[AF] Torn Between Two Lovers

Mrs Charlie Weasley

Hoi,

Dit word mijn tweede verhaal en het word een kort verhaal. Veel leesplezier!!.

Hoofdstuk 1

Ze zat in een stoel lekker onderuit gezakt en rekte zich uit. Hij keek naar haar en glimlachte. "Ze was zo mooi en alles was sierlijk aan haar."
Hij had zichzelf betrapt dat hij steeds vaker naar haar keek totdat hij toe moest geven dat hij verliefd was.
Nee, hij had het tegen niemand vertelt, daar schaamde hij zichzelf teveel voor en het zou onnodige spanningen meebrengen.

Ze bewoog en even lachte ze. Een steek trok door zijn hart en hij kreeg een hol gevoel van binnen.
Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan want een aantal jaar geleden, toen ze nog op Hogwarts zaten, had ze hem bekend dat ze verliefd op hem was.
Het had haar veel moeite gekost om hem onder ogen te komen en toen ze het eindelijk, met veel horden en stoten, had vertelt was hij verbaasd geweest maar ook wel gevleid.
De liefde was niet wederzijds geweest en hij had het haar moeten vertellen. Ze liet het niet merken maar het brak haar hart.
Na een tijdje vond ze een ander, werd ze verliefd en vergat hem.

Ze stond op, rekte zich nog een keer uit en gaf haar vriend een kus.
Er ging een steek van jaloezie door hem heen. Langzaam liep ze richting het aanrecht: "Iemand thee?" vroeg ze vrolijk.
"Nee, dank je," antwoordde haar vriend en draaide zich in de richting van hem.
"Charlie, wilde jij thee?"
"Jah, lekker. Dank je, Tonks."

Nee, het laatste wat Charlie wilde was tussen Remus en Tonks komen maar hij zou het niet erg vinden als het uitging. Dan zou hij misschien een kansje hebben.
Hoe je het ook draaide of keerde, hij had zijn kans gehad en had er toen niets meegedaan. Nu was het gewoon simpelweg te laat.
Bijna gooide ze de citroenthee over hem heen maar dat gaf helemaal niets. Alles mocht ze fout doen, hij zou haar alles vergeven zolang ze hem maar tijd en aandacht gaf.

Er komt nog meer dus wees niet ongerust.
Heb je een leuk idee voor het verdere verloop van dit verhaal, laat het even weten en ik verwerk het in het verhaal.

Liefs Wilma

Mrs Charlie Weasley

Hoofdstuk 2

Soms droomde hij over hoe het zou zijn maar altijd was de realiteit genadeloos en drukte hem met zijn neus op de feiten.

Een week geleden was er een vergadering geweest van de Orde en daarin werd de stand van zaken besproken. Het was geen vrolijk nieuws want er waren te weinig leden en de volgelingen van de Heer der Duister groeide met de dag.
Moody had een plan bedacht om nieuwe leden te werven. Hij had een dreuzelkaart gepakt en op die kaart stonden alle landen van de wereld, in verschillende kleuren, afgebeeld. Deze kaart werd opgehangen tegen een muur in de keuken van het hoofdkwartier.
"Luister," blafte Moody,"Deze kaart geeft alle landen weer en mijn plan is om strategische plekken in te nemen en van daar uit leden te gaan werven. We zullen bijhouden wie waar zit en diegene moet regelmatig verslag uitbrengen."
Moody keek even rond en Bill stak zijn hand op.
"Wie gaat waar naar toe?" vroeg Bill wat gespannen.
Moody keek hem aan en Bill deinsde even terug.
"Het beste zou zijn, als iemand naar een land zou gaan wat hij of zij kent maar we laten de keuze bij de persoon zelf," vertelde Remus.
Charlie kuchte en zei: "Ik ga wel naar Roemenie, ik ken het land en de taal dus lijkt me dat een goede optie."
Moody knikte en gromde: "Perfect, alleen vind ik, dat je niet alleen moet gaan. Roemenie is een land waar overal gevaar loert en als je word aangevallen kan het dagen duren eer je gevonden word en daarbij, Roemenie is het land van de weerwolven. Zijn er vrijwilligers, die met Charlie mee willen gaan of moeten we iemand aanwijzen?" zei hij dreigend.
Niemand zei iets en Moody keek Charlie aan.
"Heb je een voorkeur voor iemand, jongen?" blafte hij.

Ik wilde iedereen bedanken die mij een pbtje heeft gestuurd. Ik stel jullie reacties heel erg op prijs.

Liefs Wilma

Mrs Charlie Weasley

Hoofdstuk 3

Een beetje aarzelend, zei Charlie:" Als ik mag kiezen, doe Remus en Tonks maar."
"Uitstekende keuze," gromde Moody.

En zo kwam het, dat ze nu met zijn drieen in Charlie's kleine huisje zaten.
Het was niet zijn bedoeling geweest maar hij was verliefd geworden en bracht daarmee de missie behoorlijk in gevaar.
Tijdens hun verblijf deed er zich een ander probleem voor: Remus was een weerwolf en het zou niet lang meer duren voor het volle maan zou zijn en hij zou gaan veranderen.
Hij had dit probleem met Charlie en Tonks besproken en ze hadden een ijzeren kooi gebouwd, die sterk genoeg was om 5 weerwolven tegen te houden.
Zodra Remus iets zou voelen, zouden Charlie en Tonks hem verlammen en in de kooi leggen, zodat hij geen gevaar meer was.

Tonks voelde dat er iets veranderd was aan Charlie, hij leek soms zo afwezig en keek regelmatig haar kant op, vaak werd hij rood terwijl dat niets voor hem was, hij was altijd zo zelfverzekerd geweest.
Tegen haar was hij heel vriendelijk, aardig en lief terwijl Remus regelmatig klaagde over haar onhandigheid en dat vond ze verschrikkelijk, alsof ze het altijd express deed!
Ze vond Charlie lief want toen ze hem ooit vertelt had dat ze verliefd op hem was, had hij haar niet uitgelachen en dat was een hele opluchting geweest.
Uiteindelijk had hij haar vertelt dat het niet wederzijds was maar was daarin absoluut niet bot of gemeen geweest. Het was niet leuk geweest om te horen maar hij was eerlijk en had haar niet voor de gek gehouden.
Ze had haar twijfels over haar relatie met Remus. Er was vaak irritatie bij beide en ze hadden ruzie over de stomste dingen.
Er moest een beslissing genomen worden want zo kon het niet langer doorgaan.
Ze zuchtte.

Opeens zei Remus:"Charlie, wij gaan slapen, jij hebt wacht vannacht. Gaat dat lukken?"
Remus zijn stem was vriendelijk en zacht, net als Remus zelf maar Tonks kon met haar onhandigheid het bloed onder zijn nagels vandaan halen.
Hij kon het slecht verdragen en dan viel hij uit tegen haar. Later had hij spijt en maakte het weer wel goed met haar maar het deed haar veel verdriet, dat wist hij donders goed.

Charlie knikte.
"Ga maar lekker slapen."
Tuurlijk had Charlie gemerkt dat er problemen tussen Remus en tonks waren en dat Tonks, regelmatig, lag te snikken nadat ze weereens ruzie hadden gehad maar Charlie kon en mocht zich niet met hun relatie bemoeien, hoe graag hij het ook wilde, dit was iets wat ze zelf moesten doen.
Hij pakte een boek, over draken uiteraard, en ging zitten lezen.
"Charlie, ik wil even met je praten."
Hij keek op en zag Tonks staan. Hij legde zijn boek weg en keek haar aan.
"Zeg het eens," zei hij vriendelijk.
Ze slikte even, ging zitten en zei, heel zacht:"Zoals jij ongetwijfelt gemerkt hebt, hebben Remus en ik problemen."
Charlie knikte maar zei verder niets.
Tonks vervolgde:" Onze relatie loopt niet lekker meer en we maken meer ruzie dan wat anders. Ik hou van hem maar het lijkt wel of we niets meer van elkaar kunnen hebben. Als ik heel eerlijk ben, dan twijfel ik of ik wel met Remus oud wil worden. Elke dag ruzie en strijd is niet het beeld wat ik van de toekomst heb."
Ze keek Charlie aan en hoopte op een reactie.
Charlie dacht na en zei:" Het enige, wat ik je kan zeggen is, luister naar je hart en wees eerlijk tegen jezelf want jij moet ermee leven."
"Je hebt gelijk, dank je, Charlie," zei ze opgelucht.
Ze stond op en gaf hem een vriendschappelijke knuffel, toen draaide ze zich om en liep terug naar de slaapkamer.

Iedereen die gereageerd heeft: BEDANKT.
Natuurlijk zijn jullie reacties nu ook weer van harte welkom!!!

Liefs Wilma

Mrs Charlie Weasley

Hoofdstuk 4

Zijn hoofd tintelde na die knuffel. Hij hoopte dat ze eruit zou komen want hij vond het verschrikkelijk als ze verdrietig was.
Nee, ze moest lachen en vrolijk zijn. Dat was de Tonks die hij kende, compleet met kauwgomballenhaar.

Remus had alles gehoord, gezien en slikte.
"Ze had gelijk gehad en hun relatie liep niet zoals het hoorde. De liefde was aardig bekoeld inmiddels," dacht hij.
Plots zag hij hoe ze terug gelopen kwam en ging in bed liggen, zodat ze niets zou merken.
Tonks had een beslissing genomen en trok Remus aan zijn arm om hem wakker te maken. Hij opende zijn ogen en keek haar aan.
"Remus, ik denk dat wij over onze relatie moeten-"
"Aaaarrgh."
Remus begon te zweten en voelde zich veranderen, het was begonnen.
"Charlie, Charlie!!! Kom vlug! Remus is-," riep Tonks in paniek.

Charlie hoorde Tonks roepen en rende hun slaapkamer in. Hij zag gelijk wat er aan de hand was en riep:"Tonks, ik tel tot 3 en bij de 3de tel!
Lamstralen! 1, 2, 3.!!"
Samen riepen ze:"Paralitus."
Het werkte. Remus wankelde en viel verlamd terug op bed. Snel tilde Charlie hem op en legde hem in de kooi, die in de kamer stond.
Gauw deed Tonks de deur op slot met een Colloportusspreuk, nadat Charlie er uit was, en ging op een stoel zitten wachten tot de verlammingsspreuk was uitgewerkt.

Na ongeveer een half uur, begon Remus te bewegen en de verandering naar weerwolf zette door.
Remus werd steeds agressiever. Hij gromde en beukte tegen de tralies terwijl het kwijl uit zijn bek liep.
"Weet je zeker dat je blijft zitten en dit wilt zien?" vroeg Charlie aan haar.
Ze knikte en Charlie zei:"Oke maar het zal geen prettig zicht zijn."

Remus was volledig veranderd en liep te grommen, te kwijlen en lelijk te doen.
Met tijden ging hij in een hoek staan om vervolgens weer op de tralies af te springen met veel gegrom en gehuil. Elke keer schrok Tonks weer.
Charlie was terug gaan zitten en was weer gaan lezen, bij elke aanval keek hij op of de kooi het hield maar deze was stevig genoeg, gelukkig wel.
Remus was, als weerwolf, veel te sterk voor hun om hem tegen te kunnen houden. Bovendien zouden ze gelijk in stukken gescheurd worden. Ze hadden geen schijn van kans, als hij losbrak.
Eindelijk was hij uitgeput en ging in een hoek van de kooi liggen.
Tonks keek naar hem en zuchtte. Het was akelig om hem zo te zien en des ondanks, Charlie haar had gewaarschuwd, viel het haar tegen.

Weer ontzettend bedankt voor al jullie reacties.
Na dit stukje komt er nog 1 hoofdstuk waarin Tonks kiest.

Liefs Wilma

Mrs Charlie Weasley

Hoofdstuk 5

Ze schrok op, uit haar gedachten, toen ze Charlie hoorde vragen: "Gaat het een beetje?" Zijn stem klonk vriendelijk en ze keek hem aan.
"Nee, het gaat niet." Het werd haar allemaal te veel, haar lip begon te trillen en ze begon te snikken.
Charlie sloeg zijn arm om haar heen en wiegde haar langzaam heen en weer.
Ze voelde zich veilig, vertrouwd en geborgen. Al heel snel kwam de moeheid en haar ogen viel dicht.
Voorzichtig legde hij haar op de bank en gaf haar een kus op haar voorhoofd.
Hij pakte een lekkere, warme deken en legde die over haar heen, zodat ze geen kou kon krijgen.
Charlie keek op de klok en zag dat het half 5 was. Voordat hij, terug, in zijn schommelstoel ging zitten, stookte hij het vuur in de open haard nog een keer goed op, zodat het warm en behagelijk bleef. Weer pakte hij zijn boek en begon te lezen.

Na een uurtje of 2 werd Remus wakker, hij was inmiddels weer 'menselijk' en had het koud.
"Charlie, heb je voor mij wat kleren? Ik heb het zo koud," zei hij terwijl hij klappertandde.
Charlie keek op.
"Tuurlijk, Remus."
Hij stond op en kwam terug met een stel warme kleren. Hij maakte de kooi open en Remus stapte eruit en kleedde zich aan.
Inmiddels was Charlie naar de keuken gelopen en kwam terug met een beker hete thee.
Deze gaf hij aan Remus, die hem dankbaar aanpakte.
"Ik wilde je nog bedanken," zei remus zacht, "Omdat je Tonks gisterenavond en vannacht hebt opgevangen. Ik heb het gezien en gehoord. Ze heeft gelijk."
"Geen dank maar in plaats van het tegen mij te vertellen, kunnen jullie beter met elkaar praten, lijkt mij," zei Charlie serieus.
"Ja, daarin moet ik je gelijk geven," antwoordde Remus mat.

Tonks bewoog even en deed haar ogen open. Ze lachte en Charlie gaapte.
"Ik ga slapen, dan kunnen jullie praten want dat lijkt me wel nodig. Weltruste," zei Charlie terwijl hij naar zijn slaapkamer liep.
"Weltruste, Charlie," klonk het in koor.
Charlie kleedde zich om en stapte in bed. Het was een zware nacht geweest en binnen 5 minuten was hij vertrokken.

Remus en Tonks keken elkaar wat ongemakkelijk aan, totdat Remus het woord nam en begon te praten.
"Ik heb het gesprekje tussen Charlie en jou gehoord en jij hebt gelijk, het loopt niet lekker meer." Zijn stem klonk onvast.
Tonks keek naar hem en zei:"Ik wil je niet kwijt maar dit wil ik ook niet. Ik ben zo als ik ben en dat is onhandig, dat doe ik niet express. Alstjeblieft, geloof me."
"Ik geloof je."
Remus wist niet goed meer wat hij moest zeggen. Hij had het gevoel dat deze liefde, net als zand, tussen zijn vingers doorglipte en hij kon het niet tegenhouden. Hij zuchtte.
Opeens sloeg Tonks haar armen om hem heen en zei:"We komen er wel uit, samen."

Het was jammer voor Charlie maar hij had zijn kans gehad.

Zoals ik al eerder aangaf, dit zou een kort verhaal worden en dat is het ook. Bedankt iedereen, die gestemd heeft en mij een reactie gestuurd heeft.
Ik vond het heel fijn.

Liefs Wilma