Poll :: Wat vind je van dit verhaal? |
Dit verhaal is een topverhaal |
|
34% |
[ 14 ] |
Dit verhaal is echt best wel goed |
|
46% |
[ 19 ] |
Dit verhaal is een beetje saai |
|
19% |
[ 8 ] |
|
Totaal aantal stemmen : 41 |
|
Auteur |
Bericht |
Strongest Wizard
6e jaars


Verdiend:
15 Sikkels
Woonplaats: London.
|
Geplaatst:
Zo Jan 22, 2006 13:25 |
 |
Hektor was inmiddels al weer uit zijn trans ontsnapt en hij keek angstig om zich heen. Voor hem zaten twee reuzachtige rode wezens, met vleugels en sterke spieren, om nog maar niet eens na te denken over de scherpte die de tanden wel niet hadden. Daar naast zat een dunne blonde jongen Draco Malfidus.
''Wat moeten jullie van me?'' brulde Hektor boos.
''Zozo, onze schone slaper is wakker geworden'' zei Draco plagerig, en Klauw en Vladimir proesten het uit.
''Zeg nu wat je van me wilt'' zei Hektor fel, hij liet niet merken dat hij bang was.
Nu stond Draco op en drukte zijn toverstok tegen de keel van Hektor, ''Van jou, niets! We willen de wereld op zijn kop zetten, en de Heer van het Duister wreken''.
''Dat lukt jullie nooit! Horen jullie mij, Nooit! Jullie zijn een stelletje prutsers, en ook zonder mij zullen de schouwers jullie wel vinden! En anders doet Potter dat wel!'' blafte Hektor boos.
''Ha, dat denk jij, maar Potter is van Zweinstein af, dat betekent dat er daar heel veel kindertjes in gevaar zijn, o ja Hektor, ik vrees dat er veel bloed zal vloeien, en die ouwe Anderling houdt ons echt niet tegen!'' zei Draco, en hij lachte, net als Klauw en Vladimir.
''Draco, je bent altijd al een watje geweest, net als je vader, slijmen bij de sterkste kant, en sluwe plannetjes maken. Nooit het echte gevecht opzoeken, zoals nu, Potter heeft je verslagen bij het duelleer kampioenschap. De orde maakte jullie in, en jullie zullen opnieuw ingemaakt worden, net zolang tot elke dooddoener de wereld uit is!'' Zei Hektor boos.
Dat was de druppel die de emmer deed overlopen.
''AVADA KEDAVRA'' brulde Draco, en Hektor zakte in elkaar, zijn gezicht was uitdrukkingsloos. Geen enkel teken van leven.
Harry ging rechtop zitten naast zijn vuurtje. Ineens klonk er een *plop* en daar stonden Perkamentus en Sneep.
''Hallo Harry'' begon Albus vriendelijk.
''Hallo professor.. ehm Albus en Sneep'' zei Harry.
''Zeg maar gewoon Severus hoor, Harry'' zei Sneep, en er verscheen een glimlach op zijn gezicht, iets wat Harry nog nooit had gezien.
''Harry, ik merk dat je geen ochtendprofeet krijgt? Dan zul je ook het laatste nieuws niet weten neem ik aan?'' ging Albus verder.
''Nee.. Wat is er dan?'' vroeg Harry.
''Nou Harry, er is gisteravond weer een moord gepleegt. Hektor Kraai is vanochtend gevonden vlakbij Blackpool. Hij is ontvoerd door Tobey, en waarschijnlijk vermoord door Draco. Iedereen is ze nu aan het zoeken maar zonder geluk, het wordt steeds erger Harry, Zei Albus.
Harry kon niets zeggen, hij was boos, nee hij was razend, hij moest en zou Draco te pakken krijgen.
''Harry, het is niet veilig om alleen te zijn, als ze je vinden-'' Maar Albus kon die zin niet afmaken.
''IK HOOP DAT ZE ME VINDEN, DAN ZAL IK DRACO AFMAKEN EN TOBEY Z'N VERSTAND BIJBRENGEN!'' Brulde Harry.
''Harry, ik ken je krachten, maar 3 tegen één is niet verstandig'' zei Albus, en het was een soort wonder, want Albus veranderde bijna nooit zijn gezichtsuitdrukking.
''Albus, er komt iemand aan'' zei Sneep, die op de uitkijk stond.
''Aha, nou Harry, wees wijs, doe geen domme dingen. We zien elkaar binnenkort weer'' zei Albus en ze verdwijnselde.
Harry keek naar buiten, daar kwam een uil aan, het was Hedwig.
Hedwig werdt gevolgt, en toen ze dichterbij kwamen zag Harry het, Hedwig werdt gevolgt door Marcel Lubbermans.
''Wat doet hij nou weer hier'' zei Harry hardop.
Marcel landde, en hij hijgde hevig na.
''Ha-ha-rry..j-je..mo-et..j-je..mo-et..'' stotterde Marcel.
''Zeg het nou maar Marcel?'' zei Harry die boos begon te worden.
''DRACO HEEFT ZWEINSTEIN INGENOMEN, IEDEREEN IS GEGIJZELD IN DE GROTE ZAAL'' zei Marcel nu hard.
''WAT!?'' zei Harry, en hij stapte op zijn bezem en voor Marcel nog iets kon zeggen vloog Harry al door de lucht. Hij vloog hard, hij had og nooit zo hard gevlogen. Als het een wedstrijd was, had hij vast wel het wereldrecord verbroken. Binnen no-time was Harry bij Zweinstein, en ja hoor. Het Duistere Teken hing boven Zweinstein, net zoals in Harry zijn 6de jaar. Alleen dit teken was anders, de slang had geen normale staart, maar een staart met aan het einde een rode pijl, een soort duivel staart.
Harry landde zacht achter Hagrid's hut, en hij deed zijn onzichtbaarheidsmantel om. |
_________________ Why so serious son? Comes at me with the knife... WHY SO SERIOUS? Sticks the blade in my mouth... LETS PUT A SMILE ON THAT FACE! |
|
  |
 |
Strongest Wizard
6e jaars


Verdiend:
15 Sikkels
Woonplaats: London.
|
Geplaatst:
Ma Jan 23, 2006 18:51 |
 |
Harry liep naar Zweinstein toe, maar hij ging natuurlijk niet door de voordeur. Hij ging via een geheime gang in de muur, die kwam uit in de hal, en vanaf daar ging hij stiekem de geheime muur in die leide tot achter de tafel waar de docenten altijd zitten. Toch wel handig, zo'n plattegrond met bijna alle geheime gangen van Zweinstein, gemaakt door natuurlijk Fred en George Wemel. Hij moest bukken, want het was een nauwe doorgang, en het deurtje opende zich naast Hermelien, die zat op de grond met haar armen vastgebonden. Naast haar zaten Anderling en de overige docenten.
Lupos zat er niet bij, hij hing aan een soort paal met zware kettingen om zijn armen en om zijn nek, het was tenslotte volle maan, en Draco had waarschijnlijk het plan door en door uitgedacht.
''Zo, nu is het wachten op die Potter, Vladimir, vermaak Klauw en mij eens met wat leuks'' zei Draco.
Vladimir ging onmiddelijk te werk, en hij toverde een grote glazen kom met water, een 5de jaars Huffelpuf werdt daar met haar hoofd ingeduwd. Niemand kon wat doen, en de kom was onbreekbaar, en toen ze helemaal blauw zag haalde Vladimir de kom weg, ze was bijna gestikt.
Een 5de jaars Ravenklauw, wat schijnbaar het vriendje was van het slachtoffer, die rende van woede op Vladimir af.
''Crucio!'' brulde Vladimir, en de jongen viel voorover. Hij brulde het uit van de pijn, en toen kwam Harry tevoorschijn ''GENOEG!''.
Meteen draaide Draco zich om, net als Klauw en Vladimir, ze keken verbaasd, maar ze herstelden zich snel.
''Ahh Potter, eindelijk ben je er, het feestje is al een tijdje aan de gang zie je'' zei Draco.
''Houd je mond Draco, laat deze kinderen gaan, ze hebben er niks mee te maken!'' schreeuwde Harry.
''Haha, Potter, deze kinderen gaan nergens heen, ze zullen getuigen zijn van jou ondergang!'' lachte Draco, ''Vladimir doe je ding!''.
Meteen schoot Vladimir op Harry, Harry ontweek behendig.
''Je bent snel Potter, maar lang niet snel genoeg'' zei Vladimir.
''Crucio!'' '"Flipendo!'' De flitsen ketse af op elkaar.
Vladimir had schijnbaar genoeg van het duelleren, en hij ging over op de vuist, hij vloog op Harry af met zijn vuist naar voren, maar Harry was sneller en hij dook opzij en riep ''Glacius!''. Een blauwe straal raakte Vladimir's hand, zijn hand veranderde in ijs, en hij sloeg tegen de muur.
Zijn hand verbrijzelde en hij hield een stompje over.
Hij brulde het uit van de pijn. ''POTTER JE ZULT BOETEN, KOM HIER!''.
Hij vloog nu met zijn andere hand op Harry af en nu raakte hij, Harry vloog achterover over de tavel van Ravenklauw. Vladimir ging met 1 voet op zijn borst staan. Zijn kracht was enorm, hij verbrijzelde Harry's borstkas bijna, maar Harry pakte zijn toverstok en zei ''FLIPENDO!'' een blauwe straal knalde uit zijn toverstok, en raakte één van de kettingen bij Lupos.
De inmiddels in een weerwolf veranderde Lupos had het niet meer en trok de palen aan gort. Met zware kettingen om zijn nek stormde hij op Vladimir af. Vladimir werdt verrast door Lupos en Lupos sprong op zijn nek. Samen knalden ze door de grote deur heen, en ze gingen naar buiten. Met een zwaai van zijn toverstok sloot Draco meteen de deuren voordat er leerlingen konden ontsnapten.
Harry kwam overeind, maar hij stond nog voorovergebukt, en hij greep naar zijn borst, Vladimir had vast wel een aantal ribben gekneust of gebroken. Draco maakte hier handig gebruik van en riep ''Expelliarmus!''.
Harry werdt achterover geslagen, en zijn toverstok vloog weg.
Draco kwam op Harry afgelopen, en hij hield zijn toverstok op Harry gericht. Nee! Dit kan niet, dit kan NIET het einde zijn, dacht Harry.
Draco wilde er een eind aan maken ''AVADA KE...'' maar hij kon het niet afmaken. Sneep was bij de grote deur verschenen en riep ''EXPELLIARMUS!'' Draco werdt achterover gegooit.
Langzaam liep Sneep de zaal in, hij werdt erg aangestaard door de leerlingen, en vooral ook door Hermelien, Anderling, en de andere leraren. ''Accio toverstok'' riep Sneep, en Harry's toverstok kwam naar zijn hand gevlogen, langzaam liep hij naar Harry toe die nu inmiddels alweer op zijn benen stond. ''Ik geloof dat deze van jou is Harry?'' zei Sneep en hij gaf de toverstok. ''Bedankt'' zei Harry, die ook nog steeds verbaast was dat Sneep nu ineens aardig was.
Langzaam liep Sneep nu naar Draco.
''Kom niet dichterbij Severus of ik vermoord je, Modderbloedje!'' schreeuwde Draco.
''Nee meneer Malfidus, dat gebeurt niet'' zei een stem, en Perkamentus liep naarbinnen. Iedereen staarde hem met open mond aan, niemand kon het geloven, iedereen dacht dat Perkamentus dood was.
Klauw stond er maar bij, hij kon het ook niet volgen. Draco had inmiddels alweer zijn toverstok bemachtigd, en hij stond in de houding om zich te verzetten, maar winnen kon hij niet. Perkamentus liep naar Draco toe.
''Draco, geef jezelf over, je bent in de minderheid, heel Zweinstein tegen jou alleen, gebruik je verstand, en leg je toverstok neer'' zei Albus kalm.
''WIE DENK JE DAT JE BENT OUWE GEK, IK GEEF NOOIT OP, NOOIT!'' schreeuwde Draco.
Maar Albus verstrok geen spier, hij keek nog steeds vrolijk.
''Meneer Malfidus, ik denk dat dit gesprek over is'' zei Albus en hij pakte naar zijn toverstok.
''PARALITIS'' brulde Draco, maar Albus was razendsnel, en zei ''Protego''. De vloek ketse zonder moeite af.
''TOBEY, HELP ME!'' schreeuwde Draco.
Maar Tobey stond aan de grond genagelt, wat moest hij doen? |
_________________ Why so serious son? Comes at me with the knife... WHY SO SERIOUS? Sticks the blade in my mouth... LETS PUT A SMILE ON THAT FACE! |
|
  |
 |
Strongest Wizard
6e jaars


Verdiend:
15 Sikkels
Woonplaats: London.
|
Geplaatst:
Di Jan 24, 2006 13:02 |
 |
Hey allemaal, veel PB'tjes gehad de laatste tijd, ook een aantal mindere puntjes bij mijn poll, maar ik ga door! Stem ook nog steeds op mijn poll! ~~May The Force Be With You~~
Het bleef stil, niemand wist voor welke kant Tobey zou kiezen.
Maar gelukkig hoefde hij niet te kiezen, want op dat moment kwamen Ginny en Ron binnen. Ze trokken hun toverstokken en richtten op Draco.
Ineens grijnsde Draco en Harry kwam er al snel achter waarom.
''EXPELLIARMUS!'' schreeuwden Ginny en Ron allebei.
Sneep en Perkamentus werden ontdaan van hun toverstokken, en die werden behendigt opgevangen door Draco.
Draco lachte ''Zo Potter, vier tegen één, ik vrees dat er een einde komt aan de jongen die bleef leven!''.
Draco, Ron en Ginny gingen in de houding staan, en Harry deed hetzelfde, hij kon niet opgeven. Zelfs al moest hij zijn beste vriend Ron aanvallen, hij kon Zweinstein niet in de steek laten.
''Flipendo!'' zeiden Ginny Ron en Draco in koor, drie blauwe stralen vlogen op Harry af. ''PROTEGO!'' brulde Harry, en één voor één ketste de stralen af. Het vergte veel kracht van Harry, iets wat hij op dit moment weinig had. Harry viel op zijn knieën, en Draco kwam op hem afgelopen.
Harry wist dat hij een lichte Crucio al niet zou overleven, en de Avada Kedavra al helemaal niet. Het leek of het deze keer echt het einde was voor Harry Potter.
Draco richtte zijn toverstok op Harry's hoofd, ''Zo Potter, nog laatste woordjes voor je sterft?''.
''Zelfs al ben ik weg Draco, je kunt Zweinstein niet overnemen!''
''Haha Potter, ik neem ook niet Zweinstein over, ik neem de hele wereld!''
Harry voelde de woede in zich opkomen, razendsnel pakte hij zijn toverstok en brulde ''CRUCIO!'', Harry's laatste krachten vormden een rode straal, die Draco vol in zijn buik raakte.
Draco kletterde achterover en brulde het uit van de pijn. Ron hielp hem met opstaan, al ging dat moeilijk, want net als Harry had Draco ook geen poot meer om op te staan, dus Ron zette Draco maar in een stoel.
Toen liep Ron op Harry af, op de voeten gevolgt door Ginny.
''Je hebt m'n vrouw afgepakt, me zusje gekwetst, en je hebt ervoor gezorgt dat mijn ma je nu meer mag als mij, altijd was je beter in ALLES Harry, je kreeg altijd leukere vriendinnetjes en je was altijd het beste, nou nu dus NIET meer! Morgen zal er met grote koppen in de profeet staan: Ronald Wemel vermoord Harry Potter in Zweinstein. Ik zie het al voor me, dan ben IK is beroemt en NIET jij!''
''Ron je weet niet wat je doet, je moet de vloek verbreken, vecht ertegen, jij ook Ginny!'' zei Harry.
''ZWEIG POTTER!'' brulde Ron, het was voor het eerst dat Ron hem bij zijn achternaam noemde, en dat betekende niet veel goeds.
Hij richtte zijn toverstok op Harry, maar voor hij een vloek kon afvuren kreeg hij een beuk van de enorme hand van Tobey. Ron knalde snoeihard met zijn hoofd tegen de muur aan, en er liep nu een straaltje bloed uit, door de harde klap was hij buiten bewustzijn.
''Het spijt me pap, ik wil niet..'' ''Het is al goed, Tobey'' zei Harry, en hij kreeg een glimlach. Zijn zoon stond nu tenminste weer aan de goede kant.
Ginny stond echter nog niet aan de goede kant, ''Harry, ik wist het altijd al dat je Hermelien leuker vond, al die aandacht, je vond het prachtig. Zelfs toen ik loog dat ik zwanger was had je niet veel aandacht voor me, ik kan er niet meer tegen, het is afgelopen met jou!'' schreeuwde Ginny.
Voor Harry iets kon zeggen schreeuwde Ginny al ''CRUCIO'' en een enorme rode straal schoot richting Harry, hij sloot zijn ogen en hij dacht dat het voorbij was, hij wachte op de straal die op hem afkwam.
Maar de straal kwam niet, en met een enorme knal vloog Tobey ineens achteruit, hij had zich opgeoffert.
'"NEEEE!!'' schreeuwde Harry, en hij rende naar Tobey toe. Tobey was net als Ron hard tegen de muur aangeknald en hij was ook bwwusteloos.
Omdat hij nog steeds een Vampmoon was, zoals Vladimir het noemde, was de schade aan de muur enorm.
Harry stond op en zijn ogen werden waas, hij kon weer recht lopen, en hij trok zich niks aan van de pijn. Hij liep op Ginny af, en met al zijn woede richtte hij zijn toverstok op.
Perkamentus zag het gebeuren en zei snel ''Accio Toverstok'' en zijn toverstok vloog aan, Sneep deed hetzelfde.
''Petrificus Totalis'' ''Amnesia Completa'' zeiden Sneep en Perkamentus.
Ginny werdt verstijfd en haar geheugen werdt waas. Als een plank viel ze voorover.
Harry had nog steeds veel woede in zich, die hij moeilijk onder controle kon houden. Op dat moment vloog Vladimir binnen, hij zat onder de schrammen en onder het bloed, zijn tanden waren gebroken en zijn vleugels waren slap. Schijnbaar had hij toch van Lupos gewonnen.
Harry had iets om zijn woede op te richten, en dat deed hij dus ook.
Hij hief zijn toverstok hoog op en schreeuwde zo hard als hij kon ''AVADA KEDAVRA!'' meteen schoot er een rode straal uit zijn toverstok, en hij moest hem met twee handen vasthouden en zich schrap zetten, want bijna vloog zijn toverstok uit zijn handen, door de enorme kracht.
Elk moment kon de toverstok ontploffen, of een andere kant uit schieten, dan zou de straal vele leerlingen raken die allemaal nog steeds in de zaal stonden. Ademloos keken ze toe.
De straal raakte de verzwakte Vladimir op zijn buik, en hij vloog hard door de muur heen, hij was op slag dood, en er zat een groot gat in zijn buik waar bloed uit stroomde.
Harry, die nu echt al zijn krachten had gegeven liep naar de leraren tafel toe, richting Hermelien, maar voor hij daar aan kon komen werdt het zwart voor zijn ogen en hij viel neer.
Draco zat nog steeds in de stoel, en hij pakte snel naar zijn toverstok.
''O nee! Daar komt niet van in meneer Malfidus'' zei Perkamentus, met een boze stem.
Draco moest toegeven en hij liet zijn toverstok vallen, hij was alweer verslagen door Harry Potter, De Jongen Die Bleef Leven. |
_________________ Why so serious son? Comes at me with the knife... WHY SO SERIOUS? Sticks the blade in my mouth... LETS PUT A SMILE ON THAT FACE! |
|
  |
 |
Strongest Wizard
6e jaars


Verdiend:
15 Sikkels
Woonplaats: London.
|
Geplaatst:
Di Jan 24, 2006 22:15 |
 |
Langzaam opende Harry zijn ogen, rond zijn bed zat het vol met mensen.
Hij hield zijn ogen op kleine kiertjes en keek rustig wie er allemaal waren.
Albus, Molly, Arthur, Minerva, en Hemelien. Langzaam opende hij zijn ogen verder, en toen Hermelien dat in de gaten kreeg omhelzde ze hem meteen ''Harry!'' zei ze opgewekt. Iedereen begon tegen hem te praten, en hij wist niet zogoed wat hij moest zeggen, moeizaam bracht hij een ''Eh.. Hallo allemaal'' uit.
De stem van madame Plijster kraste erbovenuit ''Weg weg, fort fort, huphuphup allemaal naar buiten, Potter heeft rust nodig, komop maak fort!'' ze leek wel een leger officier, zoals ze iedereen stond te commanderen, Harry moest erom lachen.
Hermelien gaf hem nog gauw een kus en ze hobbelde achter de Wemels aan.
Alleen Perkamentus bleef nog zitten.
''Albus, waar is Tobey? Heeft Remus het overleefd? Waar is Draco, hij is toch niet ontsnapt?'' vroeg Harry.
''Veel vragen Harry, rustig aan'' zei Albus kalm,
''Tobey zit alweer in de grote zaal, hij mankeerde niks, alleen een aantal schrammen en blauwe plekken. Remus heeft het overleefd, hij ligt naast je, alleen de gordijnen zijn nog om zijn bed, omdat hij nog moet rusten, hij heeft een middelmatige hersenschudding. Verder niets ernstigs.
Malfidus is overgeplaatst naar Azkaban, waar hij extra wordt bewaakt. Iedereen is in orde Harry''.
''Alleen..'' begon Perkamentus ''Ron en Ginny zijn nog in het St. Holisto, ze hebben ernstige schade opgelopen aan hun hersenen, ze zullen een aantal jaren in een soort waas zijn, en ze zijn vergeten wie ze zijn. Langzaam komt dat geheugen terug, maar dat kan wel vijf jaar duren.
Ze worden op dezelfde afdeling behandelt als de ouders van meneer Lubbermans''.
''Dat is niet erg, dan kunnen ze nog nadenken over wat ze gedaan hebben, maar professor? Ehm.. Albus, wordt je nu weer hoofd van Zweinstein?'' vroeg Harry.
''Ik denk van niet Harry, Minerva doet het prima, en ik zou graag terug willen, maar ik wordt ook ouder. Het ministerie heeft mij een baan aangeboden als Hoofd van de Schouwer-Comissie, nu Hektor Kraai er niet meer is, hebben ze een sterk iemand nodig voor de baan.'' zei Albus en hij zag dat Harry een beetje sip keek en zei ''Maar ik kom nog vaak genoeg op bezoek hoor Harry, maar nu ga ik maar weer, er mag maar één persoon tegelijk bij je op bezoek zijn, en volgens mij heeft juffrouw Griffel je heel wat te vertellen Harry'' zei Albus, en hij kipoogde.
Hij liep weg, en nog geen vijf seconden erna vloog de deur alweer open, Hermelien stormde naar binnen en ze omhelzde Harry hevig.
''Hemelien, ik stik'' zei Harry, die zich nog niet zo goed kon bewegen.
Hermelien liet hem snel weer los, ze keek hem aan en lachte even nerveus. Harry proestten het ook uit, omdat Hermelien een raar gezicht trok. Meteen trok ze Harry weer naar zich toe en zoende hem vol overgafe, Harry was even verrast, maar hij zoende uiteraard vol overgafe terug. |
_________________ Why so serious son? Comes at me with the knife... WHY SO SERIOUS? Sticks the blade in my mouth... LETS PUT A SMILE ON THAT FACE! |
|
  |
 |
Strongest Wizard
6e jaars


Verdiend:
15 Sikkels
Woonplaats: London.
|
Geplaatst:
Wo Jan 25, 2006 12:20 |
 |
Na een paar dagen mochten Lupos en Harry weer van de ziekenzaal af.
Lupos kon alleen nog geen les geven, dus Harry nam zijn lessen over.
Perkamentus was vertrokken naar het ministerie, en Sneep gaf weer gewoon toverdranken. Sneep begon echt aardig te worden, dacht Harry.
In de lessen was hij zelfs vrolijk, het was een heel andere Sneep, als toen Harry op school zat.
Harry stapte het lokaal Verweer tegen de Zwarte Kunsten binnen, en daar wachtte een groep 2e jaars op hem.
''Nee nee, laat jullie boeken maar in de tassen, vandaag hebben we een soort van practicum. Vandaag ga ik jullie de spreuk Expelliarmus leren. Velen van jullie zullen deze spreuk al kennen, vanwege de duelleer lessen, maar dat is alleen maar handig. Als je goed weet hoe het te gebruiken, dan is het een erg machtige spreuk, die ervoor zorgt dat je de grip van je toverstok verliest, en als hij juist uitgevoerd word, zal je tegenstander door de lucht vliegen'' zei Harry.
Iedereen bleef stil, en toen stak een kleine jongen zenuwachtig zijn hand omhoog.
''Ja, meneer Friedel?'' zei Harry.
''Nou professor, uhm.. denkt U ehm.. denkt u dat er nog dooddoeners zijn?'' zei Ferdi Friedel.
''Een intressante vraag Ferdi. Ik denk dat er altijd nog wel kwade tovenaars zullen blijven. Zoals jullie vast wel weten, kom ik uit de dreuzel wereld, daar gebruiken ze geen magie, of toverkrachten, maar daar gebruiken ze geweren, en raketten. Er is daar altijd wel oorlog, en zo zal dat hier ook blijven. Er blijven altijd wel mensen achter die de dromen van Voldemort werkelijkheid willen maken, daarom moeten jullie altijd op jullie hoede zijn'' zei Harry, en hij vond zichzelf als een echte leraar klinken.
''Professor, wat zijn geweren, en raketten?'' vroeg een mollig jongetje.
''Geweren en raketten zijn dreuzelwapens, ze zijn extreem gevaarlijk. Dreuzels onder elkaar vermoorden elkaar vaak met zulk soort wapens. Maar je hoeft niet bang te zijn dat ze ons daarmee zullen vermoorden hoor, de ontdekken de toverwereld niet, en als ze dat zouden doen, dan zijn wij veel machtiger. Het miniterie wist hun geheugen, en dan is het over'' zei Harry hij had veel te lang gekletst, en het was alweer tijd.
''Nou klas, we gaan de volgende keer wel verder met de ontwapen spreuk, prettige middag allemaal'' zei Harry.
Tobey stapte de leerlingen kamer van Griffoendor binnen. Iedereen begon te juichen en om hem heen te dansen.
''Wat is dit nou Joost?'' vroeg Tobey.
''Neefje, dit is nou een feest, speciaal voor jou'' zei Joost en hij lachte.
Tobey kreeg ook een grijns op zijn gezicht. De huiselfen hadden veel lekkers gemaakt, en het eten viel dan ook zeer in de smaak bij iedereen.
Tobey zocht met zijn ogen de kamer af, maar hij zag Annemiek niet.
Uiteindelijk zag hij haar, ze zat bovenaan de trap van de slaapzalen.
Tobey liep op haar af en ging naast haar zitten, ze snikte zacht.
''Tobey.. i-kk.. het is niet wat-'' hakkelde ze, maar ze kon haar zin niet afmaken.
Tobey zoende haar, en deze zoen was anders, het was een echte bevestiging van hun liefde. Iedereen liep naar hun toe en ze floten en joelden. Met zijn hand veegde Tobey te tranen van Annemiek's gezicht.
Hij sloeg een arm om haar heen, en ze liepen de leerlingenkamer weer in.
Mensen helaas, aan elk verhaal komt een einde, zo ook aan de mijne. Maar wees gerust, er zal een vervolg op komen, ik hoop deze vandaag te kunnen plaatsen, maar dan moet er eerst een slotje komen op dit topic. Ik hoop dat julie dit verhaal erg leuk vinden/vonden, en daarom schrijf ik ook graag voor jullie een tweede deel.
Het 2de deel gaat weer over Tobey, en vooral ook over Harry. Veel tovenarij, maar tevens zullen ook een aantal characters uit de Final Fantasy reeks een rol gaan spelen. Een soort Harry Potter/Final Fantasy Crossover. Met inderdaad, veel tovenarij en veel Fantasy
~~Never Forget,
May The Force Be With you All~~ |
_________________ Why so serious son? Comes at me with the knife... WHY SO SERIOUS? Sticks the blade in my mouth... LETS PUT A SMILE ON THAT FACE! |
|
  |
 |
|
|