[AF] The Not So Happily Ever After

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

We hopen dat jullie van het verhaal zullen genieten, we schrijven dit verhaal met zijn 2e vanuit twee verschillende oogpunten.
We vinden het ook leuk om reactie's te krijgen Very Happy

Dit verhaal wordt geschreven door Dracogirly en Angel.

H1.

Draco rekte zich uit en draaide zich om. Naast hem in bed lag weer een van zijn laatste veroveringen. Natasja of Niki of hoe ze ook heette. Hij genoot nog even van de stilte die er nu nog was, want hij wist dat het nooit lang kon duren. Als zij straks wakker zou worden zou het gedonder beginnen. Alsof ze zijn gedachten kon lezen deed ze haar ogen open.
“Goedemorgen”, zei ze slaperig.
“Goedmorgen”, zei Draco.
Ze glimlachte. “Gisteravond was echt geweldig.”
“Ja, het was wel aardig”, zei Draco een beetje droog. “Zou je nu weer weg willen gaan.”
Ze keek geschrokken op. “Maar ik dacht dat er iets was tussen ons.”
“Dat heb je dan verkeerd gedacht”, zei Draco terwijl hij opstond.
“Je hebt me gewoon voorgelogen. Alles wat je gisteravond zei was alleen maar om me in je bed te krijgen.”

“Fijn dat je dat nu ook eindelijk begrijpt”, zei Draco terwijl hij wat in z’n kast rommelde. “Ik ga nu douchen en als ik klaar ben wil ik dat je hier weg bent.”
Hij stond op en liep naar de badkamer. Met een klap deed hij de deur achter zich dicht. Hij schudde z’n hoofd. Vrouwen moesten altijd overal zo een drama van maken. Het leek wel dat als ze eenmaal bij hem in bed hadden gelegen ze gelijk wilde gaan trouwen. Hij haalde zijn neus op. Als of hij zou willen trouwen. Zijn vrijgezellen bestaan beviel hem prima.

Na een uitgebreide douche liep hij zijn aangrenzende kamer weer in. Hij was opgelucht toen hij zag dat ze weg was gegaan. Soms hadden ze namelijk nog weleens de neiging om op hem te blijven wachten en hem om te praten. Alsof ze dat zouden lukken. Hij liep naar beneden richting de eetzaal.

“Goedemorgen vader, moeder”, zei Draco terwijl hij naar zijn ouders knikte en aan de tafel ging zitten.
“Goedemorgen”, zei Lucius terwijl hij zijn zoon aanstaarde. “Ik moet je toch vragen wat aardiger met vrouwen om te gaan. Natalie heeft hier net een kwartier lang staan uithuilen over wat een rotzak je bent.”

Ow ja, Natalie, dat was haar naam, dacht Draco terwijl hij zijn vader aan bleef kijken.

“Persoonlijk maakt het me niets uit wat je met die vrouwen uitspookt. Maar zorg er alsjeblieft voor dat ze het huis wat sneller verlaten. Al het zout van die tranen tast het tapijt aan.”

“Ja vader”, zei Draco terwijl hij wat brood op z’n bord deed.

“Draco, je vader en ik hebben er eens goed over nagedacht en dat vrijgezellenbestaan van jou kan echt niet langer. Het wordt de hoogste tijd dat je de familienaam in ere houdt en dat je gaat denken aan een huwelijk”, zei Narcissa.

“Wat!”, zei Draco die stopte met het smeren van z’n broodje en geschrokken opkeek naar zijn moeder. “Maar ik wil helemaal niet trouwen. Ik ben veel te jong om te trouwen!”

“Onzin Draco. Je bent al 25 jaar en het wordt hoog tijd dat je een wat rustiger leven gaat leiden. En iedere keer een andere vrouw in je bed kan echt niet meer.”

“Maar moeder, ik ken helemaal niemand met wie ik zou willen trouwen.”

Narcissa glimlachte en Draco begon zich ongemakkelijk te voelen. Dit kon niet veel goeds betekenen.

“Lucius, waarom vertel jij het hem niet.”

Draco draaide zich naar zijn vader en wachtte gespannen af.

“Mijn zoon, we weten dat je helemaal geen vaste relatie met iemand hebt.”

Draco haalde opgelucht adem. Dan weten ze dus ook dat het onmogelijk is voor hem om met iemand te trouwen.

“Daarom hebben je moeder en ik besloten om een geschikte bruid voor je te vinden.”

Draco spuugde het pompoensap waarvan hij net een slok wilde nemen weer uit. Dit moest een nachtmerrie zijn. Dit kon niet gebeuren.

“De familie Beaufort uit Frankrijk is een van de meest gerespecteerde puurbloedfamilies uit hun land. Zij hebben ook een vrijgezelle dochter, Cassie van 24 jaar. Kortom een perfecte match.”

Draco keek zijn ouders met grote ogen aan. Dit konden ze toch niet menen.

“Vanmiddag om 3 uur komen ze op bezoek en zal jij aan je toekomstige bruid worden voorgesteld.”

Draco schudde zijn hoofd. Er moest een manier zijn om hier onderuit te komen.
Zijn ouders stonden op.

“Ow en Draco. Je zal je gedragen en je zal er voor zorgen dat de ouders van het meisje je aardig vinden. Die bruiloft zal een succes worden.”

Met een laatste veelbetekende blik verliet Lucius samen met Narcissa de eetzaal. Draco staarde voor zich uit. Zijn prachtige vrijgezellenleventje stortte om hem heen in elkaar. Hij moest gaan trouwen. En wat nog erger was, zijn bruid was al uitgezocht. Hij slikte. Zijn geluk kennende was het vast een of ander super lelijk kind. Met grote wratten op haar gezicht, een kapsel nog erger dan dat van de Wemels en een bril nog idioter dan die van Potter. Hij rilde. Zijn ouders konden toch nooit van hem verwachten dat het wat wordt tussen hem en die Cassie?

De rest van de dag bracht hij alleen door in z’n kamer. Hij bleef maar denken hoe oneerlijk de wereld was en hoe lelijk die Cassie er wel niet uit zou zien. Veel te snel was het alweer 3 uur. Zoals verwacht ging ook de bel.

“Draco doe jij de deur open!”, gilde Narcissa.

Draco zuchtte en kwam mopperend overeind. Zijn ouders wilde zeker een goede indruk achter laten en in plaats van een van de huiselven de deur open te laten doen mocht hij voor huiself spelen. Hij zuchtte en liep de trap af richting de deur. De deur waarachter zijn toekomstige bruid met haar ouders zou staan.

Hij opende de deur en schrok van wat hij daar zag staan. In plaats van een of ander lelijk monster stond daar werkelijke een prachtige vrouw. Ze had halflang bruin haar en bruine ogen. Met open mond staarde Draco haar aan.[/b]

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

H2.

Cassie had een verveelde uitdrukking op haar gezicht en het zag ernaar uit dat ook zij zich niet had verheugt op deze ontmoeting. Achter haar stonden haar ouders, Emma en David. Ze voelde haar moeders hand in haar rug alsof ze haar nou voren wou duwen.
“Mam!” histe ze waarschuwend.

Haar moeder glimlachte schaapachtig en keek haar dochter bewonderend aan. Ze had hetzelfde bruine haar en dezelfde reebruine ogen. Haar vader had zwart haar en ook bruine ogen en keek trots naar het tafereel.

“Je mond staat open” zei ze ten slotte en ze keek hem minachtend aan.

Draco sloot zijn mond verbaasd en Lucius en Narcissa kwamen met dezelfde trotse houding die Cassie’s vader had de gang in gelopen.

“Liefje, stel je even voor” zei Emma zachtjes en ze duwde haar een stapje vooruit.
“Cassie Beaufort” zei ze, er kon nog net een glimlach vanaf.

Uit beleefdheid stak hij zijn hand uit, er kwam echter in eerste instantie geen reactie. Hij zag er wel leuk uit, maar om nou met hem te trouwen. Haar ouders waren gek als ze geloofden dat deze poppenkast nog lang zou duren. Ze had de geruchten heus wel gehoord, ze zou niet in zijn versierpogingen trappen.

“Cassie” zei haar vader streng.

Tegen haar zin in stak ze ook haar hand uit en schudde zijn hand. Wilden haar ouders hun enige dochter graag kwijt, dacht ze.

“Malfidus, Draco Malfidus” zei hij.

Ze liet zijn hand weer los en veegde die af aan haar gewaad alsof hij iets smerigs was. Ze stapte naar binnen en keek niet erg onder de indruk de hal rond. Oké ze moest toegeven dat het er groot en chique uit zag, maar dat zou haar niet van gedachten doen veranderen. Ze liep naar Narcissa toe en glimlachte nep. Het was net een wandelende poederdoos, dacht ze.

“Cassie Beaufort” zei ze met dezelfde glimlach en schudde haar hand.
“Narcissa Malfidus” zei ze. “Ik hoop dat je het hier naar je zin krijgt”
“Vast wel” antwoordde ze.

Ook stelde ze zich voor aan Lucius en kreeg te horen hoe geweldig Draco wel niet was. Ze vond hem een enorme kwal. Haar ouders stelde zich op hun beurt weer voor aan zijn ouders en voor hun leek er geen vuiltje aan de lucht. Ze had het gevoel dat er iemand naar haar keek, vanuit haar ooghoeken zag ze dat Draco naar haar keek.

“Je kwijlt het tapijt onder” zei ze.

Emma zag dat ze wat tegen Draco zei en stootte Narcissa aan. Die keek op haar beurt ook gelijk naar de twee alsof ze een romantische serenade zag plaatsvinden.

“Kijk, ze vinden elkaar aardig” zei Emma.

Wat? Ze vond hem helemaal niet aardig. Het was nu zeker, er zat een steekje los bij haar ouders. Ze waren doorgeslagen en compleet krankzinnig. Misschien was het een soort ziekte net zoals een griepje, want het leek erop dat Draco’s ouders aan hetzelfde leden. Ze betwijfelde echter of dit wel zou overgaan.

“Willen jullie wat te drinken? Ik heb een nieuwe soort vuurwiskey en het is echt het beste van het beste” zei Lucius.
“Ja graag” en met die woorden liepen ze naar de woonkamer.

Omdat ze niet naast Draco wou zitten ging ze snel naast Narcissa zitten en glimlachte. Ik stik nog, dacht ze. En ze probeerde haar adem in te houden, de parfum lucht was gewoon te sterk. Buiten waren de huiselven ondertussen de koffers het huis in aan het sjouwen en brachten die naar haar kamer.

“Cassie heeft op Beauxbatons gezeten en kan ook een beetje Frans, ze is het behoorlijk verleert na een paar jaar doordat we thuis gewoon onze eigen taal spreken”

Ze keek naar haar vader en wenste vurig dat dit allemaal een nachtmerrie was en ze elk moment wakker zou worden. Maar het leek erop dat ze klaarwakker was en haar leven inderdaad overhoop gegooid werd.

“Als ze iets ouder hadden geweest hadden ze elkaar vast ontmoet op het toverschooltoernooi, ze hadden vast meegedaan”

Haar vader had het mis, ook al had ze mee mogen doen dan had ze dat nog niet gedaan. Er was niks mis mee om sportief te zijn maar om je leven op het spel te zetten voor een trofee ging haar wat te ver.

“Draco werkt net als zijn vader elke dag een paar uurtjes op het ministerie, maar hij heeft nu een paar weekjes vrij gekregen en dat komt dus goed uit”

De drankjes werden op een tafeltje neergezet door een huiself die bijna kruipend de kamer in kwam en ook weer verliet. Ze pakte haar glas op en nam een slok, misschien als ze zich maar dronken genoeg voerde ze ziek werd en naar huis moest. De raarste ideeën kwamen bij haar op, ze nam echter maar een klein slokje.

“Wat aardig van hem, dan kunnen ze samen meer tijd doorbrengen en elkaar een beetje leren kennen”

Aan Draco’s uitdrukking te zien wist hij helemaal niet dat hij een paar weken vrij had gekregen. Weer kwam er een walm parfum haar kant op toen Narcissa haar blonde haar sierlijk over haar schouder gooide. Nog even en ik stik, dacht ze. Maar misschien was dat wel beter, dan hoefde ze niet te trouwen.

“Draco, wil jij anders Cassie even het huis laten zien?” vroeg Lucius op een vragende maar toch ook lichtelijk bevelende toon. Narcissa en Emma lieten een zacht giechelend geluidje horen en leken wel twee tieners die hun liefdesleven besproken.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

H3.

Draco stond op en wenkte Cassie dat ze hem moest volgen. Hij opende de deur richting de gang en wachtte ongeduldig totdat Cassie hem zou volgen. Zodra ze ook de gang in kwam sloot hij de deur en liep zonder nog iets te zeggen verder. Hij hoorde eerder dan zag Cassie ongeduldig met haar voet op de grond tappen. Hij draaide zich om.
“Wat?”
“Zou je me niet een rondleiding moeten geven?”
Draco zuchtte een beetje geïrriteerd. Hij had echt geen zin om haar een rondleiding te geven. Hij kon wel wat beters doen met z’n tijd. Bijvoorbeeld een noodbrief schrijven aan Blaise. Hij moest onder dat huwelijk uit zien te komen, de vraag was hoe.

“Als je zo graag het huis wil zien doe je dat maar alleen. Ik heb wel wat beters te doen dan een rondleiding geven.”

En met die woorden liep hij de trap op naar zijn eigen kamer. Met een klap sloot hij de deur en snel liep hij naar zijn bureau. Hij pakte wat perkament en begon met zijn noodbrief aan Blaise. Hij wist vast wel wat hij nu moest doen.

Nog een laatste keer las hij de brief door. Tevreden vouwde hij hem dubbel en gaf hem mee aan zijn uil.

Hij wilde net de deur uitgaan toen hij een huiself voor zich zag verschijnen.
“Meester Lucius wil dat u naar beneden komt voor het diner, meester Draco”, piepte het dier.
“Wat had ik je ook al weer gezegd over zomaar in mijn kamer binnenvallen”, zei Draco boos tegen de huiself.
“Sorry meester Draco, maar meester Lucius zei dat het dringend was. Manny zal zijn vingers strijken voor zijn ongehoorzaamheid meester.”
“Dat is je geraden”, zei Draco boos.
De huiself verdwijnselde weer en Draco ging op weg naar de eetzaal. Hij nam een keer diep adem en opende de deur. Daar aan de grote tafel zaten Lucius en Narcissa tegenover David en Emma. Naast Emma zat Cassie.

“Ah Draco, we hadden het net over je”, zei Narcissa terwijl ze hem glimlachend aankeek. “Cassie was net aan het vertellen over die leuke rondleiding die je haar gegeven had.”

Narcissa’s stem bevatte geen sarcasme en met opgetrokken wenkbrauw keek Draco Cassie aan.

“Deed ze dat?”, zei Draco terwijl hij tegenover Cassie plaats nam.
Cassie lachte gemaakt.
“Ach Drakie, wat kan je toch grappig zijn. Daarnet vertelde hij me nog hoe hij het soms haatte om zo rijk te zijn en een Malfidus te zijn. Echt zo schattig.”

Draco keek haar geschrokken aan. Dit kon zij hem niet aandoen.
“Ow, deed hij dat werkelijk?”, vroeg Lucius die duidelijk moeite had om zich in te houden. Zijn vader had altijd veel waarde gehecht aan de familienaam en daarom deed Draco ook altijd erg zijn best om de volgens die naam te leven. Er slecht over praten was dan ook niet iets wat Lucius goed zou keuren.

Cassie knikte.
“Ow ja, hij ging ook maar door over hoe zielig het eigenlijk is voor die Wemels om in zo’n klein huisje met zoveel mensen te leven.”

“Goh Draco, zoiets heb ik je nog nooit horen zeggen”, zei Lucius terwijl hij hem doordringend aankeek.
Draco begon een beetje in paniek te raken. Wat hij nu ook zou zeggen, zijn ouders zouden er niet blij mee zijn. Als hij zou zeggen dat hij haar geen rondleiding heeft gegeven zouden zijn ouders daar niet echt blij mee worden. Zeggen dat zij loog was ook niet echt een optie om Emma en David te vriend te houden.

“Hmm, tja nou..”, zei Draco.
“Ach, het is zo’n schatje”, zei Cassie met een nep lach.

Draco keek haar woedend aan. Het was dan wel niet het enge monster dat hij verwachtte, het was nog erger. Het was gewoon de duivel vermomd als een mooie vrouw. Hij was gelukkig gered van nog verdere vernedering doordat een huiself het eten op kwam dienen. Draco zag tot zijn genoegen dat Manny zich inderdaad aan zijn belofte had gehouden en met grote blaren op zijn handen het eten op diende.

Tijdens het eten werd er nog maar weinig gesproken, iets waar Draco blij om was omdat hij niet wist wat Cassie nog meer van plan was.

“Draco kom met me mee”, zei Lucius terwijl hij opstond.
Draco knikte en veegde met een servet langs zijn mond. Nu zou hij er wel van langs krijgen.
“Excuseer ons”, zei Lucius terwijl hij naar Emma en David knikte.

Draco volgde zijn vader langzaam de gang in. De deur ging nog maar net dicht of zijn vader begon al.

“Waar denk je dat je mee bezig bent jongen!”
Draco krimpte ineen bij het horen van de woede in z’n vaders stem.
“Al die jaren hebben we je alles gegeven wat jij wilde. Al die vriendinnen die je zomaar mee naar huis nam, wij hebben er nooit wat van gezegd. Het enige wat we van je wilde was dat je de Malfidus naam hoog hield. En nu hoor ik ineens die verrassende dingen van Cassie.”
“Vader ik..”
”Ik was nog niet uitgepraat! Is dit dan hoe je werkelijk over ons denkt. Is dit hoe je ons terugbetaald.”
Draco wachtte of er nog meer kwam, maar zijn vader leek nu uitgepraat.
“Ik heb die dingen nooit gezegd. Ik ben zelfs niet bij haar in de buurt geweest. Ik weet dat het niet volgens de afspraak was, maar ik heb haar heel die stomme rondleiding niet gegeven. Zodra we weg mochten ben ik gelijk naar mijn kamer gegaan.”
“Dus nu ga je Cassie ook nog de schuld geven! Ik dacht dat ik je wel beter opgevoed had Draco. Jij maakt mij niet wijs dat een vrouw jij erin luist.”

Draco deed z’n best om zich in te houden. Hij kon het zelf ook maar moeilijk geloven dat die Cassie hem zomaar zo voor schut zette. Hier zou hij wraak voor nemen.

“Sorry vader.”
“Ik ben diep teleurgesteld in je Draco. Je zorgt maar dat haar ouders je aardig vinden en dat zij ondanks al die dingen die je gezegd hebt nog steeds met je wilt trouwen anders kan je je weleens zonder het Malfidus fortuin bevinden.”
Met die woorden liep Lucius weer terug de eetzaal in.

Draco knarste zijn tanden. Een wildvreemde vrouw komt zomaar zijn leven binnen. Een vrouw waarmee hij zou moeten trouwen. Een vrouw die het ook nog eens voor elkaar krijgt om gelijk de eerste dag zijn ouders al tegen hem te stoken. Maar hij zou haar hiervoor terug pakken. Zij zal er nog wel achter komen dat niemand met een Malfidus solt.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

LET OP! Vanaf nu maak je kans om ere fan van een hoofdstuk te worden. Degene met de leukste, grappigste of interessanste review (pb) maakt hier kans op.
Ere fan van hoofdstuk 3 is:
*tromgeroffel*
Hermelien-fan

Maak ook kans om ere fan te worden en schrijf in een pb wat je van het hoofdstuk of verhaal vind.

H 4.

Na het eten gingen ze met z’n allen weer naar de woonkamer, ze kon van Draco’s gezicht aflezen dat hij kwaad op haar was. Een tevreden grijns lag op haar lippen. Dit was gedoemd te mislukken en dat zouden beide ouders met een beetje geluk snel gaan inzien.

“Waarom gaan jullie niet wat leuks doen” zei Narcissa die de stilte tussen beide opmerkte.
“Een potje toverschaak bijvoorbeeld, Cassie versloeg mij al toen ze tien jaar oud was” zei David trots.

Het was duidelijk dat Draco moeite had zijn gezicht in plooi te houden en daar alles behalve zin in had. Ze grijnsde en stond op.
“Dat lijkt me leuk ja” antwoordde ze.
“Daar staat het” zei Narcissa die het feit dat Cassie misschien haar schoondochter werd wel een leuk idee vond. Draco had niet veel keus en volgde Cassie naar de twee zitstoelen en het schaakbord.
“Wees een echte heer en schuif mijn stoel even aan wil je” fluisterde ze zachtjes.
Met een brommend geluid deed Draco het. Zijn vader hield nauwlettend een oogje in het zeil om elke misstap van zijn zoon te kunnen zien.

“Ik ben zwart” zei ze.
Draco wou zijn mond open doen om een opmerking te plaatsen maar bedacht zich net op tijd.
“Best hoor” antwoordde hij tenslotte.

Van het schaken klaarde Cassie’s humeur ietsjes op, ze kon tijdens het schaken namelijk zachtjes steeds opmerkingen plaatsen en Draco durfde niets terug te zeggen uit angst dat een van de ouders hem zou horen.

“Schaak” zei ze opnieuw toen ze hem dreigde schaakmat te zetten “Weetje ik twijfel nog tussen rode en witte rozen”

“En wie is er aan het winnen liefje?” vroeg haar vader.
“Wie denk je” zei ze vol zelfvertrouwen.

Ze worp een blik op het bord en zag Draco peinzend naar het schaakbord kijken. Natuurlijk ging ze winnen. Ze won altijd met toverschaak en ook deze keer was ze niet van plan te verliezen.

“Alleen weet ik niet of wit wel zo’n goede keuze is,” zei ze weer op zachte toon “Het is zo besmettelijk en als je moeder dan te dicht in de buurt komt zijn ze misschien besmeurd met make-up.”

Ze zag hem zijn vuist ballen en grijnsde tevreden. Het was haar beurt weer en zonder erg lang nadenken verplaatste ze weer een van haar schaakstukken. Het enige dat haar stoorde was dat haar ouders de familie Malfidus erg aardig scheen te vinden. Ze hoorde ze lachen en praten, af en toe keek ze geërgerd op. Het was het enige dat Draco en zij op dat moment gemeen hadden, want ook hij ergerde zich er duidelijk aan.

“Schaakmat!” riep ze en zag haar koningin zijn koning van het bord af slaan.

“Het is al laat we moesten maar eens gaan” zei David.
“Wat jammer nou” zei Narcissa die daadwerkelijke teleurgesteld leek. “Jullie moeten gauw nog eens langskomen”
“Oké, dat zullen we zeker doen” antwoordde David.
“En jullie kunnen ook een keer bij ons langskomen dan kun je ons nieuwe interieur zien” zei Emma dolblij.
“Lijkt me enig” antwoordde Narcissa.

De mannen keken iets minder blij met die aankondiging maar protesteerden niet tegen. Cassie daarin tegen wou dat ze ook nu weer naar huis mocht.

“We hebben een prachtige logeerkamer voor haar en ze kan een van onze uilen gebruiken om contact te houden met jullie”

Ze rolde toen ze niet keken met haar ogen. Alsof ze een klein kind was dat aan haar handje moest worden vastgehouden.

“Dus we regelen de bezoekjes nog wel” zei Narcissa ten slotte.
“Ja, is goed” en Emma stond op.

Emma liep naar Cassie toe en liep met haar de gang in. Ze glimlachte breed en keek achterom. De rest was nog in de woonkamer, ze keek haar moeder aan met een ‘Dit is niet grappig’ blik.

“Hoe vind je hem” zei ze en ratelde gelijk door “Hij is echt geweldig hé”
“Mam..” zei ze en ze kon haar zin niet afmaken.
“En het is een prachtig huis en hun ouders zijn ook erg aardig” vervolgde haar moeder “En ze zijn van zuiverbloed, dat is zeldzaam tegenwoordig”

Eindelijk stopte ze met praten over hoe geweldig ze het vond en keek haar dochter afwachtend aan.

“Mam, ik weet niet of het je opgevallen is maar ik ‘haat’ het hier,” snauwde ze haar moeder toe “En zo perfect is meneer nu ook weer niet hoor.”
“Ik weet dat het een grote stap is liefje maar-” ze kon haar zin niet verder afmaken.
“Als jullie denken dat ik met hem ga trouwen heb je het mooi mis!” zei ze waarschuwend.
“Nu is het genoeg!” zei haar moeder bijna fluisterend maar op een strenge toon.

Opnieuw verscheen de bijna droomachtige glimlach op het gezicht van haar moeder. Wat dacht ze wel niet. Ze negeerde haar mening gewoon, waarom deed ze dit?

“Je went wel aan het idee” zei ze glimlachend.

Voetstappen klonken dichterbij en haar vader kwam de gang in gelopen. Ook hij glimlachte en gaf haar een kus op haar wang.

“Veel plezier” zei hij.
“Ja, wel schrijven hé liefje” vervolgde haar moeder die haar ook een kus gaf.

Een kus of een knuffel terug kregen ze niet, in plaats daarvan keek ze haar ouders strak aan. Misschien kregen ze een schuld gevoel en besloten ze alsnog ervan af te zien, hun glimlach vervaagde slechts een beetje en ze vertrokken. Ze wou vloeken maar hoorde de stem van Narcissa achter zich.

“Weet je nog waar je kamer is,” vroeg ze.

Natuurlijk wist ze dat niet, ze had tenslotte geen rondleiding gehad. Hoe moest ze zich hier nu weer uit redden?
“Ongeveer,” antwoordde ze.
“Het is op de eerste verdieping de derde deur” zei Narcissa. “Binnen een paar dagen weet je de weg hier wel.”
“Dan ga ik maar naar mijn kamer,” zei ze terwijl ze probeerde niet teveel parfum in te ademen.
“Is goed hoor, slaap lekker,” zei Narcissa en ze keek haar na terwijl ze naar boven liep.

Ze opende de deur van haar kamer en keek rond. Gelukkig was het bijna net zo groot als haar eigen kamer en zat er een badkamer aan vast. Ze sloot de deur achter zich en keek de kamer rond. Haar kleding was netjes in de kast gehangen door de huiselfen en ze haalde haar ochtendjas en pyjama eruit.

Vergeet geen pb te sturen Laughing

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

En het is alweer tijd voor een nieuwe ere fan en dit keer van hoofdstuk 4.
We hebben vele leuke reactie's gehad en willen iedereen bedanke...helaas kan er maar een winnen en de beslissing was niet makkelijk.

*tromgeroffel*

_Lisz91 Very Happy

Heb je niet gewonnen of wil je de winnaar zijn van dit hoofdstuk..laat ons dan weten wat je van dit hoofdstuk vind en wees zo orgineel mogelijk Wink

H 5.

Draco wachtte totdat hij de douche bij haar hoorde aangaan. Stilletjes opende hij de deur van haar kamer en ging naar binnen. Eens kijken wat voor rotzooi zijn toekomstige vrouw heeft meegenomen. Nieuwsgierig opende hij een van de lades in het bureau. Hij haalde er een boek uit en begon er in te bladeren. Het bleek een fotoboek te zijn. Ook dit keer kon hij niet ontkennen dat ze een erg mooie vrouw was. Hij legde het boek weer terug in de lade en ging weer verder met zijn inspectie. Hij bekeek de kledingkast en verschillende andere lades. Ineens zag hij een klein kistje onder haar bed staan. Nieuwsgierig haalde hij het tevoorschijn. Hij luisterde nog een keer of de douche nog steeds aan stond, wat het geval was. Hij ging op het bed zitten en haalde zijn toverstok tevoorschijn en probeerde het kistje te openen.
“Alohamora!”
Tot zijn verbazing gebeurde er niets. Het kistje was nog steeds dicht. Ze moest het dus op een andere manier beveiligd hebben. Nu wist hij zeker dat ze iets aan het verbergen was.

“Waar denk je dat je mee bezig bent!”
Geschrokken keek Draco om en zag Cassie in haar ochtendjas de kamer inkomen.
“Ik was je bed een beetje aan het uittesten. Niets dan het beste voor mijn toekomstige bruid”, zei Draco terwijl hij languit op haar bed ging liggen. Snel legde hij het kistje onder de dekens voordat zij het zou zien.

“Mijn bed aan het testen?”, zei Cassie ongelovig terwijl ze hem onderzoekend aankeek.
“Inderdaad ja”, hij bewoog een beetje op het bed. “Ik moet zeggen de huiselven hebben hun best gedaan. Dit bed ligt bijna nog beter dan mijn bed. Ik zou het echt niet erg vinden om hier een nachtje te moeten blijven. Het moet namelijk uitgebreid getest worden of het wel het gewicht van twee personen aankan”, met een knipoog keek hij Cassie aan.
“Andere vrouwen mogen dan misschien wel in de rij staan om bij jou in bed te liggen, maar ik heb daar totaal geen behoefte aan.”
Draco kreunde. “Ow, god. Hoe kunnen mijn ouders zo stom zijn geweest. Ze willen me laten trouwen met een lesbo.”

Cassie keek hem geschokt aan. “Ik had gehoord dat je ego groot was, maar dit slaat echt alles. Dus als een vrouw niet met jou wil slapen is het gelijk een lesbo?”
“Inderdaad”, zei Draco zelfverzekerd. “Er is nog nooit iemand geweest die niet met mij naar bed wilde.”
“Dan weet ik niet met wat voor mensen je omgaat. Hoeren?”
“Als dat is hoe je jezelf wilt noemen”, zei Draco geamuseerd.
Cassie maakte een geluid van frustratie maar hield verder haar mond. Draco was ondertussen gaan zitten op het bed en keek haar onderzoekend aan.
“Wat!”, zei Cassie die het gestaar van Draco een beetje zat werd.
“Ik zit gewoon te denken wat ik je heb misdaan dat je zo een hekel aan me hebt. De eerste woorden die je zei waren gelijk een belediging en ook uit je latere woorden bleek wat een hekel je aan me had.”

Cassie keek hem aan met een blik van ‘wat wil je daarmee zeggen’ en Draco ging verder.

“Ik wil je gewoon waarschuwen dat het twee kanten op kan gaan. De moeilijke en de makkelijke kant. In het makkelijke geval gedraag je je zoals je je hoort te gedragen. Als een goede Malfidus vrouw. In het andere geval, blijf je doorgaan zoals nu. Dom en proberend om mij zwart te maken. Maar onthoud dat ik niet het type ben dat met zich laat sollen. Mijn wraak zal zoet zijn.”

Met die woorden liet hij ongezien wat poeder in haar bed rollen terwijl hij opstond.

“Aangezien het er niet naar uitziet dat je vanavond nog wil testen of het bed twee personen aankan, ga ik maar weer. Een nachtzoen zit er zeker niet in?”, zei Draco terwijl hij Cassie uitdagend aankeek.

Cassie maakte een ongelovig geluid en Draco glimlachte bedenkelijk.

“Dat dacht ik al.”
Hij liep naar de deur en opende hem.
“Welterusten.”

Met een klap liet hij de deur weer dichtvallen en met een glimlach liep hij naar zijn kamer. Deel 1 van zijn wraakplan was gelukt. Het was jammer dat hij niet kon zien hoe zij haar bed weer uit zou vliegen. Dat jeukpoeder kwam toch nog ergens goed van pas.

Toen hij zijn kamerdeur opende zag hij zijn donkerbruine uil al op hem wachten. Nieuwsgierig haalde hij het stukje perkament van zijn poot en begon te lezen. Zoals hij al verwachtte was het een brief van Blaise. Snel las hij het briefje door.

Met een zucht liet hij zich op z’n bed vallen. Hier had hij dus helemaal niets aan. De enige manier waarop hij volgens Blaise onder het huwelijk uit kon komen was door te zorgen dat er geen huwelijk kwam. Als handige tips had hij verschillende manieren opgeschreven die ervoor zorgden dat zijn toekomstige bruid kwam te overlijden.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

En jaja alweer het 6e hoofdstuk. Ook dit keer weer een plekje in de eregallerij voor een fan Wink

Tea is de gelukkige

veel leesplezier en vergeet niet te reageren Smile

H6.

Wat dacht hij wel niet, zomaar haar kamer ingaan en zulke opmerkingen plaatsen. Als ze iemand haatte was het hem wel. Een grote grijze uil landde op haar open staande slaapkamer raam. Ze herkende de uil meteen, het was de uil van een van haar beste vriendinnen. Nadat ze te horen had gekregen dat ze een soort van uitgehuwelijkt was had ze namelijk meteen haar vriendinnen geschreven. Eigenlijk had ze niet echt een beste vriendin, ze had er teveel om er echt een als beste vriendin op na te houden. Deze uil was van Marie een vriendin die ze al kende vanaf haar elfde en ook bij haar op school had gezeten. Ze pakte het briefje van de uil zijn poot en opende hem. Snel las ze het briefje door.

Hoi Cassie,

Je komt me toch nog wel opzoeken in Frankrijk?
En ik wil alle details weten, je moet mij echt volledig op de hoogte houden.
Is het wel een beetje een knappe man of hebben je ouders je opgescheept met een of andere engerd?
Jouw ouders kennende zal het wel meevallen, veel plezier in Engeland.

Groetjes,

Marie

Ze verkreukelde het briefje. Lekkere vriendin was dat, als hun het allemaal zo geweldig vonden waarom gingen hun dan niet trouwen. Ze zou graag willen ruilen met hun. Begrepen ze dan niet dat als ze met hem zou trouwen ze haar hele leven aan hem vast zou zitten. En ze moest er niet aan denken om een gezinnetje te worden. Het was gewoon niet eerlijk. Ik krijg altijd mijn zin, dacht ze. Waarom deze keer nou niet?

Mopperend deed ze haar ochtendjas uit en ging op de rand van haar bed zitten.
Haar gezicht kreeg even een pijnlijke uitdrukking en ze wreef over haar been. Ze was ergens op gaan zitten. Benieuwd naar waar ze op was gaan zitten haalde ze de dekens weg. Dat deed hij dus op haar kamer. Hij had aan haar spullen gezeten. Boos stond ze op en borg het kistje op in haar kast onder een stapeltje kleding. Met een simpele spreuk vergrendelde ze haar kamerdeur. Ze wou niet nog eens onverwachts bezoek.

Ze liep terug naar haar bed en ging weer zitten. Het viel haar nu pas op dat de huiselven ook een portret foto van haar en haar ouders op het nachtkastje had neergezet. De ouders die haar dwongen in dit vreselijke huis te logeren en haar niet zelf ene man lieten uitzoeken. Ze legde het fotolijstje met op zijn kop zodat de foto niet langer te zien was.

Met een diepe zucht van frustratie ging ze in haar bed liggen en trok de dekens over zich heen. Ze voelde haar schouder jeuken maar besteedde er op dat moment geen aandacht aan. Ze deed het licht uit en legde haar hoofd op het kussen neer. Voordat ze haar ogen sloot zat ze alweer rechtovereind. Wat jeukte er zo? Ze wreef over haar been en stootte iets van het nachtkastje. Het gekriebel werd alleen maar erger en nu voelde ze poeder onder haar hand. Een gil klonk toen ze realiseerde wat het was. Zonder het licht aan te doen rende ze de badkamer in.

Beneden hadden Narcissa en Lucius de gil gehoort. Narcissa wisselde een blik met Lucius en stond op. Ze kon de douche horen en liep naar Cassie’s kamer.

“Is alles in orde?” vroeg ze. Er kwam geen reactie maar de douche was duidelijk hoorbaar. Cassie had Narcissa wel gehoord maar stond vloekend onder de douche en probeerde het poeder van zich af te wassen.

“Cassie is alles in orde?” riep Narcissa nu nog eens. Cassie draaide de douche uit, ze kon hem wel beheksen van woede.
“Een momentje” riep ze terug.
“Oke” antwoordde Narcissa aarzelend die niet begreep wat er aan de hand was en de deur niet open kreeg omdat die behekst was.

Cassie was echter op een idee gekomen, en deed even later de kamerdeur open. Haar wangen had ze express nat gelaten en ze keek zielig. Van binnen lag ze in een deuk om de bezorgde uitdrukking op Narcissa’s gezicht.

“Gaat het wel?” vroeg Narcissa bezorgt.
“Wat heb ik uw zoon ooit misdaan dat hij dit doet?” zei ze met een pruillipje.
“Wat bedoel je?” vroeg Narcissa.
“Hij heeft jeukpoeder in mijn bed gestrooid” snikte ze nu bijna.

Haar toneellessen die ze vroeger had gehad kwamen toch nog van pas. Niet dat ze haar ouders nog nooit voor de gek had gehouden. Kennelijk was het overtuigend genoeg want Narcissa keek geschokt en vol medelijden naar haar. Narcissa liep langs haar heen naar het bed en bekeek het.

“Ga anders maar beneden wat pompoensap in de keukens halen om van de schrik te bekomen” zei ze en klapte in haar handen.

Ze knikte en niet veel later verscheen er een huiself. Cassie ging beneden pompoensap halen en ondertussen zorgde de huiself ervoor dat Cassie’s bed poeder vrij was. Na wat gedronken te hebben kwam ze weer boven en glimlachte zwakjes.

“Dank u” zei ze.
“Geen dank, er zit niks meer in je bed” antwoordde Narcissa.

Narcissa verliet haar kamer en toen Cassie weer alleen op haar kamer was verscheen een grijns op haar gezicht. Met een beetje geluk zou Draco nog op zijn kop krijgen ook. Morgen zou ze dat als dat het geval was vast wel merken aan zijn gedrag. Voorzichtig ging ze weer in haar bed liggen en deed het licht weer uit. Met ene tevreden grijns op haar gezicht viel ze in slaap.

Beneden lichtte Narcissa ondertussen Lucius in over wat er zojuist gebeurd was.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Sorry dat het allemaal zo lang duurt. Rolling Eyes

We zullen in het vervolg proberen om wat sneller nieuwe stukjes te posten Smile

Iedereen bedankt voor de reacties! Very Happy

Maar zoals jullie weten, er kan er maar 1 de winnaar zijn. Uiteraard is er ook dit keer weer een erefan.
Met trots kunnen we meedelen dat de gelukkige is geworden:
*bouwt de spanning op*
*schraapt keel*
*houd de spanning er nog even in* angel

Wings_of_fantasy!

H7.

Draco kwam de volgende ochtend vrolijk naar beneden. Hij voelde zich stukken beter na zijn wraak op Cassie. Hij wist echter niet dat zijn goede humeur niet voor lang zou zijn. Zodra hij de deur van zijn kamer sloot werd er al naar hem gegild.

“Draco kom onmiddellijk naar mij kantoor!”

Draco slikte. Wat kon er nu weer aan de hand zijn. Vroeger hoefde hij alleen naar zijn vaders kantoor als hij weer eens iets had uitgehaald. Langzaam liep hij de trap af richting het kantoor van zijn vader. Hij klopte op de deur en opende hem.
“Mijn zoon, waarom ga je niet even zitten”, zei Lucius terwijl hij naar een stoel knikte.
Hoewel zijn vader heel rustig en kalm klonk wist Draco wel beter. Jarenlange ervaring en training heeft hemzelf ook geleerd om zijn emoties niet te laten tonen.

“Ik blijf liever staan”, zei Draco rustig.
“Zit!”
Een beetje argwanend nam hij plaats op de stoel en keek hij op naar zijn vader. Zodra hij op de stoel ging zitten wist hij al dat het fout zat. Zijn benen begonnen erg te jeuken. Vastbesloten om niets van dit ongemak aan zijn vader te laten merken keek hij weer op.
“Waarom wilde u mij spreken?”
“Wat had ik je nou ook alweer verteld over het te vriend houden van dat meisje”, Lucius schudde zijn hoofd en begon heen en weer te lopen. Gespannen volgde Draco zijn bewegingen. De drang om te krabben werd steeds groter.
“Normaal had je nooit problemen met een meisje?”

Draco knarste met zijn tanden. Als zijn vader dacht dat hij problemen had met dit kind had hij het goed mis. Hij was gewoon weg niet geïnteresseerd in haar. Dat was alles.
Lucius stopte met lopen en keek Draco recht aan.
“Als ik nog één keer merk dat jij haar kwaad aan doet op wat voor een manier dan ook dan ben je geen Malfidus meer.”
Draco schrok. Zijn vader moest dit huwelijk wel erg graag willen.
“Heb je me begrepen.”
Draco knikte.
“Mooi, en neem dan nu alsjeblieft een douche.”

Draco stond op en liep snel het kantoortje uit. De jeuk was nu gewoon te erg. Hij moest snel onder de douche komen om dat stomme rot poeder af te spoelen. Het was duidelijk dat hij Cassie onderschat had. Dit zal hem geen tweede keer gebeuren.
Na een lange douche kreeg hij het eindelijk voor elkaar om jeukvrij te worden. Hij liep richting zijn kast en bedacht zijn nieuw plan van aanpak. Het was duidelijk dat hij het via de wraak manier niet zou lukken. Dan zat er nog maar één ding op, zijn charmes in de strijd gooien.

Hij haalde een van zijn strakkere broeken eruit en een zilvergrijs overhemd dat goed bij zijn ogen kleurde. Vrouwen, en zelfs verschillende mannen, konden hun ogen altijd maar moeilijk van hem afhouden als hij dit aan had. Zijn spiegel sprak ook zijn waardering over deze outfit uit.
Draco knikte tevreden. Het was tijd voor plan B.

Toen hij dit keer naar beneden kwam zat alleen Cassie nog in de eetzaal. Zelfverzekerd liep hij naar binnen.
Langzaam liep hij naar Cassie terwijl hij ervoor zorgde dat zij hem goed kon zien. In plaats van plaats te nemen op de stoel tegenover haar liep hij naar haar toe. Langzaam boog hij zich naar haar toe en gaf haar een kus op de wang.
“Goedemorgen schoonheid.”
Rustig liep hij weer terug naar zijn stoel terwijl hij ervoor zorgde dat zij zijn achterwerk goed kon zien. Het feit dat ze niet meteen iets terug zei was voor hem bewijs genoeg dat zijn uiterlijk haar niet helemaal koud liet. Toen hij plaats nam zag hij dat ze probeerde om een neutrale gezichtsuitdrukking aan te nemen. Hij glimlachte, deze nieuwe aanpak ging misschien nog wel werken.

“Lekker geslapen lieverd?”
Cassie gaf hem een woedende blik die al snel veranderde in een grijns.
“Prima”, zei ze vastberaden. “Heb jij nog een leuk gesprekje gehad vanmorgen?”, zei ze op vrolijke toon.
Draco kon haar wel wat aandoen door de vrolijke toon waarop ze dit zei, maar hij kon zich nog net beheersen. Het zou niet goed zijn voor zijn plan als hij zich nu ineens zou laten gaan. In plaats daarvan zette hij een glimlach op.
“Heel informatief”, zei Draco terwijl hij het laatste broodje pakte. Cassie wilde datzelfde broodje ook net pakken en met een beetje chagrijnige blik trok ze haar hand weer terug.
“Wil jij misschien het broodje?”, vroeg Draco met een suikerzoet stemmetje terwijl hij het broodje richting haar duwde.
Cassie bekeek het broodje een beetje argwanend. Ze zat in dubio. Ze had wel honger, maar wat als ze ja zei en hij het broodje snel zou opeten. Dat zou wel net iets voor hem zijn.
“Nee, neem jij het maar.”
“Zelf weten”, zei Draco terwijl hij een hap nam van het broodje. “Hmmm, dit is echt verrukkelijk. Weet je zeker dat je niets wilt?”
Cassie keek hem jaloers aan maar zei niets.
“Echt heerlijk.”
Draco nam nog een hap en keek toe hoe Cassie hem nog steeds jaloers aan keek. Hij kon hier misschien nog wel lol in gaan hebben.

De rest van de dag bleef Draco zijn perfecte man spelletje uitvoeren. Cassie hield het nog verrassend lang vol. Het duurde nog tot de avond voordat het tot een uitbarsting kwam.

“Oké waar ben je mee bezig! Dit ben jij niet!”
“Maar dit ben ik toch echt helemaal schatje”, zei Draco uitdagend.
Cassie maakte een gefrustreerd geluid. Met de nodige woede pakte ze haar glas pompoensap op en gooide het in Draco’s gezicht.
Draco stond er even geschokt bij. Hij leek zich te beheersen om niet in woede uit te barsten.
“Ach schatje, ik weet dat je dit niet meent. Het glas viel zeker per ongeluk uit je grip.”
Cassie keek hem echt woedend aan. Even dacht Draco dat hij te ver was gegaan en dat zij hem nu zelf te lijf zou gaan, maar in plaats daarvan liep ze boos de kamer uit.

Met een grimas liep ook Draco naar boven om zijn zoveelste douche van vandaag te nemen. Hij moest er wat voor over hebben om de perfecte man te spelen. Het diner was niet veel bijzonders, het zag er naar uit dat Cassie had besloten om niet meer bij hem in de buurt te komen vandaag. Dat kwam hem prima uit. Misschien dat hij dan vanavond eindelijk weer eens uit kon gaan.

* * *
“Ssst, niet zo hard”, zei Draco terwijl hij de hand van de mooie blondine beetpakte.
“Je ouders mogen het zeker niet weten”, zei Anna terwijl ze met haar dronken kop probeerde te fluisteren.
“Zoiets ja”, zei Draco terwijl ze de trap naar zijn kamer opliepen. Het was nou niet echt iets waar hij door Cassie mee zou willen worden betrapt. Langzaam opende hij zijn kamerdeur. Zijn voorzichtigheid werd echter tenietgedaan door Anna die met een klap de deur weer achter zich dicht deed.

“Niet zo hard!”, zei Draco boos.
“Sorry”
Anna liep op hem af en begon hem te zoenen.
“Je bent vergeven”, zei Draco terwijl hij haar langzaam naar zijn bed duwde.

Laat aub horen wat je ervan vindt!

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Hallo allemaal, hier is weer een nieuw stukje. Bedankt voor alle reacties Very Happy

Uiteraard hopen we ook dit hoofdstuk weer veel reacties te krijgen angel

*hint*

Uiteraard hebben we ook dit keer weer een erefan.
De gelukkige is geworden:
*trompetgeblaas*
Daffie-wemel

H8.

De volgende ochtend was Cassie al vroeg op gestaan, ze miste na anderhalve dag Parijs al. En dan bedoelde ze niet de toeristische omgeving en de mooie landschappen eromheen. Ze miste het winkelen.Dan had ze eindelijk tijd voor zichzelf. Volledig aangekleed en gewassen verliet ze haar kamer. Ze was net onderweg naar beneden toen ze geluiden uit Draco’s kamer hoorde. Stilletjes bleef ze staan luisteren.

Draco had meerdere keren geprobeerd Anna stil te houden maar die bleef hevig snikken. Nadat hij onder de douche was gegaan en haar beveelt had direct te vertrekken had hij gehoopt dat ze ook daadwerkelijk weg was gegaan. Toen hij echter aangekleed uit zijn badkamer kwam zat ze nog steeds op zijn bed. Dit moest het meest dramatische meisje tot nu toe zijn geweest, dacht hij. Hij probeerde te zeggen dat ze weg moest gaan maar kwam nauwelijks boven het gejammer uit.

“Je hebt me voorgelogen” snikte ze “Hoe kon je, wij horen bij elkaar”

Draco rolde met zijn ogen, wat dacht dat gestoorde mens wel niet. Hij moest snel van de huilebalk af.

“Dit is de laatste keer dat ik het vraag” zei hij geïrriteerd “Vertrek nu gewoon in stilte of ik laat je vertrekken”

Ze kroop snikkend naar het voeten eind en het zag ernaar uit dat ze eindelijk wegging. In plaats daarvan klemde ze haar armen rond zijn been.

“Wij horen bij elkaar” snikte ze “Ik hou van je”

Cassie die alles op de gang had gehoord had moeite niet in lachen uit te barsten. Ze zou goed misbruik van de situatie kunnen maken. Met een triomfantelijke grijns opende ze de deur.

“Wel, wel, wel, wat hebben we hier” zei ze duidelijk geamuseerd.
“Cassie!” zei hij duidelijk overrompelt door haar plotselinge entree.

Hij keek lichtelijk in paniek neer op Anna die nog steeds aan zijn been hing. Gauw duwde hij Anna aan de kant, ze had nu rode betraande ogen en keek naar Cassie. Het was voor Cassie maar al te duidelijk wat er aan de hand was.

“Dit is de huishoudster” zei hij.
“Je huishoudster lijkt wel erg aan je gehecht, ze plakt aan je” zei ze met een grijns op haar gezicht.
“Ik bedoel ze is de kleermaakster” zei hij stotterend “Ze maakt me stofvrij”

Anna maakte een beledigt geluidje. Cassie geloofde zijn smoesjes niet, dit was echter wel een perfect moment om misbruik van te maken. Voordat ze echter iets kon zeggen begon Anna nog harder te snikken en richtte zich tot Cassie.

“Wij houden van elkaar” zei ze zonder twijfel.
“De kleermaakster en een Malfidus, of was je nu de huishoudster” antwoordde ze spottend.
“Wie ben jij eigenlijk!?” vroeg Anna diep beledigt en ze haalde haar neus op.
Ze schudde haar hoofd. En keek naar Draco die haar wantrouwig aankeek maar te verdooft leek om wat te zeggen.

“Heeft Draco je dat niet vertelt?” zei ze.
“Het maakt niet uit wie je bent!” zei Anna “Niemand komt tussen onze liefde”

En opnieuw vloog ze Malfidus om zijn middel en begon weer te huilen. Hij trok haar weer van zich af met enige moeite. Anna keek duidelijk geschokt en keek nu door haar tranen heen naar Cassie.

“Hoe durf je tussen onze liefde in te komen!” zei ze.
“Oh is dit liefde” antwoordde ze met een grijns.
“Hij houdt van mij en niet van jouw!” zei ze met een hees stemmetje. “Hij valt niet op domme brunettes”

Nu was ze die sloerie meer dan spuugzat. Beledigt keek ze Anna aan en pakte haar toverstok uit haar zak.

“Van mij mag je hem houden” zei ze “Het probleem is echter dat ik er niet van houd beledigt te worden”

Draco die voor een paar minuten nu aan Cassie’s kant stond en hoopte dat ze Anna zou wegsturen bekeek het tafereel in stilte. Hij realiseerde zich ook echter dat Cassie hem nu in flinke problemen kon brengen. Anna leek voor de gemakkelijkste weg te kiezen en raapte haar schoenen bijelkaar en stapte in de openhaard in Draco’s kamer. Ze pakte wat poeder uit een doosje ernaast en verdween in de vlammen.

Cassie borg haar toverstok weer op en keek Draco aan. Opnieuw grijnsde ze gemeen, hier zou ze goed gebruik van maken.

“Je snapt zeker wel wat ik zou kunnen doen” zei ze “Ik zou naar je pappie kunnen rennen en vertellen dat ik mijn toekomstige man heb betrapt met een ander en ik diep ontroert ben.
Ik kan natuurlijk ook je hachje redden” vervolgde ze “Maar zoals je begrijpt staat daar wel wat tegenover”

Draco had echter niet veel keus en stemde er mee in. De gedachte dat ze snikkend naar zijn vader zou gaan en beweren dat ze weg zou gaan omdat ze zich bedrogen voelde stelde hem niet erg op zijn gemak. Met een korte knik van enigszins afschuw stemde hij dus in.

“Ik wil graag winkelen en ik wil dat jij betaald” zei ze.
“Wat?” zei Draco.
“Je hoorde me wel” antwoordde ze “Jij betaald en zorg dat je binnen een half uur klaar bent”

Met die woorden liep ze de kamer uit en ging beneden ontbijten. Ze vertelde Lucius en Narcissa zoals ze beloofd had niks over Draco’s nachtelijke bezoekje en verliet de tafel weer toen Draco ging eten. Na precies een half uur stond Draco beneden in de gang te wachten. Het was duidelijk te zien dat hij er alles behalve zin in had.

Cassie liet hem echter tien minuten langer wachten en kwam toen pas naar beneden.
“Je zou over een half uur klaar zijn” zei hij geïrriteerd.
“Correctie, jij zou over een half uur klaar zijn” antwoordde ze en liep langs hem heen naar de deur.

Ze verdwijnselde naar een steegje in Londen en liepen via de Lekke Ketel naar de wegisweg. Cassie was niet erg onder de indruk, maar ging verschillende winkels in. Tenslotte ging ze zoals hij vreesde een grote kledingzaak in. Ze pakte wat dure kleding en ging een pashokje in waarvan de gordijnen automatisch dicht gingen. Draco hoopte vurig geen oude klasgenoten of andere vrienden tegen te komen en ging in een stoel zitten.

Opnieuw klonk het belletje van de deur en stapte een vrouw met donkerbruin haar dat bijna zwart was de winkel binnen. Hij herkende haar meteen als een van zijn exen, eentje die de neiging had hem te vervloeken als ze hem zag sindsdien. Zonder waarschuwing zocht hij dekking en liep het pashokje van Cassie in.

“Wat doe je!” snauwde ze.
“Ik wou kijken of het je stond” zei hij als slap excuus.

Met een harde schop en een paar klappen met een klerenhangertje viel hij het pashokje weer uit. De kleerhanger die behekst was vloog hem nog een tijdje achterna. Nadat Cassie een tas vol kleding had en Draco betaalde liepen ze de winkel uit. Gelukkig was zijn ex alweer weg.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Hier is weer een nieuw hoofdstuk. Bedankt voor alle reacties!
Erefan is dit keer geworden:
*tatadatata*
minoesjie

Veel leesplezier!

H 9

Draco wist nu zeker dat er iets moest gaan veranderen. Dit hield hij zo nooit vol. Iedere keer als hij een keer wraak op haar wilde nemen was zij hem net een stap voor. Het leek wel alsof het onmogelijk was om haar iets aan te doen. De ideeën die Blaise in zijn brief had geschreven om haar te vermoorden kwamen er ook steeds beter uit te zien.

Hij schudde zijn hoofd. Een moord zou niet de oplossing zijn, toch? Hij besloot om maar even te gaan zwemmen om zijn hoofd leeg te maken van deze moordlustige ideeën. Hij kleedde zich om en liep in z’n badjas richting het zwembad. Niets was beter dan even rustig in je eentje een frisse duik te nemen.

Hij opende de deur richting het zwembad en kwam er al snel achter dat zijn rustige duik niet zou doorgaan.

“Wat doe jij hier! Ga weg!”, gilde Cassie hem vanuit het water toe.

Draco keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan. “Waarom zou ik hier weggaan? Dit is nog altijd mijn huis, bovendien is het zwembad groot genoeg voor ons allebei.”
“Alsof ik met jou zou willen zwemmen.”
“Dan ga je er toch lekker uit”, zei Draco met een tevreden glimlach terwijl hij zijn badjas uitdeed. “Vind ik ook niet erg.”

Cassie was opeens wel heel erg stil. Nieuwsgierig of ze zich misschien verdronken had en hem zo van haar zou verlossen draaide hij zich om. Jammer genoeg was dit niet het geval en was zij slechts naar hem aan het staren. Zij had hem natuurlijk nog nooit met zo weinig kleding aangezien.

“Geniet je van het uitzicht?”, vroeg Draco met een zelfvoldane grijns.
Dit scheen Cassie uit haar trance te halen. Ze wist dat ontkennen nu geen zin meer had, want hij had haar betrapt met staren.
“Mwa, het gaat er mee door. Ik heb echt wel eens wat beters gezien.”
Draco keek nieuwsgierig. “Ow ja, wie dan?”
Cassie leek even naar de woorden te zoeken. Die vraag had ze duidelijk niet verwacht. “Ik.. uhm..”
“Dat dacht ik al”, zei Draco met een grijns terwijl hij naar het trapje liep om het water in te gaan.
“Er zijn echt wel mensen die er beter uit zien dan jij.”
“Tuurlijk”, zei Draco. “Alleen ken jij die niet.”

Cassie besloot om haar mond maar te houden en zwom een stukje bij hem vandaan. Ze zwom richting de kant totdat ze ineens onder water getrokken werd. Proestend kwam ze weer boven water. Daar een paar meter bij haar vandaan stond Draco te grijnzen. Ze had er genoeg van. Nu hij hier was kon ze toch niet meer rustig zwemmen. Snel zwom ze richting het trappetje. Voordat ze het trappetje bereikte werd ze echter alweer gestopt door Draco die haar bij haar arm beetpakte.

“Ga je het zwembad nu al weer uit?”
Cassie draaide zich geïrriteerd om. “Waar lijkt het op.”
“Dat je je gaat bedenken en besluit om toch maar in het water te blijven.”
Cassie keek hem onderzoekend aan en dus ging Draco verder.
“Als je eruit wilt gaan, ga je gang. Wacht alleen wel even totdat ik ook een beetje in de buurt ben. Ik wil graag van dat uitzicht genieten”, met een grote grijns keek Draco haar aan.

Cassie rolde met haar ogen, maar besloot wel in het water te blijven. Toen Draco dit zag werd zijn grijns zo mogelijk nog groter.
“Geen show vandaag dus.”

Cassie besloot hem te negeren en zwom naar de kant toe. Draco was echter niet van plan om haar nu met rust te laten en zwom achter haar aan.
“Waarom zit je me te achtervolgen? Het zwembad is groot genoeg, waarom ga je niet verderop zwemmen ofzo.”
“Heb je problemen met mijn aanwezigheid?”
“Nou het uitzicht wordt zo niet echt verbeterd, om over de lucht nog maar te zwijgen.”
“Ik denk niet dat dat het probleem is”, zei Draco terwijl hij nog dichter bij haar kwam staan en haar zo effectief vastzette tussen hem zelf en de zwembadrand.
“Niet?”, zei Cassie die tot haar ontzetting merkte dat haar stem een octaaf hoger was.
“Niet”, herhaalde Draco. “Ik denk dat je bang bent dat je je niet kunt beheersen. Of dat je je misschien tot mij aangetrokken gaat voelen.”

Langzaam boog Draco zich naar voren totdat hun gezichten nog maar 10 centimeter van elkaar verwijderd waren. Hij stopte en keek Cassie recht aan. Hij zag haar slikken en grijnsde van binnen. Het was nu slechts wachten totdat zij de volgende stap zou nemen en dan…

Zoals hij al verwacht had zag hij haar langzaam naar hem toebuigen. Hun lippen waren nu nog maar een paar centimeter van elkaar verwijderd. Net voordat haar lippen de zijne zouden raken dook hij onder water. Met een grijns kwam hij een meter verderop weer boven water. Cassie’s geschrokken en verwarde gezicht maakte alles meer dan goed.

“Sorry hoor, maar ik kon toch echt niet blijven staan. Ik weet niet wat je van plan was? Maar je kwam ineens zo dichtbij.”

Dat was de laatste welbekende druppel voor Cassie. Het kon haar niet meer schelen dat Draco nu een goede blik op haar lichaam kon werpen. Het enige wat ze wist was dat ze hier zo snel mogelijk vandaan moest komen.

Draco was blij toen hij Cassie eindelijk het zwembad uit zag lopen. Zijn plan was dit keer wel gelukt, al was het maar net aan. De drang om gewoon te blijven staan en met haar te gaan zoenen was erg groot. Nu hij er over nadacht, waarom heeft hij dat eigenlijk niet gedaan? Dit heeft haar nu waarschijnlijk wel verward, maar dat had bij zoenen ook gebeurt. En dan had hij in ieder geval nog een pleziertje gehad. God wat kon hij stom zijn. Je kon wel merken dat zij zijn normale denkvermogen beïnvloedde.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

En ook dit keer hebben we weer een erefan.
Dit keer is de gelukkige:
*bouwt spanning op*
Elyse!

H 10

Verward knoopte ze haar badjas vast en liep pakte haar toverstok uit haar kleedhokje. Ze droogde haar voeten met een handdoek en deed vervolgens haar slippers aan. In gedachte liep ze de gangen door richting haar kamer. Was ze gek geworden? Ze had bijna de grootste fout van haar leven gemaakt. Ze vond hem toch niet echt leuk?

Ze schudde haar hoofd lichtjes en liep nog steeds in gedachte een trap op. Nee, het was gewoon lichamelijke aantrekkingskracht geweest. Ja dat was het, fysieke aantrekkingskracht. Er speelde geen gevoelens mee, het was iets puur lichamelijks. Die zinnetjes bleef ze in haar hoofd herhalen toen ze ten slotte haar kamer bereikte.

“Cassie, heb je een momentje?” riep Narcissa haar toe vanaf de andere kant van de gang.

Fijn, net wat ze nodig had nu. Een gesprekje met mevrouw poederdoos. Ze draaide zich om en glimlachte nep.

“Ja hoor” antwoordde ze tegen haar eigen zin in.
“Fijn” zei Narcissa die haar nu bijna bereikt had “We zijn jullie namelijk vergeten wat te vertellen”
“Oh..” antwoordde ze verbaasd en achterdochtig.
“Door al dit gedoe zijn we jullie vergeten te vertellen dat we een uitnodiging van Patty Park hebben gekregen” zei ze nu ze haar bereikt had “Het is een oude schoolvriendin van Draco en wij kennen hun ouders. Het is een uitnodiging voor haar bruiloft en het is morgen al”

Waarom zei ze dit nu pas, anders had ze waarschijnlijk twee dagen van te voren al gezegd en gedaan alsof ze ziek was. Een bruiloft, alsof ze daar zin in had.

“We vertrekken morgen middag om 1 uur” vervolgde Narcissa “Ik ga het Draco even vertellen”

En met een glimlach liep ze weer weg. Cassie’s gezicht dat eerst een ‘neppe’ glimlach droeg veranderde nu in pure frustratie. Ziek zijn was geen optie, hoewel ze zich natuurlijk tijdelijk kon vergiftigen. Ze opende haar kamerdeur en deed die achter zich dicht. Denkend liet ze zich op haar bed vallen. Als het echt moest kon ze wel onder die bruiloft vandaan komen, maar misschien zaten er ook voordelen aan. Het zou waarschijnlijk toch teveel opvallen als ze ineens ziek was, misschien was dit juist haar kans om Draco in het bijzijn van zijn vrienden te vernederen. Als zijn ouders tenminste op afstand bleven.

Ze zuchtte en ging rechtop zitten. Dan moest ze dus maar een jurk uitzoeken. Met nog een diepe zucht stond ze op en liep naar haar kast, het was een feit dat ook Cassie vrij ijdel was en er als het mogelijk was nog mooier uit wilde zien dan de bruid zelf. Eerst kleedde ze zich om en liep toen naar beneden.

“Waar ga je heen?” vroeg Narcissa toen ze net de voordeur wou open draaien.
“Ik wil graag een nieuwe jurk kopen” antwoordde ze.
“Was je niet vanmiddag al winkelen?” vroeg Narcissa.
“Ja, maar het is niet erg geschikt voor een bruiloft” antwoordde ze en zag tot haar ontzetting Narcissa breed glimlachen en een jas van de kapstok pakken.
“Ik heb ook nog geen jurk, dan ga ik wel mee” zei Narcissa enthousiast “Als je dat niet erg vindt natuurlijk”
“Nee, gezellig” antwoordde ze aarzelend.

Achteraf gezien vond Cassie het allemaal wel meevallen en haar mening over Narcissa was veranderd. Ze hadden samen veel tovenaarswinkels bezocht en ze had zelfs gelachen om Narcissa die een verkoopster voor van alles uitmaakte toen ze de jurk die ze wou niet meer in haar maat hadden. Ze merkte dat Narcissa eigenlijk heel zorgzaam was en je kon merken dat ze nooit een dochter had gehad. Ze vond het geweldig om met Cassie te winkelen en bood meerdere keren aan te betalen. Uit beleefdheid had ze dat aanbod echter afgeslagen.

Bij het huis van de Malfidussen aangekomen kwamen ze met ieder twee tassen vol thuis. Bij het avondeten was de sfeer ook anders dan normaal. Cassie negeerde Draco dan nog wel, maar het was niet zo stil als eerst. Narcissa en zij voerden regelmatig een gesprek, iets waar Draco aan zijn gezicht te zien niet erg blij mee leek.

De volgende dag had Cassie haar ontbijt op haar kamer laten brengen. Onder haar deur vandaan waren soms felle oplichtende kleuren te zien en als je goed luisterde kon je haar de spreuken horen oplezen.

Tevreden ging ze voor de spiegel staan. Haar jurk was smaragd groen en leek wel van satijn. De jurk zag eruit alsof het sierlijk om haar heen was gedrapeerd. Haar schouders waren nog bloot en twijfelend pakte ze het bijpassende sjaaltje van een stoel. Ze deed het om haar nek, nog geen paar seconden later deed ze het alweer af en gooide het terug op de stoel.

Nu moest ze haar haar nog goed krijgen, ze pakte haar toverstok van een kastje. Met wat spreuken probeerde ze verschillende kapsels. Los was te normaal, een staart was ordinair, een vlecht was kinderachtig. En zo ging het een tijdje door. Uiteindelijk zat haar haar opgestoken en vielen sommige plukken sierlijk langs haar gezicht. Ze deed haar sieraden om en keek nog een laatste keer in de spiegel.

“Perfect” mompelde ze tevreden. Ze keek op haar horloge en zag dat ze ruim op tijd was, ze had nog een half uur. Wie was die Patty Park eigenlijk? Een schoolvriendin van Draco, maar wat voor een soort vriendin. Ach, wat kon het haar ook eigenlijk schelen. Ze pakte haar bijpassende handtas en deed daar haar toverstok in, je wist tenslotte nooit wanneer je zoiets nodig had.

Ze besloot om alvast naar beneden te gaan en zag tot haar opluchting dat alleen Lucius al beneden was.

“Mooie jurk” zei Lucius terwijl hij iets opborg in een la.
“Dank u” antwoordde ze niet gemeend.
“Narcissa zal zo wel komen, ze zat een beetje in de stress over welke schoenen ze aandeed” zei Lucius en het was te zien dat hij niet begreep waarom ze zich druk maakte om een paar schoenen.
“Oké, wie gaat er ook alweer trouwen?” vroeg ze.
“Patty Park, ze zat bij Draco op school” antwoordde hij en voegde er snel aan toe “Gewoon een schoolvriendin.”
“Juist” zei ze.

Ze betwijfelde of het gewoon een vriendin was of dat het een ex van hem was. Natuurlijk was beide ook mogelijk. Het kon haar eigenlijk niet zoveel schelen.

Narcissa kwam vervolgens ook naar beneden. Ze had een mooie bijna ijsblauwe jurk die goed bij haar ogen paste. Zo te zien had ze ook besloten welk paar schoenen ze ging dragen.

“Wat zit je haar leuk” zei Narcissa.
“Dank u” antwoordde ze opnieuw.

Ze moest toegeven dat ze alleen al graag naar dit soort feestjes ging om complimentjes te ontvangen. Met een beetje geluk zag ze misschien wel iemand die ze kende zodat ze zich niet als een vreemdeling hoefde te voelen.

“Waar blijft Draco?” vroeg Lucius op ongeduldige toon.
“Hij zal heus zo wel komen” antwoordde Narcissa die een blik op de verlaten trap richtte.

Misschien had hij besloten te doen alsof hij ziek was, dacht ze. Of met heel veel geluk was hij gister verdronken in het zwembad. Die kans was maar klein en wel erg gemeen om te denken, dacht ze.

Opnieuw keek Lucius op de klok. Ongeduldig begon hij een beetje te ijsberen en hield de klok daarbij in de gaten. Toen het een minuut voor 1 uur was liep hij naar de trap.

“Draco!” brulde hij van onderaan de trap.

Cassie probeerde niet te grijnzen en bekeek daarom maar haar nagels.

Dat was het weer. Volgende keer de bruiloft!
Reacties zijn welkom Very Happy

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Jaja daar zijn we weer met een nieuw hoofdstuk, ik moet zeggen dat ik (angel) hier eigenlijk nauwelijks tot weinig te vinden ben Embarassed

meestal doet dracogirly zeg maar de pr Razz

Maar voor een uitzondering ben ik zeker wel bereid hier het volgende hoofdstuk neer te zetten en ik zal proberen iets meer me neus te laten zien..niet dat jullie veel verschil zullen merken omdat we toch onder 1 account posten, maar het gaat om het idee Wink

De ere fan is dit keer......

*rolt een enorme rol perkament uit*
*kucht*

Bellatrix_Zwarts Laughing

H. 11

Nog een laatste keer controleerde hij in de spiegel hoe hij eruit zag. Hij grijnsde, perfect uiteraard zoals altijd. Hij droeg een lichtgrijs pak en had zijn haar voor de afwisseling met slechts een minimale hoeveelheid gel in model gebracht. Tevreden deed hij de deur achter zich dicht en liep naar beneden.

Hij kon niet echt zeggen dat hij zin had in deze bruiloft. Het enige goede was dat hij Blaise dan waarschijnlijk ook weer tegen zou komen. Snel liep hij de trap af naar beneden waar iedereen al op hem stond te wachten.

“Sorry”, zei Draco terwijl hij beneden kwam. Zijn ogen bleven ongewild een tijdje op Cassie hangen. Ze zag er echt prachtig uit. Als ze niet had geweest wie ze was had het vast een van zijn scharrels kunnen zijn.

“Zal ik er een foto van maken dan kan je me aangapen in je eigen tijd.”

Draco schudde zijn hoofd. Ongemerkt had hij naar haar staan staren. Waarom moest dat groen haar dan ook zo goed staan.

“Ik was gewoon aan het controleren of wat je aan had wel kon. Er is immers een regel dat je er niet mooier uit mag zien dan de bruid”, zei Draco schouderophalend.

Cassie haalde haar wenkbrauw op. Ze was duidelijk niet onder de indruk.

“Als jullie uitgepraat zijn kunnen we dan eindelijk gaan? We komen te laat”, bromde Lucius terwijl hij naar de deur liep.

“Fashionably late, dus precies op tijd”, grijnsde Draco terwijl hij zijn arm aanbood aan Cassie. Hij was zich maar al te bewust van de blikken van zijn ouders dus kon maar beter zorgen dat hij zich nu volgens hun regels gedroeg. Later op het feest kon hij dat kind altijd nog lozen.

Met z’n vieren liepen ze naar de grote koets die al voor hun huis stond te wachten. De bruiloft bleek weer een grote saaie bedoeling te zijn. Ook kon Draco het nare gevoel niet kwijtraken dat binnenkort hem net zoiets stond te gebeuren. Hij probeerde zich maar op het feest te richten. Dat was tenminste iets wat nog gezellig kon worden. Hij kon dan eindelijk zijn toekomstige bruid ergens dumpen en een beetje bijpraten met wat oude vrienden als Blaise. En wie weet, misschien kon hij nog wel een leuke dame vinden. Die gedachte bracht een grijns op zijn gezicht.

“Waar lach je om?”

Het was Cassie die zijn dagdroom weer moest verstoren.
“Ow, niets.”

Cassie keek hem ongelovig aan maar hield verder gelukkig haar mond.

Na de ceremonie die een eeuwigheid leek te duren kon het feest eindelijk beginnen. Draco liep gelijk naar een groep van zijn vrienden zonder om te kijken wat Cassie deed. Hij was blij om eindelijk, al was het maar tijdelijk, van haar verlost te zijn. Zijn ouders hadden het nu ook te druk met bijpraten met andere invloedrijke puurbloedfamilie’s dus dat gaf hem de kans om eindelijk weer eens zichzelf te zijn.

Lachend liep hij op zijn vrienden af die zich hadden gestationeerd naast de dranktafel. Ook hij pakte snel een glas vuurwhiskey en al snel kwam het gesprek op gang. Tot zijn opluchting ging het niet over huwelijken en kreeg hij het voor elkaar om Cassie uit zijn hoofd te zetten. Het gesprek begon hem echter toch snel te vervelen en zijn ogen keken de ruimte rond op zoek naar iets of iemand om hem te vermaken. Zijn ogen bleven hangen op Patty Park, de bruid van deze dag. Hij besloot om maar eens naar haar toe te gaan, hij had haar immers nog niet persoonlijk gefeliciteerd.

Met grote passen liep hij op haar af terwijl zij bij de andere dranktafel stond om iets te drinken te halen.
“Gefeliciteerd Patty, of moet ik zeggen mevrouw Johnson.”
“Drakie”, zei Patty die zich verrukt omdraaide.
“Gefeliciteerd Patty”, zei Draco die in plaats van op de wang haar vol op de mond zoende.
“Drakie”, zei Patty die hem spelende van haar wegduwde, “Ik ben nu een getrouwde vrouw.”
“Maakt dat iets uit dan”, zei Draco met een uitdagende grijns.
“Dit kan niet, niet op mijn bruiloft. Ben je gek?”
“Alleen maar op jou.”
Patty giechelde. Ze wist dat hij dit maar om één reden deed maar ze kon het niet helpen om zich toch gevleid te voelen.

“Hé, is dat daar niet je verloofde?”
Draco keek waar Patty naar wees en zag daar inderdaad Cassie staan die het nogal gezellig leek te hebben met een of andere onbekende man.
“Volgens mij neemt ze het niet zo trouw met jullie aankomende huwelijk.”

Toen Patty dit zei zag hij inderdaad dat Cassie naar voren leunde naar de man toe. Hij had genoeg gezien. Snel draaide hij zijn hoofd en keek de andere kant van de zaal rond. Als zij dacht dat ze hem daarmee kon pakken had ze het mooi mis. Wat kon hem het nou schelen wat zij met wie uitvoerde. Dat was toch haar eigen zaak. Hij zou eigenlijk blij moeten zijn dat die man ervoor zorgde dat hij even van Cassie af was. Waarom voelde hij dan toch de drang om die man tot moest te slaan omdat hij zo dicht bij Cassie stond en wie weet wat nog meer met haar deed.

Hij schudde zijn hoofd en nam een grote slok vuurwhiskey. Hij had gewoon een andere vrouw nodig, eentje die ervoor kon zorgen dat hij niet meer aan Cassie dacht en dat die vreemde haatgevoelens voor die man verdwenen. Hij scande de zaal op zoek naar een leuke vrouw. Het duurde niet lang of hij had zijn perfecte ‘slachtoffer’ gevonden.

Vol zelfvertrouwen liep hij op haar af. Zij kon er vast wel voor zorgen dat hij zich beter ging voelen.
“Wat doet een mooie vrouw als jij hier helemaal in haar eentje?”
De vrouw draaide zich naar hem toe en toen hij haar blik zag wist hij het meteen. Dit zou een makkie worden.
“Zullen we naar een wat rustiger gedeelte gaan, met al die herrie hier is het niet echt mogelijk om eens rustig te ‘praten’.”
“Dat lijkt me nou eens een goed plan”, zei de vrouw glimlachend.
Draco grijnsde. Waren al zijn scharreltjes maar zo makkelijk. Snel pakte hij haar hand en trok haar mee naar een wat rustiger vertrek.

Na ongeveer een half uurtje liep hij weer terug de feestzaal binnen. Zijn scharrel had hem toch niet zoveel voldoening gebracht als hij had gehoopt. Hij bleef haar maar vergelijken met Cassie tot zijn eigen ergernis. Hij liep weer naar de dranktafel en pakte opnieuw een glas vuurwhiskey. Onbewust scande zijn ogen de zaal weer op zoek naar Cassie.

Benieuwd wat er de volgende keer gebeurd? Wees niet bang en laat een leuke reactie achter Wink

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Hier is weer een nieuw hoofdstukje. Uiteraard is er ook dit keer weer een ere-fan. We willen graag iedereen bedanken voor de reacties, het zorgt ervoor dat wij blijven doorschrijven Very Happy

Maar goed, nu dus de bekendmaking van de ere-fan.
*vraagt om stilte*
*wacht tot het stil is*
And the winner is.....
*wacht nog even*
*bouwt spanning op*
thinkie_1990 !!!

Hoofdstuk 12

Draco zat zonder dat hij het besefte er enorm naast. Cassie stond nog steeds met dezelfde man te praten, maar tussen beide was geen aantrekkingskracht. De man was namelijk homo en een goede vriend van Cassie, Will genaamd.

“Ik durf het bijna niet te vragen” zei hij “Heb je al een getuige”
“Hou op, er komt waarschijnlijk niet eens een huwelijk” antwoordde ze en grinnikte.

Will keek een beetje teleurgesteld, maar keek nu de ruimte rond. Cassie grinnikte en schudde haar hoofd.

“Wie is het?” vroeg hij nu nieuwsgierig.
“Wie denk jij dat het is” zei ze grijnzend.

Opnieuw keek Will de ruimte onderzoekend rond en zijn blik bleef rusten op Draco. Een grijns verscheen op zijn gezicht. Hij wees naar Draco.

“Niet wijzen!” histe ze waarschuwend.
“Sorry” antwoordde hij en liet zijn hand zakken “Is hij het?”
“Ja” zei ze niet erg enthousiast.
“Niet slecht” zei hij Draco wat beter bekeek “Helemaal niet slecht”

Ze gaf hem een por in zijn zij. Stiekem keek ze ook even en zag dat hij ook de ruimte rond keek. Snel keek ze Will weer aan.

“Als jij hem zo leuk vind, ruilen?” zei ze plagend.
“Ik vrees dat het niks zou worden tussen ons” antwoordde hij “Hoewel mijn charmes natuurlijk op hoog niveau zijn”

Ze moest lachen. Hij had een tikkeltje kapsones soms maar je kon altijd met hem lachen. Ze nam een slok uit haar glas wijn.

“Ik vind jullie wel bij elkaar passen” zei hij.
“Hou op” zei ze maar voordat ze het wist had Will haar arm gepakt en sleurde haar mee richting Draco.
“Will! Laat het!” zei ze tevergeefs.
“Dit heet beleefdheid” zei hij grijnzend “En dan kan ik hem ook van wat dichterbij bekijken”

Dit was een van die dingen aan Will die ze iets minder vond. Hij schaamde zich nergens voor en zag dat hele huwelijk gedoe wel zitten. Hij bedoelde het vast goed maar het liefst zou ze hem nu beheksen.Dat was het, ze had haar toverstok in haar handtas. Snel haalde ze die eruit en prikte ermee in Will zijn zij.

“Nu even niet” zei ze bijna fluisterend en trok hem weer weg van Draco die niks in de gaten had. “Ik ga niet met hem trouwen, hij is vreselijk en ik wacht gewoon op het juiste moment om het me ouders te zeggen”

Will haalde zijn wenkbrauwen op, hij keek haar onderzoekend aan. Toen begon hij te grinniken en schudde zijn hoofd.
“Wil je beweren dat je hem niet leuk vind” vroeg hij.
“Nou, qua uiterlijk mag hij er misschien wel wezen maar verder voel ik niks voor hem” antwoordde ze zo zeker mogelijk en borg haar toverstok weer op.
“Er is dus nog niks gebeurt tussen jullie?” vroeg hij en keek haar achterdochtig aan.

Ze dacht even aan gister. In het zwembad was het bijna mis gegaan en als hij niet onder gedoken was had ze hem waarschijnlijk gekust. Maar dat was iets lichamelijks.

“Er is niks gebeurt” antwoordde ze en keek in de puppy ogen van Will “Oké bijna maar dat is puur lichamelijke aantrekkingskracht”
“Cassie is verliefd, Cassie is verliefd” zei hij op treiterende toon.
“Houd ermee op” histe ze en zag wat mensen nu mee luisteren.
“Cassie and Draco sitting in a tree” zong hij zachtjes.
“Stop daarmee!” snauwde ze hem nu toe “Stop ermee!”

Een paar ex-zwadderaars hadden het opgevangen en stootte elkaar aan. Ook Cassie zag het. Fijn, nu dachten hun dat ze verliefd was op Draco. Het was genoeg geweest, hij was een vriend en die hoorden elkaar niet te vernederen. Ze keek bijna dodelijk naar de zwadderaars en trok Will nu mee de garderobe in.

“Je vernedert me!” schreeuwde ze nu bijna tegen hem “Ik ben niet verliefd op hem!”

Will leek diep gekwetst en zette een pruillipje op. Niet dat ook nog, dacht ze. Ze zuchtte geïrriteerd en zag nu dat hij waterige ogen kreeg.

“Sorry” piepte hij bijna. “Sorry”
“Het is al goed” zei ze met een diepe zucht.
“Ben je niet boos op me?” vroeg hij nu iets vrolijker.
“Nee, als je het maar laat” zei ze “Maar die zwadderaars die het hebben gehoord denken nu dat ik verliefd ben”
“Als jij me voorstelt aan je verloofde zal ik zorgen dat die zwadderaars hun mond houden” zei hij en grijnsde.
“Afgesproken” zei ze.

Ze kreeg een knuffel en een kus op haar wang en liepen vervolgens de feestzaal weer in. Eerst stopte Will bij het groepje zwadderaars. Ze bleef op afstand maar kon toch nog wat dingen opvangen van het gesprek. Aangezien het groepje dat hun gehoord had jongens waren maakte Will duidelijk dat hij homo was en dat hij daarstraks een grapje maakte. Ook maakte hij ze vrij duidelijk dat ze hun mond hierover moesten houden of hij zou ze een bezoekje brengen.

Ondertussen had ze bij een andere dranktafel nog even een slok alcohol genomen en tot haar ergernis kon ze soms haar blik niet van Draco afhouden. Negeren, het is lichamelijk, dat kun je negeren.

Will vergezelde haar weer en sloeg een arm om haar heen. Ze zag Draco met wat vrienden praten. Ze probeerde haar gezicht strak te houden terwijl ze steeds dichterbij kwamen. Will leek het allemaal wel leuk te vinden en had een grote grijns op zijn gezicht.

Uiteraard mag er weer gereageerd worden!

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Iedereen een heel geluk en super 2006!

Wij zijn niet echt supervlug met het posten van nieuwe stukjes dus dat zal ons goede voornemen zijn. We zullen proberen om wat regelmatiger te posten.

We willen iedereen weer bedanken voor de reacties Very Happy

Ook het vorige hoofdstuk heeft weer een ere-fan. De gelukkige is geworden:
dan=een sgatje

Hier is weer een nieuw hoofdstukje. Uiteraard zijn reacties weer welkom.

Hoofdstuk 13.

“Kom je je vriend ook aan mij voorstellen?”
Draco keek met een verafschuwd gezicht van Will naar Cassie.
“Ik wist dat je een zieke geest had maar dat je zelfs je vriendje aan mij komt voorstellen gaat zelfs voor jou wat ver.”
“Wat! Maar dit is … hij..”, stamelde Cassie.
“Ik ben gewoon een vriend van haar”, zei Will terwijl hij zijn hand uitstak.
“Niemand had jou wat gevraagd”, snauwde Draco hem af.
“Nou ja zeg”, zei Will beledigd.
“Als het je niet bevalt ga je toch lekker weg. En neem gelijk mijn overspelige verloofde mee!”

“Als je je eigen gedrag wil goedpraten is dat prima, maar houd mij en mijn vrienden erbuiten!”, zei Cassie die een beetje rood begon aan te lopen. “En voor de duidelijkheid, Will is homo dus hij zou nog eerder interesse hebben in jou dan mij. Kom mee Will, we gaan.”

Draco zag Will en Cassie samen weglopen. Dus die Will was gay, waarom zat ze dan net nog met hem te zoenen? Hij kon het dan wel niet goed en duidelijk zien, maar iets anders kon het gewoon niet zijn. En wat bedoelde ze met zijn eigen gedrag goed praten. Waarom zou hij dat nu weer willen doen? Zijn gedrag was prima, het was zij die hem een verklaring schuldig is.

Hij nam nog een grote slok whisky en keek hoe ze druk met Will aan het praten was. Hij zag haar steeds dichter bij Will gaan staan. Hij probeerde zichzelf in te houden. Als het waar was wat zij gezegd had had hij toch geen interesse in haar. Opnieuw nam hij een grote slok whisky. Hij zag dat Will zijn hand op Cassie’s schouder legde. Hij had er genoeg van. Met Cassie praten was één ding, haar aanraken was echter wat anders. Niemand zat aan het bezit van een Malfidus.

Snel zette hij zijn glas neer op de tafel en liep met grote passen naar het tweetal toe. Zodra hij hun bereikt had trok hij Cassie hardhandig bij Will vandaan. Zoals hij al verwachtte begon ze onmiddellijk te protesteren en probeerde ze los te komen uit zijn greep. Hij hield haar echter stevig vast.

“Waar denk je dat je mee bezig bent!”, zei hij boos terwijl hij haar richting de dansvloer trok. Cassie leunde sterk achteruit waardoor hij veel kracht nodig had.
“Ik ben helemaal nergens mee bezig. Hé!”, gilde Cassie toen Draco haar ineens los liet. Net voordat ze zou vallen pakte hij haar weer beet.
“Zo zag het er anders niet uit”, zei Draco terwijl hij haar overeind trok. “Onthoud Cassie, niemand zit aan het bezit van een Malfidus.”

Voordat Cassie de mogelijkheid kreeg om te vragen wat hij hiermee bedoelde of ook nog maar iets kon zeggen drukte Draco zijn lippen op de hare. Hij hield haar stevig vast zodat ze zich niet los kon breken. Tot zijn verbazing was haar verzet tijdens de kus echter al snel gebroken en zoende zij hem vurig terug. Het was geen vriendelijke liefdeskus die je tussen partners vaak tegenkwam. Nee, dit was een brutale kus waarin Draco wilde aangeven dat zij van hem was. Zij behoorde hem toe en niemand anders. De kus leek een eeuwigheid te duren, maar zoals bij iedere kus kwam ook hier een einde aan. Ze keken elkaar diep in de ogen aan en leken allebei bang om de stilte te breken, want ze wisten dat dit moment dan voorbij zou zijn en ze weer verder zouden gaan met elkaar het leven moeilijk maken.

“Ik wist dat het wel goed zou komen tussen jullie!”
Het moment was gebroken. Snel lieten ze elkaar los en keken op naar de persoon die had gesproken.
“Emma en David zullen het geweldig vinden om dit te horen! Lucius zei dat ik jullie niet moest gaan storen, maar dit is toch geweldig. Jullie zagen er zo verliefd uit toen jullie aan het zoenen waren. Jullie kunnen vast niet wachten tot het tijd is voor jullie eigen bruiloft”, ratelde Narcissa in één keer door.

Bij het horen over ‘hun bruiloft’ kregen zowel Draco als Cassie identieke gezichten van horror. Misschien had Draco zich vergist en was dit niet de beste manier om aan te tonen dat Cassie bij hem hoorde. Hij keek in het rond en zag dat velen naar hem aan het kijken waren. Aan de ander kant, iedereen die hem met Cassie had gezien wist nu wel dat ze bij hem hoorde en ze zouden wel heel gek moeten zijn wilde ze nu nog wat met haar proberen.

Dit wat nare moment werd gebroken door Patty die vertelde dat het tijd was voor het gooien met het boeket en dat alle ongetrouwde vrouwen zich moesten verzamelen aan de voorkant van de zaal. Onmiddellijk duwde verschillende vrouwen mensen opzij om maar zo snel mogelijk vooraan in de zaal te komen. Tot zijn opluchting zag Draco dat Cassie niet bij die vrouwen hoorde. Ze zag er uit alsof ze daar absoluut geen zin in had en ze bleef rustig achterin staan. Zijn opluchting was echter maar van korte duur toen hij zijn moeder opnieuw hun kant op zag lopen.

“Cassie heb je het niet gehoord? Het is de bedoeling dat je naar voren gaat. Kom mee, anders vang je het boeket nooit!”

Snel begon Narcissa Cassie naar voren te trekken. Draco keek hen met grote ogen na, hij kon nu alleen nog maar hopen dat Cassie het boeket niet zou vangen.

“Oké is iedereen er klaar voor?”, vroeg Patty terwijl ze achterom keek.
Cassie was zojuist het groepje vrouwen binnengeduwd en stond er als enige een beetje onwillend bij. Ach, waar maakte ze zich eigenlijk druk om? Er stonden wel meer dan 30 vrouwen om haar heen die maar wat graag dat boeket wilde vangen. Zelfs als ze al de pech zou hebben dat het boeket haar kant op werd gegooid dan zou ze gewoon snel een stap opzij doen.

“Oké, hier komt ie!”, gilde Patty terwijl ze zich weer met haar rug naar hen toedraaide en het boeket de zaal ingooide. Met grote ogen keek Cassie toe hoe het boeket recht op haar afkwam. Snel zette ze een paar stappen naar rechts in de hoop het boeket te ontwijken. Tot haar schrik zag ze echter dat het boeket haar wel leek te volgen. Het boeket maakt een scherpe bocht en kwam opnieuw recht op haar af. Cassie begon in paniek te raken. Dit hoorde zo niet te gaan. In een laatste poging om het boeket te ontwijken besloot ze te bukken en op haar hurken te gaan zitten in de hoop dat het boeket dan over haar heen zou vliegen. Het geluk leek vandaag echter niet aan haar kant want vlak boven haar begon het boeket te dalen en voordat iemand anders het boeket kon pakken belandde het al tegen haar armen. Zuchtend pakte ze het boeket uiteindelijk maar aan. Toen ze opstond zag ze nog net Narcissa naar haar lachen en knipogen terwijl zij snel haar toverstok opborg.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Hoofdstuk 14.

Cassie werd overspoeld met gedachtes van zichzelf. Je kuste hem, ben je niet goed bij je hoofd. En wat voor een kus, het was niet zomaar een vriendschappelijk kusje geweest. Het voelde zelfs goed maar hoe kon ze dat nu denken. Opnieuw klonk hetzelfde zinnetje door haar hoofd. Het is puur lichamelijke aantrekkingskracht, niets meer en niets minder. Het duizelde haar even en verward keek ze neer op het bruisboeket in haar handen. Ze merkte in het begin niet eens dat vele vrouwen haar aandachtig aankeken en besteedde geen aandacht aan het vele geroezemoes om haar heen. Sommige drongen dichterbij om haar goed te kunnen zien en sommige feliciteerde haar zelfs.

De kamer begon te draaien en de gezichten kon ze niet meer van elkaar onderscheiden en hingen als een vage mist om haar heen. Niet veel later werd het zwart voor haar ogen en klonken meerdere geschrokken schreeuwen gevolgd door een doffe klap. Het bruidsboeket rolde uit de groep vrouwen die over haar heen gebogen stonden.

Narcissa liep dichterbij en probeerde zich door de menigte een weg te banen naar Cassie. Een van de vrouwen hurkte bij Cassie neer en wapperde met een servetje bij haar gezicht.

“Wat gebeurde er?” vroeg een van hen.
“Geen idee” antwoordde een ander.
“Zij is toch die verloofde van Malfidus?” vroeg weer een ander.
“Ik ken haar niet” antwoordde een vrouw die Cassie bekeek.
“Geef haar wat ruimte” zei de vrouw die met het servetje wapperde.
“Is ze dood?” vroeg een van hen geschokt.
“Volgens mij ademt ze” zei iemand.
“Natuurlijk is ze niet dood” antwoordde opnieuw de vrouw die als een van de weinige haar bij probeerde te brengen.

Draco begreep er niks van, eerst stond ze nog met het bruidsboeket in haar handen en slechts enkele minuten later klapte ze als een zoutzakje in elkaar. Zo te zien stonden er genoeg mensen om haar te helpen, ze had zijn hulp vast niet nodig. Toch probeerde hij te horen of het goed ging en ze bijgekomen was.

“Aan de kant!” riep een lichtelijk vrouwelijke mannenstem. “Aan de kant!”

Will had zich door de menigte vrouwen geworsteld en zorgde ervoor dat Cassie wat meer ruimte kreeg. Hij veegde een pluk haar uit haar nu bleke gezicht en tilde haar zonder enige moeite op.

Lucius stond achter Draco en keek streng op hem neer alsof hij de oorzaak hiervan was. Met een ruk draaide Draco zich om en keek in de nu kille ogen van zijn vader. Hij slikte even en besefte dat het erg stom stond dat hij niet in actie kwam. Het was tenslotte zijn verloofde, vrijwillig of niet. Hij liep richting de garderobe waar Will met Cassie heen was gelopen en trof haar daar aan op een bankje. Narcissa leek ook bleker dan normaal en knipperde hevig met haar ogen alsof ze zou gaan huilen. IJsberend liep ze heen en weer door de garderobe en zag niet eens dat hij binnen kwam. Will klopte zachtjes in Cassie’s gezicht en was de enige die de situatie onder controle leek te hebben.

“Cassie? Cassie?” zei hij zachtjes en klopte nogmaals in haar gezicht.
Draco bleef een beetje op afstand kijken. Het was normaal om bezorgd te zijn, hij was alleen iets te bezorgd geweest deze paar minuten. De passionele kus stond hem nog in het geheugen geschrift en nu had hij even gedacht dat misschien Blaise hem had geprobeerd te helpen en haar had vermoord.

Vaag hoorde ze een bekende stem en opende haar ogen. Wazig zag ze de omtrek van Will duidelijker worden en begon ze te beseffen wat er zojuist was gebeurd. Wat vernederend, dacht ze. Voorzichtig ging ze overeind zitten en zag Narcissa bezorgt haar haren in model brengen. Een zwakke glimlach verscheen op haar gezicht. De drukte en de samenloop van omstandigheden waren haar blijkbaar eventjes teveel geworden.

Ze hoorde Will en Narcissa wel tegen haar praten en verstond als ze had geluisterd ook wel wat ze zeiden. Het was Draco die in de hoek van de garderobe stond die haar opviel. Ze knikte zo nu en dan als Narcissa en Will wat zeiden maar keek verdwaasd naar Draco. Haar gedachten waren namelijk weer bij hetzelfde moment als een paar minuten geleden. Op de dansvloer bij die kus die niet lang genoeg kon duren. Ze schudde haar hoofd even alsof ze de gedachte eruit wou schudden. Ze moest op afstand blijven, de lichamelijke aantrekkingskracht was duidelijk sterker dan ze had verwacht. Want dat was alles wat het was, toch?

Ze werd door Narcissa naar huis gebracht en werd helemaal verwend toen ze weer thuis waren. Een heler had verklaard dat ze gewoon was flauwgevallen en er niets was om zich zorgen om te maken.

De volgende dagen gingen sneller voorbij dan Cassie besefte en als snel had ze haar vertrouwde arrogantie en zelfvertrouwen weer terug. Draco ontliep ze echter als het mogelijk was en als ze dan echt met hem in een en dezelfde kamer moest zijn dan hield ze afstand en wou niet met hem praten. Het enige wat ze tegen hem zei waren de vertrouwde beledigingen. Ook had ze een uitnodiging van haar vader en moeder gekregen en verheugde zich op haar moeders verjaardag. Een hoop vriendinnen van Cassie zouden komen en het voelde goed om weer eens naar huis te gaan. Ze nam zich dan ook voor dat na de verjaardag ze haar ouders uit hun droom ging helpen en Draco en zijn familie naar huis zou sturen.

Ze had de stilte van de privé bibliotheek van de familie Malfidus opgezocht en had een dik boek uit een van de kasten gehaald. Half verscholen achter een aantal boekenkasten zat ze in een gemakkelijke fauteuil te lezen. Nog een dagje en ik zie mijn beste vriendinnen weer. En dan nog twee dagen en ik ben voorgoed verlost van Draco. Een blij gevoel werd eventjes verdrongen door een gevoel van spijt maar die liet ze niet lang heersen. Ze moest het van de positieve kant zien. Het was haar lichaam die simpelweg iets anders wou dan haar hersenen, dacht ze. Ze keek weer in het boek en las verder, ze was het lezen van boeken meer gaan waarderen de laatste tijd. Hier had ze Draco nog nooit zien komen en als Lucius of Narcissa kwam zagen ze haar vaak niet zitten of lieten ze haar rustig verder lezen. Ze sloeg een bladzijde om en las verder. Dit boek echter vond ze troep, het was te klef en ging alleen maar over de liefde. Ze had liever een goede thriller, toch besloot ze nog even verder te lezen omdat boeken soms na een paar bladzijdes pas leuk worden.

Ze keek hem aan terwijl een traan over haar wang rolde. Hij veegde haar traan weg en beloofde dat hij haar ooit weer zou zien. Ze kuste elkaar voor een laatste keer hartstochtelijk en-

Met een klap sloeg ze het boek dicht. Geschrokken van haar eigen gedachte keek ze naar de omslag van het boek. Haar gedachtes waren afgedwaald naar dat wat verboden was. Zij was de baas en niet haar lichaam, dacht ze.

Ze zette het boek terug op haar plek en pakte een thriller ervoor in de plaats. Gemakkelijk ging ze weer zitten en begon opnieuw te lezen. Dit keer dwaalde haar gedachte niet af en las ze in stilte door.

angel_dracogirly · Dreuzel Verdiend: 46 Sikkels

Hoofdstuk 15

Draco kreunde toen hij die dag wakker werd. Het grootste gedeelte van wat er op het feest van het huwelijk gebeurt was was nogal wazig, maar twee dingen staken daar nog bovenuit. Hij herinnerde zich nog goed dat Cassie was flauwgevallen en de kus stond hem ook nog vers in het geheugen. Dit was op zich al een vreemd iets, want meestal vergat hij zijn avontuurtjes zodra ze afgelopen waren. Maar bij deze kus gebeurde dat toch niet. Hij kon het idee maar niet uit zijn hoofd krijgen dat dit anders was dan de zoenen die hij met andere vrouwen deelde en dit beangstigde hem. Straks had dat rare kind een of andere betovering over hem uitgesproken of een oude liefdesdrank gebruikt. Hij probeerde zich te herinneren wat hij die avond allemaal gedronken had, maar merkte al snel dat het zinloos was. Dan zat er nog maar één ding op: hij moest naar de bibliotheek om te kijken wat de mogelijke symptomen van een liefdesdrank konden zijn. Dat was de enige manier om er achter te komen of zij inderdaad iets met hem had uitgehaald.

Snel kleedde hij zich aan en liep naar de bibliotheek. Hij moest er achter komen wat zij met hem had gedaan, eten kon altijd later nog. Zachtjes opende hij de deur van de bibliotheek en keek de grote ruimte in. Tot zijn verbazing zag hij Cassie in een stoel wat verderop zitten. Snel verstopte hij zich achter één van de boekenkasten. Dit kon een goede manier zijn om er achter te komen wat er met hem aan de hand was. Kon hij maar beter zien welk boek zij aan het lezen was. Zachtjes liep hij drie boekenkasten voorbij voordat hij zich er weer achter één verstopte. Er stond nu nog maar één kast tussen hem en Cassie en hij kon haar nu goed zien.

Plotseling zag hij haar opstaan en naar het einde van de eerste boekenkast lopen. Hij slikte. Zij had hem toch niet gezien? Nee, dat kon niet hij was heel voorzichtig geweest. Hij zag dat ze nu bijna het einde van de eerste kast had bereikt. Hij hield zijn adem in. Als zij nu om het hoekje zou kijken of naar een volgende kast zou lopen zou zij hem zeker zien. Tot zijn opluchting zag hij dat ze het boek dat ze vasthad weer terugzette aan het einde van de plank en een ander boek pakte voordat ze weer plaatsnam in de luxe stoel. Dat was close. Maar met een beetje geluk kon hij nu wel het boek te pakken krijgen wat zij zojuist aan het lezen was.

Langzaam, op z’n tenen liep hij naar het einde van de eerste rij terwijl hij in de gaten hield of zij nog steeds verdiept was in haar boek. Vliegensvlug liep hij naar de andere kant, griste het boek van de plank en verstopte zich weer achter de boekenkast. De jaren zwerkbaltraining kwamen nu goed van pas, want zijn goede zicht en snelle reflexen had hij wel nodig om zo snel het goede boek te pakken. Hij had echter geen goede grip op het boek en het glipte uit zijn handen.

Hij schrok. Als het boek op de grond zou vallen was zijn verstopplaats verraden. Met een snelheid die zelfs hemzelf verbaasde dook hij naar het boek en hij kreeg het voor elkaar om het te grijpen net voordat het op de grond zou vallen. Zijn vreugde was echter maar van korte duur want toen hij weer op wilde staan schopte hij per ongeluk tegen de boekenplank en met een klap vielen twee boeken naar beneden. Het geluid van de twee vallende boeken echode door de stille bibliotheek. De tijd leek stil te staan en Draco hield zijn adem in. Hij was ervan overtuigd dat hij nu betrapt zou worden. Hij luisterde aandachtig naar de mogelijke voetstappen die zijn kant op kwamen, maar het bleef echter muisstil.

Zeker vijf minuten bleef Draco stil liggen, pas toen had hij zich ervan verzekerd dat Cassie weer verder zou zijn gegaan met lezen. Langzaam, en dit keer met uiterste voorzichtigheid, kwam hij overeind. Nieuwsgierig bekeek hij het boek dat Cassie zojuist aan het lezen was. Tot zijn afschuw zag hij dat een roman was. Al die moeite voor een roman? Daar kon toch zeker niets nuttigs in staan? Hij besloot het voor de zekerheid toch maar een beetje door te bladeren. De mogelijkheid bestond natuurlijk dat het een boek met duistere spreuken was en dat alleen de kaft van een roman was.

Hij kwam er echter al gauw achter dat dit niet het geval was:
Ze keken elkaar diep in de ogen aan. Er was niets dat dit prachtige moment nog kon verbreken. Langzaam leunde hij naar voren en duwde zijn lippen op de hare. Het was een kus vol met passie en liefde. Hij was heel zacht en teder, maar tegelijkertijd ook vurig en vol verlangen.
Met een klap sloot Draco het boek. Wat een onzin was dat zeg.

Het was een seconde te laat dat hij zich realiseerde dat Cassie dit gehoord moest hebben. Waar hij al bang voor was gebeurde ook en hij hoorde haastige voetstappen zijn kant opkomen. Snel keek hij om zich heen. Er was geen mogelijkheid om zich te verstoppen. Hij kon niets anders doen dat afwachten totdat hij betrapt zou worden.

“Draco wat doe jij hier?”, zei Cassie verbaasd.
“Nou, wat doet iemand normaal in de bibliotheek? Een boek lezen misschien.”
Cassie keek hem achterdochtig aan. Het was duidelijk dat ze hem niet geloofde.

“En wat voor een boek was je dan wel niet aan het lezen?”, zei Cassie terwijl ze naar voren liep en de roman die hij nog vast had uit z’n handen griste. “Maar, maar, wie had gedacht dat Draco Malfidus romannetjes las”, zei Cassie met een grote grijns.

Draco begon een beetje rood te worden. Cassie keek hem met een grote glimlach aan. Ze sloeg het boek op een willekeurige pagina open en begon voor te lezen: “En toen ze zijn armen om haar heen voelde, voelde ze zich pas echt thuis. Ze ademde zijn geur goed in, terwijl hij langzaam wat haar uit haar gezicht haalde. Langzaam leunde ze naar voren totdat hun lippen elkaar raakten.”

“Ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat jij het allemaal nogal leuk vindt om te lezen.”

Cassie rilde een beetje toen ze Draco’s stem zo dichtbij hoorde. Draco was terwijl zij met haar voordracht bezig was stilletjes naar haar toe gelopen en stond nu vlak achter haar.

“Al kan ik het natuurlijk ook mis hebben”, zei Draco zachtjes in haar oor. Hij stond nu tegen haar aan.

Cassie slikte. Kon hij niet wat meer afstand bewaren. Voordat ze ook nog maar verder kon denken voelde ze zijn lippen op haar nek. Het was alleen iets puur lichamelijks toch? Zijn lippen maakten een heel pad op haar nek en met een klap liet ze het al lang vergeten boek op de grond vallen. Ze draaide zich om en begon hem terug te zoenen. Alle gedachten waarom ze dit beter niet kon doen waren verdwenen. Het enige wat nu nog belangrijk was was dat zijn lippen nu op die van haar waren.

Draco’s handen gingen over haar lichaam. Langzaam begon hij de knoopjes van haar blouse los te maken. Hij was nu bijna bij het laatste knoopje toen ze gestoorde werden.

“Uhm, uhm”, kuchte iemand naast hun.

Razend snel deden ze een stap bij elkaar vandaan en Cassie begon snel de knoopjes van haar blouse weer dicht te maken. Voor hen stond Lucius.

“Mag ik jullie er aan herinneren dat dit een bibliotheek is. De dingen waar jullie zojuist mee bezig waren horen meer thuis in de slaapkamer, ik stel dan ook voor dat jullie ze voor de slaapkamer bewaren”, zei Lucius terwijl hij zowel Cassie als Draco streng aankeek.

“Ja vader”, zei Draco terwijl hij naar de uitgang van de bibliotheek liep. Haastig hoorde hij ook Cassie achter hem aanlopen. Zodra ze de bibliotheek uit waren draaide hij zich weer naar Cassie. Voordat hij ook nog maar iets kon zeggen of doen begon zij al te praten.

“Sorry, dit had niet mogen gebeuren.”
Voordat Draco ook nog maar de kans had om verder te vragen rende ze al langs hem heen richting haar kamer. Draco zuchtte. Dit was voor het eerst dat hij het voor elkaar kreeg dat een vrouw zo snel van hem wegliep, meestal hadden ze de neiging om te blijven hangen. Dit keer was hij echter nog niet klaar met haar en had hij liever gehad dat ze nog even bleef. Verward waarom zij zo wat bij hem vandaan vluchtte liep hij naar zijn kamer.