[AF] True love will never break (1)

Savan · Geplaatst: Di Feb 15, 2005 11:50

Hoofdtuk 12 Het ongeluk
De volgende dag stond lily vroeg op en maakte James wakker.
‘James kom snel je moet zo zwerkballen! We gaan eerst de krant lezen!’ Ze liepen even later naar de Grote Zaal en gingen zitten. Daarna kwamen er honderede uilen en pakte Lily de krant waar het volgende schokkende bericht in stond:
Verdachte van moorden gepakt ernstige zaak!
De moorden die gepleegt zijn in de loop van deze week zijn gepleegt door ene Marten Vilijn.
Deze jongen is schuldig gezien bij een paar moorden op Zweinsetin die hij in zijn tweede zesde en zevende jaar heeft gepleegt. Mensen waren bang dat het zou gebueren. Ik heb een bezoek gedaan aan Perkamentus die zijn leraar was.:
‘Ik vond hem altijd al verdacht! Als er iets gebeurde was hij er bij betrokken en nooit was het iets goeds. In zijn zesde jaar werd een kamer geopent. Dat kwam door een jongen. Ik heb daar nooit in geloofd en ik vind dat hij moest gestraft worden. Heb hem in de gaten gehouden! Dit verbaast me niets!’
Aldus perkamentus. Deze moordenaar hebben we gepakt maar! Hij is ontsnapt voor dat we hem in azkaban hebben gedaan! We zijn bang voor meerdere moorden!
Door onze verslaggever abby dikuut
Lily staarde even ernaar en gaf de krant aan James op het moement dat zijn klokje af ging.
‘Zodadelijk Lily!’ Hij riep zijn team bijeen en liep naar het veld.
‘Maar James het is..’ Lily staarde hem na terwijl hij de hoek om ging. Daarna moest ze echter snel weg springen voor een hordes fans van het team.. Lily keek met open mond naar James en mompelde: ‘Perkamentus kan dat niet hebben gezegt want hij is niet zo.’ Lily staarde naar het artikel en vouvde het op. Daarna liep ze snel naar het veld n ving een glimp op van James in het zwerkbal tenu Toen draaide ze zich om en ging bovenaan zitten. Ze keek benauwt naar beneden en keek paniekerig achterom alsof de moordernaar achter haar zat. Ze begon wat te trillen en te stressen en keek omlaag naar James die niet vermoedent op zijn bezem zat en keek of hij de snaai al kon zien. Toen keek Lily even achterom en snerpte opeens het fluitje.
Daar misschien een paar meter lager in een hoekje stond een donkere gedaante hij had zijn toverstok getrokken en wees naar de lucht. Lily volgde met haar ogen de lijn en zag een persoon gehult in het geel van huffelpuf slapjes van zijn bezem glijden Vlak daarna galmde er een stem door het stadion: ‘Alle mensen die geen dienst hebben erachter aan de gene die wel dienst hebben beschem de mensen hier!’ Lily stond razend snel op en trok haar toverstok. Ze sprong met vijf treden tegelijk naar beneden en schoot tauwen af op de gedaante die struikelde en bleef op de vochtige vloer liggen. Lily liep met grote stappen er naar toe en plotseling kwam er een lichtflits en de tauwen vlogen in het rond. Nog een lichtflits en de donkere geheimzinnige gedaante was verdwenen. Lily hief haar hoofd op en keek naar achter waar de andere hulpmensen verbaast naar Lily keken. Opeens gingen ze opzij en stond perkamentus voor haar.
‘Mevrouw evers mag ik u meenemen naar mijn kamer.’ Perkamentus ging haar voor en Lily keek snel naar het veld. Daar misschien tien meter verder lag een slappe gedaante in het gras. Om hem heen stonden mensen die verdrietig op hun hurken zaten. Lily keek ongelukig voor zich uit. Ze wist niet dat op dat moment James ergens over het terein liep en zocht naar de misdadeger. Hij keek zijn ogen uit. Maar niet van intresse maar van boosheid. Hij was razend.
‘De lafaard. Midden in een zwerkbal wedstrijd notebenen’Hij liep verder en zag daar aan de rand van het bos drie grote zwarte gedaantes staan alledrie in grote zwarte mantels gehult.

Mag ik plieeeees reacties? Dat zou ik super vinden! in het reactie topic helemaal!

Savan · Geplaatst: Di Feb 15, 2005 21:34

James sloopt voorzichtig dichterbij en keek naar de personen
‘Ik moet Lily waarschuwen.’ Hij pakte een apparaat die via toverkracht werkte en mompelde
‘ Lily hier staan donkere gedaantes kom naar het verboden bos met toverstok!’
Hij zei: ‘Verzenden’ En het was weg. Hij ging achter een bosje zitten en wachte op Lily.

“Mevrouwe Evers!?’ Perkamentus liet het verband uit zijn handen vallen en probeerde Lily te grijpen. Toen dat niet lukte trok hij zijn toverstok zorgde dat het verband naar binnen ging en keek Lily na. Lily zette een sprint in en zag den bosje. Op het moment dat ze er voorbij liep sloten twee handen zich om haar middel en werd ze in de bosjes getrokken. Ze keek in het kwade gezicht van James.
‘James waar zijn die gedaante?’ Ze keek hem benauwt aan.
‘In het bos kom!’Ze liepen door en zagen daar verderop drie gedantes verdwijnen i het niets.
‘Hoe kan dat?’ Lily keek naar James en zag dat hij nog kwader werd.
‘Wat heb je toch lieverd?’ Lily keek naar James. Maar James was opeens verdwenen....
‘J james waar ben je?’ Lily keek in het rond en zag veder op een schaduw van twee personen.
Een persoon die liep en een persoon die over de grond sleepte. Lily raakte in paniek en begon als een wilde in de ronde te rennen. Ze knalde tegen een boom op en bleef roerloos op de grond liggen. Ze zag een zwakke schaduw bij de boom. En vlak voor ze haar bewustzijn verloor zag ze iets heel merkwaardigs een schaduw die vloog maar het was geen dier en ook geen mens. Toen voelde Lily zich slap worden en op het moment dat haar hoofd de grond raakte was ze buiten bewustzijn.

ik heb alvast een klein stukje geschreven meer volgt snel!

Savan · Geplaatst: Di Feb 22, 2005 18:13

Een uur later opende lily haar ogen. Ze keek rond en het duurde een tijdje voor ze besefte wat er aan de hand was. Toen wist ze het en schoot ze overeind. Ze rende het bos in en keek het bos rond.

Midden in het bos. Lily had al wat beesten gezien. Ze keek om zich heen en zag een licht een licht in het bos? Vroeg ze zich af.
‘Dat kan niet.’ Fluisterde ze. Ze sloop erheen en zag een kamp. Geen kamp van leerlingen. Nee het was een kamp van mensen in het zwart gehult elk van deze mensen had een masker. De een had hem nog op en de andere had om af gezet en had hem nu op zijn hoofd.
Ze praate.
‘Maar die Potter kunnen we daar niet eeuwig laten zitten toch?’ Gromde een persoon links van Lily.
‘Dat gebeurt toch niet? Over een paar uur is de heer van het duister hier! Hij wil zien hoe het gaat met onze aanval!’ Deze persoon rechts van Lily slikte moeizaam en greep het touwtje van zijn masker. Hij rukte hem van zijn hoofd en zijn lange blonde haar werd zichtbaar.
Het was een jongen niet ouder dan Lily en James en had een spits gezicht.
‘Malfidus!’ Fluisterde Lily.
‘Die Potter heeft me dwars gezeten! Steeds maar weer mij uitlachen en severus pesten!’
‘Dat was niet leuk!’ Gromde een stem naast hem. Ook deze persoon trok zijn masker af en zijn vuile haar werd zichtbaar. Zijn kromme lange neus kende Lily maar al te goed. Het was Sneep. ‘En die stomme Evers die mij steeds redde. Alsof ik hulp van een vies modderbloedje zou waarderen!’
‘Vuile vetharige!’ Klonk het achter hen. Ze keken om en Lily volgde hun blik. Het was James. ‘Jij moet je mond houden Potter! Jou laatse uren hebben geslagen!’
‘Dat klopt!’ Klonk er een luide en donkere stem.
Uit het donker stapte de engste gedaante die Lily ooit had gezien. Hij had een lang lichaam en donkere rode ogen. Zijn stem leek op een grot die gromde.
Alle mannen gingen recht op zitten en groete de persoon met: ‘Heer van de duisternis wij groeten u!’ Ze keken angstig en zagen de booze blik.
Malfidus mijn dienaar! Kijk of iets is wat we kunnen gebruiken! Mijn toverstok bijvoorbeeld!
Potter heeft al een goed genoeg leven gehad zonder dat hij mijn plannen ook nog moet horen!’Malfidus verdween en Lily sloop wat verder naar de cel van James. Ze pakte haar toverstok en richte die op de cel.
‘Wel wel als we daar niet Evers hebben!’ Lily keek met een ruk om en zag Malfidus staan.
Ze richte haar toverstok nu op hem.
‘Paralitus.’
‘Expeliamus!’ Klonk het.
‘Grr mijn dienaar verlammen! Dat komt je duur te staan!’
‘Wie bent u?’ Zei Lily angstig.
‘Ik ben de heer van het duister! Ofwel heer voldemort! En ik ben jou moordenaar!’ Hij keek haar aan met haar rode ogen.
‘Ga weg griezel!’ Ze deinste achteruit op dat moment werd er van drie kanten tegelijk paralitus geroepen en werd ze verlamd. Haar ogen vielen dicht en ze lag plat op de grond.
Bij een enge moordenaar met zijn dienaren.....

ik smeek jullie reacties? ik krijg nl bijna geen reacties heb in totaal nog maar 3 reacties ofzo gekregen!

Savan · Geplaatst: Zo Feb 27, 2005 19:06

eigelijk wil ik meer reacties maar ja.

Lily opende haar ogen en keek in twee blauwe ogen. De mooie liefdevolle ogen van James staarde haar aan. 'Lily lieverd wat..'
Hij kon zijn zin niet afmaken. Voldemort stond voor het hek en hij sleurde hen mee.
'Nu ga ik jullie vermoorden!'
'Nee'
Hij keek hen aan.
'Tuurlijk niet eerst iets los halen uit jullie gedachten.
'Waar is perkamentus.'
'Dat zeggen we niet!' Gilde lily doodsbenauwt.
Dan moet het maar zo!' Hij pakte zij toverstok.
'Avada..'
'EXPELIARMUS'
Perkamentus' 'perkamentus' Lily sloeg haar han voor haar mond en viel flauw. James scheeuwde het uit van de pijn door de vloek van een van de dooddoeners.
'Ahhhhhh neeeeee' Scheeuwde hij. 'Marten laat deze mensen vrij of ik moet geweld gebruiken.' Perkamentus keek naar Voldemort maar die was verdwenen. Enkele doodoeners stonden er nog. Die werden opgepakt door de schouwers en Lily en James werden naar het ziekhuis gedragen.
'Zo kan het niet langer!'

wil iemand piies reageren? want tis saai zonder reacties! ik verander trouwens binnekort een titel! en het verhaal is ook bijna afgelopen en dan kot er een soorrt gevolg!

Savan

Hoofdstuk 13: Laaste dagen zweinstein
Vijf weken later was het dan eindelijk zo ver.
Lily mocht de ziekenzaal uit.
James zat recht overeind in zijn bed.
‘Doeg Lily kom je vaak op bezoek?’ Hij zwaaide haar uit en slaakte een diepe zucht.
‘Bijna het einde van zweinstein. Ik hoop dat ik nog op tijd ben.’ Hij plofte met zijn hoofd op zijn kussen en dacht terug aan de gebeurtenissen een paar weken geleden.
Eerst werd hij bijna getroffen door de dodelijke vloek. Perkamentus kwam en hij werd getroffen door een vloek genaamt CRUCIO. James draaie zich om en snakte naar adem. Hij graap zij arm beet. ‘AU!’ scheeuwde hij. De laaste tijd had hij nog zeer aan zijn arm. Deze was eerst verlamt geweest. Maar na een paar dagen ongeveer een weekje was het gelukt om zijn arm eer de oude te maken. Hij zou er nog een paar weken last van hebben en dan was het over. Dan mocht hij de ziekenzaal uit. Hij zuchte en ging weer recht op zitten.
‘Waar is toch die map?’ Hij keek in zijn kastje en vond daar zijn foto map.
Op de eerste foto zag James zichzelf. Hij was 12 jaar. Acheter hem stond Lily woedend te kijken. Naast hem stond Sirius lachend naar Lily te wijzen. Hij boog zich van het lachen en james pakte hem vast en rok hem overeind. De volgende foto’s waren allemaal zoiets.
Maar toen zag James een veelbetekende foto. Een met Hem. Bij de afgelopen zwerkbalwedstrijd. Daar misschien 20 meter achter hem stond een gedaante. Het was marten Vilijn. ‘Jammer dat het ons niet is gelukt.’ James legde hetboek weer neer en sloot zijn ogen.

‘James sta nu op! Je moet je kleren aantrekken en je Pyama in je koffer doen!’ Scheeuwde Lily. Ze stond met de koffer in haar hand. James mocht de zaal uit. Hij keek naar de gang. Hij zag de mensen lopen. ‘Wie heeft er met zwerkbal gewonnen?’ Hij keek haar aan.
‘Eh nou jij was er niet bij en we hadden geen zoeker. Dus eh Zwadderich!’ Lily hield haar adem in maar James haalde zijn schouders op.
‘Pech gehad!’ Hij liep naar de jongenszaal en zette zijn koffer op zijn hemelbed.
‘Misschien el de laaste keer dat ik deze kamer zie!’ Hij dacht aan vanavond als ze naar huis moesten. ‘Na 7 vertrouwde jaren moeten we dan weg!’ Hij rende naar benede en ging aan de tafel van griffoendor zitten.
‘Weer het eind van een jaar en weer moeten we afscheid nemen van een grote groep 7de jaars. Veel geluk! Voor dat ik het feestmaal wil laten beginnen wil ik de punten toekennen.
Op de derde plaats ravenklauw met 436 punten.’ Er klonk een applaus.
‘Op de tweede plaats huffelpuf met 452 punten’ Weer klonk een applaus.
‘He? Derde plaats? Er zij toch vier afdelingen?’ klonk het van alle kanten. Maar het werd gou duidelijk wat ze er mee bedoelde.
‘en op de eerste plaats met 512 punten. Griffoendor en zwadderich.’ Niemand klapte en iedereen staarde verbaast naar Perkamentus.
‘Uh? Een geedeelde eerste plaats? Dan... nee dat kan toch niet.?’
‘De gedeelde eerste plaats goedzo griffoendor zwadderich. Dit is de eerste gedeelde ereste plaats en zeker niet de laaste!’ Toen perkamentus uit was gepraat klonk er een groot applaus en werd er gegeten. Ze werden ‘S avonds naar de slaapzalen geleid en de volgend eochtend namen de zevende jaars moeilijk afscheid van Zweinstein.
‘Het gaat je goed oude jongen!’ Zei Sirius lachend en hij zwaaide,
‘Tot ooit Vriend’ Grapte Remus er achter aan.
‘We houden contact jongen!’ Zei James lachend. De drie vrienden liepen naar de trein en zwaaide nog even naar Perkamentus. Lily ging lachend de trein binnen. Hun laaste jaar zat erop. Ze hadden hun diploma!’

Plies *smeekt* reacties?

Savan

Hoofdstuk 14: Het is....... uit!!!!!!!
De eerste uren zat Lily bij james in de coupe. Aan het einde van de rit toen er nog anderhalf uur te gaan was kwam martine in de coupe zitten.
‘Nee he.’mompelde Lily. Ze liep de coupe uit en bleef bij de deur staan. Eerst wou ze door lopen maar toen ze vaag gemompel hoorde wou ze toch maar even horen wat er gezegt werd.
‘.........Lily. Het is echt niets omdat nou ja Lily....’ James hieldop met praten en vervolgde zacht. ‘Ik kan Lily nou ja niet echt in de steel laten. Ik hou van haar!’ Maar Lily hoorde dat niet. ‘James ik vind je zo lief!’ Lily zag hoe Martine bij hem ging zitten. Ze leunde tegen hem aan. ‘Eh ja ik jou eh ook’ Zei James onzeker. Martine streek door haar, haar en lily hoorde haar zeggen: ‘En Lily evers is niets voor jou!’ Ze keek naar James en pakte zijn hoofd.
‘Martine....’ Hij kon niets zeggen. Hij werd gezoent en Martine streelde hem. Martine kreunde. James mompelde iets. Hij duwde Martine weg. Lily zag dat niet want haar ogen waren vol gelopen met tranen.
‘Dit kan niet het kan gewoon niet.’ Mompelde Lily. Maar ze had het gezien! James had een ander meisje gezoent. Lily moest oo zei springen want Martine kwam eraan. Zo snel kon Lily haar gezicht niet goed zien. Maar het leek of haar gezigt verdrongen was met een glimlach.
Lily schaapte alle moed bijeen en stapte de Coupe in. ‘Zoent ze lekker Potter?’
Lily was woest. Je zei zeker ook dat ik niets aan was he?’ Ze kon niet meer nadenken.
‘En ik zoen zeker niet goed genoeg?’ Ze liep naar hem toe en gaf hem een klap in zijn gezigt.
‘Potter het is uit!’ Ze stromde weg een verdrietige James achterlatend. De laaste woorden galmde door zijn hoofd.
‘Het is uit.... het is uit.....’ Steeds op nieuw. Hij dacht niet meer na en sloeg Sirius tegen zijn hoofd toen hij hem wou vastpakken. Hij stromde de coupe uit.
‘Nee, nee, nee!!!!!’ Hij rende en rende tot hij bij de voorste coupe was. Hij geeld uit en zakte op de grond neer. Hij nam de moeite niet om overeind te komen. Hij bleef daar liggen geluidlose trane gleden over zijn nu al natte wangen terwijl de laaste woorden van Lily nog steeds in zijn hoofd nagalmde

Reactie? *smeekt*
oja ik hield dit hoofdstuk kort! ik ben al weer bezig met een nieuwe!'

Savan

Hoofdstuk 15 de brief

‘Wat is er gebeurt? En waarom ligt er een bewusteloze jongen in de gang?’
Eeen uur later werd james gevonden in de gang. Hij was zo verdrietig dat hij zich zelf niet in de hand kon houden. Hij had zichzelf geslagen. Op zijn slaap. Hij was flauwgevallen.
‘He modderbloedje! Je lieve stomme vriendje heeft bijna het loodje gelegt!
Lily reageerde gespannen maar herstelde zich.
‘Moet hij zelf weten.’ Ze liep met een brok in haar keel verder.
Flauwgevallen? James is flauwgevallen. Maar hoe..hoe dat kan niet szomaar gebeur zijn. Misschien was hij triest door mijn plotselingen besluit. Nee! Dat kon niet! Hij had die verdomde Martine uit jaar 6. Maar was dat wel zo? En had ze het goed gehoort? Of had ze het deels gehoort. Tuurlijk niet! Hij zei toch dat hij haar niets vond?
De trein minderde vaart en lily stapte meteen uit na haar koffers te hebben gepakt. Ze holde naar het hek en haaste zich.
‘Mam pap we gaan nu snel weg!’ Ze duwde hen de richting van de auto en duwde ietsje verder. Toen ze in de auto gingen zitten kwam net James de hoek om.
‘Lily!’ hij holde naar de auto maar die was al weg.
‘Nee Lily!!!!!!’ Hij jokte naar de auto en ging naar huis. Gedachteloos. Nee met een gedachte.
Hij was haar kwijt voor altijd!

‘James kom nu eens van je kamer af!’ De moeder van James schreeuwde het uit.
‘Waarom?’ bromde James naar zijn moeder.
‘Wat is er toch?’ James hoorde denderende voetstappen en wist dat zijn moder voor zijn deur stond. Hij pakte zijn toverstok en vergezede de deur met toverkracht.
‘James wat is er? Je moet nu echt iets eten! Je hebt niets gegeten de afgelopen 3 dagen!’
James keek somber voor zich uit.
‘Nee ik kom nooit meer eruit!’ Hij wou dat het anders kon.
‘Zeg het nu?’ De moeder van James bleef aandringen.
‘Nee dat kan ik niet!’ James slikte moeizaam hij kon het alles niet vertellen.
‘Schijf het dan in een brief!’ James’hart sprong op. Een brief dat was het!
Hij pakte zijn toverstok en blies zijn deur op. ‘Sorry mam! Dankjewel!’
Hij holde naar beneden en pakte uit het kastje een pot inkt. Uit de schijf la pakte hij een pauwenveer en doopte die in de inkt. Hij pakte een perkament van het stapeltje en scheef:
Lieve Lily.
Ik snap dat je boos bent. Ik zou het ook haten als je geliefde met een ander in zijn armen zat.
En ik neem je het ook niet kwalijk. Ik wou alleen dat je met mij praate. Ik durf dit niet te zeggen maar... Ik houd van jou. En ookal zeg jij van niet, ik weet dat je wel van mij houd.
Waarom komen we niet weer samen. Ik heb martine een smsje gestuurt. Daar stond in dat ik niets met haar te maken wilde hebben. Als je me niet geloofd wat ik je niet kwalijk neem vraag het aan Martine.
Liefs,
James potter
James bekeek zijn brief. Ja deze was goed. Hij pakte een envelop en floot. Zijn uil kwam met mooie fladderende vleugels naar hem toe gevlogen en bleef stil zitten.
‘Doei Harry!’ Hij zwaaide zijn uil uit en ging naar zijn moder in de woonkamer.
‘Thanx ma!’ hij gaf haar een klap op haar schouder en ;plofte op de bank. Hij zette de tv aan en keek ernaar.

‘Lily meisje er is post!’ Lily stormde naar benee.
‘Geef maar!’ Ze stak haar hand uit.
‘Harry bracht het!’ Haar moder gaf de brief.
‘O’ Lily keek teleurgestelt naar de uil en pakte de brief. Ze scheurde hem open en las de brief.
Hij. Lily’s hart sprong op. Hij wilt het goed maken. Ze pakte haar jas.
‘Mam ik ga!’ En na uitgezwaait te hebben ging Lily de hoek om. Ze stond niet bij de hoek in de straat waar lily naast woonde. Nee ze ston op de hoek bij de straat van James. Ze was verschijnselt. E holde gou naar Het huis van James en belde aan. De moeder van James deed open. ‘hallo mevrouw potter is James er?’ Ze wachte op James en toen hij er aan kwam schrok Lily. ‘James je bent helemaal rood!’ Ze voelde geschokt aan zijn gezigt.
‘O sorry.’ Ze schaapte haar keel.
‘James ik vergeef je! En natuurlijk wa ik boos maar nu niet meer!’
Lily bloosde wat.
‘Ik moet je iets vragen!’ Ze keek naar James.
‘Vraag maar!’ Zei hij blij.
‘Wil je met mij trouwen?’ Ze wil met me tr... wat wil ze? Dacht James.
‘Hoe hoe bedoel je?’ ‘gewoon trouwen!’ Lily keek zenuachtig naar James.
‘Ik nou ja tuurlijk!’ En voor hij het wist lag Lily in zijn armen en zoende ze.

Reacties?*smeekt*

Savan

hoofdstuk 16 terug gedacht
James keek op van zijn boek hoe word ik de beste in voorstellen doen.
Hij keek ernstig en keek naar het Lilyloze huis. Lily die was naar haar opleiding. En james zag een oud boek liggen. Hij legde zijn boek neer en keek naar het boek. Het opschrift:
Photoalbum met daar onder slordig neer gekrabbelt: trouwfoto’s lenj
James sloeg het boek open en dacht terug aan zijn trouw dag.

‘Lily kom kom snel!’ Zei een gejaagde stem.
‘Ja mam.’ Zei Lily geïriteert en keek met opgetrokken wenkbrouwen naar haar moeder.
‘Nou sorry, ik zeg al niets meer.’ Haar moeder keek haar boos aan en keek de andere kant op.
‘Doe nou niet zo stom Mam!’ Lily gaf haar moeder een zoen en pakte de hand van haar vader.
‘Kom lieverd ik moet je leveren aan die Poter man.’ Hij keek nors voor zich uit.
‘Je denkt toch niet nog steeds dat James een slecht persoon is he pa?’ Lily keek naar haar vader.
‘Nee nee hoor lieverd.’ Zei Hij, maar Lily hoode een zekere sarcasme in zijn stem.
‘En daar is de edele vrouw Evers..’ Galmde een stem door de zaal. Lily draaide haar hoofd en besefte voor het eerst dat dit wel heel erg officieel was. Ze werd een beetje bleek. Dat zag haar vader jammer genoeg ook. ‘Lieverd wat is er?’ Hij streelde haar, haar.
‘niets pa!’ Lily slikte moeizaam. Toen kon ze het niet meer houden en sprinte naar het kamertje naast de zaal. Daar zat James.
‘Lily?’ Hij keek haar verbaast aan en verstopte zijn bloemen achter zijn rug.
‘Wow wat zie jij er mooi uit zeg!’ Hij keek haar met open mond aan, maar besefte waarschijnlijk dat het onbeleeft was en deed hem snel dicht.
‘Ik, ik kon het niet aan! De drukte werd me te veel!’ Lily loopt langzaam op James af en buigt haar hoofd. Ze voelt zijn tong over de hare strelen. ‘We moeten iets doen James potter!’
Lily wenkt James en loopt het altaar op.
‘Zijn jullie klaar?’ Klinkt een fluisterende stem in James’oor.
James keek om. ‘Sirius wat doe jij van je stoel? Ja we zijn klaar!’ Zegt hij als hij Sirius ziet glimlachen. ‘Doe jij jou werk als getuigen maar he?’ James wenkt hem en geeft Lily een hand. Hij kijkt haar nog even aan voor de stem door de zaal galmend zegt:
‘James potter neemt gij mevrouw Lily evers tot u wettige echtgenoot en zweer je dat je bij haar zou blijven tot de dood u scheid?’ Zei die stem. James slikte en schaapte zijn keel.
‘Ja dat doe ik’ Zei James onder luis gejuich.
‘Mevrouw Lily evers neemt gij James potter als u wettige echtgenoot en zweert u bij hem te blijven tot de dood u scheid?’ Zei de man weer.
‘Ja dat doe ik’Zei Lily schor. ‘Dan mag u de bruid nu kussen.’
James draaide zich om en keek in de mooiste ogen van de wereld. Ogen die geluk uitstraalde ogen die liefde uitstraalde. Hij kwam dichter en dichter erbij en zoende haar. Zijn tong streelde die van haar. Ze waren nu man en vrouw. De Famillie Lily en James Potter.
‘Wat was dat een mooie tijd’ Fluisterde James terwijl hij het boek dichtsloeg.
Vanavond zou hij het vragen. Hij pakte zijn eigen boek en ging er helemaal in op.
Een uur latyer sloeg Lily Potter de voordeur van haar huis dicht. Ze zuchte diep en liep naar James. Ze gaf hem een zoen en keek met gebogen hoofd naar het aanrecht. Daar stond de afwas klaar om met zijn tweetjes te gaan doen....

Tien uur ‘savonds Lily en James zaten op de bank.
‘Lily mag ik je iets vragen?’ Zei James aarzelend.
‘Jij altijd lieverd’was haar antwoord.
‘Hou jij van mij?’ Was de vraag van James.
‘Tuurlijk James hoezo?’ Zei Lily aarzelend en bang.
‘Ik hou erg van jou en heb nagedacht.’ Besloot James.
‘Waarover zou jij adenken schat?’ Lily begon te lachen.
‘Ik wil een kind van jou Lily’ Zei James angstig.

Savan · Geplaatst: Do Apr 07, 2005 16:45

klein stukje!
hoofdstuk 17: de geboorte van..

8 maanden later Lily was zwanger. James zat te zeppen en Lily was naar het ziekenhuis voor controle. James wachte tot ze thuis kwam, hij had het eten klaar en de koffie was gezet toen de telefoon ging. James pakte aarzelend het ding dat voor hem nog vreemd was.
‘eh uhm hallo?’Zei james aarzelend.
‘u spreekt met mevrouw de vaart ik ben een verpleegster en ik wou even mededelen dat Lily hier moet blijven. De Baby zit er aan de komen. In het ziekenhuis zijn haar vliezen geknapt kunt u zo snel mogelijk komen?’ Er was opgehangen en james legde de hoorn neer.
‘oke dan! Lekker!’ mompelde hij en trok zijn jas aan. Hij keek of niemand hem kon zien en verdwijnslede. In een donkere steeg kwam hij uit. Liep de hoek om en zag het ziekenhuis met opschrift:
ziekenhuis(t)the wizard
De t wist James stond voor tovernaar. Hij liep regelrecht naar de kamer die ze hadden gebruikt met alle oefeningen en deed de deur open. Lily lag onrustig in bed en hijgde.
‘Schat wat is er?’ James keek haar aan.
‘is het niet erg vroeg?’ Hij keek haar aan. Een onbekende stem zei:
‘Zeker is het vroeg 4 weken zelfs maar daar is niets aan te doen, Zet hem om mevrouw potter!’
Hij liep naar James toe. ‘U bent de aankomende vader van dit kind?’ Hij gebaarde met zijn hoofd naar de dikke buik van Lily
´Klopt zei james nors en keek naar Lily kom op schat het lukt je!´

drie uur later James streelde de hand van Lily en keek naar het onbehaarde kleine hoofdje van zijn zoon. Die de naam Harry droeg. ´Wat is hij lief zeg!´ Lily glimlachte breed en gaf hem een zoen op het hoofdje. Ze wiegde hem op en neer in zijn armen. Opeens klonk een vertrouwde stem achter hen.
´Hallo´ Het was perkamentus.
´O hai perkamentus wat is er?’ James liep snel naar de deur en klapte die dicht.
‘Ik ... je weet dat jullie gevaar lopen en dat het waarschijnlijk jullie dood betekend als jullie zo blijven rond lopen?’ Perkamentus keek hem aan over zijn pas nieuwe halfronde brilletje.
‘Ja perkamentus dat weet ik hoezo?’ James keek ongeduldig en wachte tot hij weer naar zijn vrouw en kind kon. ‘Ik wil dat jullie een geheimhouder nemen. Ik bied mij aan. Banning zou een speuk kunnen uitspreken over jullie huis zodat voldemort(een heler die net langskwam kromp ineen) jullie niet kan vinden!’ Hij keek naar James. ‘overleg het met Lily en stuur me een uil! Veel geluk’
Hij wuifde en was in een flits verdwenen.
James keek naar de plek waar hij was verdwenen.
‘O.ke’ Hij sloeg de deur achter zich dicht en keek naar Lily. ‘Hoi schat’ Hij had het er nu maar even niet over. Hij schoof een stoel naar het bed en ging zitten. Bestelde wat te eten en streelde het kleine handje van Harry.
‘Nu zijn we een echt gezin vrouw kind en vader. Hij glimlaachte breed naar haar en pakte het eten aan van de heler. ‘Dankje’mompelde hij. James keek naar Lily en voelde een golf van blijdschap.
Hij had haar goed uitgekozen, alleen wist hij niet wat die voldemort van hen moest. Hij slikte bij de gedachte het aan Lily te zeggen.
‘Eh Lily ik moet je iets vragen perkamentus vroeg of we een geheimhouder wilde. Om ons te beschermen voor voldemort. Uhm hij dacht aan zichzelf ik meer aan Sirius’ Hij keek naar Lily.
‘Alles vind ik best Schat!’ Ze gaf hem een zoen en viel in slaap met Harry in haar armen

Savan · Geplaatst: Vr Apr 08, 2005 16:05

Hoofdstuk 18 zwerkbal
'James james wakker worden er is post voor je van de nzb’ Lily riep James terwijl ze Harry borstvoeding gaf. Hij was nu 9 maanden oud en helemaal gezond.
‘Wat oja ik kom!’ James denderde de trap af met zijn ochtend jas aan. Scheurde de envelop open en las:
Geachte meneer Potter,
Met genoegen kan ik u mededelen dat we u als zoeker van het engels team
hebben uitgekozen en u mee laten doen aan het wk zwerkbal waarbij de eerste wedstrijd in ons eigen landje word gehouden om precies te zijn. Stadion te Zweinstein geheel vergroot!
Wij zouden u graag willen zien op de 28stemei. Als u dan al u zwerkbal spullen meeneemt kunnen wij vertrekken en de 30ste spelen.

Hoogachtend cooche engels zwerkbalteam hr sjuulmen
James Juichde.
‘Jahoe!’ Hij sprong rondjes door de kamer en ging uiteindelijk zitten.
‘Schat ga zo gelijk trainen de 28ste is al vlakbei!’ Hij sprong nog eens en stormde de trap op om zijn spullen te pakken en om te kleden.

‘James schiet op je moet weg anders komen we te laat.’ Lily hees even gou de zware tas op haar schouder en aaide Harry over zijn bol en zette hem in de kinderwagen.
‘ jaja ik kom eraan hoor!’ James propte snel zijn bezem in zijn vergrote sporttas en ging naar beneden.
‘Waarom verdwijnselen we ook al weer niet!’ Mompelde James ongeduldig.
‘Omdat we Harry bij ons hebben!’ Lily klonk geïriteert.
‘Ja oke!’ James deed de deur open en sloot hem achter zijn vrouw en zoon.
Stak zijn duim omhoog en sprong snel opzei omdat er een grote driedekkerbus aankwam.
‘Welkom hier bij de colecte bus....’ ‘ja is goed sjakkie’ Mompelde jij en duwde hem 33 sikkels in de hand. Ging Lily voor de wagen in en zette de wagen vast.

Lily zocht zwijgend een plaatsje in de topbox en zette Harry neer op haar schoot.
‘Blijf bij mij harry!’ mompelde ze toen er ineens een luide stem doot het stadion galmde.
‘welkom bij weer een nieuw WK zwerkbal. Als eerste verwelkomen wij het thuis team engeland met de spelers:
groot de gry wilko Wem klop hyty ennn Potter!!!!
Dan komt het nederlandse team met:
Jansen hendriks de vries van de glo capell bos ennnn Bloem!!
Dit zijn de teams we kijken naar de mascottes’
Hij zweeg maar een luido oooooo vulde het stadion. De nederlansde mascottes hele rare dingen mooie meisjes maar wel met klompen aan vlogen overeind. Ze straalde een lichtgevende gloed uit over het stadion en begonnen te zingen. Teminsten als je het zingen kon noemen. Valse kreten gingen door het stadion. Deze gingen over in gefluit en de miesje waren in vogels veranderd. De vogels draaide zich om en gingen op de bank zitten.
De engelse mascottes
Grote gevleugelde paarden stegen op die met hun sprankelende vleugels over het hele stadion vlogen en hinnekte. Na een paar minuten waren deze paarden weer gaan staan op het veld.

‘laat de wedstrijd beginnen’ galmde de stem gevolgt door een fluitje. Lily kon nog net een pikzwarte haar van James onderscheiden voor deze snel naar benede suisde.
Een tel later kwam hij overeind. Hij was ongeschonen maar de zoekrer van nederland lag een beetje raar op zijn bezem. Het was overduidelijk dat hij gebotst was. James steeg hoger en hoger en ging de snaai zoeken. ’10-0 voor engeland’ galmde de stem. Lily klapte en pakte Harry op die rondkroop over de vloer. ‘Papa is bezig jongen!’ Zei Lily boven het lawaai uit.
Een vlieg vloog voor Harry en die graaide in de lucht. Hij had de vlieg in zijn hand en een schrelle lach galmde in Lily’s oor.
‘Sirius?’ Lily draaide zich met een ruk om en keek in het lachende gezigt van Sirius.
‘Een geboren zoeker lachte hij. Maar hij snakte naar adem en keek naar het veld. James was weer een duik aan het maken maar nu was deze echt. Een paar seconden later had hij de snaai in zijn hand en kwam hij overeind.
‘Fantastisch gewoon’Schreeuwde Sirius’
‘Engeland wint met 160-0 door Potter!’ De wedstrijd zat erop en James had het gehaalt.
Lily daalde af. Ze stond bij de kleedkamers toen een blije James de deur open sloeg en haar en Harry in zijn armen nam. ‘Goed he?’ Sirius zei snel iets tegen James en hij glimlachde.
‘Dus mijn kleine Harry word ook zoeker? Papa zou trots op hem zijn.’ En met een breede glimlach stopte James de snaai in zijn handen deze paste net maar Harry hield hem vast.

Savan · Geplaatst: Vr Apr 08, 2005 16:34

Hoofdstuk 19 veraad.......

De blijdschap van James omdat Harryde snaai vasthield bleef nog de hele week hangen.
Uiteindelijk wist hij met moeite Lily over te halen en hem alvast voor zijn verjaardag een bezem te geven. Harry was er blij mee alleen bleef deze bezem maar 5 cm boven de grond hangen. Harry kon nog niet er op zitten en Lily zette hem aan de kant voor later.
‘Maar..’ Lily zei uitdrukkelijke nee en James hield zijn mond.
‘Oja trouwens Sirius komt zo samen met Peter ze willen met je praten!’
James lach hield op. ‘ik dacht dat we uit gingen! Maar ja.’ Hij betaalde de uil die de profeet kwam bregengen en zette hem tegen zijn beker ponpoensap. Las hem.
‘Die ene jeweetwel staat hier heeft toegeslagen kijk maar!’
Jeweetwel ofwel hij die niet genoemt mag worden een aanslag gepleegt
Hij die niet genoemt mag worden heeft toegeslagen. Ze denken aan opzet.
(james zuchte)
Wij willen iedereen waarschuwen deze man is gevaarlijk!
Bij deze aanslag kwamen maarliefst:
Twee helers om het leven en een man die toevallig aanwezig was.
Verder was het allemaal onzin over hoe je deze man kon ontkomen enzo.
‘Kom!’ James trok Harry mee en zette een zwerkbal film aan.
‘He Gaffel.’ Sirius stond in de deuropening.
‘Ik wil dat je hem in dienst neemt als geheimhouder’ Voegde hij er aan toe.
‘Nou liever niet jij...’ ‘Nee gaffel je neemt hem ik kan het niet meer! Ik moet weg en nouja nee ik doe het niet meer. Over drie weken ben ik jou man!’ James keek hem aan.
‘Nou oke dan vooruit alleen deze drie weken verder niet!’ Met een gebaar wenkte hij Peter.
‘Oke wormstaart jij bent de geheimhouder maar voor deze drie weken oke?’
Hij zwaaide naar Sirius die verdwijnselde en sprak Peter aan.
‘Alleen deze dagen maar je zegt niets tegen Lily oke?’
Hij trok een wenkbrauw op en loodste hem weer naar buiten na een luide doei vertrok hij weer naar binnen en keek lachend naar Harry die saai saai naai! Riep.
‘Wat leert hij snel zeg!’ James glimlachte.
‘Dat komt misschien omdat je dag en nacht het woordje snaai en werkbal tegen hem zegt?’
‘Naai wehkbal!’ Riep Harry door hen heen. James lachte.
‘Maar wat moesten ze hier eigelijk?’ Lily keek hem aan.
‘O niets een gezellig praatje en een vraagje of ik mee uit ging maar ik ga met jullie’
James glimlachde en ging verder met harry spelen.
‘Nee het is geen naai of saai maar snaai’ ames keek naar harry
‘Snaa’ scheeuwde die. ‘i.... goedzo!’ James klapte voor hem.
‘Pipa!’ Harry graaide en greep James bij zijn neus.
‘He Harry kleine rakker hou eens op.’ James tilde hem op en gooide hem de lucht in.
‘Zwekbla’ Scheeuwde harry terwijl hij in de lucht was.
James glimlachde en gooide hem nog eens. Zette hem daarna op de bank en ging aan de tafel zitten.
‘Maar uhm die geheimhouder he. Lijkt je het niet slim om perkamentus te nemen?’
James keek zenuachend naar Lily.
‘Nee lieverd ik wil dat perkamentus rust heeft!’ Ze stond op en gaf hem een zoen. Pakte Harry van de bank af die nog verwoed ‘Naai naai snaa wekblabla’ riep en droeg hem naar het bad.
‘Nou oke!’ James volgde haar en pakte het zeep van het nachtkastje.

2 maanden later echter was Peter nog steeds de geheimhouder van de potters.
Harry was bijna Jarig en tot vreugde van James kon hij snaai zeggen en zei hij zwehkbal.
James bleef nog wel zeueren bij Sirius maar die bleef stug vol houden dat het, het beste zo was.
James streek langzaam door zijn haar en keek naar de krant. Nog tweemoorden waren er plaatsgevonden. De afgelopen maanden. Maar de laaste weken geen een meer. James vond het verdacht maar ging er verder maar niet op in. Op de dag van Harry’s verjaardag kom Harry zijn naam uit spreken. Ookal was het zinnetje erbij die echt goed.
‘Ik is Harry potter!’ Riep hij de hele dag en floot op zijn fluitje.
James aaide hem trots over zijn bol en glimlachde. ‘Onze kleine jongen kan de R uit spreken’
Lily keek ongeduldig naar James. Ze leek erg in paniek alleen wist ze niet waarom.
Ze kon ook niet weten dat ze over een paar uur een schokkend bericht kregen.
Ze liep naar buiten en draaide hun zonnescherm omhoog.
‘James kom moet je zien!’ Ze wees naar een lichtje op de straat deze bweegde zachtjes.
‘Ja leuk!’ Hij ging ongeïntreseert weer naar binnen om een paar minuten later met perkamentus aan het zeinbericht te hangen.
‘Lily perkamentus moet ons iets zeggen.’ James pakte de hoorn steveger beet.
‘Zeg het!’ Perkamentus shraapte zijn keel.
‘Jullie zijn veraden door jullie geheimhouder!’ Er klonk paniek door zijn stem en opeens werd het stil. Lily en james keken elkaar met grote ogen aan....

Savan · Geplaatst: Vr Apr 08, 2005 21:20

hoofdstuk 20 het einde van....
‘We hoeven toch niet bang te zijn he? Nee toch?’ James zei dit om zijnn vrouw gerust te stellen maar zelf was hij er zeker van dat hij vanavond nog op de stoep stond. James schuifelde naar de deur en pakte een perkament en veer. Hij scheef:
Beste Sirius.
We zijn veraden. Ik wil je graag zeggen:
Je bent mijn beste vriend en zal je nooit vergeten.
Ik hoop dat je nog een leuk leven lijd. Kleine Harry heeft maar een jaar geleefd.
We willen ons niet overgeven en vluchten.
Hij moet weten dat we niet bang voor hem zijn.

Vrienden kus van je vriend James.

p.s Bewaar deze brief. Dit is mijn laaste doeg!

James rolde deze op en gaf hem aan de uil. Hij slikte moeizaam en gign op de bank zitten.
Waarschijnlijk voor een van de laaste keren. Hij ging naar boven en maakte alles schoon.
Hij ging op bed liggen en viel in slaap. De laatste keer dacht hij nog.

Die avond zaten ze zenuachtend op de bank.
‘Niet iets om op te wachten he?’ Vroeg James.
Hij wiebelde heen en weer en had Harry in zijn Armen.
Opeens alsof het van het ene op het andere moment was kwam er een koude vleug.
Het was geen wind. Lily gilde en stormde de trap af naar de kelder. James keek naar het raam en zag een in een donkere kap gehulde gedaante op het pad komen. Zijn einde was naarbei.....

‘Lily maak dat je wegkomt!’ James was helemaal in paniek toen hun hekje openklapte.
‘Ik wil niet dat jou iets overkomt Lily!’ Maar het was te laat. De deur ging met een klap open en daar stond hij. Machtiger dan ooit tevoren. Machtiger dan je ooit zou indenken. Misschien zelfs machtiger dan perkamentus. Maar dat liet hij niet merken. Hij stond daar. Met zijn toverstok in de hand. ‘Hallo wat leuk jullie terug te zien’ Zei hij met een donkere stem.
‘a vind ik ook.’ Mompelde James terwijl hij ongezien zijn toverstok trok. Hij wachte even tot zijn zwakke moment. Voldemort begon te lachen. Een hoge lach met veel kwaad. Toen sloeg James toe. ‘Expelliarmus!’ Riep hij. De toverstok van voldemort vloog uit zijn hand en kwam bij James voeten weer neer. ‘Dus je gaat je verzetten?’ Hij lachte. ‘Dat lukt je niet!’ Een beestje zo groot als James’handpalm stoof naar de voeten van James en pakte de toverstok. James ging erop staan maar miste. ‘Hier houd ik wel van. Kom aan mijn kant je zult er geen spijt van hebben James.’
James trok een wenkbrouw op. ‘Oja zeker ik kom aan jou kant’ ‘dacht het niet dus!’ James wou hem ontwapenen maar Voldemort was hem voor.
‘Crucio!’ Een stekende pijn ging door zijn lichaam. Hij scheeuwde het uit, viel op de grond en trok zijn benen naar boven toe. En toen was het weg. Als sneeuw voor de zon. James hield op met scheeuwen en keek Lily aan. ‘Maak.... d.at je weg..komt!’ Bracht James moeizaam uit.
Lily rende naar de woonkamer en beschermde Harry onder haar armen.
‘Lily ga weg ik houd hem tegen!’ Scheeuwde James weer. Een harde dreun verklaarde dat Lily aan het lopen was. James wou opstaan maar..
‘Dom van je Potter. Je kan nog zeggen dat je meewilt,maar dat doe je niet. Je bent een vriend van perkamentus en nu ga je eraan!’ James snakte naar adem en bleef zwijgend naar Voldemort kijken. ‘Avada kadavra!’ Scheeuwde hij. James voelde een dreun tegen zijn borstkast. De lucht werd uit zijn longen geperst en na een groene lichtflits lach hij levenloos op de grond. Hij was blind doof en kon helemaal niets meer, hij was dood.

Op dat moment klonk een gil in de kamer.
‘Ga opzei dom wicht.’ Klonk er een stem.
‘Nee dood mij dood Harry niet.’ Lily hield Harry stevig vast.
‘Je hoeft niet dood dom wicht. Laat mij Harry doden!’ Voldemort sloeg haar opzei maar Lily sprong er weer voor en verdedigde Harry met haar leven.
‘Nee Harry moet blijven leven,jij moet mij gewoon doden.’ Lily was vastberaden en deed een stap opzei. Ze ging voor hem staan. ‘dood mij Voldemort zeg ik je.’ Haar stem klonk dwingent. En ze slikte toen ze naar het lichaam van James keek. ‘Ik wil dood in plaats van Harry’ Lily keek doodsbenauwt naar Harry en nam hem in zijn armen. ‘Jij gaat niet dood, maar jij verdwijnt voor altijd.’ Hij schaapte zijn keel richte zijn toverstok op Lily en sprak een spreuk uit.
Ze was verdwenen, maar leefde nog steeds. Voldemort wende zich tot Harry.
‘Vaarwel Harry!............ Avada kadavra!’ Een groene streep ging recht op zijn hoofd af maar gaf niet het efect wat het had moeten geven. De spreuk kaatste terug en raakte Voldemort op zijn hoofd. Deze zakte in elkaar en bleef op de grond liggen. Alleen naar enkele seconden verdween het lichaam. Harry speelde met een pluis op de bank. Hij kon toch ook niet weten dat er plezierloze jaren aan kwamen.

the end(deel 1)
dat was mijn verhaal. binnekort komt het vervolg!
bedankt voor de reacties
*kijkt speciaal naar een persoon.*
vier reacties van fary darkangel!