[AF] De Zoon Van Harry Potter.

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Harry had het bericht ook gelezen.
Iedereen praatte erover wie de geheimzinnige man was, en ze vroegen zich ook af, waar Barto Krenck jr. ineens vandaagkwam, want die had een kus van een Dementor gekregen, en hoe kon hij dat overleven?
Het ministerie wist nog steeds niks, en niemand had het zien gebeuren.
De drie dooddoeners waren naar Azkaban gestuurd, maar het enige wat zei hun herinnerde was, dat ze ene man zagen lopen met een kap over zijn hoofd, daarna een lichtflits, en verder niets
Het was één groot raadsel.
Harry had wel vermoedens wie dat geweest zou kunnen zijn.
'Nee'' dacht hij. ''Dat kan gewoon niet''.
De duelleerlessen waren inmiddels weer begonnen, en de kinderen leerden steeds meer spreuken en bezweringen.
Er kwamen nu leuke, spannende duelleer sessie's, bijna alle kinderen waren tegen elkaar opgewassen.
Lupos en Boom demonstreerde iets, maar dat liep uit de hand.
''Alleen ontwapenen'' had Lupos gezegt.
Maar Boom hield zich daar niet aan, en hij had geruchten gehoord dat Lupos een weerwolf zou zijn.
Dit was zijn kans om dat uit te testen.
''oke Boom, probeer dan nu maar is mij te ontwapenen'' zei Lupos.
Maar inplaats van de Expelliarmus spreuk had Boom ''Menos'' gezegt.
Er vloog een gele bal uit zijn toverstok, maar die ging niet richting Lupos.
Hij vloog richting het behekste dak, en daar vormde hij een maan.
Meteen kreeg Lupos een raar gevoel in zijn maag, en hoofd.
Zijn tanden werden langer, en zijn ogen werden rood, zijn oren werden groter en zijn haar begon te groeien.
Hij scheurde uit zijn gewaad, en hij brulde oorverdovend.
Boom keek hem aan met grote, bange ogen.
Iedereen was doodstil, en de kinderen begonnen te gillen.
Ze rende naar de deur, gooide die open, en stormde allemaal daar buiten.
Op de gang stond Anderling, en die zag de horde mensen aankomen.
Ze hoefde niet eens te vragen wat er gebeurt was, want de kinderen gilden door elkaar en schreeuwden ''LUPOS IS EEN WEERWOLF'' en ''LUPOS VALT BOOM AAN''.
Anderling keek naar een klassenoudste en zei ''Waarschuw Potter, nu meteen!''
Anderling holde snel de grote zaal binnen.
Boom had geen centimeter bewogen, en hij stond daar versteend met bange ogen te kijken naar Lupos. Hij durfde niets.
Harry stormde nu ook de zaal binnen, en riep meteen ''BOOM, RENNEN!''
Boom stond op en holde ervandoor.
Lupos holde achter hem aan, en met 4 poten was hij dus ook veel sneller als Boom.
Net op het moment dat Lupos, Boom wou bespringen scheeuwde Harry '' FLIPENDO'' en een donkerblauwe straal raakte Lupos, waardoor hij achterover kletterde en een luid gejammer uitstootte.
Boom ging snel achter Anderling staan, en Harry liep richting Lupos.
''Remus, ik ben het Harry, je moet controle krijgen over je lichaam!'' zei Harry.
Lupos brulde en hij stormde op Harry af, maar op het laatste moment veranderde hij van richting en hij scheurde langs Harry.
Hij rende de grote zaal uit, en hij ging naar de slaapzalen van de docenten.
Harry rende achter hem aan.
Lupos knalde tegen de deur aan van Harry en Ginny en die vloog open.
Ginny lag al in bed, en die schrok zich rot.
Harry was er pijlsnel achteraan gegaan, en nu stond hij in de deuropening.
Lupos maakte een sprong en hij opende zijn klauwen en zijn mond, maar voor hij kon toeslaan riep Harry ''AVERTO'' en Lupos knalde keihard tegen de muur aan.
Lupos jammerde nog even, en was toen buiten bewustzijn.
Langzijn werden zijn tanden korter, en zijn haar werdt minder.
Harry bracht hem snel terug naar de ziekenzaal, en toen ging hij ook naar bed.
Ginny was doodsbang geweest, maar gelukkig was Harry er nog net op tijd. Haar man, haar redder in nood, waarop ze kon vertrouwen.
Ze kuste hem hartstochtelijk toen hij binnenkwam, en ze omhelzde hem hevig.
Ze was hevig verstrengeld met hem, en ze trok hem het bed in..

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

De volgende ochtend stond Harry vroeg op, trok zijn kleren aan, pakte de ochtendprofeet, kuste Ginny op haar voorhoofd en ging naar de grote zaal.
Hij ging aan de leraren tafel zitten. het was pas 6 uur, en er was nog niemand, alleen een paar leerlingen.
Hij pakte een appel, en sloeg de ochtendprofeet open.
Er was geen opvallend nieuws, alleen dat een oude vrouw haar kat opgetoverd had in een koekje, en het koekje vervolgens had opgegeten.
Door het open raam vloog Hedwig naarbinnen.
'Zo, die is vroeg' Dacht Harry.
Hij aaide Hewdig over haar kop, en gaf haar een stukje appel, toen vloog ze naar de uilenvleugel.
Harry kreeg een stapeltje post, er was er ééntje van Molly, ééntje van het ministerie, en nog een brief in een zwarte envelop.
Zijn oog viel meteen op de zwarte brief, er zat een stempel op in de vorm van een gouden snaai.
Hij opende de brief snel.

Meneer Potter,
Wij mogen u met trots mededelen dat er vanmiddag bij de wedstrijd: Wizard's United vs. Goldham, 3 vrije zitplaatsen zijn.
Wij zien u graag om 2 uur in het thuisstadion van Wizard's United.
Mvg, Sjaak Knop, Technisch Directeur.

Er verscheen een glimlach op Harry's gezicht, hij had al in tijden geen zwerkbal meer gespeeld, en gezien.
Toen kwam Lupos binnen, hij zag meteen de glimlach op harry's gezicht.
'Vanwaar die glimlach, Harry?'' zei Lupos verbaast.
''Ik heb 3 vrijkaartjes voor de zwerkbalwedstrijd van vanmiddag, tussen Wizard's United, en Goldham om 2 uur'' Zei Harry.
''Gaaf, ik heb al in geen tijden zwerkbal meer gezien, veel plezier Harry!'' zei Lupos.
''Wil je soms mee Remus? Ik was van plan om Ginny mee te vragen, en aangezien Tobey vanmiddag naar Zweinsveld gaat..'' Harry hoefde zijn zin niet af te maken, want Lupos zei al: ''Ja Natuurlijk!''.
Toen Harry zijn ontbijt ophad ging hij terug naar z'n kamer.
Ginny zag Harry binnenkomen en ze vroeg ''Waarom kijk jij zo gelukkig?''
'Zo kijk ik toch altijd, als ik jou zie'' Zei Harry en hij knipoogde. ''Plus dat ik 3 kaartjes heb voor de zwerkbalwedstrijd van vanmiddag, Remus gaat ook mee, en ik dacht dat jij vast ook wel meewou''
''Ja, dat lijkt me geweldig'' Zei Ginny.
''De wedstrijd begint al om 2 uur, dus ik zou maar snel gaan douchen als ik jou was'' zei Harry.
''Is goed sgat'' zei Ginny, en ze stond op en ging naar de douch.
Harry ging nog even liggen en hij dommelde in.
Toen Ginny terugkwam van het ontbijt maakte ze hem wakker, het was toen inmiddels al 1 uur.
Harry ging snel zijn haar kammen, en toen gingen ze naar Lupos zijn kantoortje.
Via de haard gingen ze naar de kantine van het zwerkbalstadion.
Ze waren erg op tijd, zodat ze de training nog konden zien.
Toen ze op hun zitplaatsen aangekomen waren werdt Harry aangesproken door de Directeur van: Wizard's United.
''Hallo, Meneer Potter neem ik aan?'' Zei hij.
''Ja, zeg maar gewoon Harry hoor, en u bent?'' zei Harry.
''Ik ben Bob, Bob Verré, Aangenaam'' Zei bob en hij stak zijn hand uit.
Harry schudde zijn hand, en hij stelde Ginny en Lupos voor aan Bob.
Bob zag dat Harry erg genoot van de training, en hij vroeg daarom: ''Wil je misschien even mee trainen Harry?''
''Wat?'' Zei Harry die erg onder de indruk was van de zware training voor de wedstrijd. Hij zei meteen ''Ja, erg graag!''.
Hij keek vragend naar Ginny en Lupos, en die lachte goedkeurend.
''Maar ik heb geen bezem mee'' zei Harry.
''Geen probleem, Accio Goudflits'' Zei Bob.
''Wow, een Goudflits, het nieuwste model!'' Zei Harry die erg onder de indruk was.
''Geen probleem, je mag hem hebben, cadeautje van de club'' zei Bob.
''Wauw bedankt!'' zei Harry, en hij steeg pijlsnel op.
De spelers van Wizard's United waren erg verrast, Dé Harry Potter speelde met hun een beetje zwerkbal mee.
''Nou laat maar eens wat zien Potter!'' Zei de zwerkbalcaptain, ''Jens, laat de snaai los''.
De snaai schoot uit de kist, en vloog vliegensvlug weg.
Harry wilde natuurlijk laten zien wat hij kon, en hij vloog pijlsnel op zijn nieuwe bezem het veld rond, op zoek naar de snaai.
Hij zag een goude glimp bij één van de doelpalen aan de overkant van het veld.
Hij vloog snel richting de snaai, en hij stak zijn hand al uit om de snaai te pakken, maar de snaai schoot net omlaag, en Harry dook er snel achteraan.
Hij maakte een duikvlucht, pakte de snaai, en trok net op op het laatste moment.
Bob stond op en klapte, Ginny begon te juichen en Lupos klapte ook en lachte hartelijk.
De spelers vlogen ook naar hem toe, en ze begonnen op hun bezems rond Harry te cirkelen.
''Goed gedaan Potter'' Zei de captain, en hij gaf Harry een hand.
''Bedankt'' Zei Harry '' En succes bij de wedstrijd jongens!''
Harry vloog terug naar zijn plaats, Bob stondop en vroeg: ''Harry, kan ik je even spreken?''
''Ja hoor is goed'' Zei Harry, en hij liep even met Bob mee.
''Harry je speelt erg goed, en ik wil graag dat je bij ons team komt, je zou een goede aanwinst zijn, denk er nog even over na, ik hoor het van de week nog wel van je'' Zei Bob, en hij verdween voor dat Harry 'Bedankt' kon zeggen.
Harry liep cterug naar Ginny en Lupos, en die konden hun oren niet geloven.
'Geweldig Harry' Zei Lupos. En Ginny gaf hem een kus.

De wedstrijd begon, en WU was erg in het voordeel, ze stonden eerste in de competitie, op de voet gevolgt door: Boxton Broomstick.
Het was de laatste wedstrijd van de zoeker van WU, want zijn contact liep af, en Harry zou zijn plaats overnemen. Hij wou het daarom extra goed doen.
Na 10 minuten stond WU al met 130 - 20 voor.
Harry zag dat de zoeker de snaai had gezien, en die vloog er achteraan.
De zoeker van Goldham vloog ook achter de snaai aan, maar die was veel langzamer.
De zoeker van WU pakte de snaai en WU won.
Iedereen begon te juichen en te klappen.
Harry stond ook op, en hij zag iemand met een rode mantel weggaan.
Hij liep er snel achteraan, maar hij werdt teruggeroepen door Ginny ''Waar ga je heen Harry?''.
Toen Harry uitgelegt had een Lupos en Ginny wat hij gezien had liep hij weer achter de man aan, maar de man was allang weg.
Hij liep terug naar Ginny en Lupos, en ze verdwijnselde naar Zweinsveld, om nog even wat te gaan drinken bij De Drie Bezemstelen.
In De Drie Bezemstelen zaten toevallig ook Tobey en Annemiek, met tegenover hun Joost en een ander meisje.
Harry liep even naar Tobey toe en ging even aan hun tafeltje zitten.
''En hoe was de wedstrijd pap?'' vroeg Tobey.
''De Wizard;s United hebben goed gewonnen, en je gelooft het nooit, maar de directeur heeft gevraagt of ik bij hun kom spelen!'' zei Harry.
'WAT!? Cool hey pap!'' zei Tobey.
'Gefeliciteerd Meneer Potter'' Zei Annemiek bescheiden, en Joost voegde er een opgewonden ''Ja!'' aan toe.
''Ik zie je wel op Zweinstein Tobey, ciao'' Zei Harry.
Remus, Harry en Ginny dronken nog een boterbiertje en toen gingen ze naar Zweinstein.

Het nieuws dat Harry misschien bij WU zou gaan spelen verspreed zich als een lopend vuurtje, Hagrid had zelf voor de grap een rood witte WU stropdas aangedaan.
In de brief van Molly stond dat ze graag wou dat Ginny en Harry en Ron en Hemelien aankomende zaterdag bij de Wemels thuis zouden komen eten. Harry keek er erg naar uit, het was altijd erg gezellig bij de Wemels thuis.
De aankomende week had Harry niet veel tijd om na te denken over wie de man in de mantel was, en waarom hij steeds op de zelfde plekken als Harry was, behalve op Zweinstein.
Ginny ging op Woensdag even naar Hermelien.
''Hallo Ginny'' Zei Hermelien toen ze de deur opendeed.
''Hey Hermelien, luister ik moet je even spreken, het gaat over mij en Harry'' Zei Ginny. Het klonk Serieus...

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

''Wat is er?'' Vroeg Hermelien.
Ginny en Hermelien gingen op de bank zitten, en Hermelien keek angstig, maar toen zag ze dat er een kleine glimlach op Ginny haar gezicht was verschenen, en dat er langzaam een traan naar beneden gleed.
''Ik ben zwanger..'' zei Ginny zacht. ''Maar Harry weet het nog niet!''.
''Maar meisje, dat is geweldig!'' zei Hermelien, en ze omhelzde Ginny.
''Dankje, maar ik weet niet hoe Harry zal gaan reageren, ik wil het hem vanavond vertellen, en in het weekend wil ik het tijdens het eten vertellen aan Ron en Ma en Pa..'' zei Ginny.
Hermelien lachte en ze was heel blij voor Ginny, ze dronken nog een kop toverthee en toen verdwijnselde Ginny weer naar het veldje voor Zweinstein.

Draco was inmiddels goede vrienden geworden met Vladimir.
Vladimir vroeg hem steeds naar het duistere teken, en wat het inhield, en hoe het nu verder moest met de dooddoeners.
Hij vertelde dat zijn vader ook een dooddoener is geweest, maar dat hij sneuvelde tijdens het massale gevecht tussen de demonen en de reuzen die nog niet aan de kant van Voldemort stonden.
Vladimir wilde ook een dooddoener worden, en Draco pakte zijn toverstok, en langzaam brandde er een doodskop met een slang op Vladimir zijn hand.
''We moeten die Potter een lesje leren, voor eens en voor altijd, we moeten hem aanvallen op zijn zwakte punten, iemand dierbaar, zijn zoon!'' zei Draco, en hij grijnsde, diep in zijn hersenen borrelde een kwaadaardig plannetje. ''Als we zijn zoon over kunnen halen om bij de dooddoeners te komen, en tegen Harry te vechten, dan kunnen we Harry uitschakelen, hij zou zijn eigen zoon nooit wat aandoen! We moeten alleen bedenken hoe..''
Na aan lange stilte zei Vladimir: ''Ik weet hoe we dit aan kunnen pakken...

Na het eten vroeg Ginny even of ze Harry kon spreken.
''Ja ok, is goed..'' Zei Harry, en hij liep achter Ginny aan.
''Harry ik.. ik ben zwanger, we krijgen een kind..'' stamelde Ginny.
''Wat? Dat is geweldig!'' zei Harry die er zo te zien echt blij mee was.
''Ja ik weet het, van het weekend wil ik het aan ma en pa en Ron vertellen bij het eten, ik ben bang hoe ze zullen reageren..'' zei Ginny.
''Ze zullen het vast heel leuk vinden, alleen we zullen wel moeten verhuizen, maar dat regelen we allemaal tegen die tijd wel'' Zei Harry die een glimlach van oor tot oor op zijn gezicht had.

Tobey wandelde hand in hand met Annemiek langs het meer.
Ze gingen zitten, en Tobey voelde ineens een steekje in zijn nek.
''Auw..!'' zei hij, ''Wat is er?'' vroeg Annemiek.
''Wat? Nee het is niks'' zei Tobey en hij wreef over zijn nek.
Nietsvermoedend ging we week van Tobey voorbij, hij had af en toe nog last van zijn nek, en hij begon ook last te krijgen van zijn linker arm.
Hij bedacht zichzelf dat het niets was, en hij vond het niet nodig om naar Madame Pleister te gaan.
Vanavond zou Tobey met zijn ouders bij zijn oma en opa gaan eten, Annemiek en Joost zouden ook komen, en het was altij erg gezellig bij de Wemels thuis.
Harry en Ginny namen Tobey mee naar buiten.
''Hou me steving vast aan mijn arm, Tobey!'' zei Harry.
Tobey had nog geen verschijnsel diploma, die zou hij pas in zijn 6de jaar krijgen.
Harry had Tobey al wel is verteld hoe naar het voelde toen hij voor de eerste keer verschijnselde, hij beschreef het alsof hij door een dikke Basilisk maag heengeduwd werdt.
Na een tijdje stopte het, en ineens stond Tobey in de tuin van zijn opa en oma.
Molly deed de deur open en verwelkomde hun hartelijk.
Na de gewoonlijke kneepjes in zijn wang en het ''wat ben je groot geworden'' aan gehoord te hebben ging hij naar de woonkamer.
Daar zaten Annemiek en Joost, Annemiek zag er weer schitterend uit.
Tobey kuste Annemiek en Ron gromde even iets, hij had er nog moeite mee dat ze samen waren.
Onder het eten was het gezellig, en niemand vermoedde iets, maar toen tikte Harry tegen zijn glas en hij zei: ''Ginny en ik willen iets vertellen, Gin, aan jou de eer''.
''Okey uhm.. Mam, Pap, Ron, Tobey... Harry en ik krijgen een kind, ik ben zwanger...''

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Molly staarde recht voor zich uit met open ogen, alsof ze versteend was.
Arthur en Ron gaven Harry een hand, en Tobey ging bij z'n ouders om hun nek.
Na een stilte kon Molly nog een zacht ''Enig..'' uitbrengen.
Verder verliep de avond soepeltjes, er werdt veel gelachen en gedronken.
Niemand had zin om naar huis te gaan, dus bleven de Potters maar slapen, de Wemels hadden genoeg ruimte.
Tobey kon moeilijk slapen, en toen hij eindelijk sliep werdt hij weer wakker.
Hij had last van zijn nek en van zijn arm, in zijn mond begon hij ook steekjes te voelen, en het kirebelde over zijn hele lichaam.
Hij besloot naar buiten te gaan om wat af te koelen, want hij had het snikheet.
Zachtjes deed hij de deur open en hij ging zitten aan de rand van het kleine meertje.
De pijn werdt steeds heviger, en Tobey voelde zich steeds beroerder.
Toen werdt zijn spiermassa ineens veel meer, zijn tanden groeiden, en ze waren zo scherp als messen, zijn ogen werden rood, met in het midden een rood streepje.
Zijn gewaad scheurde bij de mouwen en aan de onderkant, zijn haar werdt langer.
Hij stond op en liep richting het water, toen hij zijn weerspiegeling zag wilde hij schreeuwen, maar het was niet zijn stem, niet zijn gil.
Inplaats van een gil bulderde hij luid, als een draak, hij begon te stampen, en hij sloeg bomen kapot.
Zijn huid was bloedrood geworden, en langzaam groeide er zwarte scherpe hoorns op zijn hoofd.
Zijn spieren waren nu op zijn grootst, zijn armen leken net op dikke stalen buizen, nog dikker als de armen van een reus, of van een trol.
Hij brulde luid en hij gromde oorverdovend.
Van het geluid was waarschijnlijk iedereen wakker geworden, want de lichten in het huis van de Wemels ging aan.
Hij hoorde iemand zeggen ''Je hoort bij ons nu, je zult vermoorden, wij geven je krachten die je normaal nooit zou kunnen bezitten..!''.
Tobey wist niet waar het vandaankwam.
Toen voelde hij een steek in zijn hoofd, en in zijn maag, langzaam zakte hij in elkaar, hij werdt weer normaal.
Het laatste wat hij zag was dat de deur open vloog en dat Harry en Ron naar buiten stormde.

Harry stormde naar buiten, en daar zakte Tobey langzaam in elkaar.
Hij sprintte er snel naartoe, hij pakte Tobey in zijn armen, en hij droeg hem het huis in.
Langzaam werdt zijn ademhaling weer normaal, en iedereen ging naar bed, niemand wist wat er precies was gebeurt.
Voor het geval dat bleef Harry de nacht op Tobey letten.
De volgende morgen toen Tobey opstond vroeg iedereen aan hem wat er was gebeurt, maar hij kon zich niks herinneren.
Iedereen keek hem eng aan, en ze besloten om nog even naar Madame Plijster te gaan, zodat die Tobey nog even helemaal kon controleren.
Madame Plijster deed een aantal testjes, en Tobey moest nog een nacht blijven slapen, omdat ze zijn ''Nachtelijk Gedrag'', zoals ze het beschreef, in de gaten wou houden.
De volgende morgen vroeg Tobey aan Madame Plijster wie er allemaal op bezoek waren geweest.
''Uhm.. dan moet ik even op de bezoekerslijst kijken'' zei ze.
Ze pakte de lijst en las voor: ''Harry, Ginny, Ron, en Joost''.
Vreemd, dacht Tobey, hij had op z'n minst verwacht dat Annemiek wel zou komen.
Hij stapte uit bed, en hij deed zijn gewaad aan.
Toen hij in de lerarenkamer was was iedereen erg blij om hem weer te zien, maar Annemiek was er niet.
Hij wilde Annemiek gaan zoeken, maar Josef Knoet, de zwerkbalcaptain, herinnerde Tobey eraan, dat ze vandaag een wedstrijd hadden, tegen Huffelpuf.
Ook dat nog, dacht Tobey.
Hij liep met Joost mee naar het veld, maar Annemiek was er niet.
Toen hij het veld opvloog tuurde hij de tribunes af, maar Annemiek was er niet. Madame Hooch liet de snaai en de beukers los, en ze gooide de slurk in de lucht, het spel begon. Huffelpuf was het slechtste dit jaar, en het was dus voor Giffoendor een eitje, want die stonden bovenaan.
Giffoendor stond dan ook snel met 70-10 voor. De punten stapelde zich op, maar Tobey kon de snaai nog steeds niet vinden. Hij zag dat de zoeker van Huffelpuf de snaai had gezien, en er snel achteraan vloog.
Tobey vloog snel zijn richting in, en toen lagen ze zij aan zij, allebei gericht op de snaai. Ineens hoorde Tobey een stemmetje, maar niet vanaf de tribunes, het was in zijn hoofd. het zei '' Beuk hem van zijn bezem af, je kan het, je bent veel beter, laat zien dat je kracht heb, gebruik die kracht!''. Tobey haalde uit naar links, de jongen had het niet verwacht, en hij knalde snoeihard tegen ze zijkant van de tribune, hij viel naar beneden, en zijn bezem was aan diggelen gevlogen.
Tobey stopte niet, nee, hij bleef geconsentreed op de snaai, en hij ging op zijn bezem staan.
De spelers van Huffelpuf waren uit op wraak, en de drijvers wilden Tobey insluiten, en ook hem van zijn bezem afgooien.
Ze haalden uit en Tobey ging nog aan één hand aan zijn bezem.
Hij voelde weer een pijnscheut in zijn nek, en het stemmetje gaf hem opdrachten.
Tobey schreeuwde '' Josef, gooi die slurk naar mij!''.
''Wat? Nee ga de snaai pakken!'' schreeuwde Josef terug.
''MODDERBLOEDJE GOOI DIE SLURK HIER!'' schreeuwde Tobey terug.
Het was helemaal niks voor Tobey om zo te doen, maar het stemmetje praatte hem vanalles in.
Josef gaf niet toe en hij gooide de slurk niet, dat maakte Tobey alleen nog maar bozer. Hij draaide om, en vloog richting zijn eigen helft, hij vloog recht op Josef af.
Josef had de slurk nog in zijn hand, en Tobey vlooog nog steeds recht op hem af. De drijvers van Huffelpuf vlogen nog aan de 2 zijkanten van Tobey, hij duwde op het laatste moment de linker drijver weg, en hij stompte met zijn rechter de andere drijver vol op zijn neus, hij hoorde iets breken, en Tobey had bloed aan zijn hand. De rechter drijver schoot door en knalde vol op Josef, ze knalden door de middelste doelpaal heen, en ze vielen naar beneden.
Josef pakte behendigt de slurk die Josef van schrik in de lucht had gegooit, en hij gooide die recht in het gezicht van de Drijver die nog achter hem aanzat.
Die viel ook van zijn bezem en langzaam viel hij ook naar beneden.
Iedereen begon Boe te roepen, maar niet de Zwadderaars, die hadden de grootste lol van hun leven, kapotte bezems, veel bloed, harde gevechten, dat was hun soort zwerkbal.
Tobey schoot richting de snaai, maar hij pakte die niet met zijn hand, hij vloog zo dichtbij en langzaam pakte hij de snaai met zijn mond, het was een soort van kunst en arrogantie tegelijk.
De genade klap voor de Huffelpufs, die één voor één nu richting Tobey vlogen. De wedstrijd liep uit de hand, het sportifiteids gehalte was nu 0%, de Huffelpufs wilde wraak.
Tobey vond het alleen maar leuk, en hij vloog pijlsnel richting de drijvers die op de grond lagen, hij pakte een knuppel af en hij steeg weer op. Één voor één sloeg hij de beukers richting het team van Huffelpuf.
Ze vielen stuk voor stuk neer. Bij de tribunes van de leraren kon niemand zijn ogen geloven, zo was Tobey helemaal niet, hij was een rustige jongen, niet de jongen die er nu op los beukte en er nog bij lachte ook. De zwadderaars riepen zijn naam, en ze zongen een liedje voor hem. Toen het hele team van Huffelpuf op de grond lag, haalde Tobey de snaai uit zijn mond, en hij hield die arrogant hoog in de lucht.

Hij keek rond en zag beneden het team van Huffelpuff op de grond liggen. ''Wat heb ik gedaan'' dacht Tobey. Hij kon het niet geloven dat dit zijn werk was, het stemmetje zei tegen hem: ''Je hebt je krachten getest, het kwam door ons, wij geven je ongelovelijke krachten!''
''NEE! Ik wil het niet, ga weg, laat me met rust!'' schreeuwde Tobey.
Hij vloog van het veld af, en hij ging snel terug naar Zweinstein, hij moest Annemiek vinden.

Elyn · Hotemetoot Verdiend: 334 Sikkels

geweldig!!!
ga door ga door!

ik wil meer lezen!!
meer!

Shocked

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hallo, ik ga inderdaad snel door, maar het is verboden om zomaar tussen een verhaal door te plaatsen, doe dan voortaan liever in het reactietopic of via pb, want dit is al de 2de x Rolling Eyes

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hij rende Zweinstein in, en hij rende in één keer door naar de slaapkamer van zijn ouders, daar pakte hij de ontzichtbaarheidsmantel en toen ging hij op zoek naar Annemiek. Hij ging eerst naar Lupos zijn kantoortje, om de sluipwegwijzer te pakken. Hij griste het stukje perkament van het bureau en zei haastig ''ik zweer plechtig dat ik snode plannen heb''.
Hij zocht snel met zijn ogen de kamers af, uiteindelijk vond hij Annemiek, maar ze was niet alleen, Boom was bij haar, ze waren samen in het Bezweringen lokaal. Tobey werdt razend bij de gedachte dat Boom haar iets aandeed, en hij scheurde de trappen af naar het Bezweringen lokaal.
Toen hij daar aankwam gooide hij de mantel van zicht af en met een klap vloog de deur open. Iets in hem knapte, daar waren Boom en Annemiek inderdaad, ze waren hevig verstrengeld, en ze draaide vlug om toen Tobey binnenkwam. Boom kreeg een grijns op zijn gezicht en Annemiek keek angstig. En toen greep Tobey naar zijn buik, en naar zijn hoofd, hij kreeg hetzelfde gevoel weer, dat hij had toen hij 's nachts in de tuin van de Wemels zat. Zijn maag draaide zich om en zijn hoofd bonste, zijn spiermassa werdt groter en zijn tanden groeide, zijn gewaad scheurde af bij de mouwen, en zijn ogen werden rood met zwart, zijn aderen werden beter zichtbaar, en zijn huid werdt rood. Langzaam ging hij weer rechtop staan. Boom keek hem bang aan, en Annemiek ook. Boom graaide naar zijn toverstok maar hij was te langzaam, Tobey rende op hem af en beukte hem met zijn arm. Boom vloog door het lokaal heen en knalde tegen de kast aan, die in 2'en brak. Tobey brulde luid. Hij wou naar Annemiek lopen, maar Annemiek rende snel het lokaal uit, ze holde over de gangen, en over de trappen, zo hard als ze maar kon.
Tobey holde haar achterna, maar hij paste niet door de deur, dus de muur brak af. Rennend op zijn handen en voeten sheurde Tobey achter Annemiek aan, leerlingen die niet aan de kant gingen of in de weg stonden werden in de lucht gezwaait. Tobey liet een spoor van vernieling achter zich. Toen Annemiek de trap af was holde ze naar de grote deur, waar inmiddels Harry, Lupos, en de rest van de docenten verschenen waren. Annemiek gign gauw achter Harry staan, en die pakte zijn toverstok, net als de andere leraren.
Maar Tobey ging niet achter Annemiek aan, de leraren vuurde spreuken op hem af, maar Tobey sprong over het groepje leraren heen, en hij beukte de deur door. Harry ging achter hem aan, maar Tobey was veel te snel, hij holde het terrein van Zweinstein af, en daar hoorde hij het stemmetje weer. ''Kom naar het verboden bos..'', Tobey wist niet waarom, maar hij holde in de richting van het verboden bos, hij holde en holde, tot hij uiteindelijk diep in het bos was, en toen hoorde hij de stem weer, maar deze keer kwam de stem niet uit zijn hoofd, de stem kwam uit een grot waar hij nu 2 meter vanaf stond.
Langzaam liep hij er naartoe, en er kwam een grote rode gedaante uit, gevolgt door iemand met blonde haren en een zwart gewaad, het was Draco Malfidus.
'Zo Tobey, we ontmoetten elkaar weer'' Zei Draco.
'Wat wil je van me, Draco?' Zei Tobey, maar dat was niet zijn stem, zijn stem klonk nu heel laag.
'Je moet je bij ons aansluiten Tobey, wij helpen je je krachten te ontwikkelen, en ze te controleren'. zei Draco kalm.
''Nooit Draco, ik zou me nooit bij jou aansluiten!'' brulde Tobey.
'Dat zeg je nu Tobey, maar wat wil je anders? Waar wil je naartoe? Denk je nou echt dat je op Zweinstein zou kunnen blijven, nu je een monster bent? Het ministerie is vast al op de hoogte, en er zal een opsporingsbericht voor je komen, je kunt nergens heen, sluit je bij ons aan, en we worden heersers van de toverwereld, en daarna ook de dreuzelwereld, iedereen zal aan onze voeten liggen, denk nou is na Tobey, macht, daar draait het om'.
Na een stilte zei Tobey: ''Okey Draco, ik heb geen keus, maar dit is alleen om de mensen terug te pakken die mij iets aangedaan hebben, dit is tijdelijk, als ik mijn krachten ontwikkeld heb, dat vlucht ik in de bergen, en zal ik me nooit meer vertonen aan de wereld'.
'Ha, we zullen zien Tobey, we zullen zien' Zei Draco.

''Minerva, Remus, Annemiek, kom met mij mee'' zei Harry kil. ''Hagrid, jij repareerd alle ongevallen samen met meneer Vilder, de rest, breng iedereen naar hun slaapzalen'.
Ze gingen naar het kantoortje van Minerva.
''Knalbonbon'' zei Harry tegen de waterspuwer.
Ze liepen naar het kantoortje en ze gingen zitten.
''Annemiek, wat was dat, of sterker nog, wie was dat?''
Half huilend vertelde Annemiek het hele verhaal, dat Boom een vloek over haar had uitgesproken, en dat ze zichzelf niet in de hand had, en dat Tobey binnenkwam en ineens veranderde, en dat hij Boom neersloeg en dat hij toen naar beneden stormde.
Het bleef even stil en toen zei Anderling '' Goed mevrouw Wemel, u kunt gaan'', en Annemiek stond snel op en ging door de waterspuwer.
''Harry, ik weet dat het moeilijk is, maar we moeten hem echt zoeken, en vangen, voordat het te laat is.' Zei Lupos.
Na een stilte zei Harry "Ja Remus, je hebt gelijk, wij als eerste zoeken, kom we gaan, o en Minerva?'' zei Harry
'Ja?' zei Anderling
''Stel jij het ministerie op de hoogte, hij kan niet ver zijn, we moeten het hele verboden bos uitkammen, en met 2 man lukt dat niet'' Zei Harry en hij stond op en liep richting de uitgang, en met Lupos op zijn hielen..

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Toen Harry en Lupos buiten waren klonk er een luide *plop* en daar stonden 8 mensen van het ministerie.
''Ahh, meneer Potter, ik ben Cid Vaart, ik ben gestuurd om u te helpen bij het opsporen van een zeer gevaarlijk beest'' zei Cid.
''Dat beest, is toevallig wel mijn zoon'' zei Harry boos.
''Sorry meneer Potter, is hij verandert in een weerwolf?'' zei Cid.
''Nee, hij zag er uit als een Demoon achtig iets'' zei Harry.
''Oke, mannen, opsplitsen, 4 die kant op en de andere 3 met mij mee'' zei Cid, en ze liepen het bos in.
''Volgens mij verdwijnselen ze weer na 100 meter gelopen te hebben'' zei Harry en hij lachte naar Lupos, en die lachte terug.

Vladimir helpte Tobey bij het controleren van zijn krachten, en zijn spieren werden alleen maar groter, na een helse pijn in zijn rug groeiden er ook grote vleugels uit, en Tobey kon nu door de lucht vliegen.
Wat Tobey niet doorhad was dat Vladimir en Draco een echte moordmachine van Tobey aan het maken waren. Ze lieten hem losbeuken op grote bomen, en hij tilde grote rotsen.
Zijn zintuigen waren ook goed getraind, hij kon goed ruiken, en goed horen, en ook goed zien.
Iets ritselde, en Draco en Vladimir hadden het nog niet gehoord, maar Tobey draaide zich om en tastte razendsnel naar de bosjes, hij trok er een centaur aan zijn nek uit, hij drukte zijn nek bijna fijn maar Draco riep ''Tobey, laat hem los, hij hoord bij ons!'', en Tobey liet hem zakken.
Toen de centaur op adem was gekomen zei hij: ''Potter en Lupos komen deze kant op!''.
''Wegwezen hier'' zei Draco, en hij klom op Vladimir zijn rug ''Volg ons Tobey!'' en Vladimir steeg op.
Tobey vloog er achteraan en toen hoorde hij ''Daar zijn ze!'', hij keek om.
Daar vlogen een stuk of 8 mensen op bezems.
''Nee, het ministerie is ons gevolgt, Tobey laat je krachten zien!'' riep Draco.
Tobey draaide zich om en hij vloog pijlsnel in de richting van de 8 mannen.
De mannen vlogen verschrikt uit elkaar en haalden hun toverstok tevoorschijn. Tobey wilde ook naar zijn toverstok graaien, maar toen hoorde hij Draco's stem weer ''Gebruik je krachten''.
Hij opende zijn mond en tot zijn grote verbazing spuwde hij er een lange straal vuur uit, 3 bezems stonden in brand en de mannen kwamen hard op de grond terecht. De mannen schoten ''Flipendo's'' op Tobey af, maar die ketste af op zijn ijzersterke vleugels.
Tobey pakte de voorkant van 1 van de bezems, en hij draaide rond, en toen liet hij los, de man op de bezem vloog keihard tegen een andere man, en die vielen samen op de grond.
Tobey balde zijn vuisten en sloeg een aankomende man hard van zijn bezem af.
De laatste 2, waaronder iemand die op een leider leek, vlogen weg.
Tobey vloog terug naar Draco, en die klapte en zei ''Goed gedaan Tobey'' en Vladimir klopte hem op zijn schouder.
Met zijn 3'en vlogen ze weg, ver richting de horizon..

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Harry en Lupos holde door het bos heen, toen hoorden ze knallen van spreuken en ze bleven staan. ''Acio Bezem'' zei Harry, en Lupos volgde zijn voorbeeld.
Samen vlogen ze pijlsnel in de richting van de knallen, en daar zagen ze een aantal mensen op de grond liggen, met hun bezemstelen ernaast.
'Wat is er gebeurt?!'' riep Harry.
Één man, die op een steen zat zei: ''We werden aangevallen door het monster, en hij versloeg ons, hij maakte ons in alsof we niets waren, toen vlogen ze hard weg..'' zei de man.
''Oké, we moeten jullie naar het St.Holisto brengen, houd mij en Lupos vast, dan verdwijnselen we'' zei Harry, en hij pakte een aantal mannen bij hun armen, Lupos deed hetzelfde. Met een luidde *plop* verschijnselden ze bij het St.Holisto.
De mannen werden meteen overgenomen door artsen, ze waren niet zwaar gewond, en ze zouen er weer snel bovenop komen.
Harry en Lupos gingen snel terug naar Zweinstein, daar was de ravage inmiddels enorm geworden, niemand in de grote zaal was rustig aan het eten, maar iedereen kakelde door elkaar, het begon zelfs schreeuwen te worden. Anderling had het niet onder controle, haar stem was lang niet luid genoeg om zichzelf verstaanbaar te maken, zachtjes zei ze ''O hemeltje..''.
Harry en Lupos liepen naar hun stoelen. Harry had Perkamentus het eens zien doen, hoe hij zijn stem verhefde, en nu deed hij het ook, hij zette zijn toverstok tegen zijn keel en brulde ''STILTE!''.
Iedereen was meteen stil, ''Zo..'' begon Harry ''Bedankt voor jullie aandacht, zoals jullie vast wel weten is er vandaag het één en het ander gebeurt hier op Zweinstein. En zolang de situatie nog niet onder controle is, worden alle uitstapjes naar Zweinsveldt ge-cancelled''.
Meteen ontstond er weer een roezemoes in de zaal, de leerlingen vonden het jammer dat ze niet naar Zweinsveldt mochten gaan, en ze waren het er niet mee eens.
''Verder, zijn er geen mededelingen, eet smakelijk!'' zei Harry en iedereen ging door met eten.
Na het eten ging Harry snel naar zijn slaapkamer, en daar zag hij Ginny op het bed, zacht snikkend.
Ze zag Harry, sprong op, en Harry omhelzde haar stevig.
''Zien we onze jongen ooit nog terug?'' jammerde Ginny.
''Ik weet het niet schat, ik weet het niet, maar wat ik wel weet is dat ik niet zal rusten voor ik hem gevonden heb, hier zit Draco Malfidus achter, en ik zal met hem afrekenen voor ééns en voor altijd, net zoals ik met Voldemort heb gedaan, dat beloof ik je'' zei Harry troostend, en diep in hem borrelde woede op, hij wist gewoon dat Malfidus erachter zat.
Ze gingen liggen, en met zijn arm om Ginny heen viel Harry in slaap.

Er gingen dagen voorbij, die veranderde in weken, en die weken werden maanden. Van Tobey was nog steeds niet te bekennen, evenals Draco Malfidus.

Tijdens het ontbijt stond Harry ineens op.
''Waar ga je heen?'' vroegen Ginny en Lupos tegelijk.
''Ik eh.. ik ga even een eindje vliegen, even uitwaaien'' zei Harry, en Ginny zag dat hij het er moeilijk meehad dat Tobey nog steeds niet gezien was, en ze stribbelde niet tegen.
Harry stapte op zijn bezem, hij was nog handiger geworden met bezems, omdat Wizard's United, zijn club, een heel streng trainingsschema had, maar aangezien Harry vaak met Zweinstein bezig was, en nu met Tobey was Harry geen vaste Zoeker geworden, als hij er niet bij was nam iemand anders zijn plaats over.
Harry steeg op en vloog weg, hij vloog over het meer en hij ging zitten op een hoge berg aan het meer, het was prachtig, want de zon kwam net op, en er stond geen zuchtje wind.
Iets ritselde in de bosjes achter Harry, en hij sprong meteen op en pakte zijn toverstok ''Maak jezelf bekent!'' zei Harry vel.
''Zo, dus dit is hoe je een oude man tegenwoordig behandelt.'' klonk het uit de bosjes.
Dat kan gewoon niet dacht Harry. Toen stapte er een man met een rode mantel uit de bosjes.
''Ik hou je al tijden in de gaten Harry, ik weet met welk probleem je zit'' zei de man, en hij deed zijn kap af.
''PROFESSOR PERKAMENTUS!'' riep Harry uit, en zijn ogen puildde uit van verbazing, en zijn mond was open.
''Toe Harry, je kent me nu al zo lang, zeg gewoon Albus'' zei Perkamentus.
''Maar m-maar professor - ehm - Albus.. hoe- Stamelde Harry, maar zijn zin werdt onderbroken. ''Alles op zijn tijd Harry, vragen kunnen altijd nog gesteld worden, allereerst is het op zijn plaats als ik zeg: Goed werkt, met het verslaan van Heer Voldemort, en ten tweede je doet goed werk op Zweinstein, en ten derde, veel succes met Wizard's United, je vader zou trots op je zijn Harry, het was net zo'n doorzetter als jij.''
''Bedankt prof.. Albus'' Zei Harry, hij was nogsteeds vol van verbazing.
''Harry, ik zal je vertellen hoe het kan dat ik nog leef, maar je moet me één ding beloven, je mag tegen niemand iets zeggen van deze ontmoetting, zelfs niet tegen Ginny, kun je me dat beloven Harry? Zei Perkamentus.
''Ja.. dat is beloofd Albus..

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Harry stond nog steeds met een mond vol tanden, voor hem stond Albus Perkamentus, de man die een aantal jaren geleden vermoord werdt door Severus Sneep.
'm-maar Albus.. hoe- stamelde Harry.
'Ja Harry'' Onderbrook Albus hem '' Ik ben je zeker wel een verhaal schuldig, goed dan Harry, laten we gaan zitten dan vertel ik je alles wat je weten wil''.
Ze gingen zitten op 2 stenen bij het meer, Albus vond die blijkbaar wel rot zitten, want hij toverde ze om in hele zachte stoelen.
''Professor, ehm, Albus, hoe kan het dat u niet dood bent?'' zei Harry, maar toen hoorde hij hoe dom en onbeleeft zijn vraag klonk en hij zei snel ''Ehh.. ik bedoel, Sneep had u toch vermoord?''
''Harry, ik had toch verteld dat ik Severus met mijn leven vertrouw?'' zei Albus, die nog steeds zo rustig was als altijd.
''Ja Albus maar-'' zei Harry, die werdt onderbroken.
''Ja, Severus kon iedereen goed overtuigen, en zo werdt het vertrouwen van Heer Voldemort in Sneep niet geschaad, hun band versterkte, Voldemort zijn zwakte werdt ontdekt, hij vertrouwde Severus volkomen, en stelde Severus daarom ook altijd op de hoogte van nieuwe aanslagen, en dat vertelde Severus aan mij'''. zei Albus nog steeds rustig, alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Toen ritselden de bosjes weer, maar Albus leek niet te reageren.
''Albus, kom ik ongelegen?'' klonk het uit de bosjes.
"Nee Severus, je komt op het juiste moment'' zei Albus.
Tot Harry's grootste verbazing kwam Sneep uit de bosjes, en Harry trok instinctief zijn toverstok.
Sneep leek niet meer op de Sneep die hij was toen Harry op school zat, hij zag er nog hetzelfde uit, maar zijn uitdrukking was veranderd, hij leek zelfs vrolijk.
''Harry, ik kan je nu vertellen waarom ik Severus zo vertrouwde, Severus deed altijd nors tegen jou, en trok anderen altijd voor, zodat jij een hekel aan hem kreeg, zo vertrouwde Heer Voldemort, Severus alleen nog maar meer.
''Hallo Harry, ik weet dat het misschien verwarrend voor je is, maar ik ben niet de man die jij kende, of die je dacht te kennen'' zei Sneep en hij stak zijn hand uit naar Harry.
Harry schudde zijn hand, maar niet van harte, hij kon het nog steeds niet geloven dat Albus al die jaren had gelogen, en dat Sneep gewoon toneel speelde.
''Alles op zijn tijd Harry, maar nu eerst, jou probleem. Ik ben op de hoogte dat Tobey verrandert is, en dat hij zich aangesloten heeft bij Draco. Maar Harry hij is in de val gelokt. Vraag me niet hoe ik dit allemaal weet, ik kan alleen zeggen dat de muren op Zweinstein oren hebben, en er nog veel geheimen gangen zijn die zelfs Minerva niet weet.
Ik was erbij, toen Tobey verranderde, eerst bij de Wemels, en toen hij Boom neerschoot. Boom had uit opdracht van Draco, Annemiek betoverd, ze kon zichzelf niet verweren, en zo veranderde Tobey, dankzij zijn extreme boosheid'' zei Albus, maar zijn uitdrukking veranderde voor het eerst, hij sperdde zijn ogen wijd open, en Sneep deed hetzelfde.
Er klonk geritsel in de bosjes. Albus en Sneep stonden op en Albus zei: ''Harry, ik spreek je binnenkort weer'' en toen verdwijnselde ze met een zachte *plop*.
Ginny kwam uit de bosjes en liep naar Harry. ''Met wie was je aan het praten?'' vroeg ze.
''Ik? Ehh.. met niemand'' zei Harry vlug.
''Ik dacht toch echt dat ik je hoorde praten Harry'' hield Ginny vol.
''O ja dat.. eh.. k oefende een aantal bezweringen uit'' zei Harry.
''Nou okey Harry'' zei Ginny maar ze geloofde hem niet helemaal. '' Kom dan gaan we weer naar het kasteel''.
''Is goed schat, ik ben moe, we gaan vlug naar bed'' zei Harry en hij knipoogde naar Ginny.
Harry sloeg zijn arm om haar middel, en Ginny sloeg haar arm om Harry zijn middel, en toen liepen ze terug naar Zweinstein.

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Harry hoorde de weken erna niets meer van Perkamentus of Sneep.
Hij vond het heel moeilijk om gehiemen te bewaren, en al helemaal voor Ginny. Ginny had het altijd meteen door als hij loog, en dus ook deze keer.

''Ik weet dat je liegt Harry, ik zie het aan je, wat is er?'' vroeg Ginny.
''Luister Ginny, ik kan het je niet vertellen'' zei Harry.
''O en je kan het zeker wel aan Hermelien en Cho en al die andere meisjes vertellen'' zei Ginny boos.
''Ginny, lieverd, je weet dat ik alleen van jou hou, maar ik kan dit niet vertellen, ik heb het iemand belooft'' zei Harry, maar Ginny liep boos weg, en voordat Harry haar kon terugroepen was ze al naar de Wegisweg verdwijnseld, naar de winkel van Hermelien.
Harry was boos, en hij miste Tobey, hij hoopte dat alles goed zou komen.
Hij ging liggen, en hij dacht na over Ginny, en Tobey, en alle gebeurtenissen die hij in korte tijd moest verwerken.

Ergens duizenden kilometers bij Harry vandaan smeedde Draco een duister plannetje.
''Ik vind dat we het ministerie is flink op zijn kop moeten zetten, we zijn al weken aan het onderduiken, het wordt is tijd voor wat actie, we hebben meer mensen nodig'' zei Draco.
''Ik kan wel wat mensen regelen in de kroegen van Zweinsveldt'' zei Vladimir.
''Geregelt'' zei Draco ''Maar ik moet jullie nog over iets spreken, ik wil laten zien dat we er zijn, dat we nog actief zijn bedoel ik. Een aanval, uit het niets, gewoon een kleine aanslag, we vermoordden 1 of 2 man, wat zeggen jullie ervan? '' zei Draco.
''Goed'' zei Vladimir meteen.
''Wat jij Tobey?'' vroeg Draco.
''Ja, prima'' zei Tobey een beetje afwezig.
''En dan nu het volgende punt, we moeten een andere naam voor Tobey verzinnen, Tobey is echt geen naam voor een moordlustig monster. Jij ideeën, Vladimir?'' vroeg Draco.
''Hm... laat me even nadenken'' zei Vladimir.
Het bleef stil, en toen zei Vladimir ineens'' Ik heb het, het wordt: Heer Klauw, jeweetwel, vanwege zijn scherpe nagels''.
''Ja, klinkt goed, wat jij Tobey?'' vroeg Draco.
''Jahoor, Prima'' zei Tobey.
''Dat is dan geregelt, nu wil ik het met jullie hebben over onze aanslag, wie is ons slachtoffer?'' vroeg Draco.
''Ik weet wel iemand'' zei Klauw '' Jesper Valio, die ene van Golden Broomsticks''.
''Haha, een zwerkbalspeler, goed goed, hij is vaak in de publiciteit, niemand zal het verwachten, een grote schok voor het ministerie, prima idee Klauw'' zei Draco en hij klapte in zijn handen.
''Zijn bewaking zal enigzins tegenstribbelen, maar voor ons is dat geen probleem'' zei Vladimir, en hij wreef over zijn linker spierbal, alsof hij wou zeggen dat hij die bewaking alleen wel aankon.
'Geregelt, mannen maak je klaar, over een aantal uren is Jesper Valio niet langer'' zei Draco.
Ze pakten hun spullen bij elkaar, en ze verschijnselde naar London, daar was een persconverantie van de Golden Broomsticks, er waren veel fotografen en mensen, dus ze hielden hun kappen op.
Ze gingen tussen de interviewers instaan, en iedereen stelde vragen aan Jesper Valio, en toen stelde Draco prompt een vraag, ''Wat zouden de Golden Broomsticks toch zonder jou moeten heh?'' zei Draco, en hij grijnsde, hij wist wat er komen ging, en Jesper wist dat niet.
''Zonder mij zouden ze onderaan staan'' zei Jesper arrogant.
Draco liep naar de tafel toe waaraan Jesper zat, samen met een paar hoge piefen van Golden Broomsticks, hij pakte Jesper vast bij zijn kraag alsof hij hem op zijn neus wilde slaan, de beveiliging liep naar Draco toe, maar de grote Vladimir tilde de twee mannen op bij hun nek en Jesper zei ''Wat wil je van me?''
''Je leven'' zei Draco en hij pakte zijn toverstok.
De mensen keken angstig, maar ze gingen gewoon door met foto's maken.
''AVADA KEDAVRA'' brulde Draco, en Jesper viel op de grond met zijn ogen wijd open. Draco ging op de tafel staan, en hij ging poseren, hij wilde dat het ministerie wist wie erachter zat, en dat ze wisten dat Draco Malfidus het nooit op zal geven.
Klauw en Vladimir gingen erbij staan, en toen zei Draco ''Kom we gaan'' en ze verdwijnselde voordat er Schouwers konden komen.

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Alle fotografen en fans waren in rep en roer, de beste speler van de Golden Broomsticks, was vermoord, op klaarlichte dag.
De schouwers kwamen veel te laat aan, het enigste wat ze konden doen was het lichaam uit het zicht houden. Ze verwdwijnselde terug naar het ministerie. Daar wachtte een boze Hektor Kraai (hoofd van de schouwer-comissie) op hun. Hij ging vreselijk tegen hun tekeer.
''IK WIL DIE MALFIDUS ACHTER SLOT EN GRENDEL HOREN JULLIE MIJ, HIJ ZAL LEVEN OP WATER EN BROOD EN HIJ ZAL ZIJN DAGEN SLIJTEN IN AZKABAN, JULLIE LUIAARDS, GA NU OP ONDERZOEK UIT, UIT MIJN OGEN VERDWIJN NU STELLETJE SCHOREM!'' Blafte hij.
De schouwer maakten dat ze wegkwamen. Hektor keek nog even naar de profeet, daarop zag hij en lachende Malfidus met zijn twee handlangers, en het dode lichaam op de grond. Hij gooide de profeet in de lucht en riep woedend ''FLAMIUS'', en uit het niets verbrandde de profeet.

Harry had dit nieuws natuurlijk gehoord, hij had de profeet in zijn handen. Hij was natuurlijk ook woedend, dit hadden ze nooit aan kunnen zien komen. Het enigste is dat hij nu wel wist dat Tobey nog leefde.
Wat hij niet begreep, was dat Ginny en Ron vaak afwezig waren, hij had Ron ook al heel lang niet meer gezien, maar hij gaf nog wel les op Zweinstein, volgens Anderling. Maar elke keer als Harry naar zijn lokaal liep was hij er niet, en Ron had ook nog niet met Harry gesrpoken over de verdwijning van Tobey, en Ginny, die leek het niet eens erg te vinden.
Ze huilde af en toe wel, maar volgens Harry was dat toneel.
Lupos was er wel voor hem, Lupos was een rustig iemand en hij had altijd wel tijd voor Harry.
Harry besloot om naar Hermelien te gaan, om te vragen of die wat meer wist. Hij liep naar buiten en verdwijnselde naar de Wegisweg.
Hij liep naar het winkeltje van Hermelien toe, en stapte naar binnen.
Het belletje rinkelde, maar niemand kwam. Harry zag dat de duer openstond, 'O nee, misschien is Malfidus hier geweest'' Dacht Harry, en hij sprong over de toonbank heen.
Snel liep hij naar achter, naar het magazijn. Daar lag Hermelien op de grond. Snel ging hij bij haar zitten, en hij voelde aan haar pols, ze leefde nog wel, maar ze ademde niet meer. Harry dacht bliksemsnel na en besloot haar mond-op-mond beademing te geven.
Hij boog zijn hoofd naar Hermelien toe, maar die opende haar ogen en Harry schrok, ''Ik ehh.. ik..'' stamelde Harry, hij voelde dat hij rood werdt.
''Ja, ook hallo Harry'' zei Hermelien en ze lachtte.
''Sorry, ik dacht dat je flauwgevallen was'' zei Harry.
''Jaja, is al goed, ik heb weinig slaap en ik moet altijd werken, gelukkig is het nu een rustig uurtje, ik moet in slaap gevallen zijn denk ik'' zei Hermelien ''Wil je wat kruidenthee Harry?''
''Ja, lekker!'' zei Harry, Hermelien stond op en ze liep naar de woonkamer. Het huis van Hermelien en Ron lag achter de winkel.
Ze gingen zitten en Hermelien schonk wat thee in.
''Ik heb de ochtendprofeet gezien Harry, en ik hoorde van Remus wat er aan de hand was, het spijt me zo erg!
''Jij kan er niets aan doen, maar ik wilde je wat vragen?''
''Wat dan Harry?''
''Nou, Ron en Ginny zijn bijna nooit meer op Zweinstein, ik zie Ron nooit meer, bij het eten niet, en in de pauzes niet, en Ginny die doet net alsof ze het niet erg vind van Tobey..''
''Ik heb Ron er ook nog niet over gehoord, Harry, Ron doet de laatste tijd heel anders, en hij wordt snel boos, als ik over jou begin ofzo, zou ik ehm, misschien een tijdje op Zweinstein mogen komen denk je, gewoon voor het geval-'' Hermelien kon haar zin niet afmaken.
''Ja Tuurlijk'' zei Harry.
Ze liep even naar de keuken om nog wat koekjes te halen, Harry betrapte zichzelf erop dat hij haar bekeek, ze had mooie ronde heupen, en als ze liep schommelde die langzaam heen en weer, hij was in een soort trans van haar.
''Is er iets, Harry?'' zei ze
Harry werdt even wakker uit zijn dagdromen, ''Nee uh, nee hoor niets'' stamelde hij.
''Ik pak even mijn spullen, en dan kunnen we gaan'' zei Hermelien.
''Zal ik helpen?'' bood Harry aan.
''Ja bedankt!'' riep Hermelien.
Ze liepen naar boven en daar helpte hij haar met inpakken. Hij zwaaide met zijn toverstok, en de kledingstukken vauwde zichzelf op. Hij deed ze in de tas. Hij tastte op het bed naar het volgende stukje kleding, meteen voelde hij wat het was en hij werdt warm van binnen.
''Harry komop, je hebt vast wel eens ondergoed gezien'' lachtte Hermelien. Harry liep rood aan en gaf het snel aan Hermelien.
Toen ze klaar waren verdwijnselde ze net even voor Zweinstein, ze liepen naar binnen, en Hagrid, die op wacht stond, begroette Hermelien van harte.
''Ik ga het even tegen Minerva zeggen, wacht even hier op mij'' zei Harry.
Uiteraard vond Anderling het goed, maar op de voorwaarde dat Hermelien een aantal lessen van zieke leraren op zou vangen.
Dat deed Hermelien met veel plezier. Ze liepen naar de kamer van Harry en Ginny.
''Aangezien Ginny er toch niet is, kan je wel bij mij slapen'' zei Harry.
''Ik ehm, ik bedoel, ik slaap wel op de grond!'' voegde hij er vlug aan toe. ''Waarom ben ik zo zenuwachtig, ik ben een volwassen vent, en ik ken Hermelien al jaren, niets aan het handje'' moedigde hij zichzelf aan.
''Is goed Harry, ik wil ook wel op de grond hoor!'' zei Hermelien lachend.
''Nee Hermelien, ik sta erop!''
''Nou okey dan Harry''
''Hermelien, wil je misschien zo even met me mee naar het meer?'' het was er uit voordat Harry er erg in had. ''Ik bedoel, ik moet even met je praten''
''Ja hoor, is goed'' andwoorde Hermelien, en ze lachte betoverend mooi.

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hallo mensen, ik hoop dat jullie mijn verhaal tof vinden, stem ook nog even op mijn Poll, of stuur een PB.

Ze liepen naar het meer, waar ze onder Harry's favorite boom plaatsnamen.
''Hermelien, ik moet je iets vertellen, eigenlijk mag het niet, zelfs Ginny weet het niet, maar ik moet het echt aan iemand vertellen, ik sta op ontploffen'' zei Harry, en hij keek serieus.
''Ja, je kan me alles vertellen Harry, dat weet je toch!'' zei Hermelien.
''Oke, maar het kan misschien een grote schok voor je zijn, en je zult het vast niet geloven, dat deet ik eerst ook niet''
''Geeft niet Harry, ik geloof jou, dat weet je''
''Ok.. hoe zal ik het zeggen.. uhm.. Perkamentus en Sneep leven nog..''
Hermelien keek hem met grote ogen aan, ze wilde haar mond openen om wat te zeggen, maar toen sloot ze hem weer.
''Ik weet het Hermelien, maar ik heb ze gezien, en Sneep is anders, alles was een leugen, Sneep was een dubbelspion. Sneep deed altijd of hij ons niet mocht, in opdracht van Perkamentus, dat gaf Voldemort nog meer vertrouwen in Sneep, toen ik zag dat Perkamentus vermoord werdt, was dat een toneelstuk, om Voldemort te misleiden, je moet me geloven'' zei Harry. Hij zag dat Hermelien het er wel moeilijk mee had om dit allemaal zo te verwerken, en hij sloeg een arm om haar heen, ze huilde en ze gleed in zijn armen. Diep bij Harry binnen brulde weer het beest, die vroeger altijd in hem zat toen hij Ginny leuk vond, maar dit kan niet, dacht hij, ik moet me verzetten, niet Hermelien, het kan niet.
Maar Harry kon er niets aan doen, het beest in hem was wakker, Harry kon het niet tegenhouden, hij tilde Hermelien haar hoofd op, en hij drukte zijn lippen op de hare. Haar lippen waren zo zacht als een baby huidje.
Hermelien ging mee in de kus, en ze verzette zich niet.
Ik ben fout bezig, dit kan ik niet maken, dacht Harry, en hij duwde Hermelien van zich af en hij stond op.
''Sorry ik ehm.. het spijt me.. ik wilde niet-'' stamelde Harry.
''Het geeft niet Harry'' zei Hermelien kalm, en ze glimlachte.
''Nou ehm.. ik eh.. ga alvast naar bed, kom je ook naar binnen?'' vroeg Harry.
''Ja is goed'' zei Hermelien, en ze stond op en liep met Harry mee.
Harry deed gewaad en zijn shirt uit, en zijn broek, hij stond nu in zijn boxer. Hermelien kleedde zich om in de douche, maar via de spiegel zag Harry haar blote rug, en het beest in hem gromde weer.
Hij ging op het matras liggen, en hij hoorde dat Hermelien ook in bed was gaan liggen.
''Weltrusten''
''Slaap lekker''
Harry kon de slaap niet vatten, hij dacht steeds na over die kus, hoe kon hij dat doen, Ron was even weg, en Ginny was niet in de buurt en dan steelt hij Ron zijn vriendin, dit kan ik niet maken dacht hij.
Morgen hou ik me in, in doe wat afstandelijker, dacht Harry bij zichzelf, maar toen klonk die zachte mooie stem van Hermelien weer.
''Slaap je al?'' vroeg ze.
''Nee.. ik kan niet slapen'' zei Harry.
''Vind je het gek, de grond is keihard''
''O eh.. ik lig prima hoor''
''Kom gewoon naast me liggen, ik bijt heus niet hoor Harry''
''Nou ehm.. oke dan'' zei Harry en hij stond op, hij kon dit niet weigeren.
Hermelien sliep nu wel meteen, als een blok. En in haar slaap deed ze haar arm om Harry heen, Harry had daar natuurlijk geen problemen mee, en hij kon ook eindelijk de slaap vatten.

''Haha, Draco, je staat op de voorpagina, we zien er goed uit'' brulde Vladimir.
''Haha, inderdaad Vla, die eikels op het ministerie zullen nu wel wakker liggen in hun bedjes, ze zijn versteend van angst'' lachte Draco.
Vladimir had een krat boterbier gejat, om hun overwinning te vieren, hij had ook nog wat andere drankjes gemixt met toverkunst, ze waren nu al aardig teut.
''Wie is de volgende?'' vroeg Draco.
''Hektor Kraai, het hoofd van de schouwer-comissie'' lachte Vladimir.
Draco lachte mee, maar opeens stopte hij.
''Wacht eens, een prima idee Vladimir, volgende week houd hij een preek in Blackpool over veiligheid ofzo'' zei Draco.
''Hoe wil je dat nou voor elkaar krijgen Draco, die kerel wordt prima beschermt'' zei Vladimir.
Klauw maakte zich zichtbaar uit het donker ''Ik stap op mijn bezem, vlieg laag over, schiet Hektor neer, en vlieg vliegensvlug weg, makkelijk zat'' zei Klauw.
''Prima idee Tobey.. eh.. Klauw bedoel ik'' zei Draco.
''Daar drinken we nog iets op!'' lachte Vladimir.

De volgende morgen werdt Harry vroeg wakker, Hermelien was nog dichter tegen hem aan gaan liggen.
Zachtjes tilde hij haar arm op en hij kleedde zich aan. Hij liep naar de slaapzaal, er was nog niemand, alleen Lupos.
''Zo Remus, jij bent vroeg op, je ziet er moe uit, kon je niet slapen?'' vroeg Harry.
''O jawel hoor, maar vannacht was het volle maan'' zei Lupos.
''Oja Remus, helemaal vergeten''
'"Geeft niet, ik hoorde trouwens van Minerva dat Hermelien hier op school is?''
''Ja dat heb je goed gehoord, er zijn wat problemen enzo, en ze vervangt hier even een aantal lessen van zieke leraren'' zei Harry.
Ineens stonden Harry en Lupos op, buiten klonk een oorverdovend gebrul..

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Hallo allemaal, bedankt voor jullie BP'tjes, ik krijg ze nog steeds graag. Ik wilden og even iets zeggen @ de mensen die hebben gestemt op mijn poll dat jullie het saai vinden, als jullie het saai vinden, jullie mening maar stuur dan ook even een pb'tje of in het reactietopic. Best zielig zijn jullie nu bezig

Lupos en Harry renden naar buiten. ''Waar kwam het vandaan?'' vroeg Lupos.
''Daar!'' zei Harry, en hij wees richting het huisje van Hagrid.
Snel renden ze er naartoe, maar Hagrid was niet gewont of wat dan ook, hij keek blij.
''Hagrid, wat was dat?'' vroeg Lupos.
''Kijk zelf maar Remus'' zei Hagrid blij, en hij wees naar zijn pompoenveldje, waar eerst Scheurbek had gestaan.
Daar stond een grote bruine beer, Lupos had zoiets nog nooit gezien.
''T'is een Grizzly beer, hij komt uit de dreuzelwereld, issie nie mooi?'' zei Hagrid.
Hagrid had altijd al een liefde gehad voor gevaarlijke beesten, en Harry en Lupos lachtte.
''Mot je um niet effe aaien Harry?'' Zei Hagrid.
''Haha, nee bedankt, we gaan weer naar binnen, het is koud buiten'' zei Harry.
''Dan motten jullie et zelf maar weten heh'' zei Hagrid, en Lupos en Harry liepen terug naar binnen. Daar was een hevige discussie aan de gang, Ron en Ginny waren blijkbaar terug, en ze hadden Hermelien aangetroffen in Harry's bed.
Harry kon niks zeggen want BAF, hij had van Ron een harde dreun in zijn gezicht gekregen. ''Auw Ron, je weet toch dat ik nooit je vriendin af zou pakken, en Ginny je weet toch dat ik van je hou?'' zei Harry boos.
''Wat deed ze dan in JOU bed en niet in MIJN bed?'' zei Ron boos.
''Ron, jij was er steeds niet, je was er nooit voor me, je hebt me gewoon laten barsten, je wist wat er met Tobey aan de hand was en nog deed je niks'' Ginny begon zachtjes te snikken ''En jij Gin, ga nou niet zielig doen, je bent steeds weg, het kan je niks schelen wat er van hem komt!'' zei Harry boos, en hij stampvoette naar zijn kamer, waar hij op bed ging liggen. Hij huilde zachtjes met zijn hoofd in zijn kussen.
Iemand klopte op de deur, ''ROT OP'' zei Harry. Hij hoorde dat de deur toch open ging. Iemand kwam naast hem op het bed zitten en legde een hand op zijn rug, hij voelde meteen van wie de hand was, en het beest gierde door zijn lijf.
''Harry?'' zei Hermelien zacht.
''Wat wil je van me'' zei Harry boos.
''Harry, Ron is boos weggelopen, en hij heeft Ginny meegenomen, volgens mij verblijven de in de lekke ketel ofzo, Ron is iniedergeval niet van plan om snel terug te keren naar Zweinstein'' zei Hermelien, maar ze voegde er snel aantoe ''Het is echt niet jouw schuldt hoor Harry''.
Ze kuste Harry op zijn hoofd, en toen ging de deur weer dicht. Harry had geen zin om naar het avondmaal te gaan, dus hij bleef op zijn kamer.
Harry trok het niet meer, en hij was van plan om Zweinstein te verlaten, en op zoek te gaan naar Draco en Tobey. Hij pakte een stukje perkament en schreef.

Beste iedereen,
Als jullie dit lezen, heb ik Zweinstein verlaten, ik trok het niet meer, en ik ben van plan om nu op zoek te gaan naar Tobey en Malfidus.
Ik hoop dat jullie mijn keuze respecteren. Als ik jullie niet meer terugzie, zeg ik vaarwel mijn vrienden, ik zal jullie nooit vergeten, nee Ron, ook jou niet! Voor het geval ik het niet overleef, zal ik Sirius en Voldemort de groeten doen aan de andere kant.
Ps: Hermelien, ik weet niet wat er met me aan de hand is, maar sinds een tijdje kan ik m'n ogen niet van je af houden, ik weet dat het verkeerd is van me, maar ik kan er niets aan doen. Ik zal je nooit vergeten.
Liefs,
Harry

Harry had het stukje bij PS betoverd, zodat alleen Hermelien het kon lezen.
Harry legde de brief op zijn nachtkastje, deed het raam open, en stapte op zijn bezem. Hij zeete zich zachtjes af tegen de grond en hij vloog de open lucht in. Fijn, het gaat ook nog regenen, Dacht Harry.
Door de regen en wind vloog hij ver weg, tot hij bij een grote berg aankwam ergens een aantal kilometer bij Zweinstein vandaan.
Hermelien was naar zijn kamer gelopen om wat eten te brengen, en ze vond alleen de brief aan, huilend zakte ze in elkaar op het bed, en de brief viel op de grond.
Lupos en Anderling kwamen snel naarbinnen. ''Hermelien wat-'' begon Lupos, maar Anderling wees richting de brief.
Lupos pakte hem op en las hem, toen hij klaar was zakte hij in een stoel die bij het raam stond.

Strongest Wizard · 6e jaars Verdiend: 15 Sikkels Woonplaats: London.

Anderling las de brief ook en zei zacht ''O hemeltje..''.
Ondertussen had Harry een grot gevonden, hij deed zijn gewaad uit, dat inmiddels drijfnat was van de regen, en hij maakte een vuurtje.
Hij wist dat dit een grote impact had op zijn vrienden, en hij moest opassen, want het ministerie zal wel een bericht plaatsen, of de profeet, zodat Harry opgespoort kon worden. ''gedoe'' zei Harry hardop. ''Ik ben de onzichtbaarheids mantel vergeten, damn.. nu moet ik weer terug..''.
Hij stapte op zijn bezem, maakte een soort kaartje zodat hij de grot terug kon vinden, en hij steeg op. Hij vloog razendsnel terug naar Zweinstein, niemand mocht hem zien dus hij moest heel stil zijn. Hij landde bij het raam en keek naar binnen, alleen Hermelien lag op zijn bed maar die lag zo te zien te slapen. Voorzichtig deed hij het raam open en glipte naar binnen. Hij maakte zijn hutkoffer open en pakte zijn mantel, hij deed hem om en stapte weer naar buiten en hij zweefde op zijn bezem. Plots hoorde hij achter zich een stem ''Waar denk jij heen te gaan?'' het was Hermelien. gedoe vergeten, de mantel werkt niet als hij in aanraking komt met water, betrapt. Langzaam gleed hij terug naar het raam. ''Sorry Hermelien, ik hou het hier niet uit ik moet Tobey zoeken'' zei Harry.
''Ik weet het Harry maar-'' ze kon haar zin niet afmaken want Harry was al bezig om haar te kussen. Het was een lange zoen, en toen het stopte vond Hermelien het jammer, ze had Harry wel voor altijd zo vast willen houden.
Voordat Hermelien weer iets kon zeggen steeg Harry op en vloog hij pijlsnel weg, hij hoorde Hermelien in de verte nog iets roepen dat klonk als '' ik hou van je '', dat deed Harry goed.
Toen hij aankwam bij de grot deed hij zijn gewaad weer uit en hij legde de mantel neer als een kussen. Hij viel snel in slaap en het vuur knetterde zachtjes, hij dacht aan Hermelien en Tobey.

Draco opende zijn ogen en hij sprong op, hij maakte snel Klauw en Vladimir wakker. '''Tobey eh.. Klauw, vandaag is de dag, vanmiddag houd Hektor zijn speech, ben je er klaar voor?''
''Ik, ik ben er altijd klaarvoor'' zei Tobey met een grijns.
Ook Vladimir stond vlug op ''Draco, wat moeten wij dan doen?''
''Wij wachten hier, het is te riskant om mee te gaan'' zei Draco kalm.
''Klauw trek dit aan, het is een ijzersterk ridder harnas, ik heb het betoverd zodat het je past, hiermee wordt je minder aangetast door bepaalde spreuken waaronder de Flipendo spreuk. Hij beschermt je lichtelijk en ketst een aantal spreuken af, zodat je niet steeds Protego hoeft te gebruiken. Succes jongen, laat zien wat je waard bent!'' zei Draco.
Klauw deed het pak aan en stapte op zijn bezem, hij steeg op en vloog richting Blackpool. Na een aantal minuten gevlogen te hebben kwam Blackpool al in zicht, het was inderdaad goed beveiligt, er stonden veel schouwers op wacht, en er stond een schouwer in de toren die een melding zou geven als er iets aan kwam vliegen. Dit wordt lastig, dacht Klauw. Eens kijken wat dit harnas allemaal kan, hij drukte op een knopje en hij werdt onzichtbaar, hmm een soort ontzichtbaarheids harnas, goedzo. dacht Klauw.
De schouwer in de toren keek erg raar uit zijn ogen toen hij een bezem zonder bestuurder zag vliegen, maar voor hij wist wat er gaande was had Klauw hem al een harde stoot op zijn hoofd gegeven, en hij had hem toen naar beneden gegooit. De schouwer viel lelijk op één van de daken onder de toren. 'Zo dat is één' Zei Klauw, en hij grijnsde.
Er stonden veel mensen op de markt, daar zou vast de toespraak zijn.
Hij stapte weer op zijn bezem en vloog richting de markt.
Van een afstand schoot Klauw een aantal ''Flipendo's'' af, en dat werkte goed. Een aantal schouwers werden belaagt door een grote blauwe vlam, en de mensen op de markt begonnen te schreeuwen.
Hektor begon te rennen, maar Klauw maakte ene duikvlucht en vloog achter hem aan, Klauw was veel sneller en toen hij boven Hektor vloog pakte hij hem bij zijn gewaad vast. Hij gooide hem achterop zijn bezem en brulde ''PATRIFICUS TOTALIS'' en Hektor versteende.
De schouwers vuurden geen spreuken af, omdat ze bang waren om Hektor te raken. Bliksemsnel svhoot Klauw door de lucht, en hij was allang weg voordat de schouwers éénmaal op hun bezems zaten.
Hij vloog richting de grot waar Draco en Vladimir waren.
Dit is niet de afspraak, eigenlijk moest ik hem vermoorden, maar dit zal Draco nog leuker vinden, dacht Klauw.
Toen hij bij de grot aankwam stormde Vladimir naar buiten, en die nam Hektor in zijn 2 grote armen. Ze liepen naar binnen, waar Draco was.
''Hij leeft nog Draco, hij is alleen versteend, ik dacht misschien wilde jij het liever zelf doen'' '
''Goed gedaan Klauw, prima werk'' zei Draco en hij klapte in zijn handen.
Vladimir legte Hektor in een hoekje neer en pakte zijn toverstok af.
''Ik heb goed nieuws'' zei Draco geheimzinnig en hij pakte de ochtendprofeet. ''Harry Potter is weg bij Zweinstein, hij is op zoek naar ons''.
''Maar dat is toch helemaal niet goed, dan zal hij onze plannen weer dwarsbomen'' zei Vladimir.
''Neen mijn beste vriend, dit betekent niets minder dan dat Zweinstein slecht word beveiligd, Zweinstein is zwak, zonder Perkamentus en die Potter en die Wemel, binnenkort mijn vrienden, zal De Heer van het Duister gewreken worden, op een brute manier..''