Auteur |
Bericht |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Ma Jul 12, 2004 16:02 |
 |
Anne stond vroeg op vandaag. Dit zou haar grote dag worden. Vandaag zou ze voor het eerst naar Zweinstein gaan. Hoewel ze al zestien was, zou dit toch pas haar eerste keer worden. Ze kreeg vorige week van haar moeder te horen dat ze een tovenaar was. Haar moeder was een tovenaar maar haar vader was een dreuzel. Haar vader had haar moeder heel lang tegen gehouden het tegen Anne te zeggen en zorgde ervoor dat Anne een zo normaal mogelijk leven had. Maar toen haar vader vorig jaar na een tragisch auto ongeluk om het leven kwam vond haar moeder het toch tijd om het haar te vertellen. Ze weet nog wat voor een schok het voor haar was toen ze het hoorde. Ze dacht eerst dat haar moeder haar voor de gek hield en dat ze ieder moment zou zeggen: Grapje!. Maar dat gebeurde niet. Haar moeder vertelde haar ook over Zweinstein en over hoe zijzelf daar op school gezeten had. Toen kwam de grote vraag. Of Anne misschien ook naar Zweinstein wilde. Ze kon het niet geloven. Maar zei toch ja. En nu is het dan zover. Ze was al met haar moeder de boeken wezen kopen en een toverstok. Dat was voor haar al een hele belevenis en nu zou ze dus echt naar haar nieuwe school gaan. Ze kleedde zich snel aan en ging naar beneden. Haar moeder moest vandaag werken en daarom zou ze zelf naar het station moeten. Ze at snel wat en ging toen snel haar spullen pakken. Het was een zware koffer. Ze was blij dat ze vlak bij een bushalte woonde want anders had ze echt niet geweten hoe ze die koffer ooit mee had moeten nemen.
Snel liep ze naar het bushokje met haar koffer achter haar aan. De bus kwam er al snel aan en ze ging naar het station. In de bus bekeek ze de brief nog maar eens die ze had ontvangen. De trein naar Zweinstein vertrok om twaalf uur vanaf perron negendriekwart. Dat stond althans in de brief. Ze had nog geen idee hoe ze ooit op perron negendriekwart moest komen en besloot om zodra ze aankwam op het station het aan een conducteur te vragen. Ze wist dat het wel stom zou klinken maar ze had geen idee hoe ze er anders moest komen.
De bus stopte en Anne stapte uit met haar zware koffer achter haar aan. Ze besloot om eerst maar eens richting perron negen te lopen en het daar dan maar aan een conducteur te vragen. Ze zag al snel een conducteur staan en liep op hem af. “Sorry, meneer kunt u me misschien vertellen waar ik perron negendriekwart kan vinden?” De man keek haar vreemd aan. Hij dacht dat hij het verkeerd verstaan had en vroeg haar daarom de vraag te herhalen. Weer vroeg Anne of de man misschien wist waar perron negendriekwart was. Nu vond hij het welletjes. Probeerde ze hem soms in de maling te nemen? Hij vroeg of ze zich wel goed voelde en liep snel een andere kant op.
Nu stond Anne daar alleen. Wat moest ze nu doen. De trein naar Zweinstein zou al over tien minuten vertrekken en ze had nog geen idee hoe ze op perron negendriekwart moest komen. Ze pakte haar brief er nog maar eens bij. Ja, het stond er toch duidelijk perron negendriekwart. Opeens voelde ze dat iemand haar aantikte op haar schouder. Ze draaide zich snel om en achter haar zag ze haar moeder staan. “Mam, wat doe jij hier nou. Ik dacht dat je moest werken?” vroeg Anne verbaasd.
“Ja, dat moet ik ook maar ik was je nog iets vergeten te vertellen.”
“Wat dan?” vroeg Anne zich af.
“Nou, zoals je wellicht al in de brief gelezen hebt moet je naar perron negendriekwart. Ik geloof niet dat ik je al verteld had hoe je daar moest komen.”
“Nee dat klopt. Ik vroeg het net ook al een een conducteur maar die kon het me ook al niet vertellen.”
Haar moeder begon te lachen. “Je hebt het aan een conducteur gevraagd. Goh, ik had zijn gezicht dan wel eens willen zien toen je hem dat vroeg. Maar goed je hebt niet zoveel tijd meer dus laten we maar opschieten. Om op perron negendriekwart te komen moet je door die pilaar heen lopen. Probeer als je dat doet niet teveel aandacht te trekken. Ik kom gelijk achter je aan om je nog even uit te zwaaien.”
Anne liep naar de pilaar en liet zich er voorzichtig doorheen vallen. Toen ze weer opkeek zag ze dat ze op perron negendriekwart stond en dat een grote zwarte stoomtrein klaar stond voor vertrek. Snel zegde ze haar moeder gedag en ging de trein naar binnen. Ze vond achter in de trein een lege coupe en besloot om daar te gaan zitten. Ze legde haar koffer aan de kant en keek door het raampje naar buiten. Buiten zag ze allemaal ouders naar mensen in de trein zwaaien en langzaam begon de trein te rijden.
Op een gegeven moment werd er op haar coupedeur geklopt en werd de deur opengeschoven. In de deuropening stonden twee jongens en een meisje van ongeveer haar leeftijd. “Mogen we hier misschien bij komen zitten want er is verder nergens plaats meer,” vroeg de jongen met zwart haar en een bril die in het midden stond. “Natuurlijk,” zei Anne snel, “kom binnen.” |
Laatst aangepast door dracogirly op Di Okt 12, 2004 17:30; in totaal 4 keer bewerkt |
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Ma Jul 12, 2004 17:35 |
 |
Ik hoop dat jullie het een beetje leuk verhaal vinden. Sorry voor de schrijffouten, ik zal er in het vervolg beter op letten.
“Ik geloof niet dat ik jou hier eerder gezien hebt”, zei de jongen.
“Nee, dat kan kloppen, ik ben nieuw hier.”
“Ik ben Harry, en dit hier zijn Ron en Hermelien.”
Anne gaf ze alle drie een hand en stelde ook zichzelf voor.
“Hoe komt het dat je dit jaar voor het eerst naar Zweinstein gaat?” vroeg het meisje met lang bruin krullend haar dat zich net als Hermelien had voorgesteld.
“Wel tot voor kort wist ik nog niet eens dat ik een tovenaar was. Mijn vader was een dreuzel en mijn moeder was een tovenaar. Maar mijn vader wilde het geheim houden voor mij en stuurde mij dus naar een dreuzelschool.” zei Anne.
“Weet je al in welke afdeling je terecht komt?”vroeg Ron.
“Nee, natuurlijk weet ze dat nog niet Ron.” zei Hermelien.
“Nee, dat weet ik inderdaad nog niet. Zodra we op Zweinstein zijn zal ik worden gesorteerd in een van de afdelingen.” zei Anne. “In welke afdeling zitten jullie eigenlijk?”
“Wij zitten in Griffoendor” zei Harry.
Op dat moment werd de wagondeur opnieuw opengeschoven. Nu stond er drie jongens. Eentje had mooi glanzend blond haar en naast hem stonden twee wat dikkere jongens die eruit zagen als zijn lijfwachten. “Wel, wel wat hebben we hier Potter, Wemel en Modderbloedje zitten hier gezellig samen met…” de blonde jongen keek Anne eens goed aan. “Ik geloof nog niet dat wij elkaar al ontmoet hadden. Ik ben Draco, en jij bent..?”
“Anne,” zei Anne terwijl ze Draco bleef aankijken.
“Wel Anne, als ik jou was zou ik niet met deze mensen omgaan.” zei Draco.
“Ach, rot toch op Malfidus,”zei Harry.
“Ik zou maar een beetje rustig aan doen Potter. We willen toch niet dat jou en je leuke vriendjes iets overkomen.”
En met nog een laatste blik op Anne draaide Draco en zijn lijfwachten zich om en liepen verder.
“Let maar niet op hem Anne,”zei Ron. “Hij zit nou in Zwadderich. Dat is een afdeling waar je nou maar beter niet in terecht kunt komen.” zei Ron met een afkeurende blik.
“Waarom niet?” vroeg ik, aangezien mijn moeder mij niet echt veel over de verschillende afdelingen in de school had verteld.
“Wel Zwadderich staat bekend om zijn zwarte kunst. Veel van de mensen die in Zwadderich zitten zijn ook dooddoeners.” zei Harry.
Opeens herinnerde ze zich weer wat haar moeder haar verteld had. Over Voldemort die vroeger geprobeerd had om Harry Potter te vermoorden en toen dat niet lukt al zijn krachten was kwijtgeraakt. Nu was Voldemort weer krachten aan het herwinnen en probeerde hij een leger om zich heen te verzamelen. De volgers van Voldemort werden dooddoeners genoemd.
Ze keek naar het voorhoofd van Harry en sloeg toen een hand voor haar mond. Daar zag ze het litteken in de vorm van een bliksemschicht. Dat ze dat niet eerder had gezien.
“Wat is er?” vroeg Harry toen hij Anne zo geschrokken zag kijken.
“ Ik zit hier gewoon al die tijd en heb helemaal niet in de gaten dat jij de beroemde Harry Potter bent.”
“Oh, is dat alles,” Harry, Ron en Hermelien begonnen te lachen. “Wij dachten dat er iets ergs aan de hand was, je keek ineens zo ernstig.”
“Ik denk dat het tijd wordt dat we onze Zweinstein kostuums aan gaan doen want we zijn er al bijna,” zei Hermelien. Snel kleedde ze zich om en inderdaad stopte de trein snel daarna. Samen stapte ze uit en Anne keek eens om haar heen. Waar zou ze nu heen moeten. “Harry weet jij misschien waar ik nu heen moet?” vroeg ze.
“Ik heb eigenlijk geen idee, meestal komen er alleen eerstejaars nieuw hier op school.” zei Harry.
“Ahg, jullie weten ook niets. Hebben jullie dan niet het boek gelezen ‘Zweinstein door de eeuwen heen’. Daar stond ook een verhaal in over iemand die nieuw op Zweinstein kwam en die werd samen met de eerstejaars naar Zweinstein gebracht. Dus ik denk dat je ook met Hagrid mee moet.” zei Hermelien.
De drie vrienden gingen samen met Anne op zoek naar Hagrid wat niet erg moeilijk was aangezien Hagrid een halfreus was en hierdoor boven iedereen uitstak.
“Hoi Harry, Ron en Hermelien. Lang niet gezien. Hoe gaat het met jullie?” zei Hagrid vrolijk zwaaiend.
“Hoi Hagrid,” zei Harry, “met ons gaat alles goed. En met jou?”
“Prima, Harry, Prima. Ik heb toch zo een leuk beessie dat zou je echt eens motte zien. Het is een Hippocampus. Het heeft de voorkant van een paard en de achterkant van een vis.”
“Ehm Hagrid.”
“Ja Hermelien.”
“Anne, hier is nieuw en nu vroeg ik me af..”
“Ah Anne, al veel over je gehoord kom maar met mij mee dan breng ik je samen met de eerstejaars naar Zweinstein. Harry, Ron en Hermelien, ik had graag nog even met jullie doorgepraat maar ik mot nou echt verder want anders zijn de eerstejaars er over twee uur nog niet. Ik zie jullie zo wel weer in de grote Hal.”
“Dag Hagrid, en we zien je zo nog wel Anne.” en daarmee liepen Ron, Harry en Hermelien naar de koetsen die ze naar Zweinstein zouden brengen. |
Laatst aangepast door dracogirly op Di Jul 13, 2004 12:33; in totaal 1 keer bewerkt |
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Ma Jul 12, 2004 20:09 |
 |
Anne ging samen met sommige eerstejaars in een bootje zitten en op Hagrids teken roeiden ze allemaal naar Zweinstein. Anne dacht nog een na over wat er net allemaal gebeurd was. Ze had de echte Harry Potter ontmoet, maar dat was niet het enige waar ze aan dacht. Op de een of andere manier kon ze Draco maar niet uit haar hoofd krijgen.
“We zijn er,” doorbrak Hagrid met zijn stem haar gedachten. “Volgen jullie mij maar allemaal naar de grote hal.”
De hele groep ging uit de bootjes en volgden Hagrid het grote gebouw in. Hij deed de deur van de grote zaal open en alle eerstejaars samen met Anne liepen langs de vier afdelingstafels naar voren. Terwijl Anne om zich heen keek zag ze dat de mensen naar haar aan het wijzen waren en over haar aan het praten waren. Ook zag ze Harry, Ron en Hermelien die naar haar aan het zwaaien waren. Zij glimlachte terug.
“Uhm, uhm,”een wat oudere man met een baard die in het midden van de grote tafel voor hen zat schraapte zijn keel en de hele zaal werd stil. “Ik wilde iedereen dit nieuwe schooljaar welkom heten. We zullen net als ieder jaar nu eerst beginnen met de sorteerceremonie.”
Een wat streng uit ziende vrouw met een klein brilletje zette een stoel neer en pakt een oude hoed. Ze begon met het opnoemen van namen. “Marjan Aal”. Een klein meisje met vlechten liep naar voren en ging op de stoel zitten. De hoed werd op haar hoofd gezet. “Uhm, juist ja. Ravenklauw!” zei de hoed. De tafel van Ravenklauw begon te klappen en juichen en het meisje liep naar de tafel en ging zitten. Zo ging het verder totdat alle eerstejaars gesorteerd waren. Toen ging de man in het midden van de tafel weer wat zeggen: “Zoals jullie wellicht al gezien hebben, hebben we ook een wat oudere nieuwe leerlinge. Haar naam is Anne Mus en ze zal in het zesde leerjaar terecht komen. Aangezien ze hier ook nieuw is verwacht ik dat jullie haar ook goed zullen helpen. Anne, als je nu naar voren wilt komen.”
Anne liep naar voren en ging op de stoel zitten en kreeg de sorteerhoed op haar hoofd. “Uhm, ja moeilijk geval….. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Di Jul 13, 2004 9:32 |
 |
Eens zien je hebt de slimheid van iemand van Ravenklauw maar zou het ook goed bij Griffoendor doen. En het wordt….Griffoendor!”
Anne liep naar de juichende rood gouden tafel. Ze liep snel naar Harry, Ron en Hermelien die een plekje voor haar hadden vrijgehouden. Ik ging zitten en wilde wat gaan zeggen toen “ssst, Perkamentus wil wat gaan zeggen,” fluisterde Hermelien . Ik hield mijn mond en keek naar de grote tafel waar de oude man in het midden opstond om nog wat te zeggen. “Ik kan nu een lang verhaal gaan houden over de examens die de hoogste klassen zullen krijgen en over het oktoberfeest dat zal gaan komen. Maar nu ik jullie hongerige blikken zo zie zal ik dat maar niet doen en zeg ik slechts: ‘eet smakelijk’!”
En met die woorden verschenen er de heerlijkste gerechten op de tafels. Anne keek haar ogen uit. Zoiets had ze nog nooit meegemaakt. Iedereen aan alle tafels begonnen te eten en ook Anne schepte haar bord vol. Verschillende mensen van Griffoendor kwamen zich voorstellen en Anne voelde zich blij en gelukkig. Toen ze naar de andere afdelingstafels keek viel haar blik op Draco Malfidus. Hij bleef haar langdurig aanstaren. Ook toen zij haar blik afwende voelde ze zijn ogen op haar gericht. Waarom doet hij dat vroeg ze zich af. Ze probeerde er niet teveel op te letten en praatte gezellig verder. Voor ze er erg in hadden was het al 10 uur en liep het feest op zijn eind. Perkamentus stond op om nog wat te zeggen: “Aan alles komt een eind en zo ook aan deze avond. Het is de hoogste tijd om naar jullie afdelingskamers te gaan. Ik wens jullie ook dit schooljaar veel succes. En voor vanavond: ‘Welterusten’!”
Veel mensen stonden op en begonnen in groepjes de grote zaal te verlaten. “Juffrouw Mus, zou ik u nog even kunnen spreken.” De vrouw die ook de sorteerhoed op haar hoofd had gezet kwam op haar afgelopen. “Ga maar, wij wachten wel op je bij de deur,”zei Hermelien. Anne liep naar de vrouw.
“Ik ben professor Anderling. Ik geef les in transfiguratie en ben tevens afdelingshoofd van Griffoendor. Als ik het goed begrijp weet u pas sinds kort dat u een tovenaar bent?”
“Ja, dat klopt. Mijn moeder vertelde het me pas vorige maand.”
“Juist ja,”antwoordde Anderling. “Ziet u, we hebben u in het zesde jaar geplaatst omdat we vonden dat u bij leeftijdsgenoten moest zitten maar qua kennis over spreuken en dergelijke hebt u nog een grote achterstand. Wij als leraren hebben daarom besloten u iedere dag minimaal een uur bijles te geven. De leraren zullen in de lessen ieder met u afzonderlijk een afspraak maken over de tijd en plaats van de bijlessen. U zult begrijpen juffrouw Mus dat als de bijlessen niet het gewenste resultaat geven wij genoodzaakt zijn om u in een lagere klas te zetten.”
“Ja, professor Anderling.”
“Nou, ga nu maar gauw naar je nieuwe vrienden want die staan al een tijdje op u te wachten.”
“Ja, professor Anderling” lachte Anne en ze liep snel naar de deur.
“En Anne wat zei Anderling?” vroeg Ron nieuwsgierig.
“Ze zei dat ik bijlessen zou krijgen om mijn ontbrekende kennis op te vullen.”
We begonnen naar onze afdelingskamer te lopen toen ik zag dat een trap waar we net vanaf waren gekomen begon te verschuiven.
“Hoe vind ik hier ooit de weg” vroeg ik mezelf hardop af.
“Ow, dat went vanzelf”zei Hermelien. Maar daar was ik toch nog niet zo zeker van.
Toen we de hoek om gingen kwamen Draco met zijn twee lijfwachten, Korzel en Kwast, aangelopen. “Wel, wel nu treffen we elkaar toch weer Potter.”
“Wat moet je Malfidus,”zei Harry.
“Nou, nou dat kan toch ook wel iets aardiger. Het wordt onderhand eens tijd dat iemand je manieren leert.”
“Ik heb goede manieren, ik gebruik ze alleen niet bij vuilnis als jij” antwoordde Harry terwijl hij snel zijn toverstok tevoorschijn haalde.
“Ow, wat ben ik nu bang van je Potter met je geweldige legertje,”zei Draco gemeen lachend.
Hij liep richting Hermelien. “Modderbloedje hier is veel te bang om me te vervloeken!” Hij liep verder naar Ron. “Wemel heeft nog niet eens genoeg geld om een fatsoenlijke toverstok te kopen.” Nu liep hij naar Anne. “Moet ik dan bang zijn van dit nieuwelingentje hier die nog geen vloek goed kan formuleren.”
*Pets* Anne sloeg Draco op zijn gezicht. Iedereen keek Anne geschrokken aan. Dit hadden ze niet verwacht.
“Wel, wel het lijkt erop dat ik nieuwelingentje een beetje onderschat hebt. Kijk en anders dan jij Potter hebben mijn ouders mij wel manieren bijgeleerd dat je geen meisjes hoort te slaan en al helemaal geen hulploze meisjes als dit nieuwelingentje hier.”
*Pets* Weer sloeg Anne Draco in zijn gezicht. “Dit nieuwelingentje hier heeft een naam en ik stel voor om hem dan ook te gebruiken”, zei Anne boos.
“Dit keer ben je te ver gegaan. Hier zul je voor boeten”, Draco haalde zijn toverstok te voorschijn en Harry, Ron en Hermelien gingen snel in een halve cirkel om Anne heen staan om haar te beschermen.
“Aan de kant Potter. Deze spreuk is niet voor jou bedoeld maar als je daar in de weg blijft staan kan ik je niet echt ontwijken”, zei Draco met een woedende blik in zijn ogen.
Plotseling hoorden ze voetstappen hun kant opkomen….. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Di Jul 13, 2004 12:32 |
 |
Hallo allemaal. Ik hoop dat jullie dit verhaal een beetje leuk vinden. thanx voor je pb pottergirl. Ik heb nog een paar hele goede ideeën dus ik schrijf weer snel verder!
Snel deden ze hun toverstok weer terug in hun zak.
“En wat is hier aan de hand,” professor Sneep kwam aangelopen en zag de leerlingen daar staan. “Ik dacht dat professor Perkamentus toch duidelijk had gezegd dat jullie naar jullie afdelingskamers moesten gaan. Vijf punten aftrek voor elk van jullie. Dat betekent dus twintig punten aftrek voor Griffoendor, en vijftien punten aftrek voor Zwadderich. Nou, als ik jullie was zal ik nu maar snel naar jullie afdelingskamers gaan voor ik nog meer punten aftrek voor het onnodig blokkeren van de gang.”
Snel liepen Harry, Ron, Hermelien en Anne verder naar hun afdelingskamer. Toen ze langs Draco liepen zei hij nog snel tegen Anne zonder dat de rest het hoorde: “Ik krijg je nog wel nieuwelingentje.”
“Dat ging nog maar net goed”, zei Harry toen ze bijna bij het portret van de Dikke Dame waren dat leidde tot hun afdelingskamer.
“Dat kun je wel zeggen ja”, zei Hermelien geschrokken.
“Je hebt hem echt goed geraakt Anne. Je kon je handafdruk in zijn gezicht zien zitten. Goed gedaan!” zei Ron lachend.
“Ron?!” zei Hermelien verontwaardigd. “Zoiets zeg je toch niet.”
“Waarom niet? Het was toch zo.”zei Ron.
Anne hoorde alles maar half. Ze dacht nog steeds aan wat Draco zojuist gezegd had. Ze moest voortaan toch maar wat beter proberen om zichzelf onder controle te houden. Anders konden er nog wel eens vervelende dingen gebeuren.
“Weet een van jullie eigenlijk het wachtwoord om in de afdelingskamer te komen.” vroeg Harry opeens.
“Ik heb geen idee,”zei Ron.
“Ow, jullie letten ook nooit op hè?” zei Hermelien een beetje bozig. “Het wachtwoord is: Feeënlicht.” En toen ze dit zei zwaaide het portret van de Dikke Dame open. Snel liepen ze naar binnen en Anne keek eens rustig in het rond. Er was links een grote open haard en her en der stonden stoelen en tafels. Het zag er erg gezellig uit.
“Laten we maar naar onze slaapzalen gaan”, zei Hermelien, “want we moeten morgen weer vroeg op.”
Snel zeiden ik en Hermelien welterusten tegen Harry en Ron en liepen links de trap op die naar de meisjesslaapzaal leidde. Zachtjes gingen we naar binnen proberend om de andere niet wakker te maken. Achterin naast het bed van Hermelien stond mijn bed. Snel kleedde we ons om en gingen in bed liggen.
Terwijl ik toch vrij moe was, duurde het toch lang voordat ik eindelijk in slaap viel. Ik bleef maar denken aan wat Draco gezegd had. Ik besloot om Harry, Ron en Hermelien er maar niet mee lastig te vallen en viel na lang piekeren eindelijk in slaap. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Di Jul 13, 2004 19:00 |
 |
“Anne, wakker worden anders komen we te laat.”
“Hè wat?!” Anne keek eens om haar heen. Hermelien probeerde haar wakker te maken. Oh ja, ze was op Zweinstein en dit zou haar eerste lesdag worden. Snel stond ze op en kleedde zich aan. Harry, Ron en Hermelien waren al op haar aan het wachten in de gemeenschappelijke ruimte.
“Hè, hè slaapkop, ben je daar eindelijk”, riep Harry plagerig.
“Ook goedemorgen”, antwoordde Anne een beetje chagrijnig.
“Nou, zullen we dan nu maar naar de eetzaal gaan anders komen we straks nog te laat in onze eerste les”, zei Hermelien. Snel liepen ze naar de eetzaal. Daar kregen ze ook gelijk hun nieuwe roosters uitgedeeld.
“Oh nee”, zei Ron toen die nog maar een blik op zijn rooster had gedaan. “We beginnen gelijk al met toverdranken wat nog steeds met de Zwadderaars is.”
“Wat is daar dan zo erg aan?” vroeg Anne die geen idee had waarom iedereen zich zo druk maakte.
“Wel de leraar, professor Sneep, heeft een hekel aan iedereen in Griffoendor en trekt iedereen in Zwadderich juist voor”, legde Hermelien uit.
“Dat zal toch wel meevallen”zei Anne.
“Nee, dat valt niet mee, maar dat zul je zo zelf wel zien,”zei Ron een beetje boos.
Snel aten ze verder en na het ontbijt gingen ze vlug naar de kerkers waar het toverdranklokaal was. Anne ging naast Hermelien zitten en voor haar zaten Harry en Ron. De rest van de Griffoendors en Zwadderaars kwamen snel daarna naar binnen. Het viel Anne op dat alle Zwadderaars aan de ene kant van het lokaal gingen zitten en alle Griffoendors aan de andere kant. Onder de Zwadderaars waren ook Draco met zijn twee lijfwachten. Zij gingen schuin voor Anne zitten. Draco keek met een boze blik naar Anne maar die lachte vrolijk terug.
Professor Sneep kwam het lokaal binnengelopen en het werd gelijk stil. “Goedemorgen klas. Vandaag gaan we een waarheidsserum maken. Zoals de naam het al zegt wordt ieder die dit drinkt gedwongen om de waarheid te vertellen. Het waarheidsserum mag alleen gebruikt worden door het ministerie. Het serum dat we vandaag gaan maken is minder krachtig als die van het ministerie maar is nog steeds krachtig genoeg om iemand voor de periode van een minuut de waarheid te laten spreken. Volgende les zullen we kijken of de drankjes ook werken. Nou, het recept voor het waarheidsserum staat op het bord, ik zou zo zeggen begin maar vlug.”
Iedereen pakte zijn ketel en begon de ingrediënten voor het serum op te zoeken. Ik besloot hetzelfde te doen. Terwijl ik bezig was mijn spullen te pakken kreeg ik opeens een ongelooflijke drang om naar de kast met drankjes te lopen. Voordat ik het wist stond ik bij de kast en pakte een potje met een geel serum wat ik op de grond liet vallen. Het lawaai dat dat veroorzaakte zorgde ervoor dat iedereen naar mij keek. Ik zag de scherven op de grond liggen en mezelf bij de kast staan. Ik had alleen geen flauw idee hoe ik daar gekomen was. Ik keek het lokaal in het rond en zag Draco gemeen naar me lachen. Hij had me vast op de een of andere manier betoverd waardoor hij zorgde dat ik dit deed.
“Juffrouw Mus, wat bent u daar aan het doen?” Professor Sneep kwam met grote passen op me afgelopen. “Tien punten aftrek voor Griffoendor voor het kapot gooien van een flesje met toverdrank. Juffrouw Mus wat doet u eigenlijk bij die kast daar heeft u helemaal niets uit nodig!”
“Ik…ik weet het niet.” zei Anne stotterend.
“Nog eens vijf punten aftrek voor Griffoendor voor het doelloos door het lokaal lopen van juffrouw Mus. Juffrouw Mus zorg dat u de rotzooi zo snel mogelijk opruimt en ga dan snel weer verder met uw toverdrank.”
Zwijgend ruimde ik de rotzooi op. Dit gaat al goed dacht ik. Dit is pas mijn eerste les op school en ik heb er nu al voor gezorgd dat Griffoendor vijftien punten aftrek krijgt. Terwijl ik aan het opruimen was keek Draco me triomfantelijk lachend aan.
De rest van de les ging gelukkig vrij snel voorbij. Aan het einde van de les moest ik naar Sneep om een bijles af te spreken. We spraken af dat ik iedere maandag om zeven uur naar de kerkers zou komen voor mijn bijles.
Harry, Ron en Hermelien waren alvast naar onze volgende les, Transfiguratie gegaan, dus ik moest er nu in mijn eentje heen. Gelukkig hadden ze me eerst uitgebreid gezegd hoe ik moest lopen anders was ik vast verdwaald. Ik liep het toverdrankenlokaal uit en zag Draco daar staan. “Goh, nieuwelingentje jij bent ook onhandig”, zei hij gemeen lachend.
“Tja, hoe zal dat toch komen”, antwoordde ik koel. “Ik wist trouwens niet dat je ook los mocht lopen, zonder je twee lijfwachten!”
“Je weet wel meer niet, anders zou je wel een andere toon tegen mij aanslaan.” En met die woorden draaide hij zich om en liepen we allebei een andere kant op.
Toen ik bij het transfiguratielokaal aankwam ging ik snel naast Harry zitten die een plekje voor mij had vrijgehouden. Ik begon mijn spullen uit mijn tas te halen en zag opeens een briefje dat er de vorige les nog niet in zat. Ik bedacht dat Draco dat er vast net in had gedaan. Ik las het briefje, er stond in: ‘Dit is nog maar het begin’. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Do Jul 15, 2004 9:31 |
 |
Hallo allemaal, hier is weer een stukje van mijn verhaal. Ik zou graag willen weten wat jullie van dit verhaal weten dus stuur ff een pb'tje
Geschrokken keek ik in het rond. Wat zou hij nog meer van plan zijn. Harry zag me geschrokken kijken en vroeg me wat er aan de hand is.
“Ow.. eh, ik ben mijn transfiguratieboek vergeten”, verzon ik snel.
“Nou dat is toch niet zo erg, je mag wel met mij meekijken.” zei Harry.
“Dank je”, antwoordde ik snel.
“Meneer Potter en Juffrouw Mus zouden jullie willen opletten alstublieft”, zei professor Anderling op strenge toon.
De rest van de lessen lette ze goed op en dacht ze niet meer aan het briefje. Ze was blij toen de bel voor de lunchpauze ging.
“En, ik zei toch dat Sneep een hekel aan ons had”, zei Ron toen we naar de eetzaal liepen.
“Ja, ik geloof dat je daarin wel gelijk had. Mijn eerste dag hier is alweer goed begonnen. Ik heb er al voor gezorgd dat Griffoendor vijftien punten aftrek had.”
“Oh, maak je daar maar niet druk om”, zei Harry snel. “Het is gewoon onmogelijk om wat goed te doen in de ogen van Sneep.”
“Nou, dan verheug ik me al op vanavond als ik bijles van hem krijg.”
Ze waren inmiddels bij de eetzaal aangekomen en gingen snel zitten. Anne keek eens op haar rosster. Ze had hierna nog Verzorging voor fabeldieren en Waarzeggerij. Ze schrok toen ze zag dat ze Verzorging voor fabeldieren samen met de Zwadderaars had. Dan zou ze Draco dus ook weer zien. De rest van de lunch kon ze geen hap meer door haar keel krijgen. Ze bleef maar denken aan wat Draco zou gaan doen.
Na de lunch liep ze samen met Harry, Ron en Hermelien naar het huisje van Hagrid waar de les Verzorging voor fabeldieren zou plaatsvinden. Anne besloot om zo ver mogelijk uit de buurt van Draco te blijven in de hoop dat hij haar dan niets zou doen.
“Goedemiddag klas”, zei Hagrid toen hij met grote stappen kwam aanlopen achter het huisje vandaan.
“Nee, hè is die stommeling van een halfreus er nog steeds”, zei Draco een beetje geërgerd. Bijna alle Zwadderaars moesten lachen. Hagrid deed net of hij niets gehoord had en ging rustig door.
“Vandaag gaan we het hebbe over de Hippocampus. De Hippocampus is een bijzonder beessie dat de voorkant van een paard heeft en de achterkant van een vis. Weet iemand toevallig wat een Hippocampus eet?”
Hermelien stak haar hand op.
“Ja, juffrouw Griffel.”
“De Hippocampus, ook wel Hippocamp genoemd eet voornamelijk kleine schelpdieren en gras.”
“Dat klopt juffrouw Griffel, tien punten voor Griffoendor. Vandaag gaan we de Hippocampus voeren. Als jullie nou tweetallen maken en allemaal een Hippocampus uit kiezen dan kunne jullie hem gaan voeren. Het is belangrijk dat je de Hippocampus aan de onderkant van zijn nek aait, dan wille ze wel gaan eten. Jullie motte het eten op deze grote lepels doe en hem zo voeren. Let erop dat jullie niet jullie handen of vingers in zijn mond doen want een Hippocampus merkt het verschil niet en zal dan ook je hand opeten. Ga nu maar snel aan de slag.”
Anne en Hermelien besloten om het samen te doen en zochten een Hippocampus op die ver bij die van Draco uit de buurt was. Anne besloot om de Hippocampus te voeren terwijl Hermelien zijn nek zou aaien. Anne liep naar de kratten met schelpdieren en gras om wat op de grote houten lepel te doen. Ze was bezig toen ze vlak achter haar hoorde:
“Bang nieuwelingentje, dat je me zo ontwijkt.” Het was de ijzige stem van Draco die dit zei. Anne draaide zich om en stond oog in oog met Draco.
“Valt Malfidus je lastig?” het was Harry die de stilte verbrak.
“Nee hoor”, zie Anne, “hij gaat net weg.”
“Pas maar op nieuwelingentje” en met die woorden draaide Draco zich om en liep weg.
Anne liep snel naar Hermelien omdat ze geen zin had in de lastige vragen van Harry. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Do Jul 15, 2004 15:07 |
 |
Hermelien had het hele voorval niet gezien omdat ze al haar aandacht nodig had bij de Hippocampus. Ook toen ze bezig waren met het voeren van de Hippocampus had Hermelien niet in de gaten dat Anne heel ergens anders zat met haar gedachten. Ze bleef maar denken aan Draco.
Haar gedachten werden onderbroken door Hagrid die zei:
“Anne kan ik je even spreken”, Anne liep naar Hagrid toe en dacht dat ze wat verkeerd deed.
“Wat is er professor Hagrid?”
“Ow, laat dat professor maar weg. Gewoon Hagrid is voldoende hoor. Ik wou het even hebbe over jou bijles. Ik dacht dat het misschien wel leuk zou zijn voor jou als ik je gewoon wat beessies laat zien die we behandeld hebbe. Wat dacht je van iedere maandagavond om half zeven?”
“Dat is goed professor…. eh Hagrid. Alleen moet ik om zeven uur wel naar professor Sneep.”
“Dan zulle we er maar een korte les van maken hè. Ga nu maar weer snel verder want Hermelien kan die Hippocampus niet in haar eentje voeren.”
De les ging vrij snel voorbij en Anne liep naar Harry en Ron om samen met hen naar Waarzeggerij te lopen. Hermelien had geen waarzeggerij en moest de andere kant op voor voorspellend rekenen.
“Wat was dat nou net?” vroeg Harry aan Anne.
“Wat bedoel je?” vroeg Anne terwijl ze de trappen opliepen.
“Nou net met Mal… Anne kijk uit!” riep Harry.
Maar het was al te laat. Anne gleed uit en viel van de trap. Ze had een zachte landing want ze viel boven op iemand. Ze kreeg een rood hoofd doordat alle mensen naar haar aan het staren waren. Ze stond voorzichtig op en toen ze zag op wie ze was gevallen kreeg ze zo mogelijk een nog roder hoofd. Onder haar lag Draco Malfidus die net als haar, ook een rood hoofd kreeg, alleen wist ze niet of dat was van schaamte of woede. Waarschijnlijk van allebei dacht ze. Draco werd overeind geholpen door zijn twee lijfwachten. Anne zei snel sorry en liep vlug weer de trap op waar Harry en Ron nog als versteend stonden te kijken naar het hele gebeuren. Toen Anne bij hen kwam leken ze weer tot leven te komen en liepen ze snel verder naar de toren waar waarzeggerij gegeven werd.
Bij Waarzeggerij gingen Harry, Ron en Anne samen aan een tafeltje zitten.
“Gaat het?” vroeg Harry aan Anne.
“Met mij gaat het wel. Ik heb alleen een paar blauwe plekken maar verder gaat het goed. Ik vraag me alleen wel af hoe het met Draco gaat.”
“Ja, dat zag er echt stom uit”, zei Ron.
“Dank je Ron. Waarom moest ik ook precies op hem vallen.”
“Als ik jou was zou ik me mar niet te druk maken over Malfidus, het is zijn verdiende loon.”zei Harry.
Op dat moment kwam professor Zwamdrift binnen en ze zei op haar gebruikelijke zweverige toon: “Goedemiddag klas, vandaag gaan we koffiedik kijken. Als iedereen zijn boek open wil doen op bladzijde tien, daar staat uitgebreid beschreven waar je op moet letten tijdens het koffiedik kijken. Nadat jullie dit gelezen hebben kunnen jullie bij mij een kopje komen halen en er wat koffiedik in doen en beginnen met het koffiedik kijken.”
“Gaat het hier altijd zo”, fluisterde Anne naar Ron.
“Zo ongeveer wel”, antwoordde Ron terug.
De klas las de tekst door en gingen daarna allemaal een kopje koffiedik halen. Na vijf minuten intensief in het koffiedik kijken gaf Anne het op.
“Ik snap niet dat jullie hier wat in zien”, zie Anne tegen Harry en Ron. “Ik kan er echt niets meer van maken dan een zwart prutje.”
“Dan zie je net zoveel als wij”, zei Ron opgelucht. “Je zat er zo intensief in te staren dat ik even dacht dat je echt iets zag.”
“En hoe gaat het hier”, professor Zwamdrift kwam hun kant opgelopen.
“Laat me jou kopje eens zien Anne.”
Professor Zwamdrift pakte het kopje van Anne en begon er intensief in te kijken.
“Nou Anne, het koffiedik verteld dat je nog dit jaar een leuk vriendje zult krijgen.”
“Professor Zwamdrift kunt u ons even helpen”, vroeg Melinda.
“Ik kom eraan”, zei Professor Zwamdrift en ze gaf het kopje weer terug aan Anne.
“Nou Anne, jij hebt geluk,”zei Harry.
“Waarom?” vroeg Anne.
“Bij jou voorspelt ze tenminste iets leuks, iedere keer dat ze iets voor mij voorspelt, voorspelt ze mijn dood.”
“Nou, je ziet er voor mij nog vrij levend uit voor een dode,” zei Anne lachend. “Ik zal dit jaar dan maar niet meer wachten op mijn prins op het witte paard.”
Na de les ging Anne naar professor Zwamdrift om een afspraak te maken voor de bijles. Ron en Harry waren op haar aan het wachten buiten het lokaal. nadat Anne met professor Zwamdrift had afgesproken dat ze iedere dinsdag om zeven uur naar haar toe zou gaan, ging ze weer vlug naar Harry en Ron. Ze hadden met Hermelien afgesproken om elkaar na de les in de gemeenschappelijke ruimte van Griffoendor te ontmoeten. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Vr Jul 16, 2004 14:46 |
 |
Harry, Ron en Anne vertelde Hermelien wat er gebeurd was toe Anne van de trap viel, en Hermelien vond het jammer dat ze er niet bij was, want ze had graag het gezicht van Draco gezien. Ze praatte nog wat verder en maakte wat huiswerk en besloten rond zes uur maar naar beneden te gaan om te gaan eten aangezien Anne al om half zeven bij Hagrid moest zijn.
Anne zorgde ervoor dat ze om half zeven bij Hagrid was die haar schroeistaartige skreeften liet zien. Ze was zo aandachtig aan het luisteren dat ze helemaal niet meer op de tijd lette. Ze schrok dan ook toen ze op de klok keek en zag dat het al vijf over zeven was.
“Oh nee, ik had om zeven uur bij professor Sneep moeten zijn”, kreunde Anne.
Hagrid keek op en zag dat het al vijf over zeven was.
“Nou, het lijkt mij dat je dat niet meer gaat redden. Maar ga nu maar vlug dan kun je er misschien om tien over zeven zijn.”
Vlug pakte Anne haar spullen en bedankte Hagrid voor de bijles.
Ze rende zo hard ze kon en kwam tien over zegen buiten adem aan bij de kerkers waar ze met Sneep had afgesproken.
“U bent te laat juffrouw Mus. Neemt u deze bijles eigenlijk wel serieus. Ik zit hier namelijk ook niet voor mijn plezier en offer hier ook mijn vrije tijd voor op”, zei Sneep geërgerd.
“Sorry professor”, hijgde Anne, “het zal niet meer gebeuren.”
“Dat mag ik hopen ja. Anders is het met de bijlessen gauw afgelopen. Nou gaat u nu maar snel zittten en begin met dit bulten verdwijn drankje. Het recept staat al op het bord."
“Ja professor Sneep”, antwoordde Anne en ze ging snel aan de slag.
Na ongeveer anderhalf uur hard werken had ze het drankje af.
“Professor Sneep, ik geloof dat ik klaar ben”, zei Anne.
“Eens zien, nou het heeft in ieder geval de juiste kleur. Zodra u alles opgeruimd heeft kunt u gaan en ik verwacht u de volgende keer gewoon op tijd en geen minuut later.”
“Ja professor Sneep.”
Nadat Anne klaar was met opruimen verliet ze de kerker en ging ze op weg naar de afdelingskamer van Griffoendor.
“Wel, wel als we daar nieuwelingentje niet hebben.”
Anne keek verschrikt om en zag Draco Malfidus staan.
“Je kon niet wachten totdat je bovenop me lag natuurlijk”.
“Waar heb je het over, ik gleed gewoon uit”, antwoordde Anne.
“Ik was nog niet helemaal klaar met je”, zei Draco koel met een gevaarlijke blik in zijn ogen.
“Hoe bedoel je”, antwoordde Anne een beetje bang.
“Ah, ik dacht dat je mijn briefje wel gevonden had. Of snapte je de tekst niet. Het is tijd om je een lesje te leren”, zei Draco gemeen lachend.
Anne begon bang te worden en probeerde weg te rennen.
“Dat zou ik maar niet doen als ik jou was. Locomotor mortis”.
Anne’s voeten werden met een soort onzichtbaar touw vastgebonden waardoor ze voorover op de grond viel. Ze draaide zich snel om en zag Draco op haar afkomen.
“Ik zei toch dat je dat beter niet kon doen. Je kan maar beter luisteren naar je meerdere en een heel andere toon aanslaan. Wat dacht je van: ‘ sorry meneer Malfidus, het zal niet meer gebeuren’.”
“Geen denken aan, arrogante kwal.” antwoordde Anne.
“Tutu, verkeerd geantwoord. Hardleers hè, nou daar weet ik wel wat op. Rictusempra!”
Anne begon heel erg te lachen, ze wilde stoppen maar dat lukte niet. Ze lachte zo hard dat het pijn begon te doen. Draco liet haar weer stoppen met lachen.
“En, hoe denk je er nu over”, vroeg hij gemeen lachend.
“Sorry meneer Malfidus, het zal niet meer gebeuren”, zei Anne op een heel kinderachtige toon.
“Leuk geprobeerd, maar je toon stond me niet echt aan. Misschien heb je nog niet genoeg gelachen. Rictusempra!”
Weer begon Anne hard te lachen. Het deed nu veel eerder pijn als net. Ze begon moeite met ademen te krijgen maar Draco zag er nog niet uit alsof hij de vloek zou stopen. Toen ze bijna geen lucht meer kreeg stopte hij de vloek.
“Wel nieuwelingentje, heb je me niet iets te zeggen.”
“Sorry meneer Malfidus, het zal niet meer gebeuren”, zei Anne fluisterend.
“Sorry ik verstond je niet helemaal, zou je dat misschien nog even kunnen herhalen.”
“Sorry meneer Malfidus, het zal niet meer gebeuren”, zei Anne nu wat harder.
“Nou, was dat nou zo moeilijk”, vroeg Draco gemeen lachend. “Dat viel toch wel mee. Nou ik zou graag nog even blijven maar helaas moet ik terug naar mijn afdelingskamer. Tot ziens, nieuwelingentje.” En Draco draaide zich om en liep naar zijn afdelingskamer Anne alleen achterlatend op de grond met haar voeten nog vastgebonden door de onzichtbare touwen. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Ma Jul 19, 2004 8:50 |
 |
Pleasse stuur een pb'tje waarin staat wat je van dit verhaal vind. Goed of slecht maakt niet uit.
Daar zat Anne helemaal alleen met haar voeten vastgebonden. Ze probeerde zichzelf naar de muur te slepen waar ze zich met moeite aan omhoog kon trekken. Toen ze eenmaal overeind stond probeerde ze naar de trap te springen. Het leek een eeuwigheid te duren maar eindelijk bereikte ze de trap. Ze probeerde, terwijl ze zich aan de trapleuning vast hield, naar boven te springen. Toen ze halverwege de eerste trap was, was ze al buitenadem. Waarom zat de Griffoendor afdelingskamer ook zo ver bij de kerkers vandaan.
“Wat ben jij aan het doen?”Marcel Lubbermans kwam de trap afgelopen.
“Waar lijkt het op sukkel. Ik probeer boven te komen.”
“Nou, sorry dat ik het vroeg hoor”, zei Marcel een beetje boos.
“Marcel wacht, sorry dat ik zo gemeen deed. Zou je me misschien kunnen helpen?”
“Ik kan je alleen helpen als je zegt wat er met je aan de hand is, en je stopt met me uitschelden.” zei Marcel.
“Nogmaals sorry Marcel. Iemand heeft ervoor gezorgd dat een soort van onzichtbaar touw mijn benen vast heeft gebonden.” zei Anne.
“Dat verklaard waarom je zo stond te springen op de trap. Ik heb het ook wel eens meegemaakt en dat is niet fijn.” antwoordde Marcel.
“Weet je hoe je het touw moet verwijderen”, vroeg Anne snel.
“Ja, ik heb goed opgelet hoe die touwen toen bij mij verwijderd zijn dus ik denk dat dat met jou ook wel zal lukken.”
Marcel zei de spreuk en de onzichtbare touwen verdwenen.
“Bedankt Marcel, en zou je hier misschien met niemand over willen praten”, vroeg Anne.
“Natuurlijk, als dat is wat jij wilt.”
“Bedankt Marcel”, en met die woorden ging Anne snel naar de Griffoendor afdelingskamer.
Ze besloot Harry, Ron en Hermelien niets te vertellen over wat Draco haar beneden had aangedaan. Ze was bang dat zij dan met een of ander wraakplan zouden komen en ze vond dat niet nodig. Ze stonden nu quitte en ze wilde dat zo houden.
De rest van de week gebeurde er niet veel interessants meer. Anne probeerde Draco zoveel mogelijk te ontwijken en dat lukte haar goed. Ze had het nogal druk met al haar gewone huiswerk en bijlessen zodat ze nog maar weinig tijd had om aan het voorval terug te denken.
De meest interessante les de rest van de week was toch wel verweer tegen de zwarte kunsten. Harry, Ron en Hermelien hadden haar er al van alles over verteld. Over de verschillende leraren die ze ervoor gehad hebben en over dat ze vorig jaar zelf de SVP (Strijders Van Perkamentus) zijn begonnen. Toen ze Perkamentus de klas in zagen lopen dacht iedereen dat hij de nieuwe leraar Verweer tegen de zwarte kunsten zou gaan voorstellen. Dat deed hij ook, alleen was het niet iemand die ze verwachtte. Perkamentus zou hen dit jaar zelf Verweer tegen de zwarte kunst gaan geven. Hij was er niet in geslaagd een andere leraar te vinden en besloot daarom om zelf les te gaan geven.
Hij zei tegen Harry dat hij vooral door moest gaan met de SVP. Tegen mij zei hij dat hij helaas geen tijd had om me bijles te geven. Hij zei dat ik ook maar bij de SVP moest gaan zodat ik daar nog wat kon leren.
Dat weekend had Anne weinig tijd om wat leuks te doen. Ze was de meeste tijd samen met Hermelien in de bibliotheek te vinden waar ze aan het leren waren en huiswerk maken. s’Avonds gingen ze meestal terug naar de Griffoendor afdelingskamer waar ze een potje toverschaak speelden of gezellig aan het praten waren. Het weekend ging naar Anne’s zin veel te snel om en voor ze het wist was het alweer maandag.
Harry, Ron, Hermelien en Anne liepen samen naar de eetzaal om te gaan ontbijten.
“Oh nee”, kreunde Anne, “straks hebben we weer toverdranken.”
“We zouden vandaag toch de waarheidsserums gaan uitproberen. Ik ben benieuwd achter wat voor geheimen we komen.”zei Ron.
Anne schrok, dat was waar ook. Nu had ze helemaal geen zin meer in toverdranken. Straks komen ze er toch nog achter wat Draco gedaan had. Ze at snel verder en hoopte alleen maar dat ze dat geheim voor zich kon houden.
Met z’n vieren liepen ze naar de kerkers waar toverdranken gegeven werd. Snel gingen ze zitten. Ze keek eens in het rond en zag dat Draco er ook al was. Hij keek haar uitdagend aan, alsof hij wist dat ze bang was om het waarheidsserum te gaan gebruiken. Professor Sneep kwam binnen en iedereen keek gelijk zijn kant op.
“Goedemorgen klas, ik heb een wat minder leuke mededeling voor jullie. Vorige week had ik gezegd dat we vandaag het waarheidsserum zouden testen. Dit moet ik helaas een week verzetten. Mevrouw Pleister heeft gevraagd of ik een anti-virus drank wilde maken omdat er een hardnekkig virus heerst onder de eerstejaars. Ze had een grote hoeveelheid nodig en het leek me een goede oefening als jullie dat maakten. Wees dit keer dus extra nauwkeurig. Het recept staat op het bord. Succes!”
Anne was opgelucht dat ze niet vandaag al dat waarheidsserum gingen gebruiken, al wist ze dat het alleen maar uitstel was. De rest van de lessen gingen snel voorbij en ook de bijlessen gingen goed. Ze was om vijf voor zeven bij Hagrid weggegaan zodat ze precies om zeven uur bij Sneep was.
Ook dinsdag ging alles in de lessen goed. Het was pas s’avonds toen er iets bijzonders gebeurde. Alle leerlingen moesten zich om zes uur verzamelen in de eetzaal. Harry, Ron, Hermelien en Anne vroegen zich af wat er aan de hand was. Toen ze de eetzaal inliepen zagen ze dat veel mensen van de andere afdelingen al aan de tafels zaten. Snel gingen ook zij zitten. Aan de grote tafel vooraan zaten ook al alle leraren klaar. Toen alle leerlingen in de eetzaal waren stond Perkamentus op om wat te zeggen.
“Zoals jullie allemaal wellicht gehoord hebben zal er dit jaar een oktoberfeest gehouden worden. Dit feest zal aan het eind van deze week plaatsvinden. Vrijdag zal er een feest zijn voor de hoogste twee klassen voor de andere klassen zal dit feest op donderdag plaatsvinden. De hoogste twee klassen zijn verplicht om met een partner te komen. Aangezien het voorgaande jaren nogal eens moeilijk bleek om op tijd een partner te vinden, heb ik besloten om het dit jaar anders te doen. Ik ga kaartjes trekken uit een ton en op die manier word jullie partner bekend gemaakt Ik heb besloten dat je niet met iemand uit je eigen afdeling gaat maar met iemand uit een andere. Zo gaat iemand van Griffoendor met iemand van Zwadderich en iemand van Huffelpuf met iemand uit Ravenklauw. Oh, ja het is misschien wel belangrijk om te vermelden dat je verplicht bent om te komen tenzij mevrouw Pleister vaststelt dat dat echt onmogelijk is. Ik zal de kaartjes morgenavond uit de ton halen. Ik zal het in twee keer doen, om zes uur moeten alle Ravenklauwers en Huffelpufs aanwezig zijn en om zeven uur verwacht ik alle Griffoendors en Zwadderaars. Oh ja, vergeet ik het belangrijkste bijna te zeggen. Alle lessen tot en met vrijdag vervallen en morgen zijn de hoogste klassen toegestaan om naar zweinsveld te gaan om een galagewaad te kopen. En voor nu ‘Eet smakelijk’.”
Na deze woorden barstte er een hoop lawaai los.
“Verwachten ze nou echt dat ik met een Zwadderaar naar het bal ga”, zei Ron vol afschuw.
En hij was niet de enige die er zo over dacht. Zowel aan de tafel van Griffoendor als die van Zwadderich hoorde je mensen vol afschuw praten.
“Hoe kan Perkamentus ons nu samen naar het bal laten gaan?” zei Ron.
“Nou”, antwoordde Hermelien, “waarschijnlijk hoopt hij door de twee rivaliserende afdelingen met elkaar op te laten trekken, ervoor te zorgen dat ze minder ruzie met elkaar maken.”
“Nou dat moet hij dan vooral zo doen”, zei Ron. “Dat gala wordt een grote oorlog op die manier.” |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Di Jul 20, 2004 15:32 |
 |
De vier vrienden spraken af om de volgende dag samen naar Zweinsveld te gaan waar ze hun gala gewaad zouden kopen. Ron vond dat hele gala gedoe nog steeds een afschuwelijk idee en vroeg zich af of Fred en George in hun tovertweeling topfopshop niet iets zouden hebben wat ervoor kan zorgen dat hij niet naar het feest moet. Hij besloot het morgen maar eens te vragen.
De volgende dag gingen de vier vrienden naar Zweinsveld. Ze besloten om zich op te splitsen omdat ze allemaal in andere winkels moesten zijn. Ze spraken af om elkaar om twaalf uur in ‘De drie bezemstelen’ te zien.
Anne ging met Hermelien mee om een gala gewaad uit te zoeken. Ze gingen een klein winkeltje binnen dat ‘betoverende jurken’heette. Althans, vanaf de buitenkant leek het een klein winkeltje. Toen Anne de winkel inging leek het ineens vier keer zo groot. Overal stonden rekken met jurken die op kleur stonden gesorteerd.
“Goedemorgen dames, kan ik jullie helpen?” Een wat oudere vrouw in een prachtige rode jurk kwam op hen afgelopen.
“We zoeken een jurk voor een gala bij ons op school”, antwoordde Hermelien.
“Juist ja, eens zien.” En ze begon Hermelien eens goed te bekijken en haar maten op te nemen. Ze liep naar achteren en kwam terug met een schitterende groene jurk. Hermelien ging hem passen en hij zat haar als gegoten, ze zag er echt prachtig uit. Toen was Anne aan de beurt. De vrouw nam ook haar maten en kwam terug met een mooie lichtblauwe strapless jurk. Anne paste hem aan en hij stond haar ook prachtig. Hierna gingen Anne en Hermelien nog snel schoenen kopen. Toen het kwart voor twaalf was besloten ze om maar alvast naar ‘De drie bezemstelen’te gaan om daar op Ron en Harry te wachten.
Ze gingen zitten en bestelde wat te drinken. Hun drinken was net gebracht toen Draco Malfidus kwam aangelopen.
“Kijk eens wie we hier hebben modderbloedje en nieuwelingentje samen aan de drank.”
“Wat moet je Malfidus?”vroeg Hermelien.
“Jullie kunnen natuurlijk niet wachten tot het gala. Helemaal dit nieuwelingentje hier natuurlijk, dat heeft nog nooit een fatsoenlijk feest meegemaakt”, zei Draco gemeen lachend.
“Hoe je kop Malfidus, of anders..” zei Anne.
“Of anders wat”, zei Draco. “Ga je me hier midden in de winkel betoveren Je spreukenkennis zal nog wel niet erg goed zijn. Bovendien, jij bent veel te bang om mij ook maar iets aan te doen.”
Anne kon er niet langer tegen en werd nu echt boos. Ze pakte haar glas boterbier en gooide het midden in Draco’s gezicht. Het boterbier liep van Draco’s gezicht af en Draco begon rood aan te lopen. Woedend liep hij naar de wc.
“Ik denk dat we maar beter weg kunnen gaan voordat hij terugkomt”, zei Hermelien.
“Goed idee”, antwoordde Anne. En samen liepen ze ‘De drie bezemstelen’uit. Buiten kwamen ze Harry en Ron tegen.
“Waar gaan jullie nou heen?”vroeg Harry. “We hadden toch binnen afgesproken?”
“Jawel”, zei Hermelien, “maar het leek ons daar niet langer veilig, omdat Anne net een glas boterbier over Malfidus heeft heen gegooid.”
Ron begon heel erg te lachen.
“Ron hou op, zo grappig is het niet hoor,”zei Hermelien.
“Nou Hermelien, je moet toch toegeven dat het een grappig gezicht was of niet,”antwoordde Ron.
“Nou ja, een klein beetje misschien”, zei Hermelien, “maar laten we nu maar gaan voordat Malfidus deze kant op komt.”
Ze liepen met z’n vieren terug naar Zweinstein.
“En Ron, heb je nog iets gevonden waardoor je niet naar dat feest hoeft?”vroeg Anne.
“Niet echt, ik hoopte bij mijn broers Fred en George of een andere fopwinkel iets te kunnen halen, maar ik had geen geluk. Op alle deuren bij alle fopwinkels hing hetzelfde briefje, dat ze naar een fopartikellen beurs zijn. Ik wed dat Perkamentus ons daarom speciaal vandaag liet gaan”, zei Ron boos.
Toen ze op Zweinstein aangekomen waren gingen ze met z’n alle naar de afdelingskamer van Griffoendor. Daar speelden ze een potje toverschaak en praatte ze tot de rest binnen kwam. Het verhaal dat Anne een glas boterbier over Draco heen had gegooid bleek als een lopend vuurtje door de hele school verspreid. Alle Griffoendors complimenteerde Anne met wat ze had gedaan.
Toen het bijna zeven uur was besloten ze om alvast naar de eetzaal te lopen. Daar zagen ze verschillende Zwadderaars al staan onder wie ook Draco Malfidus, waar nu een walm van boterbier gecombineerd met zeep om heen hing. De deuren van de grote zaal gingen open en alle Huffelpufs en Ravenklauws kwamen druk pratend naar buiten. De Griffoendors en Zwadderaars gingen naar binnen en gingen snel op hun plek zitten terwijl Anne nog een vernietigende blik kreeg van Draco. Ze besloot om er maar niet te veel op te letten.
Perkamentus stond op en begon de menigte toe te spreken.
“Fijn dat jullie allemaal gekomen zijn. Ik zal zo meteen iedere keer twee namen trekken om het zo eerlijk mogelijk te houden. Ik wil jullie er nog even op wijzen dat het verboden is om van partner te ruilen. Dan zal ik nu maar beginnen.”
De eerste koppels werden uit de ton getrokken en aan de gezichten van die personen te zien, waren ze er niet echt blij mee. Harry en Ron waren ook al ingedeeld. Harry moest met Patty Park en Ron met Margriet Bullemans. Toen Hermelien hoorde met wie ze moest, moest ze wel even slikken. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Do Jul 22, 2004 18:10 |
 |
Hermelien werd ingedeeld met Korzel. Een van de slimste meisjes werd ingedeeld met zo een leeghoofd als Korzel. Toen Anne hoorde met wie zij was ingedeeld was dat zo mogelijk een nog grotere schok. Van alle jongens die in Zwadderich zitten moest zij nou net die ene hebben die haar echt haat: Draco Malfidus. Toen ze naar Draco keek om te kijken hoe hij erop reageerde zag ze dat hij lachte. Vreemd. Wat zou hij van plan zijn?
Harry, Ron en Hermelien vertelden allemaal hoe vervelend ze het vonden voor Anne.
“Gelukkig word er ook drinken geserveerd dus als hij lastig doet dan weet je wat je moet doen”, grapte Ron.
Ze liepen met z’n vieren terug naar hun afdelingskamer, alle vier ontevreden met wie hun partner was. Al was het natuurlijk ook onmogelijk om tevreden te zijn met je partner als die uit Zwadderich kwam. Perkamentus had nog gezegd voordat ze weggingen dat de jongens hun partner voor het gala een brief moesten sturen per uilenpost over waar en hoe laat ze met elkaar zouden afspreken. Zonder partner kom je de grote zaal waar het feest werd gehouden niet in en iedereen was verplicht om te komen. Het feest begint om acht uur en zal na middernacht afgelopen zijn.
Toen Harry, Ron, Hermelien en Anne op hun afdelingskamer waren aangekomen praatte ze nog even na over wie hun partner was met de andere Griffoendors. Vooral Anne kreeg hierbij medelijdende blikken toegeworpen. Daarna besloten ze om maar te gaan slapen.
De volgende ochtend bij het ontbijt vertelden Harry en Ron over de zwerkbaltraining die ze straks zouden hebben. Nou had het Griffoendor zwerkbalteam nog een jager nodig. Harry vroeg aan Anne en Hermelien of zij misschien de nieuwe jager van Griffoendor wilden worden. Hermelien zei snel nee. Zij bleef liever met haar neus in de boeken dan met zo een ruige sport mee te doen. Maar ze wilde vandaag wel komen kijken. Anne leek het wel leuk en wilde wel proberen om de nieuwe jager van Griffoendor e worden. Ze spraken af om elkaar om elf uur op het zwerkbalveld te ontmoeten.
Anne deed wat wijdere kleding aan en besloot om kwart voor elf alvast naar het zwerkbalveld te gaan, omdat het mooi weer was en ze verder toch niets had te doen. Toen ze naar het zwerkbalveld liep zag ze dat er al een ploeg bezig was. Het was de ploeg van Zwadderich waar ook Draco Malfidus in zat. Ze ging aan de buitenkant van het veld in het gras zitten en keek hoe het team van Zwadderich aan het trainen was. Zonder dat ze er erg in had ging haar aandacht vooral uit naar een speler in het bijzonder: Draco Malfidus. Ze vond dat hij er erg goed uit zag met zijn zwerkbalkleding aan.
Na ongeveer tien minuten kwam het zwerkbalteam van Griffoendor aangelopen. Anne liep snel op Ron en Harry af. Toen wist ze opeens dat ze nog wat was vergeten. Haar bezem, een nimbus 2001, lag nog binnen. Snel zei ze dat tegen Harry en Ron en ging ze naar binnen om hem te halen. Toen ze weer naar buiten kwam zag ze dat het team van Zwadderich klaar was met hun training en op weg was naar de kleedkamers. Anne liep richting het trainingsveld toen Draco opeens op haar kwam afgelopen.
“Kon je het zien, nieuwelingentje?”zei Draco.
“Ja hoor, mijn ogen doen het nog prima”, antwoorde Anne droog.
“Wat ga je trouwens doen?”zei Draco.
“Waar lijkt het op”, zei Anne, “ik ga zwerkbal spelen.”
“Oh ja, op welke positie dan wel nieuwelingentje?”vroeg Draco snerend.
“Als jager als je het zo graag wil weten. Ik zou graag nog even doorpraten maar ik moet nu helaas naar mijn zwerkbaltraining.”
“Succes”, floepte Draco eruit voor hij er erg in had. Geschrokken van wat hij zei draaide hij zich vlug om en liep weg.
Anne kon niet geloven dat Draco haar zojuist succes had gewenst. Veel tijd om er nog lang over na te denken had ze niet want ze werd door Ron en Harry geroepen. Snel liep ze op hen af.
“Hè, hè ben je daar eindelijk.”zei Ron, “we willen gaan beginnen.”
Er waren nog drie andere Griffoendors die ook jager wilden worden. Anne werd voorgesteld aan Mira, Robin en David. Zij zaten in de vierde en vijfde klas. Ze moesten om de beurt een kwartier meespelen als jager. Anne ging als laatste. Ze had veel moeite om te scoren, net als alle anderen want Ron stond super goed te keepen. Uiteindelijk kreeg ze het toch voor elkaar om twee keer te scoren. Na de wedstrijd werd hen verteld dat ze gingen overleggen en zich gingen omkleden en daarna bekend zouden maken wie het was geworden. Anne ging naar Hermelien en praatte wat met elkaar in afwachting van de uitslag. Na ongeveer een half uurtje kwam het Griffoendor team weer de kleedkamer uit. Anne, Robin, Mira en David liepen snel naar hen toe. Harry begon te praten.
“Het was een moeilijke beslissing maar we hebben besloten wie de nieuwe jager word. De nieuwe jager van Griffoendor is…. |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Za Jul 24, 2004 17:57 |
 |
Robin. Anne vond het jammer dat zij het niet was geworden maar kon zich in de keuze vinden want Robin was gewoon beter dan zij. De rest van de dag praatte ze met Harry, Ron en Hermelien over zwerkbal en speelde ze spelletjes. Ze dacht eigenlijk niet meer aan het galafeest dat morgen zou plaatsvinden, totdat ze s’avonds tijdens het diner de vele uilen de eetzaal binnen zag vliegen.
Naar alle meisjes uit de hoogste twee klassen vloog een uil. Naar Anne vloog een prachtige bruin met witte uil. Aan het pootje van de uil zat een sjieke envelop. Anne maakte de envelop open en zag een briefje dat was geschreven op duur briefpapier. Er stond in:
Anne,
zoals je weet moeten we samen naar het gala.
Ik stel voor om elkaar om half negen bij het schilderij
van de heldhaftige ridder te ontmoeten. Ik hoop dat jij
de nieuwe jager van het Griffoendor team bent geworden.
Dan wordt het namelijk nog makkelijker om Griffoendor
dit jaar ter verslaan.
Draco.
Even dacht Anne dat Draco aardiger was geworden maar toen ze de laatste zin las wist ze dat hij nog steeds hetzelfde was.
“Hermelien wat staat er in jou brief?”vroeg Anne toen ze zag dat Hermelien nogal geërgerd keek.
“Wel, ik denk dat er moet staan of ik om kwart over acht naar het leslokaal van Sneep wil gaan.”
“Hoezo denk je dat alleen maar?”vroeg Anne.
“Nou lees zelf maar,”zei Hermelien en ze gaf Anne het briefje. Er stond:
Hermelien,
Komm lokkal Sneep kward oover agt.
Korzel
“Nou hij heeft in ieder geval je naam goed geschreven”, merkte Anne op.
“Ja, en dat is ook zo ongeveer het enige”, zei Hermelien boos.
“Hé Harry wat heb jij trouwens in je brief gezet?”vroeg Ron.
“Of Patty om kwart over acht naar het lokaal van Anderling wil komen en of ze een beetje normale kleding aan wil doen.” antwoordde Harry.
“Nou, daar zou ik maar niet op rekenen”, zei Ron toen er een hele groep zwadderaars weggingen waaronder Patty en Draco. Patty hing zowat om de nek bij Draco en droeg een superkort rokje en een strak kort topje.
“Doe ik ook niet”, zei Harry, “maar ik wilde het toch vragen.” |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Zo Jul 25, 2004 13:36 |
 |
De rest van de avond praatte ze over de briefjes die ze hebben gehad en over het gala dat morgen was. Anne had helemaal geen zin om te gaan maar ja het moest. Toen ze gingen slapen kon Anne maar moeilijk in slaap komen. Ze bleef maar denken aan het gala dat morgen ging plaatsvinden.
De volgende dag was het mooi weer en ze besloten dan ook om buiten te gaan zonnen. Ze gingen omdat het wel erg warm was midden in de zon, in de schaduw van een boom liggen vlak bij het water. Anne viel bijna in slaap toen ze opeens natte spetters in haar gezicht voelde. Toen ze opkeek zag ze dat Ron hen aan het nat spetteren was.
“Ron hou alsjeblieft op”, zei Hermelien geërgerd. “Waarom doe je dit eigenlijk?”
“Wel, jullie zagen er wat verhit uit, en ik dacht, laat ik eens voor wat verkoeling zorgen.” antwoordde Ron vrolijk.
Ron had gelijk het was inderdaad erg warm, zelfs in de schaduw. Anne besloot aan de waterkant te gaan zitten met haar voeten in het water.
“Kom er ook bij”, riep Anne tegen Harry, Ron en Hermelien.
“Nee, ik zit hier best”, zei Hermelien. “Anne kijk uit!”
Maar het was al te laat. Anne voelde een duw in haar rug en ze viel het water in. Proestend kwam ze boven om te kijken wie haar er in had geduwd. Het was niemand anders dan Draco Malfidus. Hij stond aan de waterkant te lachten met zijn twee lijfwachten Korzel en Kwast. Hij was alleen zo druk bezig met Anne uit te lachen dat hij niet in de gaten had dat Ron naar hem toeliep. Ron duwde Draco de vijver in hoewel hij wist dat hij waarschijnlijk de volgende zo zijn die in de vijver beland, aangezien Korzel en Kwast wel wraak zouden moeten nemen.
Draco kwam met een plons naast Anne in de vijver terecht. Vreemd genoeg deden Korzel en Kwast niets tegen Ron.
“Duw Ron ook in het water stelletje uilskuikens,”zei Draco.
“Sorry Draco, maar we kunnen niet zwemmen en zouden niet graag als volgende in het water terecht komen.” zei Korzel.
“Ow wat heb ik ook aan jullie”, zei Draco boos.
Anne zwom ondertussen naar de kant waar Harry en Ron haar weer op het droge hielpen. Het water droop van haar kleren.
“Het was in ieder geval verfrissend maar ik denk dat ik toch maar even droge kleding ga aantrekken”, zei Anne.
“Ik loop wel met je mee”, zei Hermelien.
Samen liepen ze terug naar het schoolgebouw nagestaard door allemaal nieuwsgierige leerlingen.
Ze gingen naar hun afdelingskamer waar Anne even snel ging douchen. Na het douchen trok Anne wat gemakkelijk zittende kleding aan. het was toen inmiddels al vijf uur en Hermelien en Anne besloten om maar binnen te blijven. Het avondeten zou die avond naar de afdelingskamers worden gebracht m de dames genoeg tijd te geven om zich klaar te maken. Wat een onzin, dacht Anne, dat duurt toch niet zo lang.
Anne en Hermelien praatte over wat er gebeurde en rond half zes kwamen ook Harry en Ron naar binnen. Ook zij praatte nog wat en om zes uur kwamen de huiselven met het avondeten. Er zat weer genoeg lekkers bij. Na het eten besloten Anne en Hermelien om zich alvast o te kleden en hun haar en make-up te doen.
Hermelien had haar haar prachtig opgestoken met groene klipjes die paste bij de kleur van haar jurk. Ook had ze mooie groene oogschaduw op. Bij Anne lukte het allemaal wat minder. Haar haar wilde maar niet goed zitten. Waarom heeft ze nu net vandaag een ‘bad hairday’.
Hermelien zag Anne aan het stuntelen was en bood aan om te helpen. Anne nam dat aanbod graag aan.
Hermelien begon ook Anne’s haar mooi op te steken en kreeg het voor elkaar om ook Anne’s haar prachtig te laten zitten.
“Maar dit blijft nooit de hele avond goed zitten”, zei Anne.
“Ow daar weet ik wel wat op”, antwoordde Hermelien. “Toevallig las ik in het boek ‘schoonheid oor de eeuwen heen’ een spreuk om je haar voor twaalf uur lang goed te laten zitten.”
“Nou, dat zal wel lang genoeg zijn denk ik”, antwoordde Anne.
Hermelien zei de spreuk over beide kapsels en toen ze klaar waren gingen ze naar de gemeenschappelijke ruimte van Griffoendor waar al veel leerlingen verzameld waren.
“Wow, jullie zien er echt prachtig uit”, zei Harry.
“Dank je”, zeiden Anne en Hermelien licht blozend.
“Weet je misschien hoe laat het is?”vroeg Anne.
“Het is vijf over acht”, antwoordde Harry, “dus de grote zaal zal nu wel open zijn.”
“Waar is Ron eigenlijk?” vroeg Hermelien.
“Wel volgens mij hoopt hij op het laatste moment nog heel erg ziek te worden zodat hij niet naar het gala hoeft. Ah daar heb je hem”, zei Harry toen Ron de trap kwam afgelopen.
“Ok Hermelien jij moet me helpen, jij weet vast wel een spreuk waardoor ik een dag erg ziek ben waardoor ik niet naar dat gala moet,”zei Ron.
“Inderdaad Ron, die weet ik”, zei Hermelien.
“Echt waar?” zei Ron opgelucht.
“Ja, maar ik ga hem niet op jou gebruiken. Perkamentus zei dat je moest komen dus ga je ook maar gewoon”, zei Hermelien.
Volgende keer komt het gala!!  |
|
|
  |
 |
dracogirly
6e jaars


Verdiend:
57 Sikkels
Woonplaats: Malfoy Mansion :)
|
Geplaatst:
Di Jul 27, 2004 18:29 |
 |
“Ow, wat heb ik nou aan jou.”kreunde Ron.
“Als ik jou was zou ik me maar snel omkleden. Je wilt Margriet toch niet laten wachten”, zei Hermelien.
“Ow, dat wil ik best hoor”, zei Ron droog maar hij ging zich toch omkleden.
“Nou ik denk dat ik nu maar eens moet gaan anders kom ik te laat bij Korzel”, zei Hermelien.
“Ja, ik ga ook maar eens”, zei Harry.
“Oké, ik zie jullie straks wel op het gala,”antwoordde Anne.
“Enne Anne”, zei Harry.
“Ja”.
“Als Malfidus lastig doet dan moet je dat maar zeggen, dan komen wij je wel helpen”.
“Ok, bedankt!”zei Anne.
Toen Hermelien en Harry net weg waren kwam Ron van de trap afgelopen. Hij zag er erg chagrijnig uit.
“Jij weet zeker ook niets waardoor ik het feest kan ontlopen.”zei Ron.
“Nee,”zei Anne.
“Daar was ik al bang voor. Nou ja, dan ga ik maar naar het ergste feest dat bestaat.”
“Succes!”zei Anne.
Nadat Ron weg was gegaan was zij nog de enige in de afdelingskamer van Griffoendor. Ze keek eens op de klok. Het was nu kwart over acht, nog erg vroeg om naar haar afspraak te gaan. Ze keek nog eens in de spiegel hoe ze eruit zag en keurde het goed. Ze wilde niet de eerste zijn die op de afgesproken plek kwam dus ze besloot nog even te wachten. Om vijf voor half negen ging ze op weg naar het schilderij van de heldhaftige ridder. Toen ze daar aankwam zag ze dat Draco er al stond. Wow, hij zag er echt super uit met dat pak aan.
“Hoi”, zei Anne.
“Hoi”, zei hij terug. “Je ziet er wel goed uit… voor een nieuwelingentje”.
Anne besloot om dat maar als een compliment op te vatten en zei:
“Bedankt, jij ziet er ook best goed uit voor een zwadderaar. Zullen we dan nu maar gaan?”
Samen liepen ze de trappen af. Nou ja, samen. Er zat bijna een meter afstand tussen.
“En ben je nog de nieuwe jager van Griffoendor geworden?’ vroeg Draco.
“Alsof dat jou wat kan schelen”, antwoordde Anne.
“Nou, waarschijnlijk wel hè anders had ik het niet gevraagd.”zei Draco boos.
“Je hebt gelijk. Sorry”, zei Anne. “En nee, ik ben niet de nieuwe jager van Griffoendor geworden.”
“Jammer”, zei Draco.
Ze waren inmiddels bij de grote zaal aangekomen waar Perkamentus hen bij de deur verwelkomde.
“Ah, meneer Malfidus en Mevrouw Mus. Ga maar snel naar binnen jullie zijn de laatste”, zei Perkamentus.
Anne en Draco gingen naar binnen en zagen dat de zaal prachtig was versierd. De grote afdelingstafels waren weggehaald en er stonden nu allemaal kleine tafeltjes waar je met z’n vieren aan kon zitten. Ook was er een grote dansvloer en op een podium was een bandje de spullen aan het klaar zetten. Anne zag dat er nog plek was aan het tafeltje van Harry en Patty en liep daar naar toe. Ze ging naast Harry zitten. Draco volgde haar en ging naast Patty zitten.
Perkamentus liep naar voren en ging op het podium staan om wat te zeggen.
“Fijn dat jullie allemaal gekomen zijn. Ik stel voor dat als het bandje gaat spelen jullie allemaal gaan dansen met jullie partner. Ik wil dat jullie het allemaal naar jullie zin hebben en doe anders maar net alsof je het leuk vind.” Bij die woorden keek hij vooral naar Ron.
“Ik wil dat jullie de hele avond met jullie partner zijn. Het enige geldige excuus om zonder partner te zijn is als hij of zij naar het toilet is. Ik zou zo zeggen heb een fijne avond en begin met dansen”.
Toen Perkamentus klaar was met zijn toespraak begon de muziek te spelen. Anne zag dat veel mensen al naar de dansvloer liepen. Ook Harry en Patty. Patty had echt weer iets super korts aan en liep er een beetje hoerig bij.
“Nou zullen wij dan ook maar gaan dansen?” vroeg Draco.
“Ehhh…”zei Anne.
“Wat?”
“Ik kan niet dansen”, zei Anne.
“Dus jij kan niet dansen hè.” Draco begon te lachen.
“Nou zo grappig is dat nu ook weer niet”, zei Anne.
“Nou ik vind het anders wel een goede”zei Draco.
Perkamentus kwam hun kant opgelopen.
“Mevrouw Mus, meneer Malfidus waarom zijn jullie niet aan het dansen?”
“Ow, we wilden net gaan”, zei Draco en hij stak zijn hand uit naar Anne.
Anne wist niet wat ze moest doen en pakte zijn hand en liep samen met hem naar de dansvloer. Op dat moment was ze het liefst door de grond gezakt. Wat moest ze nou doen. Ze kon niet dansen maar moest nu wel. Draco zag er de humor wel van in en had nog steeds een triomfantelijke glimlach op zijn gezicht.
Draco pakte Anne in danshouding vast en Anne deed hetzelfde. Langzaam begon Draco op de muziek te bewegen en Anne deed hetzelfde terwijl ze haar best deed om niet op zijn tenen te trappen.
“Nieuwelingentje kan niet dansen”, zei Draco gemeen lachend zodat alleen Anne het kon horen. “Nieuwelingentje mag niet in het zwerkbalteam van Griffoendor. Wat kan je eigenlijk wel?”
“Nou dit”, zei Anne en ze ging boven op de voet van Draco staan.
Draco trok een pijnlijk gezicht maar danste gewoon door.
“Kijk maar uit nieuwelingentje”, zei Draco in Anne’s oor. “Anders kan dit wel eens een heel gevaarlijke dans worden.”
“Ow nou ben ik bang”, zei Anne sarcastisch,”wat kan je me nu toch aandoen midden op de dansvloer.”
“Nou dit bijvoorbeeld”, zei Draco en hij tackelde Anne zodat ze bijna viel maar ving haar nog net op tijd op. Anne hield de rest van het liedje wijselijk haar mond en ook Draco zei niets meer.
Toen het liedje was afgelopen zei Draco: “Ik heb dorst ik ga wat drinken, wil jij ook wat?”
“Ja, lekker”, zei Anne.
“Hoewel, zou ik dat nou wel doen, de vorige keer dat ik je met drinken zag gooide je het over me heen.” zei Draco.
“Dat risico moet je dan maar nemen”, zei Anne terug.
Anne besloot om alvast aan een tafeltje te gaan zitten terwijl Draco drinken ging halen. Ze zag Hermelien alleen zitten en besloot om naast haar te gaan zitten.
“Hey Hermelien hoe gaat het?”vroeg Anne.
“Nou niet echt goed”, zei Hermelien. “Daarnet toen ik met Korzel aan het dansen was stond hij bijna de hele tijd op mijn tenen. Ik wed dat als ik mijn schoenen straks uit doe mijn tenen ook helemaal blauw zijn.”
“Waar is Korzel eigenlijk?”vroeg Anne.
“Ik geloof dat hij iets zei over drinken halen maar ik heb hem sindsdien niet meer gezien.”
“Ow, hij zal Draco wel tegengekomen zijn, die ging namelijk ook drinken halen. Daar komen ze al aan”, zei Anne.
En inderdaad Draco en Korzel kwamen allebei aanlopen met twee glazen boterbier in hun handen.
“Ik zie dat je het risico wel aan durft”, zei Anne.
“Nee, dat niet. Ik zei toch dat ik erge dorst had. Dus ik lust wel twee glazen boterbier”, zei Draco snerend.
Ik heb het deze week nogal erg druk en heb daarom weinig tijd om verder te schrijven. Denk dat ik zondag pas weer kan posten.  |
|
|
  |
 |
|
|