[AF] Omdat Zwadderich van mij is

Skywalker · Geplaatst: Wo Jun 29, 2005 21:30

HOOFDSTUK 1
Mopperig, ja dat was ik. Heel erg mopperig zelfs. Ik ben dan misschien wel een jongen van 13, heb een normale naam; Matthew, maar ik ben niet normaal. Ik zit nu inmiddels al in het derde schooljaar van Zweinstein. Zwadderich is mijn afdeling. Ik liet me nooit meeslepen, maar speelde ook geen grote rol. Ik was een alledaagse leerling.
Ik struinde met mijn zware schooltas door de kille gangen van Zweinstein en liep onderweg een paar eerstejaars van hun sokken.
"Sukkels" bromde ik,
"Daar is hij! Daar! Ja precies! Kom we grijpen hem!" Fluisterde een stem achter me.
Ik draaide me met een ruk om, daar had je ze weer... Potter, Zwarts, Lupos en Pippeling. De vier vrienden kwamen op me af en staarden me gevaarlijk aan.
"Is er iets?" Vroeg ik slijmerig, Potter knikte, "ja, er is zeker iets" zei hij.
Ik keek naar hem en begon mogelijk nog meer te walgen van Griffoendors.
"Wat dan?" Vroeg ik,
"wij willen jouw toverstok even lenen" begon Zwarts grijnzend.
Ik graaide in de zak van mijn gewaad en hield mijn stok goed vast, dit kregen ze niet te pakken, nu niet, nooit niet.
"Snel..." zei Potter ongeduldig.
Ik besefte dat ik het moest doen, ik moest het zeggen;
"Nee" siste ik venijnig. Zwarts en Potter keken me verbaasd aan, en zelfs Lupos' wenkbrauwen gingen omhoog. Pippeling staarde me bewonderend aan.
"Je begrijpt me niet goed Andres" Zei Zwarts die zijn hand in zijn zak stak en zijn toverstok eruit haalde. "Wij willen JOUW stok, en als wij iets willen, dan krijgen we het ook"
Ik werd bleek en staarde naar de toverstok van Zwarts. "Jullie krijgen mijn stok niet!" Schreeuwde ik.
Mijn stem galmde door de gangen, en er kwamen leerlingen af op het geluid. Steeds voller werd het, en dat was voor Zwarts en Potter meer dan voldoende reden om mij eens te grazen te nemen.
Potter mompelde iets en mijn gewaad lag op de grond, dat was niet zo erg, ik had altijd een broek en een trui eronder aan, het was winter.
"Sirius, jouw beurt" mompelde Potter.
Zwarts zwaaide overdreven met zijn toverstok, mompelde ook iets en ik begon te buikdansen.
Ik schaamde me kapot, maar ik kon niet stoppen, ik trok zelfs mijn trui uit zodat iedereen mijn magere blote borst zag.
Iedereen lag plat van het lachen, nu deed Zwarts me na, ook hij trok zijn gewaad en trui uit, en begon ook te buikdansen. Maar Zwarts' buik was gespierd en hij zag er goed uit. De meisjes werden helemaal gek. Zwarts trok snel zijn kleren weer aan, want hij hoorde voetstappen.
Potter, Zwarts, Lupos en Pippeling maakten snel dat ze wegkwamen, en ook alle andere leerlingen smeerden hem.
Ik was daar alleen, aan het buikdansen, met mijn gewaad en trui op de grond, net als mijn schooltas.
"Meneer Andres wat bent u aan het doen?" Vroeg een strenge stem.
Ik was nog steeds aan het buikdansen, maar die stem herkende ik uit duizenden, "proffesor Tippeling!" Riep ik. Een strenge man kwam aanlopen, zijn haar was strak achterover gekamd en zijn gewaad zat zonder kreukels. Hij pakte zijn toverstok en wees op me terwijl hij was zei. Ik kon weer normaal lopen. Snel trok ik mijn trui en gewaad aan.
"Hoe komt dit?" Vroeg proffesor Tippeling verbaasd,
"die jongens, ze doen het altijd, en ze pakken altijd mij en..." voor ik wist stroomden de tranen over mijn wangen.
Proffesor Tippeling was hoofd van Huffelpuf, en was altijd sympathiek tegen ALLE leerlingen van zweinstein. Hij klopte op mijn schouder en keek me meelevend aan.
Ik veegde de tranen weg en pakte mijn tas op, ik hees het op mijn rug en bedankte proffesor Tippeling.
"Bedankt, ik moet nu echt gaan..." zei ik snel. Proffesor Tippeling keek me doordringend aan, "wie waren het?" vroeg hij.
"Pippeling" zei ik, de proffesor staarde me ongelovig aan, "heeft Peter Pippeling u dit aangedaan?" Vroeg hij. Ik knikte onbeschaamd.
De proffesor liep weg, en ik ook.
Waarom had ik niet gezegd dat Zwarts en Potter de boosdoeners waren? Was ik bang? Bang voor Griffoendors?
Ik mompelde het wachtwoord tegen een muur die veranderde in een deur. "Slangenbloed"
"Hey Matthew!" Brulde een jongen die plotseling voor me opdook.
Ik staarde Casper aan en merkte toen wat het was, hij had Xtra Sterke Boterbier gedronken, daar werd je dronken van. De rest van de leerlingenkamer staarde Casper walgend aan.
Ik negeerde Casper en zwaaide verlegen naar Kelly. Kelly keek me aan, knipoogde en praatte weer verder met de meisjes. Ik voelde me net in de zevende hemel, ze had naar me ge-knipoogd!
Casper kwam aanwankelen en fluisterde; "pak ook een flesje boterbier, en grijp je kans man!"
Ik snapte wat hij bedoelde, als Casper iets niet durfde, dan greep hij direct naar het bier.
Ik pakte onbeholpen een flesje en slurpte dat snel op, ik boerde even, heel zachtjes en liep toen naar Kelly toe.
Ik was helemaal duizelig in mijn hoofd, en het enige dat ik duidelijk zag, was Kelly.
"Hey schatje... Dansen?" Vroeg ik wankelend. Kelly giechelde en stond op, Casper had ondertussen wat muziek tevoorschijn getoverd.
Ik en Kelly dansten door de leerlingenkamer, tot plots ik de neiging voelde om haar te kussen.
Ik boog mijn hoofd, maar blijkbaar was dat te veel gevraagd. Kelly liet me los, gaf me een klap in mijn gezicht, en trapte me in mijn kruis.
Wat een vernedering.
Ze liep woest weg, en ook de muziek stopte.
Ik viel op mijn knieën neer van de pijn, en iedereen begon te lachen. Zelfs Casper.
Ik liep struikelend naar de slaapzaal waar ik in mijn hemelbed ging liggen. En langzaam maar zeker, viel ik, al huilend, in slaap.

Skywalker · Geplaatst: Do Jun 30, 2005 15:30

HOOFDSTUK 2
"Wakker worden sukkel!" Siste een stem in mijn oor. Ik kwam vlug overeind en zag dat Joey en Rick aan het vechten waren. Alleen Jamal sliep nog.
Casper had in mijn oor gesist, hij keek vrolijk naar het gevecht. "Joey heeft half express tegen Rick's enkel getrapt, en dat is nu opgezwollen" lichtte Casper me in.
Ik wreef het slaapzaad uit mijn ogen en keek net zo aandachtig toe.
"Casper, kom eventjes, je hebt me gisteravond heel lekker gezoend!" Zei een stem die naar boven kwam. Ik herkende de stem, het was Kelly!
Ik staarde Casper aan, geschokt was ik.
"Heb jij met..." Maar Casper luisterde niet en ging bij de trap staan, Kelly was er al en keek me eerst walgend aan voor ze zich richtte op Casper die nu een beetje de charmante jongen stond te spelen.
Casper streek met zijn hand over zijn haar en ontblootte zijn wit getoverde tanden.
Ik keek de twee kwaad aan en stond op.
Ik kreeg (weer) tranen in mijn ogen.
"Ik ben bijna vergeten hoe je lippen alweer smaken..." hoorde ik Casper zeggen.
En even later lebberden Kelly en Casper elkaar af.
Ik kon me niet meer inhouden en begon te schreeeuwen; "JIJ BENT GEEN VRIEND VAN ME!" Riep ik kwaad uit.
Casper hield abrupt op en keek me verbaasd aan, "hoezo?" vroeg hij onschuldig.
"Laat maar..." mompelde ik, ik was vuurrood, want Jamal was inmiddels ook wakker geworden en leek er niets van te snappen. Ook Kelly keek me aan, maar niet zoals Jamal dat deed, -verbaasd- maar ze keek me walgend aan.
Ik zag dat ik mijn kleren nog aan had van gisteren, en dit kwam perfect uit.
Ik liep langs Kelly en Casper en ging naar beneden.
"Wat ga je doen?" riep Joey me na,
"ontbijten" riep ik terug.
Ik zag dat de hele leerlingenkamer nog leeg was, ik ging naar de opening en liep door de deur. Ik was weer in de kille gang waar ik gister de Griffoendors tegen was gekomen.
Ik liep snel door de gang, want blijkbaar zagen de Griffoendors altijd waar ik was, vreemd... Want altijd als ik ergens was, kwamen ze mij heel toevallig tegen!
Al snel was ik in de Grote Zaal, ik liep naar de tafel van Zwadderich en zag dat alleen Severus Sneep alleen zat. Hij was aan het leren.
"Hoi Serverus" zei ik beleefd. Serverus keek me aan en gromde even ten teken dat hij me had gehoord, maar hij richtte zich al snel weer op zijn boek.
"Wat lees je daar?" Vroeg ik, vastbesloten een gesprek aan te knopen.
"De belangerijkste punten van de Zwarte Kunsten" bromde Serverus terug.
"Waar gaat dat over?" Vroeg ik koppig.
Severus legde zijn boek weg en keek me aan, hij begon eindelijk te praten, en nogal vlot ook;
"Over allemaal vervloekingen en échte Zwarte Kunsten. Deze zijn zelfs gebruikt door de meest kwaadaardige tovenaars ooit!" legde hij uit.
Ik knikte, "wat intressant!" zei ik, ik vond het natuurlijk niet intressant, zoiets boeide me niet... Maar Severus had geen vrienden, en ik nu ook niet, dus als wij nu vrienden werden...
Mijn dagdroom verdween toen Zwarts plots naast me kwam zitten.
"Dit is de tafel van Zwadderich" zei ik koeltjes. Zwarts keek me glimlachend aan, "is er iets?" Vroeg ik.
Zwarts keek echter niet naar mij maar naar Severus, Severus staarde weer terug, maar op zijn gezicht was er geen geforceerd gilmlachje te bekennen, maar een kille gemene glimlach.
Ik keek van de een naar de ander, "Severus, zullen we even naar de bieb gaan?" Probeerde ik.
Severus knikte, "vooruit dan maar Andres" zei hij.
Zwarts staarde nu mij aan en fluisterde "Andres, als ik jou was zou ik niet bevriend raken met Sneep, als je dat wel doet, dan wordt je ooit net zo lelijk als hij, en krijg je misschien ook wel vet-pukkels, en die pukkels knijp je uit, en die vallen op je haar. Zo krijg je vettig haar..."
Severus leek niets te horen.
"Als ik bevriend wil raken met Severus, dan doe ik dat" fluisterde ik terug.
Zwarts keek me aan, hij was diep onder de indruk dat ik hem durfde tegen te spreken.
"Ik zie jullie later, Severus, Matthew" Zei Zwarts ineens schijnheilig. Ik vroeg me af waarom hij dat deed en plots zag ik dat proffesor Tippeling achter hem stond. "Oké doei Si... Zwarts" zei ik.
Proffesor Tippeling keek mij en Zwarts tevreden aan en zei; "daar draait het om, vriendschap tussen de afdelingen!" En toen liep hij weg.
"Waar is Potter eigenlijk?" Vroeg ik, normaal was Potter altijd bij Zwarts, en Zwarts altijd bij Potter...
"Hij wriemelt onder de overdreven grote neus van Sneep" Zei Zwarts spottend, en ook hij liep met overdreven grote passen weg.
Ik zag dat een paar meisjes van Ravenklauw, Sirius aanstaarden en blijkbaar echt gek van hem waren.
Ik beeldde me in dat de meisjes ook zo tegen mij deden, dat ik alleen hoefde te glimlachen om zo een meisje te strikken...
Severus keek me aan, merkte ik. "Kom je nog Andres" Bromde hij. Ik knikte en liep samen met Severus door de gangen, op naar de bieb. Het was Zaterdag en we waren vrij. Overal dwaalden leerlingen rond.
Onderweg zag ik Kelly en Casper. Kelly hing aan de arm van Casper en deed net alsof ze pas getrouwd waren.
"Je mag me best Matthew noemen" zei ik tegen Severus. Hij keek me aan, en knikte.
We liepen verder.
Eenmaal bij de bieb, was het heel stil. Ik zag Lupos in een hoekje lezen, en wij gingen aan het tafeltje ernaast zitten. Toen Severus zag dat ik argwanend naar hem keek, zei hij "Lupos doet niets, het zijn alleen Zwarts en Potter" Dat stelde me ietsje gerust.
Toen we al een uur in de bieb zaten, te wroeten in Zwarte Kunsten boeken, kreeg Lupos bezoek van Potter.
"Remus! Ik en Sirius zochten je al..." Zei hij vrolijk. Lupos wendde zijn blik af van het boek en vroeg "waarom dan James?"
"Omdat er zodirect een Zwerkbal Wedstrijd is, en ik dacht dat je die niet zou willen missen" Legde Potter uit.
Lupos legde zijn boek weg en stond op, "tegen Huffelpuf he?" Vroeg hij.
Potter knikte, "ja, we gaan ze inmaken!"
Lupos en Potter liepen weg, zonder dat ze ons zagen.
Ik was opgelucht, maar in de bieb kon Potter ons toch niet deren.
"We gaan ook kijken" zei Severus ineens, "oke" zei ik.
En samen liepen we de bieb uit, na een tijdje stonden we bij de voordeur van Zweinstein.
Ik opende de krakende deur en ik voelde een windvlaag over mijn gezicht strijken.
Severus keek me aan en zei "kom, ik weet een geheime weg naar het Zwerkbalveld"
Ik volgde Severus, hij liep richting het verboden bos. We liepen het bos in, en even later keek Severus me gemeen aan.
"Jij, dacht je nu echt dat we vrienden konden zijn? Andres?" Vroeg Severus listig.
"Hoezo?" Vroeg ik bang.
"Omdat ik nu mijn net geleerde spreuken wil uitoefenen, en daar heb ik JOU voor nodig..." Zei Severus.
Ik trilde van top tot teen, "waarom kies je niet iemand anders?" Vroeg ik.
"Omdat jij de enige sukkel bent die het waagt om bij mij in de buurt te komen" antwoordde Severus simpel.
Hij pakte zijn toverstok en riep; "Crucio!"
De spreuk kwam hard aan, ik voelde zó een ontzettende pijn. Ik viel op mijn knieën en schreeuwde het letterlijk uit van de pijn en ellende.
Mijn hele lichaam tintelde, ik was verslagen, geestelijk en lichamelijk.
Ik lag op de grond. En Severus hielp me niet eens overeind.
Hij keek me aan, en ik dacht even dat hij me zou helpen. Maar hij spuugde op me.
Het kwijl kwam midden op mijn gezicht terecht en droop ervanaf.
Severus liep weg.
Ik was te zwak om iets te zeggen, te schreeuwen, te doen.
En zo bleef ik liggen. Ik viel in slaap, en droomde vreemd genoeg niet.
"Ssssssssssssss" hoorde ik, "ssssssssssssssssssss" nogmaals.
Ik opende mijn ogen, en zag een grote slang. Het kronkelde om me heen, "ssssssssssssssssssss"
"Help..." zei ik zwakjes. Maar niemand kwam.
Ineens hoorde ik voetstappen, ze stopten voor mijn neus. Ik zag alleen de schoenen, en het gewaad. De persoon joeg de slang weg met vonkjes,
met moeite keek ik omhoog en zag Peter Pippeling.
"Help..." zei ik.
Pippeling pakte mijn hand vast en trok me overeind.
Ik zakte weer neer, maar Pippeling hees me op zijn rug. Zo strompelden we uit het verboden bos.
Eenmaal op het schoolterrein legde Pippeling me in het gras en rende snel weg.
"Bedankt!" riep ik met al mijn kracht.
En toen viel ik weer in slaap.
Ik was in een knikker achtig iets. Opgesloten. Ik zag Kelly en Casper, die vrij waren, en buiten de knikker, mij uitlachen.
Ik huilde...
Toen schrok ik abrupt wakker, ik was inderdaad aan het huilen. Maar ik lag niet meer op het natte gras, ik was in de ziekenzaal.
Madame Verband keek me met haar grote ogen aan, "hoe voel je je Andres?" Vroeg ze.
"Best" antwoordde ik.
"Er is een illegale vloek tegen je gebruikt" vertelde ze.
"O" was het enige dat ik uit kon brengen.
"Dus nogmaals, hoe voel je je?" Vroeg ze.
"Niet goed" Mompelde ik.
"Je huilde" zei ze, ik knikte beschaamd, "nachtmerrie" zei ik.
Ze knikte en liep weg.
Ik zag door het raam dat het al donker was, en besloot te gaan slapen.
Ik ging op mijn zij liggen en viel al snel in een diepe slaap.
[OOC] Bedankt voor de reacties mensen!

Skywalker · Geplaatst: Vr Jul 01, 2005 16:26

HOOFDSTUK 3
Ik was wakker, maar ik hield mijn ogen stijf op elkaar. Zondag... Inmiddels al Zondag...
Ik wilde niet wakker worden, ik wilde slapen en nooit meer wakker worden. Mijn leven was toch al een rotzooitje.
Ik hoorde voetstappen, "Matt, ik weet dat je wakker bent" Zei de vertrouwde stem van Casper.
"Ik slaap" antwoordde ik, als teken dat ik niet wilde praten.
"Het was een grapje, met mij en Kelly, we wilde je even in de maling nemen"
Ik opende toch mijn ogen en kon mijn oren niet geloven, "dus jij en Kel hebben niets?" Vroeg ik vertwijfeld.
Casper schudde lachend zijn hoofd, "dacht je nu echt dat ik je in de steek zou laten?"
Ik haalde mijn schouders op. Casper had gelijk, ik had me niet zo moeten aanstellen.
"Waar was je gisteren eigenlijk? Madame Verband zei dat je was aangevallen door een illegale vloek..." Ratelde Casper.
Ik knikte, "ja, dat is waar"
"Wie?"
"Sneep" Zei ik.
Casper staarde me met open ogen aan, "en wat doe JIJ bij SNEEP?"
"Ik... Dacht dat ik geen vrienden had en besloot dat ik die maar moest maken" Bromde ik.
Casper zuchtte en gelukkig ging hij over op een ander onderwerp, "Griffoendor heeft gewonnen van Huffelpuf"
"Was te verwachten" antwoordde ik.
"Wij moeten over 2 weken tegen ze" vervolgde Casper knikkend.
Ik haatte zwerkbal, of eigenlijk, ik KON het niet, en haatte het daarom...
Dus Zwerkbal was voor mij geen leuk onderwerp, Casper echter, zat in het team van Zwadderich en was wachter.
Toen zei Casper iets dat mij mijn hele leven dwarszat;
"Matt, je moet veranderen eigenlijk... Je moet 'cool' worden..."
Ik was stil en was absoluut van plan stil te blijven. "Ik bedoel, je kon Sneep toch ook een blauwe oog geven?" stelde hij lachend voor.
Ik knikte, en keek Casper zó aan dat hij begreep dat hij weg moest.
"Mazzel!" riep Casper, en liep weg.
Huilen... Dat moest zeker aan mij veranderen, huilen dat deed ik gemiddeld 1 of 2 keer per dag. Dat moest stoppen. Snel.
Ik hoorde stemmen aan de andere kant, het was Lucius Malfidus, hij was even oud als dat ik, en zat duidelijk te praten met de net zo oude Narcissa Zwarts. Ze zaten beide in Zwadderich.
"Lucius... Ik... Waarom neem je geen ander die je nu al uitkiest voor je latere bruiloft?" Vroeg Narcissa flirterig.
"Omdat, ik nu al weet dat jij de vrouw van mijn leven bent" Zei Lucius.
Lucius Malfidus was erg populair, elk meisje vond hem wel leuk, vooral Zwadderaars... Of eerder, alleen Zwadderaars.
Ze kwamen deze kant op en zagen mij liggen. "Andres! Hoe is het met je?" Vroeg Narcissa, en ze keek me op een vreemde manier aan... Uitdagend? "Lucius, ga maar alvast, ik kom zo" zei ze tegen Malfidus. En hij liep dat ook weg.
Narcissa kwam op bed zitten en ging met haar hand over mijn haar. "Je hebt mooi haar Andres" Zei ze dromerig.
Ik wist niets te zeggen.
Ze boog zich over me en zoende me innig. Toen we elkaar loslieten keek ik haar grijnzend aan, "je bent toch met Lucius?" Vroeg ik.
Ze knikte droevig, "het moet van mijn ouders" zei ze.
"Dus je wilt niet?" Vroeg ik geschrokken.
Naricissa schudde haar hoofd. "Je bent echt net zo mooi als een Narcis" Zei ik.
Ze bloosde, en stond snel op, want blijkbaar kwam Lucius eraan.
"Vieze vuile kk sl*t!" Schreeuwde hij woest. Narcissa keek Lucius bang aan, "wat is er schatje?" Vroeg ze. "Jij zoende met Andres!!" Gilde hij hysterisch.
Narcissa schudde haar hoofd, Lucius kwam op haar af en gaf haar een klap in haar gezicht, toen nog een, en toen nog een.
"Ik zeg het tegen je vader, die maakt gehakt van je!" Dreigde Lucius.
Ik kon niet toezien hoe Narcissa in elkaar werd geslagen en stond op, Lucius stopte weliswaar, maar besloot toen om zich op mij te richten.
Ik pakte mijn toverstok en riep "expelliarmus!" Lucius' toverstok vloog weg, en Lucius zelf ook.
Ik pakte Narcissa bij haar arm en sleurde haar mee, de ziekenzaal uit. We renden samen weg, een gang in, de ander weer in, en weer een gang in.
Tot we in een onbekende ruimte kwamen. Het was een kleine ruimte, met een stoel voor 2 personen, en aan die stoel zaten allemaal rozen en fleurige dingen.
Ik sloot de deur en plofte erop neer, Narcissa kwam naast me zitten, ik zag de blauwe plekken op haar gezicht.
"Bedankt" zei ze. Ik keek haar aan en we begonnen weer te zoenen.
Vol passie deed ze dat.
Ik vond het wel romantisch, zo samen, op een fleurige bank...
"Als Lucius erachter komt dat ik verliefd op jou ben, doodt ie me nog!" Zei Narcissa huilerig.
Ik sloeg een arm om haar heen, ik was vuurrood en wist eerlijk gezegd niet hoe je dat moest doen, met meisjes. "Ik beschem je" beloofde ik.
Naricssa ging tegen me aan liggen, en zo bleven we zitten, wel een uur lang.
"Nou, liefje, gaan we naar de leerlingenkamer?" Vroeg Narcissa.
Ik was verdwaasd toen ze me 'liefje' noemde, maar stond toch op en liep mee naar de leerlingenkamer.
"Ik vond je al sinds het eerste jaar een hunk" legde Narcissa onderweg uit.
"Waarom heb je dat nooit vertelt?" Vroeg ik. Naricssa haalde haar schouders op. Toen we weer in de kille gang waren, zag ik Zwarts en Potter samen met Lupos lopen. Ze stopten toen ze mij en Narcissa zagen, en Potter deed een stap vooruit. "Andres, ga je tegenwoordig met Sirius' nicht?" Vroeg hij lachend. "Ja" antwoordde ik brutaal.
"Nichtje toch, waar brengt de wereld jou toch naartoe?" Vroeg Zwarts spottend.
Narcissa pakte haar toverstok, mompelde iets, en er kwam een slang uit haar toverstok. Zwarts begon kei hard te lachen, en mompelde ook iets waardoor de slang verdween.
"Ik weet waar Wormstaart is!" Riep Lupos plots uit.
Potter en Zwarts renden net als Lupos snel weg.
"Wormstaart?" Vroeg ik niet-begrijpend. Narcissa haalde ook haar schouders op en we gingen de leerlingenkamer in. Daar zag ik Kelly zitten, ze keek Narcissa vies aan, want die hing namelijk aan mijn arm.
Casper kwam aanrennen en keek naar mij en Narcissa, "flikker" fluisterde hij. Ik staarde Casper aan, "je weet dat ik... Dat ik..." bracht Casper uit.
Ik liet Narcissa los en begon te begrijpen wat er speelde, Casper vond Narcissa leuk!
"Grapje" zei Casper lachend, "je mag je schatje houden"
Ik duwde Casper, hij wankelde naar achteren, en liep expres nog wat naar achter waardoor hij op Kelly's schoot neerplofte. "Hey lieverd" zei ze, "mag ik een kusje?" Vroeg Casper. Kelly gaf Casper een vluchtig zoentje op zijn wang, want ze werd geroepen door de andere meiden.
Ik haalde mijn schouders op, "Kelly boeit me niet" zei ik hardop zodat Casper én Kelly me konden horen.
Narcissa, die nog steeds bengelde aan mijn arm, wilde perse mee naar de slaapzaal.
Ik deed maar wat ze wou, en en snel lag ze op mijn bed een beetje vreemd te lachen. Ik haalde mijn schouders op en ging naast haar zitten.
Narcissa klopte op bed als tegen dat ik moest gaan liggen.
Eenmaal liggend, sloeg ze haar arm om me heen zodat we heel dicht bij elkaar lagen. Toen kwam Lucius naar boven, ik wist niet wat hij hier deed, want Lucius sliep niet hier.
Maar hij zag mij en Narcissa en dat was voor hem een goede reden om Narcissa aan te vliegen en erop los te slaan. Ik probeerde hem van haar af te duwen, maar dat ging moeilijk.
Gelukkig kwamen Caper, Joey, Jamal en Rick aanstormen door het lawaai.
"PARALITIS!" Bulderden ze in koor.
Vier lamstralen raakten Lucius en hij viel op de grond neer. Ik keek naar Narcissa. Maar ze was bewusteloos.
Joey, ik, Casper, Jamal en Rick hielpen mee om haar naar de ziekenzaal te krijgen. Eenmaal daar zorgde Madame Verband voor haar, "ze blijft deze nacht hier" zei ze.
Ik en de jongens gingen weg, en ik bedankte ze.
"Graag gedaan vriend" Zei Joey
Eenmaal in de leerlingenkamer besloot ook ik om te gaan slapen. Na deze vreemde dag.
Ik voelde me door Narcissa gedwongen om 'cool' te worden...
[OOC] Nogmaals, bedankt voor de reacties, aan iedereen die heeft gereageerd.

Skywalker · Geplaatst: Za Jul 02, 2005 10:57

HOOFDSTUK 4
Ik werd al gauw wakker door Joey en Jamal die bezig waren met een tover-kussen gevecht. Daarmee betoverde je kussens, en die vlogen dan op je tegenstander af.
Ook Rick was al op, en Casper was nergens te bekennen.
Ik ging overeind zitten, ik herrinerde me weer wat er gisteren was gebeurd en het drong met een super snelheid tot me door; ik had een vriendinnetje.
Ik sprong uit bed, en kleedde me zo snel aan, dat alleen Rick zag dat ik wegging.
Eenmaal in de leerlingenkamer zag ik dat Lucius daar zat, op een grote koningklijke stoel, luid pratend.
Toen hij mij opmerkte verdween zijn vrolijkheid en veranderde dat in absolute haat.
"Andres!" Riep hij uit.
Ik negeerde hem staal en liep trots, met opgeheven hoofd, door de leerlingenkamer.
Toen ik door de kille gang rende besefte ik, dat wat ik had gedaan, heel erg dapper was. Lucius negeren was net zoiets als een leraar negeren.
Toen ik was aangekomen in de ziekenzaal, ging ik snel naar het bed van Narcissa.
"Narcissa... Hoe voel je je?" Fluisterde ik.
"Matthew, Matt ben jij dat echt?" Zei Narcissa terug.
"Ja, is er iets gebeurd? Kan ik iets voor je doen? Kan ik iets voor je halen?" Vroeg ik ongerust.
"Dankjewel lieverd, voor al je bezorgdheid, maar mijn ouders... Als zij er achter komen dat ik niet meer met Lucius ga, dan vermoorden ze me zoals Lucius gisteren geprobeert heeft"
Ik probeerde te begrijpen wat ze zei, "dus je ouders slaan je?" Hakkelde ik.
Narcissa knikte.
"Geen zorgen Narcissa, ik ben ook van zuiver bloed, ik zal je ouders laten merken, dat ik een veel betere vriend ben, dan Lucius!"
Narcissa kreeg tranen in haar ogen, "zo lief is niemand ooit tegen mij geweest"
Ik glimlachte geruststellend.
Narcissa voelde aan haar gezicht dat nu helemaal bont en blauw was,
"hoe moet ik me hiermee vertonen?" Vroeg ze huilend.
"Niet" antwoordde ik prompt. "Je spijbelt gewoon"
Narcissa's gezicht klaarde op, "goed idee! Maar jij moet nu naar de Grote Zaal om te gaan eten"
Ik knikte en ging weg.
Vrolijk wandelde ik door de gangen, ik zag Zwarts lopen. Alleen.
Ik zette een sprintje in en rende naar hem toe.
"Zwarts!" Riep ik, hij stopte met lopen en keek me aan, "wat is er Andres?" Vroeg hij vlug.
"Wil jij Lucius Malfidus vervloeken? Hij heeft Narcissa... In elkaar geslagen" Zei ik net zo snel.
Zwarts keek me bedachtzaam aan, "ik zou Malfidus zoiezo al vervloeken, dus ik doe het, maar niet voor jou, en ook niet voor Narcissa"
Ik knikte en liep door naar de Grote Zaal.
Eenmaal daar ging ik naast Casper en Joey zitten. Ik at van alles wat, en toen ging ik naar de leerlingenkamer om mijn tas op te halen. Terwijl ik door de kille gang liep, hoorde ik schreeuwende stemmen.
"Neeeee! Sorry! Ik zal... AAAAAAAHW!"
Ik rende ernaartoe en zag Zwarts en Potter die hun toverstok gericht hadden op Malfidus.
Malfidus hijgde, van pijn.
"Gezamelijke vloek?" Vroeg Potter.
Zwarts knikte.
Samen mompelden ze iets, en richtten hun toverstokken op Malfidus' neus.
Zijn neus werd eerst groen, en begon toen paarse pukkels te krijgen, daarna begon het te groeien, maar het groeien hield niet op. Het groeide en groeide, het werd zelf langer dan Lucius zelf!
Lucius schreeuwde om genade, maar dat hadden Zwarts en Potter niet. Ik wist dat Zwarts dit deed om een andere reden, dan Narcissa, maar toch was het geweldig om te zien.
"De massel!" Riep Potter hem na, en ze liepen vrolijk weg.
Ik liep ook langs Lucius heen, zonder enig teken van kennis.
Mompelde het wachtwoord; Slangenbloed.
In de leerlingenkamer was het stil, ik pakte mijn tas en ging snel weer weg.
Toen ik weer door de kille gang terug liep, zag ik dat Lucius daar nog steeds was, en dat zijn neus nu de omvang had van een vijf persoonstent.
Maar weer negeerde ik hem en liep nog steeds fluitend door naar Verweer Tegen de Zwarte Kunsten.
Ik ging vooraan zitten en droomde maar een beetje, de leraar vroeg nooit iets aan de leerlingen vooraan, want die waren zogenaamd slim, dat was dus ook de truc.
Daarna volgden nog een aantal lessen, maar geen van allen bracht ik goed door, ik was te veel bezig met Narcissa in mijn hoofd.
Na alle lessen, alle pauzes, alle tijdverdoeningen, ging ik naar de ziekenzaal.
Ik vertelde haar alles over de vloek van Lucius, en ze barstte in lachen uit. Ik had haar alleen een andere 'verise' vertelt. Ik had namelijk vertelt dat IK de vloek had uitgesproken over Lucius, en dan Zwarts en Potter me verbluft aankeken.
Narcissa trok mijn hoofd naar de hare en we zoenden lang en innig.
Dit was het allemaal wel waard om te liegen, dacht ik.
Ik gaf haar het huiswerk en we maakten het samen op de ziekenzaal, toen het donker werd, joeg Madame Verband me eruit.
Ik liep naar de leerlingenkamer en voelde me net een koning.
En Narcissa was dan mijn koningin...
Ik kwam snel aan de leerlingenkamer en ik ging de wenteltrap op.
Toen kleedde ik me om en lag in no-time in mijn hemelbed.
Een diepe slaap spoelde over mij heen...
[OOC] Bedankt voor de reacties!! En ff een mededeling; ik schrijf elke dag, behalve als het niet kan, elke 2 dagen. Dus je hoeft nie 2 weken te w8en op een nieuwe!

Skywalker · Geplaatst: Zo Jul 03, 2005 11:31

HOOFDSTUK 5
Ik werd gapend wakker, niet door iemand, ik werd helemaal door mezelf wakker.
Ik kleedde me aan en zag op mijn horloge dat het pas 6:00 was.
Ik besloot broer een uil te sturen, mijn broer was 17 en zat op Beauxbatons, omdat hij dat zo graag wilde.
Ik pakte een stuk perkament, een ganzenveer, en ging op weg naar de uilenvleugel.
Toen ik daar was aangekomen, begon ik te schrijven;

Lieve Will
Ik schrijf je deze brief omdat ik je wil vertellen over een geweldig meisje dat ik heb ontmoet. Narcissa Zwarts, ja, zij is misschien wel de nicht van Sirius Zwarts, maar dat maakt niets uit.
Ze is mooi, lief en kan geweldig zoenen.
Ze is mijn vriendin! Will, je leest het goed, VRIENDINNETJE!
Waarmee je zoent enzo, ze is echt een stuk!
Dat was het.
Veel groetjes, je broertje; Matthew.

Ik wist dat Will dit zou willen lezen, Will zelf was veel knapper dan ik, hij was heel symphatiek en had áltijd een meisje.
Ik zocht een uil uit en stuurde hem weg, toen wandelde ik richting de ziekenzaal, maar Narcissa was er niet meer...
Ik vroeg aan Madame Verband waar ze was, "ze is net weg" zei ze.
Ik begon te hollen, want er kon van alles gebeuren als Narcissa alleen was!
Ik zigzagde door de gangen, en kwam slippend tot stilstand toen ik de stem van Lucius Malfidus hoorde uit een leeg ongebruikt lokaal.
"Ja, ik heb je lang niet meer gezoend..." Daarna volgden een hoop smakkende geluiden en toen... De stem van Narcissa; "Andres gelooft me, nog even en ons plan lukt..."
Ik bleef daar staan, haast versteend.
Ze had me in de maling genomen, ze had me gebruikt, ze heeft me bedrogen...
Er welden tranen op, die ik sinds het ontmoeten van Narcissa niet meer had gevoeld.
Er borrelde verdriet op, dat ik sinds het ontmoeten van Narcissa niet meer heb voelen borrelen.
Dus ik hield het in. Ik zou het inhouden.
Ik bleef daar staan, met gebalde vuisten. Niet in staat te bewegen.
Ik ademde snel en gejaagd, ik was niet boos op Narcissa, maar op Lucius. Hij had haar zeker betoverd.
Het inhouden ging steeds moeilijker, ik wou het uitjanken, maar dat wilde ik niet.
"Ik ben een man" fluisterde ik hardop tegen mezelf.
"Wat hoor ik?" Vroeg Lucius opeens, "het zal wel niets zijn" zei Narcissa snel.
"Jawel, ik ga toch maar kijken" zei Lucius koppig, en hij liep het lokaal uit, en keek mij recht in de ogen aan.
"Aha, vlegeltje Andres" zei Lucius met een boosaardige schittering in zijn ogen.
"Hoe is het met je neus?" Vroeg ik, en er krulde een glimlach rond mij mond bij de gedachte aan Lucius's groen met paarse giga neus.
Lucius keek me laaiend aan, Narcissa keek ons allebei aan.
"Jij en ik" fluisterde ik tegen Lucius.
"No way, ik ben geen homo!" Riep Lucius met een hilarische ondertoontje uit.
"Ik ook niet, en al was ik dat, ik zou niet op jou vallen" zei ik terug.
Er viel een stilte, "jij en ik, dueleren, voor de hoofdprijs" siste ik.
Narcissa keek me geschokt aan, ze begreep dat ZIJ de hoofdprijs was waar ik het over had.
"Vechten voor het meisje dat van mij houdt?" Vroeg Lucius grimmig.
"Van jou houdt?" Zei ik spottend. "Wie slaat haar nu bont en blauw?"
Lucius trok zijn toverstok, ik deed hem na.
"Densaugeo!" Riep ik, Lucius' tanden begon met topsnelheid te groeien.
"Engorgio" Schreeuwde Lucius, ik begon te groeien, en werd zo groot als een reus.
Ik wou eigenlijk op Lucius gaan staan maar dat zou zielig zijn, dus riep ik; "Paralitis!"
Lucius viel neer, met zijn nog steeds groeiende tanden.
Ik mompelde de tegenbezwering zodat ik weer normaal werd.
Narcissa controleerde of Lucius echt buiten westen was en vloog me toen in de hals.
Ze begon te huilen, "Matt! Hij dwong me! Hij zou me in elkaar rammen als ik niet...."
"SSssstt" zei ik, en legde een vinger op haar mond.
Toen liepen we hand in hand weg, en lieten Lucius alleen achter.

[OOC] ThanQ voor de reacties!

Skywalker · Geplaatst: Zo Jul 03, 2005 14:59

HOOFDSTUK 6
We wandelden het hele terrein door, en vertelden elkaar onze aller-geheimste geheimen.
Narcissa vertelde me dat haar vader haar sloeg, dat ze al op haar 16e moest trouwen, en nu al een verloofde moest hebben. En de verloofde was Lucius Malfidus, haar vader had Lucius zelfs toesteming gegeven om haar ook te slaan als ze 'dom' deed.
Narcissa en ik liepen stiekem naar Zweinsveld, we waren over de hekken geklommen en liepen vrolijk door het dorpje.
Ik verstijfde toen ik Potter, Zwarts, Lupos en Pippeling zag aanlopen.
Ik wou Narcissa nog een koffietent inlokken zodat de 4 ons niet zouden zien, maar het was te laat.
Potter en Zwarts waren aan het fluisteren en hadden duidelijk een plannetje.
Potter liep naar voren, naar Narcissa toe. "Hey, ik vind je best oké, zal ik je trakteren op een koffie?" Vroeg hij charmant, hij streek met mijn hand door zijn haar en zag er daardoor echt onweerstaanbaar uit.
Narcissa giechelde en keek me aan, ik keek op mijn beurt weer naar Zwarts, en Zwarts balde zijn vuisten als teken dat ik 'ja' moest zeggen.
"Oke" antwoordde ik. Potter en Narcissa gingen het koffie tentje in even later zag ik ze geanimeerd praten.
"Narcissa is mijn meisje!" Zei ik, Lupos keek me aan en zei; "waar staat jouw naam dan op haar lichaam?"
"Mijn naam staat in haar hart" antwoordde ik koeltjes, maar Lupos op zn nummer zetten, dat was onbegonnen werk. Die jongen was zó slim dat hij op alles een weerwoord had.
"Ik denk dat ze je naam heeft weggegumd, en James erop heeft gekrast" Zei Lupos.
"Ze zet je wel erg snel aan de kant hé?" Zei Zwarts met een glimlach.
"Wat doen jullie eigenlijk hier?" Vroeg ik kwaad.
"Proffesor Anderling vroeg ons viertjes om een pakje op te halen in het postkantoor, we hebben toestemming"
Ik hield mn mond, ik had mezelf verraden door mijn eigen vraag.
"En jij?" Piepte Pippeling.
"Ik heb toestemming van proffesor Tippeling" loog ik.
Even later kwamen Potter en Narcissa het koffie tentje uit.
"Let me kiss you" zei Potter, "okay James" antwoordde Narcissa.
En na een paar tellen waren ze aan het zoenen.
Potter knipoogde naar haar waardoor zij haast leek te smelten.
"Doei James, Sirius, Remus, Peter!" Somde Narcissa op.
De vier jongens zwaaiden en liepen naar het postkantoor.
Potter kwam terugrennen en hijgde; "waarvoor hebben jullie toestemming van proffesor Tippeling?"
"We hebben helemaal geen toestemming" zei Narcissa.
"Sirius! Ze hebben geen toestemming!" Riep Potter uit.
Zwarts kwam aanlopen en zei; "maar Andres zei dat hij dat wel had!"
Ik kon zien dat ze dit gesprek hadden gereperteert..
"Loog jij tegen ze?" Gilde Narcissa schril.
Ik was verbaasd om haar reactie. "Maar ze zouden..."
Narcissa liet me echter niet uitpraten, "je bent een leugenachtige vervelende, irritante sukkel!" Schreeuwde ze.
"Maar..." Probeerde ik, niets hielp.
Ze liep stampvoetend met Potter en Zwarts mee.
Ik liet mijn hoofd zakken en liep teleurgesteld weer naar het hek, maar daar stond iemand me op te wachten, Sneep. Hij zag hoe ik over het hek klom, en blijkbaar besefte hij dat ik dat stiekem deed.
Sneep rende over het terrein, het kasteel ik. En ik kon me wel voorstellen wat hij zou doen.
Het was inmiddels al 10:00, iedereen zou al op zijn.
Ik sjokte met tegenzin naar het kasteel, eenmaal in de Grote Zaal werd ik aangehouden door proffesor Tippeling. Hij leek erg kwaad.
"Andres, dit had ik niet van jou verwacht, waarom ben jij stiekem naar Zweinsveld gegaan?"
Ik schudde mijn hoofd, absoluut van plan niets te zeggen, uit angst dat ik zou gaan huilen.
Proffesor Tippeling nam me mee naar het schoolhoofd, Perkamentus.
"Smekkies in alle Smaken" Zei Tippeling als wachtwoord voor de waterspuwer.
Toen we boven waren leek ook Perkamentus niet blij te zijn.
"Ik had van iemand zoals jij veel en veel meer verstand verwacht"
zei hij streng.
Ik liet nogmaals mijn hoofd zakken, dacht aan Narcissa en twee tranen druppelden op het stukje perkament dat op de tafel lag.
Perkamentus keek naar de tranen, en toen naar mij.
"Ik vertrouw erop dat je een goede reden had om dit te doen" zei hij.
Ik kon niets zeggen en wilde ook niets zeggen.
"Je mag gaan" zei Tippeling. En ik ging schoorvoetend naar de leerlingenkamer, vastbesloten daar de hele dag te blijven.
Ik ging eerst naar de bieb om een boek te halen en liep rechtstreeks naar de leerlingenkamer.
Ik ging de wenteltrap op en plofte neer op mijn hemelbed. Ik pakte het boek genaamd; Als U De Baas Van Uw Afdeling Wilt Zijn
Ik sloeg het open en begon te lezen:

Hebt u er ook een hekel aan om het pispaaltje te zijn? Hebt u ook het gevoel dat alles altijd U overkomt? Nou, dan is dit boek perfect!
Lees de 10 gouden tips, en u wordt daadwerkelijk, baas van afdeling!

1. Heb zelfvertrouwen
2. Gedraag u als een man/vrouw (hangt ervanaf wat u bent)
3. Doe alsof u alles onder controle hebt
4. Als u boos bent, vervloek wat mensen, dit wekt indruk
5. Slijm niet bij uw vijanden
6. Probeer zo min mogelijk tranen te laten waar mensen bij zijn
7. Loop als een koning(in) door de gangen
8. Wees trots
9. Verraad uw afdeling niet door bevriend te raken met iemand die niet in uw afdeling zit
10. Leer charmant glimlachen (om meisjes/jongens te winnen)

Op de volgende 50 pagina's staan voor elke tip uitgebreid uitleg.

Ik legde het boek weg, en dacht erover na, dit was misschien wel precies wat ik nodig had! Hiermee moest ik Zwadderich voor mezelf winnen!

[OOC] ThanQQ voor de reacties!

Skywalker · Geplaatst: Zo Jul 03, 2005 17:28

HOOFDSTUK 7
Na vijf uur stond ik op, het was nu al 15:00
Ik ijsbeerde door de slaapzaal, denkend over wat ik tegen Potter, Zwarts, Pippeling en Lupos kon doen...
Potter en Zwarts hebben mij altijd gekwetst, en vandaag het meest, door mij mijn meisje af te nemen. Lupos had me op mijn nummer gezet, en Pippeling vroeg wat ik daar deed.
Misschien was ik dan wel een Zwadderaar, maar dat wil niet zeggen dat ik je opeet als je bij me in de buurt komt... Ik heb gevoelens zoals iedereen dit heeft, en nu voel ik wraak....
Ik moest Potter als eerste terugpakken, hij nam me mijn meisje weg.
Ik wist dat ik op onderzoek uit moest gaan, wilde ik iets bereiken, vandaar dat ik naar beneden ging, door de deur liep, als een zombie wandelde door de kille gang, en als snel in de Grote Zaal stond.
Ik merkte dat het pauze was, en ik zag Potter aan de tafel van Griffoendor.
Hij zat naast een meisje met donkerrood haar, en mooie groene ogen, Lily Evers.
Ik zag dat hij een gesprek wilde aanknopen, maar dat ze hem niet moest.
Hij was duidelijk verliefd.
Ik zag ook dat Narcissa aan de tafel van Zwadderich zat, en kalm haar eten naar binnen werkte.
Ik liep eerst naar haar toe, ze was belangerijker dan wraak.
"Hoi" zei ik terwijl ik naast haar kwam zitten.
Ze antwoordde niet terug, "vind je het zo erg dat ik ons uit de problemen wilde helpen met een klein leugentje?" probeerde ik.
Ze negeerde me weer, "of slaat die liefe Pottermans er ook op los?" Zei ik.
Narcissa draaide zich woest om, "James zou mij nooit gebruiken, nooit slaan!" Zei ze met opeengeklemde kaken.
"Nee, ik wel zeker" bromde ik.
"Ja, jij wel ja!" siste Narcissa.
Ik keek naar wat Narcissa deed, ze zou naar Potter lopen alsof ze zijn vriendin was, (was ze dat?) en Potter zou compleet afgaan bij Evers... En dan kon ik Evers grijpen zodat Potter kwaad werd!
Ik liep kalm achter Narcissa aan, maar bleef wel op een afstandje, ik stond net ver genoeg om de gesprekken te kunnen horen.
"Lily, volgend weekend, jij en ik in Zweinsveld?" Zei Potter met een brede grijns.
Evers keek hem aan en knikte "vooruit dan maar James" zei ze,
Ever stond op, en liep weg, net toen Narcissa naast Potter kwam zitten.
Potter leek zich rot te schrikken toen hij Narcissa zag, en was blij dat Evers al weg was. Nu zaten Narcissa en Potter te rotzooien daar...
Ik besloot achter Evers aan te gaan, "Evers!" Riep ik vanuit de verte. Ze keek en ik wees op de tafel van Griffoendor waar Potter en Narcissa zaten te rollebollen.
Evers leek geschokt, "hij vroeg jou uit, maar hij gaat maar een halfuurtje met jou naar Zweinsveld, hij blijft de rest van de tijd bij haar" zei ik.
Ze keek me aan haalde haar schouders op, ik moest mijn best doen om haar in te halen en kwam naast haar lopen, "even samen naar de bieb?" Vroeg ik zo nonchalant mogelijk.
Evers keek me aan en knikte, "oke" zei ze.
We liepen zwijgend naast elkaar, "we hebben eigenlijk heel veel gemeen" zei ik plots.
"Hoezo?" Evers keek me niet-begrijpend aan.
"Nou, onze soort van dates hebben ons verlaten enzo..." Zei ik schouderophalend.
Evers keek me schattend aan, "maar weet je Evers..." begon ik.
"Je mag me Lily noemen, Andres" Zei ze.
"Oke, alleen jij mij Matthew, of Matt noemt" Zei ik met een brede grijns.
Ik wist dat dit moeilijk zou worden, Lily Evers strikken... Dat kon alleen de prins van Groot Brittanië, zelfs Potter was niet genoeg voor haar.
"Lily, je leek het helemaal niet erg te vinden dat Potter met Narcissa zat te...." Zei ik grijnzend, ik vond Lily best lief.
"Ach... James is smoorverliefd op mij, en ik vind hem ook wel oké, maar hij doet zo lomp af en toe, door mensen te vervloeken enzo, als hij daarmee kapt maakt hij meer kans bij mij" Antwoordde ze.
Ik zag dat ze mij dus niet echt zag zitten, en dat ze niet zoals Narcissa elke jongen kuste die ze tegenkwam.
"Maar jij vindt me vast een modderbloedje" zei Lily ineens.
Daar schrok ik van, "hoezo?" Vroeg ik verbaasd, "ik durf dat woord nog niet eens uit te spreken!"
"Je bent voor een Zwadderaar best geinig" zei Lily half lachend.
"Ik wil je best beter leren kennen" zei ik met een grijns,
"ik jou ook wel" zei ze net zo breed grijnzend terug.
We stonden tegenover elkaar, maakten oogcontact...
Maar meer werd het niet, want Lily deed gauw de deur van bieb open.
Ik volgde haar en samen gingen we daar zitten, boeken lezen...
"En Sirius is dan nog een keuze" zei Lily zuchtend. "En Remus natuurlijk, hij is van allen het meest volwassen"
"Geloof me, Zwarts en Lupos zullen nooit iets met jou nemen omdat ze weten dat Potter jou leuk vindt" Zei ik hevig knikkend.
We bleven daar zitten praten, ik keek zo af en toe op mijn horloge,
17:00.... 18:00... 19:00...
"Avondeten" Zei Lily plots.
We stonden samen op en gingen naar de Grote Zaal, "morgen nog eens?" Vroeg ik hoopvol.
Lily haalde haar schouders op, met een jongens-boeien-mij-toch-niet blik in haar ogen.
Toen zij aan de tafel van Griffoendor zat, en ik aan de tafel van Zwadderich, dacht ik aan Lily Evers.
Dit past niet bij het boek, dacht ik. Punt een is, ze is een modderbloedje, en punt twee is, ze zit in Griffoendor.
Ik at gewoon wat er voor me stond, en ging snel naar de leerlingenkamer, ik maakte me geen zorgen om huiswerk. Ik tekende een contract met mezelf, geen huiswerk maken tot je koning van Zwadderich bent, volgens het boek dan.
Ik ging de wenteltrap op en kleedde me om, toen ging ik liggen, het duurde lang voor ik in slaap viel. Maar uiteindelijk bracht de gedachte aan morgen, me toch weg van deze wereld....
[OOC] ThanQQ voor de reacties!!!

Skywalker · Geplaatst: Zo Jul 03, 2005 21:23

HOOFDSTUK 8
"Hou je kleppen eens op elkaar sukkel!" Hoorde ik Jamal agressief schreeuwen.
"Wie is hier de sukkel?" Riep Casper vlak daarna uit.
Ik ging versuft overeind zitten en keek naar wat er zich afspeelde.
Casper in zijn pyjama, en Jamal in zijn boxer. Jamal zag er niet slecht uit, hij was gespierd, en misschien durde Casper daarom niet zoveel te schelden.
Jamal kwam dreigend naar Casper toe, "jij kleine ukkepuk, je blijft uit de buurt van Tommy, doe je dat niet, dan wurg ik je persoonlijk" brulde hij.
Ik begreep dat Tommy het broertje van Jamal was, en ik dacht weer aan de dreuzelwereld, waar Will mij altijd beschermde.
Ik besloot me aan te kleden nu ik toch wakker was, en al snel stond ik in mijn gewaad, voor de spiegel.
Ik haalde een kam door mijn haar, en het bleef goed in model zitten.
Toen ging de wenteltrap af, en riep de jongens toe dat ik ging eten.
In de leerlingenkamer zag ik Narcissa staan, ze negeerde me opnieuw.
"Hey Narcissa!" riep ik tevergeefs.
Ze luisterde niet.
Ik liep dus maar door de deur en liep al fluitend door de kille gang die zich midden in de kerkers bevond.
mijn gefluit weerkaatste tegen de muren, alsof ze me wouden opeten, want niemand mocht daar vrolijk zijn.
Bij de deur van de Grote Zaal, haalde ik diep adem. Ik zou Lily weer zien, en misschien kunnen afspreken voor vanmiddag.
Hoopvol opende ik de deur en Zwarts en Potter liepen me bijna van mn sokken. "Waar is dat kreng van een Narcissa? Ik heb zin om haar te zoenen, zo hard zodat haar enge tanden naar achter buigen..." hoorde ik Potter zeggen.
"Nooit verwacht dat mijn nichtje zo een sloerie kon zijn..." Zei Zwarts lachend.
Ik ging verdoofd de Grote Zaal in, ze zouden Narcissa zeker iets aandoen, misschien niet vandaag, niet morgen... Maar ooit.
Ik kwam pardoes tegen Kelly aan, "hey Kel" zei ik spontaan.
Kelly glimlachte lief en liep weer door.
Die glimlach deed me echt smelten zoals de glimlachen van Narcissa en Lily niet konden doen.
Omdat ik te druk bezig was naar Kelly te staren, en niet voor me keek, knalde ik tegen de tafel van Ravenklauw.
De leerlingen schaterden het uit, maar in plaats van brommend door te lopen, keek in ze kwaad aan, waardoor het lachen ineens verging.
Ik liep naar naar de tafel van Zwadderich, "ik heb gisteren gezoend met die ene Narcis Zwarts" zei een vijfdejaars.
"Dat ene kind dat met elke jongen zoent? Daar is niets aan man, je moet een echte chik zoeken die moeite kost!" Antwoordde zijn vriend.
Ik dacht aan zijn woorden, hij had gelijk. Ik moest me niet richten op Narcissa, die kon elke jongen krijgen.
Nee, ik zou een keuze moeten maken tussen Lily of Kelly.
Natuurlijk, volgens het boek zou ik Kelly moeten kiezen...
Ik pakte een toast en at het snel op, daarna ging ik naar de tafel van Griffoendor waar Lupos en Lily aan het praten waren.
"Ja, dat dacht ik ook Remus" zei Lily.
Ik schraapte mijn keel, "hoi Lily" zei ik vrolijk.
"O, hoi Andres" zei Lily achteloos zwaaiend naar me. Ze ging weer verder praten met Lupos.
Pippeling staarde me aan, "waarom noem je haar bij haar voornaam?" Piepte hij.
"Omdat ik dat wil" snauwde ik.
Slechtgehumeurd liep ik naar de bieb. Daar zag ik ook Severus Sneep.
Ik deed alsof ik hem niet kende en ging aan een apart tafeltje zitten, zonder boek. Denkend aan hoe onverschillig Lily had gedaan, ze had me weer bij mijn achternaam genoemd, alsof de dag van gisteren niet had bestaan.
Ik zag een grote gedaante uit de verte opdoemen, een zevendejaars van Zwadderich keek me gevaarlijk aan, "ga weg, of ik gebruik de vloek des doods op je! Ga weg van Zweinstein!" Zei hij dreigend.
"Ik ga niet weg, ga zelf lekker weg!" Zei ik dapper.
Ik voelde die klap hard aankomen in mijn maag. "Ga je weg?" Dreigde de jongen.
Ik schudde mijn hoofd, en kort daarna nog een stomp op mijn rechteroog.
"Ga je weg?" Herhaalde jongen.
Ik knikte, "ja" zei ik. De jongen keek me nog 1x aan en ging toen met kolosale voetstappen weg.
Ik liet me neervallen op mijn knieën...
[OOC] thanQ voor de reacties

Skywalker · Geplaatst: Di Jul 05, 2005 6:15

HOOFDSTUK 9
Ik keek de jongen na, en voelde aan mijn zere oog. Ik stond op, ik was absoluut niet van plan te VLUCHTEN voor zoiets! Dus ging ik maar naar de leerlingenkamer, ik lette niet op en botste pardoes tegen Perkamentus aan.
"Sorry proffesor" zei ik beleefd, maar van binnen hoopte ik dat hij eens een hartstilstand kreeg...
Perkamentus' twinkelende enge ogen keken me streng aan, "Matthew, is er iets dat je me wilt vertellen?" Vroeg hij.
Ik keek hem kwaad aan, "nee" zei ik met een brutaal ondertoontje.
"Wat is er in godsnaam gebeurt met je oog?" Vroeg Perkamentus verder.
"NIETS!" Schreeuwde ik, en rende door de gangen, naar de leerlingenkamer.
Daar ging ik via de wenteltrap naar de slaapzaal en barstte in huilen uit. "Ik wil naar huis! Ik wil naar Will! Ik wil naar mijn ouders!" Riep ik ellendig.
De tranen vloeiden over mijn wangen en mijn neus was vast en zeker knalrood, mijn oog blauw en mijn gezicht nat.
Net op dat moment kwamen de jongens binnenstormen, ze keken me 2 tellen aan. En begonnen toen ook dingen te vragen, "Matt gaattie een beetje?" Vroeg Joey.
"Ik ga naar huis" Zei ik jammerend. Jamal kwam naast me zitten en legde zijn hand op mijn schouder, "waarom?" Vroeg hij.
Ik wees neerslachtig op mijn oog, "ik ben in elkaar gebeukt door een zevendejaars, die zei dat ik weg moest van Zweinstein..." zei ik, en de tranen welden weer op.
"Alles overkomt mij" snikte ik daarna "álles"
Casper kwam aan de andere kant naast me zitten, "kom op jongen, wij Zwadderaars vluchten niet! We blijven koppig staan jongen! Al is dat soms wel dom, toch behouden we onze trots!"
Ik keek Casper aan met mijn waterige ogen, "jullie denken vast dat ik een huilerige watje ben..." zei ik triest.
Casper dacht na en zei "ja, zo kom je wel over ja"
Omdat Casper mijn beste vriend was, wist ik dat hij een grapje maakte.
Jamal begon te lachen en betoverde een kussen dat op mij af suisde.
Het raakte me in mijn maag en ik kokhalse.
"Het is maar een kussen" zei Jamal sussend.
"Die iongen heeft me ook in mijn maag gestompt" zei ik.
"O jee" was het enige dat Jamal op kon brengen.
Ik stond op, met een plan.
Ik ga nu echt weg jongens, ik ga misschien naar Beauxbatons, waar mijn broer Will ook is. Als Will hier eens was, zou hij die jongen een koekje van eigen deeg geven...
"Hoe" Vroeg Rick.
"Simpel, ik klim over het hek naar Zweinsveld, daar steek in mijn rechterhand op, de Collectebus komt me halen, ik zeg dat ik naar Beauxbatons wil, waar dat ook zijn mag, en dan..."
Maar er kwam iemand de trap op, en ik was meteen weer stil.
Het was Kelly.
"Ik hoorde dat je weg zou gaan" zei ze zachtjes.
De andere vier jongens begrepen dat ze ons maar alleen moesten laten en gingen er snel vandoor.
Kelly kwam naast me zitten.
"Ik wil niet dat je weggaat" zei ze.
"Waarom niet?" Vroeg ik met een kurkdroge mond.
"Omdat ik jou... Ik vond je altijd al leuk maar... Ik wilde niet een slecht figuur slaan zoals Narcissa dat doet, daarom wees ik je af. Sorry"
"Ik vond jou ook altijd al leuk, maar had nooit ergens het lef vandaan gehaald je voor wat dat ook te vragen" Bekende ik.
We keken elkaar even aan en proestten het toen uit van het lachen.
"Maar ga je nog weg?" Vroeg ze ongerust.
"Ik wordt gedood als ik niet wegga" antwoordde ik.
Kelly staarde me geschokt aan, "gedood?" Vroeg ze angstig.
Ik knikte.
"Maar ben je dan niet bang? Voel je je niet bedreigd?"
Ik dacht diep na, ik had twee opties, optie 1: doen alsof ik alles onder controle had, optie 2: de waarheid spreken.
"Nee joh, als ze mij klein willen krijgen moeten ze wel wat beter hun best doen" zei ik stoer.
Kelly keek me bewonderend aan, "super! Dus je blijft?" Zei ze.
Ik knikte geruststellend.
Kelly lachte hardop van blijdschap, "te gek" zei ze, ik stond op en tilde een giga zwaar boek op, besefte te laat dat het té zwaar was en dat ik beter kon stoppen met dat macho gedoe, en legde het boek met een rood hoofd neer.
Kelly barstte ik lachen uit, "mijn kleine superheld" giechelde ze.
Ik werd mogelijk nog roder, vooral omdat ze zei; MIJN kleine superheld... MIJN? Was ik HAAR kleine superheld?
"Kel... Ik denk dat de boys naar boven willen" zei ik, Kelly keek me teleurgesteld aan, "wil je dat ik wegga?" Vroeg ze.
"Nee, nee nee!" Zei ik, en wuifde die gedachte met mijn hand weg.
Opnieuw een lachaanval van Kelly.
"Je bent beeldschoon" zei ik terwijl ik naast haar ging zitten.
Nu was het haar beurt om rood te worden. "Lief" mompelde ze.
"Ik dacht eerst dat ik Narcissa leuk vond, en daarna dacht ik dat ik Lily Evers leuk vond, maar nu weet ik, dat mijn eerste gevoelens de juiste waren. Jou." Zei ik met een verlegen grijns.
Kelly keek me aan, en zei zachtjes; "vond jij Evers leuk?"
"Dacht ik" zei ik snel.
Kelly begon keihard te lachen, "Lily Evers! O mijn god hoe laag ben je gezonken om te vallen op een vies goor modderbloedje?" Krijste Kelly.
Ik zei niets, ik vond het niet leuk dat ze Lily een modderbloedje noemde, maar als ik dat tegen Kelly zei, dacht ze vast dat ik haar nog leuk vond.
Kelly vond mijn stilte blijkbaar niets, "heb je er wat op tegen dat ik haar een modderbloedje noemde?" Vroeg ze wantrouwig.
"Ja, want ik vind dat hele woord stinken, niemand hoort dat te gebruiken!" Floepte ik eruit.
Kelly keek me eerst aan met een blik vol walging, maar daarna veranderde ze weer in 'lief' en zei ze; "ooh wat schattig!"
Ik werd rood, knal en knalrood.
"Alle meiden zullen jaloers zijn als ik zeg dat ik zo een vriendje heb!" Kakelde ze vrolijk.
Ik keek Kelly verdwaasd aan, "vriendje?" Vroeg ik.
"Ja, ik dacht dat..." hakkelde ze vuurrood.
"Dat heb je goed gedacht" zei ik snel.
Kelly glimlachte opgelucht, "maar ik moet gaan" zei ze, en liep gauw weg.
Toen ze de deur open deed, vielen de vier jongens naar binnen, ze hadden duidelijk staan luisteren.
Kelly kon er gelukkig wel om lachen, en ging weg.
"Stelletje achterbakse sukkels!" siste ik tegen ze.
Casper, Joey, Rick en Jamal lagen helemaal op de grond van het lachen, "je bent beeldschoon" immiteerde Rick me.
Ik pakte een kussen en sloeg het op zijn hasses, daardoor werd hij wel wat stiller.
Het was inmiddels al tijd voor het avondeten, en we gingen met zn vijfen naar beneden.
Luid pratend, en brullend zodat een hele zooi eerstejaars ons meed als de pest, zo wilde ik het hebben; berucht zijn...
We kwamen aan in de Grote Zaal, en aten daar een hapje, toen gingen met net zo brullend terug naar de slaapzaal, en nam ieder zijn hemelbed om in te slapen...
Ik dacht na over deze dag, de bedreiging, en Kelly... Ik wilde langer nadenken, maar klaas vaak won het van me, en ik viel in een diepe slaap...
[OOC] Bedankt voor de vele reacties, daar ben ik echt blij mee, en geeft me zin om verder te schrijven!

Skywalker · Geplaatst: Di Jul 05, 2005 18:40

HOOFDSTUK 10
De volgende morgen bleef ik op mijn bed liggen, ik wilde gewoon lekker blijven slapen... Ik draaide me op mijn zij en probeerde verder te slapen, maar met deze jongens op je kamer, kon dat niet.
"Matt! Je hebt bezoek, beneden, het is Kelly!" Bulderde Joey in mijn oor.
Ik ging met een ruk overeind zitten, sprong uit bed, en schoot in mijn spijkerbroek, en shirt. Daaroverheen trok ik mijn gewaad aan, legde mijn toverstok in de zak, haalde een kam door mijn haar, haalde het slaapzaad weg uit mijn ogen, en ging toen pas naar beneden.
"Hoi" zei ik grijnzend.
"Hallo Matt, ik wilde... Zullen we samen even buiten wandelen?" Vroeg ze blozend,
Ik knikte direct, Kelly leek blij, en dat maakte mij ook blij.
We liepen samen door de kille gang, "ik vind deze plek maar eng" hoorde ik Kelly zeggen.
Ik wist wat ik moest zeggen, ik moest zeggen, hou mij dan maar stevig vast, maar dat durfde ik niet.
Kelly zei niets, maar ik zag aan haar ogen dat ze het niet leuk vond dat ik niets zei.
We liepen zwijgend naar de hal, "wil je de deur even openmaken, dat kan ik niet" zei Kelly.
Ik duwde de voordeur van Zweinstein open, Kelly pakte gauw mijn hand en we gingen naar een bankje achter de rozenstruiken. De duwde me neer op een bankje en kwam gauw naast me zitten.
"Romantisch" zei ze dromerig.
Ik wist wat ik moest doen, en besloot het ook te doen.
Ik sloeg mijn arm om Kelly heen, en trok haar naar me toe.
Ze keek me bewonderend aan, alhoewel ik niet snapte waarom.
Ineens kwam er een uil aanscheren, hij landde op mijn schoot, en ik pakte de brief aan. De uil echter, bleef staan.
Ik opende de brief en las;

Lieve Matt
Heb je een meisje aan de haak geslagen? Wauw, je wordt binnenkort net als ik!
Behoud haar, doe geen stomme dingen, en zorg dat ze bij je blijft.
Meer tips kan ik je niet geven broertje!
Groeten:
Will

Ik pakte een ganzenveer uit mijn zak, en een velletje perkament, dat had ik altijd bij me, voor het geval dat.
Ik krabbelde de gebeurtenissen die er waren gebeurd neer, van Lily en Narcissa, tot Kelly, van Sneep tot de zevendejaars.
Toen gaf ik het weer aan het uiltje mee, en hij vloog weer weg.
"Wie was dat?" Vroeg Kelly nieuwsgierig.
"Mijn broer, Will" antwoordde ik, Kelly knikte.
Ik was nu echter niet in de stemming om met Kelly romantisch te doen, maar toch greep ze mijn hoofd, en zoende ze me.
Er liepen twee eerstejaars langs, en ze keken ons na, het zag er ook wel geinig uit, wij tweeën, zoenend achter een rozenstruikje, Zwadderaars nog wel.
Toen ze me losliet kon ze 1 ding zeggen; "je zoent echt super!"
Ik bloose, "bedankt, jij anders ook" zei ik.
We bleven even zwijgend zitten, tot mijn buik behoorlijk begon te rommelen.
"Zullen we ontbijten?" Vroeg ik opgelaten.
Kelly knikte en samen liepen we, hand in hand nog wel, naar de Grote Zaal.
Eenmaal daar, wilde Kelly mijn hand niet loslaten, ze wou blijkbaar dat jan en alleman zag dat we verkering hadden.
Toen Zwarts en Potter ons zagen, begon Potter hevig te mopperen.
Ik wist wat er was, Potter wou mij te grazen nemen door Narcissa te pakken, maar nu zag hij dat ik met Kelly was!
Hij en Zwarts fluisterden wat, en toen kwam Zwarts op ons af.
"Hallo Kelly" zei hij met een zalvende, stem.
Kelly leek zich niets ervan aan te trekken, "doei Sirius" zei ze.
Zwarts glimlachte naar me, "leuk meisje heb je daar Andres"
Ik glimlachte terug, "geen meisje heb je daar Zwarts"
Zwarts leek beledigd, "ik kan elk meisje van de school krijgen, ze smelten voor me" antwoordde hij koel.
Ik haalde mijn schouders op, "doei Zwarts" zei ik.
Zwarts keek me één keer aan, en liep met grote arrogante passen weg.
En toen, was ik blij dat ik Kelly aan mijn zijde had.
[OOC] ThanX voor de reacties!

Skywalker · Geplaatst: Wo Jul 06, 2005 21:26

HOOFDSTUK 11
We aten zoveel we konden, we waren toch allebei van plan te spijbelen, ik had deze hele week bijna gespijbelt, maarja...
Ik wist dat Kelly een mooi meisje was, en wat is het risico van een mooi meisje?
Dat ze afgepakt kan worden door een jongen die knapper is dan jij.
Ik keek met half toegeknepen ogen naar Sneep die naast Kelly kwam zitten, kijk dit is dus 1 van de lelijkere jongens... dacht ik.
Kelly deed wel aardig tegen hem, dat kwam vast omdat Kelly gewoon een aardig meisje is.
En daar had je natuurlijk Josh Wert, hand in hand met Angelique Fonk.
Ze zaten ook in Zwadderich, eigenlijk zaten alle mensen die ik van naam kende in Zwadderich, afgezien van een 'aantal' Griffoendors.
Josh en Angelique kwamen tegenover ons zitten, Kelly knoopte een gesprek aan met Angelique.
"Meiden, die kakelen erop los" zei Josh grijnzend tegen me.
Ik keek even in zijn grote donkerbruine ogen, "inderdaad" antwoordde ik.
Kelly ratelde erop los; "ja, sinds kort met Matthew ja, en jij met Josh? Gezellig! We moeten eens met zn vieren afspreken om 's nachts te gaan wandelen ofzo, ja precies..."
Ik rolde met mijn ogen, en de enige die dat zag was Josh, hij lachte, en ik zag dat hij een kuiltje in zijn wang kreeg als hij lachte, hij was duidelijk één van de knappere jongens op school.
Maar ik hoefde me niet druk te maken, hij had met de net zo mooie Angelique, niet dat ik haar leuk vond, Kelly was veel leuker!
Na het eten sleurde Kelly me mee naar buiten om (weer) te gaan wandelen, en Angelique ging mee.
Josh wou zo nodig toch naar de lessen, een knappe slimmerik dus.
We gingen met z'n drieën zitten op een bankje en staarden wat naar het meer.
Kelly stond op en liep naar het meer toe, ze bukte zich, en aaide de reuzeninktvis.
Ik keek een beetje dromerig voor me uit, Angelique begon te praten; "jij zit toch ook in het derde jaar?" Vroeg ze.
Ik knikte, "jij?"
"Ik ook" antwoordde Angelique, "Josh zit in de vierde" voegde ze er aan toe.
"Je bent echt stapel op die jongen is het niet?" Zei ik grijnzend.
Angelique knikte, "ik geloofde het nog niet toen hij me vroeg, echt romantisch deed hij dat, en hij is zoo knap!"
"Jij mag er ook best wezen" zei ik schouderophalend.
"Alsof jij de lelijkste bent" zei ze lachend.
"Ja, dat ben ik, vergelijk mij eens met Josh, of met Zwarts van Griffoendor"
Angelique gaf me een stomp op mijn bovenarm, maar ik deed alsof ik het niet voelde en zei "zit er een insect op mijn arm? Het kriebelt!"
Ze grijnsde en stompte me nogmaals op diezelfde plek, "insectje dood" zei ze.
"Is er een nieuw insectje opgekropen en heeft die oude geplet?" Zei ik nonchalant.
"Stoere jongens gedoe" Riep Angelique lichtelijk geïriteerd.
We waren dus gewoon vriendschappelijk aan het praten tot Kelly terug kwam, ik durfde niet echt verder te gaan met ons gesprek, dadelijk dacht Kelly nog dat er meer was dan vriendschap!
"Ik hoorde van die vijfdejaars Huffepuf, dat er volgende week een dansfeest wordt georganiseert!" Hijgde Kelly.
Ik snoof luid, "en dat vind jij leuk omdat?"
"Omdat je met je partner moet gaan dansen!" Gilden Kelly en Angelique.
Ik proestte het uit, "jullie zijn echt grappig!" riep ik uit.
"Josh wilt vast wel mee!" Zei Angelique blij.
"En jij? Jij gaat toch ook mee?" Vroeg Kelly met een smekende ondertoon.
"Oké" antwoordde ik.
Kelly vloog me om de hals, "bedankt Matt!" En ik werd beloond met een zoen op mijn wang.
Kelly en Angelique gingen weg, en ik bleef alleen achter, starend naar het meer.
De uren verstreken, en ik wilde niet opstaan. Pas toen het donker werd, (moet je nagaan hoelang ik daar zat!) stond ik op en sjokte naar de Grote Zaal waar we gingen eten.
Perkamentus stond plotsling op, en iedereen werd stil.
"Beste kinderen! Volgende week maandag zal er een dansbal plaatsvinden, de reden daarvoor is simpel, Lol! Eet smakelijk!"
En hij ging weer zitten.
Ik dacht na, ik zag mezelf al in een stropdas en een pak, hand in hand met Kelly...
Ik ging naar de leerlingenkamer, en linea direct weer naar de slaapzaal.
Daar trok in langzaam mijn pyjama aan, en viel in een diepe slaap.
[OOC] ThanXXXXX Voor de vele reacties! Ik had niet verw8 dat jullie het zó leuk vonden ^^

Skywalker · Geplaatst: Do Jul 07, 2005 17:30

HOOFDSTUK 12
De volgende morgen werd ik laat wakker, ik wist dat iedereen nu in rep en roer zou zijn, omdat jan en alleman een partner zocht.
En even was ik blij dat ik Kelly had!
Ik stond slaperig op en kleedde me in slowmotion aan, Joey kwam met een big smile naar boven, "ik heb een date!" zei hij trots.
"Wie?" Vroeg ik nieuwsgierig, "Annie Anton" antwoordde Joey.
"Met wie ga jij?" Vroeg Joey, "Kelly" antwoordde ik prompt.
"Lucius gaat met Narcissa" informeerde Joey me.
Toen ik klaar was ging ik naar beneden, en wie stond daar op me te wachten? Josh.
"Hey Matt" zei hij alsof er jaren vrienden waren.
"Hoi Josh" zei ik vrolijk.
We liepen samen de leerlingenkamer uit, "Angelique is helemaal gek van dat bal" zei Josh met rollende ogen, "Kelly anders ook" zei ik half lachend.
Zo liepen we naar de Grote Zaal, ik zag wat er aan de hand was nog voor ik het wilde weten.
Sirius Zwarts van Griffoendor zat als een ware vorst op zijn stoel en een rij meisjes vroeg hem mee naar het bal.
Zwarts zocht blijkbaar een goed persoontje uit.
Ik zag ook dat Potter Lily Evers vroeg, en tot mijn verbazing, zei ze ja!
Verder zat Lupos alleen, en Pippeling ook.
Ik ging zitten aan de tafel van Zwadderich en Josh kwam naast me zitten, hij ging met zijn hand door zijn haar, waardoor hij mogelijk nog cooler werd.
Een meisje van Ravenklauw kwam schoorvoetend op Josh af en zei:
"Wil je met mij naar het dansbal?"
Josh keek haar aan en zei beleefd "sorry, ik ga met iemand anders"
Het meisje keek hem beteuterd aan, "met wie?" Vroeg ze.
"Angelique" antwoordde Josh. Het meisje knikte en liep weg, bij de tafel van Ravenklauw zag ik dat er tranen opwelden bij haar.
"Dit vind ik zo vervelend" beaamde Josh verdrietig, "ik wil ze geen pijn doen maar..."
"Het kan niet anders" maakte ik hem zijn zin af.
Toen kwamen Kelly en Angelique aanlopen, Angelique liep regelrecht naar Josh, gaf hem een zoen op zijn wang en zei "goedemorgen"
Terwijl Kelly gewoon tegenover me ging zitten en "morgen" bromde.
Ik zag dat het meisje van Ravenklauw nóg meer tranen kreeg na het zien wat Angelique met Josh deed.
"Angelique, hier is nog plek" zei ik, want er was geen plaatsje meer over, ik klopte op de stoel naast de mijne, zodat ik dan tussen Josh en Angelique zat.
Angelique kwam naast me zitten, ze boog zich naar me toe en fluisterde in mijn oor;"ik heb gehoord dat je op Lily Evers viel?"
"Hoe weet je dat?" fluisterde ik terug, "Kel" antwoordde Angelique.
"Ze was je aan het uitlachen" fluisterde ze verder.
Ik was diep verontwaardigd, Kelly keek mij en Angelique aan, ik wist wat er in haar hoofd speelde, maar het boeide me niet.
Josh dacht hetzelfde, "Josh, kom even, mannen onder elkaar" zei ik bruusk terwijl ik opstond.
Josh volgde me, en ik vertelde hem wat er gaande was tussen mij en Angelique, vriendschap.
Josh begreep het, "goed dat je me dat vertelt makker" zei hij.
En we liepen weer terug naar de Grote Zaal.
Daar waren Angelique en Kelly druk aan het ruzieën.
"Ach, jij bedriegt die arme jongen! Je bent hem niet waard!" Gilde Angelique.
De hele zaal keek toe, en zelfs de leraren grepen niet in.
"Kijk eens hoe jij Josh aflebbert!" Schreeuwde Kelly terug.
"Ik weet waar jij uit bent! Jij wilt Josh hebben! Maar wij laten elkaar NIET los! We waren al vrienden sinds het eerste jaar! Dit kun je toch niet kapot maken!" Kaatste Angelique terug.
Josh was vuurrood geworden, hij liep naar Angelique en zei zachtjes: "laat maar Angel, laat haar maar"
Angelique kwam tot bedaren, ze liep met Josh mee, uit de Grote Zaal,
en ik? Ik bleef als versteend staan. Hoezo zei Angelique dat Kelly mij bedroog? Was er iets dat ze aan haar had vertelt en dat ik niet wist?
Ik liep ook de Grote Zaal maar uit, Kelly kwam me achterna rennen, "waar ging de ruzie over?" Vreog ik nors.
"Over de manier van omgaan met je vriendje" antwoordde Kelly luchtig.
"Aha" antwoordde ik, en we liepen naar de leerlingenkamer.
Eenmaal daar zag ik Angelique en Josh zitten.
Ik wenkte Angelique, Kelly wilde meeluisteren maar ik gebaarde dat ze weg moest gaan.
"Waar ging dat over?" Vroeg ik, maar nu wat aardiger dan dat ik het aan Kelly vroeg.
"Dat mens bedriegt je!" Siste Angelique, "ik zag haar gisteravond de leerlingenkamer uit sneaken, en ik volgde haar, en wat zag ik?
Ze had een date met Ronald Wokkel van Huffelpuf!"
Ik keek Angelique aan, "dat meen je niet" zei ik.
Angelique haalde haar schouders op, "geloof wat je geloven wilt" zei ze.
"Ik geloof jou" zei ik neerslachtig.
Angelique legde haar hand op mijn schouder, en keek me recht in de ogen aan, "zoek een ander, Kelly is het je niet waard"
Ik zuchtte, en de gedachtten kolkten door mijn hoofd.
[OOC] Opnieuw miljoenen reacties! ThanXXXXXX Ervoor!

Skywalker · Geplaatst: Vr Jul 08, 2005 22:38

HOOFDSTUK 13
Angelique liet mijn schouder niet los, "luister eens Matt, er speelt veel meer in dit spel dan alleen vreemd gaan" hakkelde Angelique, alsof ze het me niet wilde vertellen.
"Wat nog meer dan?" Vroeg ik nieuwsgierig.
"Ik zag, mensen met kappen, zwarte kappen, rondlopen... Ik was zo bang Matt, ik rende direct weg. En ik dacht dat ik Kelly ook onder 1 van die kappen zag" Huiverde ze.
"Maar Wokkel is een Huffelpuf, die doet zoiets toch niet?" Zei ik aarzelend.
Angelique keek me nog 1 keer schattend aan, en zei "Wokkel was er ook niet bij, misschien heeft dit helemaal niets met Wokkel te maken, en is het slechts Kelly"
Ik keek door de leerlingenkamer naar Kelly, ze praatte rustig met Casper en ze leek een normaal meisje.
"Luister eens Kelly, ik ken Josh niet zo lang, maar als je hem dit vertelt hebt, weet ik zeker dat hij op onderzoek uit zal gaan. Ik weet net zo goed, dat jij mee gaat, en dan ga ik ook mee!" Fluisterde ik geruststellend.
Angelique glimlachte, "dat noem ik nu lief zijn" zei ze.
Ik grijnsde en liep naar Kelly toe, alsof er niets aan de hand was.
"Waar gaat het over?" Vroeg ik alsof het me intresseerde.
Casper en Kelly waren gestopt met praten toen ik eraan was gekomen, "nergens over" zei Kelly ontwijkend.
"Nee, en de paashaas is mijn buur-dier" bromde ik sarcastisch.
Casper keek me even hatelijk aan, "Matthew, sorry dat ik het moet zeggen, maar dit gaat je even helemaal geen ene moer aan" zei hij kil.
Ik trok mijn wenkbrauwen op, "o nee?" Zei ik kalm.
"Nee" zei Casper met dezelfde kille toon.
Kelly trok zachtjes aan de mouw van Casper, alsof ze hem tot bedaren wilde brengen.
En tot mijn ongenoegen werkte het nog eens ook!
Ik wilde liever dat Casper me had aangevlogen, want dan was ik er klaar voor, ik had mijn toverstok gereed in mijn gewaad!
Ik liep met opgeheven hoofd naar Josh toe, en blijkbaar had Angelique hem vertelt dat ik het wist.
"We gaan deze nacht op onderzoek uit om 12:00 precies" zei Josh.
Ik knikte, "maar wat als we worden gegrepen?" vroeg ik.
Josh haalde zijn schouders op en glimlachte waardoor er een kuiltje in zijn wang verscheen.
Het was een ondeugende grijns, "sluipen is makelijk bij die domme docenten" beaamde hij.
Ik grinnikte, die Josh kon zo grappig zijn.
Josh ging naar Angelique toe, en ik bleef staan, kijkend naar Casper en Kelly.
Wat waren ze aan het bespreken? En had het iets te maken met de gasten met kappen?
Ik ging de leerlingenkamer uit om een luchtje te scheppen, en ik kwam Potter, Zwarts, Lupos en Pippeling tegen.
Potter leek ergens boos om te zijn, "ik wil mijn frustratie kwijt!" zei hij woedend.
"Ik zie al een frustratie-gevalletje" zei Zwarts doelend op mij.
Potter keek me aan, en hij trok zijn toverstok, ik deed hem na.
"We zijn onbeschoft geworden, niemand richt zijn stok op mij!" snauwde Potter.
Ik bleef koeltjes en zei "nee, omdat ze bang zijn dat hun stok dan breekt door je lelijke kop"
Potter was op zijn nummer gezet, en dat maakte hem mogelijk nog bozer; hij kwam met grote stappen op me aflopen.
"Expelliarmus!" Schreeuwde ik, de toverstok van Potter vloog van zijn hand en kwam een aantal meter verderop neer.
"Paralitis!" Brulde ik verder, en Potter lag in no-time, verlamd op de grond.
Ik glimlachte zelfvoldaan, en spuugde in zijn gezicht terwijl hij daar op de grond lag.
Zwarts leek te koken van woede, hij mompelde iets wat ik niet kon verstaan, en mijn lichaam begon te trillen. Heel hevig.
Ik viel op de grond en trilde daar maar als een visje op en neer.
Zwarts liep op me af, en spuugde ook in mijn gezicht.
Toen bromde hij iets zodat Potter opstond.
Potter veegde het kwijl van zijn gezicht, en ook hij spuugde op me.
"Kom op James" zei Zwarts, "ja, kom we gaan" zei Lupos met een laatste blik op mij gericht.
Ze liepen weg, en lieten mij alleen achter.
"H-h-help!" zei ik, zelfs mijn stem trilde.
Er kwamen voetstappen aan, ik zag Josh aan komen rennen, "ik was op weg naar de Grote Zaal en hoorde je stem" hijgde hij.
"B-b-breng me naar de z-z-ziekenzaal" Zei ik.
Josh tilde me met een onvoorstelbare kracht op, en tilde me helemaal naar de ziekenzaal.
Daar legde hij me op een van de bedden en riep Madame Verband.
Die kwam aanhollen, en sprak de tegenbezwering uit.
Toen kon ik weer gewoon lopen, ik veegde het kwijl uit mijn gezicht en nam me voor om later ook op Zwarts te spuugen.
Josh en ik liepen door de gangen, en besloten om naar buiten te gaan, om daar verder te praten over de 'gasten met de kappen'.
"Duistere machten" mompelde Josh, ik knikte instemmend.
We liepen zowat heel het terrein af voor we weer naar binnen gingen, en toen was het rond 17:00.
Ik en Josh gingen maar naar de Grote Zaal om te lunchen.
[OOC] ThanQ voor de reactie, alleen was het er dit keer maar eentje Sad

Skywalker · Geplaatst: Za Jul 09, 2005 16:51

HOOFDSTUK 14
In de Grote Zaal was mijn mond kurkdroog, ik wist dat wat wij deze nacht zouden doen, gevaarlijk was.
Josh echter at gewoon normaal, en deed alsof hij alleen maar 's nachts naar de WC zou gaan ofzo.
Angelique die ook gekomen was, kwam naast me zitten en fluisterde: "Ronald Wokkel zit daar"
Ik draaide me om en zag hem zitten aan de tafel van Huffelpuf.
"Ik breng hem zo wel een bezoekje" zei ik.
Ik hoorde Angelique diep zuchten toen ze Zwarts en Potter mijn kant op zag komen, "krijgen die jongens er nóóit genoeg van je te sarren?" Vroeg ze geïriteerd.
Ik keek haar vragend aan, "hoe weet jij dat?" Vroeg ik verbaasd.
Angelique rolde met haar ogen met een blik van; "dat lijkt me logisch"
"Ik doe het wel Sirius" zei Potter, "nee vergeet het James, jij was vorige keer!"
"Je zou haast denken dat ik een atractie ben" gromde ik.
Ze kwamen eruit dat Zwarts me mocht irriteren, "ben je van je bibbers af?" Vroeg hij spottend.
"Je bent zo zielig Zwarts, ga liever een leven zoeken en laat Matthew met rust!" Nam Angelique het voor me op.
Zwarts kreeg haar in de gaten en stak zijn hand uit om haar aan te raken maar Josh stond op, en schraapte zijn keel.
"Laat Angelique met rust" zei hij dreigend.
"Ohw Wert, is Fonk je meisje? Wist ik niet" antwoordde Zwarts met een koele stem.
Josh stapte moedig op Zwarts af en siste; "luister eens, nog één keer zoiets, en ik vertel direct aan Perkamentus wat jij en je vriendjes uitspoken"
Zwarts werd bleek, maar herstelde zich weer snel, hij snoof diep en liep met grote passen weg, gevolgd door Potter.
Ik zag ze aan te tafel van Griffoendor weer met elkaar fluisteren, en angstig kijkend naar Josh.
"Wát doen ze dan?" Vroeg ik nieuwsgierig.
Josh haalde zijn schouders op, "weetikveel, ik was aan het bluffen"
Angelique begon luid te praten en riep "echt? Doen ze dat? Maar hoe?"
Waardoor Zwarts en Potter nog angstiger keken.
"Maar ze spoken dus wel iets uit" zei ik bedachtzaam.
We waren net aan het bespreken wat het zou kunnen zijn toen Casper en Kelly aankwamen.
Kelly rende als een kip zonder kop op me af en omhelsde me overdreven.
Ik liet het maar gaan, ik moest per slot van rekening eerst kijken of ze écht wat met Wokkel had, en of er iets aan de hand was met die 'gasten met de zwarte kappen'.
Toen ging Kelly een beetje afgelegen zitten, samen met Casper en ze begonnen weer te fluisteren.
"Ik breng even een bezoekje aan Wokkel" zei ik tegen Josh en Angelique, en ik stond op en liep naar de tafel van Huffelpuf.
"Wokkel" zei ik met een luide stem, Ronald Wokkel keek me aan met zijn groen/grijze ogen, en zijn blond haar zat prima in model.
"Is er iets eh... Andres?" Vroeg hij met een stem van: Ik-ben-de-macho-van-het-kasteel.
"Ja, Kelly" zei ik.
"Kelly... Welke Kelly?" Vroeg Wokkel schouderophalend.
Ik keek hem doordringend aan en zei met een kille stem; "Kelly Quatres"
"Oh die Kelly, ze ziet er leuk uit ja" zei Wokkel nonchalant.
Ik keek Wokkel dreigend aan, "luister eens vriend, je blijft met je gore poten van Kelly af, en anders..." Ik liet hem een stukje van mijn toverstok zien.
Wokkel verstijfde, "is dat een dreigement?" vroeg hij met een domme uitdrukking.
"Ja, eigenlijk wel" zei ik stoer, en liep daarna weer terug naar de tafel van Zwadderich.
"Wat heb je gezegd?" Vroeg Angelique direct, "dat hij met zijn gore poten van Kelly af moet blijven" antwoordde ik koel.
"Kelly keek de hele tijd naar jou en Wokkel" wist Josh me te vertellen.
Ik stond op en liep zonder een woord te zeggen naar de leerlingenkamer, daar was er een brief aangekomen van Will:

Beste Matt
Jouw liefdesleven is ranzig man! En die gene die jou in elkaar sloeg... Ik sta morgenochtend om 12:00 's middags voor de deur van Zweinstein.
Vertel me dan wie het is, en ik laat diegene zien wat er gebeurt als je met een Andres vecht.

Probeer me niet over te halen om het niet te doen
Massel, Will

Ik las de brief drie keer overnieuw, 'Will komt terug' galmde het door mijn hoofd.
Ik zou Will morgen wel ompraten niet naar de jongen te gaan, want als Will terugkwam, zou dat me wel lukken.
Ik wist dat Will en Perkamentus goed bevriend waren, dus misschien mocht mijn broer wel een tijdje blijven!
Met een gelukkig gevoel in mijn maag huppelde ik haast naar de slaapzaal om een dutje te doen zodat ik vannacht niet moe zou zijn.
Ik ging liggen en het duurde lang voor ik in slaap viel...
Will's grote mooie bruine ogen keken me vrolijk aan, zijn donkerbruine haar dat altijd goed zat, al werd hij net wakker, zijn ondeugende grijns, zijn sterke gespierde lichaam... Will stond gewoon voor mijn neus.
En alle meiden werden naar hem toe getrokken alsof hij een magneet was.
Zelfs Kelly.
Maar alleen Angelique bleef staan waar ze stond, ze keek me aan en plots zag ik alleen haar duidelijk.
Ze rende op me af alsof ik het enige was dat haar écht intresseerde.
Maar achter me stond Josh, en in plaats van dat Angelique in MIJN handen terecht kwam, kwam ze in de opengestrekte armen van Josh terecht.
Ik werd met een schok wakker, Josh had me door elkaar geschud.
"Word eens wakker mafkees!" Siste hij.
Ik kwam overeind en stond snel op, "hoe laat is het?" fluisterde ik.
"Twaalf uur" antwoordde Josh gehaast.
Ik zag dat het nacht was, en dat iedereen al sliep.
Ik sloop met Josh naar beneden waar Angelique stond te wachten, ik herrinerde mijn droom weer... Was ik verliefd op Angelique? Nee... Ik en Angelique waren slechts vrienden.
We gingen met z'n drieeën door de deur en onze voetstappen weergalmden in de kille gang.
Al snel stonden we in de hal, "ze waren toen daargings, boven, op de derde verdieping" zei Angelique met een gedempte stem.
"Lumos" zeiden we alledrie tegelijk, en we slopen de marmere trap op en daarna nog wat trappen.
Even later stonden we op de derde verdieping, ik en Josh volgden Angelique naar een leeg klaslokaal.
Josh opende de deur op een kiertje en we zagen inderdaad een groep mensen met zwarte mantels en zwarte kappen op.
"Zwadderich moet gezuiverd worden" hoorde ik een jongen zeggen.
"De school moet gezuiverd worden" zei een andere jongen.
Mijn maag maakte een salto van angst, ook Angelique leek het in haar broek te doen, alleen Josh bleef kalm.
"Reducto!" Gilde Josh, en de deur was tot gruizel geblazen door de Gruizelspreuk.
De gasten met de kappen konden ons zien, "rennen!" riep Angelique.
En we zetten het op een rennen, we sprintten de trap af, een trap op, gang in, gang uit, weer een trap op, links, rechts, rechtdoor, trap op...
We stopten pas toen we er zeker van waren dat we ze kwijt waren.
"Ben je nou helemaal gek geworden?" Riep ik hijgend.
Josh grijnsde weer waardoor de kuiltjes zichtbaar werden.
Angelique duwde Josh voor de grap en zei "als we werden gegrepen hé..."
Josh haalde zijn schouders op, "zo weten ze dat wij ze op het spoor zijn" antwoordde hij nonchalant.
We lachten even, "dus zij moeten bang voor ons zijn?" Vroeg ik.
Het duurde anderhalf uur voordat we de weg terug hadden gevonden naar de leerlingenkamer, "weltrusten" zei ik, en ging de wenteltrap op naar mijn hemelbedje.
Eenmaal daar kleedde ik me snel om, en ging liggen.
Ik wou nét in slaap vallen toen ik iemand anders naar boven hoorde komen, diegene trok zijn kleding uit, en propte het onder zijn bed, toen ging hij ook liggen.
Ik kreeg een naar voorgevoel, was 1 van de jongens ook zo een maniak?"
Daardoor duurde het langer voor ik in slaap viel, ik dacht teveel.
Na een tijdje viel ik toch in een diepe slaap.
[OOC] Lang stuk dit keer hé Very Happy

ThanX voor de reacties!

Skywalker · Geplaatst: Za Jul 09, 2005 22:12

HOOFDSTUK 15
Ik werd vroeg wakker, 7:00, en dat hield in dat ik nauwlijks 6 uur had geslapen.
Ik wilde alleen maar wakker zijn voordat de anderen dat waren, want ik wist inmiddels dat 1 (of misschien meerdere) van mijn slaapzaal-genoten, behoorden tot het groepje dat Zwadderich en de school wilde 'zuiveren'.
Ik was al snel aangekleed, en ging maar naar beneden.
Niemand was op, behalve Josh.
Hij zat in 1 van de luie stoelen die normaal bezet was door Lucius Malfidus, hij keek naar het haardvuur en leek na te denken.
"Josh" zei ik, hij draaide zich om en mompelde "goedemorgen Matt"
Ik ging op de stoel naast hem zitten en zei zachtjes; "Josh, toen ik vannacht in bed lag, hoorde ik iemand naar boven komen. Ik denk dat diegene ook bij die gasten hoorde."
Josh keek me nadenkend aan, "heb je gezien waar hij zijn kleding heeft gelegd?" Vroeg hij.
Ik knikte, "onder zijn bed" antwoordde ik.
"Weet je ook wie het was?" Vroeg Josh door.
Ik schudde mijn hoofd, "nee, ik kon het onduidelijk zien door mijn bed gordijn"
"Als ze allemaal weg zijn, gaan wij tweeën op onderzoek uit in de slaapzaal" zei Josh avontuurlijk, "en jij weet welk bed van wie is, dus hebben we diegene dan te pakken!"
"Maar misschien gaat diegene zodirect zijn spullen weer wegzetten" zei ik verwtijfeld.
"Als dat zo is, dan spitten we de hele slaapzaal door" dramde Josh door.
Ik haalde mijn schouders op, "wat jij wil" zei ik onverschillig.
We bleven zo zitten, en op mijn horloge hield ik de tijd bij,
om 9:00 begonnen de slaapzalen leeg te lopen, "mijn broer Will komt om 12:00 langs" zei ik tegen Josh.
Josh knikte, maar ik betwijfelde sterk of hij luisterde.
Rond 10:00 verscheen een compleet uitgeslapen Angelique, "hallo jongens!" Riep ze vrolijk uit.
Ik en Josh hadden beide wallen, en dikke ogen.
Josh vertelde Angelique over wat ik had gezien, en wat we straks zouden doen.
"Het is zondag jongens" zei Angelique, "zullen we niet eerst even ontbijten, en daarna terugkomen voor het spit-werk?"
"Wel om 12:00 klaar zijn" zei ik haastig, "mijn broer Will is dan gearriveerd op Zweinstein"
"Oké, dus als we nu gaan ontbijten, zijn we rond 11:00 klaar, dan spitten we een halfuurtje, en zijn we ruim op tijd voor Matt's broer" Zei Josh.
We wouden net weggaan toen Casper dat ook wou doen, hij botste tegen Angelique aan, "kijk eens waar je loopt dom wicht!" Riep Casper gefrustreerd.
"Hé, hou jij je eens gedeisd makker, jij loopt tegen haar aan" zei ik verdedigend.
Casper keek me even van top tot teen aan en zei spottend, "hou jij maar liever je klep dicht, Andres"
Josh trok zijn wenkbrauwen op, "en wie denk jij dat je bent om mijn vrienden zo te noemen?" Vroeg Josh die een stap naar voren deed.
De hele leerlingenkamer keek nu naar Josh en Casper.
"Josh Wert, denk nu niet dat je sterker dan me bent" zei Casper die Josh doordringend aankeek.
"Je mag me Josh noemen, en ja, ik denk dat ik sterker dan je ben"
Casper leek op zijn teentjes getrapt doordat Josh zo koelbloedig bleef, blijkbaar voelde hij zich bedreigd, en hij ging de leerlingenkamer snel uit.
"Is dát jouw beste vriend, hij gedraagd zich ook weer heel aardig tegen je" zei Josh sarcastisch.
Ik sloeg mijn ogen neer, wat Casper had gezegd had me heel erg aangeslagen... Hij had me bij mijn achternaam genoemd, dit was de eerste keer dat hij dat deed.
Ik liep nogal stilletjes met Angelique en Josh mee naar de Grote Zaal.
"Het was niet gemeen bedoeld" bood Josh zijn excuses aan, blijkbaar dacht Josh dat ik van streek was door zijn sarcasme.
"Het gaat niet om jou" verzekerde ik hem.
Eenmaal in de Grote Zaal aten we zoveel we konden, ik wist ook dat het dansbal morgen zou zijn, en dat ik met Kelly zou gaan...
Na het eten was het 10:55, we gingen naar de leerlingenkamer die gelukkig leeg was, ook de slaapzaal was verlaten.
Ik zocht onder de bedden, en vond niets. "Hutkoffers dan maar" zei Josh alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat je in andermans hutkoffer graaide.
"Alhomora" zei ik bij de hutkoffer van Joey, er zat niets in.
Angelique deed dit bij die van Jamal, die ook geen zwarte mantel met kap bevatte, en Josh nam die van Rick, die ook niets bevatte.
We gingen met z'n drieën om die van Casper heen staan, ik voelde een rilling over mijn rug lopen.
"Alohomora" fluisterde ik, de hutkoffer van Casper vloog open, en mijn angst werd bevestigd.
Er lag een grote kap in, met een grote zwarte mantel erbij.
We deden de hutkoffer dicht en gingen zo snel we konden naar beneden.
"Casper hoort erbij" hijgde ik, Josh knikte, "normaal was hij altijd aardig tegen me, maar vanochtend deed hij zo raar..."
"...omdat dat groepje gekken hem ook gek heeft gemaakt" maakte Angelique zijn zin af.
We bleven hangen in de leerlingenkamer, "vijf voor twaalf!" Riep ik uit.
We zuchtten in koor en renden de leerlingenkamer uit, het kasteel uit.
Op het terrein zag ik iemand vanuit Zweinsveld aankomen, samen met Perkamentus.
Het was Will!
Will was 17 en dus 4 jaar ouder dan ik, en iedereen zei dat ik op hem leek; dat vond ik super om te horen want Will was knap.
Perkamentus glimlachte, "Will mag deelnemen aan het dansbal van morgen, als hij een partner vindt van onze school" zei hij.
"Hoe lang blijf je Will?" Vroeg ik, "één week" antwoordde Will.
Perkamentus ging weg en liet ons achter.
"Dit is Josh, en dat is Angelique, jongens, dit is Will" stelde ik ze aan elkaar voor.
Na wat geschud met handen gingen we naar binnen, zowat alle vrouwelijke zesde- en zevendejaars kwamen kwijlend achter Will aan.
Will negeerde ze niet, maar knipoogde naar ze, waardoor ze allemaal haast leken te smelten.
We gingen naar de leerlingenkamer en Will legde zijn hutkoffer naast die van mij op de slaapzaal.
Ik, Josh en Angelique vertelden Will alles wat we wisten over het groepje, om niet steeds in de war te raken, noemden we het groepje; 'Zwarte Kunst-Club'
Will leek geïntreseerd, "Josh, dat meisje van je hé... Kelly... Is zij ook zo een lid daarvan?" Will sprak met een heel schattig accent.
"Ja" zei Angelique, "dat heb ik gezien"
Will knikte en zweeg.
"Maar jongens, ik moet nu een date vinden voor morgen" zei Will uiteindelijk.
"Wat zal dat moeilijk worden" zei Angelique met rollende ogen.
Will glimlachte naar haar, waardoor zijn witte tanden zichtbaar werden, en zelfs Angelique bloosde, maar gelukkig zag Josh dit niet.
Ik en mijn vrienden zagen Will de leerlingenkamer uitgaan, gevolgd door een zwerm meisjes.
We keken elkaar aan, en om de een of andere reden, moesten we keihard lachen.
[OOC] Bedankt voor de reacties! Ik vind het verhaal nu zelf ook spannend worden!