[AF] De Avonturen Van James Potter

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 10
1e Kerstdag

De volgende dag werd James wakker met allerlei cado's aan het voeteinde van zijn bed. Hij deed zijn bril op en zo te zien lag de rest nog te slapen.
Hij stapte uit bed en begon zijn cado's uit te pakken. Van zijn ouders kreeg hij een nieuwe set toverschaakstukken. Van Sirius een mes waarmee je alle sloten open kon krijgen (die hij ook voor Sirius had gekocht) Van Remus een boek: al het kattekwaad en hoe er mee om te gaan. 'Echt wat voor Maanling.' Zei James hardop terwijl hij verder ging met uitpakken.
Van Peter kreeg hij slobbers beste bubblegum (wat hij nu gebruikte in plaats van Lenny's plakkende kouwgom) En van Hagrid kreeg hij een kompas voor zijn bezem waar James hardstikke blij mee was.
Toen hij klaar was met zijn cado's te bewonderen ging hij zich aankleden. Ondertussen waren Sirius, Remus en Peter ook wakker geworden en pakte hun cado's ook uit.
Toen ook zij klaar waren met het uitpakken kleedde ze zich aan en gingen naar de grote zaal om te ontbijten. Er waren niet veel mensen. Sneep zat aan de tafel van Zwadderich snel zijn ontbijt op te eten en aan de tafel van Ravenklauw en Huffelpun zaten zo een 5 of 6 kinderen. Aan de tafel van Griffoendor zaten alleen zij.
'Ja we moeten wat nieuwe bjkopen als we in januari naar zweinsveld gaan.' Zei Sirius over hun voorraad toverfopspullen. 'We kunnen ook even wachten, we kunnen het gewoon houden bij toveren.' Zei James die geen zin had om zijn laatste galjoen te gebruiken.
'Oke is goed James.' Zei Sirius terug. 'Was het maar volle maan dan zouden we lekker kunnen rennen in de sneeuw.' Zei Sirius terwijl hij zuchtte.
'Ja jij zou dat wel willen Sluipvoet.' Zei Remus. 'We kunnen trouwens wel de weinige mensen die op school zijn bekogelen met sneeuwballen.' Zei James die dankzij hun weinige nog overgebleven fopspullen toch iets wilde beleven.
'We kunnen ook het kussengevecht vervolgen maar dan met sneeuw.' Zei Remus. Sirius en James keken elkaar aan stonden in een keer op en liepen naar buiten.
Al snel zaten ze in een sneeuwballengevecht Sirius en James tegen Peter en Remus. Toen ze dat zat waren kregen ze Remus zover dat ze zich in het verboden bos mochten veranderen in faunaten en gezellig gingen rondrennen.
'Remus kom op mijn rug zitten dan gaat Peter als mens op Sirius z'n rug en dan gaan we een wedstrijdje doen. Seinde James naar Remus. 'Jeetje Gaffel je hoeft niet zo naar me te blazen.' Zei Remus en James was helemaal vergeten dat mensen hem niet konden verstaan. Dus hij veranderde en herhaalde de zin.
'Ik zei dat jij op mijn rug gaat en Peter op Sirius z'n rug en dan doen we een wedstrijdje.'
Remus moest even twijfelen maar toen Peter op de rug van Sirius ging zitten was hij kennelijk over gehaald want hij liep naar James toe en ging op zijn rug zitten.

'Gaffel stop!' Schreeuwde Remus terwijl James op topsnelheid door het verboden bos rende. Maanling ik ben pas net op dreef.
Waarschijnlijk kon Remus daar een nee uit opmaken en zei: 'Alsjeblieft Gaffel.' Smeekte Remus.
James stopte en riep Sirius. Sluipvoet wacht even. James veranderde in een mens en zag dat een bleek van angste Peter van Sirius afstapte terwijl Sirius zelf ook stopte. Hij veranderde snel in een mens om naar James en Remus teo te gaan.
'Wat is er Maanling je klonk bang?' Zei Sirius met zijn gewoonlijke grijns. 'Ow Sluipvoet dat had je gehoopt.' Zei Remus terug terwoijl hij zich tot James wendde. 'Gaffel als ik zeg dat je moet stoppen stop je ook oke.' Zei Remus.
Op dat moment keerde hij zich om en kokhalsde. 'Phoe dat voelt een stuk beter.' Zei Remus toen hij zich had omgedraait naar zijn vrienden. 'Nou mooizo.' Zei Peter die weer was bijgetrokken.

Even later in de grote zaal...
'Ja ik heb ook zin om hem wat te doen.' Zei James onder het eten van kalkoen. 'Ik weet wel wat hoor, maar dan moeten we naar hem toe gaan.' Zei Sirius.
'Nou dat is gen problem er is nu niemand te zien.' Zei Remus die de zaal controleerde. Zo te zien zag Sneep dat en stond snel op met zijn hand om zijn toverstok geklemd. 'Petrificus totalus.' Sprak James over Sneep uit en viel plat op de grond. 'Ga je gang.' Zei hij en liep achter Sirius die was opgestaan en naar Sneep liep.
Sneep keek Sirius verwijtend en boos aan. 'Ah Secreetje ben je boos op me wat jammer nou.' Zei Sirius die om Sneep heen liep. 'Stormius delaptus.' Sprak Sirius over Sneep uit en uit het niets verscheen een wolk boven Sneep waar sneeuw uit viel.
Sirius pakte Sneep's toverstok op en sprak een tegenbezwering uit zodat hij weer kon lopen. 'Smerige...' Begon Sneep maar James viel hem in de rede. 'Ik zou die zin maar niet afmaken Secretus.'
En James hief zijn eigen toverstok op. 'Nou Secretus ik zou maar niet toveren als ik jou was.' Zei Sirius en deed Sneep's toverstok in de zak van zijn gewaad en klopte hem op zijn schouder. Met die woorden liep hij weg en zei onderweg tegen James: 'Gatver ik heb hem aangeraakt hoe krijg ik dat er ooit af?'

Die middag speelde ze een paar potjes toverschaak en knalpoker. Ze probeerde ook om een stukje te vliegen maar dat was onmogelijk omdat er net een sneeuwstorm was gekomen. 'S avonds gingen ze naar professor Anderling's lokaal om hun eerste straf te doen.

'Meneer Zwarts en Menner Pippeling als jullie de tafels schoon maken dan kunnen Potter en Lupos de prullenbak en papierbak legen.' 'En denk er aan geen magie gebruiken.' Zei professor Anderling terwijl ze achter haar bureau ging zitten en huiswerk ging nakijken.
'Gaffel nog bedankt dat je mij erbij hebt betrokken.' Zei Remus opeens toen hij met hem op weg was naar Vilders kantoor om de prullenbak en papierbak ervoor te zetten (wat hij dan zou legen)
'Nou graag gedaan Maanling, je moet maar zo denken het was het waard.' Zei James terug. 'Ja dat is waar Gaffel ik heb van Klemus gehoord dat hij de foto's in de vakantie gaat ontwikkelen en hier gaat proberen ze te vekopen.'
Toen James dat hoorde on hij zijn lachen echt niet meer inhouden en snel daarna volgde Remus.
Toen ze er eindelijk waren zette James de bak neer en viel er een propje uit. Hij raapte het op om erin terug te gooien, dat had hij waarschijnlijk ook gedaan als hij zijn naam er niet op had gezien.
Snel deed hij het propje in zijn zak zodat Remus het niet zou zien.

Nou Veel Leesplezier Wink

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 11
Het Geheim

Toen ze terug waren moesten ze Sirius en Peter nog verder helpen. Toen dat klaar was mochten ze weg en ze maakte daar snel gebruik van. 'Sluipvoet ik moet nog even naar de bibliotheek.' Zei James toen ze voorbijde biebliotheek liepen. 'O dan kom ik ook wel even mee.' Zei Sirius. 'O nee dat hoeft niet ik ben zo terug.' Zei ames terug en liep snel naar de deur van de bibliotheek voordat hij gevolgd zou worden.
Hij vond dit een prive zaak, voor zichtzelf alleen. Gelukkig was er niemand in de bibliotheek wat erg logisch was omdat het vakantie was. Hij ging naar een hoekje haalde het propje uit zijn zak en vouwde het open.

''Hoi Severus ik hoop dat je dit briefje alleen leest. Ik moet je na de vakantie spreken. Dan pakken we ze terug. Ik heb Pippeling gesproken. Potter en en mijn broer bekokstoven niks groots. Ik hoop dat je nog een fijne vakantie hebt. En kom niet naar ons toe dat valt op.
Regulus''

Wat had dat te betekenen. Dacht James. Was Peter een spion? Zijn gedachte werkten op topsnelheid, dat kon toch niet. En wat deed dit briefje in de bak?
Het werd James allemaal te veel. Wat waren Sirius broer en Sneep nu weer aan het bekokstoven? 'Laat ik maar naar de slaapzaal gaan voordat Sirius me mist.' Zei James hardop en ging opweg onder dezelfde vragen.
Toen hij op de slaapzaal aankwam liet hij het propje in zijn zak zitten.
'Daar zal niemand kijken.' Hij kleede zich om en viel in slaap.

De volgende dag was het in de grote zaal een komen en gaan van uilen. Eerst kreeg Remus een brulbrief (waar de hele zaal om in een deuk lag en Sneep een grijns op zijn gezicht kreeg waar hij later spijt van kreeg omdat hij een stuk appeltaart van Sirius in zijn gezicht kreeg gegooit) Peter kreeg ook een brief samen met een kerstkaart (iets wat dreuzels elkaar sturen) Sirius kreeg de ochtendprofeet en een brief van zijn ouders.
James kreeg zelf ook een brief van zijn ouders wat bijna een brulbrief was geworden.

Ohh James ik haal je nog eens van school. Ik hoop niet dat je nog meer flikt want dat word het een erg vervelende vakantie voor je. Hoe kan je zo gemeen zijn het is niet dat die jongen je hele familie verafschuwd heeft. Nog een fijn kerstfeest.
Je Moeder

'Nou geen hoi niks.' Zei James toen hij zijn brief had gelezen. 'Wat staat er in jouw brief Sluipvoet?' Vroeg Remus. 'Dezelfde onzin.' Zei Sirius en gaf de brief aan Remus die hem snel had doorgelezen.
'Laat eens kijken Maanling.' Vroeg James en Remus gaf de brief aan hem.

Hoi Sirius
Ik vind het erg ontverandwoordelijk van je wat je hebt gedaan. Je eigen soort aanvallen. Het is dan wel niet een uitblinker. Maar val liever een Griffoendor lastig. Je kan niet ontkennen waar je vandaan komt. Je broer daarin tegen is slim en verstandig. Neem eens een voorbeeld aan hem.
Groetjes Moeder

'Ik snap wat je bedoeld Sluipvoet, maar ze lijkt niet erg boos.' Viel James op. 'Gaffel geloof me het is een valstrik om me naar huis te lokken en kjou ouders zullen ook niet lng boos blijven je moeder schrijft tenminste wel vrolijk kerstfeest.' Zei Sirus die niet door wilde praten over zijn familie en maar met een ander onderwerp kwam.
'Nou Sluipvoet het is voornamelijk me moeder van me vader mag bijna alles.'
Op dat moment verliet Sneep rustig de zaal. Nu hij wist dat hij en Peter onder een hoedje speelden moest hij ervoor zorgen dat ze geen contact met elkaar hadden. Het was James niet eerder opgevallen maar soms was Peter ineens lang weg als hij zei dat hij naar de wc moest of een boek vergeten was.
En zoals verwacht zei Peter: 'Ik moet even naar de wc toe.' Peter stond al op maar James was hem te snel af. 'Ja Wormstaart ik denk dat ik ook even moet.'
De grijs op Peter's gezicht leek te versmelten voor de zon maar hield zich na een paar seconden weer stand. 'Ja ik kom ook wel even mee.' Zei Sirius. 'Nou dan kunnen we beter met z'n alle gaan.' Zei Remus en liepen weg. Gelukt dacht James

'Maanling kan ik je even spreken.' Vroeg James toen ze later die dag toen Peter en Sirius aan het toverschaken waren. 'Geen stiekeme dingen doen he.' Zei Sirius plagend. 'Sluipvoet ik zou niet durven.' Zei James terug terwijl hij en Remus naar de slaapzaal liepen om te praten.
'Maanling dit mag je niet aan Sluipvoet laten zien en vertellen en al helemaal iet aan Wormstaart.'
Voordat Remus ook maar iets kon zeggen pakte James het briefje en gaf het aan hem. Remus las het met grote ogen door en gaf het toen snel weer aan James terug.
'Gaffel we doen alsof die brief niet bestaat.' 'We vertellen het Sluipvoet pas als de nood hoog is want hij zou er inderdaad een drama van maken Sluipvoet kennende.' 'En wat Wormstaart betreft we laten hem niet alleen.' Zei Remus snel zodat James af en toe de woorden aan elkaar moest plakken. 'Oke Maanling afgesproken.'

De weken daarna ging het vrij goed Remus hield Peter overdag goed in de gaten en 's nachts was het meestal James z'n beurt. Het lukte ook vrij goed om het geheim voor Sirius te houden al was het voor James best moeilijk om tegen zijn beste vriend te liegen. Uiteindelijk was het Zaterdag 26 Januari en tijd om naar zweinsveld te gaan.

'Hmm de smaak van boterbier is verukkelijk.' Zei Sirius toen ze allevier in de zweinskop zaten aan het boterbier. 'Zeker Sluipvoet.' Zei James meegenietend. 'Zullen we zo onze fopvoorraad bijvullen?' Zei Sirius die uit de trans was ontwaakt. 'Sluipvoet ik heb geen geld meer.' Zei James hem eraan herinnerend. 'O ja nou je mag wel wat van mij hebben.' 'Sluipvoet ik hoef je geld niet.' Zei James. 'Kom dan gaan we daar gewoon even kijken.' Zei James maar om Sirius niet in de verleiding te brengen het in zijn hand te duwen.
Snel slokte ze hun boterbier op en gingen naar hun favorite winkel.
'He zo te zien mag lenny's plakkende kouwgom niet meer verkocht worden.' Zei James en wees op een paar tovenaars die dichte dozen ervan meenamen. 'Kom dan gaan we kijken.' Zei Sirius en rende naar de winkel. En inderdaad stond er een bordje 'product mag niet meer verkocht worden'.
Dus ze kochten de gebruikelijke spullen tot James wat opviel. 'Lenny houd zich nu aan wat veiliger snoep.' Zei James en wees op een snoepje genaamd: Lenny's altijd smakende lollies. 'Nou laten we er daarvan ook maar een paar meenemen.' Zei Sirius en pakte er een paar.
Toen ze weer naar buiten liepen zagen ze een paar eersteklassertjes staan te praten en te wijzen.
'Madame kruimelaar zegt dat het daar spookt ze hoort vaak geluiden daarbinnen en het staat al jaren leeg.' Zei een mollig meisje tegen haar ook mollige vriendin. 'Ja dat heb ik ook gehoord. Zei een meisje met blond haar die er ook bij stond.
'Kom.' Fluisterde Sirius en liep naar de kinderen toe en James volgde maar met Remus en Peter achter zich aan. Sirius leunde op het hek en wendde zich op het blonde meisje.
'Weet je wat ik heb gehoord dat daar een weerwolf rondloopt met zijn vrienden.' De eersteklassertjes keken hem bang aan en hij herinnerde zich dat mensen nog steeds dachten dat zij die stomme grappen hadden uitgehaald.
James keek toen naar Remus die rood werd James kon alleen niet zien of het van woede of schaamte was. De eersteklassertjes schuivelde snel weg terwijl James ook ook tegen het hek aan ging leunen. 'He dat doet me goed om eersteklassertjes te pesten.' Zei Sirius. 'Ja maar hou mij er voortaan buiten graag.' Zei Remus op zijn beurt die nog steeds rood was. Ze besloten om terug te gaan naar het kasteel om wat Remus zei 'huiswerk te maken.' Al wist James zeker dat het daar niet van zou komen met Sirius naast je en de Sluipwegwijzer in je hutkoffer.

reacties plies Very Happy

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 12
Geiheim ontdekt?

De maanden daarna gingen langzaam voorbij omdat het vaak regende dus weinig te beleven viel. James en Sirius gingen trouwens nog wel door met hun grappen (vooral op Sneep) totdat Remus aankondigde dat de examens over anderhalve maanden begonnen. James had echter geen tijd om te leren (alsof hij dat anders wel deed) en moest zijn tijd op het zwerkbalveld uitzitten. Niet dat hij dat erg vond maar over een week begon de finalewedstrijd Ravenklauw tegen Griffoendor. Het was begin mei.

'Ja Sluipvoet ik moet elke dag trainen.' Zei James in de leerlingenkamer van Griffoendor. 'Oke, heb je nog wel tijd voor grappen?' Vroeg Sirius voor de zekerheid. 'Sluipvoet natuurlijk heb ik tijd voor grappen.' Zei James geschokt. Hoe kon Sirius nou denken dat hij geen tijd had voor grappen. 'Nou mooizo Gaffel zo ken ik je weer.' Zei Sirius terug en schreef wat op een stuk perkament.
'Maar je komt toch wel mee naar de training?' Vroeg James. 'Natuurlijk Gaffel.' Zei Sirius terug en schreef weer wat op zijn perkament. 'Sirius wat ben je aan het schrijven?' Vroeg James toen hij niks meer wist te zeggen en toch het gesprek voort wilde zetten.
'Ehm James hij is voor Naomy.' Zei Sirius en kreeg een kleur. 'Oeh Sluipvoet, he maar je zit bij haar op school waarvoor schrijf je dan een brief?' Zei James weer helemaal in de werkelijkheid. 'Nou ik wil meer met jou Maanling en Wormstaart omgaan.' Zei Sirius en schreef weer wat op.
'Nou kom je dan gaan we alvast op het zwerkbalveld oefenen.' Dat hoefde James geen twee keer te zeggen want Sirius bergde zijn perkament op en liep snel achter James aan.

'Gaffel ik ga misschien volgend jaar auditie doen om drijver te worden gregorusBleker gaat volgend jaar van school.' Zei Sirius toen ze naar het zwerkbalveld liepen. 'Ja Sluipvoet goed idee.' Zei James die een blije gedachte kreeg dat zijn beste vriend in het zwerkbalteam van Griffoendor werd opgenomen.
Ze oefende nog even verder totdat de rest van het team arriveerde. 'Nou Sirius ik zie je dan weer in de leerlingenkamer he.' Zei James en nam afscheid van Sirius. 'Zwarts we komen een drijver te kort wil jij invallen?' Net toen Sirius zich had omgedraaid draaide hij weer terug.
'Chris bij mij ben je goed stop maar met zoeken.' James lachte mar hij wist dat Sirius blij was met zijn (inval)plekje in het team. Helaas had Sirius geen talent al durfde James dat niet te zeggen en de andere leden van het team zo te zien ook niet.
Hij sloeg de beukers steeds mis en sloeg zelfs in iemands gezicht die met spoed naar de ziekenzaal werd gebracht. Toen Chris dat merkte besloot hij er maar een korte training van te maken en ging James zich snel omkleden.

'Gaffel, ik was barslecht he?' Vroeg Sirius na afloop. 'Sluipvoet oefening baart kunst.' Zei James maar een beetje om het antwoord heen draaiend. Waarschijnlijk merkte Sirius dat ook en ei toen:'Gaffel draai er niet omheen.' Toen moest James wel de waarheid vertellen.
'Nou Sluipvoet je was niet de beste maar ik heb wel eens slechter gezien.'
'Sluipvoet, Gaffel we hebben goed en slecht nieuws!' Riep Peter toen ze net binnen waren gekomen en snel naar hen toe kwam met Remus er op zijn gemak achteraan lopend.
'Nou vertel Wormstaart, begin maar met het goede nieuws.' Vroeg Sirius benieuwd.
'Het goede nieuws is dat Secreetje op de ziekenzaal ligt.' Zei Remus de antwoord gaf. James en Siriuskregen een blik op hun gezicht alsof ze minister van toverkunst waren geworden maar toch vroeg James het slechte nieuws.
'En het slechte?' 'Nou nu kunnen we geen grappen meer uithalen.' Zei Peter enthousiast. 'Wormstaart 'wij' halen de grappen uit.' Zei Sirius op hem en James wijzend. 'En 'jij' speelt maar een bijrol.' Het was of Peter in het gezicht geslagen werd en zijn gezicht stond op half 6.
'Nou oke wel een grotere rol dan Maanling.' Voegde James er aan toe toen het gezicht van Peter in en in triest was. Hij burde weer iets op maar bleef toch die middag op de achtergrond.
'Ik verveel me.' Zei Sirius in de leerlingenkamer en ging met zijn hoofd op de tafel leggen. 'Maak je huiswerk dan af Sluipvoet.' Zei Remus die zijn eigen huiswerk aan het maken was.
'Maanling je zit zo vaak aan je huiswerk krijg je het nooit af?' Vroeg James die zich ook verveelde en naar achter ging zitten. 'Ik ben aan het voorwerken Gaffel zodat ik de dagen daarna niks meer te doen heb en nu met het examen voor de deur.'
'Ja, ja Maanling hou alsjebliefd op.' Zei Sirius en ging net als James achteruit zitten. 'Sluipvoet ik weet wat.' Riep James ineens. 'We kunnen Secretus een bezoekje geven.' 'En hoe wil je dat gaan doeg Gaffel aankloppen en zeggen: Madame Plijster ik wil secretus zien.' Zei Remus en deed zijn boek dicht. 'Nee Maanling ik weet wat beters.

'Au Sluipvoet kijk uit dat was mijn teen.' Zei Remus vanonder de ontzichtbaarheidsmantel. 'Stil nou dadelijk komt Vilder.' Zei James en hield de ontzichtbaarheidsmantel dicht.
'Vilder is op de zevende verdieping en meneer Norks op de derde verdieping.' Zei Peter die op de Sluipwegwijzer keek. 'En...' Vervolgde hij maar werd door Remus gestoord. 'Sluipvoet ik zei toch kijk uit.' Schreeuwde Remus nu.
'Goh ik kan merken dat het morgen volle maan is.' Remus was gelijk stil en James kon zweren dat Remus knalrood werd.
'Nou we zijn er laten we naar binnen gaan.' Zei James en Sirius opende de deur met een alahomora spreuk.
Ze gingen naar binnen en zagen Sneep meteen leggen. Hij lag te slapen en en had verband om zijn hoofd zodat zijn haren niet te zien waren. 'Hij kan moeilijk nog lelijker worden.' Zei James om een leuke opmerking te maken.
Ze liepen naar hem toe en Sirius ging onder de ontzichtbaarheidsmantel vandaan. Hij was net bezig om jeukpoeder in het gewaad van zijn niet gevreesde vijand toen Peter iets zei.
'Jongens Sirius z'n broer komt er aan.' Op dat moment ging de deur open en James deed vliegensvlug de ontzichtbaarheidsmantel om zichzelf en zijn vrienden heen.
Maar Sirius stond te ver weg en vloog gelukkig vliegensvlug onder het bed en veranderde daar in een wolfhond.
Toen hij naar Remus keek gaf Remus hem een ik-zei-toch-dat-we-bijna-betrapt-zouden-worden blik toe en toen ging hun volle aandacht naar de broer van Sirius die naar Sneep toe liep. 'He lelijke slaper word wakker.' Meteen deed Sneep zijn ogen open.
Eerst dacht James dat hij helemaal niet had geslapen maar dat iedee haalde hij later snel uit zijn hoofd.
'Je wilde me spreken, ik ben niet voor niks in het holst van de nacht hier naartoe gelopen met de kans betrapt te worden.' Zei Regulus zo te zien was hij Sneep meer gaan haten.
'Ik wou alleen zeggen dat ik heb gelezen dat ze het weten en jij moet hem waaschuwen daarvoor.' Zei Sneep en keek Regulus doordringend aan.
'Het is dat we je nodig hebben dwaas.' Had ik niet gezecht dat ze het onder geen omstandigheid mogen weten.' Zei Regulus grof. 'Ja en daarvoor had ik je geschreven.'
Zo te zien zat Regulus na te denken en ineens draide hij zich met een ruk om en liep de ziekenzaal uit.
James, Remus en Peter besloten ook maar weg te gaan Sneep was nu toch wakker en het zou zo te zien een tijd duren voordat hij weer in slaap viel. Ze wachtte bij de deur van de ziekenzaal totdat Sirius naar buiten kwam die er niet lang over deed. Hij veranderde zich en ging snel onder de ontzichtbaarheidsmantel.
'Zou het over ons gaan?' Begon hij meteen. 'Ehm ik zal niet weten waarvoor.' Zei James meteen maar Sirius kon merken dat hij loog. 'Ik bedoel wat moeten wij over hun te weten zijn gekomen.' Vervolgde hij. De rest van de weg waren ze stil omdat ze Vilder tegen kwamen (die ze flink lieten schrikken)
'James laat mij de ontzichtbaarheidsmantel maar opvouwen.' James vond het vrij raar van Sirius maar liet het hem toch doen. Hij deed er vrij lang over om hem in zijn hutkoffer te leggen en hij kwam er met een propje uit waar de cruciale informatie opstond. Remus zag dat ook en liep Snel naar James toe. 'Wat is dit voor raar briefje Gaffel ik kon me niet herinneren dat jij je post zo bewaarde.

haha lkkr spannend aan het einde reacties graag Very Happy

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 13
Geheim Ontravelt

'Ehm geef maar Sluipvoet dat was een brief van mijn neefje weet je nog wel.' Maar het was al te laat Sirius opende het briefje. 'Er staat niks op Gaffel.' Zei Sirius toen James dacht dat hij nu de volle laag van hem zou krijgen.
'O nee, o nee dat was ook zo dat was een testperkament.' Zei James met een grote glimlach en keek naar Remus die knipoogde. Nu griste James het papiertje uit Sirius zijn handen en keek ewr zelf even op. Er stond echt niks op.
Hij vouwde het op en deed het terug in zijn hutkoffer. Hij kleedde zich aan en ging slapen.

De volgende ochtend werd hij wakker en hij kleede zich snel aan. Hij zag dat Peter niet in zijn bed lag. Sirius en Remus lagen nog op een oor dus besloot James maar om zelf op onderzoek uit te gaan. Hij pakte de Sluipwegwijzer en ontzichtbaarheidsmantel uit zijn hutkoffer en ging opweg.
Hij zag op de sluipwegwijzer twee voetstapjes van Peter en de broer van Sirius voor de bibliotheek.
'En jij wilt zelf een streek uithalen zonder mij.' Als James niet klaar wakker was geweest had hij waarschijnlijk een hardverlamming gehad want Sirius tikte hem op zijn schouder.
'Ehm Sirius ik wilde net naar de grote zaal gaan.' En James schuifde de Sluipwegwijzer onder de dekens van zijn onopgemakte bed. 'Ik ga alvast Sirius.' Hij deed de Ontzichtbaarheidsmantel in zijn tas.
'Oke Gaffel.' Zei Sirius mar James hoorde in zijn stem dat hij hem niet vertrouwde.
Toen hij op de gang stond deed hij zijn ontzichtbaarheidsmantel om en ging vliegensvlug naar de bibliotheek. James hoefde echter niet dichtbij te staan om te horen wat ze zeiden.
'Hoe kunnen ze het dan weten.' Schreeuwde een stem van Regulus Zwarts over de vierde verdieping. 'Ik weet het niet maar ik denk dat je broer het nog niet weet.' Zei een zachtere stem van Peter.
'Oomdat aalleen James en Rremus bij me iiin de bbuurt blijven.' Vervolgde Peter en stotterde omdat hij bang werd. 'En zorg evoor dat, dat zo blijft mijn broer kennende wilt hij wraak. 'Ooke.' Zei Peter en ging terug naar de leerlingenkamer.
James volgde hem en toen hij hem bijna in gehaald had kwam hij onder de ontzichtbaarheidsmantel vandaan en stopte Peter. 'Leg me nou in merlijnsnaam uit waar jij mee bezig bent?' Zei James om geen smoesjes van Peter an te horen.
'Ehm Ggaffel iik wilde het nniet zze dwwongen me.' Stotterde Peter James stond net op het moment om wat te zeggen maar voor de tweede keer die ochtend schrok hij zich een ongeluk en weer door dezelfde persoon.
'Goedenmorgen Peter jij bent ook vroeg op de been.' Zo te horen was Sirius in een vrolijke ochtendbui en James besloot hem dat maar te vragen om niet over Peter te hoeven praten.
'Zo Sluipvoet wat ben jij vandaag vrolijk.' 'Gaffel vind je het gek we gaan vandaag een zwerkbalwedstrijd winnen.' Antwoorde Sirius.
Ze waren net gaan lopen naar de grote zaal maar toen Sirius dat zei stond hij abdrupt stil. Hoe kon hij vergeten dat hij vandaag een wedstrijd te winnen had, hij had er de hele week voor getraint.
'Gaffel je gaat me niet vertellen dat je het vergeten bent.' Zei Sirius toen ze weer gingen lopen.
'Nee Sluipvoet ik lijd alleen aan geheugenverlies.' Zei James. Het kwam allemaal door Peter en dat gedoe, hij piekerde er te veel over.
'Ow haha dat dacht ik al.' Ze zaten in de grote zaal die al aardig vol was voor de zaterdag. Toen Remus binnen kwam lopen.
'Hey, Gaffel ben je klaar om Ravenklauw een poepie te laten ruiken?' James moest moeite doen m zijn lachen in te houden want Remus had een rode hoed op met een leeuw. Hij voelde vast de blik van zijn vrienden naar zijnhoed glijden en zei: 'O als ik hem aantik gaat hij brullen.
'Maanling...' Begon James maar het was al te laat de leeuw brilde keihard in James zijn gezicht waardoor zijn haar nog meer in de war zat dan ooit.
'Bedankt voor de aanmoedeging Maanling.' Zei James om maar iets positiefs te zeggen.
De gehele grote zaal keek hen aan en sommige lachte zelfs dus Remus besloot maar snel te gaan zitten en wat te eten.

'Savel gooit naar Box en Box gaait naar niemand opgevangen door...' Er klonk een au en ah door het veld want Karrit Bell was geraakt door een beuker en viel met bloedend hoofd op de grond.
James schrok. 'Ik moet Snel de snaai vinden.' Zei hij hardop. Hij keek rond maar zag niks. Opeens zag hij de zoeker van Ravenklauw naar beneden duiken. James was aan de andere kant van het veld maar had de zoeker Vrendy snel ingehaald.
Toen hij voor zich keek was er geen snaai te zien. Een val dacht James. Hij keek nu naar de zoeker van Ravenklauw en die trok op. James keek voor zich om ook op te trekken. 'Oeh.' Klonk over het veld want James was op het nippertje ontsnapt aan een beuker een een doelpaal die in de weg stond.
Goh dat heb ik ook weer overleeft dacht James bij zichzelf. Hij keek naar de tribune en zag zijn vrienden luid juichen. Hij hoorde zelfs de hoed van Remus brullen.
Het was die dag bewolkt maar droog en net toeg James wat zag vonkelen kwam er een druppel regen.
Zoals bijna elke speler keek hij om zich heen en toen hij weer terug naar zijn oude punt keek was de snaai er vandoor. Hij maakte snel van het moment gebruik om zijn gewone bril af te doen en zijn bril die water afstootte op te zetten.
Aan het begin van het schooljaar had hij die bril gekocht toen hij met zijn vrienden op de wegisweg was.
'Het gaat regenen dat gaat knap lastig worden.' Zei Leontien Jordaan overbodig. James zocht verder naar de snaai er was geen teken van te zien. Hij hield ook de zoeker van Ravenklauw in de gaten. Maar die bleef ook zoken naar de ontvindbare snaai.
'En Vloty gooit naar Tijger en geraakt door een beuker en behendig opgevangen door Grotsing die gooit naar Bell en Ja!!!' '70-50 Voor Griffoendor.
Opeens zag James wat glinsteren vlakbij de doelpalen van Ravenklauw. Zo te zien had Vrendy het niet gezien. James sprintte erop af. Het werd doodstil op het veld. James vermoedde zelfs dat de spelers op het veld staakten. Ze vlogen op gelijke hoogte.
'Kom op.' Spoorde hij zijn bezem aan. Het werkte hij ging stukken harder en hij ad de snaai in zijn handen, hij remde af en vloog een rondje over het veld met de snaai triomfantelijk in de lucht gehouden.
Alle afdelingen kwamen het veld op om hem te feliciteren en natuurlijk waren Remus, Sirius en Peter de eersten.
'Gaffel je hebt de zwerkbalcup gewonnen.' Schreeuwde Sirius die zo te zien door het dolle heen was. Chris kreeg als eerste de beker maar gaf hem snel aan James.
'Zonder deze knappe zoeker was het nooit gelukt de zwerkbalcup te bemachtigen.' James kreeg de beker en hield hem net zoals de snaai triomfantelijk in de lucht. Dit was misschien wel de mooiste dag van zijn leven. Nee niet misschien dit was de mooiste dag van zijn leven.

'Haha je moest de gezichten van die Ravenklauwers zien het leken wel Zwadderaars.' Lachte Sirius 's Avonds in de leerlingenkamer. 'Beste Sluipvoet dit is de eerste keer dat het zo uitbundig is.'
Toen ze vorig jaar hadden gewonnen was de beker in de schoolprijzenkast geplaatst met naam en al. Dit jaar mocht hij zijn beker houden.
'Ik ga nog wat boerbier uit de keukens halen.' Zei Sirius die hikte. 'Ow Sluipvoet mag ik mee.' Smeekte Peter. Hij zou vast en zeker met iemand gaan praten. Dacht James dus hij besloot maar tegen Sirius te zeggen: Hou hem goed in het oog Sluipvoet dadelijk verdwaald hij nog.' Dit was het moment om met Remus te praten over wat er vanmorgen gebeurd was.
Maanling ik moet je wat vertellen.' En James vertelde het hele verhaal wat er vanochtend gebeurd was. 'Moeten we het hem zeggen?' Vroeg James.
'Ja Gaffel maar laten we tot het beste moment wachten hij is nu in zo een goede bui dat wil ik niet bederven.' Zei Remus. Precies op dat moment kwam Sirius terug met 3 blikjes boterbier. En hij gooide er 2 naar Remus en James die het net opvingen.
'Ik wil niet vervelend doen maar we moeten zo naar het krijsende krot om acht uur gaat de zon onder.' Zei Remus. 'Waar is Peter eigenlijk?' Viel James op. 'Die wou even naar de wc, we kunnen hem daar wel even opwachten.
Zei Sirius die zijn laatte slok opfronk en met een ruk opstond. Remus Keek James aan en James keek terug. 'Sirius we moeten je wat vertellen.' Zei Remus. 'Of eigenlijk laten lezen.'
Verbeterde James hem. Nadat Sirius bijna achter Peter's geheim was gekomen hadden ze bedacht dat Remus het briefje beter bij hem kon houden omdat Sirius vaker met James omging dan met hem. Remus pakte het briefje uit zijn mompelde: 'Onthul je geheim.' En gaf het aan Sirius.
Die begon het te lezen en zijn gezicht betrok. 'Ik heb ze vanochtend ook gezien toen hadden ze het erover dat jij het absoluut niet mocht weten.' Zei James om alles uit te leggen.
'En hoe lang weten jullie dit al?' Vroeg Sirius. 'Ehm nou al een tijdje maar we wilde het niet vertellen omdat je anders wraak wilde nemen enzo.' Zei Remus Langzaam en twijfelend maar naarmate hij meer woorden zei kwam het gemakkelijker over zijn mond.
'Dus jullie zien me als een wraaknemende machine.' Hij stond op. 'Ik ga vanavond niet.' Mompelde hij nog en liep toen naar de leerlingenkamer. James keek hem twijfelend aan.
Weigeren om geen kattekwaad uit te halen, om geen geheime dingen te doen. Dat was niks voor Sirius. Wat moest hij doen, hij wilde het liefst achter Sirius aanrennen maar hij kon ook Remus niet in de steek laten. Remus zag dat waarschijnlijk ook en zei: 'Gaffel ga maar, ik ga alleen met Peter als ik dat volhou ga achter hem aam.'
James bedacht zich geen twee keer en rende (voor zover dat kon want de leerlingenkmer stond vol met feestvierende mensen) naar de slaapzaal. Hij deed de deur open, James schrok.

Wat zou der nou gebeuren Twisted Evil

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 14
Vergeten En Vergeven

'Sluipvoet!' Schreeuwde James. Sirius lag stuiptrekkend op de grond naar niks en niemand luisterend. Hulp, hij moest hulp halen. Net toen hij zijn hand op de deurklepel had gelegt stopte het.
'James help me even.' Vroeg Sirius en hij hielp Sirius overeind. Het is wel erg serieus als hij hem bij zijn voorbnaam noemde.
Hij hielp hem te staan maar dat was en onverstandig idee want hij zakte meteen weer in. James hielp hem weer omhoog en zette hem dit keer op zijn bed.
James ging aan de rand van het bed zitten en begon met ondervragen.
'Sluipvoet wat is dit allemaal?' 'Gaffel ik ben niet de enige die niet eerlijk is geweest.' 'Sluipvoet het spijt me dat we het niet hebben gezecht we weten dat je gevoelig bent als het over je familie gaat en we wilden dat er niks gebeurde dus neem ons niet kwalijk alsjeblieft we deden het voor ons eigen bestwil...' Zei James in een hele zin totdat Sirius hem stopte.
'Gaffel het geeft niet, het spijt me ook dat ik net zo raar deed, maar zoals je al zei ik ben gevoelig als het over die familie van me gaat.'
Een tijdje lang keken ze elkaar aan en wendde ze hun blikken af.
'Sluipvoet waat heb jij voor ons geheim gehouden?' Sirius zuchtte maar begon te vertellen.
'Nou toen ik werd geboren is er een eeuwige bezwering over mij en me broer uitgesproken. Als Regulus pijn hebt voel ik dat en als ik pijn heb voelt mijn broer dat. Zodat we elkaar kunnen redden. Een paar jaar later bleek dat we het niet met elkaar konden vinden en begonnen we onszelf pijn te den om elkaar te pesten.' Sirius stopte even maar ging toen weer verder.
'Later had onze moeder ons dat verboden en het was het moeilijk te zeggen of iemand wat deed als iemand pijn had. En de spreuk doet het nog tot op de dag van vandaag.' Zei Sirius en wreef pijnlijk over zijn maag.
James was stil hij had veel verwacht maar dit niet.
'Nou ben ik even blij dat ik geen broer heb.' Zei James. Sirius lachte even.
'Ik denk dat hij dit ook weer expres heeft gedaan.' Zei Sirius. 'Nou wat gaan we er tegen doen?' Vroeg James. 'Jij wilt toch altijd wraak.' 'Ja we richten een spreuk op mij zodat mijn broer pijn heeft. 'Exp...' James griste snel de toverstok uit Sirius zijn handen en zei :'Sluipvoet niet dat, we gaan wraak op de ouderwetse manier nemen.'
James kreeg een enge blik in zijn ogen en Sirius ook.
Omdat Remus en Peter al in het krijsende trok waren konden James en Sirius er niet meer in dus bleven ze op de slaapzaal (want de benen van Sirius gingen moeizaam)
'Dus wat gaan we nu met Wormstaart doen?' Vroeg James. 'Gaffel we gaan een ontmoeting regelen tussen mijn broer en Peter.' 'En wat wil je dan zeggen kom vanavond naar de derde verdieping want Wormstaart wil je spreken?' Vroeg James verbaasd.
'Nee ik heb een veer waarmee ik ieders handschrift mee kan veranderen en zo schrijven we hem een brief.'
Verder die avond gingen ze praten over de zwerkbalwedstrijd van die dag en hun blikken gingen regelmatig naar de glimmende beker op James zijn nachtkastje. Na zo een ruzie was het toch vrij gezellig in de slaapzaal. Klemus lag al snurkend op zijn bed terwijl de bedden van Peter en Remus onbeslapen bleven.
Ze besloten om knalpoker te gaan spelen wat niet al te slim was omdat Klemus steeds wakker werd en in slaap kukkelde. Rond een uur op twaalf begon het ook in de leerlingenkamer stil te worden en besloten Sirius en James om ook maar eens naar bed te gaan.

James deed zijn ogen open. Het was die dag mooi weer zo te horen. Hij deed zijn bril op en keek rond. Klemus, Remus en Peter lagen nog te slapen. Sirius was al weg. Waarschijnlijk de brief aan het wegbrengen. Dacht James.
Hij kleedde zich snel aan en kwam binnen in een bijna uitgestorven leerlingenkamer. Er brandde een vrolijk vuurje in de haard en in de beste foetuil zal Lily. Verder in de leerlingenkamer zaten nog wat zevende jaars schatte James in.
James liep naar Lily en ging in de foetuil naast haar zitten. Ze zat haar huiswerk van gedaanteverwisselingen te maken en keek niet op of om toen hij naast haar kwam zitten.
'Een faunaat kan zijn medefaunaten wel verstaan hoor.' Corrigeerde James haar toen hij haar werk zat te lezen.
'Ik heb geen hulp van jou nodig Potter.' Snauwde Lily en keek hem aan met haar nu boze prachtige smarachtgroene ogen aan. James verdronk er zowat in maar hrstelde zich snel.
'Ik wilde alleen maar helpen.' Zei James. 'Nou zoals ik net al zei ik hoef jouw hulp niet.' De tweede keer kwam het harde aan dan de eerste keer maar ze zette het wel op haar perkament.
'Ehm Ev... Lily wil je volgend weekend met me naar Zweinsveld gaan?' Het was eruit voordat James er erg in had.
Lily keek hem aan even dacht hij dat ze ja zou zeggen maar haalde dat snel uit zijn hoofd toen hij het andwoord hoorde.
'Nooit Potter, nooit met zo een arrogant imand als jouw.' Snel rolde ze haar perkament op pakte haar boek in en ging naar haar leerlingenkamer.
Het was alsof hij een klap in zijn gezicht had gekregen. Het vuurtje in de haard was een stuk minder vrolijk. Hij zat daar enkele minuten voor zich uit te staren totdat het wat drukker werd in de leerlingenkamer. Remus en Peter waren onderhand wakker geworden en hadden bijgepraat met soms grote hinds om Peter heen omdat hij er zelf bijzat.
Ook niet veel later ging het portretgat open en kwam Sirius binnen.
'James ik...' Hij stopte even toen hij Peter zag zitten.
'Ik heb mestbommen voor in de vakantie besteld.' Vervolgde hij. 'Oke mooizo.' Zei James om mee te doen.

Die middag was het heerlijk weer buiten. Ze besloten om buiten wat te gaan leren voo hun examen onder hun favorite boom. Meer kinderen besloten dat te doen want het was vrij druk buiten. Er scheen een vel zonnetje met wat stapelwolkjes maar uit niks bleek dat het zou gaan regenen. De meeste kinderen zaten met een boek om te leren want de examens begonnen over een maand al. Hij keek naar Sirius die zat op zijn gemak verweer tegen de zwarte kunsten door te bladeren. Dat was de eerste keer dat hij echt zat te leren voor een examen. James lachte binnensmonds.
'Potter wat heb ik nou gehoord?' Hoorde James iemand vragen hij stond op en achter hem Stonden 5 derdejaars meisjes zo te zien uit Ravenklauw.
'Dat hangt er vanaf wat je gehoord hebt.' Zei Sirius en stond ook op.
Het meisje die het had gevraagt had lang zwart haar en kille grijze ogen.
'Ik heb gehoord dat je evers mee uit hebt gevraagd.'
Zo te zien wilde het meisje het niet weten om hem uit te lachen maar uit nieuwschierigheid.
'Ja, dat klop ja.' Toen hij die woorden had gezecht ging er een schok door het groepje heen en begonnen sommige meisjes te fluisteren.
'Ik ben Aaliha Klok.' Zei ze maar toen niemand reageerde ging ze verder.
'Maar James waarvoor ga je niet met mij uit volgend weekend?' James grijnsde. Hij zou nooit met iemand anders dan Lily uit willen. In de eerste toen hij met Molly had gehad een vriendin van Lily had ze hem later keihard gedumpt.
'Nou omdat ik al een afspraak heb.' Zei James. De meisjes reageerde weer als een schok en begonnen weer te fluisteren.
'En jij dan Sirius?' Vroeg ze. Zo te zien zou en moest ze met iemand uit gaan. '
Ik heb ook al een afspraak.' Zei hij. 'Met wie hebben jullie dan een afspraak?' Vroeg Ze, James kon zien dat ze vastberaden was om daar achter te komen.
'Ik ga al met Sirius, Remus en Peter naar Zweinsveld toe.' Zei James rustig en zag het gezicht van Aaliha langzaam rood worden.
'Dat klopt Gaffel, jij mag dan wel het populairste meisje van Ravenklauw wezen maar beloofd is beloofd en een belofte breek je niet toch Maanling?' 'Ja dat klopt Sluipvoet.' Zei Remus vanuit zijn boek van oude runnen zonder op of om te kijken.
Het hoofd van Aaliha werd nog rooier en stampvoetend liep ze weg maar haar fluisterende vriendinnen achter haar aan.
'Zo dat hebben we ook weer gehad he Sluipvoet?' Vroeg James en ze gingen weer zitten. 'Ja, zeker. Ik heb gehoord dat ze jongens gebruikt.' Zei Sirius.
'Misschien kunnen we haar terug pakken?' Stelde James voor. 'Nee, geen arme meisjes treiteren.' Zei Sirius gedicideerd.
'Maar we treiteren zo vaak meisjes.' Zei James er tegenin.
'Ik zei arme meisjes Gaffel geen gewone.' James en Sirius lachte.
'Maar misschien kunnen we wel wat verzinnen volgend jaar.' Zei Sirius.
'Waarvoor volgend jaar?' Vroeg James. 'Nou omdat ik met jullie naar Zweinsveld wil.' Zei Sirius terug alsof hij iets aan en baby uitlegde.
'Dat is zo Sluipvoet.' Zei James.

Het leek die middag warmer te zijn geworden. James en Sirius hadden hun boeken weggedaan en de Sluipwegwijzer gepakt. Voor het eerst leek het hem op te vallen hoe veel meisjes naar hen keken.
'Sluipvoet Secreetje komt naar buiten zullen we hem weer in het water gooien?' Vroeg James.
'Nee dat is onorgineel.' Sirius en James dachten diep na terwij Sneep zo ver mogelijk bij het water vandaag ging zitten toen hij hen zag.
'Ik weet wat.' Zei James plots. 'Kom.' En samen liepen ze naar Sneep met Peter achter zich aan en Remus bleef zitten waar hij zat terwijl hij op alle nuttelose boeken paste en er zelf een zat te lezen.
'Zo Secretus wat hebben wij elkaar een tijd niet gezien.' Zei Sirius en zijn hand gleed in zijn zak. Sneep was alert en pakte ook snel zijn eigen stok.
'Expeliarmus.' Sirius was altijd het snels van iedereen met een staf trekken en hij ving handig Sneep's nogal lange toverstok op.
'Tarantallegra.' Zei James en Sneep begon maaiende bewegingen met zijn voeten te maken.
Ze hadden het al eerder laten dansen maar dit was een grappiger gezicht. Snel kwamen er kinderen omheen staan.
'Ehm mensen aan de waterkant maak plaats.' Zei James hij had een heel grappig idee.
'Fortus.' En Sneep die als een gek met zijn benen maaide, liep richting het water. Het was een vrij lang end maar gelukkig liep iedereen mee zodat niemand een tegenbezwering af kon vuren. Met een enorme plons danste Sneep in het water. Iedereen begon te lachen (Sirius en James het hardst) Snel klom hij eruit. Water moest de spreuk ongedaan gemaakt hebben. Sneep rende weg en stopte voor Sirius.
'Geen mijn toverstok terug Zwarts.' James en Sirius hielden hem onder schot en Sirius gooide zijn stok terug.
'Ik hoef zo een smerig ding toch niet en maak dat je weg komt.' Dat hoefde Sirius geen twee keer te zeggen want Sneep rende zo hard als hij kon weg.
'Zo Gaffel dat hebben we ook weer afgehandeld.' Zei Sirius en liep samen met James (en Peter achter zich aan) naar Remus toe die nog steeds zat te lezen en zichzelf nu zat te overhoren.
'Jongens zullen we bij Hagrid langs gaan?' Vroeg Peter opeens. Gaffel, Sluipvoet en Maanling keken elkaar aan. 'Ja goed idee eigenlijk.' Zei Remus toen er niks werd gezecht, hij pakte alle boeken en liep snel achter Sirius, James en Peter aan die al naar Hagrid liepen.

Het was een gezellige middag ze kregen een kopje thee en Hagrid praatte alleen maar over de zwerkbalwedstrijd van gister. Het was goed om te zien dat James zo een grote fan had als Hagrid.
Toen het donker begon te worden gingen ze terug naar de leerlingenkamer van Griffoendor.
Toen ze naar buiten stapte was er bijna niemand meer buiten en was het een stuk kouder.
'O we zijn de boeken vergeten.' Zei Remus toen ze al bijna bij het portretgat waren aangekomen.
'En dat zeg je nu pas.' Zei Sirius nijdig terug.
'Gaan jullie maar alvast naar binnen toe ik haal ze wel even op.' Zei James en liep snel naar buiten. Hij was net om het hoekje van de buitendeurdeur gegaan toen hij zijn naam hoorde.
'Zo Potter dus je mag ook nog alleen over straat.'

Veel leesplezier Very Happy

En Tessa Tinkels nog bedankt voor je tips ik heb geprobeerd ze te gebruiken. Wink

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 15
Wraak.

“Ja en? Ik zie dat jij dat ook kan”, zei James rustig terug.
Regulus begon rood aan te lopen maar hield zich in. James probeerde om hem heen te lopen maar Regulus hield hem tegen en duwde hem terug. James trok zijn stok en zei: “Para...”
“Expelliarmus!”
Hij was niet snel genoeg en werd ontwapend.
“Nu ga je luisteren naar wat ik te zeggen heb, loop naar het verboden bos toe en waag het niet weg te rennen,” zei Regulus met een grijns.
“Dus dit is wat je te zeggen hebt?”
“LOPEN!”
James was bang, echt bang. Veel banger dan dat hij vorig jaar was in het verboden bos. Hij wist dat Sirius en Remus niet zouden komen of Sirius zou op de Sluipwegwijzer moeten kijken. James hoopte echt dat hij dat zou doen en naar hem toe zou komen. Als er een wonder moest gebeuren zou nu het beste moment zijn. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, dacht James optimistisch.

Het leek wel een uur te duren voordat ze in het verboden bos aankwamen. Het was nog altijd donker in het bos. Er hielden zich hier veel rare en vreemde dieren schuil. James had eens een paar roddelende centaurs gezien en natuurlijk een levensgevaarlijke weerwolf. Het verboden bos liep van Zweinstein naar Zweinsveld waar James dus vaak kwam.

Uiteidelijk kwamen ze op hun eindbestemming aan want Regulus stopte en uit de bosjes kwam zijn grote vriend en zoeker van Zwadderich: Malfidus.
“Zo Regulus dus je hebt hem bij je broer weggelokt?”, zei Malfidus met een kille stem.
“Hé hem staat hier hoor”, zei James.
Zodra hij dit zei had hij er alweer spijt van omdat Malfidus, die een hoofd groter dan hem was, zich tot hem wendde.

“Bemoei je er niet mee Potter!” En hij wendde zich weer tot Regulus.
“Wat wil je nou gaan doen?” Vroeg Malfidus.
“Ik wil hem overhalen en een klein beetje wraak nemen”, zei Regulus en hij liep naar James toe.
“Overhalen waarvoor? En hoezo die wraak?”, vroeg James. Hij begon zich meer en meer zelfverzekerder te voelen, maar dat gevoel verdween weer toen hij antwoord terug kreeg.
“Om mijn broer dit jaar naar zijn eigen huis te laten gaan”, zei Regulus terug.
“Nou daar kan ik niets aan doen het is zijn eigen keuze”, zei James terug en hij schreeuwde een beetje in de hoop dat er iemand kwam.
“Maar misschien wel als mijn vriend Lucius een leuk trucje met je uithaalt.”

Het was al te laat om uitleg te vragen want Malfidus richtte zijn toverstaf en zei: “Imperio!
Ga tegen Sirius vertellen dat je hem haat.”
Nee dat wil ik niet, dacht James.
“GA NU!”
“NEE, IK GA NIET!” Het laatste schreeuwde James en hij kwam weer terug in de realiteit. Een imperiusvloek, dat had hij kunnen verwachten.

“Zo dus je kan de imperiusvloek weerstaan”, zei Regulus Zwarts.
“Ja, heb ik al eens in de eerste gedaan”.
Even dacht James dat ze met hun mond vol tanden stonden maar ze herstelden zich snel.
“Houd je mond! Regulus jij kan nu wel wraak nemen en doe het zoals ik je heb geleerd.” Alweer was James te laat om uitleg te vragen want Regulus hief zijn toverstaf op en zei: “Crucio!”
Een onvergetelijke pijn ging door James z'n lichaam heen. Het was minder pijnlijk dan toen Nagini het had gedaan maar het deed behoorlijk pijn. Hij wilde niet schreeuwen van de pijn, hij was niet zwak. Net op het moment dat hij dacht het niet meer vol te kunnen houden viel hij op de grond en kon weer normaal denken en doen. En opeens kwam er de gruwelijke gedachte in James op dat Malfidus Regulus de onvergefelijke vloeken leerde.

“Waarvoor wil je wraak? Jij hebt ons wat aangedaan en niet andersom”, zei James voordat ze kun 'wraak' konden vervolgen.
“Nou Severus, Lucius en ik hebben al die grappen uigehaald. Ik, omdat ik het zat ben dat gezeur aan te horen thuis, Severus, omdat hij jullie nou eenmaal haat en Lucius hielp mij gewoon mee.”

Die hebben echt gebrek aan nachtrust, dacht James en lachte binnensmonds.
“Nou nu hebben jullie je lol gehad”, zei James en stond op. “Mag ik mijn toverstok weer terug?”
Dat had James beter niet kunnen zeggen want Regulus hief zijn toverstok weer op.
“Crucio!”
“Expeliarmus!”, hoorde James.
Weer ging er een onvergetelijke pijn door zijn lichaam heen, maar dit keer niet lang. Toen hij op de grond viel zag hij Sirius samen met Peter staan. Eindelijk hulp, dacht hij.
“Zo Peter, je hebt dus alles gezegd?”, vroeg Regulus maar Sirius gaf antwoord.
“Ja, maar we wisten al lang dat hij jouw spion was.”
Ze zwegen en hadden allebei hun toverstokken in hun hand die nutteloos omlaag hingen. Zo te zien wilde ze geen van twee de ander te lijf gaan.

“Kijk Potter zo te zien is er een oude bekende voor je!”
Iedereen keek om en op de grond kroop een slang die hij uit duizenden herkende: Nagini. Regulus gebruikte dit moment om Sirius te bespringen en richtte zijn toverstok op hem.
“Je weet dat je jezelf ook pijn doet als je mij pijn doet”, zei Sirius kalm, iets waar James op dit moment veel respect voor had omdat hij nu alles behalve kalm was.
“Ik heb het er voor over”, zei Regulus gemeen terug.

James had graag zijn vriend geholpen maar had het nu te druk met een reusachtige gifslang die hem probeerde te bijten. Omdat James geen toverstok had pakte hij een stuk hout van de grond en stond ermee alsof het een zwaard was. Als dit niet bloedserieus was geweest had hij zeker om zichzelf gelachen.
“Ow Nagini van mij win je niet”, zei James terwijl hij de slang een klap gaf.
De slang gaf een sissend antwoord terug terwijl hij James voor de tweede keer in zijn leven probeerde te bijten.

“Petrificus totalus!”
De slang verstijfde. James keek achter zich en zag Remus met opgeheven toverstok staan. “Bedankt Maanling”, zei James en hij liep snel naar Sirius en Regulus toe. Sirius had het voor elkaar gekregen dat Regulus z'n toverstok had verloren, want die lag een meter van ze vandaan. Nu schopten en sloegen ze elkaar de hersens in. Snel liep James naar de toverstok toe, maar voordat hij hem bereikte kreeg hij de toverstok van Lucius Malfudus onder zijn neus gedrukt.
“Ik zou het niet in je hoofd halen Potter”, zei hij en James bleef als versteend stilstaan.
“Nee dat zal ik ook niet doen als ik jou was”, zei Remus en hij hield op zijn beurt Malfidus onder schot.

James pakte de toverstok en kroop onder de benen van Malfidus door die uitermate verrast was dat hij James niet meer onder schot hield. James stond nu achter hem en Malfidus werd door 2 tovenaars onder schot gehouden. Nu James goed keek zag hij dat Remus zijn onzichtbaarheidsmantel in zijn hand hield. Goed bedacht, dacht James. Hij was waarschijnlijk als troef opgesteld.

“Maanling regel jij het met Malfidus dan ga ik Sluipvoet redden”, zei James en hij liep gedecideerd naar Sirius en zijn broer die nog hevig in gevecht waren.
“Petrificus totalus!”, zei James net toen Regulus Sirius een klap wilde verkopen.
Sirius zuchtte en zei: “Bedankt Gaffel.”
“Graag gedaan Sluipvoet”, zei James terug en hielp Sirius met opstaan. James keek naar Remus en zag dat hij Malfidus z'n handen met touwen had vastgemaakt.
“Remus kan je hem laten zweven?” zei James en terwijl hij naar Regulus toeliep. Hij rommelde wat in zijn zakken en voelde toen zijn toverstok. Hij ruilde de stok om en keek om zich heen waar Peter was. Hij zag dat er in de struiken wat beweegde. James liep er naartoe en zag een rat die hem bang aankeek.
“Wees maar niet bang Peter”, zei James en hij pakte de rat op en deed hem in de zak van zijn gewaad waar hij hevig trilde.

Zo liepen ze naar het kasteel met een stijve, zwevende Regulus Zwarts gevolgd door Remus die hem liet zweven. Daarna Lucius Malfidus die met een stok van Sirius in z’n rug liep. Daarachter liep James. Hij maakte zich zorgen om Sirius en wat zijn broer hem had aangedaan. Sirius had een bloedneus en zijn lip bloedde hevig maar dat zou wel weer goedkomen. James maakte zich zorgen om Sirius z'n trots. Sirius had een zwakte net als zijn broer.

“Sluipvoet gaat het wel?”, vroeg James bezorgd.
“Natuurlijk Gaffel”, zei Sirius maar het klonk niet erg overtuigend.
“Sluipvoet zijn we wat vergeten?”, vroeg James want hij had sterk het gevoel dat hij wat vergeten was.
“Nee niks Gaffel”, zei Sirius terug. En toch had ook hij nog het gevoel dat ze wat vergeten waren.
Opeens voelde James een pijn in zijn been die hij twee jaar geleden ook had gevoelt en hij kwam erachter wat ze waren vergeten: Nagini. Zijn been hield het gewicht niet meer en James zakte door zijn benen. Sirius en Remus draaide zich om en rende naar James toe zodat Regulus op de grond viel en Malfidus snel wegrende.
Niemand besteedde daar aandacht aan dus James besloot om maar wat te doen: “Petrificus totalus.”
Met een klap viel Malfidus plat op de grond. James zag de slang snel wegrollen terwijl hij tegelijkertijd voelde hoe het gif ging werken.
“James kan je lopen?”, vroeg Remus.
“Alleen met ondersteuning denk ik”, zei James. Op dat moment kwam Peter uit zijn zak veranderde in een mens en keek bang naar zijn vrienden.
“Wormstaart, Maanling jullie gaan alvast met die twee naar professor Anderling dan komen wij zo achter jullie aan”, zei James en onmiddellijk werd er geluisterd.
James vond het niet slim om Sirius te dicht in de buurt van Peter te laten komen omdat Sirius vast boos zal zijn en ruzie wel het laatste is wat ze nu zouden kunnen gebruiken.
“Nee Gaffel we gaan naar de ziekenzaal”, zei Sirius die James overeind hielp en ondersteuning gaf.
“Ik denk dat we dat inderdaad maar moeten doen Sluipvoet, ik kan elk moment mijn bewustzijn verliezen”, zei James want hij voelde dat hij al begon te zweten.
“Gaffel we gaan zo snel mogelijk naar de ziekenzaal en dan...”
Maar James zou er nooit achter komen wat ze dan zouden doen want Sirius leek op dat moment wel kilometers ver weg en op dat moment verloor hij zijn bewustzijn.

Ik wil dracogirly erug veel bedanken omdat je me hebt geholpen met het verbeteren. verder weer veel leesplezier...

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 16
Eind Goed Al Goed

James opende zijn ogen. Hij lag voor de zoveelste keer op de ziekenzaal.
“Au!”, zei hij hardop. Zijn been deed nog steeds pijn. Hij deed de dekens van zich af en zag dat zijn been in het verband lag.
“Ah meneer Potter je bent wakker”, zei madame Plijster terwijl ze naar hem toe kwam. “Hier, neem dit dan gaat de pijn langzaam weg.”
Nu James goed keek zag hij dat ze een bekertje bij zich had. Hij nam het aan en dronk het op. Het was alsof een warme gloed door zijn keel gleed, maar het werkte goed, na een paar minuten was de pijn zo goed als weg.
“Meneer Potter je hebt geluk gehad een tweede keer heeft veel ergere gevolgen en doet meestal meer pijn.”
Dat van die pijn had hij wel gevoeld maar toen madame Plijster zei gevolgen schrok hij toch wel even.
“Wat bedoelt u met dat er veel ergere gevolgen zouden kunnen zijn”
“Bij jou zijn ze er niet, maar er zijn tovenaars geweest die in jouw geval een been verloren hebben.”
James moest even slikken toen ze dat zei maar herstelde zich snel en dronk de rest van het drankje op.

Die middag voelde hij zich slap en suf. Hij dacht alleen maar aan de recente gebeurtenissen. En slaap kon hem ook al niet van dat gepieker afhouden omdat hij geen oog dicht kon doen. Gelukkig kwamen aan het eind van de middag zijn drie beste vrienden op bezoek. Hij had besloten om Peter nog een kans te geven. James wist dat Peter het in zijn broek deed van angst en dit zelf ook niet gewild zou hebben.

“Gaffel wat zie jij er suf uit”, zei Sirius toen ze naar hem toe liepen.
“Nou moet ik het dan eens over jullie hebben”, zei James.
Sirius had geen bloedneus meer en op zijn lip zat een velletje. Remus zag er sjofeler uit dan ooit en Peter leek meer zenuwen te hebben als gewoonlijk.
“Dat is waar Sluipvoet, maar we hebben wat boeken voor je meegenomen zodat je voor de examens kunt leren”, zei Remus en pakte een hele stapel boeken uit zijn tas die hij tenslotte op James z'n bureau legde.
“James je zou nooit geloven wat er net is gebeurt.”
Zei Sirius en zonder op antwoord te wachten vervolgde hij zijn verhaal. “We zaten in leerlingenkamer op de Sluipwegwijzer te kijken...”
“Jij”, verbeterde Remus.
“Nou en maakt niet uit maat, maar toen zagen we mijn broer,”
Sirius huiverde even bij het woord broer, “samen met Malfidus en Secretus, dus besloten we om te gaan kijken.”
“Jij wilde gaan kijken en trok mij mee. Op de gang kreeg ik pas te horen wat er aan de hand was”, verbeterde Remus hem weer en alweer negeerde Sirius hem.
“Dus toen we gingen kijken waren ze flink boos op Secreetje, oh ik heb ze nog nooit zo te keer zien gaan.”

Nu stopte Sirius eindelijk om op James z'n reactie te wachten.
“Nou waar ging het dan over?”, vroeg James die abrupt veel meer plezier in het verhaal begon te krijgen en zich minder suf voelde.
“Nou we hebben niet het hele verhaal gehoord maar het ging er zo een beetje over dat Secreetje gister niet was komen opdagen om ze te helpen”, zei Remus en hij ging bij James op zijn bed zitten waarna Sirius en Peter snel zijn voorbeeld volgde.
“Nou gelukkig maar, anders hadden er hier misschien wel meer mensen gelegen”, zei James en hij voelde dat zijn dag niet meer stuk kon.

Althans dat dacht hij want na zijn laatste zin was er een stilte waarna Remus het pijnlijke onderwerp aansneed.
“Gaffel wij hebben besloten om Wormstaart... “
“Ja ik geef hem ook nog een kans”, zei hij snel. “Maar wat ik nog wel wil weten is hoe je in die situatie betrokken bent geraakt Wormstaart?”
Peter moest zo te zien moed verzamelen om een antwoord te geven maar na aandringen van Sirius en Remus begon hij uiteindelijk te vertellen.
“Nou het begon al aan het begin van het schooljaar. Ik ging naar de bibliotheek om een boek te lenen (Sirius, Remus en James keken er nogal van op dat Peter een boek wilde lenen) toen ik jouw broer met Malfidus hoorde praten later voegde Secretus zich er ook aan toe. Maar terwijl ik ze aan het afluisteren was liet ik mijn boek vallen en had ik dus mijn positie verraden. Ze verlamde mij meteen. Ze wilde me het doen vergeten maar toen kwam Malfidus met het idee mij als spion te gebruiken. Nou ik was bang en ik deed het maar Gaffel, Sluipvoet, Maanling het spijt me echt heel erg en ik was bang”, zei Peter en na dat verhaal liet hij zijn hoofd sip hangen.
“Peter als dit weer een keer gebeurd moet je naar ons toekomen dan helpen wij je wel”, zei James.

Precies op dat moment ging de deur open en kwam Lily Evers naar binnen met een briefje in haar hand. Toen James naar haar lachte keek ze nijdig weg en liep naar het einde van het bed. “Ik kwam professor Anderling tegen en ik moest dit van haar aan jouw geven.”
Ze legde het briefje neer en zonder hem nog maar een keer aan te kijken liep ze weg.
“Ga eens een stukje opzij Maanling”, zei James omdat hij het laatste stukje van haar nog wilde zien.
Alle vier zuchtte ze gelijk. Peter, Remus en Sirius om zijn Lily-obsessie en James omdat hij aan Lily dacht. Na die zucht kregen ze alle vier de slappe lach totdat James de brief las:

Meneer Potter
Ik wil je morgen om 12 uur in mijn kantoor spreken over de recente gebeurtenissen van gisteravond. Als jij je vrienden nog spreekt, wat ik bijna wel zeker weet, zeg dan dat ze ook mee moeten komen.
Prof. M. Anderling

“We moeten morgen om 12 uur naar Anderling's kantoor, nu is alleen nog de vraag wanneer ik hier weg mag.”
Voordat Remus, Peter en Sirius ook maar iets konden zeggen kwam madame Plijster aanlopen en kregen ze antwoord op zijn vraag.
“Zolang je dat drankje eenmaal per dag drinkt mag je weg. “
James keek haar met open mond aan gevolgd door Remus, Sirius en Peter. Nu James tot de conclusie was gekomen dat het geen grap was kleedde hij zich vlug aan. Hij kreeg van madame Plijster wat drankjes mee en met z'n vieren liepen ze de ziekenzaal uit.

“Maanling heb je mijn onzichtbaarheidsmantel terug in mijn hutkoffer gedaan?”, vroeg James.
“Nee ik heb hem nog bij me. Ik had hem vandaag even geleend, ik heb vanochtend wat leuks uitgehaald”, zei Sirius die antwoord gaf.
“Wat heb je dan gedaan?”, vroeg James nieuwsgierig.
“Nou ik heb Secretus gevolgd en zijn haar in alle kleuren van de regenboog veranderd.” James lachte. Hij zag het al voor zich Sneep met pimpelpaars haar.
“Sluipvoet geef de onzichtbaarheidsmantel dan kunnen we wat uithalen en omdat ik niet zo snel ben kan ik me daar ander verstoppen terwijl jullie wegrennen.”
“Zo mag ik het horen Gaffel”, zei Sirius terwijl hij zijn tas pakte om de onzichtbaarheidsmantel te pakken.

Dracogirly nogmaals bedankt. Veel leesplezier Laughing

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 17
Opschudding in Zweinsveld

“Wingardium leviosa”, zei Sirius en liet een verraste vierdejaars meisje zweven die James herkende als Emmeline Vonk.
James, Sirius, Remus en Peter verstopten zich achter een standbeeld van een oude tovenaar. Na een paar minuten lieten ze haar naar beneden en liepen snel weg voordat ze weer in de lucht zweefde. De vier hadden daarmee een hele leuke middag.
“Volgens mij hebben we nu zo ongeveer wel de halve school laten zweven”, zei Sirius lachend.

“Hé jongens ik ga naar de bibliotheek om nog wat voor de examens door te nemen.”
James maag maakte een salto. De examens kwamen steeds dichterbij en hij had nog niet alle vakken goed geleerd.
“Maanling ik kom wel even mee”, zei James terwijl hij Sirius meetrok.

Uiteindelijk in de bibliotheek aangekomen kwam er niet veel van leren. De bieb was nog even oud en netjes geordend als altijd. James kon zich nog goed herinneren dat de hele bibliotheek over hoop had gelegen door hem. Door die gedachte moest hij lachen. Een paar tafels verder zat Lily met haar vriendinnenclub te leren. James kon zijn ogen niet van haar afhouden. Ooit zou hij haar mee uit vragen om naar Zweinsveld te gaan.

“Dus wat vind jij Gaffel?”, vroeg Sirius opeens.
“Hè wat zei je Sluipvoet?”
“Ik zei dat we wel eens op de slaapzaal kunnen gaan eten”, herhaalde Sirius.
“Ow dat is wel goed hoor”, zei James en Sirius keek met een zelfvoldane blik naar Remus die zuchtte.

Dus die avond doodde ze de tijd met eten op de slaapzaal, knalpoker en toverschaak. Peter had ook een dreuzelspel meegenomen dat dreuzels dammen noemde. Remus betoverde de stenen zo dat ze naar hun eigenaren luisterde. Ze gingen pas slapen toen Klemus de slaapzaal op kwam en vroeg of ze wat rustiger wilde zijn.

“Gaffel word wakker we komen te laat”, zei de hysterische stem van Remus.
James werd wakker deed zijn bril op en nam wat toverdrank in.
“Maanling relax , de eerste les is geschiedenis van toverkunst. Professor Kist denkt dat hij en de rest van de klas gewoon te vroeg zijn en dan zijn wij op tijd.”
“Ja precies”, zei Sirius die zich ook niet echt haastte om zich aan te kleden.
“Ja, dat kan wel zo zijn maar dat is toch spijbelen”, zei hij.

James had een medelijden met Remus en kleedde zich toch maar een standje hoger aan. Zo te zien had Sirius dat ook want hij kleedde zich ook iets sneller aan.
“En om 12 uur moeten we naar Anderling”, zei Remus.
Helemaal vergeten, dacht James. Hij kleedde zich meteen op een razend tempo aan evenals Sirius. Toen ze klaar waren moesten ze alleen maar op Peter wachten die zijn broek goed aan moest doen. Toen ze naar geschiedenis van toverkunst liepen waren ze nog net op tijd.

“Ah Potter, Zwarts, Pippert en Luping nog net op tijd”, zei professor Kist toen ze binnen kwamen waarna sommige kinderen lachten. De les was nog even saai als altijd net als professor Kist die monotoon over de Vampieren sprak die in de 18e eeuw in opstand waren gekomen tegen de reuzen. Net toen James dacht in slaap te vallen ging de bel. De lessen tot 12 uur waren die dag saaier dan ooit. Dat vond Sirius ook dus besloten ze wat leven in de brouwerij te brengen door af en toe wat mestbommen te gooien. Om 12 uur gingen ze uiteindelijk naar Professor Anderling waar ze (wat hun niets verbaasde) ook Perkamentus aantroffen.

“Ga zitten ik wil jullie verhaal weten.”
James, Sirius, Remus en Peter die hun monden open hadden gedaan om te beginnen met vertellen deden ze weer dicht en gingen zitten. Het kantoor van Anderling was erg gezellig ingelicht met hier en daar wat schotse accenten.
“Neem een koekje.”
De vier keken haar raar aan maar pakte het koekje toch aan.
“Vertel me om ste beurt eens wat er gebeurt is”, zei Perkamentus kalm. Net als altijd als Perkamentus sprak was het een verzoek, nooit iets wat je moest doen.

Peter begon met vertellen over zijn deal met de Zwadderaars. Daarna Remus en Sirius over hun reddingsactie. James maakte het einde af zodat het verhaal compleet was.
Perkamentus nam elk woord fascinerend in zich op alsof hij met een kruiswoordpuzzel uit de ochtendprofeet bezig was.
“Bedank dat jullie dit wilde melden”, zei Perkamentus en Sirius, James, Remus en Peter stonden op om weg te gaan.

“Wat zouden ze eigenlijk voor straf hebben gekregen?”, vroeg James in de hal.
“Ik weet het niet”, zei Remus maar hun vraag werd al beantwoord toen ze de halve afdeling van Zwadderich om de bak met afdelingspunten zagen staan. James ving wat woorden op en zo te zien hadden ze 100 punten uit het niets verloren. James, Sirius, Remus en Peter lachten zacht en liepen naar de grote zaal.

De week leek wel een eeuwigheid te duren. Vooral omdat Remus hun vaak mee naar de bibliotheek nam. Voor James en Sirius bleef het meestal bij tien minuten leren maar Remus leek wel het tiendubbele nodig te hebben.

“Ben je bijna klaar?”, vroeg James in de bibliotheek op de zaterdag dat ze naar Zweinsveld mochten.
“Ja even deze zin afmaken... ja ik ben klaar”, zei Remus en liep naar zijn vrienden om daarna naar Zweinsveld te gaan.
“Het gaat een wonder worden dat jullie het examen halen”, zei Remus.
“Nou we leren niet minder dan de vorige jaren hoor”, zei Sirius.
“Ja, maar dit jaar is veel moeilijker we hebben er meer vakken bij enzo”, zei Remus.
“Ja, maar we zijn al heel vaak op school en nu gaan we naar Zweinsveld dus dan wil ik niks over school horen graag”, zei James.
“Goed gezegd Gaffel”, zei Sirius en keek naar Remus die niet terug keek.

Zonder verder nog iets te zeggen liepen ze naar Zweinsveld. Wat erg grappig werd doordat Peter midden op straat viel en iedereen zich kapot lachte. Uiteindelijk gingen ze naar de drie bezemstelen om een boterbiertje te drinken waar Remus en Sirius hevig zaten te discusseren of ze wel of niet naar buiten konden gaan als het volle maan was.

“Maar als er nou mensen buiten lopen kan het gevaarlijk wezen”, zei Remus.
“Ja maar ik kan je zo tegen houden”, zei Sirius ertegenin.
“Zullen we zo onze fopvoorraad voor de vakantie kopen Sluipvoet”, zei James, die geen zin had in zo een soort discussie.
Het was erg druk in de drie bezemstelen. Toen ze binnen kwamen hadden ze de laatste plaatsen net te pakken gekregen. De meeste mensen stonden nu bij de bar gezellig te praten.

“Ja is goed Gaffel. Kom jongens!”, zei Sirius en stond op.
Niet veel later stonden ze buiten en waren ze de fopwinkel van Zweinsveld in gegaan. Overal stonden snoepjes en fopspullen door elkaar. Sirius en James hadden snel hun favoriete spulletjes gepakt en gingen die nu betalen.

“Dat nieuwste stuk vuurwerk van Dr. Vliermans is echt te gek. Daar kunnen we een hoop Dreuzels mee op de kast jagen”, zei Sirius toen ze weer buiten liepen.
“Misschien ook wel Zweinsveld Sluipvoet”, zei James en Sirius keek James met zijn bekende blik aan.
“Kom”, zei hij en hij trok James een steegje in waar Peter en Remus op hun gemak achteraan liepen. Sirius stak het aan en gooide het op een open plek waar nu opschudding ontstond.
“Oké nu lopen we dit steegje uit en doen onopvallend”, legde Sirius uit. Met z’n allen liepen ze het steegje uit en gelukkig had niemand hun gezien.

“Haha dommer kan je echt niet zijn”, zei Sirius toen ze weer op weg naar Zweinstein waren. “Hé komen jullie ook zo mee naar de bieb? Wormstaart en ik gaan nog wat astronomie doornemen”, zei Remus.
“Ik was van plan om naar de keukens te gaan”, zei James en zo te zien was Sirius blij dat hijzelf ook een excuus had gevonden om niet mee naar de bibliotheek te gaan.
“Ja ik kom wel even met je mee Gaffel.”

En zo liepen ze naar Zweinstein terwijl ze verder praatte over de gebeurtenissen die ze in Zweinsveld hadden veroorzaakt.

laat me weten wat je r van vind Wink

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 18
Tijd om naar huis te gaan

Ondanks dat Remus de volgende dagen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat in de bibliotheek zat met Peter (Waar Sirius en James veel medelijden mee hadden) was het examen vrij moeilijk voor Peter (die het geheugen als een zeef had). Sirius, James en Remus hadden geen problemen met de opgaven en praatte daar verder ook niet over omdat Peter als vervelende gewoonte had gekregen om dan in huilen uit te barsten.

“Peter je bent vast net als elk jaar net aan geslaagd”, stelde Sirius hem gerust toen ze na hun examen onder hun favoriete boom gingen zitten.
“Mmaar ik was de helft vergeten bij alle vakken”, snotterde Peter.
“Nou als je de ene helft nou wel weet heb je het net gehaald”, zei Remus die een bloemetje ondersteboven liet zweven.
“Ja dat is waar Wormstaart”, zei James en sloeg hem op zijn rug.
“Jja ddat hoop ik mmaar”, zei Peter en glimlachte.
“Weet je wat Wormstaart, speciaal voor jou zullen we een show houden want Secretus is net naar buiten gekomen”, zei James en hij wees naar de deur.
“Die leert ook echt nooit zijn lesje”, zei Sirius en hij stond verveeld op.

Toen Sneep hen zag aankomen rende hij snel naar binnen.
“Nou ik ga hem niet de hele tijd achterna zitten hoor”, zei Sirius en net toen hij rechtsomkeert wilde maken rende Sneep weer naar buiten.
“Nou Sluipvoet zo te zien heeft hij zich bedacht”, zei James en ze liepen snel naar hem toe.

Maar van de andere kant kwam iemand aanlopen waar ze een stuk minder blij mee waren. Regulus Zwarts liep naar buiten en toen hij hen zag staan dacht hij waarschijnlijk hetzelfde. Ze wilden allebei Sneep pesten.
“Hij is voor ons Regulus”, schreeuwde Sirius en er kwamen kinderen omheen staan met een onrustige Sneep die een uitweg probeerde te zoeken.
“Jullie hebben hem altijd al gehad”, schreeuwde hij terug.
Daar zat wat in dacht James. “En dat zal voorlopig wel zo blijven ook”, schreeuwde James. “Goed gezegd Gaffel”, zei Sirius.
“Maar jullie zijn zo...”

Maar ze zouden er nooit achter komen wat ze waren want professor Anderling kwam als een sneltrein naar hen toe met Lily op haar hielen.
“Wat is er aan de hand?”
Even stonden James, Sirius en Regulus met een mond vol tanden maar ze herstelden zich snel. “Ik was met mijn broer aan het praten professor Anderling”, zei Sirius en dit was waarschijnlijk de druppel die de emmer deed overlopen want professor Anderling zei: “Meekomen alle drie.”

James keek even op toen ze alle drie zei en toen hij zich omdraaide zag hij dat Sneep er vandoor was gegaan. Sirius had dat waarschijnlijk ook opgemerkt want hij kreeg een die-krijgen-we-nog-wel blik in zijn gezicht. Ze volgden professor Anderling en moesten alles uitleggen (natuurlijk met grote leegtes dat ze Sneep wilde pesten). Maar omdat Anderling hun niet geloofde moesten ze alle drie helpen om de koffers in te laden in de Zweinsteinexpres als ze naar huis zouden gaan.

“Remus zeg het maar, peper ons maar in”, zei Sirius toen hij samen met James, Remus en Peter had gezocht en nu in de leerlingenkamer zaten.
“Het enige dat ik wil zeggen is dat het vanavond volle maan is”, zei Remus en glimlachte bij het zien van Sirius verbaasde maar ook blije gezicht.
“Hè ja eindelijk wat avontuur”, zei James en ging achterover zitten.

Doordat het die middag erg rustig was in de altijd vrolijke leerlingenkamer kon het viertal rustig zijn gang gaan en een paar valletjes zetten. Als er iemand naar binnen kwam, kwam diegene in een bak water te staan. En als diegene dan mokkend naar de slaapzaal ging kreeg hij nog een bak water over zich heen. Maar omdat de vier vrienden de hele middag niet waren gezien (met de hulp van de onzichtbaarheidsmantel) kon niemand hen de schuld geven.

De komende drie dagen gingen snel met hun voorlopig laatste volle maan had Sirius de grootste lol en Peter de volgende dag ook toen hij hoorde dat hij geslaagd was evenals Sirius, Remus en James. En met het avondmaal kwam Sneep voor de zoveelste keer in zijn eten terecht (doordat foppe hem had laten schrikken)
''Zoals gewoonlijk.'' Hadden de vier vrienden toen gemompeld.
James en Sirius moesten de dag dat ze naar huis gingen vroeg op (om de koffers in te pakken)

''Gaffel ik heb hier de koffer van Secretus.'' Riep Sirius toen ze op de helft van hun werk waren.
''Echt waar Sluipvoet, dan heb ik nog een verrassing voor hem.'' Zei James terug en uit zijn zak pakte hij een pad deed de koffer open en deed de pad er in.
''Gaffel ik wou dat ik zijn gezicht kon zien als hij zijn koffer open maakte.'' Zei Sirius en zag zo te zien de reactie voor zich.
''Doorlopen.'' Zei de stem van Vilder de concierge.
James keek naar Sirius en Sirius keek naar James en barste daarna in lachen uit.

''Phoe ik ben blij dat dat erop zit.'' Zei Sirius en plofte neer in de leerlingenkamer met James naast zich.
''Ja zeg dat Sluipvoet.'' Zei hij en keek naar een blije Peter die met Remus aan het knalpokeren was.
''Nou dan unnen jullie nog een uurtje genieten van jullie welverdiende rust want op het prikbord staat dat we om 11 uur naar de zweinsteinexpres moeten.''

Dat uurtje maakte de vier vrienden vol om met z'n vieren te schaken (Sirius en Peter tegemn James en Remus) Helaas hadden ze niet gebnoeg tijd om het af te spelen want het was al snel 11 uur en voor ze het wisten waren ze al een coupe aan het zoeken.

''Zullen we deze coupe nemen?'' Vroeg James hij had expres de coupe tegenover die van Sneep aangewezen omdat hij sirieus zijn reactie wou zien.
Sirius zag dat kennelijk ook want hij knikte en ging de coupe in. James en Sirius hadden de beste plaatsen zodat ze Sneep goed door het raam van de coupedeur zagen.

Ze doodde de tijd door over het afgelopen jaar te praten en grappen die ze volgend jaar uit zouden kunnen halen. Later kwamen Klemus, en Frank binnen met wat vrienden die Bennie Fijnwijk, Edgar Bonkel, Severijn Sonderland en Egbert Dop heette.
Net toen iedereen aan elkaar voorgesteld was kwam er een meisjesachrig gegil uit de coupe naast zich. En toen ze keken zag iedereen een spierwitte Sneep en 2 Zwadderaars die een pad probeerde te vangen.
Iedereen keek meteen naar Sirius en James die zich kapotlachte waarna de rest snel volgde.

''Dat was echt de leukste rit naar huis ooit.'' Zei Sirius toen hij en zijn drie vrienden op het parron stonden.
''Ja zeker weten Sluipvoet.'' Zei James terug.
''Ik moet gaan jongens ikz ie jullie volgend jaar wel weer of in de vakantie.'' Zei Peter hij zwaaide en liep weg.
''Oke doei Wormstaart.'' Zeiden de drie in koor.
''James, Sirius ik loop met jullie mee zo te zien staan mijn ouder gefasineerd met jouw ouders te prate Gaffel.'' En toen James naar zijn ouders keek zag hij zijn moeder lachend met die van Remus praten en zijn vader met een serieus gezicht met de vader van Remus.
''Tja ouders he Sluipvoet.'' Ze hij tegen Sirius maar hij luisterde niet hij keek naar een dunne vrouw met zwart haar een een gezicht alsof ze iets smerigs rook. Naast haar stond een lange donkerharige man die enthousiast zijn zoon begroette.

''Sluipvoet je komt dit jaar toch bij mij weer logeren?'' Vroeg James om Sirius uit zijn trans te halen.
''Ja natuurlijk Gaffel.'' Zei Sirius.

En met een diepe zucht liepen ze naar de ouders van James en Sirius toe met een prettige vakantie in het vooruitzicht.

Dit is het laatste stukje van jaar drie ik ga gewoon in dt topic verder met jaar 4 dus niet sluiten. Maar ik heb het deze week nogal druk met de vakantie enzo Razz

dus dan ga ongeveer over 1 a 2 weken weer verder.
veel leesplezier tot dan

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 1
De Comus

“Het is 1 september dus tijd om naar de Zweinstein te gaan Gaffel”, zei Sirius.
“Daar zeg je me wat Sluipvoet”, antwoordde James.
“Hé echt aardig van je ouders dat we alleen mochten”, zei Sirius weer tegen James terwijl ze richting perron 9¾ liepen.
“Sluipvoet ik had ze laatst afgeluisterd en ze laten ons alleen maar alleen gaan omdat mijn ma naar de dreuzeldokter moet en vraag me niet waarvoor.”
Sirius en James deden hun ogen dicht en liepen op het hek af en opeens waren er 2 jongens van 14 verdwenen.
“En nu ik Gaffel, je moeder moet naar de dreuzeldokter voor haar tanden omdat ze al bij veel tovenaars langs is geweest en niemand een oplossing heeft.”
James keek Sirius aan. Sinds wanneer luisterde hij zijn ouders af?
“Sinds wanneer luister jij mijn ouders af?”
“Nou sinds mijn moedertjelief contact met je ouders heeft gezocht.”
James slikte. Sirius wilde nooit over zijn familie praten maar nu leek hij er heel anders onder. Niet langer de gewone en sippe Sirius maar zo te zien had hij een andere manier gevonden: ontlopen. Hij liep met een noodvaart naar een jongen met donkerblond haar en enorme wallen onder zijn ogen.

“Hé Maanling tijd niet gezien zeg”, zei Sirius en sloeg Remus zacht op zijn rug, dit zorgde ervoor dat Remus zich zo te zien rot schrok.
“Nou Sluipvoet ik jouw ook niet tot enkele seconden geleden en dat beviel me toen vrij goed”, zei Remus die zijn hand op zijn hart legde en diep adem haalde alsof hij 10 km had gerend.
“Zo mag ik het horen, heb je Wormstaart trouwens gezien?”, vroeg Sirius aan Remus.
“Nee, nog niet”, antwoordde Remus.

“De zweinsteinexpres gaat vertrekken iedereen naar binnen graag!!!”, riep de conducteur en de drie vrienden keken elkaar vragend aan. Had Peter de zweinsteinexpres gemist? Het antwoord kregen ze toen ze binnen waren want Peter zat in z'n eentje in en coupe en was zo te zien blij zijn vrienden te zien.
“Sluipvoet, Gaffel, Maanling ik was al bang dat jullie de zweinsteinexpres hadden gemist.”
“Goh Wormstaart, dat dachten wij ook over jou”, zei Sirius terwijl hij zijn koffer neersmeet. “Nou, ik dacht laat ik maar een coupe vrij houden voor als jullie komen het is altijd druk”, zei Peter.
“Ach, het is tenminste goed bedoeld hè Gaffel?” Vroeg Remus die rustig zijn koffer neerzette en bij het raam ging zitten tegenover Peter.
“Ow ja dat is zo”, zei James wat overdonderd dat zijn mening werd gevraagd. Hij zette ook zijn koffer neer en nam plaats naast Peter.
“Oké het is drie tegen één ik geef me over”, zei Sirius. Op dat moment begon de trein te rijden en verloor Sirius zijn evenwicht, maar hij werd opgevangen door het bankje. Gelijk schoten ze alle vier in de lach en was het weer gezellig. Wormstaart had (hoe kon het ook anders) een rat van zijn vader gekregen die hij nu met trots vasthield.

“Kan hij nog wat trucjes?”, vroeg Sirius.
“Ja, ik heb hem het zelf geleerd wacht maar.” En Wormstaart veranderde in een rat en piepte zo te zien aanwijzingen naar de rat. Net toen hij op zijn voorpoten stond ging de coupedeur open en kwam Frank naar binnen die zijn vriendin Lies meetrok en die op haar beurt (iets waar James heel blij mee was) Lily meetrok. De drie vrienden stonden gelijk op.
“Hebben jullie de Comus van Lies gezien?”
“De wat?” Vroeg Sirius verbaast.
“Een Comus ik had er ook nog niet van gehoord tot vandaag Sirius.”
“Oké, maar wat is het?” Vroeg James die even verbaast was als Sirius.
Door zijn actie wierp Lily een boze blik naar James, die op zijn beurt door zijn haar wreef. Hij kreeg zijn haar nooit plat, wat hij ook gebruikte. Misschien vond Lily hem nu wel knapper.

“Het is een konijntje”, zei Frank.
“Een konijn en daarvoor zo een moeilijke naam?”
Maar de vraag van Sirius werd snel beantwoord want er rende een wit ding naar binnen die op de twee ratten afging die nu tussen de vele benen doorrenden. Ze stopte toen het konijn ze in een hoekje had gedreven en nu kon James het dier goed bekijken. Het had blinkende schattige grote ogen en was sneeuwwit en zijn staart had de vorm van een hartje. Maar toen deed het dier iets wat James nooit gedacht zou hebben en aan de reactie van zijn vrienden hun ook niet want het beest blaasde als een kat.
“Peter!” Wilde James roepen maar op dat moment kreeg hij een elleboog in zijn ribben van Sirius. Hij kwam tot de conclusie dat het nogal raar zou staan om je rat naar je vriend te vernoemen.
“Us, Ja dit is mijn nieuwe rat Peterus.” En hij pakte Peter op.
“En die ander is van Sirius toch Sluipvoet?”
En nu was James degene wie een por aan Sirius mocht verkopen.
“Ja, hij heet Ignis”, zei Sirius terwijl hij de andere rat oppakte.
“Ratten zijn walgelijk”, zei Lily en zo te zien vond ze dat niet alleen omdat de eigenaar James Potter heette want James zag ook wat angst in haar ogen.
“Nou dan ben jij het tegenovergestelde”, zei James terug naar Lily die rood werd (al kon James niet zien of het van woede of schaamte was) en wegliep.

“Nou, in ieder geval bedankt voor de hulp zonder de ratten hadden we Snowy niet gevonden.” En Lies pakte ‘Snowy’ op en liep achter Lily aan. “Nou ik ga ook maar weer ik spreek jullie wel weer”, zei Frank en ging er ook vandoor.

“Dat was me het ontvangstcomité wel zeg”, zei Remus.
“Ja, zeg dat wel”, zei James die Peter los liet en weer ging zitten. Sirius en Remus volgde zijn voorbeeld en Peter veranderde zich ook weer en ging naast James zitten.
“Nou Sluipvoet ik weet wat ik voor Maanling moet kopen voor de kerst”, zei James.
“Ja Gaffel, ik ook eigenlijk maar dan moeten we wel afspreken dat we niet hetzelfde kopen”, zei Sirius.
“Als jullie zo een Comus bedoelen dat is niks voor mij”, zei Remus iets te serieus waardoor iedereen in de coupé in de lach schoot.

Het was een gezellig ritje verder en ze vertelde elkaar wat ze in de vakantie gedaan hadden. Remus was naar een attractiepark gegaan (ergens waar je veel lol kon maken stelde Remus, James en Sirius gerust) Peter was thuis gebleven en naar zijn moeder op vakantie gegaan (die een heks was in tegenstelling tot zijn vader waar hij bij woonde) En Sirius en James vertelde aan Peter en Remus dat ze veel lol hadden gehad met de dreuzels in de buurt. Net toen James en Sirius vertelden dat ze een klein meisje een fopstok hadden gegeven (iets wat in de vakantie een hele hype in de toverwereld was geworden) stopte de trein en stapten ze uit.

Ze hoorde de vertrouwde stem van Hagrid die de eerstejaars zou begeleiden over het grote meer.
“Hey jongens alles kids?” Vroeg hij toen hij de vier vrienden in het vizier kreeg.
“Natuurlijk Hagrid”, antwoordde Sirius, maar voordat ze verder iets konden zeggen werden ze meegesleept door de menigte kinderen die voorbij liep.

“Maanling kan je die beesten nou nog niet zien?” Vroeg James toen ze naar de koetsen liepen. “Nee Gaffel en ik hoef ze niet te zien want jij en Sluipvoet beschrijven ze toch weer in de koets en dan krijg ik al een aardig beeld over hoe die beesten eruit zien”, zei Remus terwijl hij Sirius volgde die in een koets stapte. De rit duurde erg kort en maar toen ze uitstapten regende het pijpenstelen waardoor ze doorweekt waren toen ze bij Zweinstein aankwamen.

“Gaffel daar loopt Secretus en we mogen weer toveren dus wat dacht je er van?”, zei Sirius toen ze in de hal liepen naar de grote zaal.
“Oké Sluipvoet aan jouw de eer, ik heb ook een plan je moet z'n haar droogmaken zodat het recht overeind staat”, zei James en ze lachten allebei al bij het idee. Sirius vuurde de spreuk af en zoals James al had gezegd stond zijn haar recht overeind. Sneep keek om zich heen om te zien wie het had gedaan (al hoefde hij niet vér te zoeken) en probeerde zijn haar weer recht te maken zonder succes. Snel liepen Sirius, James, Remus en Peter naar de tafel van Griffoendor en gingen zitten.
“Sluipvoet we hebben onszelf weer overtroffen”, zei James tegen Sirius. Net toen Sirius antwoord terug wilde geven ging de deur van de grote zaal open en kwam Professor Anderling naar binnen met de nieuwe eerstejaars achter zich.

De sorteerceremonie duurde voor Sirius en James wel een eeuw, Remus keek geïnteresseerd hoe de eerstejaars ingedeeld werden en Peter staarde glazig voor zich uit. Toen de ceremonie was afgelopen stond Perkamentus zoals ieder jaar op.
“Welkom en welkom terug.” Hij stopte even om op commentaar te wachten maar toen hij die niet kreeg ging hij verder. “Voordat we gaan beginnen aan dit feestmaal wil ik de nieuwe professor van verweer tegen de zwarte kunsten bekend maken: professor Comus.”
Er stond een vrouw in de 40 op die er erg streng uitzag. Ze had zwart haar tot op haar schouders en donkere kille ogen.

“Gaffel ik denk dat zij ons nog wel gaat kennen”, zei Sirius plechtig tegen James.
“Ik denk het ook Sluipvoet”, zei James terug.
Toen professor Comus weer ging zitten vervolgde Perkamentus zijn verhaal. “Het verboden bos is verboden voor iedere leerling en Meneer Vilder heeft aan mij gevraagd of ik wilde melden dat er affiches door de hele school opgehangen zullen worden met de schoolregels. Maar voor nu, smakelijk eten.”
En op dat moment verscheen een verrukkelijk feestmaal. James en Sirius gingen snel eten zodat het stil werd totdat Remus hun onderbrak.
“Morgen is het alweer tijd.”
“Ow jes nling je kn mn dag nie btr akn”, zei Sirius en slikte alles in een keer door.
“Ja, nou jij hoeft het gelukkig niet mee te maken Sluipvoet”, zei Remus terwijl hij een klein hapje van zijn eten nam terwijl Sirius een grote hap nam.
“Dat zeg je nou echt iedere keer Maanling gun die jongen wat vrijheid”, zei James.
“Goed gezegd maat”, zei Sirius en beide keken ze naar Remus.
“Ach, jullie zijn echt een apart stelletje”, zei Remus.
“Dat zijn ze zeker vooral sinds ze Foppe hebben geïntroduceerd.” De vier schrokken zich een ongeluk. Peter slaakte een gilletje, Remus werd lijkbleek, James slikt zijn eten door en verslikte zich in tegenstelling tot Sirius die zijn eten uitspuugde. Haast onthoofde Henk was juist op dat moment door de tafel heen gekomen om zeg met hun gesprek te bemoeien, nu vloog hij echter weer beledigd weg.

Verder was het een gezellige avond vooral omdat de Zwadderaars Sneep treiterde met zijn haar maar ook door het heerlijke eten. Toen ze naar hun slaapzaal werden gestuurd en James het kussen aanraakte van zijn heerlijke warme bed viel hij vrijwel meteen in slaap.

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 2
Het vierde Jaar begint.

De volgende dag werd hij vroeg wakker en zag wazig zijn vrienden nog slapen. Hij deed zijn bril op en zag zijn vrienden nu scherp slapen. Hij keek op zijn horloge.
“Zes uur”, zei hij hardop en hij stapte uit bed om zich aan te kleden. Hij stapte de leerlingenkamer binnen, maar daar was nog niemand te bekennen. De leerlingenkamer was zoals altijd gezellig ingericht met een vuurtje dat vrolijk brandde (maar nu uit was) en genoeg tafels waar je huiswerk kon maken. James' voorkeur ging altijd uit naar de fauteuil bij de haard die ze meestal ook wel konden bemachtigen.

James hoorde zijn maag knorren en besloot dus maar om naar de grote zaal te gaan voor een ontbijtje. Onderweg kwam hij bijna geen leerlingen tegen en er zaten ook bijna geen leerlingen in de zaal. Aan de tafel van Ravenklauw zaten een groepje jongens zacht te fluisteren, aan de tafel van Huffelpuf zat alleen een eerstejaars student verbluft om zich heen te kijken en aan de tafel van Zwadderich zat alleen Severus Sneep die zo te zien verwonderd leek dat James alleen door de school kon lopen omdat hij aan zijn toast geen aandacht meer gaf en James venijnig aankeek. James kon zich nog goed herinneren dat hij vorig jaar zijn enige ''vrienden'' had verloren door niet op de afgesproken plek te verschijnen. James schepte wat eten op en begon te eten. Langzaam maar zeker werd de zaal steeds voller. Uiteindelijk kwam Remus de zaal inlopen met hun nieuwe rooster. Hij zag er erg moe uit en zijn wallen waren duidelijk zichtbaar en bij zijn kin had hij een kras die James nog niet opgevallen was.

“James, ik kwam Anderling onderweg tegen en ze gaf me de roosters. Ik heb ze ook voor jou Sluipvoet en Wormstaart”, zei hij terwijl hij ging zitten. Hij schepte wat op en zweeg. Totdat James de stilte verbrak.
“Zeg Maanling was...” Maar James kon zijn zin niet afmaken want er sprong een Comus op de tafel van Griffoendor en kwam hun kant op gehuppeld. Deze was anders dan de Comus die ze eerder zagen. Deze was zwart-bruin en had grote zwarte ogen. Ook was dit geen konijn maar had het de vorm van een klein hondje met oren in de vorm van een hartje.
“Maanling komen die dingen bij jou ook de strot uit?” Zei James toen het dier zijn ontbijt stond op te eten.
“Ik weet wat je bedoeld Gaffel.” Zei een stem achter hem van Sirius. Doordat hij zo op de Comus had gelet had hij niet eens in de gaten gehad dat Sirius de grote zaal in kwam lopen samen met Peter.

“Sluipvoet, Wormstaart ik heb jullie rooster”, zei Remus en terwijl hij opstond om de roosters te geven duwde hij de Comus weg die net James' worstje had gepakt en nu wegrende. “Maanling kon je dat niet wat eerder doen?” Vroeg James die naar zijn worstje keek dat werd opgegeten.
“Wow, we gaan op maandag alleen maar naar buiten lijkt het. Eerst een blokuur kruidenkunde, daarna een blokuur verzorging van fabeldieren en daarna alleen nog maar waarzeggerij en geschiedenis van de toverkunst.”
“Ja, en daarna heb ik nog oude runnen”, zei Remus.

“Ah James, ik zocht jou.” Zei een stem die James herkende als die van Chris Koper, de leider van het zwerkbalteam van Griffoendor. James draaide zich om en zag Chris naar hem toelopen. Sirius en Peter waren ondertussen gaan zitten en Peter had zijn bord al vol geschept. Sirius keek echter vol bewondering naar Chris alsof hij de minister van toverkunst was.
“Hoi Chris”, zei James toen Chris voor hem stond.
“We gaan dit jaar vroeg beginnen met trainen, ook omdat we drie nieuwe jagers nodig hebben en een nieuwe drijver.”
“Nou Chris, Sirius wil heel graag auditie doen dus dat is er één”, zei James.
“Nou dat is mooi, ik hang nog briefjes in de leerlingenkamer en dan zien jullie wel wanneer er auditie wordt gedaan”, zei Chris en hij liep naar Disterius Breng die drijver was om het nieuws te vertellen.
“Sluipvoet dit gaat leuk worden”, zei James en hij zag al voor zich dat Sirius ook in het team werd opgenomen en dat ze samen de zwerkbalcup omhoog hielden.

Met z'n vieren liepen ze naar buiten naar de kassen waar ze kruidenkunde zouden krijgen. Gelukkig was het droog geworden maar je kon wel zien dat het geregend had want het gras en de kas waren nog nat. Ze waren niet de enige die vroeger naar de les waren gegaan, want half Griffoendor en Zwadderich waarmee ze de les zouden volgen stond al binnen. Ze zagen ook Sneep staan die nu gelukkig normaal haar op z'n hoofd had en niet recht omhoog (wat het die ochtend nog een beetje stond)

“Zo Secreetje, dus je hebt je haar nog normaal gekregen?” Vroeg James en liep naar Sneep toe.
“Hou je mond Potter ik weet dat jij erachter zat!”
“Sluipvoet jij was er gisteravond bij en heb ik wat gedaan?” Vroeg James aan Sirius maar hij moest zijn lachen inhouden net als Peter en Remus.
“Gaffel ik zweer plechtig dat je niks hebt gedaan”, zei Sirius alsof Sneep iets vies had gezegd. “Hier je bewijs Secreetje”, zei James trots en deed zijn armen over elkaar.
“Jullie liegen dat jullie barsten. Rictusempra!”
“Expelliarmus!”
Sneep had geprobeerd om James te vervloeken maar Sirius was er als gewoonlijk snel bij en zorgde ervoor dat de spreuk door een ruitje ging.
“Een klein simpel spreukje”, zei Sirius en hij lachte vriendelijk naar Sneep zodat iedereen die keek moest lachen.
“Goed gedaan meneer Zwarts 10 punten voor Griffoendor en die punten komen van Zwadderich.”
Professor Stronk was binnen gekomen en had zo te zien alles gezien. James lachte naar Sirius die met zijn blaffende lach terug lachte. Ze waren bijna nooit onschuldig tot nu.

Onder de les gaven James en Sirius vaak nu-ben-jij-lekker-de-schuldige-en-niet-ik blik naar Sneep die daar niet tegen kon en dus maar geen boze blikken naar Sirius en James wierp. Verder verliep de dag vrijwel vlekkeloos. Midden in les verzorging van fabeldieren begon het te hozen en kregen ze vrij. Remus benutte de tijd om huiswerk te maken in de bibliotheek (wat meer kinderen deden), maar wat James en Sirius maar verloren tijd vonden. Zij besteedde de tijd liever om mensen te vervloeken en in de val te laten lopen op de gang.

“Dat ze onze vloeken nog niet kennen na vier jaar hè Gaffel?” Vroeg Sirius toen ze naar de bibliotheek liepen om Remus op te zoeken.
“Ja, nou ja beter voor ons”, zei James tegen Sirius.
“James kijk uit!” Riep Sirius en hield hem met één hand tegen. En dat was maar goed ook want er liep een duidelijke kleine Comus voorbij in de vorm van een roze muis.
“O Jenny, kom hier!” Zei een stem en er kwam een vierdejaars meisje van Huffelpuf voorbij rennen. Ze had kort bruin krullerig haar en bruine ogen. Ze pakte de Comus op en wende zich tot Sirius en James.
“Bedankt dat jullie mijn Comus niet hebben platgetrapt ze is nog jong en ik heb haar net”, zei het meisje.
“Geeft n...” Opeens kreeg hij een elleboog in zijn zij van Sirius.
“Het geeft niet ik hield mijn vriend hier nog net op tijd tegen”, zei Sirius. “Ik ben Sirius Zwarts en wie ben jij?” Vroeg hij nieuwsgierig.
“Ik ben Cornelia Pieterson en ik weet wie jij bent hoor, dat weet iedereen.”
“Ow oké”, zei Sirius die ieder antwoord verwacht had behalve dit.
“Sirius kom”, zei James en hij trok Sirius mee. Voor meisjes versieren hadden ze nu geen tijd. “Dag.” Hoorde hij het meisje zeggen en Sirius groette terug.
“Sirius je past niet bij haar”, zei James toen Cornelia buiten gehoorsafstand was.
“Nou, en jij ook niet bij Lily”, zei Sirius.
“Maakt niet uit laten we nu gaan”, zei James die verbaasd was geweest over de reactie van Sirius dat hij niet bij Lily paste. Sirius zag dat waarschijnlijk en maakte zijn excuus.

“Zo de grote Sirius Zwarts maakt zijn excuses, dat mag ik wel aan Maanling vertellen”, zei James terwijl hij de deur van de bibliotheek open deed.
“Gaffel als...”
“Grapje”, zei James snel die het zo bedoelt had en klopte hem op zijn schouder waarna ze er allebei om lachte.

Ze liepen naar Remus die zo te zien net klaar was met zijn huiswerk en de boeken terug legde. “Zo, ik heb kruidenkunde af”, zei Remus toen hij James en Sirius lachend zag aankomen.
“En Sluipvoet is zijn toekomstige vriendin net tegen gekomen”, zei James en Sirius en hij schoten na die uitspraak allebei in de lach.
“Jullie zijn toch niet naar de keukens gegaan om boterbier te drinken hè?” Vroeg Remus. Maar Sirius en James zweerde dat ze dat niet gedaan hadden.

Verder gingen de lessen erg snel en al snel was het ook tijd om naar het krijsende krot te gaan. Ze waren net op weg naar het krijsende krot toen ze iets zagen wat ze niet snel zouden vergeten. Want ze waren net op de vierde verdieping toen ze allerlei Comussen zagen lopen van kleine muisjes tot grote draakjes.
“Sluipvoet wist jij dat er zoveel Comussen op Zweinstein waren?” Vroeg James terwijl hij naar een of ander beest met een paarse huid keek die de rest niet echt bij kon houden.
“Nee, maar ik ben wel benieuwd waar ze naartoe gaan en waarvoor”, zei Sirius.
“Nou kom dan!”, zei James en hij liep snel achter de Comussen aan met Remus, Sirius en Peter achter hem aan.

“Gaffel we hebben daar geen tijd voor!”
James zuchtte en liep wat langzamer zodat hij naast Sirius liep.
“We wachten wel tot hij een weerwolf is en dan nemen we hem mee naar buiten.”
Sirius lachte en zei: “Goed Gaffel.”
“Oké Remus, jij wint. We gaan een andere keer wel achter die beesten aan.” Stelde hij Remus gerust.
Net toen Remus antwoordt wilde geven hoorden ze een geluid op zich afkomen van hakken. Sirius zei dat ze stil moesten zijn en hij keek om het hoekje.
“Professor Comus komt eraan”, zei hij zo geluidloos mogelijk.
“Maanling, Wormstaart kom! We horen nu niet meer op de gangen te zijn”, zei James en ze verstopten zich snel achter een paar beelden. Ze hoorden professor Comus voorbij gaan en toen ze niks meer hoorde kwamen ze achter de beelden vandaan.
“Gaffel, we moeten toch wat vaker jouw onzichtbaarheidsmantel gebruiken”, zei Remus en hij trok een pijnlijk gezicht.
“Oké, als jij het me helpt herinneren”, zei James.
“Nou laten we gaan, zo meteen komt de maan op”, zei Remus. Maar James wist dat Remus er gewoon niks tegenin te zeggen had. Remus had het echter geen minuut te laat gezegd want net toen Sirius de deur dicht had gedaan werd Remus een weerwolf. Ze veranderden zich snel, kalmeerden Remus en namen hem mee naar buiten.

“Sluipvoet weet jij waar die Comussen heen gingen?” Vroeg James.
“Nou, het verboden bos lijkt me.” Seinde hij terug. Dus zo ging de gekste verzameling dieren het bos in. Voorop een renende grote zwarte hond al snel gevolgd door een weerwolf waar een hert achteraan huppelde met een rat op zijn rug.

“Sluipvoet het bos is veel te groot, we weten nooit waar ze zijn”, zei James.
“Maar Gaffel, ik ben een hond en honden hebben een goed reukvermogen”, zei Sirius terug alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
“Nou wat ruik je dan?” Vroeg James.
“Een hele vieze, maar sterke bloemetjeslucht”, zei Sirius en hij sprong over een veel te grote boomwortel.

Ineens stopten ze. James wilde eerst vragen waarvoor ze waren gestopt, maar dat werd al snel duidelijk want professor Comus zat op een steen en rond haar zaten alle Comussen.
“Sluipvoet je moet Maanling tegenhouden, professor Comus is een mens.”
Sirius had daar waarschijnlijk niet aan gedacht, hij draaide zich om en Remus die net van plan was om een potje te bijten werd tegengehouden door Sirius. James wist na afloop niet hoe ze Remus terug wisten te krijgen, maar het was gelukt. Ze waren terug naar het krijsende krot gegaan en ze praatte en stoeide wat na.

“Sluipvoet wat deed professor Comus daar, ik bedoel het zijn niet haar huisdieren.”
“Gaffel, ik weet het niet maar ik kom er wel achter. Morgen gaan we onder jouw onzichtbaarheidsmantel op onderzoek uit.” Seinde Sirius en hij sprong op een matras waar 4 scheuren in zaten van de nagels van Remus die nu minder sloopte dan de vorige keren.

veel leesplezier Wink

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 3
De Weddenschap

Sirius meende werkelijk wat hij had gezegd toen hij zei dat hij achter het geheim zou komen van proffesor Comus, want toen de lessen waren afgelopen vroeg hij aan James zijn onzichtbaarheidsmantel.

''Sluipvoet je gaat me toch niet vertellen dat je de hele avond gaat zitten wachten op professor Comus hè?'' Vroeg James.
''Gaffel ik wil er achter zien te komen.'' Zei Sirius en pakte de onzichtbaarheidsmantel die James al in zijn handen had.
''Ik kies liever voor lijsten opstellen met wie we wat uit gaan halen,'' stelde James voor die het er al in de vakantie over had gehad.
''Anders verstop ik me en stel jij lijsten op,'' zei Sirius verbaasd door zijn eigen wijze woorden.

In de leerlingenkamer namen ze afscheid en gingen bij Remus en Peter zitten. Remus zat uitgebreid uit te leggen aan Peter wat al de runnen betekenden, maar zo te zien snapte Peter er geen barst van maar zat hij gewoon gefascineerd te luisteren. Na een tijdje te hebben geluisterd was James het zat en ging naar Sirius toe.

''Maanling, Wormstaart ik ga naar Sluipvoet toe, '' zei James.
Remus keek even op uit zijn boek en zei 'oke' en Peter die waarschijnlijk genoeg over runen had gehoord stond ook op en ging naar de slaapzaal terwijl hij dag tegen Remus zei. Toen James net opstond liep hij naar het bord waar alle mededelingen hingen. Tussen de vele oproepen naar gevonden voorwerpen en Vilders brief met de regels zag James wanneer de trainingen voor het zwerkbal waren en ook de audities.
''Een dubbele reden om naar Sluipvoet op zoek te gaan,'' zei hij hardop. Hij pakte de sluipwegwijzer en zei:
''Ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb.''
Onmiddellijk verschenen er allerlei voetstapjes van kinderen die naar de grote zaal gingen, die in hun afdelingskamers waren, of buiten aan het lanterfanten waren. Maar beneden zat een jongen met de opschrift Sirius Zwarts waarnaar hij opzoek was. Hij stond zo te zien in een hoekje bij een standbeeld terwijl Professor Comus in haar kantoor met Professor Stronk zat te praten.
Toen hij eindelijk op de begane grond was ging hij naar de plek waar de Sluipwegwijzer had laten zien waar Sirius stond. Hij reikte in de lucht en trok de onzichtbaarheidsmantel van Sirius af die bijna slapend tegen een muur leunde en hij deed de Sluipwegwijzer in zijn tas waar hij ook de onzichtbaarheidsmantel in deed.
''Sluipvoet volgende week zijn de audities voor het zwerkbal.'' Toen James dat zei was Sirius meteen klaar wakker.
''Zullen we wat oefenen Gaffel?'' Vroeg Sirius haast smekend.
''Ja, is goed hoor Sluipvoet.''
Sirius en James gingen snel naar hun slaapzaal, pakte hun bezems en gingen op weg naar het zwerkbalveld (waar waarschijnlijk niemand was omdat het vroeg in het seizoen was). Maar toen ze waren aangekomen waren er wel degelijk mensen. Het hele team van Zwadderich was aan het trainen onder leiding van hun leider Regulus Zwarts. Zo te zien zag hij hen het veld op komen want hij kwam naar beneden.

''Zo, komen jullie naar onze training kijken?'' Vroeg hij en James en Sirius keken elkaar raar aan. Normaal begonnen de trainingen pas na een week op z’n minst, maar hij had nog nooit meegemaakt dat een team de eerste dag van school meteen begon met trainen.
''Nou als je er op staat blijven we wel kijken,'' zei Sirius en nu was het het gezicht van Regulus dat vertrok.
''Sirius wat dacht je ervan om over drie dagen een wedstrijd te doen, jouw team tegen mijn team,'' zei hij en veranderde van onderwerp.
''Regulus je weet net zo goed als ik dat ik geen team heb,'' zei Sirius boos.
''Nee, ik heb het niet over het officiële zwerkbalteam, dan zou het een echte zwerkbalwedstrijd zijn, maar een samengesteld team waar maximaal 2 echte zwerkballers in mogen zitten.''
''Uitdaging aangenomen,'' zei Sirius en hij en zijn broer schudde elkaar de hand.
''O ja Sirius, er is nog een regel. Als jullie verliezen moet Potter ophouden met spelen en als wij verliezen moet mijn zoeker ophouden met spelen.'' Daar schrok James van. Als ze verloren kon hij nooit meer spelen.
''Het is nog steeds een deal Regulus, mij maak je niet bang.'' En nu draaide de twee broers om en liepen van elkaar weg.

''Sluipvoet het is jouw schuld als ik nooit meer mag spelen,'' zei James.
''Ach Gaffel, dat winnen we toch zo,'' zei Sirius zeker van zijn zaak was.
''Ik weet niet of je het weet maar er mogen maar twee zwerkballers in zitten en waar halen we de rest vandaan?'' Vroeg James boos. Sirius had daar vast niet aan gedacht want hij versteende, maar hij herstelde zich snel.
''We kunnen Frank vragen,'' stelde Sirius voor.
''Nou Sluipvoet ik hoop voor je dat je voor morgen een team samen kunt stellen die de dag daarna kan trainen,'' zei James die Sirius aankeek. Ze waren inmiddels alweer in Zweinstein en Remus kwam aanlopen met Peter op z'n hielen.
''Sluipvoet, Gaffel we waren al op zoek naar jullie, ik heb huiswerkroosters voor jullie gemaakt.''
''Maanling, Sluipvoet is net uitgedaagd voor een potje zwerkbal door zijn broer,'' zei James die Remus negeerde.
''Nou als jullie maar aan jullie huiswerk denken, dan is dat goed,” zei Remus alsof ze toestemming van hem nodig zouden hebben.
''En als we verliezen moet ik me aan de weddenschap houden en nooit meer zwerkbal spelen”, vervolgde James. Remus staarde Sirius en James aan alsof hij oog in oog met een levensgrote draak stond.
''Gaffel, Griffoendor heeft geen succes meer zonder jou in zwerkbal,'' zei Remus langzaam alsof hij probeerde door te dringen tot James.
''Maanling je moet het van de zonnige kant bekijken het is tenminste geen saaie weddenschap,'' zei James.
''Ja dat is waar,'' zei Sirius.
''Maar er mogen maar 2 echte zwerkballers inzitten, dus Gaffel ga Chris zoeken en vraag of hij mee wilt doen en zeg hem dat het anders zijn zoeker kan kosten. Dan ga ik op zoek naar Frank,'' zei Sirius en ging meteen op zoek.
''Kan Frank dan zwerkballen?'' Vroeg Remus.
''Weet ik niet maar hij kent misschien wel mensen die dat wel kunnen,'' zei James terwijl hij samen met Remus en Peter op zoek ging naar Chris.

''WAT!!!'' Was de reactie van Chris toen hij hoorde van de weddenschap.
''Maar Chris bekijk het positief, wij kunnen óók hun zoeker wegwerken.''
''James dat snap ik maar het kan óns de zwerkbalcup kosten, jij bent de beste zoeker van Griffoendor,'' zei Chris.
''En daarom verlies ik ook niet, dus ben jij wachter?'' Vroeg James op een zakelijke toon.
''Nou oké, ik ben wachter,'' zei Chris en hij liep mokkend weg.
James was er zelf ook niet erg blij mee, maar vond het wel weer eens wat anders dan een gewone zwerkbalwedstrijd.
Op dat moment kwam Sirius binnen gevolgd door Frank en drie jongens die James herkende als Bennie Fijnwijk, Edgar Bonkel en Egbert Dop.
''We hebben drie jagers gevonden en Frank en ik gaan als drijvers,'' zei Sirius die nu op het antwoord van James wachtte.
''Ik heb Chris gesproken en hij wil meewerken omdat hij mij anders misschien kwijt raakt,'' zei James.
''Nou dan hebben we één zwerkbalteam,'' zei Sirius.
''En morgen om acht uur gaan we trainen op het zwerkbalveld,'' zei James en iedereen liep weg, alleen Sirius, James, Peter en Remus bleven staan en besloten om te gaan zitten.
''Gaffel, ik denk dat het team van Sirius z’n broer aan het trainen is morgen, want ik ken die Zwadderaars maar al te goed,'' zei Remus.
''Dat weet ik Maanling, maar daar gaan Sluipvoet en ik wat aan doen.'' En James liet de briefjes zien die hij die avond had gemaakt.

Nou dis weern stukje het duurde even mar hij isser Wink

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 4
De Ongeregistreerde Wedstrijd.

De lessen duurden die dag niet lang, ze duurden extreem lang. Alleen Waarzeggerij ging snel omdat ze in een glazen bol moesten kijken (Ze zagen niets) en maakten tijdens de les plannetjes.
Toen de lessen eindelijk afgelopen waren konden ze de plannetjes uitvoeren. Ze hadden afgesproken dat Remus op de Sluipwegwijzer keek om te zien met wie Regulus allemaal praatte (wat heel wat mensen waren) Peter schreef ze op en Sirius en James (die vrij veel mensen bij eigenschappen konden) maakte daarna een lijstje met mogelijke zwerkballers.

''Zo dat zijn nog vrij veel mensen,'' zei Sirius die zijn ogen dichtkneep alsof hij een bril nodig zou hebben.
''Ja, maar als wij de meesten nou eens foppen met wat kleine toverkunstjes omdat we er zin in hebben en Maanling alvast met de rest naar het zwerkbalveld gaat kunnen we trainen,'' zei James.
''Ja dat is waar Gaffel, laat ik eens kijken waar ze zijn.'' Zei Sirius en maakte de sluipwegwijzer open.
''Gaffel ons eerste slachtoffer is op de zesde verdieping.'' Zei Sirius, hij sloeg de Sluipwegwijzer dicht, deed die in zijn rugzak (waar ook de onzichtbaarheidsmantel in zat) en liep snel weg met James op zijn hielen.

Ze verstopten zich achter een beeld en maakten de vloer uitzonderlijk glad zodat 'hun slachtoffer' erg ongelukkig uitgleed.
''Oké dat is nummer 1 Gaffel,'' zei Sluivoet.
''Ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb,'' zei James en opende de sluipwegwijzer.
''Sluipvoet er loopt er één op de eerste verdieping, als ik een geheime gang neem ben ik er het snelst en dan ga jij naar de vierde verdieping en schakelt Vernandus Titalus uit,” zei James.
''Is goed,'' zei Sirius en de twee vrienden gingen uit elkaar om hun plan ten uitvoer te brengen.
Die middag gebeurde er hele rare ongelukken met héél wat Zwadderaars zodat het op de ziekenzaal vrij druk werd.
Zo kregen Sirius en zijn team de kans om te gaan trainen, en zoals verwacht stond Regulus Zwarts voor het zwerkbalstadion op zijn team te wachten.

''Zo broertje ben je op iemand aan het wachten?'' Vroeg Sirius en Regulus gaf hem een kwade blik.
''Wat heb je met mijn spelers gedaan?'' Vroeg hij.
''Ik zal het niet weten, maar ik heb wel gehoord dat het een groene zone was in de ziekenzaal.'' Na die uitspraak schoten veel mensen in de lach en liep Regulus kwaad weg.

Remus en Peter waren ook meegekomen om naar de training te kijken.
Maar de meeste leerlingen uit het 'team' konden nog niet eens een slurk vangen. Toen ze voor de zoveelste keer de slurk lieten vallen zuchtte Chris, die het team tijdens de training leidde.
''Je moet naar de slurk kijken en daarna pas naar je teamgenoten.'' Schreeuwde hij over het veld. En Frank vloog naar hem toe.
''Ze doen het niet echt goed hè?'' Zei hij.
''Nee, dit gaat een lange training worden,'' zei James.
''De meeste waren meegekomen omdat Chris ook in het team zat, en ze misschien kans maakten om in het zwerkbalteam te komen.'' Zei Frank weer en het werd James nu allemaal duidelijk.
''Sirius je houdt je knuppel weer verkeerd vast!'' Hoorde hij Chris zeggen en keek naar Sirius. Helaas kon Sirius er ook niet veel van, maar hij was toch beter dan Frank vond James.

De training verliep verder vlekkeloos, en de meeste begonnen het een beetje door te krijgen of deden beter hun best omdat ze anders in slecht daglicht bij Chris kwamen te staan.
''Zo dus morgen begint het.'' Zei Sirius terwijl hij met z'n vrienden naar het kasteel liep.
''Ja.'' Zei James die niet veel kon uitbrengen. Morgen was de wedstrijd waar vanaf hing of hij nog wel zwerkbal mocht spelen.
Die nacht kon hij slecht slapen evenals Peter, Remus en Sirius die normaal snurkten.
Hoewel hij weinig slaap had gekregen was hij de volgende morgen toch erg fit, en voordat hij het wist stond hij met z'n bezem in de hand op het zwerkbalveld.

''Zo broertje nu zullen we wel zien wie er het beste is.'' Zei Regulus en stak een hand uit zoals het met een echte zwerkbalwedstrijd ook ging.
''Zeker.' Zei Sirius en hij pakte de hand aan en schudde het. Als je het schudden kon noemen. Het was meer wie kan het hardste knijpen in iemand anders z’n hand.
Toen ze elkaar loslieten hadden ze pas oog voor de overkant. Er stonden drie jagers die supersnel leken. Twee drijvers die zelf wandelende beukers leken, en een vrij kleine zoeker. Het verbaasde James dat hij geen ander persoon uit zijn team had meegenomen, maar James was daar wel blij om want het leek nu al een hele klus.
''Oké laten we beginnen.'' Zei Remus die de koffer met gestolen zwerkbalballen bij zich hield. Iedereen stapte op en maakte een oefenrondje in de lucht, maar daarna begon het spel.
Al snel stond het 10-0 voor Regulus. James bleef zoeken naar de snaai op zijn trouwe bezem, maar kon hem niet vinden. De zoeker aan de andere kant van het veld ook niet. De spelers hadden toch iets amateuristisch, want ze bleven zoveel mogelijk aan hun eigen zijde overgooien of met beukers slaan. Al vrij snel was het 50-0 voor Zwadderich met gelukkig een paar prachtige reddingen van Chris. Toen zag James de snaai en speurde erachteraan en de zoeker van Regulus kwam er meteen achteraan.
''Die snaai wordt voor mij.'' Zei James hardop in zichzelf.
''Nee, dat dacht ik niet.'' Zei de andere zoeker tegen hem en gaf hem een elleboog zodat James schrok en een heel stuk achter lag. Opeens moest James een duikvlucht nemen omdat de andere zoeker bewusteloos op de grond viel door een beuker van Frank of Sirius. Hij was er nu dichtbij nog maar 1 centimeter en Ja! Hij had voor de zoveelste keer de snaai gevangen.

''Wat, is hier in merlijnsbaard aan de hand!'' Hoorde James opeens en keek om.

Nou hier is wer een stuk, ik zal zoveel mogelijk en zo snel mogelijk proberen te posten want het gaat hard achteruit met me vrije tijd:( Reacties zijn ook nog altijd welkom

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 5
Sluw Zwadderich en Winnend Griffoendor

Professor Anderling kwam het zwerkbalveld opgelopen.
''Nou?” Vervolgde ze, en de spelers kwamen naar beneden.
''Nou, professor we besloten om een oefenwedstrijd te spelen tegen elkaar en...'' Begon Remus die de enige was die wat uit kon brengen.
''En waarvoor dan niet met de échte zwerkbalspelers?'' Vroeg professor Anderling.
Remus kon niets meer uitbrengen. Het was een vrij goede smoes geweest als het zwerkbalteam van Zwadderich en Griffoendor op het veld hadden gestaan, maar in plaats daarvan stonden spelers die bij lange na geen zwerkballers waren.
''Iedereen krijgt straf bij zijn afdelingshoofd”, zei professor Anderling streng. ''Van sommige had ik toch beter verwacht,'' zei ze en beende weg. Als het aan professor Anderling lag zou het een flinke straf zijn.

''Zwarts, je hebt verloren je zoeker moet er mee ophouden!'' Schreeuwde Chris.
''Ik denk er niet over, het was geen eerlijke wedstrijd.'' Zei hij ertegenin.
''Een afspraak is een afspraak,'' zei Chris en James kreeg het idee dat hij vastbesloten was dat Zwadderich een zoeker kwijt was.
''Sluipvoet we hebben gewonnen!'' Zei James en glimlachte naar Sirius die nu pas doorkreeg dat ze gewonnen hadden.
''Ja, Gaffel en allemaal door jou.'' Zei Sirius.
''Ook door jou beuker hoor Sluipvoet.'' Zei Remus die zich bij zijn vrienden voegde.
''Oké, maar het was ook de enige beuker die ik af had gevuurd.'' Zei Sirius en bloosde.
''Sluipvoet, je hebt het hartstikke goed gedaan en als de audities vrijdag zijn zal ik het benadrukken tegen Chris.'' Zei James en ze liepen terug naar het kasteel, want Peter had zich ook bij het drietal gevoegd. Het drong nu tot James door, hij had gewonnen. Hij had gewonnen samen met Sirius.
Toen ze in de leerlingenkamer aankwamen was hij bijna leeg. Waar is iedereen? Vroeg James zich af. Maar toen hij op zijn horloge keek was het duidelijk, de meeste mensen waren in de grote zaal om te eten.
''Zullen we een klein feestje bouwen?'' Vroeg Sirius en hij ging lui in een foutuil zitten bij de haard waarop James volgde.
''Ja, Sluipvoet dat is een goed plan.'' Zei James. James was in een feeststemming en de andere zwerkballers zouden zo ook wel komen.
''Maanling, Wormstaart blijven jullie hier? Dan gaan Gaffel en ik naar de keukens.'' Zei Sirius en stond op en James liep achter hem aan.
''Zouden de huiselven het niet druk hebben?'' Vroeg James terwijl hij het antwoord van Sirius eigenlijk al wist: nee.
''Natuurlijk niet, wij hadden ook een ouwe huiself en die stond altijd voor ons klaar, en slijmen dat dat beest kon.'' Zei Sirius maar hij stopte snel zijn gemompel over huiselven want voor hem liep iets nog interessanter.
''Gaffel het is ónze geluksdag.'' Zei Sirius van opwinding.
''Zeg dat wel Sluipvoet laten we Secretus gezellig eens gaan plagen.'' Zei James en ze liepen beide naar hem toe.

''Secreetje!'' Riep Sirius hard. Sneep keek om en liep snel door, veel mensen kwamen naar hen toegelopen, want er gebeurde altijd wel wat als Sneep werd geplaagd en in het speciaal door James Potter en Sirius Zwarts.
''Wingardium leviosa.'' Zei Sirius en Sneep vloog in de lucht.
''Laat me naar beneden bloedverader!'' Schreeuwde Sneep en zweefde steeds hoger en hoger.
''Verkeerd antwoord.'' Zei James en hij sprak een spreuk uit zodat Sneep rondjes over de kop begon te draaiden.
''Finite incantatem.'' Hoorde James opeens en Sneep viel gelukkig hard op de grond.
''Potter, Zwarts jullie moeten het nog één keer durven om hem te laten zweven of anders te betoveren, dan ga ik naar Anderling.'' Zei Lilly en uit haar prachtige groene ogen kwam bijna vuur.
''Goh we staan te trillen op onze benen.'' Zei Sirius omdat hij wist dat James nooit één kwaad woord over of naar haar kon zeggen. Ze keek Sirius zo venijnig aan dat James kon zweren dat ze binnensmonds een discussie voerde. Ze draaide zich om en liep weg.
''Sluipvoet kom je.'' Zei James die achter Lily aan wilde gaan.
''Ja is goed, maar we gingen toch...'' Voordat Sirius ook maar iets kon zeggen liep James weg en kon hij Lily nog net op tijd inhalen.
''Zo Evers ga je ons verklikken?'' Vroeg hij.
''Als je me blijft volgen wel.'' Ze ze boos terwijl ze steevast doorliep.
''Zeg, wil je als we naar Zweinveld mogen met mij uit gaan?'' Vroeg hij en ze stond stil.
''Nee.'' Zei ze en liep weer door. Meisjes. Dacht James en hij liep naar de keukens om naar Sirius te gaan.

''Het is wel jammer dat we straf krijgen we hebben mooi gewonnen.'' Zei Sirius in de leerlingenkamer waar ze een mini-feestje hielden met het 'on-officiële zwerkbalteam'.
''Ja maar het gaat om het idee.'' Zei James.
''En ik heb Zwarts zover gekregen dat hij zijn zoeker een jaar niet laat spelen, ook deels door Anderling omdat ze de cup op haar kamer wil laten staan zei ze, maar of het afdelingshoofd van Zwadderich er zo blij mee is weet ik niet.'' Zei Chris.
''Nou op Zwadderich! Dat ze zich aan hun afspraak houden.'' Zei Remus en hief een beker boterbier op die de rest ook tooste.

Hier is weer een klein stukje, de volgende keer schrijf ik meer Wink

Bradhadair · 6e jaars Verdiend: 47 Sikkels Woonplaats: Zaandam

Hoofdstuk 6
De Krankzinnige

De maand september vloog voorbij. Niet alleen de maand vloog voorbij, ook het huiswerk van de vierdejaars stapelde zich op. James en Sirius maakten zich er geen druk om, die bleven mensen in de maling nemen en pesten en maakte hun huiswerk weinig of aan het eind van de dag. Remus daarin tegen werkte hard en nauwkeurig door en was dus vaak in de bibliotheek te vinden.

''Laten we Maanling gaan opzoeken,'' zei Sirius verveeld tegen James die verveeld naast hem liep.
''Ja, het lijkt wel of we de halve school te pakken hebben genomen,'' zei James.
''Ja, maar de manier waarop we Secretus te pakken hebben genomen was mooi,'' zei Sirius en dacht weer aan het mooie moment.
Op dat moment waren ze in de bibliotheek aangekomen en zagen Peter en Remus al snel zitten.
“Hoi Wormstaart, hoi Maanling”, zei Sirius terwijl hij plaats nam naast Remus. James ging ook zitten maar dan tegenover Sirius, zodat ze het beste konden praten en hun vrienden van hun werk konden houden.
''Hé Wormstaart weet je wat we bij Secretus geflikt hebben?”, vroeg James maar voordat Perter ook maar ja of nee had kunnen antwoorden vertelde James al wat ze hadden gedaan.
''Nou we waren mensen aan het vervloeken op de gangen, verschillende om niet betrapt te worden natuurlijk, en toen kwamen we onze niet geliefde Secreetje tegen. Natuurlijk hadden we al een plan bedacht voor hem, voor het geval we hem tegen zouden kunnen komen. Dus we namen onze posities in en we voerden ons plan uit. We hadden bedacht een stinkdier met een permanente plakbezwering op zijn hoofd te plakken. Dus Sluipvoet hier toverde snel een inktpot uit zijn tas om in een stinkdier en liet hem op zijn hoofd zweven.'' James nam even pauze en dacht aan het moment terug.
“Hij rende als een gek in de rondte en dat stinkdier begon te stinken dus iedereen nam afstand van hem toen hij naar zijn leerlingenkamer rende,'' zei Sirius en maakte het verhaal af.
''Woow, was ik daar maar bij geweest,'' zei Peter bewonderend, maar stortte zich weer verder op zijn werk.
''Wat voor vak zijn jullie eigenlijk aan het doen?'' , vroeg James en keek bij Peter op zijn blaadje dat nauwelijks te ontcijferen was, omdat Peter een bijna onleesbaar handschrift had.
“We zijn toverdranken aan het doen”, zei Remus terwijl hij gewoon verder schreef in zijn mooie krullerige handschrift.
''Maanling helpt me met het veritaserum, we moeten er een werkstuk van veertig centimeter over maken,'' legde Peter uit.
''Ehm... Wormstaart ik weet dat je af en toe van de wereld bent maar we zitten nog steeds in dezelfde klas,'' zei Sirius en na die uitspraak moesten zowel James als Remus lachen.

Ze zaten de hele middag in de bibliotheek tot Remus zijn boeken eindelijk dicht deed en zei:
''Laten we naar de slaapzaal gaan.'' Net toen Remus dat had gezegd hoorde ze een gil niet ver van de bibliotheek vandaan en gingen er naartoe.
Toen ze daar aankwamen zagen ze een eerstejaars van Griffoendor die bang voor zich uit keek.
''Wat is er?'', vroeg Remus, maar toen ze het zag deinsde ze terug en mompelde ze wat.
''We...'' Net toen James het wou proberen kwam een andere eerstejaars Griffoendor naar haar toe gevolgd door twee Comussen en greep haar arm.
''Lena, rustig wat is er?'', vroeg ze, maar toen ze weer een gil slaakte en bang naar de grond keek wendde ze zich tot het viertal.
''Wat hebben jullie met haar gedaan, ik ken jullie. Maak het weer ongedaan,'' zei het meisje terwijl haar vriendin op de grond viel en wilde bewegingen maakte.
''We hebben niks gedaan we kwamen op het gegil af,'' zei James en kwam dichterbij om te helpen, maar toen het meisje nog wildere bewegingen maakte ging hij weer naar achter.
''Wat is hier aan de hand?'' Zei een stem achter hun. Het vijftal draaide zich om en zagen professor Comus achter zich staan.
''Professor mijn vriendin doet raar, ze kent me niet meer en maakt rare bewegingen,” zei ze en ze tilde haar vriendin op wat niet erg gemakkelijk ging omdat het meisje nogal klein van postuur was.
''Ik zal haar wel naar de ziekenzaal brengen terwijl jullie naar jullie eigen slaapzaal gaan daar hadden jullie al tien minuten geleden moeten zijn,'' zei professor Comus en bracht het meisje met behulp van een paar spreuken naar de ziekenzaal.
''Wat zou er met haar zijn?'', vroeg James en wendde zich tot zijn vrienden.
''Ik weet het niet Gaffel, maar ze mompelde iets over spinnen,'' zei Remus en dacht na.
''Dus dat was wat ze mompelde,'' mompelde James.
''Zeg meisje, is je vriendin soms bang voor spinnen?'', vroeg James aan het meisje dat voor hen uit liep.
Het meisje draaide zich om en zei: ''Ja.''
Het viertal keek elkaar aan, dit zou weer een schooljaar worden met mysteries.
''Jongens ik neem een kortere weg,'' zei James en ging een geheime gang in, waar ze gingen staan.
''Oké la...'' James kon geen woord meer uitbrengen want hij keek naar het eind van de gang, er rende een Comus op hem af, rende langs hen heen richting de deur van de geheime gang en ging weer naar buiten. Toen de deur was dichtgevallen keken de vier vrienden elkaar voor de zoveelste keer die avond aan.
''Die krengen nemen nu ook al onze geheimen gangen over,'' zei een verbaasde Sirius. Hij liep even naar een hoek om te zien of er daar nog meer aankwamen en liep toen weer terug naar zijn vrienden.
''Oké, er is er net één krankzinnig geworden en de Comussen nemen onze geheime gangen over. Is er nog één ding dat niet fout kan gaan?'', vroeg Sirius die zo te zien erg pissig was over het feit dat de Comussen 'zijn' geheime gangen ontdekt hadden.
''Sluipvoet het kon altijd erger zijn,'' zei Remus wijs en zette zijn tas op de grond die hij net nog op zijn schouders had hangen.
''Dat is waar, maar ik weet een ding, ik ga dit oplossen,'' zei James vastbesloten. ''Met of zonder jullie hulp,'' voegde hij er aan toe, maar toen hij dat had gezegd kreeg hij een storm van kritiek over hem heen dat ze hem natuurlijk niet alleen zouden laten gaan.
''Ik ga naar de slaapzaal,'' zei Peter plots en dat vonden Sirius, James en Remus ook wel een goed idee en volgde hem dus.

Zo weer veel leesplezier Wink