaar. Maar mijn gevoelens waren half en half uitgeschakeld , dus ik merkte er niet veel van.
‘Dus moeten we gauw beginnen met verzetten tegen de vloek , Ginny. De Verbinding tussen ons is een tegenbezwering , maar hij neemt niet alles weg.Als het niet lukt…Word je een…boeman…’
‘oh…!’ zei ginny alleen maar.
Ik keek haar weer ernstig aan.
‘Elk moment kan Voldemort toeslaan.Het spijt me , maar je moetaan mijn zijde blijven. En draag dit. Ik gaf haar de armband die ik al jaren bij me had… Hij straalde een zilverachtige gloed uit en was van puur goud…Hij leek heel dun , nodg dunner als een haartje , maar desondanks was hij heel steving.
Bijna liefdevol pakte Ginny het armbandje uit mijn hand..Ze keek me aan en Harry deed het bij haar om…Toen eht slotje dicht was ,en harry eht los liet , Voelde ik en Ginny het op precies etzelfde moment,… We waren verboden.Nu hoefde ze tenminste niet altijd aan mijn zijde te zijn.Speels glimlachte ze naar me.Ik knikte en we omhelsden elkaar.Verbonden.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Wo Okt 20, 2004 12:11 Terug naar boven Sla dit bericht op

We lieten elkaar weer los en ik kuchte , terwijl ik weer ging zitten.
‘Luister Ginny…Wat die vloek precies inhoudt weet niemand…maar het is niet al te leuk , warschijnlijk.We weten alleen dat je een Binding nodig hebt , het armbandje , een dierbare… en…dat was het geloof ik wel..En owjah…het klopt dat je 3 maanden gelden 15 bent geworden?’ toen Ginny knikte , ging ik verder. ‘Dan is de vloek 2 maanden terug in werking getreden…We moeten goed oppassen ,je moet op alles voorbereid zijn… Perkamentus gaat je duelleerles geven , terwijl ik een faunatentraining begin.
Dat had ik al eerder besloten omdat...-'onmiddelijk klapte ik dicht..
Omdat George me die kanariekano had gegeven.HIj stond daar nu...Te duellleren met Bella-mens...Og god , dat afgrijselijke,afschuwelijke,mosterlijk...aargh! Ik kreeg er genoeg van..
Bellatrix van Detta had al honderden mensen gemarteld , vast ook een heleboel vermoord , met gemak.. Misschien was george snel aan zijn einde gekomen , had hij niet geleden....Misschien....
Maar dit keer sprongen er geen tranen meer in mijn ogen aan een gedachte aan hem.Al veolde ik wel pijn , echt verdroet was er neit meer.
Ik verkeerde nog steeds in die roes , die trance.Die zou wel heel lang blijven.
Ik kon het gewoon niet aan , het verdriet om George , om christy en christina , om mijn overleden vader , mijn moeder die nog steeds dooddoener was.Toen ik aan al die vreselijke dingen dacht , schoten allerlei beelden door mijn hoofd.George die me kuste , Christy die een eerstejaars vervloekte , christina die bang wegliep van een of ander klein beest , mijn vader die me uitschold,mijn vader die me sloeg terwijl ik als vierjarige ineengedoken in een hoekje zat , half bewusteloos , mijn moeder die me het huis uitstuurde , george die me bij hem thuis opving,Ginny toen ze te horen kreeg van die vloek...
'Professor?'vroeg Harry voorzichtig.Ik keek hem aan. De beelden waren weer verdwenen en Harry had me wakker geschud , zo leek het ten minste.
'Dat was het...Als je nog vragen hebt , Ginny...Stel die dan maar aan prof. perkamentus , want ik weet er ook niet zoveel van eerlijk gezegdt.'
Zachtjes maar met drang duwde ik ze de deur uit..
Ik begon met het bekijken van de verslagen van perkamentus' lessen..
Die waren goed gegaan...Perkamentus had het boek netjes doorgewerkt en veel praktijk lessen gegeven... Bijna iedereen was vooruitgegaan. Ik ging hun werk maar nakijken... Veel anders had ik toch niet te doen..



nog al klein stukkie maar jah...

groetjes,kimberly(TT)




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Wo Okt 20, 2004 12:12 Terug naar boven Sla dit bericht op

We lieten elkaar weer los en ik kuchte , terwijl ik weer ging zitten.
‘Luister Ginny…Wat die vloek precies inhoudt weet niemand…maar het is niet al te leuk , warschijnlijk.We weten alleen dat je een Binding nodig hebt , het armbandje , een dierbare… en…dat was het geloof ik wel..En owjah…het klopt dat je 3 maanden gelden 15 bent geworden?’ toen Ginny knikte , ging ik verder. ‘Dan is de vloek 2 maanden terug in werking getreden…We moeten goed oppassen ,je moet op alles voorbereid zijn… Perkamentus gaat je duelleerles geven , terwijl ik een faunatentraining begin.
Dat had ik al eerder besloten omdat...-'onmiddelijk klapte ik dicht..
Omdat George me die kanariekano had gegeven.HIj stond daar nu...Te duellleren met Bella-mens...Og god , dat afgrijselijke,afschuwelijke,mosterlijk...aargh! Ik kreeg er genoeg van..
Bellatrix van Detta had al honderden mensen gemarteld , vast ook een heleboel vermoord , met gemak.. Misschien was george snel aan zijn einde gekomen , had hij niet geleden....Misschien....
Maar dit keer sprongen er geen tranen meer in mijn ogen aan een gedachte aan hem.Al veolde ik wel pijn , echt verdroet was er neit meer.
Ik verkeerde nog steeds in die roes , die trance.Die zou wel heel lang blijven.
Ik kon het gewoon niet aan , het verdriet om George , om christy en christina , om mijn overleden vader , mijn moeder die nog steeds dooddoener was.Toen ik aan al die vreselijke dingen dacht , schoten allerlei beelden door mijn hoofd.George die me kuste , Christy die een eerstejaars vervloekte , christina die bang wegliep van een of ander klein beest , mijn vader die me uitschold,mijn vader die me sloeg terwijl ik als vierjarige ineengedoken in een hoekje zat , half bewusteloos , mijn moeder die me het huis uitstuurde , george die me bij hem thuis opving,Ginny toen ze te horen kreeg van die vloek...
'Professor?'vroeg Harry voorzichtig.Ik keek hem aan. De beelden waren weer verdwenen en Harry had me wakker geschud , zo leek het ten minste.
'Dat was het...Als je nog vragen hebt , Ginny...Stel die dan maar aan prof. perkamentus , want ik weet er ook niet zoveel van eerlijk gezegdt.'
Zachtjes maar met drang duwde ik ze de deur uit..
Ik begon met het bekijken van de verslagen van perkamentus' lessen..
Die waren goed gegaan...Perkamentus had het boek netjes doorgewerkt en veel praktijk lessen gegeven... Bijna iedereen was vooruitgegaan. Ik ging hun werk maar nakijken... Veel anders had ik toch niet te doen..



nog al klein stukkie maar jah...

groetjes,kimberly(TT)




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Wo Okt 20, 2004 12:18 Terug naar boven Sla dit bericht op

En zo ging alles zijn gangetje. Ik begon aan de zeer ingewikkelde en moeilijke training voor aspirant-faunaten..
Ik moest allerlei dingen transfigureren , en uiteindelijk ook bij mezelf , onder toezicht van Perkamentus of Minerva.
Zo toverde ik gaatjes(voor oorbellen) in mijn oren , ik toverde een tattooo en ik liet heweer verdwijnen , en , na 2 maanden , mocht ik ook uiteindelijk ezelf in dieren proberen te veranderen.
Het was echt superingewikkeld.Even zag ik het niet meer zitten. Het was een keer totally misgegaan en ik was toen voor de helft adelaar , voor de helft een mens. Het zag er vreemd uit.
Maar na een persoonlijke toespraak van perkamentus kreeg ik weer ietsiepietsie klein beetje moed , dus toen ging ik weer verder.
Na nog eens twee weken kreeeg ik uiteindelijk theorie lessen...Ik had er niet echt moeite mee., Ik zat nog steeds in die trance , maar daardoor werd alles wel eens tuk minder ingewikkeld..
Ik leerde uren en echt uren achter mekaar door , tijdens de lessen , onder het eten , tijdens het nakijken en zelfs in mijn vrije tijd,ik had verder toch niks te doen..
Het werd kouder en kouder en in de iwnter konden we minder praktijk lessen doen...
Dus uiteindelijk zaten we veel achter de theorie..
Ik had mijn tehorie examen achter de rug... Daarvoor was ik gelsaagd..
Op 7 December kwam dan eindelijk ook de enveloppe met de uitslag van het praktijk-examen in de brievenbus..
Zonder spanning maakte ik de brief over..
Want ik had bijna geen gevoelens , geen emotie's meer..
Alles was uitgeschakeld , alleen de haat en mijn wilskracht had ik nog .... Zelfs Christy was nooit meer in mijn hoofd opgedoken.
Ik maakte de brief langzaam open , en staarde wezenloos voor me uit..
Mijn ogen lagen aandachtig de brief..
Ik wist dat we een score van minimaal 130 van de 150 moesten hebben.Ik las de brief..
Ik had 110 punten.Niet genoeg dus. Ik gooide de brief weg en ging verder met het nakijken van de werkstukken..
Maar toen ik daarmee klaar was , liet ik mijn gedachten toch de vrije loop. Langzaam egon ik uit mijn trance te ontwaken.Al die dagen leren , die lessen , die trainingen... Het was allemaal heel moeilijk , maar ik wist gewoon dat ik het heel slecht had gedaan tijdens dat examen op het ministerie..
Ik had mijn gedachten er niet bij gehad.Ik had nergens mijn gedachten bij , alleen emt leren en stilletjes door het leven gaan , of het haten van Bellatrix van Detta.
Ik veolde de haatgevoelens weer opkomen... Die afschuwelijke , vreslijke haat.Ik vroeg me af hoe het met george ging...
Er was nu ongeveer.....1 dag voorbij... Rekende ik gauw uit..
Ik voelde me verdrietig.. Voor het eerst sinds mijn terugkeer...
De tranen kwamen op... De kamer werd wazig en voor het eerst sinds mijn afscheid van george huilde ik echt...Ik bleef maar huilen , terwijl ik daar in mijn kantoortje zat. Met de werkstukken voor me en de prullenbak met de brief naast me.Ik verborg mijn gezicht in mijn handen ...De tranen hielden op , maar het verdriet werd groter en groter.Ik voelde me verloren en eenzaam.
Waarom had hij zich ook opgeofferd? Ik was het niet waard! Echt niet!
Ik zuchtte
"hallow Christina..."
huh? dacht ik.... Hoezo? Was ik nu echt weer aan het veranderen in die Christina , dat rotmens...?
” yes , it's me... Ik ben Christy , en ik ga er gewoon voor zorgen dat je niet meer zostom doet...” zei de stem rustig.... Met dat ajkelige , hoge rotstemmejte... De rillingen liepen over mijn rug... Was ik echt weer Christina?
Wat had Perkamentus toen ook al weer gezecht?
Als je van buiten verandert , verander je vanzelf van binnenm... Zo was ik Christy geworden... Mensen misten Christina niet eens , ze vergaten haar gewoon . Want ze was toen ook qua uiterlijk verandert en niemand had gemekrkt dat ze een “nieuw “ meisje was , en dat die Kistel ineens weg was.
Ik stond op en liep door de gangen... Trap af , gang in , deur uit , trap op...
En toen stond ik op het veldje voor het kasteel. Ik stak mijn toverstok-hand uit en en reisde daarna met de collctebus naar zweinsveld.
Daar liep ik regelrecht de eerste de beste kapperszaak binnen , en liet mijn haar blonderen , steilen en een pony knippen..
Ik deed ringen in de gaatjes in mijn oren , en toen ik de zaak uitstapte(na die stomme zaak superveel galjoenen te hebben betaald) voelde ik me bijna herboren..
Maar ik was nog neit klaar met marieke.Ik liet ook wat bescheiden make-p op doen,zodat het wel verschil maakte , maar je niet zag dat het make-up was...
Tevreden ging ik met de collectebus terug naar Zweinstein..
"hier heb je geen goed aan gedaan , christy..." zei de stem in mijn hoofd.Ik liep rustig verder ,alsof ik het niet hoorde...
"dit klopt gewooon niet....Je bent Christy en daar mee uit.Kap nou eens met dit belachelijke gedoe...Waarom help je Ginny eigenlijk...De heer's wil is wet voor jou , madam koppig!" ik probeerde de stem nog steeds te negeren , maar nu werd ik toch onzeker...




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Wo Okt 20, 2004 12:19 Terug naar boven Sla dit bericht op

En zo ging alles zijn gangetje. Ik begon aan de zeer ingewikkelde en moeilijke training voor aspirant-faunaten..
Ik moest allerlei dingen transfigureren , en uiteindelijk ook bij mezelf , onder toezicht van Perkamentus of Minerva.
Zo toverde ik gaatjes(voor oorbellen) in mijn oren , ik toverde een tattooo en ik liet heweer verdwijnen , en , na 2 maanden , mocht ik ook uiteindelijk ezelf in dieren proberen te veranderen.
Het was echt superingewikkeld.Even zag ik het niet meer zitten. Het was een keer totally misgegaan en ik was toen voor de helft adelaar , voor de helft een mens. Het zag er vreemd uit.
Maar na een persoonlijke toespraak van perkamentus kreeg ik weer ietsiepietsie klein beetje moed , dus toen ging ik weer verder.
Na nog eens twee weken kreeeg ik uiteindelijk theorie lessen...Ik had er niet echt moeite mee., Ik zat nog steeds in die trance , maar daardoor werd alles wel eens tuk minder ingewikkeld..
Ik leerde uren en echt uren achter mekaar door , tijdens de lessen , onder het eten , tijdens het nakijken en zelfs in mijn vrije tijd,ik had verder toch niks te doen..
Het werd kouder en kouder en in de iwnter konden we minder praktijk lessen doen...
Dus uiteindelijk zaten we veel achter de theorie..
Ik had mijn tehorie examen achter de rug... Daarvoor was ik gelsaagd..
Op 7 Januari kwam dan eindelijk ook de enveloppe met de uitslag van het praktijk-examen in de brievenbus..
Zonder spanning maakte ik de brief over..
Want ik had bijna geen gevoelens , geen emotie's meer..
Alles was uitgeschakeld , alleen de haat en mijn wilskracht had ik nog .... Zelfs Christy was nooit meer in mijn hoofd opgedoken.
Ik maakte de brief langzaam open , en staarde wezenloos voor me uit..
Mijn ogen lagen aandachtig de brief..
Ik wist dat we een score van minimaal 130 van de 150 moesten hebben.Ik las de brief..
Ik had 110 punten.Niet genoeg dus. Ik gooide de brief weg en ging verder met het nakijken van de werkstukken..
Maar toen ik daarmee klaar was , liet ik mijn gedachten toch de vrije loop. Langzaam egon ik uit mijn trance te ontwaken.Al die dagen leren , die lessen , die trainingen... Het was allemaal heel moeilijk , maar ik wist gewoon dat ik het heel slecht had gedaan tijdens dat examen op het ministerie..
Ik had mijn gedachten er niet bij gehad.Ik had nergens mijn gedachten bij , alleen emt leren en stilletjes door het leven gaan , of het haten van Bellatrix van Detta.
Ik veolde de haatgevoelens weer opkomen... Die afschuwelijke , vreslijke haat.Ik vroeg me af hoe het met george ging...
Er was nu ongeveer.....1 dag voorbij... Rekende ik gauw uit..
Ik voelde me verdrietig.. Voor het eerst sinds mijn terugkeer...
De tranen kwamen op... De kamer werd wazig en voor het eerst sinds mijn afscheid van george huilde ik echt...Ik bleef maar huilen , terwijl ik daar in mijn kantoortje zat. Met de werkstukken voor me en de prullenbak met de brief naast me.Ik verborg mijn gezicht in mijn handen ...De tranen hielden op , maar het verdriet werd groter en groter.Ik voelde me verloren en eenzaam.
Waarom had hij zich ook opgeofferd? Ik was het niet waard! Echt niet!
Ik zuchtte
"hallow Christina..."
huh? dacht ik.... Hoezo? Was ik nu echt weer aan het veranderen in die Christina , dat rotmens...?
” yes , it's me... Ik ben Christy , en ik ga er gewoon voor zorgen dat je niet meer zostom doet...” zei de stem rustig.... Met dat ajkelige , hoge rotstemmejte... De rillingen liepen over mijn rug... Was ik echt weer Christina?
Wat had Perkamentus toen ook al weer gezecht?
Als je van buiten verandert , verander je vanzelf van binnenm... Zo was ik Christy geworden... Mensen misten Christina niet eens , ze vergaten haar gewoon . Want ze was toen ook qua uiterlijk verandert en niemand had gemekrkt dat ze een “nieuw “ meisje was , en dat die Kistel ineens weg was.
Ik stond op en liep door de gangen... Trap af , gang in , deur uit , trap op...
En toen stond ik op het veldje voor het kasteel. Ik stak mijn toverstok-hand uit en en reisde daarna met de collctebus naar zweinsveld.
Daar liep ik regelrecht de eerste de beste kapperszaak binnen , en liet mijn haar blonderen , steilen en een pony knippen..
Ik deed ringen in de gaatjes in mijn oren , en toen ik de zaak uitstapte(na die stomme zaak superveel galjoenen te hebben betaald) voelde ik me bijna herboren..
Maar ik was nog neit klaar met marieke.Ik liet ook wat bescheiden make-p op doen,zodat het wel verschil maakte , maar je niet zag dat het make-up was...
Tevreden ging ik met de collectebus terug naar Zweinstein..
"hier heb je geen goed aan gedaan , christy..." zei de stem in mijn hoofd.Ik liep rustig verder ,alsof ik het niet hoorde...
"dit klopt gewooon niet....Je bent Christy en daar mee uit.Kap nou eens met dit belachelijke gedoe...Waarom help je Ginny eigenlijk...De heer's wil is wet voor jou , madam koppig!" ik probeerde de stem nog steeds te negeren , maar nu werd ik toch onzeker...






Laatst aangepast door Tessa Tinkels op Wo Okt 20, 2004 12:45; in totaal 1 keer bewerkt
Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Wo Okt 20, 2004 12:44 Terug naar boven Sla dit bericht op

even een wijziging :
er stond 7 december in het laatste deel(hierboven) , toen die brief aankwam..
Maar dat is geen december , maar januari..

onthoudt dat goed , want anders klopt het neit echt meer.



Ik was nog steeds zwak.Christy zat nog steeds in me.Ik werd onzeker...Had ik hier echt wel goed aan gedaan? Ik wilde toch ook dooddoener worden?Ik ben zelfs op reis gegaan en allerlei trainingen gevolgt om sterk en machtig te worden...
Kappen nu , Marike.Natuurlijk wil je geen dooddoener meer worden , zoals je ouders.
Een felle steek ging weer door mijn arm ,. maar ik negeerde hem weer.
Mijn ouders waren slecht.Ik wilde dat ik dta verdraaide teken met die stomme rachten niet had! Mijn arm ging nog zeerder doen en ik begon langzamerte lopen...
Ik pakte mert mijn andere hand de arm vast en vermande mezelf..
Ik moest nu neit flauw en zwak gaan doen , christy en Christinba waren verleden tijd en ze moesten vergeten worden!
Ondanks dat ik dit zo streng tegen mezelf zei , wist ik het nog steeds...Deed ik nu wel of niet het goede? Was ik nu wel mezelf?
Oh , ***** ik vloekte hardop...Jezig Chrismus...Kon ik nouw nooit eens normaal worden?
een gewoon leven leiden?
zonder een overleden vader en meoder , die dooddoeners waren , zonder een Verbinding met een zevende kind , zonder een strijd tegen het duister , tegen mezelf?
Vermoeid liep ik naar mijn kantoor en liet me in de gebloemde fautieul valleb.Nu moest ik echt kappen,of ik zou gek worden.Ik zou gewoon Marike zijn , Marieke blijven en normaal doen.
Ik zuchtte diep.Daar lag de brief van het ministreie , in de prullenbak...
Dit kon zo neit verder gaan...Ik zou gewooon een brief sturen met de mededeling dat ik graag een herexamen wilde doen over een week , op 14 januari
Oh ja.De fanuaten training..De kanariekano.
George.

Ik werd de volgende morgen om 11.00 wakker.Ik schrok op , sprong in wat kleding en rende naar mijn lokaal..
Daar begon ik met de les.
'Hallo allemaal... Gaat u maar zitten en houdt uw toverstok bij de hand..
Ik wil graag weten hoe ver u inmidddels bent..
Zonder waarschuwing sprak ik een spreuk uit en veranderde het lokaal in een oerwoud, met een moeras erin.
'Probeer alles in dit gebied uit te schakelen.Daar krijgt u punten voor...Wie de eeste punten heeft ,kan naar mij toe komen.Die krijgt een klein cadeautje.'
Ik keek stilletjes toe hoe mijn 6e-jaars zwadderich leerlingen allerlei zwartekunsten uitschakelden.Er zat een boeman bij,een Kappa en een Wierling ,een feeks, en nog allerlei kleine vloeken waar ze tegen-bezweringen over meosten uitspreken.
Draco Malfidus won,wat natuurlijk al te verwachten was...Alhoewel Bella Zabini het ok goed deed.Ik gaf Malfidus het kado(een zak met Smekkies in Alle Smaken) en liet de leerlingen 10 minuten voor afloop van de les vertrekken.Ze waren behoorlijk vies geworden door het moeras.Eentje zat zelfs onder de Fisteldistelpus.Ik probeerde haar schoon te maken met een spruekje , wat maar half lukte...Ik zat er absoluut neit met mijn gedachten bij.Gauw schreef ik een verslag van de les en vertrok naar de Grote Zaal om met de ander leraren en leerlingen te lunchen.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Wo Okt 20, 2004 13:18 Terug naar boven Sla dit bericht op

Toen ik de zaal binnenkwam,keek Minerva me afkeurend aan...Ik voelde over mij gezicht bij het zien van haar strakke mond.Had ik ook Fisteldistel pus op mijn gezicht? Maar toen ik zag wat ik aanhad , begreep ik haar afkeurende uitdrukking onmiddelijk..
Ik had mijn zwarte topje aan met V-hals en een hippe heupbroek aan.Christy-kleding.
Oh , god , wat ben ik toch weer slim bezig vandaag! Niet dus...
Gauw draaide ik me om en rende naar mijn kamer om me om te kleden , want zo kon ik natuurlijk niet blijven rondlopen.
Terwijl ik me omkleedde , zat ik weer te piekeren over George...Wat zou hij gezegd hebben?Waarschijnlijk "Heb je een kledingtoffee op?" of zoiets... Ik wist niet of die toffe's bestonden , maar Fred en George kennende hadden ze allang zoiets verzonnen.
Ik lachte triest bij zichzelf terwijl ik weer aan George dacht...
Er was weer een hele tijd voorbij... Hij moest komen!
Maar het werd tijd dat ik moest beseffen en accepteren dat hij nu waarschijnlijk.....heen...was..
Ik zuchtte diep terwijl er weer parelachtige tranen op mijn wangen verschenen...Ik had geen honger meer , dus waarom zou ik nog terug naar de grote zaal gaan? Ik zakte neer op de grond...
Mijn wereldje werd wel erg triest zo.Altijd dat gehuil en lege gevoelens om George....
Het is dat Ginny Wemel haar nodig had , anders dan...had ze George allang gevolgd...
Ik schrok een beetje van mezelf..Ik was wel heel depressief nu..Dit kan gewoon niet verder zo.Ik besloot voor de zoveelste keer maar weer eens naar Perkamentus te gaan.Hij wist altijd raad met me.

'Marike! Wat leuk je hier weer te-' begon Perkamentus.Maar hij stopte zodra hij mijn gezicht zag.
'Marike.'zei hij ernstig. 'wat is er mis?'
Ik keek hem verwondert en verbijsterd aan, terwijl de tranen nog steeds over mijn wangen vloeiden.Begreep hij dat nou echt niet?
'Laat maar.' zei hij zacht. 'Ik begrijp het al...Maar probeer verder te leven! Dat wil George ook.'
'Professor...' vroeg ik aarzelend. 'Bestaat er een kans...dat..George nog leeft...?'Ik keek hem angstig aan..Ik wilde het eigenlijk niet weten...Ik was bang voor het antwoord.
Perkamentus meed mijn blik.
' Tja....Dat weet zelfs de meest wijze mens op aarde niet , ik dus al helemaal niet.Maar het laatste wat hij heeft gedaan , als hij gestorven is , is van jou houden.Onthoud dat.' zei hij kalm. Ik voelde woede opborrelen.Hoe kon hij dat zeggen? Al dat opgekropte verdriet kwam eruit.
'ACH MAN , JE WEET NIET WAT HET IS!
HIJ HEEFT ZICH OP MOETEN OFFEREN OMDAT IK ZO STOM WAS OM TOCH TE GAAN , TERWIJL IK WIST DAT DAT STOMME , ***** BELLA-MENS ER WAS!!' ik gooide alles eruit wat me al tijden dwarszat.Perkamentus keek me nu aan.Ik keek niet naar hem , zag niet dat een traan door zijn lange ,zilvergrijze baard naar beneden gleed.
'JE SNAPT HET ECHT NIET HE?' schreeuwde ik verder.
' HET IS ALLEMAAL MIJN SCHULD ,EN JIJ ZEGT DAT IK MOET ONTHOUDEN DAT HIJ VAN ME HIELD...JA , DAT WEET IK WEL! WAT DENK JE DAT ME AL WEKEN PLAAGT?
DE GEDACHTE DAT GEORGE ZICH VOOR MIJ HEEFT OPGEOFFERT , TERWIJL IK HET -NIET-WAARD-BEN!!!'
Ik keurde perkamentus geen blik waardig , maar draaide me op mijn hakken om en leip het kantoortje uit.Ik rende meteen door naar mijn eigen slaapkamer.Daar waren de tranen ineens op , maar ik wsa nog steeds woedend.. Jezig ,zeg..Ik dacht dat Perkamentus snapte wat me dwars zat!
Ik smeet een kussen door de kamer , naard e deur ,recht tegen......Perkamentus aan.Zijn gezicht stond niet meer verdrietig , maar ernsitg. Hij fronsde..
'Dat zal ik wel verdiend hebben...Maar Mariek.Je moet de moed niet opgeven.George zal altijd bij je zijn , er bestaat nog steeds een kans...dat..hij leeft.'
Ik keek perkamentus nu niet langer boos , maar verbaasd en dankbaar aan.Hij ontsloeg me neit , hij was neit eens kwaad! Hij dacht dat hij eht wel verdiend zou hebben!
Ik rende naar hem toe en omhelsde hem.Hij mocht me dan niet begrijpen , maar hij was ook niet echt normaal..Niet dat ik normaal was , maar toch..
Perkamentus glimlachte en liep weg.Ik zuchtte en begon met het leren van de praktijkoefeningen voor de faunatentraining.Ze waren verdraaid moeilijk , maar ik zat er ook niet met mijn gedachten bij.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Vr Okt 22, 2004 12:21 Terug naar boven Sla dit bericht op

De leerlingen liepen het lokaal uit.Glimlachend keek ik naar ze , terwijl ze hun spullen pakten , grijnzend en vrolijk.Eindelijk was een les goed gegaan sinds mijn uitbarsting met perkamentus,vorige week.Vandaag had ik her-examen met de praktijk.Mijn humeur daalde een beetje en ik voelde me zenuwachtig worden...Ik kon het nog steeds niet echt goed.Maar het drankje wat ervoor nodig was , had ik al wel kunnen maken...Alleen mijn transformaties waren nog steeds niet helemaal perfect..Maar ehet ging stukken beter...Mijn gedachten dwaalden voor de zoveelste keer die week af.
Steeds als ikzelf moest transformeren, mislukt het..Ik hield dezelfde kleur van mijn ogen , of ik hield mijn gewone kledingkleur.
De volgende groep kwam naar binnen.Ik keek er afwezig naar.Wat voor dier zou ik eigenlijk worden? Ik had absoluut geen idee...Misschien een ....bange wezel?
dat zou echt iets voor christina zijn...Of een slang?
nee , dat past beter bij christy.Tja...Wat paste nou bij Marieke?
Ik pijnsde door..Uiteindelijk besloot ik dat ik dat dan wel zou zien , als ik het drankje op had.Dan zou ik veranderen in het dier wat ik als faunaat zou zijn.
'Professor Vindra?' die naam schudde me wakker.Ik zag dat eht Ginny wsa ,die me wakker had geschud.
Ik staarde nu de klas in.De leerlingen waren neit langer wazig maar duidelijk.
'Hallo , Jongens en meisjes.Vandaag wil ik beginnen met een zeer sterke schildspreukl.Hij staat niet in het boek , maar hij is zeker van belang , aangezien hij zeer sterke vloeken tegenhoudt.'ik vertelde verder over de spreuk die mijn leven ahd gered.Ik ratelde maar door , terwijl ik de dood van mijn moeder herbeleefde

Ik zag de donkere kamer weer voor me.De gordijnen wapperden zachtjes , terwijl mijn moeder een brief naar Voldemort schreef...Waarover had ik nooit geweten.Ik zat boven , hoorde plots een knal , een hoge , kille stem die een spreukuitsprak,gerommel en nog een knal.Ik rende naar benden.Ik was moedig.
Logisch , ik was toen Christy.Ik keek door de kamer.Daar lag haar moeder.Dood.Ze had nog een veer in haar hand en ik zag dat de brief verdwenen was.Ik deinsde achteruit..Ze hadden moeder vermoord.Ik hoorde voetstappen en draaide me snel om.Dapper als ik was.Ik keek recht in de ogen van Voldemort.Ik gilde van schrik.Die ogen...Ze waren zo wreed,zo gemeen.Ze waren slangachtig ,het waren eigenlijk meer van die spleetogen.Ik staarde ze aan..Ze bleven maar kijken en die liploze mond wrong zich in een grimas.Een angstaanjagende,kille grijns , zonder ook maar een spoortje hartelijkheid.
Ik keek naar moeder...Bijna ging een rilling van angst door me heen.Maar ik verdrong die.Ik was niet bang , dat was Christina.En Christina was vermoord.
Langzaam hief Hij zijn toverstok op...Langzaam richtte Hij die op mij.Ik staarde nog steeds naar zijn gezicht.Ik zag de kille ogen , met een soort hunkering , terwijl mijn gedachten razendsnel werkten om me in leven te houden.
Ik kreeg een idee.Langzaam en (hopelijk) onopvallend liet ik mijn hand in mijn zak glijden..Daar voelde ik het vertrouwde stafje.
Ik gilde gauw de spreuk ,die mijn leven redde.Hij sprak de cruciatusvloek uit.Na te hebben genieten van mijn marteling zou hij me het leven afnemen.Maar dat liet ik niet oe.
Niet na wat ik had bereikt.
'Caripus Rapace!' gilde ik lang en doordringend , met als enige houvast de gedachte aan Christy.Dappere,populaire Christy..Ik pakte mijn toverstaf nog steviger beet en met een ongelooflijke drang in me verdreef ik Voldemort.Hij was weg.
Het huis bleef stil,alsof het zijn adem inhield.De gordijnen wapperden nog steeds zachtjes,maar het was alsof ik de treistheid ervan neit voelde.
Moeder was dood.Ik had er altijd ruzie mee gehad , ze had bijna nooit durven bekennen dat ik bestond.En ik had Voldemort verdreven.Moeder bleef bij me rondspoken , tot ze daar een verbod voor kreeg

Langzaam verwazigde de kamer , de gordijnen en moeder.
De klas voor me werd weer duidelijk.Ik zag starende , angstige gezichten.
Ik keek door de klas.Langzaam besefte ik wat er was gebeurd , toen een meisje vroeg , of het wel ging.
Ik had het hele verhaal verteld , zonder dat ik het wist.
Verdwaasd keek ik het lokaal in.Tranen van eenzaamheid kwamen op.Ik had niemand meer , niks geen houvast.
Dit hield ik niet meer vol.Zo vrolijk en optimistisch als ik net nog was geweest , zo depri was ik nu..
Ik zuchtte en zei dat het prima ging en dat ze het moesten vergeten.Ik keek de klas doordringend aan , alsof ik ze zo wilde vertellen dat ze dit geheim moesten houden.
'Huiswerk voor volgende-' "dat vond je niet leuk he , Christina...? Ik dwong je...Goed he?" Ik haatte de stem nu vreselijk . maar probeerde niet te denken aan wat die woorden betekenden.
'voor volgende week: zoek in de bieb zoveel mogelijk info op over de caripa-bezwering.En nu wegwezen.' zei ik.
toen drong tot me door ,dat Christy me weer aan het overnemen was.



en , hoe was dit stukje? ik had nog een vraagje aan jullie.
Wie heeft ook maar een idee hoe dit verder af gaat lopen?Ik ben heel benieuwd wat jullie denken.En is jullie iets nog neit duidelijk? Want ik help jullie graag.
En als ik iets verkeerd heb gedaan , meld het dan a.u.b.


groetjes,kimberly(TT)




Profiel bekijkenStuur privébericht
Berichten van afgelopen:      


 Ga naar:   


Sla dit onderwerp op als textbestand

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum
Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum
Je mag niet stemmen in polls in dit subforum



Powered by phpBB © 2001/3 phpBB Group :: FI Theme :: Tijden zijn in GMT + 1 uur :: Disclaimer