Mijn beste vriendin laat me vallen.

Little-_-Devil · 4e jaars Verdiend: 37 Sikkels Woonplaats: In zijn armen..

Jah,, dat zou ik ook doen proberen de reden te achterhalen maar soms krijg je dan van die minder prettig redenen,, ik was namelijk in de eerste ook best close met iemand en die heeft me ook laten vallen omdat ik volgens haar aan het "veranderen" was.. en dat vond ze negatief,, maar ik vond het haar probleem,, ik heb het aan meerdere mensen gevraagd of zij dat ook vonden een ook aan mijn allerbeste vriendin die ik al ken vanaf de basisschool,, maar die vonden allemaal dat ik niet veranderd was dus zij heeft mij laten vallen en ik hoef haar niet meer.. Mad

En nou vind ze het jammer dat ik haar "haat" Confused

die is nie helemaal goed bij der hoofd volgens mij,, ik haat haar niet,, nhja,, mis. heel klein beetje maar goed,, ik wil geeen goeie vriendinnen meer met haar zijn,, maar nu hebbe we dus helemaal geen contact meer,, als bijv. onze vriendinnen met elkaar staan te praten en wij staan erbij zeggen we allebei niks tegen elkaar...

mar ach,, je hebt soms van die mensen die je denkt te kunnen vertrouwen en dan laten ze je vallen,, die mensen bestaan nu eenmaal en dan moet je maar gewoon bij jezelf dneken,, ik ben een goeie vriendin ik zou niet zomaar een van mijn vriendinnen laten vallen..!!

~Yasmine~ · Geplaatst: Do Jun 15, 2006 18:48

Citaat:

T O N K S
Lid Wikenweegschaar

Lid sinds: 26-7-2005
Berichten: 669
Woonplaats: Gillend voor de TV bij het WK met een zak chips.
Geplaatst: Do Jun 08, 2006 7:48 pm

--------------------------------------------------------------------------------
~Yasmine~ schreef:
Quote:
T O N K S

Twee 'beste vriendinnen' hebben me ook laten vallen en een wel heel hard.

Claudia had ik nu ongeveer 2 en half jaar geleden ontmoet. Op dat moment bijna 1 jaar. We kwam bij elkaar in de klas terecht en het klikte gewoon meteen. We deden alles samen en sommige mensen dachten dat we zelfs zusjes waren. Altijd samen op school, buiten school waren we ook vaak bij elkaar thuis te vinden en we zaten ook nog eens op dezelfde school. Ze had me verteld over een ex-vriendje Micael die ik zou ontmoeten op haar verjaardagsfeestje 17 December 2004 als ik me niet vergis. Ik leerde hem kennen en ook tussen ons klikte het heel goed. We spraken steeds vaker af. Ik, Claudia, Micael, Rudy (vriend van ons allen en beste vriend van Micael) en Fabio (broer van Claudia en vriend van ons allen). Soms ook andere mensen. Ik begon op een gegeven moment gevoelens te ontwikkelen voor Micael en ik heb steeds weer gevraagd aan Claudia of ze nog iets voor hem voelde: Nee. Ok. We kregen dus samen iets een paar weken later. Tot op rare wijze er steeds dingen tussen kwamen waardoor het bijna uitging of we ruzie kregen. Zo had iemand mijn MSN gehackt en er iets prachtigs in gezet over Micael en nog veel meer. Ik had niet door wie het was, maar ik had wel het gevoel dat het Claudia was. Ik drukte dat gevoel weg, ze was mijn beste vriendin. Op een gegeven moment ging het na drie maanden toch een maand uit. Hij beweerde dat ik hem had bedrogen, wat niet zo was. Een maand later ging het weer aan. Alles ging prima voor weer drie maanden. Tot een dag bij het zwembad. Daar zag ik ze samen. Zij boven op hem, kussend. Mijn hart brak daar letterlijk in tweeën en ik ging weg. Het ging uit natuurlijk, maar op de een of andere manier kon ik het haar vergeven. Ze vond hem nog steeds leuk en eigenlijk vond ze hem al 5 jaar leuk! Toen ging ze op vakantie voor 3 weken. Ik chatte nog dagelijks met mijn ex en toen ze terug kwam.. ze beweerde dat ik hem terug wilde en vanalles en nog wat. Ze schold me de huid vol en op dat moment zette ik er een punt achter. Dus ik heb haar al bijna een jaar niet gesproken.

In die zomer ben ik naar een ander feestje geweest van een vriendin. Daar ontmoette ik een ander meisje: Daniela. Ook hier klikte het meteen en ze woonde nog eens in de straat naast de mijne. Geweldig! We werden goede vriendinnen en ik ging een week mee op vakantie naar het huisje van haar grootouders. We hadden elkaar ons grootste geheim ooit verteld en ik voelde onze band versterken. Nog steeds ging het goed en ook op school, hoewel ze op de school naast de mijne zat. Elke pauze gingen we naar het hek, wat de scholen gescheiden hield en praatten we bij. Maar toen... ik stelde haar voor aan een groepje vrienden van me. En op een gegeven moment kwam ze niet meer naar het hek of zei ze enkel: sorry ik moet met die en die van dat groepje praten dus. Ik werd best kwaad en op gegeven moment zei ze helemala niks meer, kwam ze niet meer opdagen en zei zelfs niks terug op MSN. Tsjakka. Over.

Maar goed, ik ben geen egoïst en ik ben blij dat ze hun geluk zo gevonden hebben. Ik treur niet omdat de vriendschap over is, maar ik lach omdat de vriendschap bestaan heeft (:

Wow, wat een verhaal! Ik vind die Claudia maar raar! (je vindt het toch niet erg dat ik dat zeg? ) Jij hebt haar vergeven, terwijl ze vreemdging met jóuw vriendje! En dan wordt ze boos, terwijl je alleen maar msnt met hem! Maar zoals ik begrijp, is het je vriendin niet meer.
En wat rot van die Daniela, maar ik vind je zin erg mooi:Ik treur niet omdat de vriendschap over is, maar ik lach omdat de vriendschap bestaan heeft (:
Wauw, ik vind hem écht mooi!
Maar ik denk dat je nu wel goede vriendinnen hebt, nietwaar?

Veel Liefs,

Yasmine

Ik verwonder me al over het feit dat er iemand het zelfs leest aangezien het niet echt een kleine post is ^^'.
Natuurlijk vind ik het niet erg dat je Claudia raar noemt, ik vind haar ook... raar... (:
En nee, ik heb niet echt goede vriendinnen. Het zijn meer kenissen. De meisjes uit mijn klas passen totaal niet bij me, ze zijn heel erg braaf in de klas, maar eigenlijk zijn ze roddelaars en heel kinderachtig. Ik ben best serieus, vrolijk en te volwassen voor mijn leeftijd. Ik heb wel een heel goede vriend van 17, hij is mijn beste vriend en veel MSN-vrienden, voornamelijk van HPF. Maar ja die zal ik moeten verlaten... ik ga naar Australië verhuizen en het tijdverschil is 10 uur ):
Maar bedankt voor je reactie iig ^^.

Hoij!
Niet zo leuk dat je geen goede vriendinnen meer hebt, maar aangezien ze niet bij je passen, is het misschien beter zo! Als jij volwassen bent, is het alleen maar beter zo! Smile

En het is leuk dat je wel een goede vriend hebt! Hij is vast aardig! Smile

Leuk dat je naar Australie verhuist, daar maak je vast nog wel goede vrienden!( vind je het trouwens zelf ook leuk?)Waarom verhuis je naar Australie eigenlijk? Smile

En jammer van HPF!! Crying or Very sad

Misschien ondanks die 10 uur verschil kom ik je nog op HPF tegen!! Very Happy

Nog een prettige verhuizing en vooral veel plezier in Australie!! Smile

Veel Liefs,

Yasmine

12cho21 · Beginnend Tovenaar Verdiend: 89 Sikkels

ik zou (net als wat ik gedaan heb) gewoon normale vriendinne en geen best/harts vriendin laten zijn wat als ze je na zoveel jaar weer laat zakken krijg je dat gedoe weer je moet gewoon een normale vriendin late worde dus vooral met veel andere mens omgaan!

Liennuh · 2e jaars Verdiend: 46 Sikkels Woonplaats: Assen

Maaike schreef:

Zonet heb ik het ergste mailtje ooit gekregen: mijn beste vriendin laat me vallen als een baksteen!! 5 jaar waren we onafscheidelijk, en nu?! Ik weet écht niet hoe ik dit nu moet doen. Ik heb wel nog veel andere vrienden, maar daar ben ik lang niet zo close mee als mijn "oude" beste vriendin. Wat moet ik doen? Ik kan toch niet zomaar plots een vriendin uit mijn mauw toveren die me zo goed kent als Ellen (= die vriendin). Het was ook een vreselijk laffe manier hoe dat alles verlopen was!!
O, help me!!

Kus,
Maaike
(btw: zijn we niet vrijdag de 13de vandaag?)

Bin there.. Het is echt minder prettig en ik deed mijn best om onze band te behouden. Ik ken haar al vanaf de peuterspeelzaal en ze was zo belanrijk voor me! We steunden elkaar altijd heel erg en we zochten elkaar altijd op met problemen. Ook hadden we altijd dikke lol.

Je moet het maar gewoon accepteren. Ik heb dat ook gedaan maar in het begin vond ik het vreselijk en huilde er ook wel om. We hadden zo;'n sterke band altijd. Voelden elkaar goed aan en wisten bijna altijd wat we dachten.
Gelukkig heeft ze me niet met een mailtje laten vallen maar zijn we geleidenlijk uit elkaar gegroeid.
Jou vriendin heeft je een mailtje gestuurd waarin ze zij dat ze je niet meer wou als vriendin.
Om eerlijk te zijn als iemand zo hatelijk als dat kan zijn is het als jou vriendin niks waard! Als je beste vriendin je dat kan aandoen is het je vriendin niet meer en geeft ze waarschijnlijk toch niks om je!!
Ik snap dat je verdrietig bent want jullie hadden wel iets samen maar na zo'n mailtje word dat toch nooit meer goed! Ook al is ze misschien overgehaald door anderen dat boeit niet. Ze kon ook nee zeggen en voor je opkomen maar ze heeft de makkelijkste weg gekozen en dat was om je te dumpen. Dan zou ze waarschijnlijk nooit zoveel om je hebben gegeven als jij om haar. Dus vergeet haar maar gewoon...!

Sophie Wemel · Geplaatst: Vr Jul 28, 2006 18:13

Dit heb ik dus voor het laatst ook meegemaakt. Vroeger, toen ik in het tweede leerjaar zat, leerde ik een leuk meisje kennen waar ik nog altijd mee bevriend ben. We zijn altijd goede vriendinnen geweest voor elkaar. Maar twee jaar later leerden we nog een meisje kennen. Ze werd gepest door de klasgenoten en zocht vriendschap met mijn beste vriendin. En zo werden we een groepje van drie vriendinnen. Het probleem was dat dat meisje nogal negatief denkt. Maarja, wat wil je als je jaren door je klasgenoten word gepest Rolling Eyes

Maar in het vijfde leerjaar moest mijn beste vriendin naar een andere school omdat ze redelijk ver woonde van school. Ik was er verdrietig over, maar ik heb me voorgenomen om dat meisje dat met mijn vriendin bevriend wou zijn wat beter te leren kennen. We waren altijd bij mekaar en na het eerste gesprek klikte het tussen ons. We werden toen de beste vriendinnen en niemand zou onze vriendschap kapotmaken, dachten we.
Zo ging het een jaar door, we praatten met elkaar, we steunden mekaar als we het moeilijk hadden,...
Tot we in het zesde leerjaar op Bosklassen gingen (elk jaar als je naar het zesde leerjaar ging, ging je voor een week op sportkamp met je klasgenoten waar je een hele week van maandag tot vrijdag in een sporthal bleef logeren). We zaten bij mekaar op de kamer met nog twee andere meisjes. Het was daar leuk, en zij maakte voor het eerst nieuwe vrienden. Ik was blij voor haar dat ze het naar haar zin had. Als we terugkwamen, was het Paasvakantie en had ik voorgesteld om bij mij eens te komen slapen. En ik merkte dat ze niet zo entousiast was als altijd. Zoals afgesproken kwam ze bij me slapen, en ik zag dat ze dat tegen haar zin deed. Na de Paasvakantie ging ik weer naar school. En ik zag dat ze me niet meer opwachte aan de schoolpoort. In plaats daarvan zat ze met de meisjes van de klas te praten over de nieuwste modetips enzo. En die meisjes kon ik helemaal niet uitstaan. Vanaf die dag kwam ze amper naar mij toe. Ze vroeg mij zelfs niet hoe het met me ging! Ik begon me echt eenzaam te voelen omdat de andere meisjes van de klas niet met me bevriend wilden zijn omdat ze me raar vonden. Ik was met twee andere jongens bevriend, maar die wouden ook met hun andere vrienden spelen. Het werd alsmaar erger en erger. Soms praatte ze een beetje tegen me, daarna nog enkel 'goededag' of 'tot morgen', en daarna probeerde ze me te negeren. Ik werd met de dag triesterig en het was zo erg dat ik elke dag op school huilde. Eerst trooste iedereen me, maar daarna begonnen ze me een huilebalk te vinden. Ik huilde omdat ik dacht dat als ze meedelijden met me kreeg, dat ze me terug als vriendin zou nemen. Maar nee, ze koos voor die meisjes die ik niet kan uitstaan. Eerst probeerde ze me te troosten door te zeggen dat ze 'ook met andere personen wou omgaan', Maar toen ik weer huilde, rolde ze met haar ogen en keerde ze weer naar haar babbelende vriendinnen. Zo hatelijk!! Ik kan haar niet meer uitstaan!! Toen kwam ik tot de conclusie dat ze niet de vriendin was die ik zocht en dat het hopeloos was dat ik achter haar aanliep. Ik heb dit tot het einde van het schooljaar volgehouden en ik ben van haar vannaf. Ze kan voor mij den boom in!!

Ik moet eerlijk toegeven dat ze soms een **** was. Vroeger moest ze zich nooit optutten om naar school te gaan. Een mooi rokje en een leuke t-shirt aantrekken, tanden poetsen en haren kammen, dat was genoeg voor haar. Nu MOET ze gewoon elke dag haar haar wassen (wat helemaal niet goed is voor je haar!) en heeft ze zelfs twee piercings laten in haar oor wat eigelijk helemaal niet mag op school. En als ze naar school moet, moet ze wel uren voor de spiegel staan voor ze naar school gaat. Dan stond ze daar met haar handtas en en haar plateauschoenen met een walgelijke print erop. Echt sletterig. Je gaat naar school om te studeren, niet om er als een fotomodel uit te zien. En nog iets, voor frans moesten we een dialoogje maken. Eerst wou ze het met andere meisjes doen, maar die wouden het samen doen, dus ging mijn vriendin het met mij doen. De meester dacht dat ik nog altijd alleen was, dus had hij me nog met een jongen gekoppeld zodat wij het samen zouden doen. Geloof me, met die jongen wil je niet bevriend zijn. Ik zei nog tegen de meester dat ik al met mijn vriendin een dialoogje ging doen, maar hij zei dat we het wel samen zouden kunnen doen. Die middag is ze thuis gaan eten en ik wist dat ze niet blij zou zijn. Ik wachtte op haar om haar het slechte nieuws te vertellen, maar ze kwam maar niet op school opdagen. Dus toen ik thuiskwam had ik haar opgebeld en haar het slechte nieuws verteld. Ze zei dat ze het niet erg vond. Ik vroeg haar ook waarom ze niet op school was, waarop ze antwoorde dat ze zogezegt ziek was. Ik geloofde haar, en de volgende dag kregen we onze dialoogjes terug. Ze zei tegen me dat ze hard had gewerkt om haar dialoogje goed te maken. Ze kreeg ze terug en die verscheurde ze in honderd stukjes. De reden? De meester had het dialoogje helemaal veranderd met tekst voor de jongen met wie we moesten samenwerken. Niemand kon hem uitstaan, dus zij ook niet. De meester vroeg waarom ze niet met die jongen wou werken. En zij bleef koppig zwijgen. Nadat de meester enkele vragen aan haar had gesteld, stelde hij voor om tijdens de middag een gesprekje met haar te doen. Ik zat te eten, en de meester kwam de eetzaal binnen om te vragen of ik het niet erg vond om twee dialoogjes te doen. Ik zei dat ik dat niet er vond. Ik heb dan maar twee dialoogjes gedaan. En mijn vriendin had zelfs haar excuses niet aangeboden aan mij. Hoe onbeleeft!!

Enfin, ik ben bijna klaar met men bericht, maar ik wil dit nog tegen haar zeggen. S, ik wil je niet kwetsen, maar ik wil je laten inzien dat je niet zomaar je oude vrienden in de steek mag laten. En wees in het vervolg wat beleefder tegen leraren!! Ze doen je best om je alles te leren, wees hen er dankbaar voor.

kelly-malfidus · 1e jaars Verdiend: 45 Sikkels

zo ergballemaal mijn vriendin (had ik vroeger ampermaar in het 5de toch wel een paar) deed heel vriendelijk in mijnn gezicht en ik vertrouwde haar en vertelde haar alles maar ze vertelde alls wat ik in vertrouwen tegen haar zij achter mijn rug aan iedereen het is nooit meer goed gekomen en zal het ook nooit doen want we hebbe, geen contact meer

No · 6e jaars Verdiend: 57 Sikkels Woonplaats: Mooie landen

Dat had ik ook met mijn kameraden.
Die ene heette: Rogier en andere: Tim
We deden alles samen.
Noem het maar op: Voetballen, Uitgaan enz.
Ik kende hun van het school en We zatem ook in het hetzelfde klas.
Er kwam een meisje die Antoinette heette.
We vonden haar leuke en vlotte meid.
Die meid verleidde mij en ik kreeg wat met haar.
Het ging goed. Opeens over 1 a 2 weken zag ik haar met mijn kameraad (Rogier) te kussen. Ik stond met het mond open. Die trut probeert onze vriendschap kapot te maken dacht ik toen.
Ik sprak af met mijn kameraad in het cafe en vertelde de waarheid, hij was geschokt en zei dat het leugen was van mij. Ik liep boos weg dat hij mij beschuldigd had vanwege leugen. Tim de andere kameraad had wat met mij afgesproken in een ander cafe. Hij vertelde een hetzelfde verhaal. Wij waren geschokt en waren heel kwaad op haar. Dit plan was door die trut bedacht. Ze probeerde onze vriendschap kapot te maken. Rogier verbrak onze vriendschap en Ik heb haar en hem nooit meer gezien sinds anderhalf jaar geleden. Het schijnt dat ze samen naar ander dorp verhuisd zijn. en Rogier niet meer wat heeft met die meid. Tim en ik zijn nog goede kameraden. We spraken met elkaar af. Als er een meid die probeert ons verleiden weg ermee. Het is wel hard, maar ja. Ik heb wel nu een vriendin, het gaat goed ze is echt een lieverd. Voor mijn kameraaad heeft hij ook nu een nieuw vriendin. En grappige is dat ze zussen zijn.

steffitjuugn · 2e jaars Verdiend: 54 Sikkels Woonplaats: gent

Ik was ook een hele tijd heel close met een vriendin van mij.
We kenden elkaar al van het eerste kleuterklasje en waren toen al de beste maatjes!
Maar vanaf het 6e leerjaar liet ze me opeens zitten voor een andere vriendin die haar met spulletjes ( zoals oorringen enz...) omkocht.
Het klinkt misschien stom om je door zoiets om te halen, maar als je 11 bent , doe je wel eens dingen waar je spijt van krijgt.
En ook zij, mijn vriendin, deed dat.
Die vriendin die mijn vriendin omhaalde, beloofde haar dat ze mee mocht doen in een tv-programma enzoverder.
Maar dat was niet waar, want dat meisje had wel acteerervaring en deed mee in soaps enzo maar mijn vriendin mocht nooit meedoen met zoiets en toch geloofde ze het en liet ze mij vallen.
Ik vond het echt vreselijk, we waren 8 jaar de beste vriendinnen en we konden nooit zonder elkaar.
En van de éné dag op de andere dag was ik een vreemde voor haar.
Ze keek me niet meer aan en sprak zelf niet meer tegen me.
Gelukkig had ik nog veel andere vriendinnen waarmee ik ook redelijk'close' was en ik kon altijd bij hen als ik een probleem had ofzo.
Nu, 3 jaar later ( ik ben nu14) heb ik een heel andere close vriendin die ik heb leren kennen vanaf het 1e middelbaar.
Het is echt een hartsvriendin en we kennen elkaar door en door en zij zou mij nooit laten vallen, dat weet ik zeker!
Met de vriendin die me heeft laten vallen,ga ik de laatste tijd weer een beetje met om.
We hadden onlangs een gesprek over vroeger en ze zei toen tegen me dat ze er erg veel spijt van had en dat ze beseft dat ze dat nu onmogelijk nog goed kan maken maar ze wou weer een vriendin zijn met me.
We ( ik en de vriendin ) hebben nog een paar keer afgesproken en heel veel bijgepraat en nu besef ik dat ik haar echt moet vergeven, want zij kon er niet veel aandoen.
Ze was misschien té goedgelovig en naief, maar dat meisje dat haar om heeft gepraten, was wel erg gemeen en zei gewoon dingen die niet waar zijn.
Ik ben blij dat alles is uitgepraat ( misschien veel te laat ) maar beter laat dan nooit!
We zijn weer vriendinnen, maar zo close als vroeger zal het nooit meer worden...

Wemelin

Ik heb ook iets dergelijks... En nu weet ik dus dat ik echt zonder vrienden wil en kan. Ik ben sowieso iemand die graag dingen alleen doet, dus waarom niet?

Ik heb in mijn leven denk ik 5 beste vriendinnen gehad. 2 Daarvan woonden in mijn oude straat en waren zusjes, maar toen ik verhuisde naar een ander dorp zagen we elkaar niet meer. Op mijn basisschool had ik 2 vriendinnen die ik allebei rond de 1e, 2e kwijt ben geraakt. Mijn laatste vriendin ben ik nog niet kwijtgeraakt. Nog niet echt.

Op school zit ik in de pauze bij een groepje en in de les vaak ook. Dat groepje heeft zich nu totaal tegen mij gekeerd, mijn beste vriendin ook. Ik weet niet eens waarom, ik heb ze niks misdaan. Daarom dat vrienden me nu mijn strot uitkomen. Nu heb ik dus 0 vrienden meer, alleen één op msn. Buiten school zie ik sowieso niemand... Het kan zijn dat het met mijn groepje nog goed komt, maar ik weet zeker dat ik ze nu niet meer zo aardig vind. Ik heb echt haatgevoelens voor hen ontwikkeld, dus ik denk inderdaad dat het niet meer hetzelfde zal zijn. Dat meisje dat ik mijn beste vriendin noemde was sowieso die titel niet waard, ze loog en praatte over mij achter mijn rug en wilde me na school nooit zien.

LavenderBrown

No schreef:

Dat had ik ook met mijn kameraden.
Die ene heette: Rogier en andere: Tim
We deden alles samen.
Noem het maar op: Voetballen, Uitgaan enz.
Ik kende hun van het school en We zatem ook in het hetzelfde klas.
Er kwam een meisje die Antoinette heette.
We vonden haar leuke en vlotte meid.
Die meid verleidde mij en ik kreeg wat met haar.
Het ging goed. Opeens over 1 a 2 weken zag ik haar met mijn kameraad (Rogier) te kussen. Ik stond met het mond open. Die trut probeert onze vriendschap kapot te maken dacht ik toen.
Ik sprak af met mijn kameraad in het cafe en vertelde de waarheid, hij was geschokt en zei dat het leugen was van mij. Ik liep boos weg dat hij mij beschuldigd had vanwege leugen. Tim de andere kameraad had wat met mij afgesproken in een ander cafe. Hij vertelde een hetzelfde verhaal. Wij waren geschokt en waren heel kwaad op haar. Dit plan was door die trut bedacht. Ze probeerde onze vriendschap kapot te maken. Rogier verbrak onze vriendschap en Ik heb haar en hem nooit meer gezien sinds anderhalf jaar geleden. Het schijnt dat ze samen naar ander dorp verhuisd zijn. en Rogier niet meer wat heeft met die meid. Tim en ik zijn nog goede kameraden. We spraken met elkaar af. Als er een meid die probeert ons verleiden weg ermee. Het is wel hard, maar ja. Ik heb wel nu een vriendin, het gaat goed ze is echt een lieverd. Voor mijn kameraaad heeft hij ook nu een nieuw vriendin. En grappige is dat ze zussen zijn.

Okay ik ga even spammen hier maar dat klinkt echt als een slechte soap... Mg that sucks! Gelukkig is het wel weer goedgekomen dan...

Ik heb geen vriendinnen die me als een baksteen hebben laten vallen of zo, al had ik op de basisschool een heel goede vriendin waar ik nu nog steeds mee in de klas zit en vanaf de middelbare hebben we echt gewoon geen contact meer zowat, in de klas praten we ook bijna niet. Zij heeft al de meisjes als vriendin waar ik niks mee heb en mijn vriendinnen probeert ze van me af te pakken :') Wat haar niet lukt, maar toch. Ik vind het niet echt jammer dat we geen vrienden meer zijn, ze praat het grootste gedeelte van de dag over paarden.
En als ik ergens een hekel aan heb... [a]

Oh toch geen spam ^^

shabnam

bij mij is zoiets al 2 keer voorgekomen. in groep 8 had ik 2 vriendinnn en die gingen heel veel met elkaar om, en op een gegeven moment gaf de ene vriendin W. aan dat ze me niet meer moest op een hele vervelende manier. langzaam verwaterde het contact met die andere vriendin. toen gingen we naar de middelbare en kwamen met z'n drieën in de zelfde klas. W. ging heel veel om met de poulaire meiden van ons jaar die allemaal bij ons in de klas zaten. de andere vriendin had eindelijk haar "soort" gevonden en ging toen ook veel met dat groepje om. ik kreeg ook nieuwe vriendinne. en het ging goed, tot halverwege de tweede klas. toen kreeg W. ruzie met de popi's en wilde terug naar mij en een nieuwe vriendin. ik trapte er niet in, maar die vriendin, R. wel. na een tijdje kwam uit dat W. alleen met R. omging voor snoep, cadeautjes etc. in't begin van de derde ging ik nog steeds om met R., maar langzamerhand liet ze me ook vallen. ze had nieuwe vriendinnen. ik ben er nu aan gewend en heb nu een vriendin die men zus wel kan zijn. ook heb ik buiten school een hele goede vriendin, waarmee ik regelmatig afspreek. met allebei heb ik fikse ruzie's gehad, maar we hebben het overleefd. het klinkt naïef, maar deze vriendinnen kan ik gewoon vertrouwen, dat weet ik zeker

tip: als die vriendin naar je terug wil komen, zou ik het niet helmaal vertrouwen. en verder: er zijn heel veel mensen in nl en omstreken, dus keuze genoeg. blijf niet te lang stilstaan bij die ene vriendin en zoek gewoon andere! ik ben zelf nogal verlegen IRL, maar het is me toch gelukt. het is niet zo moeilijk als je denkt, hoor Wink

shappie

**Manouk** · Griffoendor Klassenoudste Verdiend: 0 Sikkels

Ik heb een soort van zoiets gehad. Mijn vriendin liet me niet vallen, maar onze vriendschap verwaterde verschrikkelijk en ik was bang dat het niet meer goed zou komen.

Ik heb echt al vanaf groep 1 een hele goede vriendin. Ik noem haar even I.
I. en ik waren jarenlang hele goede vriendinnen, maar toen we naar de eerste gignen veranderde dat. We zaten niet meer in dezelfde klas, en aangezien zij met oude klasgenoten in de klas zat en ik bij niemand, kreeg ik nieuwe vriendinnen. Zij wilde er gewoon heel graag bijhoren, maar daardoor kreeg je hele rare situaties.
Eerst hadden de drie neiuwe vriendinnen een hekel aan haar en zat ik klem tussen hen, want ze deden best lullig tegenover I. En I. had niets door en ik durfde het ook niet te vertellen.
Maar op den duur zijn ze haar aardig gaan vinden. De vriendschap tussen mij en I. was flink verwaterd, maar ze kwam in de derde bij me in de klas en na de skireis met school, waar twee van die nieuwe vriendinnen niet mee gingen, zijn we weer zo close geworden als eerst.

I. is niet mijn beste vriendin als je het met anderen vergelijkt. Ik vertel haar lang niet alles en andersom. We gaan nu weer minder met elkaar om, aangezien zij wéér in een andere klas zit en erg veranderd. Ze gaat met mensen om die mij niet leuk genoeg vinden en heeft andere interesses dan ik. Maar ik weet nu wel dat onze vriendschap er gewoon blijft, dat ze me nooit zal laten vallen.

En voor alles wat ik kwijt moet, waarover ik wil zeuren, waar ik mee zit en waarover ik me rot voel heb ik maar één iemand nodig: Saskia/Legolas Greenleaf. Ze is gewoon gewelidg C: Ze begrijpt mij en ik kan haar alles vertellen, en ze luistert ook echt. En andersom.

xx

Hermione Granger

Ik ben blij dat ik het nog niet mee heb gemaakt, maar ik heb een raar voorgevoel dat me iets soortgelijks te wachten staat.

In februari '05 leerde ik een jongen kennen tijdens het uitgaan. Ik kort zijn naam af naar R. Het was de beste vriend van een andere vriend van mij en een vriendin (snap je 'm? Razz

). We raakten gezellig aan de praat en hij fietste met me mee terug naar huis.

De dag erna kreeg ik een SMS'je. Hij had mijn nummer via via te pakken gekregen. Zo SMS'ten/belden we elkaar een aantal keren en spraken we met elkaar af. Dit gebeurde steeds vaker en vaker en we bleken veel dezelfde interesses te hebben en vooral dezelfde humor.

Dit klikte erg goed en we raakten bevriend met elkaar. Deze vriendschap liep uit op een beste vriendschap. We waren elkaars maatje, vulden elkaar aan en konden altijd op elkaar rekenen.

Sinds april dit jaar begint deze vriendschap minder en minder te worden. Ik vond dat onze vriendschap geforceerd werd als we met elkaar afspraken. We MOESTEN als het ware wel gezellig en vrolijk doen, omdat we dat altijd deden.

Uiteindelijk heb ik dit laatst tegen hem gezegd toen we een film aan het kijken waren. Toen kwam de aap uit de mouw: zijn moeder blijkt alcoholiste te zijn en kuurt alles op R. uit. We hebben lang gepraat en ik heb eerlijk gezegd dat ik de oude omgang met hem mis. Hij zegt dat dit wederzijds is.

Na dit gesprek ging het 2 weken goed. We SMS'ten elkaar weer volop, maar toch had ik nog steeds had ik er een raar gevoel bij. Dat heb ik nu nog steeds. We zijn gelukkig niet helemaal terug bij af, maar alles komt nu op mijn initiatief aan. Als ik hem niet bel/SMS is er gewoon geen contact tussen ons.

Het ligt voornamelijk aan de situatie met zijn moeder, hij voelt zich enorm rot, maar tegelijkertijd staat hij er volgens mij niet bij stil hoe ík me hierbij voel. De laatste 3 weken ben ik hier erg mee bezig en het beïnvloedt ook mijn stemming... Overdag in gezelschap weet ik mijn gedachten er vanaf te zetten, maar hoe later het wordt, hoe meer ik me erover druk ga maken. Het maakt me emotioneel en chagrijnig. Ik heb ook niet de behoefte om dit bij iemand neer te leggen. Ze zullen onze vriendschap toch niet begrijpen. Dat weet ik gewoon...

celtic_me

Ik heb dat ook gehad.
TOen ik naar het vijfde leerjaar ging, was er een nieuw meisje in de klas. Ik raakte er bevriend mee, en stelde haar voor aan mijn andere vrienden, daar was ook mijn beste vriendin sinds... altijd bij (noem haar X) bij. Na een par weken begon X meer en meer met het nieuwe meisje om te gaan, en liet mij links liggen.
Het schooljaar erna waren mijn ouders net uit elkaar, en zij had hetzelfde meegemaakt, en ik dacht, die kan me helpen. eerst was ze terug lief en vriendelijk, maar daarna begon het gepest. Het 'nieuwe meisje' had iedereen etgen me opgezet. Mijn beste vriendin liet me vallen als een baksteen van de Eifeltoren. Enkel bij mijn beste vrienden kon ik nog terecht (tot vorig jaar. Komt een van die jongens dieooit mijn beste vrienden waren,noem deze maar C bij mij op school, negeert hij me volkomen. *censuur censuur*).
Ik ben dus meer dan eens... gedumpt door mijn vrienden. Alleen met nog één jongen van vroeger heb ik nog contact, maar die is verleden mand naar Nederland verhuist, en nuzie ik hem nooit meer en aleen af en toe praat ik met hem op MSN.
*SNIF SNIF, zit zielig te doen omdat ze de enige persoon die ze 100% vertrouwt heel erg mist*

Hermione Granger

celtic_me schreef:

Ik heb dat ook gehad.
TOen ik naar het vijfde leerjaar ging, was er een nieuw meisje in de klas. Ik raakte er bevriend mee, en stelde haar voor aan mijn andere vrienden, daar was ook mijn beste vriendin sinds... altijd bij (noem haar X) bij. Na een par weken begon X meer en meer met het nieuwe meisje om te gaan, en liet mij links liggen.
Het schooljaar erna waren mijn ouders net uit elkaar, en zij had hetzelfde meegemaakt, en ik dacht, die kan me helpen. eerst was ze terug lief en vriendelijk, maar daarna begon het gepest. Het 'nieuwe meisje' had iedereen etgen me opgezet. Mijn beste vriendin liet me vallen als een baksteen van de Eifeltoren. Enkel bij mijn beste vrienden kon ik nog terecht (tot vorig jaar. Komt een van die jongens dieooit mijn beste vrienden waren,noem deze maar C bij mij op school, negeert hij me volkomen. *censuur censuur*).
Ik ben dus meer dan eens... gedumpt door mijn vrienden. Alleen met nog één jongen van vroeger heb ik nog contact, maar die is verleden mand naar Nederland verhuist, en nuzie ik hem nooit meer en aleen af en toe praat ik met hem op MSN.
*SNIF SNIF, zit zielig te doen omdat ze de enige persoon die ze 100% vertrouwt heel erg mist*

Wat vervelend... Kan me goed voorstellen hoe jij jezelf moet voelen. :/ En zielig doen? Nee, voelt je er rot over. Net als ik in mijn huidige situatie met R. *zucht* En dat noemen zich dan "beste vrienden".

Soms heb ik het gevoel dat ik bij bepaalde mensen teveel waarde hecht aan de vriendschap. Anderen lijken het tot op de koop toe te nemen: als het gaat vervelen, neem je toch gewoon nieuwe vrienden?