[AF] .. In the end I wanna be standing at the...

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Heyla!!
Neiuw stukje =)

Het was de morgen van het bal, toen Myla Lily hysterische wakker schudde. Lily kreunde even terwijl ze zich op haar rug draaide. Toen Myla zag dat ze wakker was ging ze naar Afi’s bed en schudde haar ook wakker.
’Watiser?’ vroeg Afi slaap dronken
’Wat is er? Wat is er? Het is 10u dat is er! We zijn veel te laat, we geraken nooit klaar.’ Myla rende naar de badkamer en kwam terug met een pluizige roze badjas aan.
’Voor wat komen we te laat Myla?’ vroeg Lily die klaarwakker werd door een gefrustreerde gil van haar.
’Voor wat? Voor wat? Het bal! Wat denk je zelf, we hebben nog maar-‘ ze telde even op haar vingers en zei toen ‘-9u. om precies te zijn’
’Myla, haal even diep adem we komen er wel.’ Zei Afi geruststellend ‘Nu laat me even uit slapen, en dan zullen we naar dat feestje gaan’
’Oh neeneenee, je mag niet gaan slapen wie gaat mijn haar dan doen? Meiden dit is een alarm fase drie!!’ ze sprong met gebalde vuisten als een gek op en neer. Lily stond haastig op, en maande haar te kalmeren, ze keek lachend naar Afi die een kussen over haar hoofd had geslagen om de gillen van Myla buiten te sluiten.
’Ok, Ok ‘ Myla ademde hevig in en uit. ‘Ok ik ben rustig’ zei ze uiteindelijk
’Goed, dan gaan we ons eerst aan kleden, een ontbijt nemen en dan zullen we beginnen.’ Myla knikte en begon zich om te kleden.

’Myla, eet eens normaal wil je? Ik word misselijk.’ Zei Afi met een raar gezicht. Myla was zo maniakaal haar ontbijt aan het opschrokken dat ze nauwelijks de tijd had om te kouwen.
’Kan niet’ zei ze toen ze haar cornflags weg slikte. ‘Ik moet me nog douche, epileren, mijn benen ontharen, ik moet mijn maskertje voor een eeuwig jong gelaat nog op smeren. Nu ik er zo over nadenk, ik moet mijn jurk nog kreuk vrijmaken. Zoveel te doen, zo weinig tijd!’ en ze ging weer verder met haar ontbijt. Lily en Afi keken elkaar lachend aan, voor ze rustig verder gingen met hun toast.
’Komaan, zo moeilijk is het toch niet’ zei Myla geïrriteerd ‘Je steekt het gewoon in je mond, kauwt en slikt. Nu laten we gaan’ ze trok Lily van haar stoel zorgde dat Afi ook opstond en rende de grote zaal uit. Lily haalde haar schouders op, ging terug zitten en ging verder met haar toast.
’HALLO!!!’ Lily keek verschrikt op, en zag Myla op en neer springen in de deuropening van de grote zaal. Lily zuchte, legde haar toast weer op haar bord en stond langzaam op. Toen ze naar de uitgang liep samen met Afi, kwam ze James en Sirius net tegen.
’Hey Evers! Ben je al weg?’ zei James.
’Ja, moet me klaar maken voor het bal’ zei ze simpel
’Nu al?’ zei James toen hij verstrooid op zijn horloge keek.
’Nou, als het aan Myla lag, waren we al om 6u vanmorgen begonnen. In ieder geval ik zie je straks wel Potter’ zei ze. Toen ze even verder was keek ze nog even achter om en zag hoe James plaats nam aan de Griffoendor tafel, en zijn ontbijt opschepte…

Tot de volgende
.x.X.x.
Loony

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Heyla!!
Bedankt voor de leuke reacties allemaal!!
Sorry dat het zolang duurde maar hier is het vervolg =D

James ging haast fluitend zitten aan de Griffoendor tafel, en schepte meteen wat roereitjes op, en begon direct te eten.
’Jij bent goed gezind’ zei Sirius onverwachts.
’Wat- Ohja. Feestje vanavond he!’ zei hij lachend
’Heeft het iets te maken met Evers?’ vroeg Sirius zo nonchalant mogelijk terwijl hij zijn vork met spek bestudeerde. James negeerde het en keek achter hem. Een grijns gleed over zijn gezicht. Achter hem zag hij het bekende profiel van zijn minst favoriete persoon. James stootte Sirius aan, en knikte toen veel betekenend in de richting van Severus Sneep. Sirius keek hem lachend aan met een ondeugende schittering in zijn ogen.
’Wat ben je van plan?’ fluisterde hij. James rommelde in zijn broekzak, en haalde er verschillende dingen uit. 2 knoeten, een verfomfaaide veer, één van de tweeweg – spiegels, een elastiekje, een stukje perkament, en als laatste haalde hij een porseleinen kopje te voor schijn. Hij keek gefascineerd van het kopje, naar het profiel van Severus waar zijn neus als een kapstok vanaf stook, en weer terug. Zijn grijns werd breder toen hij stilletjes op stond, en Sirius verbaasd achter liet. Hij liep sluipend naar de plaats van zijn ergste vijand ooit, om dan zijn kopje te verwisselen met dat van Severus en weer terug te keren naar zijn plaats. Snel propte hij alles terug in zijn zakken, en ging verder met zijn ontbijt.
’Wil je me soms vertellen wat daar zo geestig aan is?’ zei Sirius die een wenkbrauw hief. Maar James had geen antwoord hoeven geven. Een ijzige gil klonk door de grote zaal, terwijl James met zijn vuisten op de tafel bonkte van het lachen.
’Wat krijgen we-’ Sirius keek verbaasd achter om en zag Severus met een enorme hap uit zijn neus aan zijn afdelingstafel zitten. Sirius stootte zijn blafferige lach uit, trok James van stoel en rende lachend met James de grote zaal uit.
’Man wat was dat?’ Vroeg Sirius toen ze uitgeput de leerlingenkamer binnen stormde.
’Sluipvoet, mijn beste vriend dat was dan een fantastische voorstelling van het ‘Neusbijtend theekopje’ Moet ik nog een tekeningetje maken over wat hij doet?’ zei hij smalend terwijl een arm om Sirius’ schouders sloeg.
’Gaffel dat was briljant!! Nu hoeft hij tenminste zijn neuscorrectie niet meer te betalen. Hoe kom je daaraan?’
’Nieuwste uitvinding bij Zonko’s, is ie niet geweldig!’

Kort stukje
I know..

Tot de volgende
.x.X.x.
Loony

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Hoi Hoi!!

Lily, Afi en Myla waren al in hun slaapzaal en praatte vrolijk over het komend bal. Myla die een paarse smurrie over haar gezicht smeerde, werd uit gehoord door Lily.
’Met wie ga je nu naar het bal?’ vroeg ze.
’Marco Pinciotti’ zei ze trots.
’Is dat niet die gast van Ravenklauw? Ging je dan niet met de aanvoerder van het Huffelpuf team?’ Myla keek ineens heel zuur en negeerde de vraag. Afi lachte zachtjes.
’Gaat niet. Hij heeft zelf al een meisje, het spreekt voor zich dat hij met haar gaat, niet?’
Myla snoof luid.
’En dan, ik snap eigenlijk niet dat hij zo een sul als vriendin wilt. Ik bedoel ik heb toch meer te bieden?’ niemand gaf antwoord ‘Niet!?’ Lily en Afi schrokken lichtjes
’Ja, ja natuurlijk Myla!’ zeiden ze snel. ‘Laat je niet opjutten’ voegde Lily er nog aan toe. Myla knikte kort en draaide zich weer om zodat ze haar zelf in de spiegel kon bekijken. Even later verscheen er een grijns op haar gezicht en keek ze Lily geamuseerd aan.
’Wat?’ voeg deze.
’Potter? James Potter?’
’Wat is er met hem ?’ vroeg ze terwijl ze haar haar voor haar gezicht liet glijden.
’Niets, maar je gaat wel met hem naar het bal. En wat is dat lawaai?’ iedereen werd stil en luisterde ingespannen naar bulderend gelach.
’Er zal wel iemand een mopje hebben vertelt’ zei Afi simpel. ‘In ieder geval, wat ben je van plan vanavond?’
’Niks, gewoon me amuseren-‘
’Met James’
’Wat dansen-‘ ging Lily negerend verder
’Met James’ zei Myla weer.
’Natuurlijk wat drinken-‘
’En wat zoenen met James?’ ging Afi stilletjes verder. Myla giechelde even.
’Wat? Nee, ben je helemaal gek geworden. Ik ga gewoon naar het bal met hem niets meer. Haal asjeblieft niets in jullie hoofd. Het betekend niets. Het is totaal onschuldig’
’Net als je gevoelens voor hem?’
’Afi ik waarschuw je’ zei ze met dreigende vinger.
’Lily, kun je niets doen aan dat lawaai, je bent toch hoofdmonitor?’ vroeg Myla toen Lily een reep chocolade uit haar hutkoffer haalde.
’Waarom?’ vroeg ze toen ze het papier van de reep trok.
’Ik kan me niet concentreren op mijn nagels.’ Zei Myla fronsend ‘Kijk, nu lijk ik net een kat’ ze liet haar hand zien met lange vlijmscherpe nagels. Lily zuchtte nam een hap van haar chocolade en rende de wenteltrap af naar de leerlingenkamer.

‘Wat heeft dit lawaai te betekenen?’ vroeg ze meteen toen ze de leerlingenkamer binnen stapte. ‘J-Potter!’ zei ze verbaasd. James en Sirius steunden hijgende van het lachend op elkaar. James keek verbaasd op en ging meteen recht staan en haalde een hand door zijn ravenzwart haar.
’Evers!’ zei hij
’Wat valt er te lachen?’
’Oh Sirius vertelde me net een leuke mop’ zei hij sneller dat gehoeven had.
’Oh, nou leuk, vertel eens.’ Zei ze vrolijk. Ze zag hoe Sirius nerveus naar James keek en sloeg haar armen over elkaar.
’Nou het zit zo, ik euh, ik ben h’m vergeten’ zei Sirius dan maar.
’Ja hij lijd een beetje aan geheugen verlies de laatste tijd. De ouwe rakker’ zei hij toen hij Sirius op zijn rug klopte.
’En waarom geloof ik jullie niet?’ zei Lily die een wenkbrauw hief.
’Evers, Evers, Evers’ zei James hoofdschuddend ‘Je moet niet zo ongelovig zijn. Zal ik je eens wat zeggen?’ hij sloeg een arm om haar heen. ‘Als je de mensen een beetje vertrouwen geeft, zal je leven er rooskleuriger uit zien. Geloof me, mijn moeder zegt het ook al tijd’ Lily keek hem schattend aan, sloeg zijn arm van haar schouder en zei;
’In ieder geval, hou het wat rustig ja. Myla word haast gek.’
’Ik dacht dat ze dat al was?’ zei Sirius stilletjes. Lily keek hem waarschuwend aan en hij grijnsde ontschuldig.
’Nou ik zie je straks wel Potter’
’Oh wacht even, hoe laat wou je afspreken?’ vroeg hij.
’Nou wat dacht je van acht uur vanavond?’ zei ze toen ze haar hand liet rusten op de trapleuning.
’Ok goed, en oh evers’
’Ja?’ James deed een stapje vooruit en tikte met zijn vinger op zijn mondhoekje. Lily keek hem geschrokken aan ‘Sorry?’ vroeg ze. Weer deed James het zelfde gebaar. ‘Nu ga jij eens goed naar mij luisteren’ zei ze dreigend. Ze haalde haar hand van de leuning af en stapte op James af. ‘Ik mag dan wel met je naar het bal gaan, meer dat wil nog steeds niet zeggen dat ik je ga zoenen!’ zonder op antwoord te wachten, en ook maar te kijken naar het verbaasde gezicht van James stormde ze de trap op.

‘Je gaat nooit geloven wat Potter net deed?’ ze sloeg de deur van de meisjesslaapzaal met een klap dicht en plofte op haar bed neer. Lily keek vragend naar Afi en Myla die haar even aan keken en toen het zelfde gebaar maakte als James net gedaan had.
’Ok dat was raar, hoe weten jullie dat?’ vroeg ze
’Je hebt een chocoladen vlek’ zei Myla.
’Ow’ zei Lily, ze veegde de vlek snel weg, en even later begon er iets te dagen. ‘Ooow’ James wou helemaal geen kus van haar, maar wilde alleen maar duidelijk maken dat ze een chocoladen vlek had.

DoeI
.x.X.x.
Loony Luna

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Hai!!
Nieuw stukje

t'Is ietsje kort ...

Hoofdstuk 7: Vergeet het maar

Lily schaamde zich zo enorm dat ze eraan dacht om helemaal niet te gaan. Ze had zo een blunder gemaakt bij James dat ze hem niet meer onder ogen durfde te komen. Wat moest ze doen als hij haar vierkantig uit zou lachen? Weglopen? Heel de school zal er wel al van weten, dat wist ze zeker. Toen ze aan Afi en Myla verteld had wat er gebeurd was, moesten ze even lachen maar verzekerde haar dat het niet zo erg was. Zelf geloofde ze er niets van. James zal nu wel denken dat ze gek was, niet goed bij haar hoofd.
Toen ze klaar was en zich zelf in de spiegel bekeek slikte ze even. Wat zou er gebeuren als ze gewoon op de slaapzalen zou blijven? Zou ze dan buiten gesleurd worden aan haar enkels door haar boezemvriendinnen? In gedachten zag ze het zelfs al gebeuren. Ze huiverde. Wat moest ze nu doen?
’Komaan Lily, zo erg is het niet dat zei ik al.’ Zei Afi ‘James zal het al vergeten zijn, komaan kom mee en maak plezier met ons.’
’Denk je dat echt?’ vroeg Lily, niet zeker van haar zelf. ‘Hij gaat me uitlachen, hij laat nooit een kans vliegen om mij belachelijk te maken. Ik blijf wel hier, gaan jullie maar. Zeg tegen James dat ik me niet goed voelde.’
’Als je dat doet, dat weet hij zeker dat je niet meer durft, dat is nog veel erger geloof me nu maar, en ga mee’
”Ze heeft gelijk.” Dacht ze. Ze zuchtte keek nog een laatste keer in de spiegel. Haar rode haar lag in mooie krullen op haar schouders, de ketting die ze met Kerst had gekregen van een onbekende persoon schitterde om haar hals. Dat deed haar er aan denken, van wie was die ketting ze moest het weten. Ze besloot om het papiertje vanavond na het bal nog eens door te lezen. Het gedicht dat haar rillingen bezorgde lag netjes opgeplooid in haar nachtkastje. Vanuit haar spiegel keek ze naar het kastje langs haar bed. Ze zuchtte, en draaide zich om. Haar diep groene jurk sleepte een stukje over de grond als ze naar de uitgang van de slaapzaal liep…

Tot de volgende

DoeI
x.X.x.
Loony

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Heyla!!
Volgende stukje..

Achter haar hoorde ze het geruis van haar jurk op de stenen trap. Afi en Myla liepen achter haar. Waarschijnlijk om te weerhouden dat Lily de trap weer op zou rennen. Eigenlijk was het best wel een grappig situatie. Een lichte glimlach gleed over haar gelaat als ze sneller de trap afliep. James stond onder aan de trap in een donker gewaad dat hem nog knappe liet lijken dan hij al was. Op het moment dat hij doorhad dat Lily voor hem stond ging hij meteen recht staan, en haalde zijn hand door zijn haar.
’Goede avond, mijn dame’ zei hij joviaal. James boog een stukje, nam haar hand en gaf een klein hand kusje. Lily voelde hoe het bloed haar naar haar hoofd steeg. Ze moest nu wel zo rood zijn als haar haar. Tot haar opluchting had James een vriendelijke blik in zijn ogen, en niet een spottende.
’Hey’ zei ze ‘Euh, James luister, over deze morgen, ik-‘
’Ach, we praten er niet meer over. Al zou ik het niet erg gevonden hebben moest je…
Zullen we gaan?’ veranderde hij snel van onderwerp
’Ja’ zei Lily opgelucht dat het onderwerp afgesneden was. James haakte zijn arm in die van haar en begeleide haar naar de uitgang van de leerlingentoren.
’Even tussen haakjes, je ziet er beeldig uit’ zei hij
’Oh, bedankt, je ziet er ook niet zo slecht uit.’ James glimlachte ietsje krampachtig en liep verder.
”Oh jij bent echt mevrouwtje oen, is het niet! Nu komt het over alsof het mij niets kon schelen. Stomme gans” dacht ze.
Minuten lang werd er geen woord gezegd.ze voelde zich ongemakkelijk. James keek strak voor zich uit terwijl hij de marmeren trap afliep, en zei geen woord. Waarom deed hij zo? Normaal kon hij niet stoppen met praten tegen haar. Ze snapte het niet. Ze had hem nog nooit zo gezien. Zou hij zenuwachtig zijn? “neh, vast niet hij heeft al honderden meisjes gedate. Hoe kan hij dan zenuwachtig zijn voor haar? Kom nou toch” dacht ze. Toen ze onder aan de trap stonden gingen net de zware eiken voor deuren open van het kasteel, en onthulde een prachtige tuin. Het was adembenemend vond Lily. De tuin van Zweinstein was niet langer meer een uitgestrekt groen grasveld. Maar er stonden rozen struiken langs een paadje dat naar de dansvloer leidde dat overdekt was met kleurrijken stofjes. Hier en daar stonden tafeltjes verspreid met zwevende kaarsen en lamionen. En als je goed keek zag je af een toe een flits van een fee dat en blauwe glitterende nevel achter liet.
Lily hoorde James zachtjes fluiten, en glimlachte.
’Zullen we een tafeltje zoeken?’ vroeg ze. James knikte even en liep naar een tafeltje dicht bij het meer. Even later schoof Sirius twee stoelen bij hun tafeltje en maakte het zich gezellig. Tot haar verbazing zat Afi langs hem, en niet een of andere del dat ze gewoon was te zien bij hem.
’Wij moeten eens praten na dit bal, weet je dat?’ zei Lily lachend tegen Afi.
’Nou wat vinden jullie er van?’ zei Sirius
’Prachtig vind je ook niet? Ik vraag me af welke band Perkamentus geregeld heeft.’ Zei Lily.
’Ja ik ook, er gaan geruchten de ronde dat hij de “Magical Strokes” geboekt heeft’
’Wow! Zou het waar zijn, lijkt me wel fantastische’ zei Afi meteen. ‘Zeg heb jij Myla al gezien?’ vervolgde ze. Lily haalde haar schouders op
’Nee, we zijn nog maar net hier.’ Zei ze
’Nou Sluipvoet, zullen wij wat drankjes gaan halen? Dan kunnen de dames even wat kletsen.’ Stelde James voor terwijl hij even naar Lily knipoogde. Sirius stemde in, en samen liepen ze naar de bar die versierd was met zilveren slingers.
’En?’ vroeg Afi meteen
’En wat?’ zei Lily onbegrijpend
’James! Wat denk je zelf? Hoe gaat het tot nu toe?’ Lily haalde haar schouders op.
’Geen idee, hij heeft nog geen woord gezegd buiten dat ik er beeldig uitzag. Hij doet raar in ieder geval. Oh waar ben ik aan begonnen? Waarom heb ik ook al weer ja gezegd?’
’Simpel, je bent verliefd op hem’ antwoordde Afi. Lily zuchtte.
’Ja ok, misschien is dat wel reden, maar ik weet niet wat ik moet doen. Het voelt zo raar. Hij noemt me ineens “Lily” weet je wel hoe raar dat voelt’
’Goed?’ vroeg Afi grijnzend
’Hou je mond.’ Zei Lily meteen giechelend. ‘Raar, maar ook goed. Oh ik weet het niet, het is allemaal zo verwarend.’
’Maak je geen zorgen, het komt wel goed.’ Zei Afi sussend .
Een half uurtje later, was de tuin van Zweinstein helemaal vol met leerlingen in leuke pakjes. En stond Perkamentus op. Op zijn eigen rustige manier liep hij naar het podium en nam de magische versterkte micro in zijn handen.
’Een goede avond mijn beste leerlingen’ zei hij. ‘ik ga niet te veel tijd besteden aan gepraat, en daarom een daverend applaus voor onze band van vanavond; “Magical Strokes!”’
Lily applaudisseerde luid, en langs haar hoorde ze James luid fluiten. 4 knappe jongens met een donkere huidskleur stapten het podium op. En maakte zich klaar voor hun optreden. Even later begon een traag nummer en verschillende koppels stroomde op de dansvloer.
De avond liep gesmeerd, dat vond Lily toch. Ze had nooit gedacht dat James ook een zachte kant had. Hij leek altijd zo stoer en mannelijk, maar het leek alsof hij de onzekerheid zelf was. Bovenal amuseerde ze zich rot. Ze had Myla uitbundig zien dansen. En ook Remus had ze gezien maar werd al snel weer de dansvloer op gesleurd door zijn blonde partner. Peter was nergens te bekennen maar het scheelde haar niet veel. Ze was uit met James Potter en niets of niemand ging haar avond verpesten. Zelfs Severus niet die ze voorbij had zien lopen met een dik verband om zijn neus. Ze schrok en keek naar James die zijn minst favoriete persoon met bitterheid nakeek. Ze trok een wenkbrauw alsof ze dacht dat James er meer van wist.
’Wat is er met hem gebeurd?’ vroeg ze
’Geen idee, zullen we dansen?’ zei hij snel. Voor ze ook maar iets kon zeggen trok hij haar mee op het moment dat er een rustig nummer begon. Onwennig sloeg ze haar armen om zijn nek, maar James leek het de normaalste zaak van de wereld te lijken.
”hij danst best goed” dacht ze.
’En bevalt het je?’ vroeg Lily
’Ja natuurlijk’ zei hij glimlachend.
’Wist jij dat Sirus met Afi naar het bal ging?’
’Yep’ zei hij ‘Jij niet dan?’
’Nee, ze heeft niets gezegd.’ Lily lachte ‘Moet je Myla zien? Ik denk dat ze ietsje teveel gedronken heeft’ ze knikte naar een plaats achter hem en James draaide zijn hoofd. Hij lachte.
’Ja ik denk het ook’
’Dat word weer een zware nacht’ zei Lily zuchtend. Er viel een stilte tussen de twee. Lily sloot haar ogen en maande haar zelf te kalmeren
”het is Potter maar. Je bent gewoon aan het dansen, niets aan de hand. Voor je het weet is het voorbij” dacht ze. Maar het leek alsof de band het liedje niet wilde afronden. Zonder het te beseffen kwam ze dichter, en ruste haar hoofd op zijn schouder.
’Wat denk je wel niet dat je aan het doen bent?’ Lily schrok toen ze een klauwige hand om haar arm voelde klemmen en haar weg trok van James.

Tot de Volgende

.x.X.x.
Loony

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Hey!!!
Bedankt voor de reacties allemaal!!

Nou volgend stukje dan maar
Don't schoot me..

Geschokt keek ze hoe Severus furieus naar James staarde.
’Aan het plassen , wat denk je zelf?’ zei James op een sarcastische toon.
’Jij, jij da-‘
’Ik wat?’ vroeg hij terug terwijl hij boven Severus uit torende.
’Jij,… denk maar niet dat iet weet dat het jou schuld is dat mijn neus naar de haaien is.’ Het was duidelijk dat hij eerst iets anders wou zeggen.
’Secretus, ik weet niet waar je het over hebt, en als je me nu wilt excuseren. Ik was aan het dansen met deze mooie meid.’ En zonder pardon pakte hij Severus bij de achterkant van zijn kraag en duwde hem van de dansvloer af. ‘Nu waar waren we?’ hij wende zich terug naar Lily, en tot zijn verbazing voelde hij een enorme klap tegen zijn rechter kaak. ‘Wat krijgen we-‘ hij keek geschokt naar Lily die hem aankeek met een gebroken blik in haar ogen.
’Waarom doe je dit? Waarom verpest je de avond nu? Het ging net zo goed’ haar stem trilde enorm maar James wist niet zeker of het aan haar woede lag.
’Ik? Ik heb niets gedaan. Het was Secretus die-‘
’Ik weet niet of je het door hebt of niet, maar hij heet Severus.’ Zei ze terwijl ze haar handen tot vuisten balde.
’Ok, Severus heeft de avond verpest, niet ik’ zei James met een verveelde toon.
’Denk niet dat ik zo stom ben. Jij hebt zijn neus korter gemaakt is het niet?’ en zonder ook maar op antwoord te wachten ging ze verder met dreigende vinger prikkend in zijn borst. ‘en ik weet haast zeker dat dat die mop was die Sirius vanmorgen zogezegd “vergeten was”’
’Helemaal niet’ zei hij verontwaardigd al klonk het niet zo overtuigend. Als Lily kwaad was op hem voelde hij zich altijd zo klein.
’Je bent zo een grote eikel, Potter. Dat ik ooit heb kunnen denken dat deze avond alles zou zijn. Dat ik ooit heb kunnen denken dat je een ander kant had dan dat je altijd laat zien.’ Ze keek hem woedend aan en zei; ‘Ik heb er genoeg van, ik ga naar bed. Slaap wel’ zonder zich ook maar iets aan te trekken van de starende blikken of zelf de muziek die gestopt was op het moment dat ze James haar vlakke hand gaf, liet ze het bal achter zich.

DoeI
.x.X.x.
Loony Luna

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Hey Hey!!
Leuke reacties weer,
Thank you very very much (schrijf je dat wel zo? =P)

Nieuw stukje..

Hoofdstuk 8: De waarheid achter alle haat.

Ze had die avond niet kunnen slapen. Haar baljurk had ze ergens in de kamer neer gegooid en er geen aandacht meer aan gegeven. Telkens als ze haar ogen sloot zag ze hoe James Severus van de dansvloer afgooide. Het bezorgde haar rillingen. Waarom deed hij zo? Een vraag die ze zich zo vaak stelde. Ze snapte er niets van. De avond begon nog wel zo goed en het eindigde gewoon zo slecht.
’Had je gezien hoe hij hem van de dansvloer af gooide? Alsof hij een stuk vuil was.’ Zei Lily de volgende dag toen zij, Afi en Myla door de gangen van Zweinstein doolde. ‘En die grap was ook niet echt grappig. Ok het is een opluchting om niet tegen die enorme neus aan te kijken.’ Myla schoot direct in de lach, en zelfs Lily deed de moeite niet om een glimlach te verbergen. ‘Maar een stuk van iemands neus laten bijten door een theekopje gaat toch te ver?’ vervolgde ze
’Ja misschien heb je wel gelijk. Maar denk je niet dat je een beetje overdreef?’zei Afi.
Lily zweeg. Misschien had ze wel gelijk, misschien had ze inderdaad wel overdreven. Maar wat moest ze dan doen? De manier hoe hij Severus behandelde was gewoon onuitstaanbaar. Lily werd uit haar gedachten gehaald.
’Lily! Lily wacht even?!’ ze hoorde hollende voetstappen en een stem die ze op dit moment helemaal niet wou horen.
’Wat moet je Potter?’ zei ze nuchter.
’Ik heb een voornaam, dat weet je best’ zei James zuchtend. Lily antwoordde niet en keek hem afwachtend aan. Ze haten hem op dit moment veel te hard om hem James te noemen. Nu ze hem wat beter bekeek zag ze meteen dat er iets niet klopte. Hij leek veel serieus voor zijn doen, misschien zelfs nerveus. Zelfs die duivelse schittering in zijn ogen had plaats genomen voor een zachte blik die ze niet gewoon was.
’Scheelt er iets?’ vroeg ze bezorgd. James keek even om zich heen alsof hij bang was afgeluisterd te worden. Op het moment dat hij Afi en Myla zag staan nam hij haar hand, en sleurde haar mee door de gangen.
’Kom mee’ was het enige wat hij zei. Enkele stille minuten later liepen ze op de 7de verdieping en liet James haar hand eindelijk los. Hij liep enkele keren voorbij een muur, en deed een deur open die er een seconde geleden nog niet was. Lily keek achterdochtig naar de deur en toen naar James.
’Wat is dit?’ vroeg ze
’Kamer van hoge nood’ zei hij
’De kamer van wat?’ vroeg ze niet begrijpend.
’Hoge nood’ zei hij simpel ‘ik leg het je nog wel eens uit, komaan voor dat iemand ons ziet.’ voor de tweede keer die dag nam James haar hand en sleurde haar de kamer binnen…

DoeI
.x.X.x.
Luna

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Hello!!

Lily’ mond viel open van verbazing. Ze liet haar blik door de kamer gaan en vroeg zich af waarom ze deze kamer nog nooit eerder ontdekt had. Ze stonden in het midden van een stil bos waar in het midden een bemoste boomstam op de grond lag omringt door de mooiste en kleurrijkste bloemen en paddestoelen die ze ooit had gezien.
’Waarom breng je me hier naar toe?’ fluisterde ze
‘We moeten praten, en dit leek me een rustige plek dus.’ Antwoordde hij simpel.
’Praten over wat?’ vroeg ze. Haar blik gleed voor de zoveelste keer over de ruimte en ze glimlachte. Ze wist niet wat het was maar ze voelde zich opeens zo gelukkig.
’Vind je het mooi?’ vroeg James lachend. Lily knikte
’Over wat wou je het nu hebben?’
’Ons’ Lily keek hem niet begrijpend aan. James zuchtte en ging op de bemoste boomstam zitten met zijn gezicht rustend in zijn handen. Lily ging langs hem zitten en keek hem nog steeds onbegrijpend aan.
’Er valt niet veel over te vertellen is het niet? Jij haat mij, ik haat jou einde verhaal’ zei ze simpel alsof ze een klein kind uitlegde dat één plus één twee was.
’Dat is het nu net. Ik haat je niet’ Lily staarde hem wezenloos aan terwijl James weer was opgestaan en met zijn rug naar haar toe ging stond.
’Hoe bedoel je?’
’Dat is toch duidelijk’ James zuchtte en liet zijn schouders hangen ‘Ik haat je niet, althans niet meer’
’Maar dat kan niet, je haat me wel waarom zou je anders zo misselijk doen?’ Ze zag hoe hij zijn schouders opnieuw op haalde en werd weer kwaad. “kan die gast nu nooit to- the- point komen?” dacht ze.
’Om de schijn te houden denk ik. Ik weet het niet meer Lily’ hij draaide zich om en keek in het verbaasde gezicht van Lily. Zijn blik gleed over haar hals en zag de ketting die hij al ooit eerder had gezien. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht terwijl hij langzaam op haar af liep en zich voor haar neer knielde. Zachtjes nam hij het ijskoude snoer vast, en gleed met zijn vingers naar het hangertje. Weer glimlachte hij.
’Weet je al van wie je het hebt?’ vroeg hij. Lily keek hem verbaasd aan. Hoe kon hij nu ineens over die ketting beginnen? Op het moment dat ze haar gebruikelijke smoes weer wou vertellen, zeggen dat ze de ketting met Kerst van haar vader had gekregen drong er iets door. Die vraag klonk alsof hij wist dat er geen naam op het pakje stond. Vanbinnen kookte ze. Hoe kon hij? Hoe durfde hij in haar lades te snuffelen?
’P- James ik heb me er al lang bij neer gelegd dat je bij ons op de slaapzalen kunt komen, maar als je ook nog eens gaat rondsnuffelen dan-‘ verder kon ze niet. James zat nog steeds geknield voor haar, met zijn blik strak op de ketting gericht, met het enige verschil dat hij zachtjes praatte. Ze schrok toen ze door had wat hij zei. Dat kende ze. Dat gedicht, dat kende ze. Nachtenlang had ze het keer op keer zitten lezen in bed. ‘s Nachts als iedereen sliep denkend van wie dat het kon zijn. En nu zat James voor haar met een fluisterend gedicht dat haar kippenvel bezorgde:
’ Want alles is me overduidelijk
Het prachtige sterrenlicht
Daar op jouw gezicht
Is als het kersje
Op de taart
Perfectie
liefde …’
eindigde hij. James nam diep adem, en nam weer plaats op de bemoste boomstam langs haar. Lily zei niets, ze staarde nog steeds voor haar uit, alsof ze versteend was.
’Maar, maar dat, dat kan niet. Ik begrijp het niet, waarom? Stamelde Lily
’Iets wat ik nooit gesnapt heb’ zei hij toen hij zijn schouders voor de zoveelste keer ophaalde.
’Maar je haat me’ zei ze
’Ik zei het al ik haat je niet, niet meer’ zei hij zuchtend ‘Ik weet het niet, al die keren dat ik je kwaad zag het gaf een soort van kick. En nou ja, sinds het vierde deed ik het vooral voor je aandacht’ ging hij verder ‘Ik kon niet, ik mocht niet verliefd op je zijn. Sorry voor alles wat ik je heb aangedaan. Je verdiende het niet’ voegde hij er stil aan toe.Lily wist niet wat het was maar ze voelde zich opeens zo schuldig. Ze had het kunnen weten, ze was toch slim? Dat was toch wat ze haar telkens vertelde waarom had ze dan niet kunnen zien dat James verliefd op haar was? “Meisjes plagen, liefde vragen” was wat haar moeder altijd zei als ze haar beklach deed tijdens de schoolvakanties tegen haar moeder. Maar ze negeerde het altijd. Was ze dan zo verblind door haar eigen gevoelens voor James dat ze niets merkte? Het drong langzaam tot haar door dat James weer was opgestaan en met zijn rug naar haar toe stond.
’Kunnen we niet opnieuw beginnen?’ vroeg ze terwijl ze rustig opstond en langzaam op hem afliep. Lichtjes trillend legde ze haar hand op zijn schouder zodat hij haar zou aan kijken.
’Ja, ja ok’ stemde James in. Lily knikte lichtjes. En toen gebeurde het, totaal onverwachts kuste hij haar. Het was iets zachts, iets teder, iets wat ze nog nooit gevoeld had.
’Auw’ James keek Lily verbaasd aan.
’Is er iets?’ vroeg hij bezorgd
’Nee, ik had een steekje in mijn zei, het is goed nu’ ze haalde haar hand van haar zei en glimlachte naar James. Maar op het moment dat James’ gezicht weer dichter kwam, snakte ze naar adem, en viel even later met een doffe bonk op het zachte gras.

We'll meet again Razz

.xXx.
Luna

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

Hallo!!
Bedankt mensen..

Nieuw stukje

Hoofdstuk 9: In the end.

Weken, zelfs maanden kropen voorbij. April ging over naar het zonnige mei terwijl James binnen zat. Sirius, Remus en hij zaten in de ziekenzaal.
’Vandaag is er niet echt veel gebeurd’ zei Sirius ‘Behalve dan dat Peter in zijn ketel is getuimeld tijdens toverdranken’ zei hij Lachend ‘Komaan eet wat. Je ziet er niet uit man’ probeerde Sirius nog. James had al dagen niets meer gegeten of zelfs gezegd. Lily was nog steeds bewusteloos, en hij wist nog steeds niet wat er aan de hand was. Ze hadden gekust in de kamer van hoge nood, en even later lag Lily bewusteloos op de grond. Hij snapte er niets van. Perkamentus zei dat hij een vermoede had van wat er gebeurd was, maar meer wou hij niet kwijt. Behalve dan dat James zich geen zorgen hoefde te maken om Lily’ toestand, dat het allemaal wel goed zou komen. Maar het was nu al een maand verder en telkens als hij zijn blik weer op het bed langs zich liet vallen, waar Lily roerloos op lag zonk de moed hem steeds dieper in zijn schoenen. Haar huid was lijkbleek terwijl haar haar als vuur afstak tegen haar witte gelaat.
Met tegen zin nam hij de kom soep van Sirius aan maar raakte het niet eens aan.
’James, even serieus je kan je zelf niet zo opvreten. Je beseft toch wel dat je al een maand lessen gemist hebt? Je wou toch schouwer worden? Dat kan niet als je niet de voldoende P.U.I.S.T.E.N. hebt.’ zei Remus. James zond hem een woedende blik. Wat kon hem die rot examens nu schelen? Lily was zijn grootste zorg. Wat moest hij zonder haar beginnen? Wat moest hij doen als Perkamentus het helemaal fout had? Afi en Myla wuifde dat weg. Ze kwamen elke dag op bezoek maar hadden de zelfde mening als hun schoolhoofd.
’Gaffel, geloof me nou maar. Het komt wel goed. Madam Verband zei toch dat ze vordering maakte’ zei Sirius. Hij wist wat er gebeurd was in de kamer van hoge nood. Dat wist iedereen al. Sirius had zelfs gezegd dat hij het al altijd had zien aan komen, ook al was hij zelf geschokt toen James het hem vertelde.
’Ja, en wat dan nog? Ik zie geen vordering jij wel misschien? Ze ziet nog even bleek als gisteren. Ik wou dat ik wist wat er scheelde’ hij zakte onderuit op zijn stoel, maar hij schrok meteen weer recht. Hij had iets gehoord , verbaasd keek hij van Sirius naar Remus alsof hij tussen hen in het antwoord zou vinden. Maar ze keken allebei verbaasd terug. Hoopvol keek hij naar het bed langs zich en tot zijn ontzetting waren Lily’ ogen geopend.
’James?’ klonk het zacht
’Lily!’ hij sprong direct van zijn stoel, en voor het eerst in weken lachte hij weer.
’Ah je bent wakker, het moest er een van deze dagen van komen’ een gehaaste stem klonk achter hem, en al snel werd hij bij Lily weg getrokken en kwam Madam Verband op haar pantoffels haastig uit haar bureau gesloft. Ze plaatste onmiddellijk de witte schermen rond het bed van Lily heen en draaide zich toen naar James.
’Ga jij het schoolhoofd maar halen Potter’ zei ze
’Maar, ik wil weten wat-‘
’Het schoolhoofd, Potter’ zei ze dringend…

DoeI
Loony
.x.X.x.

Loony Luna · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels Woonplaats: Hogwarts

HEy HEy!!
Weer ontzettend bedankt voor de reacties..

Nieuw stukje
Laatste stukje..

Vandaar dat James even later de wenteltrap naar Perkamentus’ kantoor gehaast opliep. Net op het moment dat hij op de deur wou kloppen hoorde hij stemmen.
’-snap niet hoe het zover is kunnen komen. Ik dacht dat ze meer verstand had. Het verboden bos betreden, kun je je indekenken wat er gebeurd kon zijn als ze een weerwolf tegen kwam?’ hoorde hij de stem van Anderling zeggen. James liet zijn hand traag zakken en ging dichter tegen de deur staan zodat hij kon horen wat er gezegd werd.
’Nou het is toch goed afgelopen’ zei Perkamentus
’Goed afgelopen?’ hoorde hij de verontwaardigde stem van Anderling zeggen ‘Allemachtig jufrouw Evers ligt zowat in een coma en u noemt dat “goed afgelopen?”’ James voelde zijn hart kloppen in zijn keel. Ze hadden het over Lily zou hij eindelijk te weten komen wat er met haar aan de hand was?
’Minerva ik kan je verzekeren dat jufrouw Evers snel weer beter zal worden. Ik denk dat de heer Potter daar veel mee te maken heeft’
”Potter? Maar dat ben ik” dacht James verbaasd “wat heb ik nu weer gedaan”
’Hoe bedoeld u Albus’
’Nou, ik heb het al eerder tegen je gezegd Minerva. Als ik me niet vergis, heeft Potter er voor gezorgd dat onze jonge dame van haar vloek is geholpen’
’Ik begrijp u niet nog steeds niet’ zei Anderling
”Nou daar heeft ze gelijk in, ik begrijp er ook niets van” dacht James verward.
’Zoals je weet Minerva, is Lily gebeten geweest door een Pixie. En als ik me niet vergis zijn pixies niet opgewassen tegen de kracht van ware liefde’
’Dus u bedoeld, dat Potter haar gered heeft, door- door van haar te houden’
’Heel zeker’ besloot Perkamentus. Maar dat hoorde James amper.
Ware liefde? Hij snapte er niets van. Hij was verliefd daar had hij zich al lang bij neer gelegd, maar ware liefde? Daar had hij nog nooit eerder over nagedacht. En als hij eerlijk moest zijn maakte die gedachten hem ietsje bang. Hij werd uit zijn gedachten gehaald toen hij voetstappen aan de andere kant van de deur hoorde, en zonder er bij na te denken klopte hij onnodig op de deur. Nog geen seconde later werd de deur geopend door zijn afdelingshoofd.
’Meneer Potter’ zei ze
’Euh’ zei James
’Ja?’ spoorde Anderling aan
’Euh, Lily ze is, ze is wakker’ besloot hij
’Uitstekend’ hoorde hij de stem van Perkamentus zeggen. ‘Nou dan zal ik maar eens een bezoekje brengen, ik denk dat ik haar heel wat moet uit leggen’ en weg was hij.
James reageerde niet, hij was nog steeds met zijn gedachten aan het gesprek dat hij net had afgeluisterd. Andeling keek hem bezorgd aan.
’Is er iets Potter?’ vroeg ze. James schrok schudde zijn hoofd en liep Perkamentus achterna zonder het zelfs te beseffen. Aangekomen in de ziekenzaal zag hij dat Lily een beetje versuft recht zat op haar bed. Hij zuchtte opgelucht. Eindelijk was het voorbij, het lang wachten, het bange wachten op het moment dat ze wakker zou worden.
’Juffrouw Evers!’ hoorde hij de stem van Perkamentus zeggen. ‘Wat goed om u weer eens wakker te zien.’ Zei hij met een schittering in zijn ogen. Lily glimlachte enkel en ging wat rechter zitten. ‘Ik denk dat ik u wat moet uitleggen, niet?’ vroeg hij. Lily keek hem even verbaasd aan, en knikte toen ook al wist ze niet eens waarom. Maar toen ze James in de deuropening zag staan, kwam alles weer naar boven. De kamer van hoge noot, het gedicht, de ketting, zijn kus.
’Ja’ zei ze ‘Ja kunt u me soms vertellen wat er gebeurd is?’ vroeg ze met haar blik nog steeds op James gericht. Perkamentus buigde lichtjes door zijn knieën en toverde een van zijn bekende gebloemde fauteuils tevoorschijn zodat hij langs Lily kon plaats nemen.
James luisterde naar zijn verklaring voor de tweede keer die dag, ook al drongen de woorden maar half tot hem door. Hij stond nog steeds in de deuropening en scheen geen beweging te willen maken.
’Meneer Potter?’ James schrok op uit zijn gedachten en zag Perkamentus bezorgd voor hem staan, blijkbaar was Perkamentus net klaar met zijn verhaal aan Lily en stond hij op het punt om te vertrekken. ‘Is alles in orde’ vroeg hij. Weer knikte James en liep de ziekenzaal verder in. Hij wou praten met Lily, maar hij zag dat ze weer in slaap was gevallen.
’Ze heeft rust nodig Potter’ zei madam verband ‘Laat haar nu maar slapen’ vervolgde ze.
‘Mag ik hier blijven?’ hoorde ze de stem van James vragen.
’Natuurlijk , ga je gang’ even later voelde ze haar bed een stukje zakken, en net voor ze in slaap viel, voelde ze dat James haar hand zachtjes vast nam.

Lily werd met een schok wakker, alsof iemand haar een klap in haar gezicht had gegeven. Er lag iemand langs haar en ze kreeg het benauwd, maar direct daarna realiseerde ze zich dat het James was. Hij sliep. Ze glimlachte, en sloot haar ogen.
”Oh God waarom ik?” vroeg ze zich af. "Ik had nooit geweten dat hij ook een gevoelige kant had. Al die keren dat hij me de duvel aandeed, kon ik hem wel de kop in slaan. En nu moet je hem zien, hij lijkt wel een engeltje als hij slaapt. Het is alsof die tijd er nooit is geweest, en dat ik hem altijd zo graag kon zien als dat ik nu doe.” Lily zuchtte, hij had haar gered van een lot dat ze nooit gewild had, ook al dacht ze dat misschien wel in het begin. Zou het kunnen dat Perkamentus gelijk had? Dat James echt ware gevoelens voor haar koesterde? En was dat de reden dat ze haar gekke fantasie ontsnapt was? Toen Lily op keek, zag ze dat James helemaal niet sliep, hij had zijn ogen geopend en glimlachte.
’Wel kijk eens wie wakker is’ zei hij lachend ‘Je hebt bijna de hele namiddag door geslapen’ Lily glimlachte enkel, en nestelde zich dichter tegen hem aan.
’James’ zei ze even later ‘Mag ik je iets vragen?’ vroeg ze
’Tuurlijk’ antwoordde hij terwijl hij door haar haar streek met zijn vingers.
’Hoe wist je dat ik gek was van pixies, ik bedoel die ketting dat was toch geen toevallig, ofwel?’
’Nou het is niet moeilijk, Lily, ik bedoel het stond zelfs op je nachthempje‘ Lily richte zich woedend op en keek James furieus aan ‘-je bent echt een sloddervos Evers dat had ik nooit van je verwacht’ vervolgende hij plagend. Er verschenen lichte blosjes op haar gelaat, terwijl ze zich terug in zijn armen liet zakken.
’Bedankt James’ fluisterde ze bijna onhoorbaar, maar hij hoorde het. Een zachte kus lande op haar voorhoofd terwijl hij haar steviger vast nam, alsof hij bang was dat hij haar ooit zou verliezen
’Graag gedaan’

-° The End °-

Enorm veel bedankt allemaal..
Vond jullie reacties echt de moeite waard!!
En wie weet zal ik ooit nog wel eens een vervolgje maken..

Dikke kus allemaal!!
.x.X.x.
Loony Luna