[AF] The Five

Catie · Geplaatst: Ma Nov 21, 2005 17:14

Note!
Laat je vooral niet afschrikken door de eerste hoofdstukken. Mijn schrijfstijl is heel erg veranderd de afgelopen 2 jaar en de eerste hoofdstukken kunnen nogal kort zijn (de regel 1000 woorden of meer bestond nog niet) Ik raad je aan gewoon te lezen tot het einde en dan pas te oordelen en niet op de eerste hoofdstukken.
Ik geloof dat het ergens vanaf pagina 2 beter wordt en langer ^^'' Dank ej voor het lezen!

Welcome Welcome ^^

Mijn 6de HP-gerelateerde Fanfic van HPF ^^ Ik ben net begonnen aan deze Fanfic en ik hoop dat jullie zullen genieten van wat ik zal schrijven ^^ Eerst een zeer korte inleiding ^^

Inleiding

Dit verhaal speelt zich af op Hogwarts, ongeveer twintig jaar na de val van Voldemort. De hoofdpersoon is een 16-jarig meisje genaamd Suez Lecher. Suez zal dit jaar voor het eerst naar Hogwarts gaan, ze zat hiervoor op Durmstrang, maar daar is ze vanaf geschopt vanwege haar slechte gedrag. Haar ouders hebben kunnen regelen dat ze naar Hogwarts kon, als ze die zomer een cursus zou doen. De cursus deed ze, met weinig interesse en het had niet minder interesse moeten zijn anders werd ze niet toegelaten.
Maar Suez weet niet dat dit jaar een heel andere wending zal krijgen dan ze verwacht en sommige zaken waar ze achter zal komen zullen haar leven veranderen. Tenslotte is het lot van een uitverkorene nooit zeker…

Catie · 01-2004/31-12-2009

Bedankt voor de reacties die ik al heb gekregen ^^ Hier het eerste stukje voor jullie ^^

Part 1

Het blonde haar van een zestienjarig meisje vloog om haar gezicht in de stevige wind en de blauwe ogen keken naar het perron. Ze zag verschillende kinderen rondlopen met hutkoffers, vermoedelijk gingen die naar Hogwarts toe. Toen ze een paar mensen door een muur zag verdwijnen haalde ze nonchalant haar schouders op en liep op de muur af. Daarna verdween ze in de muur en kwam op een nieuw perron terecht. Een stuk verderop zag ze haar moeder staan die bezig was met haar hutkoffer in de trein zetten. “Liefje!” Riep haar moeder plots, “Ik sta hier!” Geïrriteerd rolde ze met haar ogen en liep richting haar moeder. Voordat ze er was botste ze tegen iemand op en viel achterover. “Kijk uit!” Hoorde ze iemand zeggen. Ze zag een meisje met zwart haar dat elegant langs haar gezicht viel weglopen en ze stond op. “Liefje! Gaat alles goed?” Vroeg haar moeder toen ze daar aankwam.
“Stop met me liefje noemen!” Zei Suez geïrriteerd, “En nee, ga niet emotioneel doen omdat ik naar een andere school ga.”
“Wees niet zo gek lieverd, ik ben toch nooit emotioneel.” Zei haar moeder terwijl ze een zakdoek pakte.
“Ow alsjeblieft. Ik ga de trein in en nee, je gaat niet mee!”
“Suez, doe normaal tegen je moeder.” Zei haar vader plots.
Suez rolde met haar ogen en stapte de trein in. Ze nam vlug afscheid zonder haar ouders te omhelzen en stapte de coupe in waar haar hutkoffer stond.

De trein was eindelijk begonnen met rijden en Suez lag languit met haar benen en genoot ervan dat ze alleen in de coupe zat. Uiteindelijk pakte ze uit verveling een boek met verschillende vervloekingen. Ze was zeker niet van plan om het brave meisje te gaan spelen. Plots ging de deur open en Suez keek met opgetrokken wenkbrauw naar de twee meisjes in de opening. Ze herkende het meisje met het zwarte haar, als het meisje dat tegen haar was opgebotst. Het andere meisje, dat witblond haar had, had ze nog niet eerder gezien. “We kunnen hier zitten.” Zei het meisje met het zwarte haar.
“Wil je dan bij diegene zitten waar je tegenaan botste.” Merkte Suez plots op.
“Je bent brutaler dan ik dacht. Dat mag ik wel.” Zei het zwartharige meisje, “Ik ben Styx en dit is Pandora.”
“Suez Lecher.” Antwoordde Suez terwijl ze haar benen optrok en plaats maakte.
Terwijl Styx en Pandora gingen zitten propte Suez het boek weer in haar hutkoffer. Daarna keek ze Styx aan. “Welk House zit je?” Vroeg Styx.
“Geen.” Antwoordde Suez luchtig, “Dit wordt mijn eerste jaar hier.”
“En hoe doe je dat?” Vroeg Styx met een ironische ondertoon.
“Ik heb me van Durmstrang laten schoppen. Mijn ouders hebben ervoor gezorgd dat ik hierheen kon.”
“Waarom heb je je daar vanaf laten schoppen?”
“Omdat het een rotschool is. Bij het minste of geringste krijg je straf en bovendien was het me daar veels te koud.”
“Het zal wel. Ik hoop voor je dat je in Slytherin wordt ingedeeld. Je bent toch wel een Pure-Blood?”
“Ja ik ben een Pure-Blood. Ik zie wel waar ik wordt ingedeeld. Welke Houses zijn er allemaal en waar staan ze voor?”
“Slytherin. Daar zitten wij, het is de beste afdeling en je vind er geen smerige Mud-Bloods of Half-Bloods. Ravenclaw, dat is voor de ‘slimme’ mensen. Hufflepuff, voor de mensen die nergens anders pasten en Gryffindor, de walgelijkste afdeling.”
“Zolang ik niet omringd wordt door Mud-Bloods of Half-Bloods vind ik het prima.”
“Zo mag ik het horen.”

De reis ging langzaam voorbij en toen het donker begon te worden wist Suez al aardig wat over de afdelingen en leraren. Op een gegeven moment begon Styx in haar hutkoffer te rommelen en ze haalde er kleding uit. “Kom, dan kleden we ons alvast om.” Zei Styx. Suez trok haar wenkbrauw op en herinnerde plots dat ze ook kleding had gekregen. “Bah, ik haat uniformen.” Mompelde ze, terwijl ze haar hutkoffer opende en er begon in te rommelen. Uiteindelijk viste ze er met een vies gezicht het uniform uit. “Het is in ieder geval beter dan bruin.” Mompelt ze.
“Zodra je bent ingedeeld zal het uniform zich aanpassen aan je afdeling.” Zei Pandora plots. Suez knikte langzaam en snel kleedde ze zich om.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Dank U voor u reactie Kim ^^ Hier komt het 2de stuk ^^ Ik ben trouwens al verder dan dit stuk, dus ik zit nog niet zonder inspi ^^

Part 2

Suez stapte de trein uit. Ze had de instructie gekregen zich te melden bij de persoon die de eerstejaars bracht. Ze keek rond en hoorde iemand iets roepen met het woord eerstejaars erin. Ze knikte even naar Styx en Pandora en liep toen met een rustige pas richting de plek waar de stem vandaan kwam. Ze zag een man staan die een kop groter dan haar was. Hij had zwart haar en donkere ogen. “Alleen eerstejaars.” Zei de man bruusk.
“Ik moest me melden bij diegene die de eerstejaars brengt.” Zei ze op een verveelde toon.
“Dan ben jij zeker die Durmstrang meid?”
“Waar lijkt het anders op?” Antwoordde ze met een sarcastische ondertoon.
De man gromde wat onverstaanbaars en Suez keek met minachting naar de kleine kinderen die zich bij de man hadden verzameld. Ze zagen er doodsbang uit en Suez wist dat, zij nooit zo bang was geweest op haar eerste schoolreis. “Wie ben jij?” Vroeg een klein jongentje plots met een trillerige stem. Suez trok haar wenkbrauw op en grijnsde gemeen. “Meer dan je grootste nachtmerrie.” Zei ze gemeen grijnzend. De kinderen deden meteen twee passen achteruit en keken haar bang aan. “He! Hoe zou jij het vinden als iemand dat bij jou deed?” Zei de man bruusk.
“Niet interessant.” Zei ze met een arrogante blik, “Hallo. Ik was zelfs op mijn eigen eerste schooldag naar Durmstrang niet eens zo bang.”
De man gromde nog wat tegen haar en draaide zich daarna om. Ze rolde met haar ogen en volgde de man toen die ergens heenliep.

Verveeld staarde Suez naar het donkere water. Ze luisterde niet naar het zachte gefluister van de twee andere eerstejaars die bij haar in het bootje zaten. Ze probeerde na te denken over in welke afdeling ze zou komen. Plotseling begonnen de kinderen opgewonden te krijsen en geïrriteerd keek Suez naar hun. Ze zag hun wijzen en ze draaide haar hoofd. Voor haar was Hogwarts tevoorschijn gekomen. Even keek Suez met verbazing ernaar, het was groter dan Durmstrang. Snel herstelde ze haar gezicht en ze deed alsof ze niet geïnteresseerd was. Ze keek de twee eerstejaars aan en gaf hun een vernietigende blik. Ze waren meteen stil.

Uiteindelijk stapte Suez uit het bootje. Ze volgde de man naar binnen toe en ze moesten wachten. Plotseling verscheen er een vrouw. Het was een jonge vrouw, waarschijnlijk was ze in de twintig. Ze had een vrolijk gewaad aan en een vriendelijk, maar streng uitziend gezicht. “Welkom leerlingen.” Zei de vrouw. Daarna keek ze Suez aan. “Jij moet Suez Lecher zijn.” Ging de vrouw verder, “Dat meisje van Durmstrang.”
“Ja.” Antwoordde Suez verveeld.
“We zullen jou als eerste indelen.”
De vrouw keek de andere kinderen weer aan. Ze wees naar de twee grote deuren achter haar en keek toen naar de kinderen. “Dit is de ingang van de Grote Zaal. Hier zullen jullie straks worden ingedeeld. Ik ben professor Lunya en jullie zullen mij krijgen voor Transfiguration.”
Daarna draaide de vrouw zich om en opende de deuren. Suez volgde de vrouw. Ze liep voor de eerstejaars en met een arrogant gezicht liep ze naar voren. Het interesseerde haar niet wat andere van haar dachten. Toen ze de lerarentafel zag keek ze naar de man in het midden. De man moest in zijn vijftiger jaren zitten en hij had ravenzwart haar met hier en daar een grijze pluk. Ze had van de man gehoord, hij kwam oorspronkelijk uit Engeland, maar had zijn hele leven gereisd. Ze had gehoord dat hij tot de grootste tovenaars hoorden in de magische wereld. Maar dat was niet wat Suez zo vasthield aan zijn gezicht. Het waren zijn ogen. Hij had donkere ogen met grijs erin.

De man keek haar doordringend aan en stond na een paar enkele seconden op. Hij keek de zaal in en daarna naar de eerstejaars en haar. “Welkom op Hogwarts.” Begon hij, “Dit jaar krijgen we naast onze eerstejaars nog een nieuwe leerlinge. Suez Lecher zal vanavond worden ingedeeld en haar opleiding vervolgen op Hogwarts.” Het was even stil en Suez merkte de blikken die op haar gevestigd waren. Ze negeerde het. “Ik ben professor Scrimge, jullie schoolhoofd. Laat de ceremonie beginnen.” Suez keek met een opgetrokken wenkbrauw naar de hoed die begon te zingen. Ze luisterde niet naar de inhoud van het lied. Op een gegeven moment hield de hoed zijn mond en werd ze naar voren geroepen. Ze ging zitten en de hoed werd op haar hoofd gezet. “Ja ja, ik weet wel waar jij hoort.” Hoorde ze iemand zeggen, “SLYTHERIN!” Ze stond op en zette de hoed nonchalant op de kruk. Daarna liep ze naar de tafel die luid aan het applaudisseren was en ging naast Styx zitten. “Goed gedaan.” Hoorde ze Styx zeggen.

Suez volgde Styx en Pandora naar de kerkers, waar blijkbaar de common room was. Ze was erachter gekomen dat de vrouw die Transfiguration gaf het hoofd van Gryffindor was. Toen ze in een gang waren gekomen zei Styx wat en de muur ging open. Suez stapte de common room in en keek vlug rond. De kamer was met donkere en comfortabele meubels ingericht. Ze zagen twee gangen die vermoedelijk naar de slaapzalen leidden. “Volg me.” Zei Styx plots op een licht commanderende toon, “Dan laat ik je de slaapzaal zien.”
“Wat jij wilt.” Zei Suez verveeld.
Suez negeerde de verschillende blikken van andere leerlingen en volgde Styx naar de slaapzaal. Toen Styx de deur opendeed zag Suez een meisje zitten. “Dat bed daar is van jou.” Zei Pandora terwijl ze het achterste bed aanwees. Suez knikte en ze liep naar het bed toe. Ze zag haar hutkoffer staan en haalde er een ketting uit die ze was vergeten om te doen. Daarna ging ze op haar bed zitten en bekeek de slaapzaal.

Het was simpel ingedeeld, zes hemelbedden, dat hield in dat er nog twee meiden moesten slapen. Plotseling stond het andere meisje voor haar. Ze had bruin krullend haar en opvallende bruine ogen. “Hoi.” Zei ze, “Ik ben Noelle, jij bent die nieuwe toch? Suez?”
“Ja klopt. Ik ben Suez Lecher.” Antwoordde Suez.
“Welkom maar. In ieder geval we zitten dus in hetzelfde jaar. We zullen dus dezelfde lessen volgen. Voor een deel.”
Oké.”
Op dat moment kwam Styx naar hun toe. “Kom.” Begon ze, “Ik zal je aan een paar mensen voorstellen.” Suez knikte even naar Noelle en stond daarna op. Ze liep naast Styx de slaapzaal uit.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Part 3

Styx leidde haar naar een groepje achterin. Er stonden twee grote banken en Suez zag Pandora zitten en twee andere jongens. “Suez.” Zei ze, “Dit zijn Artemis en Caleb. Jongens, dit is Suez.” De jongen genaamd Artemis was opgestaan en gaf haar een hand. Hij had zwart haar en blauwe ogen en hij was zekerste weten niet lelijk. Daarna was Caleb opgestaan en had haar een hand gegeven. Caleb had bruin haar en bruine ogen en oogde wat moe. Styx was ondertussen naast Artemis gaan zitten Suez volgde haar voorbeeld en ging naast Pandora zitten. Ze merkte meteen dat de bank erg lekker zat. “Suez? Vertel eens hoe het is op Durmstrang? Ik heb gehoord dat het een van de betere scholen is.” Zei Caleb plots. Suez trok haar wenkbrauw even op. “Dat valt ook wel mee. Met de lessen is op zich niks mis mee, goede informatie en je leert de betere vervloekingen,.maar je mag helemaal niks. Er wordt op elke verdieping gecontroleerd of er geen duels zijn ontstaan en als je in een duel bent betrokken kan je rekenen op goede en pijnlijke vervloekingen. En als een leraar je betrapt, zit je meteen vast aan strafwerk.” Vertelde ze.
“Dan zijn ze iets rustiger op Hogwarts. Je krijgt puntenaftrek hier en soms strafwerk, maar hier zijn de vervloekingen dan ook prut.” Antwoordde Artemis lachend, “Ben je veel in duels betrokken geweest?”
“Niet zo’n beetje ook. Ik had nogal vaak ruzie met een paar mensen daar. Ik heb een keer twee weken lang op de ziekenzaal moeten liggen door de verwondingen die ik had opgelopen. Helaas voor mijn tegenstander, lag zij er maar een week.”
“Werd er ook wel eens met verboden vloeken gewerkt?”
“Soms.”
“Dat is het betere werk.”
“Wel als je zelf niet het slachtoffer bent.”
“En dat ben jij wel geweest?”
“Nee. Als een idioot van een jongen me niet had weggeduwd wel ja.”
“Je vriend?”
“Nee. Zou hij wel willen.”
Suez zuchtte even bij de herinneringen aan de duels die ze had gehad. Ze wist zeker dat het niet zo erg zou gaan op Hogwarts. “Mis je je vrienden eigenlijk niet?” Vroeg Pandora plots. Suez keek op en schudde met haar hoofd. “Ik had er weinig op Durmstrang. Ik ben nooit zo sociaal geweest, bovendien hield ik me vaak bezig met duels en had eigenlijk weinig tijd voor echte vrienden.”

De tijd was snel verstreken en de eerste nacht was afgelopen. Moeizaam opende Suez haar ogen en even wist ze niet waar ze was. Toen kwamen haar herinneringen weer terug en zuchtte ze. Ze had totaal geen zin in lessen vandaag. “Wakker worden slaapkop.” Werd er naar haar geroepen. Ze ging rechtop zitten en zag dat Styx en Pandora al helemaal klaar waren. Suez trok haar wenkbrauw op en ze stapte uit haar bed. Ze trok haar kleding aan, maar de saaie witte blouse verwisselde ze voor een witte blouse met de tekst: Angels don’t exist. Aan de voorkant van de blouse stond het in het klein. “Je hoeft je tas nog niet mee te nemen.” Zei Pandora toen Suez haar tas wilde pakken, “We krijgen onze roosters onder het eten en erna hebben we de tijd om onze spullen te halen.” Suez knikte en samen met Styx en Pandora liep ze naar boven toe.

Boven aangekomen zag Suez dat de zaal nog niet zo bijzonder vol was en ze namen plaats aan de Slytherin tafel. “Ze hebben hier meer keus uit ontbijt dan op Durmstrang.” Zei ze terwijl ze haar beker met pompoensap pakte. Ze pakte een broodje en met een vluchtige blik bekeek ze de andere tafels. Het werd drukker en Suez bekeek de leraren. Ze zag het schoolhoofd, Scrimge aan de tafel zitten en weer hielden zijn ogen haar blik vast. Hij keek haar weer doordringend aan en ze ontwaakte uit haar trance toen ze werd aangestoten door iemand. Ze keek opzij en zag Styx haar aankijken. “Hier je rooster, geef de rest door.” Zei ze commanderen. Suez trok haar wenkbrauw op en pakte het stapeltje aan. Ze pakte er eentje vanaf en gaf de rest door. Het blaadje was leeg, maar zodra ze het even vasthad begonnen er lijnen over het papier te lopen en werd haar rooster gevormd. “Gadver!” Hoorde ze Styx naast haar zeggen.
“Wat is er?” Vroeg Suez met opgetrokken wenkbrauw.
“We beginnen met twee uur Transfiguration.”
“Is dat erg dan?”
“Ja… Lunya geeft het en ze is het hoofd van Gryffindor.”
“Laat ik het zo zeggen. De lessen zijn prima, maar Lunya heeft een hekel aan Styx, Caleb, Artemis en mij. Eigenlijk aan iedereen die met mij en Styx omgaat.” Zei Pandora plots, “Dus bereid je maar voor.”
“Zal ik doen.” Antwoordde Suez.
De rest van het ontbijt ging verder met wat gesprekken over de andere lessen die ze nog zouden krijgen en uiteindelijk stonden ze op om hun boeken te halen.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Ja... Lang niet gepost, sorry (voor diegene die 't lezen ^^'') Dit hoofdstuk is vanuit iemands anders oogpunt geschreven, dit zal nog wel vaker voorkomen, maar meeste zal vanuit Suez worden geschreven hoor

Part 4

Styx stapte stil uit haar bed en keek naar de andere meiden die rustig lagen te slapen. Vlug verkleedde ze zich en lette op dat ze niemand wakker maakte. Snel haalde ze een borstel door haar zwarte haar en liep naar de deur van de slaapzaal toe. “Wat ga je doen?” Werd er plotseling met een slaperige stem gevraagd. Snel draaide ze zich om en zag Suez slaperig rechtop zitten. “Niks. Ga maar slapen.” Zei ze snel. Ze wachtte totdat Suez weer was gaan liggen en daarna sloop ze stilletjes naar de andere kamer. Toen ze de gang uitkwam zag ze Artemis al zitten en ze liep naar hem toe. Ze gaf hem een korte zoen en kroop daarna bij hem op schoot. “Lieveling.” Fluisterde Artemis liefdevol in haar oor. Styx antwoordde niet en speelde met een touwtje van Artemis zijn gewaad. “Ik heb je gemist.” Zei Artemis. Styx keek op. “En ik heb jou gemist.” Antwoordde ze. Ze zuchtte en voelde hoe Artemis haar in haar nek begon te zoenen. Ze boog haar hoofd achterover zodat hij meer ruimte had en met haar eigen hand gleed ze over zijn borst. “Wat denk je van dat nieuwe meisje?” Vroeg ze plots. Artemis keek haar verbaasd aan. “Waarom?” Vroeg hij.
“Gewoon.” Antwoordde ze, “Ik ben nieuwsgierig.”
“Ze is knap, ze lijkt me erg brutaal en ze is zeker niet dom geloof ik.”
Het was weer even stil. “Ik ga haar opnemen bij Pandora en mij.” Zei Styx plots. Artemis keek haar verbaasd aan en trok zijn wenkbrauw op. “Waarom?” Vroeg hij verbaasd. Styx zuchtte, ze wist dat hij het zou vragen. “Ze is knap. Ik wil geen vijand of concurrentie erbij dus ik neem haar op.” Zei ze, “Bovendien kan ze nog wel van pas komen.”

Artemis liet zijn wenkbrauw zakken en zuchtte. Hij duwde Styx van zijn schoot en daarna stond hij op. Styx keek hem lichtelijk verbaasd aan toen hij dat deed. Ze zag hoe hij met zijn hoofd tegen een muur leunde en plotseling draaide hij zich om. “Styx. Kunnen we het alsjeblieft niet over andere hebben?” Vroeg hij. Styx stond langzaam op en liep naar Artemis toe. Ze legde zijn hand op haar schouder en keek hem lief aan. Ze gaf hem een zoen en met een plagerige blik stapte ze achteruit. Artemis volgde haar grijnzend en pakte haar vast. Liefdevol zoende hij haar in haar nek en langzaam ging hij naar boven toe. Styx gleed met haar handen door zijn haar en voelde hij Artemis haar langzaam op de bank duwde.

Toen ze daar lagen knoopte Styx langzaam de knoopjes los van Artmis zijn blouse. Artemis kreunde en hij pakte haar vast. Hij trok haar omhoog en zoende haar liefdevol. Ze kreunde toen hij met zijn handen over haar rug gleed. “Waarom heb je zoveel invloed op me?” Fluisterde ze zachtjes. Artemis antwoordde niet en zoende haar nog een keer. “Ik hou van je.” Fluisterde Artemis in haar oor. Styx verstijfde en ging abrupt rechtop zitten. “Zeg dat nou niet.” Zei ze.
“Het is waar Styx en je weet het.” Zei Artemis koppig.
“Artemis. Je weet dat het nooit serieus kan worden.”
“Dat weet ik.”
“Waarom zeg je dan dat je van me houd?”
“Omdat er nooit iemand anders zal zijn Styx. Er zal nooit iemand zijn waarvan ik meer kan houden dan jou. Ik zou mijn leven voor je willen geven als het moet. Ik ben bereid om op je te wachten Styx, dat weet je.”
“Alsjeblieft Artemis. Ik wil niet hierover praten.”
“Ik weet het.” Antwoordde Artemis toen hij haar weer naar beneden trok en haar zoende

Catie · 01-2004/31-12-2009

Een lang stuk voor jullie Angel

Part 5

Suez legde haar boek op tafel en keek naar professor Lunya. Die stond voor de klas te wachten totdat iedereen zat en oplette. Toen iedereen oplette kuchte ze even. “Welkom, bij jullie zesde jaar op Hogwarts.” Zei ze, “Dit jaar zal een druk jaar voor jullie worden. Ja, jullie hadden vast gedacht dat het rustiger zou worden na de O.W.L.’s, maar dat is het dus niet.” Suez trok haar wenkbrauw op. Ze keek Lunya aan. “Sommige leerlingen zullen harder moeten gaan werken dit jaar.” Ging professor Lunya verder. Suez merkte dat professor Lunya haar doordringend aankeek en ze zuchtte. Ze hadden vast informatie over haar uitgewisseld over hoe ze werkte en haar houding was. Ze onderdrukte een grijns als ze terugdacht aan hoe haar houding was geweest.

De les ging langzaam voorbij en toen de bel eindelijk was gegaan propte Suez snel haar boeken in haar tas en stond op. Toen ze het lokaal wilde uitlopen werd ze geroepen door professor Lunya. Suez draaide zich om en zag dat ze werd gewenkt. Ze knikte even naar Styx en liep toen naar voren toe. “Suez, ik wil graag even met je praten.” Begon ze, “Ga zitten.” Suez ging zitten en keek naar haar. “Ik heb net zoals alle andere leraren informatie gekregen over je houding en je gedrag in lessen.” Begon ze.
“Dat begint al goed.” Mompelde Suez.
“Ik heb gehoord dat je altijd goede cijfers haalt, maar nooit er iets voor doet. Ook weet ik dat je nogal opstandig bent en een houding hebt van iemand die nergens zin in hebt.”
“Dat kan wel kloppen.”
“Ik accepteer het niet van mijn leerlingen als ze niks in mijn les uitvoeren en ik accepteer geen tegenspraak van mijn leerlingen. Ook verwacht ik van je dat je je huiswerk gewoon maakt en dat je je best doet in mijn lessen. Je kunt naar je volgende les gaan.”
Suez knikte en stond op. Zonder haar nog aan te kijken liep Suez het lokaal uit naar het volgende lokaal waar ze les had.

De dag ging langzaam voorbij en bij elke les die ze hadden kreeg Suez hetzelfde te horen en het verveelde haar. Toen de laatste lessen eindelijk waren afgelopen en ze weer hetzelfde had gehoord liep ze samen met Styx en Pandora richting de bibliotheek. Daar aangekomen liepen ze naar binnen. “Goedemiddag dames.” Werd er plots achter hun gezegd. Ze draaiden zich om en Suez zag een jongen staan. “Diego!” Zei Pandora. Suez keek Diego aan. Hij had zwart haar tot zijn oren en bruinachtige ogen. “Diego.” Zei Styx, “Ik geloof dat je Suez nog niet hebt ontmoet. Diego dit is Suez, Suez dit is Diego.” Diego keek haar aan en glimlachte. Hij maakte een hoffelijke buiging en pakte daarna haar hand. “Aangenaam kennis te maken schone dame. Ik ben Diego.” Zei hij en daarna gaf hij haar een kus op haar hand. Hij stond weer op en glimlachte. “Ik ben Suez.” Antwoordde ze kort, niet helemaal wetend hoe ze deze ontmoeting moest interpreteren.
“Dus Diego, hoe was je vakantie?” Vroeg Styx terwijl ze verder de bibliotheek inliepen.
“Ik heb de neiging gehad om naar een andere school te gaan.” Antwoordde Diego duister.
“Alweer geweigerd?”
“Ja.”
“Geweigerd?” Vroeg Suez onbegrijpend.
“Ja. Diego zit in Ravenclaw, maar heeft nu voor de tweede keer om overplaatsing naar Slytherin gevraagd.” Legde Pandora vlug uit.
“Ik snap nog steeds niet waarom ze me in Ravenclaw hebben geplaatst. De enige reden die ervoor kan zijn is dat ik een tekst maar één keer hoef te lezen en het blijft allemaal hangen.” Zei Diego, “Ik had liever in Slytherin gezeten, hij twijfelde ook om me daar in te delen. Bovendien heb ik helemaal niets met al die mensen die de hele tijd studeren en met smerige Mud-Bloods omgaan.”
“Dat bedoelen we. Diego hoort in Slytherin en niet in Ravenclaw.” Zei Styx.
“Dank u edele dame. Helaas zal het schoolhoofd zijn gedachtes vast niet veranderen.”
Styx lachte even bij wat Diego zei en ging zitten. Ze keek een paar tweedejaars vernietigend aan en die waren meteen verdwenen. Suez trok haar wenkbrauw even op en ging toen ook zitten.

Suez haalde haar Transfiguration eruit en sloeg haar boek open. Ze moesten een paar opdrachten maken en vlug bekeek ze de opdrachten. Het waren maar tien opdrachten en ook nog eens erg simpele. Ze luisterde niet naar het gesprek tussen Styx en Diego en met een paar minuten had ze de opdrachten af. De antwoorden waren slechts een paar woorden, maar als ernaar gevraagd werd kon ze uitgebreide antwoorden geven. Ze deed haar boek dicht en keek naar Pandora die volop aan het schrijven was. “Dus Suez, je komt van Durmstrang?” Werd er plots gevraagd. Ze keek Diego even verbaasd aan en knikte toen. “Ja, ik kom van Durmstrang.” Zei ze.
“Hoe was het daar?”
“Streng. Je hoeft maar één overtreding te maken en er staat meteen een leraar naast je die je straft. Het enige goede waren de lessen en de vervloekingen die je leerde.”
“Blij dat je weg bent?”
“Ik vind het niet erg. Ben er drie jaar mee bezig geweest om er weg te komen.”
“Aha, je wilde jezelf er dus af laten schoppen?”
“Ja. Mijn ouders wilde me niet naar een andere school sturen dus dit was de enige oplossing.”
Diego knikte en keek haar even onderzoekend aan. Daarna richtte hij zich op Styx en begon weer met haar te praten.

Suez had net een brief aan haar ouders afgerond en propte die in haar tas. Daarna viste ze er een van haar boeken uit die ze van Durmstrang had meegenomen. Plotseling werd ze aangestoten door Pandora. “Kom we gaan.” Zei ze. Suez knikte en stond op. Ze ging naast Pandora lopen en plotseling zag ze twee meiden aankomen. “Hoi Diego.” Zeiden de meiden tegelijk terwijl ze langsliepen.
“Hallo dames.” Antwoordde Diego.
Suez keek Pandora aan en trok haar wenkbrauw op. “Wie zijn dat?” Vroeg ze.
“Naomi en Ana. Het zijn twee Ravenclawers. Ze zijn bevriend met Diego.” Antwoordde Pandora, “Verder ken ik ze niet. Ik ga niet met ze om. Het zijn volgens mij echte studiemensen. Maar ze hebben soms wel opmerkingen.”
Suez knikte. Ze wist dat ze de meiden toch nooit echt zou spreken, dus meer informatie had ze ook niet nodig.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Part 6

De week was langzaam voorbij gegaan en Suez had tot dusver nog geen problemen gehad met mensen. De tweede week was net begonnen en het was dinsdag. De eerste paar lessen waren net afgelopen en samen met Styx en Pandora liepen ze door de gang, op weg naar de Grote Zaal om te gaan eten. Suez stootte zonder opzet een meisje aan toen ze erlangs ging. Suez hoorde een gil en ze keek om. Het meisje was omgevallen en had twee vriendinnen meegenomen. Het zag er allemaal lachwekkend uit en Suez kon dan ook geen grijns onderdrukken. “Kun je niet uitkijken!” Riep het meisje kwaad naar haar.
“Jawel hoor. Kun jij je grote mond niet houden?” Antwoordde Suez sarcastisch.
“Smerige rot Slytherin.” Zei het meisje terwijl ze opstond.
“En wat ben jij dan? Een smerige Mud-Blood of Half-Blood?”
“Hou je kop. Ben je er soms trots op dat je van een school bent geschopt!”
“Eigenlijk wel ja.”
Suez keek het meisje minachtend aan. Een van haar vriendinnen had haar vastgepakt. “Laat haar.” Zei het meisje tegen haar vriendin. Dit was de perfecte kans voor Suez om het meisje belachelijk te maken. “Ben je soms zo zwak dat je vriendinnen je moeten helpen?” Zei ze spottend. Het meisje leek te ontploffen en haalde haar wand tevoorschijn. Maar Suez had haar wand al vast en riep een schildspreuk toen het meisje een simpele vloek op haar afvuurde. “Kan je niks beters verzinnen?” Zei Suez spottend.

Voordat Suez het in de gaten had was het meisje bovenop haar gesprongen en probeerde haar op de grond te werken. Suez beantwoordde dit door het meisje een harde knal in haar gezicht te geven. Suez duwde het meisje ruw weg en keek haar met een sluwe blik aan. Het meisje had een bloedneus en ze zag eruit of ze elk moment kon gaan huilen. Ondertussen was er een grote menigte ontstaan. ”Wat is hier aan de hand?” Werd er plots gevraagd. Suez draaide zich om en zag Scrimge staan. “Jullie twee. Breng jullie vriendin naar de ziekenzaal.” Zei hij terwijl hij de meisjes aankeek. Daarna draaide hij naar Suez. “Juffrouw Lecher.” Zei hij, “Volg me.” Suez keek Styx en Pandora even aan en volgde toen zonder iemand aan te kijken Scrimge. Ze kwamen bij een beeld aan en Srrimge zei wat. Er verscheen plotseling een trap en Scrimge wees naar de trap. Suez zuchtte en ging op de trap staan die automatisch naar boven ging. Scrimge volgde haar.

Boven aangekomen wachtte ze totdat de deur werd opengemaakt. Ze volgde Scrimge naar binnen en ging op de stoel zitten waar Scrimge naar wees. Ze deed geen moeite om het kantoor te bekijken, om een of andere reden had ze het gevoel dat ze hier nog wel een keer zou komen. “Juffrouw Lecher.” Begon Scrimge, “Kun je me vertellen wat er is gebeurd?”
“Ze viel om en nam twee vriendinnen mee. Daarna viel ze tegen me uit.” Zei Suez simpel.
“Toen heb je haar geslagen?”
“Ze wilde me vervloeken, maar ik weerde de spreuk af en toen viel ze me plots aan. Ik heb haar geslagen en daarna van me af geduwd ja.”
“Je zult wellicht weten dat het verboden is om andere te slaan?”
“Weet zij dan ook dat het verboden is om andere aan te vallen?”
Scrimge keek haar doordringend aan en stond toen plots op. Hij liep om de tafel heen en ging voor haar staan. “Ik heb gehoord dat je nogal opstandig was op Durmstrang. Hier heb ik er tot nu toe weinig van gemerkt.” Zei hij, “Maar ik accepteer niet dat je iets oplost door iemand te vervloeken. Al stap je naar een leraar toe, ik vind het prima, maar ik wil geen gevechten. Begrepen?”
“Ja.” Mompelde Suez verveeld.
“Je kunt gaan.”
Suez knikte en stond op. Ze liep het kantoor uit en ging op de trap staan die automatisch naar beneden ging.

Toen ze in de Grote Zaal was aangekomen zag ze Styx en Pandora al zitten. Vlug liep ze naar hun toe en ze plofte naast Styx neer. “Wat wilde Scrimge?” Vroeg Styx meteen.
“Me vertellen dat ik dingen op een andere manier moet oplossen.” Antwoordde ze verveeld.
“Zo zijn ze allemaal.”
“Dat wordt dan nog wat.”
“Het was in ieder geval een mooie klap die je dat meisje gaf.” Zei Styx breed grijnzend.
“Dank je.”
Suez grijnsde en vlug pakte ze een broodje en begon te eten. Toen ze klaar was met eten zag ze Scrimge zitten. Hij keek naar haar en vlug keek ze weg.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Part 7

De dag was afgelopen en samen met Styx en Pandora stond Suez in de Grote Hal. Plotseling stootte Pandora Styx aan en wees naar iets achter Suez. Vlug draaide ze zich om en zag een groepje jongens staan. In het middelpunt stond een jongen met witblond haar. “Suez. Kom.” Zei Styx, “Ik zal je aan iemand voorstellen.” Suez trok haar wenkbrauw even op, maar volgde Styx. Naast haar liep Pandora. Toen ze bij het groepje waren gingen de jongens meteen opzij en Styx liep naar de blonde jongen toe. “Lloyd, dat is lang geleden.” Zei Styx, terwijl ze haar hand op zijn schouder legde.
“Styx.” Antwoordde Lloyd, “Inderdaad lang geleden. Te lang als je het mij vraagt.”
“Ik geloof dat je Suez nog niet hebt ontmoet.”
Styx ging op zij en duwde Suez naar voren toe. Lloyd keek haar onderzoekend aan en glimlachte toen verleidelijk. Hij pakte haar hand vast en gaf er een kus op. “Jij bent het nieuwe meisje.” Zei hij, “Welkom op Hogwarts. Ik ben Lloyd Malfoy.”
“Suez Lecher.” Antwoordde ze kort met een koele ondertoon.
“Kom Suez. We gaan.” Zei Styx plots. Suez keek Lloyd nog twee seconden aan en draaide toen om. Zonder iemand nog aan te komen ging ze naast Styx lopen.

In de common room aangekomen liepen ze naar een hoek toe. Suez merkte nu pas de grote grijns op het gezicht van Styx. “Waarom grijns je?” Vroeg ze. Styx gebaarde haar te gaan zitten en Suez plofte op de bank neer. Styx ging tegenover haar zitten. “De werking die je op Lloyd had.” Begon Styx, “Dat zorgde voor mijn grijns.”
“Hoe bedoel je?” Vroeg Suez lichtelijk verbaast.
“Lloyd was ondersteboven van je. En jij was gewoon koel en afstandelijk. Geweldig om te zien.”
“Hij kent me niet eens.”
“Nee, dat weet ik. Lloyd geeft het meeste dan ook om het uiterlijk van zijn vriendin.”
“En hoe weet jij dat?”
“Hij is mijn ex. Maar daar gaat het niet om. Lloyd probeerde je meteen te versieren toen hij je zag. Hij was alleen zo stom om te vergeten dat niet iedereen in zoiets trapt.”
“Het zal wel.”

Een paar dagen verstreken en plotseling stond iedereen in de common room voor het mededelingen bord. Blijkbaar was er iets aan de hand. Suez kon niet zien wat er zo belangrijk was en waarom al die mensen zo blij waren plots. “We mogen volgende week naar Hogsmeade.” Zei Pandora plotseling. Suez keek Pandora verbaasd aan. “Wat is Hogsmeade?” Vroeg ze verbaasd.
“Een dorpje hier vlakbij. Derdejaars en hoger mogen er om de zoveel tijd heen. Het kan best leuk zijn.” Antwoordde Pandora.
“Ja. Bovendien zijn er plekjes waar je door niemand wordt gestoord.” Kwam Styx tussenbeide.
Suez zag dat Styx grijnsde en ze liepen naar de plek waar ze altijd zaten. Suez zag Artemis en Caleb al zitten. Suez ging zitten en luisterde met een halfoor naar de gesprekken rond haar. Ze had gemerkt dat Lloyd vaak in haar richting keek en ook nu was hij druk aan ’t overleggen met wat jongens om hem heen en keek hij haar soms grijnzend aan. Ze zuchtte en vlug onderdrukte ze een gaap. Haar gedachtes dwaalden af naar de lessen en het huiswerk dat ze eigenlijk nog moest gaan maken. Plotseling zag ze dat Lloyd was opgestaan en haar richting op liep.

Ze trok haar wenkbrauw op toen Lloyd steeds dichterbij kwam en haar aan bleef kijken. Ze werd aangestoten door Styx en die grijnsde even naar haar toen Lloyd bij hen stopte. Suez keek hem aan. “Suez, kan ik je even spreken? Onder vier ogen.” Zei hij. Suez voelde hoe Styx haar een por gaf en even keek ze Styx vlug aan. Die grijnsde naar haar en Suez rolde kort met haar ogen. Daarna stond ze op, “Goed.” Zei ze koel. Ze volgde Lloyd tot buiten de common room en toen hij in een lege gang stopte ging ze tegen de muur staan en keek hem aan. “Wat wil je?” Vroeg ze koel.
“Zoals je denk ik al weet mogen we volgende week naar Hogsmeade.” Zei hij.
“Dat weet ik ja.”
“Ik vroeg me af of je zin had om met mij te gaan. Wij samen. En dan laat ik je Hogsmeade zien en alle rustige plekjes.”
“Waarom zou ik met jou gaan?”
“Omdat ik weet dat je het niet erg vind. En omdat ik heel graag met jou zou willen gaan.”
“Als je ophoudt met zeuren ga ik met je. Maar als er ook maar iets is wat me niet bevalt, ben ik weg.”
Zonder hem nog aan te kijken liep ze weg. In de common room aangekomen liep ze terug naar waar ze net had gezeten. Ze keek Styx even veelbetekenend aan en ging toen zitten.

Die avond kwam Suez net uit de badkamer gestapt toen ze merkte dat iedereen weg was behalve Styx en Pandora. Suez trok haar wenkbrauw op en liep naar haar hutkoffer toe, waar ze een borstel uithaalde en haar haar begon te borstelen. Styx en Pandora gingen op haar bed zitten en keken haar aan. “Je gaat met hem is het niet?” Zei Styx plotseling. Suez trok haar wenkbrauw op en antwoordde niet. Toen ze haar borstel weer in haar hutkoffer gooide keek ze hun aan. “Ja.” Zei ze.
“Waarom?”
“Omdat ik van hem af wilde zijn.”
“Je zit nu met hem opgescheept volgende week.”
“Zodra ik me verveel of irriteer ben ik toch weg.” Zei ze luchtig.
“Ow, maar je vervelen bij Lloyd is erg moeilijk.” Zei Pandora plots, “Want hij weet alle goede plekjes van Hogsmeade en bovendien wacht hij niet totdat jij hem duidelijk heb gemaakt of je wel of niet met hem wilt. Is het niet Styx?”
“Mijn ervaringen met hem doen er nu niet toe Pandora. Waar het wel om gaat is dat jij met hem uitgaat Suez.”
“Maakt het wat uit dan?” Vroeg Suez, nu met een geïrriteerde ondertoon.
“Nee, maar ik waarschuw je Suez. Lloyd kan erg handtastelijk en opdringerig zijn. Ook staat hij erom bekend dat hij erg jaloers is en dat hij al vele vriendinnen heeft gehad. Hij is meestal diegene die iemand dumpt in een relatie. Al zijn er natuurlijk uitzonderingen…”
“Wat heb ik hiermee te maken?”
“Ik waarschuw je slechts Suez. Een gebroken hart past niet bij iemand zoals jou.”
Suez keek Styx wat lichtelijk verbaasd aan en knikte toen maar.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Part 8

Het weekend was aangebroken en ook de dag dat ze naar Hogsmeade mochten. Suez was al vroeg wakker en uit haar hutkoffer had ze een donkerblauwe spijkerbroek gepakt met gaten erin. Erboven had ze een soort zwart corset aan en haar haren had ze los gelaten. ”Voor iemand die een date niet zo belangrijk vind kleed je je er toch wel naar.” Werd er plots achter haar gezegd. Ze draaide zich om en zag Pandora staan. Pandora grijnsde breed naar haar. “Het is een dag waarop ik dat rotuniform niet aanmag. Dan draag ik altijd mooie kleding.” Zei Suez.
“Mooi is het ja. Je ziet er perfect uit Suez. Lloyd zal gek worden van je kleding, want hij zal het vast zien als een uitdaging.”
“Maar helaas voor hem ben ik niet de makkelijkste.”
“Maar Lloyd is erg bedreven in meiden versieren. Trouwens het is hier algemeen bekend, dat Lloyd als de beste zoent. Dus ik zou zeggen, probeer het uit.”
Daarna was Pandora plotseling verdwenen. Suez trok haar wenkbrauw op en schudde met haar hoofd.

Toen Suez na het ontbijt, weer in de common room aankwam zag ze dat Lloyd meteen op haar afliep en grijnsde. Ze trok haar wenkbrauw op en wachtte. “Zullen we straks vertrekken schone dame?” Vroeg hij grijnzend.
“Als je ophoudt met dat slijmerige gedoe wel ja.” Zei ze koel.
“Wat jij wilt lieveling.”
Suez rolde met haar ogen en liep naar boven toe om haar Cloak te pakken. Toen ze weer terug was stond Lloyd al klaar en samen met hem liep ze naar boven toe. Ze zag Styx onderweg nog naar haar grijnzen en keek haar wat geërgerd aan. Tijdens het lopen naar Hogsmeade merkte Suez dat Lloyd erg dichtbij haar liep en het irriteerde haar.

In Hogsmeade aangekomen keek Suez nieuwsgierig rond. Lloyd liep dichtbij haar maar dat probeerde ze te negeren. Lloyd liet haar alles zorgvuldig zien en aan het einde van de middag had ze heel Hogsmeade gezien. Ze had gedacht dat Lloyd een eikel was, maar ze was erachter gekomen dat hij een echte charmeur was. “We hebben nog een plek niet gezien.” Zei Lloyd plots.
“Nee? We hebben ’t hele dorp rondgelopen.” Antwoordde Suez terwijl ze haar wenkbrauw optrok.
“Deze plek ligt buiten het dorp. Namelijk het Shrieking Shack.”
“En dat is?”
“Het meest beruchtste spookhuis van Engeland. Kom.”
Lloyd pakte plots haar hand vast en snel trok ze haar hand los. Ze keek hem even doordringend aan en Lloyd deed een stap achteruit. Daarna draaide hij zich om en liep weg. Suez trok haar wenkbrauw even op en volgde toen Lloyd.

Bij het Shrieking Shack aangekomen keek Suez met nieuwsgierige ogen naar het huis dat meebewoog op de wind. Ze bewoog dichter naar huis toe en bij het hek bleef ze stil staan. Ze was even vergeten dat Lloyd er was totdat ze plots een hand op haar schouder voelde. Ze draaide zich om en stond oog in oog met Lloyd. Zijn hand gleed over haar arm heen en bleef toen op haar heup liggen. Ze wist niet wat ze precies wat ze moest doen, meestal waren jongens niet zo direct bij haar. Ze knipperde even met haar ogen en toen gebeurde alles te snel. Plotseling voelde ze zijn lippen op die van haar. Ze voelde hoe hij met zijn tong binnen probeerde te dringen en ze duwde hem ruw weg. “Waar denk je wel mee bezig te zijn!” Zei ze kwaad.
“Laat me eens denken…” Zei Lloyd grijnzend, “Je proberen te zoenen misschien?”
“Ik ben hier niet van gediend Lloyd!”
“Maar je gaat wel met me uit.”
“Niet waar! De enige reden dat ik met je meeging was omdat ik van je gezeik af wilde zijn!”
“Geloof me, dat is niet de enige reden.”
“Alsjeblieft zeg. Rot toch op met die kop van je.”
Ze keek hem kwaad aan. Daarna liep ze hem voorbij, terug richting Hogsmeade. Ze hoorde dat hij haar achterna kwam, maar ze versnelde haar pas. Plotseling voelde ze hoe een sterke hand haar pols omsloot.

Ze draaide zich woedend om, maar toen bleek dat Lloyd niet achter haar stond veranderde haar blik. De hand van Diego omsloot haar pols en hij keek haar vriendelijk, maar lichtelijk verbaasd aan. “Waar loop jij voor weg?” Vroeg hij.
“Voor die Malfoy.” Zei ze met een nog wat kwade ondertoon.
“Aha… Hij probeerde je te versieren?”
“Goh, jij kunt goed raden.”
“Ik ken de reputatie van Lloyd Suez. Kom, dan loop ik met je mee.”
“Wat jij wilt.” Mompelde ze.
Diego liet haar pols los en samen met Diego liep ze zwijgend terug naar Hogwarts. Daar aangekomen nam hij afscheid van haar en liep toen weg. Suez liep zwijgend naar de common room en liep meteen door naar de slaapzaal.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Part 9

Suez keek geïrriteerd naar Styx en Pandora die haar probeerden uit te horen over de dag in Hogsmeade. Ze waren nu al drie dagen bezig en Suez had niks willen zeggen, op het feit na dat ze uiteindelijk kwaad was weggelopen. En dat was er al met moeite uitgekomen. Lloyd had ze genegeerd en niet aangekeken, ook al merkte ze dat hij vaak naar keek. Ze lag languit haar op haar bed en negeerde de stemmen van Styx en Pandora. “Komop Suez! Vertel het ons.” Zei Pandora.
“Kappen!” Schreeuwde Suez plots.
Ze ging rechtop zitten en keek de twee kwaad aan. Ze had de hele tijd geprobeerd om haar woede in te houden, maar het lukte niet meer. Ze stond kwaad op en haalde gefrustreerd een hand door haar haren. “Ik word gek van jullie?! Kunnen jullie me echt niet met rust laten? Ja, hij heeft iets geprobeerd en ik ben toen weggelopen! Oké? Niks bijzonders!” Zei ze kwaad.
“Wat probeerde hij?” Vroeg Styx terwijl ze opstond en haar sluw aankeek.
“Jullie zoeken het maar uit!”
Kwaad pakte ze haar cloak en liep toen de slaapzaal uit. Ze negeerde iedereen en liep de common room uit, naar boven toe. Boven aangekomen ging ze naar buiten en toen ze buiten stond zuchtte ze even. Ze had niet kwaad willen worden, maar ze wilde niks horen over Lloyd en vergeten wat hij had geprobeerd. Ze haatte het als jongens dingen probeerde terwijl het duidelijk was dat ze niets wilde.

Ze liep doelloos richting het meer en daar stopte ze bij een boom. Ze zakte naar beneden en legde haar hoofd tegen de stam aan. Daarna keek ze met ene half oog naar het rustig kabbelende water. Ze probeerde alles op een rijtje te zetten, maar het wilde niet lukken. Plotseling hoorde ze voetstappen. Ze draaide haar hoofd niet, maar luisterde. De voetstappen stopte en ondanks haar nieuwsgierigheid. “Je hebt een van de mooiere plekjes uitgekozen om tot rust te komen.” Hoorde ze iemand zeggen. Ze draaide haar hoofd en zag Artemis staan. Hij ging naast haar zitten en glimlachte. “Ik hoorde van Styx dat je kwaad was weggelopen.” Zei hij.
“Zal wel.” Mompelde ze.
“Ik weet waarom Suez.”
“Ow…”
“Je hebt genoeg redenen om kwaad te zijn. Styx en Pandora kunnen soms erg doorgaan op bepaalde onderwerpen. Maar dat is iets waaraan je zult moeten wennen.”
“En jij weet er alles van?”
“Als ik eerlijk ben wel ja. Het is gewoon een laagje waardoor je zult moeten prikken. Het is niet zo moeilijk Suez.”
Artemis stond op en stak zijn hand uit, Suez twijfelde even en pakte toen zijn hand vast en liet zich omhoog trekken. Daarna liep ze zwijgzaam met hem terug naar het kasteel.

Twee dagen verstreken en Suez had deels verteld wat er was gebeurd in Hogsmeade. Styx en Pandora waren nu een stukje tevreden en liepen niet constant te vragen. Ze hadden Transfiguration en Suez wachtte ongeduldig tot de bel zou gaan. Plotseling schrokken de meeste op toen de bel ging. Suez stond snel op en pakte haar tas in. Daarna liep ze het lokaal uit en volgde de stroom mee naar de Grote Zaal om te gaan lunchen. Nadat ze snel wat had gegeten stond ze op. Ze liep richting de bibliotheek om nog wat dingen op te zoeken. Toen ze vlakbij de bibliotheek was voelde ze hoe een hand op haar mond werd gelegd en haar arm werd omgedraaid. Ze kon niet anders dan meewerken. Ze voelde hoe ze achter een gordijn werd getrokken en plotseling stond ze in een donkere ruimte. Plotseling werden er fakkels ontstoken en ze werd een gang ingeduwd die uitkwam bij een wat grotere ruimte. Ze voelde hoe ze werd losgelaten en snel draaide ze zich om.

Ze stond oog in oog met Lloyd en snel deed ze een paar stappen achteruit. Kwaad keek ze hem aan en taste naar haar Wand die in haar zak had moeten zitten. Tot haar verbazing kon ze die niet vinden. Plotseling zag ze hoe Lloyd grijnzend haar Wand vasthield. “Wat wil je van me?” Zei ze kwaad.
“Alsof je dat nog niet weet Suez.” Zei hij.
“Nee, niet echt…”
“Ik wil jou Suez. Je maakt me gek met wat je doet. De kleding die je droeg in Hogsmeade, de manier waarop je loopt en praat. Ik ben niet van plan om je zomaar te laten gaan.”
Hij liep op haar af en dwong haar tegen de muur te staan. Hij zette zijn handen naast haar hoofd neer en keek haar grijnzend aan. “Ik wil dat je me met rust laat Lloyd. Ik hoef je aandacht niet.” Siste ze kwaad.
“Nee? Het spijt me maar ik geloof je niet. De manier waarop je tegen me doet zegt genoeg Suez. Ik weet dat je me wilt, je durft het slechts niet. Je bent bang of niet soms.”
“Ik weet niet waar je het over hebt.”
Ze keek hem kwaad aan en zag hoe hij dichterbij kwam met zijn gezicht.

De manier waarop hij haar aankeek zorgde ervoor dat er een rilling over haar rug liep, maar niet van angst of woede. Op het moment dat Lloyd zijn lippen op de hare zette gingen haar gedachtes razendsnel. Wetend wat ze deed kuste ze hem terug. Ze voelde hoe Lloyd even verbaasd was, maar hoe hij toen snel reageerde en zijn handen op haar heupen legde. Ze brak de kus of en keek hem aan. “Zie je wel dat ik gelijk had.” Hijgde hij lichtelijk.
“Niet helemaal. Ik ben nooit bang geweest.” Zei ze.
Daarna glipte ze behendig langs hem heen en zonder nog wat te zeggen liep ze weg. Ze wist dat Lloyd haar niet achtervolgde en toen ze weer op de gang stond gleed er een kleine grijns op haar gezicht. Alles ging volgens plan.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Bedankt voor de reacties. Is een tijd geleden dat ik reacties heb gehad =) Hierbij het volgende stuk!

Part 10

Suez keek naar Styx en kon een grijns niet onderdrukken. De dag was voorbij gegaan en Suez had Lloyd voor de rest van de dag genegeerd na de kus. Alles ging precies zoals het moest gaan. “Suez? Is het niet eens tijd dat je een stap verder gaat met Lloyd?” Vroeg Styx plots terwijl ze haar aankeek.
“Ben ik al gegaan…” Antwoordde ze.
“Wat?! Waarom heb je niks gezegd!”
“Was dat de bedoeling dan?”
“Ja! Vertel me alles, hoe vond je dat hij zoende? Heeft hij nog wat geprobeerd erna? Hoe reageerde hij?”
“Styx! Rustig. Hij heeft niks geprobeerd erna en ja hij reageerde verbaasd toen ik terugzoende. Dat is alles wat je hoeft te weten. Bovendien heb je zelf ook ervaring met hem.”
“Dat is waar… Maar dan nog! En wat ga je nu doen?”
“Verder gaan met negeren. Hem uitdagen, flirten met zijn vrienden je kent het wel denk ik.”
“Dat gaat leuk worden. Lloyd is heel erg snel jaloers.”
Suez grijnsde. Dat was precies de informatie die ze wilde weten.

Twee dagen gingen voorbij en Suez negeerde Lloyd weer. Tegelijkertijd lette ze zorgvuldig op wat ze deed. Ze praatte met zijn vrienden als hij een paar meter van hun verwijderd was en flirtte met ze. Vanuit haar ooghoeken hield ze Lloyd altijd in de gaten. Ze zag dat hij jaloerse blikken op haar wierp en als hij naar haar toe was gelopen had ze zich omgedraaid en was ze weggelopen, wetend dat Lloyd er gefrustreerd van zou raken.

De avond was aangebroken en Suez zat in de common room. Plotseling zag ze een van de vrienden van Lloyd staan. Ze grijnsde even naar Styx en stond toen op. Ze liep naar David toe en glimlachte. “Hoi David.” Zei ze flirterig.
“Hey Suez.” Antwoordde hij.
“Hoe gaat het?” Vroeg ze terwijl ze met haar tong langs haar lippen gleed en glimlachte.
“Goed met jou vast en zeker ook?”
“Het gaat eigenlijk niet echt geweldig. Heb de laatste tijd nogal veel last in mijn schouders, vooral ’s avonds zodra ik geen tas meer hoef te dragen. Zou jij er iets aan kunnen doen?”
“Ik kan je schouders wel een massage geven denk ik.”
Suez zag vanuit haar ooghoek Lloyd kijken en van binnen leek het alsof ze er een kick van kreeg. Toen Lloyd op hun afkwam negeerde ze hem en glimlachte naar David. “Dat zou ik erg op prijs stellen.” Zei ze.

Plotseling stond Lloyd bij hun. Suez keek hem koel aan en ze zag dat hij David vernietigend aankeek. Daarna keek hij haar met frustratie en woede aan. “Suez kan ik je even spreken? Onder vier ogen.” Zei hij terwijl hij haar pols vastpakte. Ze zag dat hij David weer vernietigend aankeek en die knikte even naar Suez en verdween toe. “Ik wil dat je me loslaat.” Zei ze koel. Ze trok haar hand los, maar die pakte hij meteen weer vast en hij pakte haar andere hand vast. “Waar ben je mee bezig.” Siste hij kwaad.
“Ik wil dat je me nu loslaat Lloyd.” Zei ze met stemverheffing.
“Waar ben je verdomme mee bezig! Eerst zoen je met me en nu laat je me links liggen.” Zei hij met een gefrustreerde stem.
“Een onschuldige zoen houdt niet in dat ik je eigendom ben of dat we iets hebben Lloyd.”
Suez genoot van zijn frustratie en woede en ze rukte haar polsen los en keek hem koel aan. Plotseling voelde ze een hand op haar schouder en vlug keek ze opzij. Ze zag Styx staan en die keek Lloyd sluw aan. Llody keek hun even aan en draaide zich toen kwaad om en verdween naar de slaapzaal voor de jongens.

Ze keek Styx aan en grijnsde even, Styx grijnsde terug. Daarna liepen ze samen terug naar de meidenslaapzaal. Daar aangekomen had Suez moeite om haar lach in te houden. Om een reden gaf het haar een kick om Lloyd zo gek te maken. “Dat was geweldig Suez.” Zei Styx grijnzend.
“Die blik van hem. Vol frustratie en woede.” Zei ze breed grijnzend.
“Echt geweldig. Als je zo langer doorgaat maak je hem helemaal gek. Ik zal Artemis vragen of hij kan kijken hoe Lloyd ermee omgaat dat je met jongens van zijn zaal flirt. Kan nog leuk worden.”
“Ik weet het wel zeker.”
“Maar Suez…”
“Ja?”
“Pas wel op. Lloyd is hebberig en bezitterig. Als hij eenmaal iets wilt zorgt hij ervoor dat hij het krijgt. Zorg ervoor dat je alles onder controle blijft houden.”
“Dat zal wel lukken.”
Suez keek Styx aan en knikte. Daarna liep ze naar haar bed toe en ging zitten.

Catie · 01-2004/31-12-2009

En klein stukje. Sorry, maar dit is een sutk wat niet uitgebreider kan. Speelt zich niet af vanuit Suez ^^

Part 11

Twee gedaantes in zwarte mantels stonden bij een oude vervallen boom. Het was pikdonker en twee andere gedaantes verschenen. Toen alle vier de gedaantes bij elkaar waren gingen ze in een soort kring staan. “De vijfde is aangekomen.” Sprak eentje zacht. Het was een duidelijke een stem, van een jonge vrouw. “Allen hebben we haar al mogen aanschouwen.” Ging ze verder, “Haar schoonheid mogen zien en haar kracht mogen voelen.”
“Zodra ze bij ons komt zal ze de machtigste van ons worden.” Zei een andere jonge vrouwenstem.
“Dat weet ik.”
“Ben jij bereid je plaats af te staan?”
“Ik zal wel moeten. Zonder haar kunnen mijn en jullie krachten niet verder ontwikkelen. En bovendien zal ze nog veel moeten leren.”
Het was stil in de groep. De vrouw die als eerste had gesproken begon te mompelen en de andere drie volgde haar voorbeeld.

Een witte cirkel kwam tevoorschijn en allemaal stonden ze er precies in. De witte cirkel gaf witte vlammen die omhoog spoten. Allemaal deden ze hun kap af en stuk voor stuk kwamen er mooie jonge gezichten tevoorschijn. “Vanavond versterken wij onze bloedband.” Zei de jonge vrouw die als eerste had gesproken. Ze haalde een mes tevoorschijn en op alle twee haar middelvingers maakt ze een kleine snee. Daarna gaf ze het mes door. Toen de laatste vrouw klaar was gooide ze het mes in het midden. Alle vier de vrouwen deden een stap naar voren. Ze raakten elkaar vingertoppen aan waar de snee zat en vormden zo een cirkel.
“Velen zijn ons voor geweest en hebben deze tijd doorstaan. Wij zullen doorgaan tot het einde, maar eerst zal onze bloedband moeten worden versterkt. Wij zullen doorgaan tot het einde en elkaar blijven steunen. Daarvoor zal onze bloedband moeten worden versterkt.” Zei de eerste jonge vrouw, “Wij zijn hier bijeen gekomen en vragen om u hulp. Laat u ons helpen om ons te helpen en ons bij te staan als het nodig is. In ruil daarvoor geven wij uw ons bloed en zullen u dienen.”
De witte vlammen rondom hun werden steeds feller en het mes lichtte even op. De vrouwen leken even te zweven. Toen zwakte de vlammen af. De jonge vrouwen stonden weer op de grond en lieten elkaar los. “Onze volgende ontmoeting zal snel weer plaatsvinden. Ondertussen zullen we haar moeten laten weten dat we er zijn.” Zei de vrouw die de hele tijd aan het woord was.
“De kaartjes en berichten?” Vroeg één van de andere drie.
“Ja.”

Catie · 01-2004/31-12-2009

Dit stuk is opzich wel aardig lang. Hopelijk vinden jullie het stuk goed. Enjoy it! En reacties zijn altijd welkom ^^

Part 12

Suez luisterde ongeïnteresseerd naar de uitleg over iets. Ze speelde met haar veer en maakte kleine krasjes op het papier. Plotseling belandde er een propje op haar tafel. Verbaasd opende ze het propje en las: Heb je het ook zo naar je zin? Verbaasd keek ze rond en zag Diego grijnzen. Ze pakte een stukje perkament en schreef er snel wat op. Daarna maakte ze er een propje van en gooide die naar Diego. Een paar seconden later kreeg ze er weer een terug. Maar goed dat deze les bijna is afgelopen. De laatste les. Is het erg als ik je ontvoer om je wat te laten zien? Suez keek even verbaasd naar het briefje en krabbelde toen snel wat terug. Toen Diego het briefje opende keek hij haar aan en glimlachte.

Plotseling ging de bel en Suez stond op. Ze pakte haar tas in en toen ze zich omdraaide stond Diego naast haar. Hij glimlachte en ze glimlachte terug. “Wil je meteen al gaan of wil je eerst je spullen wegbrengen? Want dan zullen we in de Great Hall moeten afspreken.” Zei hij.
“Wat gaan jullie doen?” Zei Styx plots.
“Ik ga Suez iets laten zien.”
“Vertel… Wat?”
“Dat zal Suez je later vast wel vertellen.”
Daarna keek hij Suez aan en glimlachte. “Zullen we dan maar gaan dame?” Vroeg hij. Ze glimlachte en knikte. Daarna liep ze samen met hem het lokaal uit. In de Great Hall keek ze hem aan. “Vind je het erg als ik toch even mijn tas ga wegbrengen?” Vroeg ze.
“Nee natuurlijk niet. Ik zie je straks dan wel, ik wacht hier wel.” Antwoordde hij.
“Oké, ik ben zo terug.”
Vlug liep ze naar de common room. Daar aangekomen liep ze snel door naar boven en dumpte haar tas. Ze keek nog even snel in de spiegel, al wist ze niet waarom. Daarna liep ze terug naar boven toe.

Op het eerste moment zag ze Diego niet tot hij plots naast haar stond. Hij glimlachte en maakte een hoffelijke buiging. Daarna bood hij zijn arm aan. “Mag ik u vergezellen dame?” Vroeg hij glimlachend. Ze schudde even grinnikend haar hoofd en nam toen zijn arm aan. Zonder zich nog van iemand wat aan te trekken liep ze met Diego mee, naar buiten toe. Tijdens het lopen zeiden ze beide niks en na een tijdje te hebben gelopen stopte Diego. Suez stopte automatisch ook en keek Diego verbaasd aan toen hij een blinddoek tevoorschijn haalde. “Anders is het niet leuk.” Zei hij knipogend.
“Wat niet leuk?” Vroeg ze, ze had het niet op blinddoeken.
“Dat zie je dan wel. Rustig, ik zal je niet in het meer laten lopen.”
“Is je geraden!”
“Nee, want dan zal ik er zelf ook inlopen. Ik zal je hand vasthouden om je niet verkeerd te laten lopen. Is dat goed?”
Ze keek hem even twijfelend aan en knikte toen. Diego glimlachte en ging achter haar staan, hij bond voorzichtig de blinddoek om en ze voelde hoe hij haar hand vastpakte. Voorzichtig leidde hij haar mee.

Ze voelde hoe Diego stopte en haar liet stoppen. Daarna verdween langzaam de blinddoek om haar ogen. Ze knipperde vlug met haar ogen en voor haar had ze een prachtig uitzicht. Ze keek uit over het meer en zag Hogwarts van ver. Het uitzicht was betoverend en glimlachend keek ze naar Diego. “Zodra de zon onder begint te gaan zal dit uitzicht nog mooier zijn.” Zei hij glimlachend.
“Dat geloof ik meteen.” Antwoordde ze.
“Ben ik zo geloofwaardig?” Vroeg Diego met een plagerige stem.
“Nee, het uitzicht is nu al gewoon beeldschoon. Sorry, ik moet je teleurstellen.”
“Ach, jammer dan. Misschien krijg ik nog wel eens een kans om geloofwaardig te worden.”
Suez keek hem aan en hij keek haar met pretogen aan. Ze schudde even met haar hoofd en glimlachte toen lichtelijk.

Een kwartier later zaten ze allebei op de grond. Suez keek naar de ondergaande zon en de schoonheid die het met zichzelf meegaf. Suez had het gevoel alsof alles perfect leek en ze keek even opzij naar Diego. Precies op dat moment keek ook hij naar haar en ze glimlachte. “Dame, je ziet er prachtig uit in het ondergaande licht.” Zei hij glimlachend.
“Dank je.” Antwoordde Suez.
Suez had echter niet door dat er meer achter het zinnetje zat dan Diego zei. Ook merkte ze de wat verslagen blik niet op toen ze haar hoofd weer draaide.

Uiteindelijk stond Diego op en Suez volgde zijn voorbeeld. Ze keek hem wat verbaasd aan. Hij glimlachte naar haar. “Het eten begint zo. We kunnen beter terug gaan.” Zei hij. Ze knikte dat ze het begreep en ze begonnen met teruglopen naar het kasteel. Een tijdje waren ze allebei stil. “Weet je Suez.” Begon Diego plots, “Je bent echt een bijzonder persoon.” Suez stond stil en keek hem lichtelijk verbaasd aan. Diego stopte ook en keek haar aan. “Wat bedoel je?” Vroeg ze.
“Zoals ik het zeg.” Antwoordde hij, “Je bent bijzonder. Iets maakt je anders dan andere meisjes en het is iedereen opgevallen.”
“Ik snap je niet…”
“Ik weet niet hoe ik het kan uitleggen Suez, Ik weet alleen dat je bijzonder bent, je zult zelf moeten ontdekken waarom.”
Daarna liep Diego zonder nog wat te zeggen verder. Suez keek hem even na en zag hoe hij niet meer omkeek. Toen Diego naar binnen was wist Suez niet wat er nou was gebeurd. Langzaam vervolgde ze haar pas terug naar het kasteel.

Catie · 01-2004/31-12-2009

Part 13

Het was een week geleden dat ze naar Hogsmeade waren geweest en Suez las verveeld haar werkstuk nog een keer over. Ze verbeterde een klein foutje en borg het toen op in een map waar nog twee andere werkstukken inzaten. Daarna legde ze haar hoofd op haar armen en staarde naar een punt op de tafel. Het was bijna middernacht en Suez moest nog een werkstuk maken voor Potions. Ze had er totaal geen zin in, maar ze wist dat ze er morgen niet aan zou werken. Ze ging weer rechtop zitten en pakte een stuk perkament. Ze doopte haar veer in het inktpotje en begon te schrijven.

Toen Suez eindelijk klaar is stond ze zuchtend op. Ze pakte haar spullen bijeen en keek op de klok. Het was ondertussen kwart voor een. De common room was helemaal verlaten. Ze wreef even met haar hand in haar ogen om de slaap eruit te krijgen en liep naar de trap. Een meter voor de trap bleef ze staan. Zwijgzaam keek ze Lloyd aan. Blijkbaar had hij gewacht. “Ik wil naar bed.” Zei ze, “Dus kun je me erdoor laten?”
“Nee.” Antwoordde Lloyd.
Hij deed een stap naar haar toe en automatisch deed ze een stap achteruit. Lloyd zette nog een stap en vlug zette Suez een paar stappen achteruit. Lloyd bleef op haar afkomen en Suez bleef achteruit lopen. Plotseling voelde ze de bank in haar knieën en ze verloor haar evenwicht. Ze viel achteruit, op de bank, waarbij haar spullen op de grond belandden. Suez probeerde op te staan, maar Lloyd pakte haar pols ruw vast en duwde haar terug op de bank. Hij ging naast haar zitten en draaide haar pols om.

Suez voelde hoe Lloyd haar pols steeds verder omdraaide, maar ze probeerde geen pijnlijk gezicht te trekken. Ze voelde hoe Lloyd met één hand onder haar blouse gleed. “Laat me los Lloyd!” Siste ze kwaad.
“Ik ben het zat Suez. Die verdomde spelletjes van je!” Zei Lloyd kwaad.
“Laat me los!”
“Nee Suez! De spelletjes zijn over!”
“Welke spelletjes?!”
“Dat weet je! Maar weet je Suez, als ik iets wil, dan krijg ik het. En jij bent wat ik wilt en ik zal jou krijgen. Goedschiks of kwaadschiks!”
Hij draaide haar pols verder om en Suez voelde dat de pijn in haar arm erger begon te worden. Lloyd streek met zijn hand over haar wang en knoopte de laatste knoopjes van haar blouse los. Suez voelde hoe hij zijn vrije hand op haar buik legde. Met zijn andere hand draaide hij haar pols nog verder. “Stop Lloyd!” Zei ze met een lichte wanhoop in haar stem.
“Doe ik je pijn Suez?” Vroeg Lloyd met spot in zijn stem.
“Ik wil dat je van me afblijft!”
“Ik weet dat ik je pijn doe Suez. Dat is precies mijn bedoeling! En nu luister je naar me! Begrepen?”
“Ja.”
“Vanaf morgen zal iedereen weten dat je van mij bent. Begrepen?”
“Ik ben niet je eigendom!”
Hij draaide haar pols nog verder om en Suez had moeite met het inhouden van de pijn die ze voelde. “Vanaf morgen zal iedereen weten dat je van mij bent! Begrepen?” Zei Lloyd dreigend.
“Ja! Ik begrijp het.”
“Vanaf morgen ben je bij me bij het ontbijt, de lunch en het avondeten. Je zit naast me en eet samen met mij. Als ik wil dat je bij me komt zitten in de common room, dan kom je bij me zitten. Je huiswerk maak je maar een andere keer. Ik mag je aanraken waar ik wil en wanneer ik wil! Begrepen?”
“Ja.” Fluisterde ze zachtjes, terwijl er tranen in haar ogen sprongen, haar pols begon nu nog erger pijn te doen.
“Goedzo. Je flirt niet met andere jongens. De enige twee jongens waar je mee mag praten zijn die vrienden van Styx en Pandora. Verder niemand! En naast dat, doe je alles wat ik wil! Heb je dat begrepen Suez?”
Lloyd keek haar dreigend aan en draaide haar pols nog verder om. Tranen sprongen opnieuw in haar ogen van de pijn. Suez knikte en ze voelde hoe een traan over haar wang liep.

Lloyd knikte goedkeurend en liet haar pols eindelijk los. Suez trok meteen haar hand naar zich toe en zag hoe rood haar pols was. “Dat verdwijnt wel mijn lief.” Zei Lloyd terwijl hij haar gezicht pakte en haar aankeek. “En een laatste ding mijn lief. Zorg er niet voor dat ik denk dat een kus niet gemeend is. Dan kan ik nog wel eens onvoorspelbare dingen doen.” Zei Lloyd. Hij keek haar even aan en zoende haar toen zachtjes. Hij brak hem snel weer af en stond op. “Welterusten mijn lief.” Zei hij. Daarna verdween hij naar boven toe. Suez bleef nog een tijdje zitten. Ze voelde hoe de ene traan naar de andere naar beneden viel en uiteindelijk stond ze op. Ze pakte de gevallen spullen bijeen en liep toen zachtjes naar boven toe.

Boven aangekomen legde ze haar spullen op haar hutkoffer en liep toen door naar de badkamer. Daar liet ze zich tegen de muur naar beneden zakken. Ze trok haar knieën op en zachtjes begon ze te huilen. Ze hoorde de deur niet opengaan en plotseling voelde ze een zachte hand op haar schouder. Ze keek op en zag Styx naast haar zitten. “Wat is er gebeurd Suez?” Vroeg ze.
“Lloyd.” Fluisterde ze zachtjes.
“Wat heeft hij gedaan?” Vroeg Styx nu met een wat dringende stem.
“Hij heeft me gedwongen om met hem te nemen.”
“Hoe Suez? Wat heeft hij je aangedaan?”
Suez keek Styx aan en liet haar toen haar arm en pols zien. Styx pakte voorzichtig haar hand en keek naar de grote rode plek. Daarna keek ze Suez aan. “Ik had je moeten waarschuwen.” Fluisterde ze, “Ik ben de enige die weet waartoe hij in staat is.”
“Nee Styx, je hebt me gewaarschuwd. Ik luisterde gewoon niet.”
“Nee Suez! Jij wist niet waartoe hij in staat was, ik wel. Ik heb ook geen vrijwillige relatie met hem gehad.”
“Wat bedoel je?”
“Lloyd heeft mij ook gedwongen.”
Styx deed haar T-shirt omhoog en met haar vinger volgde ze een dun, wit litteken. Het litteken viel niet zo heel goed op, maar toch zag je het. “Lloyd heeft dit litteken gemaakt.” Zei Styx, “Ik wilde niet luisteren, dus dwong hij me, op deze manier.”

Catie · 01-2004/31-12-2009

Hierbij Part 14 =) Sorry voor 't wachten, maar het is een lang stuk

Part 14

De volgende ochtend werd Suez zachtjes wakker gemaakt door Styx. Ze zag dat die haar bezorgd aankeek en met moeite ging ze rechtop zitten. Op haar ene arm kon ze niet steunen en ze had het gevoel alsof ze elk moment in elkaar kon storten. Ze had die nacht amper geslapen en veel gehuild. Ze stond langzaam op, maar zakte meteen terug op het bed. “Suez, gaat het?” Vroeg Styx zachtjes. Suez schudde met haar hoofd. Ze voelde hoe Styx een hand op haar voorhoofd legde en haar toen zachtjes terug het bed induwde. “Ga slapen Suez. Je voelt bloedheet aan. Ik stel de leraren wel op de hoogte.” Zei Styx dwingend. Suez wilde protesteren. “En Lloyd spreek je vandaag al helemaal niet!” Ging Styx streng verder. Suez zuchtte en ging liggen. Ze trok de dekens hoog op en zag hoe de andere de slaapzaal verlieten.

Twee dagen lag Suez in bed. Ze at amper en dronk ook erg weinig, maar na de twee dagen was ze opgeknapt. Haar arm was ondertussen blauw geworden en was nog steeds dik. Het was ochtend en Suez begon zich om te kleden. Toen ze klaar was wachtte ze geduldig op Styx en Pandora. Ze zag ertegen op om Lloyd te zien. In de common room zag ze hem nog niet en lichtelijk opgelucht liep ze met de andere mee naar boven toe om te gaan ontbijten. Boven aangekomen voelde Suez plots een hand op haar schouder. Ze draaide zich om en zag Lloyd staan. “Weer beter lieveling?” Vroeg hij.
“Ja.” Antwoordde Suez, “Anders stond ik hier nu niet.”
“Eet je bij mij?” Vroeg hij, terwijl hij haar doordringend aankeek.
“Sorry Lloyd. Suez heeft twee dagen moeten missen, we moeten haar nog vertellen over verschillende dingen die zijn gebeurd.” Zei Styx plots.
Ze voelde hoe Styx haar lichtelijk meetrok en ze zag hoe Lloyd nog een kwade blik op Styx wierp.

Aan het eind van de dag was Suez kapot. Ze had gemerkt dat ze zich niet goed had concentreren onder de lessen. Elke keer waren haar gedachtes afgedwaald naar wat er was gebeurd. Haar arm was dik en zag blauw. In de common room was ze begonnen aan haar huiswerk. Normaal was ze al bijna klaar geweest, maar nu wilde het niet lukken. Plotseling voelde ze een hand op haar schouder. Ze verstijfde, ze wist precies wie er achter haar stond. Ze draaide zich half om en zag Lloyd staan. “Kom je bij me zitten?” Vroeg hij, terwijl hij haar dwingend aankeek. Suez sloeg haar ogen neer en stopte haar spullen in haar tas. Daarna stond ze op en volgde Lloyd. Toen hij ging zitten, trok hij haar naast zich. Hij sloeg zijn arm om haar schouder heen en gaf haar een kus. “Ik ben blij dat je weer beter bent, mijn lief.” Zei hij.
“Ik ook.” Zei ze neutraal.
Lloyd gleed met zijn hand over haar arm heen en Suez zag hem grijnzen, toen hij voelde dat haar arm dik was. Ze hield haar mond en voelde hoe hij zijn hand naar haar been verplaatste. “Vanavond zit je naast mij.” Fluisterde Lloyd in haar oor. Daarna zoende hij haar zachtjes op haar oor.

Toen het etenstijd was stond Lloyd op en pakte haar hand vast. Suez stond gewillig op en volgde Lloyd naar boven toe. Ze probeerde niet te laten merken hoe ongemakkelijk ze het vond dat Lloyd haar hand stevig vasthield. Boven aangekomen zag ze Styx staan, maar voordat ze iets kon zeggen nam Lloyd haar al mee de Grote Zaal in. Hij had Styx blijkbaar ook gezien, want hij ging zo ver mogelijk van haar af zitten. “Het lukt Styx niet weer om jou bij mij weg te krijgen.” Zei Lloyd licht dreigend, “Vanochtend lukte het, maar nu niet.”
“Ik weet niet waar je het over hebt.” Zei Suez ontwijkend.
“Dat weet je heel goed lief. Styx haalde jou bij mij weg met die smoes over dat er nog dingen moesten worden besproken.”
“Het was geen smoes.” Zei ze lichtelijk kwaad, “Ik ben twee dagen ziek geweest. Ik heb dingen gemist die belangrijk waren.”
“Natuurlijk Suez. Op het moment ben ik het enige belangrijke in jouw leven. Begrepen?”
Suez keek hem aan en zag hem dreigend kijken. Ze sloeg haar ogen neer en keek naar de tafel. Het zou nog moeilijk worden om te doen alsof ze het leuk vond om met hem te hebben. Suez haatte dingen doen tegen haar wil in, maar op het moment kon ze niks anders. “Eet mijn lief.” Zei Lloyd plotseling, “Ik wil niet dat je te weinig eet.” Suez keek hem even aan en ergens was een vuile blik te zien. Daarna draaide ze haar hoofd en schepte langzaam wat eten op. Proberend de hand op haar been te negeren.

Een anderhalve week ging langzaam voorbij. Voor Suez leken de dagen eeuwen te duren. Lloyd liet haar niet met rust en haar huiswerk maken was een ramp geworden. Styx had haar aangeraden om de eerste drie weken te doen wat Lloyd wilde en daarna zelf de overhand in de relatie te nemen. Want als ze Lloyd zou laten geloven dat ze deed wat hij wilde, zou hij soepeler worden. Suez hoopte maar al te graag dat dit zou gebeuren, want langzaamaan merkte ze dat ze Lloyd elke dag iets leuker begon te vinden. Ondanks dat hij erg bezitterig deed was hij wel erg galant. Suez zuchtte en keek naar de tafel. “Suez?” Werd er zacht gevraagd. Ze keek op en zag Styx staan. “Kom.” Zei die. Suez stond op en volgde Styx naar de slaapzaal. Daar ging ze op haar eigen bed zitten en ze keek Styx aan. “Wat is er aan de hand?” Vroeg Styx.
“Het is Lloyd.” Zei ze.
“Wat heeft hij gedaan?”
“Niks… Het is alleen…”
“Het is alleen wat?” Vroeg Styx scherp.
“Ik weet niet of ik het nog volhoud om het over drie weken uit te maken.” Zei ze voorzichtig.
“Waarom niet?”
“Ik denk dat ik langzaamaan verliefd op hem wordt.”
“Dit meen je?”
Suez knikte en keek Styx ongelukkig aan. Ze wilde helemaal niet verliefd op Lloyd worden. Dat zou alleen maar voor problemen zorgen. Ze voelde hoe Styx op het bed ging zitten en een arm om haar heensloeg. “Soms heb ik echt het gevoel dat ik naar mezelf kijk Suez.” Zei Styx zacht, “Ik weet precies wat je voel. Toen ik met Lloyd had werd ik ook langzaam verliefd op hem. Maar ik wist de gevoelens te onderdrukken. Hoe moeilijk het ook was lukte het me om mijn eigen gedachtes te houden en mijn doel voor me te houden. Lloyd had me pijn gedaan en daar moest hij voor boeten. Jij kunt die gevoelens ook onderdrukken Suez, dat weet ik zeker.”
“Ik hoop het.” Antwoordde Suez zacht.
“Ik weet het zeker.”
Suez keek Styx aan en zag dat die haar een bemoedigde glimlach gaf. Suez glimlachte zwak terug en keek toen naar haar handen.

Suez had die dag haar huiswerk op de slaapzaal gemaakt omdat ze ver achter liep. Het was haar gelukt om bijna alles af te krijgen en hoefde alleen nog een werkstuk te schrijven wat ze over twee dagen moest inleveren. Langzaam liep ze de trap af en onderaan de trap keek ze of ze bekende zag. Lloyd zag ze nergens en ze zuchtte opgelucht. Ze liep naar Styx en Pandora toe die in hun favoriete hoek zaten. “Hallo.” Zei ze glimlachend. Ze plofte naast Pandora neer en sloeg een zucht. “Wat heb je allemaal gedaan? Heb je de hele dag niet gezien.” Vroeg Pandora.
“Huiswerk in de slaapzaal. Ik liep nogal ver achter.” Antwoordde ze.
“Aha, door Lloyd zeker?”
“Ja. Maar ik hoef nu nog maar één opstel te maken. Dus ik loop weer bij.”
“Welk vak?”
“Potions. Over twee dagen moet ik hem inleveren.”
“Oké, nu ophouden over school.” Kwam Styx tussenbeide, “Het neemt al genoeg tijd in beslag.”
Suez grinnikte om de reactie van Styx en glimlachte. Ze keek even vlug de common room rond en zag Lloyd nog nergens. Ze vond het niet erg, het was al even geleden dat ze gewoon met Styx en Pandora had kunnen praten