Pubers.

Hummol · Lid Wikenweegschaar Verdiend: 424 Sikkels

Hoii,

*zoekt in Wikipedia*

Wikipedia schreef:

Omschrijving

Het woord puberteit is een afgeleide van het Latijnse woord pubertas. Puberen wordt soms als werkwoord gebruikt voor de manier waarop mensen (en dan jongeren in het bijzonder) zich willen afzetten tegen de gevestigde waarden. Jongeren voelen een biologische drang naar zelfstandigheid. Deze drang naar zelfstandigheid uit zich vaak in rebellie tegen het ouderlijke gezag. Deze vorm van rebellie wordt ook wel puberaal gedrag genoemd.

Geschiedenis

Vroeger werden jongeren omstreeks tien à twaalf jaar volwassen (waarschijnlijk gepaard gaande met een ontgroeningsritueel volgens hun cultuur). Vanaf het moment dat ze zich konden voortplanten werden zij op grond van hun lichamelijke rijpheid geacht in hun bestaan te kunnen voorzien.

Later is opleiding een grotere rol gaan spelen om te overleven en nam de huwbare leeftijd toe. Ook al was men al geslachtsrijp, men was nog niet klaar om kinderen voort te brengen, omdat men nog niet over de financiële middelen beschikten om een eigen gezin te onderhouden.

Psychische veranderingen

In de puberteit vindt een belangrijk deel van de bewustwording, en daardoor van de persoonlijkheidsvorming, plaats. Men voelt zich vaak onzeker over zichzelf wat frustrerend kan zijn. Hierdoor ontstaan vaak conflicten met de ouders en de omgeving.

Bij de meeste mensen komt het, bij een goede begeleiding, uiteindelijk tot een volwassen persoonlijkheidsvorming. Mocht dat niet het geval zijn, dan kan dat leiden tot een persoonlijkheidsstoornis.

Kijk, dat is dus het puber zijn en je zo voelen als een puber. Zelf ben ik bijna vijftien en (nog) noemen mensen me soms een puber ^^ Ook mijn ouders, als ik weer eens om niets boos word of rare gedachten heb.
Vroeger was ik er altijd "bang" voor om puber te worden. Ik had het bij mijn broer/zus meegemaakt en wilde niet op eens een soort van ontwikkeling doormaken. Ok, ik weet dat iedereen het anders ervaart en dat ik er zelf bijna geen tot geen last van heb, maar het idee alleen al!.!

Soms gebruik ik het als een excuus. Als een leraar een opmerking over mijn gedrag heeft kan ik zeggen (en de hele klas natuurlijk) "Sorry, meneer, ik ben een puber, hé!".

Het is een leuke maar moeilijke tijd vinden sommige ouders en kinderen, pubers dus. Ikzelf sta er niet vaak bij stil, maar dat deed ik daarnet wel en toen borrelden er een paar vragen en gedachten op. Misschien dat jullie je ervaringen, gedachten en vragen willen delen. Misschien ben je zelf wel een puber, misschien niet.

*Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)?
*Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
*Was/Is het een leuke of stomme tijd?
*Denk je er/Dacht je er over na of niet?
*etc..

Ohja, nog een kleine 'ervaring'. Ik vind het soms erg storend als er klasgenoten zijn die opeens helemaal van kledingstijl veranderen of heel kinderachtig doen of reageren. Ik weet, uit ervaring, hoe het is als je onzeker over je zelf bent, maar sommige mensen kunnen dat zo vreselijk uiten. Ook op het forum merk je (wel eens) wat van dit gedrag. Mensen die 'vriendjespolitiek' en dat soort onzin leuk vinden. Ja, ga je gang maar, maar ik zou er zelf voor zorgen dat de pubertijd leuk en draaglijk blijft ^^

Sjee, ik klik zo echt mega serieus (en een beetje puber-achtig ^^), maar het kwam zo maar in me op en daarom open ik dit topic.

HPwurm

12cho21 · Beginnend Tovenaar Verdiend: 89 Sikkels

hmm kweeni of ik eigelijk al echt puber ben of word(net 4 weken 13 jaar)
ik kom wel veel meer voor mezelf/andere op, en laat niet met me sollen maar dat was et.

mijn moeder vind het onzin als iemand zegt van"ja dat komt door de pubertijd"
want mijn moeder is in de filipijnen geboren en het was daar heeel erg streng dus durfte ze niks te doen, want als ze hun ouders tegenspraken kregen ze gelijk al een klap...

Nirvana

Ik ben nu ook bijna 15.
Natuurlijk heb ik gepubert/ben aan het puberen.
Er zijn echt heeel veel veranderingen geweest tijdens de puberteit.
Het was natuurlijk wel een leuke tijd,maar af en toe voel je je heel rot en weet je niet waardoor dat komt.
Ik heb er niet over na gedacht,want de puberteit komt vanzelf wel en dat merk je ook.
Je gaat anders denken,je kledingstijl kan oppeens op slag veranderen,andere ideeën enz
Soms ben ik echt heel brutaal,vooral smorgens heb ik een ochtendhumeur.
Mijn moeder zegt dan altijd ; je kan nu beter niet tegen haar praten.
En dan zegt mijn broer ( van 17 ) altijd:
PUBERTEITTTTTTTTTT

Tienerd · Volleerd Tovenaar Verdiend: 239 Sikkels Woonplaats: Bath

Nirvana schreef:

Soms ben ik echt heel brutaal,vooral smorgens heb ik een ochtendhumeur.
Mijn moeder zegt dan altijd ; je kan nu beter niet tegen haar praten.
En dan zegt mijn broer ( van 17 ) altijd:
PUBERTEITTTTTTTTTT

OUTCH! Dat heb ik dus ook. -.- Alleen m'n ouders en iedereen gaan dan altijd expres tegen me praten en allemaal van die stomme dingen. Af en toe krijg ik volgensmij echt zo'n Dursley-head die op ploffen staat. ^^
En verder.. Sja, iedereen heeft zo denk wel z'n buien.
Echt een grote mond heb ik niet. Ik zeg alleen waar het op staat. *cough*

Rayatje · Volleerd Tovenaar Verdiend: 0 Sikkels

Ik haat echt die twee woorden; puberen en puberteit. Elke keer als ik eens wat van me afbijt of eens een beetje down ben steken mijn ouders het altijd op de puberteit. ''We weten dat je het moeilijk hebt, schat. Dat is normaal. Dat heeft een naam. Puberteit.''
Dàt is vreselijk. Echt waar. Ik ben zo geen puber. Punt. Ik ben een volwassene van 13 jaar. Angel

Ik blijf het volhouden al weet ik het stiekem dat ik wel een kleine puber ben. ^^"
Punt.
Ik ben volwassen.
Punt twee.

@Helen; Angel

Helen

Kijk, en dàt noem ik puberen. Je "beledigd" voelen om niks. Overal tegenaan trappen. Als ik ja zeg, zeg jij nee alleen maar om dwars te liggen.
Puberen vind ik ook met je vriendinnen in de stad giebelend achter jongens aanlopen.
Volwassenen kunnen zich trouwens ook heel puberaal gedragen hoor.
Een collega van mij ... nee, ex collega kan dat ook zo goed.
En trouwens, puberen is positief en negatief hoor. Smile

Sweet Hermione

Waarschuwing: Grote post.

Citaat:

Ohja, nog een kleine 'ervaring'. Ik vind het soms erg storend als er klasgenoten zijn die opeens helemaal van kledingstijl veranderen of heel kinderachtig doen of reageren. Ik weet, uit ervaring, hoe het is als je onzeker over je zelf bent, maar sommige mensen kunnen dat zo vreselijk uiten. Ook op het forum merk je (wel eens) wat van dit gedrag. Mensen die 'vriendjespolitiek' en dat soort onzin leuk vinden. Ja, ga je gang maar, maar ik zou er zelf voor zorgen dat de pubertijd leuk en draaglijk blijft ^^

Een typisch gevolg van de puberteit:
je afzetten tegen ouders, ''de massa'' en regels (op school).
Heel normaal, in mijn ogen, voor de puberteit.
Het komt inderdaad gewoon voort uit onzekerheid.
Op school zie ik ook: diegene die ''populair'' zijn, hebben zelfvertrouwen.
Dat zijn diegenen die anderen met respect behandelen en daarom geliefd zijn. (Aan de andere kant heb je ook die schreeuwlelijken, dat dan weer wel.)

Ik begrijp wel dat je je eraan ergert. Vriendjespolitiek vind ik persoonlijk vaak wel oppervlakkig.
Ik ken bijvoorbeeld ook een meisje die letterlijk alles ''stom'' vind.
Soms is dat ergens wel schattig, omdat ik inderdaad dan denk: ''Ah, die puberteit hè.''
Maar ik kan me er ook aan ergeren,
omdat ze dan heel gemene dingen kan zeggen over mensen die het absoluut
niet verdienen. Dan heb ik zoiets van: ''Houd je even in''.
Maar dan besef ik mij weer dat het haar leven is en ik me er eigelijk niet aan moet ergeren, omdat dat alleen maar vermoeiend is.

*Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)?
Ehm... ik ben het eens met Wikipedia. Angel

Aan de andere kant vind ik dat je puberteit niet echt aan een bepaalde leeftijd kunt verbieden.
Zo schijnt het dat hoogbegaafde mensen gemiddeld later puberen, en ook jongens later in de puberfase komen.

Ik ben nu wel een puber.
Maar eigelijk heb ik niet een duidelijk beeld van mijn puberfase.

*Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
Zo rond mijn dertiende, veertiende (tweede klas) ging ik mij wel alternatiever kleden, maar dat was het dan ook.
Ik heb me nooit echt erg afgezet tegen mijn ouders, ze uit gescholden, agressief tegen ze geweest, overmatig alcohol genomen, gerookt, etc.
In dat opzicht ben ik een rustige pubermeid.
Een deel van de puberteit is bij mij misschien ook wel de interesses mode en uiterlijk, en het lezen van psychologische tijdschriften enzo.
Of misschien is dat ''volwassen worden''.

Het gedoe met jongens is bij mij veel later gekomen: toen ik bijna zestien was raakte ik pas geinteresseerd in ze en dat neemt nu wel toe.
Daarvoor was het meer van: ''Jongens bestaan. Ja, en verder?''
Ik ben lang kind geweest, geloof ik.

*Was/Is het een leuke of stomme tijd?
Beide, inderdaad. Soms krijg ik echt emotionele buien en dan moet ik huilen om van alles. Best vervelend. Gelukkig heb ik dagboeken, zodat ik mijn gedachten en gebeurtenissen op een rijtje kan zetten.
Blijf ik er nog steeds mee zitten, dan maak ik er gedichten over.
Daardoor kan ik het meer ''verzegelen''.

*Denk je er/Dacht je er over na of niet?
Ja. Nu. : o )

steffitjuugn · 2e jaars Verdiend: 54 Sikkels Woonplaats: gent

ik ben een verschrikkelijke pruber Smile

ben 14 en ben soms nogal 'erg' vind ik van mezelf....
Welke veranderingen ik zie? nouja, ik luister bijna niet meer naar m'n ouders, haal slechtere cijfers voor school, haal soms fratsen uit,..
En ik doe altijd tegendraads...zeggen mijn ouders A, dan zeg ik B...
Jah, ik weet van mezelf dat ik zo doe, maar ik kan er niets aan veranderen....zal binne 2 jaar ofzo al heel anders zijn denk ik Wink

Merel · Beginnend Tovenaar Verdiend: 72 Sikkels

Ik ben twaalf, maar voel me echt niet zo. Mocht ik kiezen zou ik op mijn volgende verjaardag veertien worden, in plaats van dertien.
Volgens mij ouders 'puber' ik al. Soms kan ik inderdaad kattig reageren ofzo. En ik heb wel eens buien van: hoe kom ik nu aan dat humeur?

Even de vraagjes invullen.

*Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)?

Ik denk dat het van iedereen zeer verschillend is. Een leeftijd op plakken zou ik niet doen. Of ik nu een puber ben? Vraag je best niet aan mij Very Happy

.

*Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?

Ik ben meer bezig bezig met hoe ik er uit zie dan vroeger, dat geef ik eerlijk toe. Maar verder (nog) niets.

*Was/Is het een leuke of stomme tijd?

Ik weet het niet. Beide, denk ik. Die humeurwisselingen zijn stom, maar er zijn natuurlijk ook voordelen..

*Denk je er/Dacht je er over na of niet?

Nu wel, om deze vragen. Maar op een gewoon moment niet, nee.

Citaat:

Zo schijnt het dat hoogbegaafde mensen gemiddeld later puberen, en ook jongens later in de puberfase komen.

Dat van jongens weet ik, maar van hoogbegaafde mensen? Ik weet het toch niet.
Ik zou volgens een IQ-test van zoveel jaar terug zou ik hoogbegaaft zijn (ik zit ook een jaar voor), en als ik mij vergelijk met leeftijdgenoten, meisjes dan, ben ik al veel 'volwassener' dan hen.

Joep

Mensen zeggen in dit topic: Ik ben 15 jaar oud en nog gedraag ik me soms al een puber. Als je rond de 15/16 jaar bent, zit je in je hoogtepunt van de puberteit.

Judith

Hoi,
Ik heb soms wel last van de puberteit ^^. Ik word boos om niets of moet huilen om iets waarvan je denkt: 'Nou zo erg is dat toch niet?
Gelukkig valt het bij mij allemaal wel mee. Bij mijn zusje is het nu al ronduit verschrikkelijk. Ze schreeuwt je de oren van de kop en huilt om niets, maar dan om echt niets. Pfoe, ik ben daarbij nog een makkie.
Groetjes, Judith

Lisanne · Volleerd Tovenaar Verdiend: 57 Sikkels

*Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een (of geweest)?
Tsja. Tis niet echt een specifiek iets. Iedereen is het volgens mij, de één eerder en erger dan de ander.
*Welke veranderingen waren/zijn merkbaar?
De gebruikelijke opstandige dingen. En dan vooral tegenover mensen die eigenlijk wel een beetje gelijk hebben Razz

*Was/Is het een leuke of stomme tijd?
Nah, ik heb er geen last van dus voor mij is het niet echt een 'stomme' tijd. Tuurlijk, ik ga wel eens tegen mn ouders in en lekker vervelend doen tegen leraren is er ook wel eens bij. Maar echt erg ben ik niet. Tligt er natuurlijk aan wat erg is en wat niet, maarja..
*Denk je er/Dacht je er over na of niet?
Niet echt, alleen nu dan.

watsonette · 6e jaars Verdiend: 42 Sikkels Woonplaats: Ravenclaw Tower

ik ben al puber dat weet ik zeker Rolling Eyes

Ik ben 11 mjaa jeweetwel wmwuaha ik heb al last van puberen hoors Razz

**Smalofski**

Het leuke aan puberen is dat je het vaak zelf niet merkt Razz

Wacht maar een paar jaren, dan zul je wel zien hoe erg je eigenlijk wél aan het puberen was, ook al geef je dat nu nog niet toe Wink

Ik kan eerlijk zeggen dat m'n puberteid wel al achter de rug is... gelukkig Razz

Ik werd er ook helemaal gek van als ze alles wat ik deed op het puberen staken, maar achteraf gezien, hadden ze waarschijnlijk wel gelijk Razz

Hippogriefje

*Wanneer ben je (volgens jou) een puber en ben jij er een?
Volgens mij ben je een puber als je je niet meer zo 'braafjes' gedraagt tegenover..tja..je ouders, leraren, leerlingen...iedereen. Alles moet volgens jou mening, het moet allemaal maar goed zijn wat jij vind. Ook heb je veel last van stemmingswisselingen.
En ja, ik ben er 1 (verse 15-jarige).
*Welke veranderingen zijn merkbaar?
Ik ben veel eerder aangebrand xD Vooral als mijn ouders pissig op me zijn ofzo of een leraar. Dan begin ik te schreeuwen of ik zeg juist helemaal niks terug. Ik laat ook veel eerder mijn mening weten dan vroeger, vroeger hield ik het maar voor me.
*Is het een leuke of stomme tijd?
Aan de ene kant is het leuk: Je wordt ouder, mag meer, kunt meer dingen opeisen...Alleen het minder leuke is dat je in een soort 'midlife-crisis' zit alleen dan niet in het midden van je leven...Nouja je snapt wel wat ik bedoel xD
*Denk je er over na of niet?
Nu wel xD