Sado (4) - RPG [niet verwijderen, wordt overgeplaatst]

**Missy** · Geplaatst: Ma Dec 11, 2006 18:10

Alsof hij een stomp in zijn maag kreeg van Olivier keek hij hem lang en ongelovig aan. Daarna keek hij naar zijn geliefde Saar en 'hun' Billy.
Hij snakte naar adem en voelde als nooit te voren hoe hard de grond was en zijn knieen kreeg hij maar niet onder controle en zocht steun bij de muur.

Waarom moest hem dit overkomen, waarom was zijn geluk met Sarah hem niet gegund? Waarom konden hij en Olivier niet weer gewoon vrienden zijn? Waarom was het allemaal zo moeilijk? Hij hield van Sarah en ook Billy had zijn hart gestolen, zou ze nu voor hem kiezen? Hij wilde het niet... hij wilde dat het simpel was en dat hij en Saar met Billy lekker thuis zat en dat Olivier gewoon af en toe eens lekker langskwam en samen met hem die muggles weer eens een goede poets zouden bakken.

Hij rechtte zijn rug en keerde zich van de muur zodat hij oog in oog met Sarah kwam te staan en nam Billy teder van haar over. Hij wist dat hij nu niets kon zeggen waardoor zijn positie beter zou komen te staan en haar weer voor zich kon winnen. Wat hij nu ging doen, zou het moeilijkste zijn wat ie had moeten doen sinds zijn mam hem ontviel. Hij moest afwachten wat er zou gebeuren...

'Sarah... ik houd van je'

**Rayna** · Geplaatst: Di Dec 12, 2006 10:23

Diep geschokt kijkt Sarah ontzet naar Olivier.

"BEN JE NU HELEMAAL GEK GEWORDEN? WIE DENK JE WEL NIET DAT JE BENT? VIEZE VUILE SPOELWORM!"

Sarah balt haar vuist, alleen Billy belet haar om Olivier eens een goed pak rammel te geven.

"Jij bent niet helemaal goed in je hoofd jij! Wij zijn helemaal nooit naar bed geweest met elkaar. Sterker nog, ik ben nog m-m-maagd."

Met het schaamrood op haar wangen weet ze eventjes niet waar ze moet kijken, in haar woede heeft ze weer eens iets te veel gezegd.
In één moment heeft ze zo'n beetje haar hele priveleven aan de wilgen gehangen. Ryan zal zich nu wel afvragen waar hij bij merlijnsbaard aan begonnen is. Een maagd...

"Als je zonodig wil dat ik een keuze maak, en dat ik voor jou kies, had je wel wat beter over je woorden na kunnen denken. Erg vriendelijk waren ze niet."

Woest kijkt ze Olivier aan.

Dat joch is nog verwaander dan ik al dacht. Denken dat ie alles kan eisen. Hij bekijkt het maar.

"Als je zonodig wilt dat ik een keuze maak, dan maak ik die. En je zult er niet blij mee zijn."

Verdrietig kijkt Sarah naar Ryan, wetend dat ze niet voor hem kan kiezen.

"Mijn keuze ligt bij Billy, en bij niemand anders. Ik wil hem een goede en veilige toekomst bieden, en als dan zonder jullie gekissebis moet zodat hij veilig kan opgroeien, dan zie ik geen andere keuze."

Resoluut draait ze zich om, niet beseffend wat voor dramatische keuze ze nu heeft weer gemaakt.

**Olivier** · Geplaatst: Di Dec 12, 2006 16:51

Olivier luistert naar de tirade van Sarah, een tirade waarbij haar omg-mijn-bloemenperkje-en-mijn-porseleinen-servies-tirade niets was.

Als ze dan echter zegt voor Billy te kiezen schiet Olivier uit zijn slof.

"HOU OP MET DAT WAZIG GEDOE," roept hij kwaad. "KIES RYAN OF KIES MIJ! Ik ben dit klotegedoe meer dan zat."

Ondertussen probeert hij een manier te bedenken om te bewijzen wat er de nacht van het afscheidsbal gebeurd was.
"Weet je soms niet meer dat we na het bal same naar huis liepen?" probeert hij. "Weet je niet meer wat er bij de treurwilg gebeurde? Weet je niet dat je meeging naar mijn huis? Weet je Pindakaas met Boter niet meer wat er gebeurde toen we eenmaal boven waren?"

Plots krijgt hij Ryan in het oog en hij besluit wat stoom op hem af te blazen. "En jij? Waarom blijf je eigenlijk nog bij Sarah? Je houd niet eens van haar! Je doet het alleen om mij te pesten!"

Diep van binnen wist Olivier dat dat niet waar was, Ryan zou zoiets nooit doen. Maar hij moest het zeggen. Hij moest.

OOC: Iemand die een hersenpan wil uitlenen of iemand die goed is in het wissen van geheugensloten? Razz

**Missy** · Geplaatst: Di Dec 12, 2006 19:22

Ryan besefte dat Sarah erg in de war was van dit alles en dat kon toch ook niet anders, ze had meer meegemaakt dan... dan hem. Van dit laatste schrok hij toch wel erg. Wat had hij zich aangesteld de laatste tijd?

Toen Olivier zich zo plots tegen hem uitte, schrok hij wederom. Waarom ging hij zo tegen hem tekeer, hij was degene die ineens zulke leugens naar buiten gooide en dan notabene nog wel tegen Sarah... Sarah, die dit niet verdiend had.

'Zeg... wat bezielt jou Olivier? Dit zou meer een actie voor mij zijn geweest dan voor jou, ben je zo aan de grond dat je leugens moet gaan vertellen om haar voor jou te laten kiezen? Je had toch moeten weten dat dit soort dingen niet werkt bij Sarah? Dat je boos bent op mij, alla... maar dit verdiend Sarah niet. Waarom...?

Hij liep Sarah achterna, maar dit keer niet om haar tegen te houden. Maar om haar te vertellen dat hij haar de ruimte zal geven die ze nodig heeft. Dit keer besefte hij maar al te goed dat als hij ook maar zou proberen haar te overtuigen, dat hij haar alleen maar meer van hem afdreef. Hij zou dit keer geduld en hoop moeten hebben om ooit nog kans te hebben bij haar.

Ze was al thuis aangekomen en toen ze binnen was sloot hij de deur.

'Sarah... je bent een goed mens en ik ben er zeker van dat je een goede moeder zult zijn voor Billy. Ik ga je niet vragen om voor mij te kiezen. Ik ga weer terug thuis wonen, en geef jou de ruimte om te beslissen wat je verder wilt doen met je leven en met wie je dat wilt doen. Ik zal een goede vriend zijn zoals ik dat altijd al had moeten doen.'

Hij draait zich om en wil de deur uitlopen als hij oog in oog staat met Olivier.

**Olivier** · Geplaatst: Wo Dec 13, 2006 17:58

OOC: Uhm, we zijn nog op het Ministerie dus het lijkt me sterk dat Sarah ineens thuis is Razz

Maarja, dat wist je misschien niet...nu wel ^^

"IK VERTEL GEEN LEUGENS!" schreeuwt hij tegen Ryan. Bijna automatisch pakt hij zijn toverstok en richt die op Ryan.

"Dat bezielt me! De reden voor dit volgens jou rare gedrag is dat het echt waar is!"

Hij kijkt even rond alsof hij nu pas door heeft dat de rest van Sado er ook nog is. "Is er iemand goed in geheugensloten breken?" vraagt hij op niet echt vriendelijke toon. "Dan kunnen we aantonen dat het echt waar is..."

Hij kijkt terug naar Ryan. "Je kunt me van vanalles beschuldigen..maar hierover zou ik nooit liegen!"
Afwachtend kijkt hij omstebeurt naar Sarah en Ryan, zou Sarah nu eindelijk een besluit nemen?

Snow White Queen · Geplaatst: Wo Dec 13, 2006 18:03

Lana wordt uit haar gedachten wakker geschud als Olivier opeens begint te schreeuwen, tegen Sarah. Wat is er in godsnaam nu weer aan de hand? Wanneer ze aan Oliviers toon kan afleiden dat het wel menens is, komt ze met een argwanende blik overeind en schuifelt korterbij, met de intensie zich te bemoeien - als het uit de hand loopt - al zou ze niet weten hoe. Want naar haar mening klonk dit alles alsof het niet meer lang bij woorden zou blijven.

Lana schrikt zich echter kapot als Olivier beweert dat ze met Sarah de lakens heeft gedeeld. Nauwelijks kan ze een walgende blik onderdrukken, en als er nog niet veel drama in Sado geweest zou zijn, was ze vast gaan trippen. Lana weet niet echt of ze het moet geloven, maar het klinkt wel verdacht oprecht.

Ze probeert de ruzie te volgen, maar krijgt er amper kop noch staart aan. Lana kijkt Sarah aan terwijl ze op haar lip bijt, als ze een bekentenis maakt waarvan Lana ziet dat Sarah zich ervoor schaamt. Haar uitdrukking blijft zo wanneer Sarah een zware keuze maakt, een keuze die ze niet verwacht had. Met een pijnlijke blik kijkt ze naar Olivier, die voorspelbaar zijn stok op Ryan richt. Niet wetend wat ze moet doen of denken, kijkt ze even naar Billy in de armen van Ryan en probeert ze oogcontact met anderen te maken, tot ze iemand uit de groep ziet springen…

Christine kijkt naar Mitch, tot Olivier aan zijn uitbarsting begint. Als Sarah haar naam valt, kijkt ze meteen naar haar – en de baby. Geschokt kijkt ze toe hoe Sarah uitbarst tegen Olivier en zegt voor Billy te kiezen, hoe Ryan haar kind overneemt, hoe Olivier begint te schreeuwen, hoe hij eist dat Sarah een keuze maakt tussen hem of Ryan, hoe Olivier een stok op Ryan richt. Voor Christine is de maat vol; ze schiet tussen de groep uit en loopt op Ryan af, waarna ze de baby uit zijn armen neemt en beschermend in haar eigen armen tegen zich aandrukt. Al wat ze wilden, maar hij zou niet het slachtoffer worden van hun gekibbel!

“HOU OP! HOU OP! BLIJF VERDORIE VAN MIJN JAMIE AF!” schreeuwt ze naar het drietal terwijl ze hen met een haast krankzinnige blik aankijkt. Wat is er aan de hand in Sado? Ze kijkt naar het kind in haar armen, haar kind, en voelt zich gelukkig dat ze hem weer kan vasthouden. Een traan loopt over haar wang terwijl ze met een vinger langs zijn wangetje strijkt. Het kon haar niet schelen dat iedereen nu wist dat zij zijn echte moeder was, Jamies veiligheid was nu belangrijker. Hoe had ze hem ooit in de steek kunnen laten?

“Ik breng ‘m groot, al is het het laatste, al is het het enige wat ik nog kan! Ik zal verdomme al m’n tijd, al m’n energie en alles wat ik ook maar kan doen erin steken, maar ik zal ervoor zorgen dat ik in staat ben hem op te voeden, al is het het laatste wat ik doe!” Hoe, ze weet het nog niet, ze weet het echt niet. Maar ze vindt er wel wat op. Al moest ze kruipen, ze zal het doen, en in ieder geval niet bij deze freaks.

OOC:: Drama genoeg, Sandertje? =’D

Carpe Diem · Geplaatst: Wo Dec 13, 2006 19:06

“Wat schiet je daar mee op Olivier”, is het eerst wat hij zegt, hij zucht zacht, “Veronderstel dat ik die geheugenslot, die er volgens jou zit verbreek, denk je dan echt, dat zij anders over jou gaat denken, te tweede kan het verbreken slecht uitpakken.” mompelt hij zacht, of iemand het heeft gehoord heeft, weet hij niet. Hij zwijgt als hij zijn moeder naar het groepje toe ziet lopen en dan ineens zegt blijf van mijn kind af en van mijn Jamie. Hij houd het niet meer. Mitch barst in een haast krankzinnige lach uit. Het is teveel, veel te veel. Net als je het ene hebt geaccepteerd, gebeurt er weer wat verrassend. “Dus nu heb ik een stiefbroer, waren twee halfbroers niet genoeg, Mompelt hij zacht. Hij staat moeizaam op werp Dizn een gelaten blik toe, hij verwacht niet meer dat die jongen hem help en loopt dan naar zijn moeder toe. Hij haalt diep adem, “Wat je ook beslist” zegt hij redelijk gekalmeerd “Ik zal je steunen” Hij legt zijn hand op haar schouder en kijkt haar opbeurend aan. Met moeite weet hij overeind te blijven. Hij zou zijn moeder niet voor de tweede keer verliezen. Hij zoekt even de blik van zijn vader.

Ooc lekker vaag weer

**Missy** · Geplaatst: Wo Dec 13, 2006 20:35

'Jij wilt dat iemand dat geheugenslot eraf haalt? Kom op... vraag het maar, je weet heel goed dat ik dat kan. Ik vraag me alleen af wat het voor een zin heeft Olivier, want stel dat je idd gelijk hebt... Sarah is niet meer de Sarah van toen zoals je beschrijft.'

Dan wordt hij verrast met de uitbarsting van Christine...

'Jamie...?' en nogmaals voor de zoveelste keer duizelt het Ryan weer die avond. '... wat bedoel je?' Hij kijkt haar niets begrijpend aan als hij verbaasd in zijn lege handen kijkt en daarna naar Christine die daar Billy vasthoudt, om vervolgens daarna weer vragend naar Sarah te kijken.

**Rayna** · Geplaatst: Wo Dec 20, 2006 15:17

Wanneer Ryan achter haar aan loopt valt er een last van haar schouders, hij is tenminste niet boos om de wanhopige keuze die ze gemaakt heeft.

Als Ryan aanbiedt om weer terug naar zijn eigen huis te gaan legt ze een vinger op zijn lippen.

'Nee, ik wil niet dat je weggaat. Ik voel me juist zo veilig bij je..'

Maar nog voor ze haar zin af kan maken begint Olivier weer met een tirade op orkaansterkte.

'OLIVIER, HET KAN ME NIET SCHELEN WAT JE DOET! AL STEEK JE DIE TOVERSTOK VAN JE IN MIJN KONT.. HET MAAKT ME NIETS UIT! JE KUNT ME NIET DWINGEN OM EEN KEUZE TE MAKEN ALS IK DAAR NOG NIET AAN TOE BEN!'

Ziedend van woede blaast ze de laatste woorden in zijn gezicht. Maar wat er dan gebeurt slaat werkelijk alles. Een of ander vrouwmens beweert dat Billy, háár Jamie notabene van haar is.

'En waar ben jij nu helemaal mee bezig? Geef BILLY terug! Het is mijn kind!'

Woest en met zwaaiende armen stormt ze op Christine af om Billy te redden.

'Geef die baby hier!' Ze graait naar de haren van Christine om er eens een heleboel van te amputeren maar mist. 'Billy is van mij!'

Sarah pakt Billy vast, geeft een ruk aan zijn lijfje en trekt hem uit de armen van Christine.

'Hij is van mij hoor je dat? Billy lag bij míj op de stoep en zélfs al was het jouw kind, dan is hij nu van mij. Jij hebt hem eerlijk op míjn stoep gelegd en ik heb hem eerlijk op míjn stoep gevonden!'

Sarah slaat haar armen om het kindje heen en briest ditmaal in Christines richting.

Sarah mag Billy met geen mogelijkheid verliezen, dan verliest ze alles. Haar leven, haar toekomst.. een doel om in leven te blijven.

Dit is mijn laatste kans..

Snow White Queen · Geplaatst: Wo Dec 20, 2006 16:20

Christine kijkt even vertederd en dankbaar naar Mitch als hij zegt haar altijd te steunen. Maar dan kijkt Ryan haar onbegrijpend aan - iets wat ze best wel snapt - en barst Sarah in woede uit. Christine doet alle moeite om het kind te beschermen, maar Sarah heeft hem al vast voor ze het doorheeft.

"Hij heet niet Billy, maar JAMIE!" schreeuwt ze naar haar terug, machteloos. "En geef hem nu terug, ik riskeer het niet dat hem iets overkomt omdat jullie ruzie maken. Ik wil verdomme niet dat hij de oorzaak of de dupe hiervan wordt door jullie kinderachtige gedoe, GEEF HEM TERUG!"

Sarahs volgende woorden kwetsen haar diep. Met open mond staart Christine haar even aan, zoekend naar woorden.

"Ja, ik heb hem op je stoep gelegd, inderdaad," zegt ze verbitterd terwijl haar ogen vollopen met tranen van woede en verdriet. "En dat was een grote fout besef ik nu. Ik had gehoopt dat hij hier bij jullie veilig zou zijn en meer kansen zou hebben als bij mij, maar ik heb me gewoon vergist! De enige die verantwoordelijk is voor hem, ben ik! Dus ik pak hem nu eerlijk terug!" Christine verheft haar stem onbewust nog meer.

"Hij is niet van jou, hoor je me? NIET! NIET! NIET! Laat hem los!"

En met die woorden neemt ze Jamie terug van Sarah. Het kind begint zacht te huilen, waardoor er een soort van schuldgevoel over Christine heen komt. Ze wendt zich af en maakt aanstalten om te verdwijnen, en nooit meer terug te komen.

**Olivier** · Geplaatst: Zo Dec 24, 2006 12:07

Olivier deinst nog een paar stappen achteruit als Sarah maar verder en verder tiert en taal hoort gebruiken die hij haar nog nooit heeft horen gebruiken.

Dan ziet hij ineens Christine naar Sarah toekomen en ook zij begint te tieren en te razen. Verbaasd kijkt Olivier van Sarah naar Christine. Hoe konden die twee zo gehecht zijn aan Billy terwijl ze hem allebei slechts een paar weken hebben gekend?

"STOP!" schreeuwt hij plots. "HOU OP MET VECHTEN OM BILLY..OF JAMIE OF WHATEVER."

Hij haalt even diep adem en hoopt dat de vrouwen hem niet allebei tegelijk zullen aanvallen. "Het gaat nu Pindakaas met Boter niet om die baby, het gaat om ons Sarah!" zegt hij wijzend naar Ryan, Sarah en hemzelf.

"Dit hele gedoe duurt nu al meer dan zes jaar en ik ben het meer dan ZAT! Maak een keuze, draai er niet langer omheen!"

OOC: Hierna zal Rayna het topic afsluiten. Ik wil zowel Missy als Rayna super bedanken voor de hele hele hele hele leuke tijd die we samen in Sado gehad hebben, er was altijd veel te lachen en te vechten met de volbloeden. Dankjewel!

Vervolgens komt ook het 2-jarig bestaan van Sado eraan (26 december), maar aangezien de meeste dan bij familie enzo zijn wilden we op 27 december om 13.00u een Sadomass op msn houden, en dan wordt ook het 5e topic geopend! Hopelijk tot woensdag dus allemaal.

**Missy** · Geplaatst: Zo Dec 24, 2006 16:25

OOC: Cool... dat lijkt me leuk, maar dan wel IC natuurlijk *puppy eyes*

Jammer dat Ryan niet meer kan reageren maar ik heb hem de laatste paar posts wat OOC gedaan, normaal is Ryan een enorme hufter maar ik vond het wel leuk ter afsluiting. En omdat Ryan natuurlijk helemaal smoor is op Sarah Wink

**Rayna** · Geplaatst: Wo Dec 27, 2006 14:33

Sarah staart vol walging naar Christine. Nooit zal ze begrip kunnen tonen voor de keuze die Christine een poosje geleden gemaakt heeft. De baby is het mooiste wat Sarah de afgelopen tijd is overkomen en ze kan het zich niet voorstellen dat iemand zomaar een kindje bij iemand op de stoep zou achterlaten.

'Jij VERDIENT Billy niet eens. Je zou NOOIT een goede moeder kunnen zijn! Volgende week denk je dat je weer geen andere keus hebt en laat je Billy nog een keer bij iemand op de stoep achter.'

Stampend loopt ze op Christine af en trekt Billy uit haar armen. Vervolgens marcheert ze naar Olivier, gaat recht voor hem staan en briest in zijn gezicht.

'WEL ALLE FLUBBERWURMEN NOG AN TOE. IK BEN HET HELEMAAL ZAT. IK MAAK GEWOON GÉÉN KEUZE! DAAR! JULLIE ZOEKEN HET MAAR UIT!'

En met die laatste woorden draait ze zich om, pakt Billy nog eens goed vast en verdwijnselt.. voorgoed?