[AF] The story behind grey eyes

Lady Luna · Geplaatst: Do Sep 08, 2005 10:10

Het spijt me dat het zo lang duurde ik hoop dat jullie me vergefen maar k heb et nogal druk Angel

het hoofdstuk is ook niet al te lang maar dat komt omdat ik gewoon niet meer erin kon zetten :S
Maar hier is het nieuwe hoofdstuk Very Happy

Grapje zeker

Make the dream come true,
Make the sky turn blue.
Make sure this happiness never end

Lelie liet de microfoon zaken en keek naar haar vader en moeder, beide hadden ze moeite met hun tranen te verbergen. Lelie glimlachte stapte van het podium af waar de band stond en omhelsde ze. “Lelie dat was prachtig” Fluisterde Ginny.

”Oke, nu is het dan tijd om uit je dak te gaan, iedereen op de dansvloer en voetjes van de vloer” Zei Evan toen in de microfoon en ze begonnen te spelen.
Niet veel later stonden bijna alle mensen op de dansvloer, Lelie danste met haar broer die nogal vaag deed en ze lag dus helemaal in een deuk.
“Het liedje dat nu komt wil ik graag aan de lelie hier in de zaal opdragen” Zei Evan opeens. Lelie draaide zich met een schok om daardoor schrok Draco en viel met een luide bonk op de grond. Lelie negeerde dit en liep naar voren en keek naar Evan die een klein beetje rood was. Toen de muziek begon te spelen wist ze precies welk nummer het was. Zonder erbij na te denken stapte ze het podium op en greep een microfoon * eens kijken of hij ook kan improviseren * dacht ze. Evan keek haar verbaasd aan maar begon te zingen naar haar.

(alle stukjes tussenhaakjes worden door Lelie gezongen)

Breakdown
I can't take this
I need somewhere to go
I need you
I'm so restless
I don't know what to do
Cause we've had a rough times
From fighting all night
And now you're just slipping away

(Why would I give you a change
Top make the wrongs right
Why woudent I just walk away)

I promise(Do you promise)
I won't let you down (Me down)
If you take my hand tonight ( take my hand)
I promise
We'll be just fine, this time
If you take my hand tonight
(Should I take your hand tonight)

Without you I go through the motions
(Whitout you i just feel like crying)
Without you I don't wanna go out
I just wanted to say

That I'm sick of these fights
I'll let you be right (let me be right)
If it stops you from running away

(Why would I give you a change
Top make the wrongs right
Why woudent I just walk away)

I promise(Do you promis)
I won't let you down (Me down)
If you take my hand tonight ( take my hand)
I promise
We'll be just fine, this time
If you take my hand tonight
(Should I take your hand tonight)

Take my hand
(Why should I)
I promise
Take my hand
I promise
Take my hand

I promise
I won't let you down (me down)
If you take my hand tonight
I promise

We'll be just fine, this time
If you take my hand tonight
If you take my hand tonight
I will break you down
So take my hand tonight

Toen het lied af was gelopen stonden Evan en Lelie tegenover elkaar beide hijgde ze van inspanning. Het publiek dat dacht dat het erbij hoorde juichte en klapte voor ze Chris grijnsde “zoenen, zoenen, zoenen” Begon hij te roepen. Al snel deden alle gasten ook mee inclusief de ouders van Lelie en die van Evan. Lelie keek Evan aan Evan keek Lelie op zijn beurt grijnzend aan, aan zijn blik zag Lelie dat hij het totaal niet erg zou vinden. Lelie bleef alleen gewoon staan als hij het wilde moest hij het zelf komen halen. Evan leek de hint te snappen en stapte naar haar toe sloeg zijn armen om haar heen en zoende haar. Weer werd er geklapt door de gasten.

Niet veel later stond Lelie met Evan op de dansvloer, “Ik ben blij dat je het me vergeven hebt” Zei Evan. Lelie keek hem aan “Wie zegt dat ik dat gedaan heb”
Evan wist even niks te zegen “Ah wat zie je er zo schattig uit” Zei Lelie, Evan zag meteen dat ze een grapje maakte. “Je moet het wel goed maken hoor” Zei Lelie. Evan knikte “Kom even mee naar buiten” Zei hij. Lelie knikte en volgde hem.

Ze liepen samen naar buiten, de plek waar het feest werd gehouden was direct bij het strand, je kon twee kanten op, of het strand op of naar boven waar je op de top van een soort klif kon staan die over het water uitkeek. Lelie en Evan liepen het strand op
“Lelie ik….” Maar voor Evan verder nog iets kon zeggen Zoende Lelie hem al.
“Laat het nou als je mij net zo hebt gemist als ik jou is het goed” fluisterde ze in zijn oor.
Evan glimlachte en sloeg zijn armen om haar heen “Ik hou van je” Fluisterde hij.
“Ik ook van jou” fluisterde Lelie terug. Zo bleven ze staan op het strand met hun armen om elkaar heen.
“Ik moet denk ik terug gaan we moeten zo weer spelen” Zei Evan na ongeveer een kwartier.
“Oké, ik loop even mee maar ik blijf buiten wil nog even naar boven” Zei Lelie terwijl ze begonnen te lopen.
“Ik kom zo naar binnen wil even naar het uitzicht kijken” Zei Lelie toen ze bij de splitsing kwamen.
“Oké, niet te lang wegblijven he ik heb je al genoeg gemist” Zei Evan grijnzend hij zoende haar en liep weer naar binnen.

“Ey Potter waar heb je Lelie gelaten” Draco keek Evan vragend aan en Evan keek verbaasd.
“ Ze bleef nog buiten ik denk dat ze daar nog is”
“Dan is ze al zo’n uur weg… nou jah ik ga haar even halen” zei Draco schouderophalend en liep naar buiten.
“ Zei is boven op die rots” riep Evan hem nog na.
Draco liep regelrecht naar boven en riep Lelies naam, maar er kwam geen antwoord.
“Lelie ben je hier….kom nou maar tevoorschijn je liefje mist je” Riep hij, maar er kwam nog steeds geen antwoord. Draco haalde zijn schouders op en liep naar het strand, “Lelie zit je hier….Lelie, kom op nou..” Hij begon ongeduldig te worden en liep naar de onder kant van de rots war hij net op had gestaan.
De top was zo’n 15 meter boven hem, opeens stapte hij op iets wat knakte. Draco trok zijn been omhoog en zag iets glinsteren in het zand, hij sta zijn hand uit en pakte het uit het zand.
Zijn adem stokte in zijn keel, het was Lelies tiara hij keek omhoog naar de rots en begon te rennen “Lelie waar zit je” Schreeuwde hij, maar net wat hij verwachte kwam er geen antwoord.
Op de rots gekomen keek hij over de rand en zag een stukje witte stof wapperen… de stof van Lelies jurk.
Draco maakte rechtsomkeert en rende de feestzaal in recht op Evan af die bij de bar iets stond te drinken.
”Waar was Lelie toen je weg ging” Vroeg hij gejaagd.
Evan keek Draco vreemd aan“Hu, ze wilde nog die rots op hoezo…. Ze is er toch… is ze niet op het strand”
Draco schudde zijn hoofd “Ze is niet op de rots en ook niet op het strand”
Evan keek bezorgd en liep zonder iets te zegen naar buiten gevolgd door Draco.
“Lelie…kom op waar zit je….” Riep hij over het strand maar er kwam nog steeds geen antwoord.
“Heb je haar niet binnen zien komen” vroeg Draco.
“Nee en ik heb de hele tijd op dat podium gestaan ik had haar moeten zien….Wat heb je in je hand…Dat is haar tiara….” Evan keek geschokt naar Draco draaide zich om en rende naar de rots punt waar hij de witte stof zag.
“Waar is ze verdomme….. LELIE” Schreeuwde hij.
“Wat is er met Lelie” Zei opeens de stem van Draco’s vader tegen Draco die sprakeloos op het strand was achtergebleven.
Draco keek zijn vader bang aan, hij had geen idee wat hij moest zeggen, Boven op de Rots schreeuwde Evan nog steeds Lelies naam.
Zijn vader zag dat er iets aan de hand was en greep zijn schouder “Wat is er aan de hand” Vroeg hij streng.
“Lelie…. Ze was buiten…. Ze is weg….ik weet niet” Stamelde Draco. “Ze is vast binnen joh maak je niet zo druk” zei zijn vader.
”Hey hebben jullie Lelie gezien er word gevraagd of ze ook iets wil zingen” Zei Ginny die achter haar man verscheen.
“Zie je wel ze is weg” Zei Draco die hysteries begon te worden.
“Wat is er aan de hand” Vroeg Ginny.
“Lelie ze is verdwenen” Zei Evan die zich bij hun voegde hij had de stof van Lelies jurk in zijn handen.
“Ginny leek het niet te geloven “Je maakt een grapje he” Zei ze.
“Evan ze kan hier gewoon rondlopen maak je niet zo druk” Zei Draco’s vader maar het leek alsof hij zichzelf ervan probeerde te overtuigen.
“Hoe weten jullie zo zeker dat ze weg is” Vroeg Ginny serieus.
“Dit” En Evan liet de stof zien “Hing daar” En hij wees naar de top van de rots.
“ En dit lag daar” Zei Draco en hij liet haar de tiara zien en wees naar onder de rots.
“Als ze van de rots afgevallen is kan ze toch niet… zomaar weggelopen zijn” Merkte Ginny op.
Ze vielen allemaal stil.

Lady Luna · Geplaatst: Vr Sep 16, 2005 10:20

Hallo allemaal bedankt voor alle reacties ik ben daar echt super blij mee Very Happy

daarom moeten jullie daar vooral mee doorgaan Razz

het duurt wat langer voor ik hoofdstukken post omdat ik weer eens vastloop Sad

*zucht* maar ik kom alweer een beetje op gang Razz

ik hoop dat jullie blijven lezen....

Malfoy Mansion

“Aaaaargh” Tranen stroomden over Lelies wangen waar was ze…hoe kwam ze hier.
Ze keek om zich heen voor hoever dat mogelijk was, haar hele lichaam deed pijn. Ze probeerde te herinneren hoe ze hier terecht was gekomen of waar ze eerst was geweest maar al herinneringen waren vaag. Lelie knipperde met haar ogen en keek in het rond. Ze lag in een soort van kelder het enige wat er stond was een bed waar ze op lag.
Lelie ging overeind zitten en kreunde van de pijn.
Toen ging er een deur open en scherp daglicht scheen naar binnen “Zo je bent wakker, dat is mooi want de Heer wil je spreken” Zei de stem van de man die in de deur opening stond.
Lelie bewoog zich niet ze was doodsbang “Nou sta op of moet ik je komen halen” Zei de man kil.
Lelie kwam langzaam overeind en liep stapje voor stapje naar de deur toe, haar enkel klopte en haar rechter arm kon ze niet bewegen, maar het ergste was haar rug bij elke stap schoot de pijn erdoor heen.
De man werd ongeduldig en sleurde haar de kamer uit “De heer verwacht dat je snel komt” Zei hij bevelend.
Lelie knikte angstig, waar was ze, en nog belangrijker wie was die heer.
De man trok haar mee naar een ruime vervallen kamer, Het hele huis was vervallen en leek al jaren niet bewoond te zijn geweest.

“Zo dus jij bent Lelie Malfidus” Zei een nog killere stem. Lelie keek op voor haar zat een man in een stoel, ze kon niet zien hoe hij eruit zag want hij had een zwarte mantel aan en een masker op. “Ga maar ik red me wel” Zei de kille stem Tegen de man die Lelie vasthield.
“Maar” Zei deze.
“Ik kan haar wel aan ze kan zich nu al amper bewegen” Zei de stem boos.
De man verliet de kamer en liet Lelie alleen met de in het zwart gehulde man.
“Zo dus jij bent dat vuile modderbloedje” Zei de man kil.
Lelie keek de man aan niet begrijpend wat hij bedoelde.
“Jij bent de dochter van Draco Malfidus toch?” Zei de man.
Lelie knikte maar had geen flauw benul hoe die man dat wist en waarom hij haar dat vraagde.
“Jij bent de bezoedeling van de familie Malfidus” ging de man kil verder.
“Ik snap niet waar u het over hebt” zei Lelie ontsteld.
“jij bent de dochter van mijn zoon….mijn zoon die getrouwd was jij bent vuil op onze stamboom” Barste de man woedend los.
Lelie kon geen woord uitbrengen, dit was haar grootvader, dit was de man die …in Azkaban hoorde te zitten en het ergste was hij had haar moeder vermoord.
“U, bent mijn grootvader, U hebt mijn moeder vermoord” bracht Lelie met ingehouden woede uit.
De man begon te lachen, het was een kille lach. Lelie slikte haar handen trilden ze wilde hem iets aandoen…iets heel ergs.
“Ja ik vermoorde jou moeder, ik dacht dat jij nog bij haar was maar ik had het fout. Nu heb ik je hier laten brengen om die klus af te maken” Zei haar grootvader die soepel overeind kwam. Lelie bleef staan waar ze stond, had ze nou maar haar toverstaf bij zich gehad, dan had ze hem vervloekt. Maar dat had ze niet dus moest het anders. Opeens vloog Lelie naar voren en viel haar grootvader aan, deze had dit zien aankomen en wees met zijn toverstok op haar “Crucio” Zei hij.
Lelie gilde en viel op de grond. De pijn was niet te beschrijven, ze wilde dat het ophield, dat het weg zou gaan en dat deed het.
“probeer dat niet nog eens ik wil eerst met je praten” zei Haar groot vader schamper.
“er valt niet te praten het enige wat ik wil is dat u sterft” Zei Lelie kil.
Haar grootvader leek onder de indruk “al mag je zo’n vuile dreuzel als moeder hebben je praat als een Malfidus”
Lelie negeerde hem en berekende haar kansen, als ze hem weer zou aanvallen zou hij weer die vloek gebruiken, maar ze zou toch sterven dus waarom niet al vechtende.
Ze sprong weer naar hem toe en werd weer geraakt door de Cruciatus vloek, deze keer duurde het langer. Toen het stopte lag Lelie hijgend op de vloer haar hele lichaam trilde en leek ze niet in staat zich te bewegen.
“Zo, en ik hoorde ook dat je een vriendje hebt op Zweinstein…mag ik vragen wie” Vroeg haar Grootvader.
“Nee” Bracht Lelie uit.
“Crucio”

De hele avond was er gezocht Naar Lelie maar er was geen spoor van haar te vinden.
“Waar kan ze nou zitten” Zei Haar vader ongerust, het was nu vijf uur en hij zat samen met Ginny in een hotel kamer.
“Ga slapen…we zoeken zo verder…ze…” “Ik kan niet slapen met de gedachte dat mijn dochter misschien wel ergens alleen is” Ginny knikte en sloeg haar armen om haar man heen, dit had ze niet in gedachte gehad voor hun huwelijks nacht maar ze moest toegeven dat ze zelf ook nooit zou kunnen slapen.
Op dat moment werd er op de deur geklopt. Draco Sr. Stond op en deed de deur open.
“Draco…ik heb misschien nieuws…ik weet niet of het er mee te maken heeft maar..” Zei Ron Wemel nogal nerveus die in de opening stond.
“Ja wat…hebben jullie een spoor” Zei Draco hopend op goed nieuws.
“Draco…je vader…hij is…uit Azkaban ontsnapt”

Draco Viel stil en keek Ron uitdrukkingloos aan, Ginny had het gehoord en was opgestaan en liep naar hem toe. “Wat zei je” Zei ze verbijsterd tegen haar broer.
“Hij is afgelopen middag verdwenen…ze snappen niet hoe…dat is duidelijk…als we dat hadden geweten…ik heb al mijn mannen erop gezet maar ze weten niet waar hij zit” Vertelde Ron wanhopig.
“We moeten naar mijn huis” Zei Draco die weer bij zinnen leek te komen.
Ron en Ginny keken hem verbaasd aan “Dit is geen moment om naar huis te gaan hoor” Zei Ron.
“Nee, naar het huis waar ik woonde als kind” Zei Draco en pakte zijn jas “Ik weet zeker dat hij daar zit”
“Nu wil ik je kennis laten maken met Nagina” Zei de oude man opeens.
Lelie keek op er ging een deur open en ze hoorde iets sissen. “Wat is dat” Vroeg ze geschrokken.
“Dat is de dochter van Nagini, de slang van de Heer van het duister”
Lelie keek geschrokken op ze had over die man gehoord Harry Potter had hem verslagen. “En wat doet die hier” Vroeg Lelie stamelend
“Die zorgt ervoor dat jij sterft zonder dat ik je hoef te beheksen en dus dat ik er geen schuld van kan krijgen” Zei de man alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Lelie deinsde achteruit toen de slang richting haar kwam maar ze was niet snel genoeg en de slang had a toegeslagen en boorde zijn lange tanden in haar hals.
Het enige wat Lelie voelde was de pijn van de beet maar ze merkte niks van het gif dat zich nu langzaam door haar aderen verplaatste.
“Je zult er nu nog niks van voelen, alleen de beet dus kunnen we nog gezellig praten” Zei de man.

Maar tijd voor praten was er niet meer want de deur werd ingetrapt en er klonken spreuken.
“Lelie ben je hier” Schreeuwde de stem van Lelies vader.
“Ja ik zit hier” Schreeuwde Lelie opgelucht. Haar vader stormde de kamer binnen en bleef stokstijf staan toen hij zijn vader zag.
“Zo Draco je komt ons een bezoekje brengen” Zei zijn vader kil.
Draco negeerde hem en liep naar Lelie toe en hielp haar overeind “Gaat het” Vroeg hij. Lelie knikte en keek naar haar grootvader als ze zijn gezicht had kunnen zien had ze de woede kunnen zien. De oude man reikte naar zijn toverstaf en richtte hem op haar vader. “Crucio” Zei hij, maar Lelie duwde haar vader weg en werd zelf geraakt.
“Paralatis” Schreeuwde een andere stem en Lucius Malfidus viel verlamt op de grond neer.

“Lelie gaat het”
Lelie opende haar ogen en keek in het bezorgde gezicht van haar vader. Ze begreep niet hoe ze op de grond terecht was gekomen. “Je bent bewusteloos geweest ongeveer….tien minuten…kun je opstaan of moet ik je dragen” Vroeg har vader haar nog steeds bezorgd aankijkend.
“Nee ik denk dat het wel gaat” Zei Lelie en kwam overeind met wat hulp van haar vader.
Ze wankelde even toen ze eenmaal rechtop stond maar wist zich staande te houden.
“Waar zijn we” Vroeg z zich verbaasd af.
Haar vader glimlachte “In het nest” Antwoordde hij en toen zag Lelie het ook.
“Zijn de anderen ook hier?” vroeg ze.
“Ja die zijn beneden….denk je dat je ook naar beneden kan of blijf je liever nog even hier”
Lelie schudde haar hoofd wat ervoor zorgde dat de grond onder haar voeten gevaarlijk begon te golfen. Ze moest zich aan haar vader vast grijpen om niet te vallen.
“Nee ik wil mee naar beneden” Zei ze de bezorgde blikken van haar vader negerend.
Haar vader protesteerde niet maar bleef dicht bij haar lopen voor het geval ze zou vallen.
Lelie schuifelde zachtjes de huiskamer binnen en meteen was alle aandacht op haar gericht.
De eerste die op haar af kwam was Evan, hij omhelsde haar opgelucht “Oh ik ben zo blij dat je er bent” Zei hij met een glimlach.
Lelie glimlachte ook maar een raar gevoel overweldigde haar. Opeens begaven haar benen het bijna en moest ze zich aan Evan vastgrijpen om niet te vallen.
“Lelie wat is er” vroeg hij geschrokken terwijl hij haar overeind hield.
“Ik weet het niet” Zei Lelie verbaasd maar Evan vervaagde en ze had moeite om haar ogen open te houden, de stemmen om haar heen werden vaag.

Lady Luna · Geplaatst: Do Sep 29, 2005 13:23

Het spijt me heel erg dat het steeds zo lang duurt maar mijn inspi is bijna op voor dit verhaal, het volgende hoofdstuk is dan ook het laatste Sad

ik weet niet of ik nog een fanfic ga schrijven, mischien wel mischien niet....want ik heb veel ideeen voor non hp verhalen en wil mischien proberen een boek te schrijven. maar als k inspi krijg voor bijv een vervolg op mijn vorige verhaal ga ik die zeker schrijven Very Happy

dus nou hier het ena laatste hoofdstuk.

Nog niet voorbij

“Lelie gaat het wat is er” Vroeg Ginny bezorgd. Lelie lag op de bank en opende haar ogen verbaasd meteen hapte ze naar adem ze had het gevoel dat iemand haar keel dichtkneep. Ze begon sneller te ademen “Lelie wat is er… heeft hij je vervloekt” Zei Ginny en ze legde haar hand op Lelies voorhoofd “Je hebt koorts” Zei ze verbaasd. Lelie wilde iets zeggen maar ze merkte dat haar stem niet meer werkte. Haar adem werd nog sneller “Lelie rustig zeg wat er is dan” Zei Haar vader. Lelie schudde haar hoofd en probeerde duidelijk te maken dat ze niet kon praten. Heel langzaam werd alles weer vaag om haar heen en weer scherp Lelie kwam opeens met een ruk overeind en pakte Ginny’s hand vast en legde hem op haar hals.
Ginny keek haar verbaasd aan maar zag dat Lelie langzaam weer buiten bewustzijn raakt “Lelie wat is er nou” Vroeg ze bezorgd en toen zakte Lelie weer in elkaar.
Ginny trok Lelies shirtje opzij en zag twee minuscule gaatjes in Lelies hals.

“Draco hoe kan dit” Vroeg ze verbaasd en probeerde Lelies hartslag op te nemen.
Draco keek eerst verbaasd maar toen begon er iets te dagen bij hem. Ginny’s ogen stonden opeens geschrokken en ze keek naar Lelie “Ze ademt niet meer” Zei ze.
“Ze is gebeten door die slang die ik afgemaakt heb” Zei Draco geschokt. “Ze moet naar St.Holisto …en nu” Zei Ginny haastig en wilde een brancard tevoorschijn toveren maar Draco had haar al opgetild.

“Wat is er met Lelie…wat is er aan de hand” Zei de stem van Draco Jr. opeens. Hij stond in de deur opening met zijn pyjama aan naast hem verscheen Evan ook in Pyjama.
Ze waren naar bed gestuurd toen Lelie de eerste keek buiten bewustzijn raakte.
“Niks ze moet alleen even voor onderzoek naar St. Holisto” Zei Ginny luchtig.
“Ja en waarom tillen jullie haar dan….en waarom ziet ze dan zo bleek” Zei Draco en liep naar zijn vader en keek naar Lelie.
“Ze ademt niet….” Zei hij en keek zijn vader geschokt aan die negeerde zijn blik en liep naar de haard en ging naar St. Holisto zonder nog een woord te zeggen.

“Wat is er met haar” Vroeg Evan gejaagd en liep naar Ginny toe. Ze werd nu ingesloten door twee jongens die groter waren dan haar. “Ja dat wil ik ook graag weten” Zei Draco.
Ginny leek niet te weten wat ze moest zeggen. “Als je niks zeg dan ik zelf wel heen” Zei Evan resoluut en liep naar de haard.
“Daar komt niks van in Evan Potter jij blijft hier, en jij ook Draco Malfidus” Zei opeens een strenge stem. De twee jongens keken naar waar de stem vandaan kwam en daar stond Molly Wemel ze keek de jongens bestraffend aan. “U heeft niks over mij….” Begon Draco terwijl hij naar de haard toeliep. “Oh echt wel…. Jij luistert nu gewoon naar mij, en anders luister je naar Ginny, want dat is nu je moeder” Zei Molly Draco boos aankijkend. Deze deed zijn mond weer open om iets te zeggen maar deed hem weer dicht toen Molly hem dreigend aankeek.
“Jullie gaan allebei naar bed en horen vanzelf wel hoe het met Lelie gaat ik denk niet dat het ernstig is toch Ginny” Ging Molly weer door en keek haar dochter aan.
“Nee het is gewoon controle ik ga ook nu ….. jullie horen het zodra er nieuws is” Zei Ginny en verdween ook door de haard.
Draco en Evan stonden nu allebei naar Molly te kijken “Ik wil naar haar toe ze is mijn zusje”Zei Draco boos “En ze is mijn vriendin dus ik vind…..” “Ja, maar wat heb je eraan dan….ze kan je niet zien of spreken en er word alleen gecontroleerd of het allemaal goed met haar is” Onderbrak Molly Evan.
“Lelie ademde niet meer ze moet er echt niet heen voor een simpele controle hoor” Zei Draco boos.
Molly leek overdonderd door wat Draco zei maar wist al snel een weerwoord te geven.
“Je ziet spoken, en nu gaan jullie slapen zo snel als we meer weten zijn jullie de eerste die het weten afgesproken”
Heel even leek het of beide jongens er tegenin wilden gaan maar ze bedachten zich. “Oké” Zeiden ze beide met tegenzin en liepen de kamer uit en gingen naar boven.

Molly maakte ook aanstalten om weer naar bed te gaan maar op haar kamer klede ze zich om en verdween via de haard naar St. Holisto.
Daar aangekomen zag ze Ginny meteen staan “Ik wist dat je zou komen” Zei Ginny opgelucht en viel haar moeder om de nek. Molly hield haar Dochter even stevig vast en keek haar toen onderzoekend aan “Wat is er met Lelie” vroeg ze bezorgd.
Ginny keek verdrietig Draco is bij haar ze leeft nog maar ze hebben geen idee of ze het haalt het gif is erg sterk” Zei ze.
“Maar wat is er gebeurd dan” Vroeg haar moeder terwijl ze begonnen te lopen.
“Ze is gebeten door een slang de dochter van Nagini om precies te zijn, je weet wel die slang van jeweetwel” Legde Ginny uit.
Molly Wemel sloeg haar hand voor haar mond “Het arme kind”

Ze liepen een gang in en o een stoel tegenover een gesloten deur zat Draco Malfidus Sr. Hij keek op toen Ginny en Molly de gang in liep en stond op en omhelsde Ginny.
“Hoe gaat het met haar” Vroeg Ginny bezorgd.
“Ik weet het niet ze is daar binnen ….. er is nog niemand geweest om me ook maar iets te zeggen” Zei Draco terwijl hij zijn hand door zijn haar haalde.
Ginny pakte zijn hand vast en kneep er bemoedigend in woorden waren niet nodig om te laten weten dat ze bij hem zou blijven.
Molly keek met een glimlach naar haar dochter. Nooit had ze verwacht dat haar dochter met hem zou trouwen. Maar hoe dan ook ze zag maar al te goed dat ze van elkaar hielden.

Op dat moment kwam er een heler naar buiten “U bent…. he? Ginny?” Zei hij vragend en keek Ginny verbaasd aan. Ginny keek net zo verbaasd maar zag toen wie het was “Daan, ik wist niet dat je dienst had vanavond” Zei ze.
“en ik had jou hier niet verwacht ….. is dat jou dochter” Vroeg Daan verbaasd. “Nou ja nu wel… ze is de dochter van Draco, maar hoe gaat het met haar” Zei Ginny terwijl ze de hand van Draco vast bleef houden. Daan keek haar verward aan maar keek naar de deur waar Lelie achter moest liggen.
“Dat is moeilijk te zeggen, we hebben haar tegengif gegeven maar ze lijkt niet te reageren” Zei Daan.
“Mogen we bij haar”Vroeg Ginny, Daan knikte en opende de deur.

Daar lag Lelie ze bewoog niet alleen haar borst ging licht op en neer dat was het enige teken van leven dat ze gaf.
“Ze ademt dankzij magie, we weten niet wat er gebeurd als we dat stoppen dus houden we dat nog zo” Legde Daan uit en liet Ginny en Draco alleen. Molly bleef in de gang en nam plaats op een stoeltje.

Draco ging op een stoel naast Lelies bed zitten en Ginny ging naast hem staan. “Zou ze weten dat we hier staan” Zei Draco terwijl hij naar zijn dochter keek. Tranen liepen over zijn wangen. Ginny slikte ook zij had moeite met haar tranen bedwingen. “Ik weet het niet … maar ik weet wel dat ze zal vechten voor haar leven Lelie geeft niet snel op” Zei ze met de hoop dat het echt zo was.

Er gingen twee weken voorbij en er veranderde weinig aan Lelies toestand. De helers stonden voor een raadsel Lelie leek niet te erageren op het tegengif maar haar toestand veranderde ook niet.

“We kunnen kijken wat er gebeurd als we haar van de beademing af halen” Legde een heler uit aan Ginny en Draco. “En als ze dan niet zelf ademt” Vroeg Draco.
“Dan kunnen we kiezen om haar weer aan de beademing te doen of haar laten gaan” Zei de heler voorzichtig.
Draco keek met een schok op “Haar laten gaan, haar….. laten gaan” Zei hij ongelovig “Ik kan mijn eigen dochter toch niet….” Stamelde hij. Ginny was net zo verbaasd en geschokt en ze keek de heler vragend aan “Zal er dan niks aan haar toestand veranderen” Vroeg ze wanhopig.
De heler schudde zijn hoofd “Nee we denken het niet en we weten het ook niet … ze komt niet bij, als we haar van de beademing halen kunnen we kijken of ze weer zelfstandig kan ademen wat alleen maar goede dingen kan betekenen”Zei hij.
Draco schudde onbegrijpelijk zijn hoofd en keek naar Lelie die heel vredig leek te slapen.
Hij keek toen naar Ginny en nam zijn besluit “Oké, ik weet dat Lelie niet zou willen dat we haar zo laten dus ik geef mijn toestemming om haar van de beademing te halen en als ze niet zelf……als ze niet zelf ademt…dan….dan laat ik haar gaan” Zei hij en zijn stem brak. Ginny sloeg haar armen om hem heen en huilde.

“Nee pa dat kun je niet maken….dat mag niet” Schreeuwde Draco Jr. tegen zijn vader. “Ze mag nog niet…. Niet gaan, daar is ze te jong voor ik wil niet”
”Ja en wat denk je dat zij wil…..de rest van haar leven in een kamer liggen” Zei Draco Sr. Hij vond het moeilijk dit te zegen maar wist dat Lelie dat echt niet zou willen.
“Maar…. ik ken haar net een jaar……. ze is mijn zusje…. Ik wil haar nu niet al kwijt” Bracht Draco wanhopig uit. “Ze is ook mijn dochter, maar ik kan er ook niks aan veranderen als ze weer zelf ademt hebben we niks te klagen maar ik kan haar niet eeuwig daar laten….dat kan ik gewoon niet” Zei zijn vader hulpeloos.
Draco zei niks meer er stonden tranen in zijn ogen.

Lady Luna

Tijd om te kiezen

“Lelie, het is tijd” Zei een zachte stem.
Lelie kwam met een schok overeind en keek in een gezicht dat op dat van haar leek.
De vrouw glimlachte en pakte haar hand “Mijn lieve Lelie” Zei de vrouw nog steeds met een glimlach.
Lelie keek haar niet begrijpend aan, wat was dit, toen keek ze om zich heen en zag haar vader en broer zitten “papa, wat is er” Vroeg ze geschokt toen ze zag dat hij huilde.
Maar haar vader reageerde niet net zo min als Draco toen ze zijn naam zei.
“Ze horen je niet lieverd” Zei de vrouw. Lelie keek haar vragend aan “Hoezo” vroeg ze.
“Kijk eens hoe je erbij ligt” Zei de vrouw en wees naar een punt achter haar. Lelie keek achter zich en schrok zich kapot, ze sprong op en keek ademloos naar zichzelf.
“Hoe kan dat…..ben ik dat…hoe” Stamelde ze.
“Ja dat ben jij” Zei de vrouw en pakte haar hand vast die verbazingwekkend prettig aanvoelde.
“Maar ben ik dan….” Stamelde Lelie weer. “Nee je bent niet dood nog niet” Zei de vrouw en keek haar aan.
”weet je wie ik ben” Vroeg ze.
Lelie wilde eerst haar hoofd schudde maar zette toen grote ogen op “U bent mijn moeder” Zei ze verbaasd.
De vrouw knikte en glimlachte “Ja dat ben ik, en ik ben hier om je te begeleiden” Zei ze.
Lelie keek haar niet begrijpend aan “Hoe bedoelt u” vroeg ze. “Ik help je met een keuze maken” “Kiezen tussen wat” Vroeg Lelie.
“De keuze om hier te blijven of om met mij mee te gaan” Zei haar moeder. Lelie keek haar met grote ogen aan “Dus ik ga dood” zei ze.
Haar moeder schudde haar hoofd “Nee niet als je dat niet wild, maar je mag kiezen…ze geven jou de kans om te kiezen of je met mij mee gaat of hier blijft” Legde ze uit.
“Maar wie zijn ze en waarom mag ik dat kiezen waarom heb ik die keus en had jij die ook” Vroeg Lelie verwilderd en wierp een blik op de deur waar een heler door naar binnen liep. “Wie ze zijn kan ik niet uileggen en ze geven jou die keus omdat je nu nog kan kiezen, ik kon niet kiezen omdat ik ….. niet de tijd had om te kiezen” Zei ze en keek Lelie aan. “Je hebt niet veel tijd…. Ze halen je zo van de beademing af” Zei ze en keek naar de heler die zijn toverstaf pakte en die op Lelie wees.

Lelie keek naar zichzelf…..ze moest wel kiezen…maar hoe….kon ze haar vader en broer zomaar achter laten.

”NEE” Zei opeens een stem en de deur van de kamer werd open getrokken en Evan stormde binnen “Dat mag niet jullie kunnen haar niet laten gaan” Zei hij kwaad en duwde de heler opzij en wierp zich over Lelie heen. Harry Potter kwam de kamer in en keek Draco Sr verontschuldigend aan “Het spijt me ik kon hem niet tegen houden” Zei hij en liep naar Evan toe.
”kom Evan het heeft geen zin…hun moeten kiezen niet jij” Zei hij en pakte zijn zoon bij zijn arm.
”Nee het mag niet” Zei Evan en trok zich los. “Evan hou verdomme op en maak het nou niet moeilijker dan het is” Zei Draco Jr. opeens woedend en keek Evan aan.
Evan was geschokt door Draco’s uitbarsting en liet Lelie los.
”Hou er alsjeblieft mee op Evan het is al moeilijk genoeg” Zei Draco weer en keek hem haast smekend aan.
Evan kreeg tranen in zijn ogen en keek naar Lelie die bewegingloos op het bed lag.

“Het is tijd om te kiezen Lelie…..blijf je hier of ga je met mij mee” Zei Lelies moeder. Lelie zuchtte diep en keek haar met tranen in haar ogen aan “Hoe kan ik nou kiezen tussen mijn moeder en vader” Zei ze hopeloos.
Haar moeder glimlachte “de keuze is aan jou…..wat je ook kiest ik steun je”
Lelie keek haar verdrietig aan, ze wilde maar al te graag bij haar blijven maar hoe kon ze haar vader broer en Evan in de steek laten.

De heler richtte weer zijn toverstok op haar lichaam en Lelie keek toe hoe hij de spreuk uitsprak. Ze sloeg haar armen olm haar moeder heen “Ik zal bij je zijn wat je ook doet” Fluisterde haar moeder en glimlachte.

Lelie stopte met ademen en haar vader, broer Evan en Harry keken hoopvol toe, maar er gebeurde niets.
Evan liep naar haar toe en knielde naast haar neer “Lelie alsjeblieft ik wil niet dat je gaat” Fluisterde hij en pakte haar hand vast. Er gebeurde nog steeds niets en er liep een traan over Evan’s wang en hij drukte een kus op haar lippen.

Op dat moment snakte Lelie naar adem en kwam ze met een schok overeind. Ze knalde met haar hoofd tegen dat van Evan aan en keek hem aan. Evan kon zijn ogen niet geloven maar sloeg zijn armen om haar heen en zoende haar.

In de gang stonden Ginny en de anderen te wachten op nieuws. Opeens kwam Draco Sr binnen en omhelsde Ginny met tranen van geluk in zijn ogen “Ze is weer terug” Zei hij.
Ginny begon te lachen “Echt waar, meen je dat” Zei ze.
“Over zoiets ga ik echt niet liegen kijk maar” Zei Draco en hij nam haar mee de kamer in. Het eerste wat ze zag was Draco die met een Ik-besta-ook–nog-hoor naar Lelie keek. “Ze lijken wel aan elkaar vast geplakt” Zei hij droogjes.
Zijn vader grijnsde en Ginny ook, het leek ook wel een beetje zo want Lelie leek Evan niet te willen loslaten hun lippen leken aan elkaar geplakt.
Toen zag Lelie haar vader staan en liet Evan los “Pap” Zei ze en wilde uit het bed stappen “Nee jongedame jij blijft liggen” Zei haar vader en liep naar haar toe en omhelsde haar “Ik ben zo blij dat je weer bij ons ben” fluisterde hij.

De dagen gingen voorbij en Lelie mocht al snel uit bed, ze verwachte meteen te kunnen lopen en alles maar dat was moeilijker dan ze verwachte. Omdat ze zo lang niet had bewogen waren haar spieren slap en al de eerste keer dat ze uit bed mocht viel ze binnen een paar stappen. Maar ze bleef proberen en met een week kon ze weer gewoon lopen.
Ze had niemand verteld over haar moeder, niet omdat ze bang was dat ze haar niet zouden geloven maar gewoon om het voor zichzelf te houden.
Ze was super blij dat ze weer terug was en nog blijer toen ze weer uit het ziekenhuis mocht. Het schooljaar op Zweinstein was al begonnen maar ze kon alles inhalen.

Ze was blij dat alle narigheid voorbij was…..voor eeuwig zou dit natuurlijk niet duren maar zolang het duurde was het goed, nee niet goed super Smile

The End

Ja dit was hem dan, het verhaal is uit. Ik weet nog steeds niet of k nog een verhaal ga schrijven ligt aan mijn inspi Razz

Ik wil iedereen bedanken die gereageerd heb mijn meest trouwe fans nog meer bedankt. K vond het cool dat jullie zo leuk reageerde.
Nou tot nog eens mischien Smile

Greets en Love Lady Luna