Harry Potter Forum index
Dit forum is gesloten. Bezoek nu de vernieuwde versie van HPF!
 Harry Potter Forum gesloten  •   Inloggen

 [AF] Duistere Terugkeer Volgende onderwerp
Vorige onderwerp

Sla dit onderwerp op als textbestand
Poll :: Wie is jullie Favo karakter?

Laura
50%
 50%  [ 7 ]
Robin
7%
 7%  [ 1 ]
Bob
7%
 7%  [ 1 ]
Tim
7%
 7%  [ 1 ]
Marike
0%
 0%  [ 0 ]
Kate (sparrow)
14%
 14%  [ 2 ]
Patrick (tis maar wie je leukt vind...)
7%
 7%  [ 1 ]
iemand anders (Tell Me!)
7%
 7%  [ 1 ]
Totaal aantal stemmen : 14


Auteur Bericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Vr Dec 10, 2004 22:17 Terug naar boven Sla dit bericht op

En , wat vinden jullie ervan?
Ik ben natuurlijk nog lang niet klaar hoor , maar ik krijg bijna geen reacties meer en das...jammer......
Maar jah...als er geen reacties zijn... Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad


groetjes....
kimberly





_________________
If the Boy Who Lived
wasn't born:
Travel of Doom

Laatst aangepast door Tessa Tinkels op Vr Dec 10, 2004 22:58; in totaal 1 keer bewerkt
Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Vr Dec 10, 2004 22:55 Terug naar boven Sla dit bericht op

Na het feestje keerden we terug naar de leerlingenakamer.Ik stapte meteen in bed , ik had pas na de lessen gebeld en was doodop.Het feestje had tot laat in de avond geduurd en ik sliep als een roos.
Maar zodra ik wakker werd , voelde ik me onrustig.Er was iets aan de hand.Ik voelde meteen de sterke aanwezigheid van iets duisters , iets slechts...Het voelde opgelucht , alsof iets waar ik lang op had gewacht eindelijk begon.
Toch voelde ik me onveilig en terwijl ik naar de Grote Zaal liep om te ontbijten bleef ik maar achterdochtig achterom kijken of Zwadderich niet ineens achter me zoou staan.Er was iets verschrikkelijks aan de gang , en het was angstaanjagend dichtbij.
Een zware last drukte op mijn schouders.Even wiebelde ik en ik viel bijna om van de plotselinge druk di op mij lag.Ik schrok er gewoon van.Het gevoel werd steeds sterker en sterker en ik leek bijna niks meer te voelen , behalve dat.Ik liep wankelend en twijfelend verder
Hoelang hield ik dit nog vol?


Ik zuchtte diep.Ik zat maar verlekkerd naar dat overheerlijke eten te staren , maar ik kreeg geen hap door mijn keel.Ik zuchtte nog eens diep en staarde moedeloos en een beetje jaloers naar Robin.Ze zat met volle teugen al smikkelend te genieten van het feestmaal.
Plots begreep ik dta sterke gevoel.Ik begon door te krijgen wat er aan de hand was.Een rilling van....ongeduld ging door me heen.Ik was eigenlijk blij , terwijl ik bang en boos zou moeten zijn. Ik voelde Perkamentus kijken en richtte mijn blik op hem.Langzaam knikte en daarmee wist hij het ook.
Ik rilde nogmaals en verstijfde.Niet van angst , maar in een poging mijzelf tot rust te manen.
Maar in plaats daarvan ging mijn hart tien keer zo snel bonken en mijn handen trilden.
Beverig pakte ik mij toverstok uit mijn zwarte, beschermende gewaad en wist wat me te stond.
Toch vond ik alleen vreugde , geen spoortje angst.
Ik rende naar de meisjestoiletten en haalde daar nog eens diep adem.
Eindelijk kwam ik tot rust.Mijn onregelmatige ademhaling verandere naar mooi gelijkmatig en mijn hand sloot zich plots strak om mijn toverstok.Mijn andere hand stopte met beven en ik stapte voorzichtig de toiletten in.
Zachtjes en behoedzaam sloot ik de deur en toen draaide ik me om naar de wasbakken in het midden.
Vastberaden liep ik ernaartoe.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Zo Dec 12, 2004 13:43 Terug naar boven Sla dit bericht op

Een paar dagen geleden was ik hier nog geweest.ik had ineens gemerkt dat hier in de toekomst iets voor mij lag en in een opwelling had ik mijn hart gevolgd en was ik naar de toiletten van jammerende jenny gegaan.
Het verbazingwekkend hoeveel er veranderd was in de korte tijd.Het was donker, hoewel e zon buiten volop scheen.Ik voelde aan het lichtknopje maar zodra ik het raakte voelde ik een schok en en een lichtflits.Geen lich.
'Lumos' mompelde ik en ik staarde nietsziend naar de verdwenen wasbak.Iemand was al in de Geheime Kamer.
En ik zou volgen.

Ik haalde diep adem en scheen emt mijn toverstok in de diepe donkere tunnel recht naar beneden.Het moest er angstaanjagend uitzien , maar ik was totaal neit bang.
Zonder verder veel na te denken sprong ik in de buis.
Ik gleed naar beneden.Eindelijk zou het gebeuren.En daarna was het over.
Voorbij.

Ik knalde keihard op de harde , stenen vloer.Ik voelde het neit , richtte me helemaal op mijn doel Zwadderich te vinden.
Zijn aanwezigheid gaf me een sterk , intens gevoel dat heel duister en overweldigend was.Ik richtte me er helemaak op en wist dat het eindelijk zou gebeuren.Zwadderich leek mij te bezitten , zo goed voelde ik hem./
Met vastebraden passen beende ik vooruit, in de richting van....de dood? de overwinning?
Ik wist het niet.De vragen bleven door mijn hoofd spoken , maar ik probeerde er geen aandacht aan te schenken.Ik moest me nu volledig concentreren op datgtene waar ik de afgelopen maanden naartoe had geleefd.,Met angst, woede haat en verdriet.
Als dit voorbij was , zou ik me als herboren voelen.Misschien was ik dood, misschien niet.
Maar terwijl ik daar op mijn wraak afliep, wist ikd at dit het goede was en hij mij anders toch wel had gevonden.
PLots werd zijn aanwezigheid nog sterker en dieper.Ik slaakte een onderdrukte gil maar die voorkwam neit dta een snerpende pijn door mijn hele lichaam gleed,.Ik voelde duizenden naaltjes in mijn lichaam prikken en mijn ogen werden verblind door een fel, kil wit licht.Hetzelfde licht als toen
Het volgende moment stond een 18-jarige Zalazar Zwadderich voor mijn neus.

Woedend staarde ik hem aan.Hij wierp me een kille blik toe en ging me voor door een lange, zwarte gang. Het enige licht kwam van mijn zachtjes brandende toverstok en dat gaf me een veilig gevoel.Voor zover ik kon zien, had Zwadderich zijn toverstok zou gauw niet bij de hand en als ik mijn licht zou doven , zou hij eventjes hulpeloss zijn.Ik kwam in de verleiding hem aan te vallen, maar meteen overviel me een gevoel van lafheid.
Ik wilde hem niet in de rug aanvallen , dat zou laf zijn en ik wilde dood gaan met welverdeinde trots of winnen met moed , neit met lafheid.
Een rilling van ongeduld ging door me heen.Ik was opgewonden , opgewonden dat hierna alles voorbij zou zijn.Misschien mijn leven zelfs wel...Het zou een opl;uchting zijn...
Meteen schrok ik van mezelf.Ikw ilde toch neit dood?
Nee, besliste ik.Ik leef voor een overwinning tegen Zwadderich en ik wil niet sterven voordat die behaald is.
Vastberaden volgde ik mijn aartsrivaal naar de Geheime Kamer.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Zo Dec 12, 2004 18:29 Terug naar boven Sla dit bericht op

'Crucio!' ik had de vloek nog nooit eerder gebruikt , maar ik wist wat ik moest doen.Zwadderich vield achterover, hij schreeuwde en zijn schreeuw was gevuld door haat en kilte.Ik voelde gewoon de kilte van zijn gedachtes , de ijzige blik van hem en de woede jegens modderbloedjes.
'Ik haat je!' siste ik en al mijn woede was erin te voelen. Het was zo overweldigend dat ik niks meer voelde, niks meer zag.
Plots stopte Zwadderoch met schreeuwen en met grote moeite ging hij zitten.Hij wierp me zo'n moordlustige blik , dat ik hem wilde doden. Ik widle met alle mogelijke pijn van hem ontdoen , maar ik voelde ook wel dat ik alleen mijn duistere kracht nog had.Jane in mij werd wakker , het duistere figuur in mij.Ik voelde me door haar aanwezigheid sterk maar ik wist dat ik niet sterk was.
In de flits dat Zwadderich zijn mond opende om de Doodsvloek uit te spreken, voelde ik plots liefde in me. Liefde en vriendschap voor de medemens, voor min vrienden en vriendinnen , mijn familie , mijn ouders....Rowena
Alle liefde in mij werd wakker en samen vormde ze een onmetelijke kracht, dezelfde kracht als Lily potter haar zoon geschonken had.
Ik voelde een fel wit licht plots helder branden, diep in mijn woedende ziel.Ik wist wat ik moest doen.De ene hand omklemde zich om het kettinkje om mijn hals , het medaillon.Het andere stak ik voor mij uit , gericht op de groene lichtstraal die op mij afkwam.
Ik begon een gouden licht uit te stralen , gevuld met liefde voor mijn vrienden. gevuld met liefde van mijn vrienden.Ik voelde me plots zo moedig , sterk en vreugdevol dat ik de groene straal met een hand tegenhield.Tegelijkertijd dat ik de kracht van mijn vrienden kreeg , voelde ik iets of iemand heel sterk afzwakken.Dat gaf het laatste beetje nodige kracht.

Toen was er niets meer.

'Loewie?' fluisterde iemand.Ik opende mijn ogen en keek recht in de twinkelende groenen ogen van Bob
'Bob!' fluisterde ik geluidloos. Hij legde een vinger op mijn lippen , maar ik negeerde dat teken.
'Bob!' zei ik nu hardop en met tranen van geluk omhelsde ik hem vanuit het bed waarin ik lag.
Ik lag zo te zien thuis in mij eigen , donkere kamer.Nergens was verlichting enn ik zag nog net uit het donker de twee ogen van Bob.
Heel zachtjes en teder kuste Bob mij op mijn lippen. Alle tranen die ik in mijn leven had gelaten , leken op te drogen en eindelijk voelde ik me gelukkig.
Gelukkig met mijn vrienden , familie en mijn leven




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Zo Dec 12, 2004 19:40 Terug naar boven Sla dit bericht op

Toch bleef ik me afvragen van wie die laatste kracht kwam , de kracht die mij Zwadderich had laten doden.
Bezorgd kwam een gedachte bij me op dat het mijn moeder was.
Ze was nog steeds weg en niemand leek zich er zorgen om te maken.Ik voelde me eenzaam terwijl ik daar alleen thuis lag met soms Pap om me heen.Hij had het gewoon zo druk en vaak kwam een tante ofzow van me , of mijn grootouders...Maar toch voelde ik me verlaten en aan de kant gezet.
Ik hoorde dat sommige verdwenen leerlingen weer terugkeerden , maard e meesten waren nog steeds vermist.Ik voelde me zo leeg , zo somber.
Alles was voorbij. Ik had geen doel meer en mijn levenslust leek te wankelen. Mijn vastberadenheid om door te leven en mijn dromen waar te maken, begon te wankelen en twijfelen. Ik was zo in de war dat er nu niets meer was.
Ik was misschien wel eindelijk gelukkig , maar ik was ook verdrietig.
Ik voelde me leeg en zo vreemd....nep....
Ik wendde mijn blik af van het raam en de sneeuw daarbuiten en keek mijn kamer rond.
Pa had een kaars aangestoken , maar ik had hem meteen uitgeblazen zodra hij weg was.
Ik wilde duisternis.
Duisternis die weer kon geven hoe ik me had gevoelde voor en tijdens het gevecht.
Plots hief ik mijn hoofd op en wist ik wat ik moest doen.Ik dacht na over de tekst voor een liedje die ik nooit had afgemaakt.
"kijk niet langer achterom
wat gebeurd is is voorbij
dat wat komen gaat komt toch wel ,
en 't is niet alleen maar afwachten
"
Ik zuchtte en beslot de raad op te volgen.Ik verdrong de gedachte aan mijn leven voor het duel en probeerde gelukkig te zijn.
Maar de vragen , twijfels en verdriet bleven door mijn hoofd spoken.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Zo Dec 12, 2004 20:07 Terug naar boven Sla dit bericht op

Mijn leven was nu zo anders en ik kon het duel en de rest van mijn leven nie vergeten.het ging gewoion niet.Hoewel ik de gedachte eraan verdrong , bleven de gevoelens erover wel en die kon ik gewoon neit verdringen , neit wegstoppen.Ik moest wel verdriet en twijfels hebben.
Net zoals voor het duel volgde ik mijn lessen , was ik met mijn vrienden en met Bob...Maar het was anders...Mijn vrienden merkten het duidelijk neit...Misschien Bob, maar de rest zeker neit....
Op het moment haatte ik het leven zoals ik het nu leefde.Ik leefde het leven neit , het leven leefde mij...
Alles ging aan me voorbij.Ik storte me helemaal op school en haalde hogere cijfers als anders.
De dagen werden langer en warmer en ik zat steeds vaker alleen binnen. Anderen gingen naar buiten en naar Zweinsveld , want daar mochten we nu heen wanneer we wilden.
Vele vermniste leerlingen keerden terug , maar de leraren niet.
Toen de stroom vermiste kinderen aan de horizon werd opgemerkt door Robin en mij, zagen we zwakke , gelukkige kinderen.
Ik en Robin liepen naar buiten , op de voet gevolgd door de rest en ik was even blij.
De kinderen bedankten me omdat ik hem had verslagen.Iedereen bewonderde me en wilde maar al te graag in mijn schoenen staan. Ik vond al die aandacht maar ongemakkelijk en ik genoot er absoluut neit van.Volslagen vreemden kwamen speciaal naar mij toe met een cadeautje of wat geld om me te bedanken.Sommigen waren ouder als ik, maar ze behandelden mij als hun meerdere.
Ik vond het maar vreemd en zodra ik kon glipte ik weg naar de hoge treurwilg in eht verboden bos.
mijn eigen plekje.

Daar kwam ik weer iets tot rust en dacht ik eens goed na over wat ik wilde.
Ik besloot dat ik nbog steeds schoolhoofd van Zweinstein wilde worden en misschien ook nog een plaatje make,n...
Gedeeltelijk kwam ook mijn ziel tot rust en een beetje moe keerde ik laat in de avond terug naar Zweinstein.

Midden in de nacht voelde ik iets warmbranden op mijn borst.Ik draaide me om en wilde verder slapen , maar besefte dat er iets belangrijks was.
"word wakker!" dacht ik fel en ik opende mijn ogen.
Ik zag alleen maar donkerte, maar dat maakte niets uit. Ik voelde me aangetrokken en ik pakte mijn ketting ineens.
Dat was het
Ik verdraaidde de wijzers en met een knal viel ik even later honderden jaren eerder op de grond.
Anno 675.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Zo Dec 12, 2004 21:06 Terug naar boven Sla dit bericht op

Doelgericht liep ik op het grote kasteel bovenaan de berg af.Ik wist waarvoor ik hier kwam.Het deed me zeer en zachtjes rolde een traan over mijn wang.
Hoe dichter ik bij het kasteel kwam, hoe sneller ik ging.
Uiteindelijk rende ik de poort binnen en daar versnelde ik mijn pas weer.
Ik ging rechtstreeks naar het kamertje wat in mijn tijd van Leeflang was.
Ik remde af en zachtjes en heel behoedzaam deed ik de deur open.,
Daar lag mijn vriendin.Nog een traan rolde over de wang.Hij drupte op de grond terwijl ik naast het bed neerzakte.
'Louisa....' fluisterde mijn over-over-over-overgrootmoeder.Ik sloot mijn goen en boog mijn hoofd. Deze cerzwakte en vermagerde vrouw had Anne Bonkels leven gered...Nu zou ze sterven en het was mijn schuld.
'Louisa, het is mijn schuld...Ik heb ja gezegd en wilde het zelf. Alsjeblieft Louisa...Sta niet teveel stil bij mijn dood.Daarmee is nog niet alles over.Jij kan doorleven en ik zal in jou voortleven.Maak je dromen waar.Neem zweinstein over en word zanegres.Ik zal altijd van je houden en je bent mijn vriendin en achter-achter-achterkleindochter....Mijn dochter en man slapen al.Ik voel dat het einde nadert en ik wil afscheid van je nemen.Laura , pas goed op jezelf en denk met liefde aan me terug.' ze keek in mijn betraande ogen.
'Niet met spijt' fluisterde ze.Ze keek me afwachtend aan.Mijn beeld was wazig van de tranen.Het was alsof ik zelf doodging...Ik kneep mijn ogen dicht en begroef mijn gezicht in mijn handen, steunend op mijn ellebogen.
Rowena sloot haar ogen.Voor altijd.
Met gierende uithalen huilde ik.Mijn schouders schokten en met stokkende ademhalling stond ik op.Ik trilde en wierp ee blik op mijn allerbeste vriendin
'Rowena Ravenklauw' fluisterde ik.Zachtjes liep ik naar deur en terwijl tranen over mijn wangen rolden en via mijn kin op de grond drupten , draaide ik me om. Ik beet op mijn lip.Zo hard dat het bloed in mijn mond gutste.Ik huilde nog steeds met harde uithalen en met moeite wist ik die laatste woorden voor Rowena te fluisteren
'Nooit zal ik je vergeten'
In stilte keerde ik terug naar mijn eigen tijd.

Met een schok kwam ik met beide voeten op het terrein van Zweinstein terecht , terug in de tijd waar ik hoorde.
Ik had mijn blik op het natte gras onder mijjn voeten gericht , terwijl de tranen van mijn neus drupten.

'Loewie..?'
'Laura...'
Ontzet kijk ik op.Mijn vrienden.Onze trouwe vriendegroep.Ik omhels Tim , Robin en Bob.Ik knijp nogmaals mijn ogen dicht terwijl ik eens goed uithuil.
'Ze is dood!' fluisterde ik.'Weg!' Ik kon het nog steeds neit geloven, maar met een blik op Robin's medelevende gezicht wist ik dat het waar was.Eindelijk besefte ik het echt.Rowena was dood...Maar het was neit mijn schuld.
Met moeite perste ik er een glimlach uit en we keerden terug naar Zweinstein.
We liepen rechtstreeks naar het kantoortje van Perkamentus.Tot mijn verbazing was hij nog wakker en werden we door de waterpsuwers meteen binnen gelaten.
Een beetje opgelaten stapte ik het kantoortje binnen , op de voet gevolgd door Robin, Bob en Tim.
'Perkamentus...?' fluisterde ik.Hij keek op.Onderzoekend bestudeerde hij mijn uitdrukking en ik wendde mijn blik af.
'Gaat het?' vroegf hij bezorgd en stond op.
'J-...ja hoor' zei ik en ik hoopte dat het waar was.
'Laura?'
'Ja' Ik vroeg me af wat er komen ging.Hij klonk zo serieus.
'Als je oud genoeg bent, mag je Zweinstein overnemen'
Meteen voelde ik een golf van genegenheid voor deze oude man.Ik keek hem verbaasd aan en hij knikte naar me.Zijn ogen twinkelden van....opluchting
'graag!' zei ik zachtjes en ik besefte hoeveel dit voor hem betekende.Zweinstein was het allerbelangrijkste in zijn leven , en het duurde niet lang meer voor ik "oud genoeg" was...
Nog een jaar of vijf en dan....
Is Zweinstein van mij.




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Zo Dec 12, 2004 21:12 Terug naar boven Sla dit bericht op

hierna laatste hoofdstuk!
Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad Crying or Very sad

sorry hoor maar ik houd er niet van als ik een boek af heb.....Sad
Ik hoop dat jullie het mooi vonden...Ik heb al een plannetje voor een nieuw boek dus voor de lezers: wees gerust, er komt meer!

Groetjes,
Kimberly (alias Tessa Tinkels)




Profiel bekijkenStuur privébericht
Tessa Tinkels
Volleerd Tovenaar
Volleerd Tovenaar


Verdiend: 5 Sikkels
Woonplaats: Where I've never been before

Tessa Tinkels is offline.  Afdelingslogo
BerichtGeplaatst: Zo Dec 12, 2004 21:46 Terug naar boven Sla dit bericht op

Ik stamelde bedankt en wilde weer vertrekken.
'Oh , Laura?'
'Ja?' ik draaide me om.
Aarzelend en met een meelevende blik op zijn gezicht keek hij me aan over zijn brilletje.
'Morgen....komen de vermiste personen aan in st. Holisto`s..' een sprankje hoop kwam bij me op.Ik voelde plots de hoop door mijn lijf stromen en emt de valm weer in mijn ogen keek ik hem aan.
'eh.....Mag...ik mee?' gespannen keek ik hem aan.
'Als je wilt..?'
'Graag!' fluisterde ik hem dankbaar toe.Zachtjes liep ik het kantoortje uit en volgde de rest, die waarschijnlijk beneden op me stonden te wachten.Ik sloot behoedzaam de deur achter me en terwijl ik de trap afliep, hoopte ik zo erg dat mijn moeder morgen bij de vermisten was......

De volgende morgen werd ik vroeg wakker.Ik legde een briefje klaar voor Robin en om zes uur zat ik al in de Grote Zaal te ontbijten.
Maar ik had mijn thee nog niet ingeschonken of Robin , Tim en Bob kwamen bij me zitten.
'Hoi!' zeiden ze vrolijk.
'Jongens, ga nu neit aan de Ravenklauw tafel zitten!' zei ik benauwd .Ik wierp een blik over mijn schouder en zag tot mijn opluchting dat er niemand was.
'Rustig maar!' zei Tim lachend.Ik keek hem verbaasd aan
'Wil je een vloek naar je hoofd?'
'Laura....We hebben vriendschap gesloten...' zei Robin.
Sprakeloos en met grote ogen staarde ik haar aan.
'Waaat?'
'Jep....Zelfs de Grifoentjes waren je dankbaar.Zo dankbaar dat ze vrede hebben gesloten met ons' legde Robin uit.Ze keek me stralend aan en ik bedacht me dat eht vandaag echt een geluksdag moest zijn.Alles ging ineens goed!

Aarzelend stond ik rond een uur of 9 op van de Ravenklauw tafel.Ik moest nu naar Perkamentus toe...Dat had tante Ginny me doorgegeven....
'Ga je?' vroeg Tim.
'Ja....' Ik wilde eingelijk dolgraag dat ze meegingen , maar ik durfde het neit te vragen...
'Heel even wachten , ik heb nog pomoensap!' zei Robin ahaastig terwijl ze haar glas leegdronk.Daarna stond ze ook op.
'Nou , waar wachten jullie nog op?' vroeg Robin aan haar broer en Tim.
'Huh?'
'Oh!' zei Bob ineens , die het leek te snappen...In tegendeel tot mij...
Tim en Bob dronken ook hun glas leeg en samen liepen we de zaal uit.
'Gaan jullie mee?' vroeg ik verbaasd toen we door de gang liepen , richting perkamentus' kantoor.
'Ja' zei Robin , eveneens verbaasd.
'Waarom neit? ik bedoel, volgens mij heb je wel wat behoefte aan wat steun!' ze glimlachte en dankbaar grijnsde ik naar haar.
'Je hebt gelijk'

Tien minuten later stonden we voor Perkamentus' haardvuur
'Roep gewwon st. Holisto's ...Jullie weten hoe je brandstof meot gebruiken he?'
'Jep' knikte ik en de anderen mompelden instemmend.
Een voor een stapten we in de haard en transpoteerden we naar St. Holisto's Hospitaal voor magische ziektes en zwaktes.We stonden ineens midden in de gang en al gauw zag ik een enorme stoet aankomen.
Ik glimlachte bij het zien van al die breed Grijnzende , lanchende en glimlachende gezichten.Een voldaan en trots gevoel trok door me heen , maar de spanning bleef.
Terwijl de mensen door de gang lipen , zwak strompelendof vorlijk rennend, speurde ik alle gezichten af. Ik herkende er niet een en naarmate de achterste mensen voorbij kwamen en in kamers verdwenen , naarmate ik de hoop verloor.
Als mam hier net was , dan....
Plots herkende ik een gezicht.
Helemaal achteraan.
Die twinkels in die ogen ,dat bruine dikke haar...
Een glimp van herkennig trok over het gezicht.Gespannen speurde ik het af en met gefronste wenkbrauwen keek ik ernaar, vol van blijdschap.
'Mam?' fluisterde ik zachtjes.Perkamentus en m'n vrienden achter me bewogen onrustig en keken naar de richting war ik keek.
'Mam?' zei ik nu hardop.
De vrouw hielt halt.De herinnering gleed over het magere, ooit zo knappe gezicht.Plots herkende ze me.Ze staaarde me verbaasd aan.Blij, maar met een uitdrukking alsof ze het neit geloofde.
'Laura!' riep ze plots en ze bleef daar als bevroren staan.Het geluid van die stem klonk me als muziek in de oren.Een grote glimlach trok over mijn gezicht en ik kon hem maar niet weghalen.Een gevoel van genegenheid , blijdschap , opluchting en hoop ging door me heen.Het voelde warm aan en een stem in mijn hoofd leek me te belonenen.Ik zette een stasp in ma's richting.En nog een.Mijn voetstappen gingen sneller en sneller en uiteindelijk holde ik naar mijn moeder toe.
Op dat moment liet ik alles achter me.Het verleden lag achter me en ik leefde voor de toekomst.Langzaam rolde een traan over mijn wang.Een traan , gevuld van hoop en geluk.Pure blijschap trok door me heen terwijl ik ma's armen vloog.
'Ik heb je gemist' fluisterde ze.Ik hoorde het neit, begroef mijn gezicht in haar schouder en omhelsde haar stevig.
Terwijl ma haar armen beschermend om me heen sloeg , voelde ik een vlaag van genegenheid.Een vlaag van geluk en liefde.
Eindelijk was mijn leven neit meer anders als dat van anderen.En ookal was het wel zo , ik accepteerde het.

THE END




Profiel bekijkenStuur privébericht
Berichten van afgelopen:      


 Ga naar:   


Sla dit onderwerp op als textbestand

Volgende onderwerp
Vorige onderwerp
Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen in dit subforum
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Je mag je berichten niet bewerken in dit subforum
Je mag je berichten niet verwijderen in dit subforum
Je mag niet stemmen in polls in dit subforum



Powered by phpBB © 2001/3 phpBB Group :: FI Theme :: Tijden zijn in GMT + 1 uur :: Disclaimer